ตอนที่ 44 “ ถึงสักที " เสียงถอนหายใจข้างๆของผมดัง ตอนที่เราเปิดประตูห้องเข้าไปด้านใน ปิงถอดรองเท้าก่อนจะล้มตัวเองลงนอนยาวที่โซฟาทันที ผมที่ถือกระเป๋าเดินตามเข้ามาได้แต่เดินตามเงียบๆ กลับจากทริปเชียงรายหนนี้ นอกจากได้รู้จักครอบครัวมันแล้ว ยังได้ของฝากมาอีกเพียบ ไม่รู้ว่าปีนี้จะกินหมดรึเปล่า โดยเฉพาะผลไม้ที่อาจมีสิทธิเน่าก่อนกินหมดแน่ๆ " เหนื่อยจังเลย คิดถึงห้องพี่เสือสุดๆ คิดถึงเตียงนุ่มๆ ที่มีกลิ่นของพี่เสือ คิดถึง " ปิงเอื้อมตัวมากอด มันจูบผมก่อนจะยกขาขึ้นเกี่ยวเอวผม
“ ตอแหล " ผมว่าออกไป ก่อนจะยกยิ้ม ปิงหันมามองมันขมวดคิ้ว
“ หมายความว่าไงที่บอกกูตอแหล "
“ ตอแหลก็คือ ตอแหล เป็นสันดานของมึงไง " ล้มนั่งลงบนโซฟาคนที่เอาแต่กอดผมไว้ก็ไม่ยอมเลื่อนตัวเองไปไหน ยังไงคงกอดแน่นอยู่แบบนั้น มองไปมองมาก็รู้สึกขึ้นมาอีกครั้ง ' เด็กขี้อ้อน น่ารักอีกแล้ว '
“ ปากนี่นะ อยากจะกระชากลงมาจูบจริงๆเลย " ว่าแบบนั้น ลำตัวที่นอนนิ่งๆก็เลื่อนขึ้นมาสูงขึ้นอีกจนผมล้มตัวลงนอนบนโซฟา ปิงดึงตัวเองขึ้นมาทับตัวผม มันจูบเบาๆลงบนริมฝีปาก
“ ทำเหี้ยอะไรของมึง รำคาญออกไป "
“ นี่ พูดจาให้มันดีๆหน่อย กูกำลังสร้างโมเม้นท์ของเราสองคนอยู่นะ " นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของผมเบาๆ ปิงก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง
“ ลุกออกไปน่า อึดอัด "
“ ไม่ออกหรอก น้องรู้ ลึกๆพี่เสือก็ชอบ พี่เสือรู้สึกดี " ก้มลงมาจูบปากของผมอีกครั้ง ลิ้นเล็กๆแทรกเข้ามาในปาก ผมตอบรับความรู้สึกนุ่มนวลชวนหลงไหลนั่น ลิ้นอุ่นในโพรงปากของผม เชี่ยวชาญจนรู้สึกว่าถ้าไม่ตอบรับก็คงจะไม่ได้
เสียงจูบอืออึงดังอยู่ในหู ผมยื่นมือขึ้นกอดมัน ปิงผละริมฝีปาก " บอกแล้วเห็นมั้ย ว่าพี่เสือชอบ " ก้มลงกอดผมแน่นไว้มันซบลงตรงอก " รักพี่เสือจังเลย ไปว่ายน้ำกันมั้ย "
“ ไม่ไป " ก็แล้วไง ว่าเป็นคนไม่ชอบน้ำ ไม่ชอบเวลาที่ตัวเองตัวเปียกๆ ทั้งๆที่ยังใส่เสื้อผ้า
“ ไม่ไปเหรอ แน่ใจนะ " สายตาเจ้าเล่ห์ที่ถามผม เอียงหน้าเข้าไปใกล้ จูบมันเบาๆก่อนจะถาม แต่แค่นั้นคนตรงหน้าของผมก็หน้าแดงจัด
“ จะทำอะไรอีก "
“ เปล่าสักหน่อย " มันว่าแบบเขินๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากตักของผม " งั้นกูไปอาบน้ำก่อนนะ ร้อน " ผมผยักหน้าปิงก็เดินถอยไปเปิดทีวี กับแอร์ให้อย่างรู้ใจ
เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมงจากการคำนวนเวลาในการดูทีวีของผม เหลือบมองประตูห้องนอนทุกยี่สิบนาทีแต่นั่นก็ยังปิดสนิทไม่มีการเปิดออกมาแต่อย่างใด ปิงเป็นคนอาบน้ำนาน ผมรู้ แต่ก็น่าแปลกที่ตัวเองก็ชอบส่งสายตามองหามันตลอด
แกร๊ก ..เสียงเปิดประตูดังขึ้น ผมเบือนหน้าหนีมามองทีวีทันที เหมือนคนที่ไม่ได้รอมันอยู่ ความเงียบเชียบที่ไม่ได้หันไป ผมกำลังสงสัยว่าทำไมมันถึงไม่ได้เดินมาหาเหมือนกับทุกทีที่ชอบทำ เหลือบตามองมันที่แค่อยากรู้ว่าทำอะไรอยู่ แต่ก็กลับต้องหันทั้งหน้าไปมองมันทันทีตอนที่เห็นว่า ปิงกำลังใส่ชุดอะไรอยู่
“ พี่เสือ ไปว่ายน้ำกันเถอะ " เดินเข้ามาใกล้ด้วยชุดที่ทำให้ผม ทำได้แค่ขมวดคิ้ว เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ตอนโดนน้ำจะบางจนเห็นชั้นในตัวเดียวที่คิดว่าน่าจะเป็นกางเกงว่ายน้ำ
“ ชุดเหี้ยอะไรของมึงวะเนี้ย "
“ ชุดว่ายน้ำไง แล้วนี่ก็เสื้อคลุม " ดึงเสื้อตัวนอกยืดออกให้ผมดู ก็บางพอสมควร บางชนิดที่ว่าถ้ามันลงน้ำแล้วขึ้นมาใส่ก็คงแนบเนื้อจนต้องคิดว่า มึงจะเอามาใส่เพื่ออะไร " ไปด้วยกันมั้ย ไปว่ายน้ำเล่นกัน อากาศร้อนๆแบบนี้ อยู่แต่ในห้องน่าเบื่อนะ "
“ ไปเปลี่ยนเสื้อนอกของมึงไป ชุดเหี้ยอะไร อุบาทตา สงสารคนมองบ้างเถอะ "
“ สงสารอะไร ที่มันของดีชัดๆ " ปิงบอก มันเอียงหน้ามองผมก่อนจะส่งยิ้มจางๆมาให้ " กูน่ะ พอไปถึงสระว่ายน้ำ จะค่อยๆปลดกระดุมทีละเม็ดแบบนี้ " มือมันเอื้อมปลดประดุมลงมาทีละเม็ด ผิวขาวที่ค่อยๆเผยออกมา ผมกลืนน้ำลายตอนที่ปิงเห็นแบบนั้นมันก็ยิ้ม " จะไม่ลงไปเล่นน้ำด้วยกันแน่เหรอ "
“ มึงนี่ น่าจะไปเป็นกระเทยนะ " องค์ประกอบทุกอย่างครบแล้วขาดแค่ไปทำนมกับตัดไข่ออก ความสวยแบบผู้หญิงก็มีแล้ว ความแรดก็ไม่ต้องพูดถึงมีเยอะกว่าแรดทุกตัวบนโลกนี้รวมกันอีกมั้ง
“ อะไรคือข้อกำหนดว่า เป็นเกย์แล้วจะแรดไม่ได้ ถ้าแรดคือต้องเป็นกระเทย คือกูต้องทำตัวยังไงเหรอ มีกล้าม แต่ใส่เสื้อผ้าฟิตรูปร่าง ทำตัวแมนๆเหรอ แบบนั้นมึงจะมาเอากูเหรอ " มันถามด้วยสีหน้าจริงจัง ผมก็ยิ้ม " กูแค่ชอบที่กูเป็นแบบนี้ ยังชอบที่ตัวเองเป็นผู้ชาย ชอบที่ตัวเองมีไข่ แล้วกูก็ไม่อยากมีนม ไม่ชอบไว้ผมยาว "
“ จริงจังเหี้ยอะไรขนาดนั้น "
“ ก็เวลาที่มึงพูดแบบนั้น เหมือนมึงอยากจะบอกกูว่า มึงชอบแบบนั้น "
“ ไร้สาระ ใครบอกแบบนั้น " ผมเบือนหน้าหนี อยากจะบอกเหมือนกันว่าชอบแบบที่มันเป็น แต่ปากก็เหมือนจะหนักจนไม่ขยับอีกแล้ว
“ ก็คิดว่าชอบขยำนมโตๆเวลามีเซ็กส์ "
“ ถ้ากูชอบแล้วมึงจะทำยังไง " แค่อยากรู้เลยถามออกไปแบบนั้น
“ ไปทำนมมั้ง " ปิงว่าพลางเอามือสองข้างจับที่หน้าอกของตัวเอง หวนคิดภาพร่างกายของคนตรงหน้าตอนที่มีนม
“ ไม่ค่อยชอบซิลิโคนเท่าไหร่ "
“ เหรอออออ " มันแบะปากใส่ผม " กูเห็นเมียมึงคนก่อนๆ ซิลิโคนทั้งตัว ปลอมทั้งหัวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ขนาดจิ๋มมันยังรีแพร์เลยมั้งสัด "
“ ขี้อิจฉา " มองคนที่ใส่ความรู้สึกออกมาในคำพูดแล้วรู้สึกขำ ปิงลุกขึ้นจากที่นั่งบนโซฟา ระบัดชายเสื้อที่ตัวเองใส่ก่อนจะติดกระดุมจนครบทุกเม็ด
“ ไม่ได้อิจฉาเว้ย ไปว่ายน้ำดีกว่า อยู่กับมึงแล้วยิ่งร้อน "
“ เดี๋ยว " ผมจับชายเสื้อของคนที่กำลังเดินไปไว้ " ไปด้วย จะไปด้วย "
“ ไหนบอกไม่ชอบเวลาตัวเองเปียก "
“ แค่จะไปนั่งเฉยๆ นั่งอยู่ในห้องแล้วมัน ร้อน "
“ แล้วทำไมไม่เปิดแอร์ให้แรงกว่านี้ " กูว่าแล้วมึงต้องพูดคำนี้ ผมถอนหายใจปิงก็ล้มตัวลงมาจ้องผม " เปลืองไฟสินะ ที่ไปไม่ได้หึง หวง หรืออยากจะไปเฝ้าอะไรหรอก แค่เปลืองไฟในห้อง ข้ออ้างมึง กูพูดถูกมั้ย "
“ น่ารำคาญจังนะ มึงน่ะ " ลุกขึ้นจากโซฟาตอนที่พูดคำนั้น ผมแอบยิ้มเพราะกำลังเขินโดนรู้ทันจนได้แต่ปิงก็ไวเสมอสำหรับการล้อ
“ เห็นนะ ว่าแอบยิ้ม ฟอร์มจริงๆเลย ที่รักเนี้ย "
สระว่ายน้ำของคอนโด ไม่มีใครอยู่เลยต่างไปจากที่คิดไว้ว่า ช่วงอากาศร้อนๆแบบนี้น่าจะมีคนอยู่เยอะพอสมควร ผมมองไปรอบๆ สวนด้านข้างก็เช่นกันไม่มีใครอยู่เลย
“ อะไร ที่นี่ ไม่มีคนเลย " ปิงพูดขึ้นด้วยเสียงไม่ชอบใจนัก มันถอนหายใจออกมาเซ็งๆ ผมก็หันมอง " มองอะไรครับ มองกูแบบนี้ต้องการอะไร "
“ มองแบบนี้ มองแบบไหน " ผมถาม
“ มองดูด้วยสายตาแห่งความรัก " ปิงที่เดินเข้ามาใกล้ ผมยกยิ้ม
“ กูว่า มองใหม่เถอะ เรียกว่ามองดูด้วยสายตาสมเพชมากกว่า "
“ หมายความว่าไง " มันตะโกนขึ้นถามเหมือนคนหาเรื่อง ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ริมสระแบบไม่ใส่ใจ แต่ปิงเองก็เดินมานั่งค่อมบนตักแบบอยากให้ใส่ใจอยู่ดี " หมายความว่าไง หื้ม " ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ผมนั่งนิ่งอยู่นาน ปิงยื่นมือมากอดคอก่อนจะจูบ " หมายความว่าไง "
“ แต่งตัวแบบนี้มาอวดชาวบ้านไม่ใช่รึไง เสียใจด้วยนะที่ไม่มีใครให้มึงอวด "
“ มึงไง กูอวดมึงก็ได้ " ปลดกระดุมเสื้อที่ตัวเองใส่ลงทีละเม็ด สายตาที่จ้องมองผม " ปลดกระดุมให้หน่อยสิ "
“ ไม่มีมือรึไง " ผมเอื้อมไปจับกระดุม ปิงถอนหายใจออกมา มันหันไปทางอื่นก่อนจะบ่นออกมาเสียงเบาๆ เสียงเบาๆที่มันตั้งใจให้ผมได้ยิน
“ พูดดีๆกับกูแล้วแม่งจะเป็นริดสีดวงปากรึไงวะ "
“ กูได้ยินนะ "
“ เออดี ตั้งใจจะให้ได้ยิน " หน้าตาไม่สบอารมณ์ ผมดึงเสื้อมันให้ร่างของปิงเข้ามาใกล้ เอนตัวลงนอนกับเก้าอี้ริมสระน้ำ ตัวของปิงก็พิงลงมาบนอกผม ลูบหัวมันเบาๆปิงก็ทิ้งตัวลงนอนใช้ขาเรียวกอดตัวผมไว้
“ ไม่ไปเล่นน้ำแล้วรึไง "
“ นานๆทีมึงจะอ่อนโยนแบบนี้ ใครมันอยากจะไปเล่นกัน "
“ เมื่อกี้ยังแช่งให้กูเป็นริดสีดวงปากอยู่เลย "
“ ก็แหมมมม "
“ แล้วมึงจะลงมาเพื่อ " ผมถาม
“ ก็ก่อนลงมามึงปากเหี้ยนี่หว่า ถ้ามึงจะอ่อนโยนกับกูแบบนี้ ทีหลังก็บอกกูก่อนสิ แบบว่า อีกสิบนาทีที่จะถึงนี้ เค้าจะอ่อนโยนกับตัวเองนะ อ่อนโยนกับตัวเองเป็นเวลา สิบนาที อะไรแบบนี้ "
“ ปัญญาอ่อน " หยุดยิ้มออกมาตอนที่พูดคำนั้น ปิงลุกขึ้นจากการนอนกอดของผม มันปลดกระดุมเสื้อลง
“ ไม่ไปเล่นด้วยกันเหรอ กางเกงที่มึงใส่ก็เล่นน้ำได้นะ "
“ ขี้เกียจ "
“ แล้วมึงจะมาทำไม " มันถาม ตอนที่อ้าปากจะตอบ ปิงก็พูดออกมาในประโยคเดียวกัน " เปลืองแอร์ในห้อง " มันยิ้มก่อนจะก้มลงหอมแก้มผม " โอเค เค้ารู้แล้ว พี่เสือไม่ได้หวงน้องเลยสักนิด ไม่เลยสักนิดเดียว "
“ ไปเล่นน้ำของมึงได้แล้วไป "
“ ไม่ต้องไล่หรอกจะไปเดี๋ยวนี้แหละ " ปลดกระดุมลงอีกเม็ด ผมก็ถอนหายใจ
“ จะปลดถึงพรุ่งนี้เลยมั้ย กระดุมมึงน่ะ "
“ แหม ก็น้องชอบ แล้วน้องก็รู้ว่าพี่เสือก็ชอบ " ปิงเหล่ผม " ไม่งั้นมันจะดันกูขนาดนี้เหรอ " ถอนหายใจออกมาปิงถอดเสื้อออกจากร่าง มันเอื้อมมือไปหยิบโลชั่นในกระเป๋าที่มันถือมาด้วย " ทาผิวให้กูหน่อย "
“ มึงจะให้กูเอามึงตรงนี้ให้ได้เลยใช่มั้ย "
“ พี่เสืออ่าาาา " ยิ้มกว้างออกมา ผมถอนหายใจกับมันเบาๆ ปิงหันหลังมาให้ท่าทางมีความสุขเหลือเกินที่ทำให้ผมหลุดปากคำพูดนั้นออกมาได้ " ทาผิวให้น้องหน่อย "
“ ไม่ทา ขี้เกียจ มันเหนียว "
“ แล้วใครจะทาให้น้อง น้องทาไม่ถึงนะ ถ้าลงน้ำไปเดี๋ยวผิวน้องจะไม่สวยนะ ชอบเหรอ เอาเหรอแบบนั้นอะ ทาเร็วๆเลย " มันหันหน้ามาหา บีบครีมทาผิวใส่ในมือแบบยัดเยียด " ทาผิวให้น้องนะ ทาๆ ไม่ต้องทำหน้าขัดใจ ผิวกูนุ่มลื่น ทาให้แล้วมึงจะฟินสุดๆเลยแหละ "
ถูครีมกับมือทั้งสองข้าง ผมทาไปบนหลังสวยๆของมัน ก็จริงอย่างที่บอก ผิวของปิงนุ่มลื่นไปหมด แต่ทาให้แล้วไม่ได้รู้สึกฟินอะไรหรอก ทรมานมากกว่า ทรมานที่ได้สัมผัสผิวนุ่มๆของมันแต่กลับทำเหี้ยอะไรที่อยากจะทำต่อจากนั้นไม่ได้เลย
“ ไปว่ายน้ำได้แล้วไป "
“ ไปก็ได้ รอน้องแปปนะ เดี๋ยวจะรีบขึ้นมาหา " จูบลงข้างแก้มอีกครั้งผมยิ้มมันก็ค่อยๆเดินถอยหลังห่างจากผมออกไป " โอ๊ะ " ผมหันไปตอนมันร้องขึ้นมาแบบนั้น ปิงเดินชนกับใครคนนึงที่ดูท่าทางว่าจะมาว่ายน้ำเหมือนกัน " ขอโทษครับ "
“ ไม่เป็นไรครับ " คนที่มันชนเอ่ยเบาๆ ก่อนจะยิ้ม สายตาที่บอกว่า นี่คือรักแรกพบ ถูกใจตั้งแต่แรกเจอ แต่มึงแห้วแล้วล่ะ เพราะมันเป็นของกู ปิงก้มหน้าลงขอโทษอีกครั้งก่อนจะเดินไปลงสระ แต่ดูเหมือนว่าคนที่โดนชนจะนิ่งจนไม่เคลื่อนไปไหน
“ มึงจะนิ่งมองเมียกูอีกนานมั้ย " ผมถาม มันที่หันหน้ามาก่อนจะยกยิ้ม แล้วก็เดินไปลงสระตรงฝั่งเดียวกับไอ้ปิง สระกว้างแต่เหมือนว่าไอ้เหี้ยนั่นจะว่ายวนๆอยู่แถวนั้น บริเวณที่ไอ้ปิงว่ายอยู่
สระว่ายน้ำเริ่มมีคนเยอะขึ้น ทั้งผู้ชายแล้วก็ผู้หญิง รวมทั้งเด็ก แต่ทุกคนก็หันมองมาที่ปิงก่อนจะลงสระตลอด อาจเพราะความขาวที่โดดเด่นของมัน และผมก็เกลียดจริงๆกับอะไรแบบนี้ ถ้าทำได้ก็อยากจะสร้างสระว่ายน้ำไว้ข้างบน ถ้ามันชอบนักละก็ มาว่ายอวยชาวบ้านแบบนี้ เห็นแล้วมันหงุดหงิด
“ ขึ้นจากสระได้ยัง " ผมเดินไปหามันที่ว่ายมาตรงขอบสระ ปิงที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในสระเหมือนคนที่กำลังมีความสุข โผล่มาจากน้ำแค่ครึ่งหน้าก่อนจะส่ายหน้า " ขึ้นได้แล้ว มึงจะแช่ให้ตัวมึงเหี่ยวเลยรึไง "
“ ไม่เหี่ยวหรอกน่า เพิ่งเล่นไม่ถึงสามสิบนาทีเลย " ปิงหันมองซ้ายขวา " ถ้าไม่ชอบคนเยอะ ขึ้นไปก่อนก็ได้ เดี่ยวกูตามขึ้นไปอีกสักพัก "
“ เพื่อให้มึงอ่อยไอ้เหี้ยนั่นได้ตามสบายใจน่ะเหรอ ไม่มีทาง " เดินกลับไปที่นั่งของตัวเอง ผมถอดเสื้อที่ตัวเองใส่เหลือแต่กางเกงบิลลาบองตัวเดียว หย่นตัวเองลงสระน้ำปิงที่นิ่งมองก็ยิ้ม
“ ท่าถอดเสื้อเมื่อกี้เด็ดดวงมากเลยขอบอก " มันเดินเข้ามาใกล้ มือที่ยกขึ้นกอดคอผม ทุกคนในสระต่างหันกันมามอง " ไหนบอกไม่อยากเปียก "
“ เลิกทำตัวแรดๆให้กูต้องเป็นแบบนี้สักทีสิ " กูหวงนะ มึงรู้มั้ย
“ กูทำอะไรที่ไหน มึงก็เห็นอยู่ตลอดเวลากูยังไม่ทันจะทำอะไรเลย ก็มองกันมาเอง กูจะเสียงดังหรือทำอะไรให้เป็นจุดเด่นนั้นก็เปล่า งานนี้จะมาว่ากูผิดไม่ได้นะ "
“ มึงมันจุดเด่น "
“ ยังไง " ผมเบือนหน้าหนีกับเหตุผลที่มันถามหา ไม่อยากจะพูดออกไปเลยว่า แค่มึงนั่งนิ่งๆมึงก็เป็นจุดเด่นแล้ว เป็นคนสะดุดสายตาของใครๆเสมอ น่ารำคาญ
“ ไม่รู้ " บอกปัดมัน ก่อนจะว่ายน้ำหนีออกไปไกลจากที่ที่มันยืน ผมว่ายไปกลับอยู่สองรอบตอนที่กลับมาที่เดิมปิงที่ว่ายน้ำตามผมก็หยุดหอบ
“ มึงแม่งว่ายน้ำเร็วชะมัด "
“ แล้วใครบอกให้ว่ายตาม "
“ มึงว่ายสองรอบ เท่ากับกูว่ายรอบเดียวเอง " พิงหลังตัวเองลงกับขอบสระ ผมถอดหายใจออกมา ปิงก็เงียบ " โกรธอะไรกูอีกเนี้ย "
“ ไม่ได้โกรธ แค่กำลังหงุดหงิด "
“ หงุดหงิดอะไรของมึงนักหนา " บ่นออกมาเบาๆเหมือนอยากจะได้ยินกันสองคนแต่มันก็ไม่ใช่แบบนั้น
“ มีแฟนสวยมันก็น่าหงุดหงิดแบบนี้ละครับ ผมยังหยุดมองคุณไม่ได้เลย " ผู้ชายคนที่มันเดินชนเอ่ยบอก ผมปรายตาไปลงก่อนจะยกยิ้มขึ้นมา ก็รู้อยู่แล้วว่ามันหาโอกาสจะเข้าใกล้ไอ้ปิงตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้ว ปิงหันมามองผม มันไม่ตอบอะไร
“ ต้องใช้ความหน้าด้านขนาดไหนถึงจะกล้าทักเมียชาวบ้านแบบนั้นทั้งๆที่ผัวมันก็ยืนอยู่ตรงนี้วะ " หันไปหามัน ผู้ชายอีกคนก็ยิ้ม ผมดึงตัวเองออกจากขอบสระขาที่ก้าวไปหาอีกฝ่าย แต่ปิงเดินมาขวางไว้
“ เสือ ขึ้นเถอะ ไม่อยากเล่นละ กลับห้องกัน "
“ ไม่กลับ " ผมดึงตัวมันยืนใกล้ๆ ปิงกระซิบ
“ เสือ ไม่มีเรื่องนะมึง "
“ ยุ่ง " บอกแบบนั้น ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาจูบ ปิงนิ่งอยู่ในสระมันกอดคอผมตอนที่ผละออกแล้วมองหน้าคนที่ยืนมองอยู่ข้างๆ ผมรู้ว่าการกระทำของผมมันเด็ก เหมือนกำลังหวงของเล่น แต่นี่ก็เหมือนเป็นทางเดียวที่คิดออก แค่อยากจะบอกใครหลายๆว่า คนตรงนี้เป็นของผม แต่ดูเหมือนไม่ใช่การกระทำที่ได้ผมเท่าไหร่ เพราะคนข้างๆกลับยิ้มตอนที่เห็น
“ หน้าตาแบบนี้ น่าจะหาคนดีๆเป็นแฟนไม่ยากนะครับ เสียดาย " คำพูดทิ้งท้ายของอีกคน ชวนให้ขาผมก้าวออกไปอัตโนมัติ ปิงที่คว้าตัวผมกอดรั้งไว้
“ เสือไม่เอา ขึ้นเถอะ กลับห้องกัน " ปิงบอกผมมันดึงหน้าผมให้หันมองหน้ามัน สายตาที่กำลังบอกว่าให้หยุด มันพยักหน้า " ขึ้นห้องกัน อย่ามีเรื่องเลย "
“ ใจดีจังน้า ใจดีแบบนี้ยิ่งไม่เหมาะกันเสียดาย "
“ โทษทีเถอะนะ " ผมหันไปบอกปิงที่ปล่อยมือออกจากตัวผม คนที่ยกยิ้มอยู่ในสระ ผมเดินเข้าไปใกล้ ก่อนจะปล่อยหมัดแรงๆซัดเข้าไปจนเต็มหน้าอีกฝ่าย มันหงายลงกับสระ ก่อนจะลุกขึ้นมาซัดหมัดกลับใส่ผมอย่างรุนแรง หมัดมันหนักพอๆกับผม ดิ่งตรงไปจับคอของมันผมดันให้แผ่นหลังนั้นชนกับกำแพง มือที่ยกขึ้นต่อยมัน แน่นอนว่าต้องได้หมัดแรงๆสวนกลับมา
“ พอแล้ว เสือ พอๆ " ปิงที่พยายามห้าม มันมองซ้ายมองขวาก่อนจะร้องเรียกผู้ชายที่กำลังว่ายน้ำอยู่แถวนั้น " ช่วยทีเถอะครับ ช่วยจับแยกให้หน่อย " พลเมืองดีตอบรับคำขอร้องมาดึงตัวอีกฝ่ายออกจากผม แต่ช่วงเวลานั้นขาที่อยู่ใต้น้ำก็เร็วพอที่จะถีบมันออกไป แต่คงไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก ก็มันอยู่ใต้น้ำ " เสือ ขึ้นๆ ขึ้นมาเลย " มันที่ดึงผมขึ้นไป ปิงวิ่งไปหยิบเสื้อของตัวเองมาใส่ก่อนจะคว้าเอาของทุกอย่างของเรามาใส่ในกระเป๋าของมัน " ไปเถอะ "
“ อย่าปากหมาให้มันมากนะมึง ตีนกูมันคันง่าย แล้วอีกอย่าง นี่เรื่องผัวเมีย อย่าเสือก "
“ ไปเถอะ " ปิงลากผมออกไป ตอนที่กำลังจะเดินออกไปข้างนอก ตาผมหันไปมองอีกคนที่วิ่งขึ้นมาจากสระ ผมดึงตัวปิงไปไว้ข้างหลังก่อนจะหันกลับมาซัดหมัดลงไปบนหน้าของมัน
“ เล่นทีเผลอเหรอมึง " ขาผมเดินเข้าไปใกล้ หมายจะซ้ำแต่เสียงนึงก็ดังขัดเราขึ้นมาก่อน
“ เปอร์ ! “
ผู้หญิงท่าทางคุ้นตาวิ่งผ่านหน้าผม เธอที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แบบทันสมัย ผมยาวๆคุ้นตา หันกลับมามองผมด้วยสายตาโกรธ " นี่คุณ! “
“ พี่ปิ่น "
“ เสือ " สายตาของเธอเปลี่ยนไปกระทันหัน พี่ปิ่นคือรุ่นพี่ที่มหาลัยของผม เป็นผู้หญิงเรียบร้อยที่มีหน้าตาสวยดีกรีดาวคณะ แล้วก็ยังเคยเป็น.. " นี่ มันอะไรกัน "
“ เหอะ .. “ ผมหัวเราะออกมาตอนที่เธอถาม สายตาที่หันไปมองคนที่ผมต่อยเมื่อครู่ในวินาทีที่คิดถึงสิ่งที่มันพูดจนทำให้ผมควบคุมอารมณ์ไม่ไหว " นี่นะเหรอ แฟนพี่ "
“ อื้ม เกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมต้องทำร้ายแฟนพี่ด้วยละ " ผมยิ้ม เธอเองก็ยิ่งสงสัย " เสือ "
“ กูก็คิดว่าเมียมึงจะเหมาะกับมึงมากแค่ไหน โธ่ ไอ้สัด ไม่เหมาะกันยิ่งกว่าอีกมั้ง นรกกับสวรรค์ชัดๆ " พูดแบบนั้นตอนที่หันไปมองพี่ปิ่น ผมก็ต้องถอดหายใจออกมา เธอเป็นดีมาก เป็นพี่สาวในคณะที่ใจดีกับรุ่นน้องทุกคนแม้จะเป็นคนที่ไม่ค่อยคบใครแบบผม เธอก็ยังใจดีด้วย " เลิกซะเถอะ ไอ้เหี้ยนี่นะ แล้วไปทำบุญซะ มาคบกับไอ้เหี้ยนี่ได้ ท่าทางช่วงนี้จะมีเคราะห์หนักนะครับ "
“ นี่พี่งงไปหมดแล้วนะ มันหมายความว่าไงอะ " คำถามที่เธอถาม ผมก้มหน้าลงไปใกล้เพื่อไม่ให้ใครได้ยิน ผมเหลือบมองแฟนของเธอก่อนจะยกยิ้ม
“ ไปถามแฟนพี่สิ ว่าทำอะไรแฟนผม "
“ เสือ " ปิงดึงผมให้ออกห่างจากเธอ มือของมันดึงให้ผมเดินไปข้างหน้า ทุกอย่างเงียบจนกระทั่งถึงห้อง ปิงเปิดประตูออกมันดึงผมไปที่ห้องน้ำเพื่อไม่ให้น้ำที่เกาะตามตัวของเรา " คนนั้นใคร "
“ ใคร " ผมทวนคำถามมันก็เม้มปาก " คนที่เข้ามาหามึงนะเหรอ "
“ ไม่ใช่ ผู้หญิงคนนั้น "
“ รุ่นพี่ที่มหาลัย " สายตาที่มองมา " มีอะไร "
“ มึงใกล้ไปนะ เมื่อกี้ กระซิบอะไรกัน "
“ ยุ่ง "
“ จะบอกกูดีๆได้มั้ย " ผมหันไปหามันตอนที่ ปิงพูดคำนั้น ยกยิ้มใส่มันที่ขมวดคิ้วไม่พอใจ
“ มึงมีสิทธิอะไรมาพูดกับกูแบบนี้ เรื่องมึงกูยังไม่เคลียร์เลยนะ "
“ เรื่องเหี้ยอะไร มึงก็เห็น กูทำอะไรที่ไหน มันเข้ามาหากูเอง คิดจะมีเมียสวยเรื่องแบบนี้ต้องทนให้ได้เว้ย ถ้ามึงไม่อยากให้ใครแย่งก็ไปคบคนหน้าแย่ๆสิ "
“ มึงมันดูแรดมากกว่า ใครๆก็เลยเข้าหา คนแรดที่มันดูง่ายๆ ของฟรีแบบมึงใครจะไม่อยากได้บ้างวะ "
เพี๊ยะ! ผ่ามือบางๆตบลงบนหน้าผม แรงฟาดที่ทำให้ชาไปหมดผมเหลือบมองมันที่ดวงตามีแต่สีแดงกล่ำ " มึงคงคิดแบบนี้มาตลอดสินะ กูทนมานานแล้วนะ กับคำพูดเหี้ยๆของมึงแบบนี้นะ คำก็ง่าย สองคำก็แรด มึงเห็นกูแรดไปเสนอตัวให้มันรึไง ถึงมาว่ากูแบบนี้ ตั้งแต่กูคบกับมึงมากูเคยทำแบบนั้นให้มึงเห็นรึไง ทำไมมึงต้องเอาแต่ว่ากูด้วย คำว่าแรดกับง่ายมันคงเป็นคำติดปากมึงไปแล้วสินะ นึกถึงหัวใจกูบ้างสิเสือ กี่ครั้งแล้วที่กูต้องยิ้มให้มึงทั้งๆที่กำลังโดนด่า กี่ครั้งที่มึงว่ากูต่อหน้าเพื่อนของมึง กูก็คนนะเว้ย ไม่ใช่ควายที่จะทนมึงได้ทุกอย่าง "
“ ปิง " ผมจับมือของมันไว้ น้ำตาที่ไหลออกมา ปิงสะบัดมือของตัวเองออกจากการจับกุมของผม
“ มึงเองที่เข้ามาหากูเพราะกูง่ายไม่ใช่รึไง แล้วตอนนี้ทำไมไม่ทิ้งกูไปสักทีละไอ้เหี้ย มึงได้กูไปกี่ครั้งแล้ว หรือยังไม่พอใจอีก มึงเอาแต่ว่ากู อะไรๆก็เพราะกู เพราะกู กูทำเหี้ยอะไรยัง มันก็เข้ามาหากูเองทั้งนั้น กูแรดอะไร แค่หน้าตากูเป็นแบบนี้ ก็กูสวยนี่ไอ้สัด คนหน้าตาดีอะเข้าใจมั้ย มึงคิดว่ากูต้องเข้าหาผู้ชายทุกคนที่กระสันอยากจะสอดKเข้ามาสอดกูเลยเหรอ มึงมันเหี้ย เหี้ยจนกูคิดว่า ด่ามึงว่าเหี้ย กูยังสงสารเหี้ยเลยไอ้สัด "
“ ปิง "
“ ปล่อยกู ไม่ต้องมายุ่งกับคนแรดๆหรอก ไปหานางฟ้าแบบที่มึงชอบเถอะ "
“ กูไม่ชอบนางฟ้า " แต่กูชอบมึง ผมอยากจะบอกออกไปแบบนี้ แต่คนที่เอาแต่ร้องไห้ก็หันหลังให้ผมเสียแล้ว มือที่กำลังเอื้อมไปกอดปิงถอนหายใจออก
“ ออกไปไกลๆกูไป กูอยากอยู่คนเดียว "
“ แต่นี่มันคอนโดกู " เสียงที่พูดออกไปไวกว่าความคิดที่คิดว่าไม่สมควรจะพูดอะไรออกไปแบบนั้น ปิงหันมามองหน้าผม
“ อย่างงั้นสินะ กูนี่ลืมไปได้ยังไงวะ กูสินะที่ต้องไป งั้นกูไปเอง " ลำตัวที่กระแทกตัวผมเดินผ่านไป ผมเอื้อมมือคว้ามันไว้ทัน
“ เดี๋ยว "
“ เก็บคำพูดดีๆของมึงไปเถอะ ตอนนี้ไม่อยากฟัง " ปิงดึงข้อมือตัวเองหลุดออกไปจากมือของผม มันเดินออกไปนอกห้อง เสียงจัดเก็บอะไรสักอย่างดังอยู่ไม่ไกลตอนที่เดินออกไปดู มันคว้าเอาเสื้อผ้าสองสามชุดของตัวเอง
“ กูไม่ให้เอาไป " ผมไปดึงมันมาไว้ที่เดิม " กูไม่ให้มึงไป " คว้ามันมากอดไว้ผมจูบแต่ปิงก็สะบัดด้วยแรงทั้งหมดที่มันมี มือที่กอดมันไว้จนแน่น " กูไม่ให้มึงไป "
“ ปล่อยกู ปล่อยกูสิวะ " ทั้งตบทั้งตี มือบางๆที่ไม่คิดว่าจะเจ็บฟาดลงมาบนตัวผมแบบไม่ยั้ง ปิงดิ้นจนหลุดออกจากอ้อมแขนของผม มันกระชากเสื้อของตัวเองลงมาทีเดียวเกือบห้าตัวแต่ผมก็ยังจะเอาไปเก็บเอาไว้ตามเดิม " ของของกู "
“ กูไม่ให้เอาไป ถ้าจะไปก็ไปแต่ตัว "
“ ได้ งั้นกูไม่เอา " มันโยนเสื้อผ้าที่กำลังเก็บทิ้งลงบนพื้น ขาที่ก้าวออกไป ผมคว้ามันไว้
“ จะไปไหน "
“ ที่ไหนก็ได้ ที่ไกลจากมึง ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่มีมึง ไม่มีคนพูดจาร้ายๆ คนที่คอยเอาแต่คิดว่ากูมันเหี้ย ทั้งๆที่กูไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง ไปไกลๆจากคนที่แสดงออกมาว่ารักกู แต่จริงๆใจกับปากก็พูดด่ากูเหมือนคนอื่นๆ กูจะไปให้ไกล ไปให้ไกลจากคนแบบมึง "
มือที่หลุดออกไปจากการจับกุม ปิงเดินออกไปแล้ว พร้อมกับเสียงดังของประตูที่ปิดลง เหลือทิ้งไว้แต่ผม คนที่รักมัน แต่กลับทำให้มันเจ็บปวดเสมอ ไม่มีการกระทำใดๆ รั้งมันไว้ได้อีกแล้ว ไม่มี
................................................
รู้สึกปรับอารมณ์ไม่ทันบ้างมั้ย
อารมณ์ว่าอ่านๆไป ขำๆ น่ารักๆ แล้วสักพักก็แบบ อ้าว..มึง
เรื่องจะแซ่บขึ้นเรื่อยๆ โปรดติดตามชม
ป.ล. มีคนอ่านมาแอบบอกหนมว่า เหงาอยากซเดราม่า เสือปิงไม่ค่อยมีดราม่ามันน่าเบื่อ
หนมมี่จึง.. จัดไป
ใครมีทวิตเตอร์ ฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคะ เดี๋ยวหนมไปอ่านแล้วรีรัวๆเลย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า จุ๊บๆ
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 755556 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก