#เมื่อความรักมาจากความหนาว# (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ) (จบแล้วย้ายได้เลย)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: #เมื่อความรักมาจากความหนาว# (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ) (จบแล้วย้ายได้เลย)  (อ่าน 5039 ครั้ง)

ออฟไลน์ sabastane

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 22
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-10-2014 17:03:04 โดย sabastane »

ออฟไลน์ sabastane

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 22
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
     #เมื่อความรักมาจากความหนาว#
     .
     .
     .

    หนาว....

     หนาวเหลือเกิน....

     ....ใคร...ใครก็ได้ช่วยที...ช่วยกอดเขาที...


     .
     .
     .

     ‘รติ’ เด็กหนุ่มวัย 22 ร่างค่อนข้างบาง ใส่แว่นตาหนาเตอะ ทำให้ดูเป็นเด็กเนิร์ดพอสมควร เรียนอยู่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง กอดหนังสือเรียนพลางเดินกลับบ้านคนเดียว

    ...เขาตัวคนเดียว...

     พ่อกับแม่เขาเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ป้าที่รับมาเลี้ยงก็หัวใจวายฉับพลัน เสียชีวิตลงเมื่ออาทิตย์ก่อน ทำให้บ้านที่เคยอบอุ่นเสมอกลายเป็นที่ๆเขากลัว...กลัวการกลับไปแล้วมีแต่ความเงียบเหงา...

     สิ่งหนึ่งที่ผลักดันให้รติมีชีวิตอยู่ต่อเป็นคำพูดประโยคหนึ่งที่ป้าเคยบอกเขาก่อนจากไปอย่างสงบ

     ‘...มีชีวิตอยู่ต่อไปนะลูก ใช้ชีวิตต่อแทนป้า มีความสุขแทนป้าทีนะ...’

     เขามีชีวิตต่อเพื่อป้าได้...

     ...แต่เขาไม่มีความสุขเลย...

     บ้านที่ไร้ซึ่งเสียงต้อนรับเช่นเคย บ้านที่เคยมีแต่ความอบอุ่น กลับมีแต่...ความหนาวเหน็บ...

     ตั้งเด็กรติมักจะถูกกันออกจากกลุ่มเพื่อนเสมอ ที่ๆมีแต่ความสบายใจมีเพียงแค่บ้านที่มีป้าคอยการกลับมาของเขาเสมอ และสวนหลังบ้านที่แสนร่มรื่นเท่านั้น

     ...เขาใช้ชีวิตเช่นนี้ตลอดมา ตั้งแต่เด็ก...จนถึงปัจจุบัน...

     การขาดเพื่อนไม่ได้ทำให้เขาเสียใจ แต่การเสียป้า เสียครอบครัวคนเดียวของเขาไปต่างหากที่ทำให้เขาเสียใจ...

     ...เหงา...

     ...เหงาจังเลย...

     หลังกินข้าว และอาบน้ำเสร็จ รติก็เตรียมตัวเข้านอน พลางเหลือบเห็นรูปของป้าที่จากไป จึงเอือมมือไปหยิบพร้อมแนบอกแล้วหลับไปทั้งอย่างนั้น...

     .
     .

    ...หนาว

     หนาวจังเลย...

     ...ป้าครับ..กอดผมหน่อย ผมหนาวจังเลย...

     ป้าครับ...!?

     ป้าาาา!!!


.
.

     เฮือก!

     ...ฝันนี้อีกแล้ว...


     ฝันร้ายตามหลอกหลอนเขาหลายคืนแล้ว...

     .
     .

     รติก้าวเท้าไปตามทางเดินภายในตัวอาคารเรียนช้าๆ พลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่แล้วเท้าก็ต้องชะงัก เมื่อมองลงไปข้างล่าง

     ‘เป็นหนึ่ง’ เพื่อร่วมคณะที่แสนร่าเริง และเป็นหนึ่งสมชื่อ ด้วยความเฟรนลี่ทำให้มีเพื่อนเยอะทั้งในและนอกคณะ ซึ่งตอนนี้เป็นหนึ่งและเพื่อนๆก็กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา

     ...เป็นภาพที่รตินึกอยากจะมีบ้างก็เมื่อตอนที่เสียป้าไป...

     เขาท้างคางมองอย่างเหม่อลอยถึงภาพเบื้องหน้า ไม่รู้นานเท่าไหร่ รู้สึกตัวอีกทีตาคมๆของเป็นหนึ่งก็สบตาเขาเข้า แล้วโบกมือมาให้เหมือนรู้จักกันมานาน

     รติเบือนหน้ากลับ พลางนึกไม่ชอบใจนักที่ตาคมนั่นทำเหมือนทุกสิ่งเป็นเรื่องสนุก เขาไม่ชอบใจเลย...ไม่ชอบเลยจริงๆ....

     .
     .

     “นี่”
     
     “...” รติยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ

     “นี่ๆ”

     “...” รติกอดกระเป๋าแน่นขึ้น พร้อมกับเร่งฝีเท้า ให้คนตามหลังหลุดจากการเดินตามที่ทำมาตั้งแต่มหาลัยจนจวนจะถึงบ้านเขาในอีกไม่มีร้อยเมตรข้างหน้า

     “นี่นาย! รอเดี๋ยวสิ!” เมื่อเห็นคนที่เดินตามไม่หันมาสักที มือหนาจึงเลื่อนมาดึงแขนอีกคนให้หันมาเผชิญหน้ากับตนแทน

     “...” ซึ่งรติยังคงก้มหน้านิ่ง ไร้อารมณ์เช่นเดิม

     “ชั้นเรียก ทำไมไม่หัน?”

     “ชั้นไม่ได้ชื่อ ‘นี่’”

     “งั้นนายชื่ออะไรหล่ะ ชั้นจะได้เรียกถูก ส่วนชั้นเป็นหนึ่งนะ เรียกหนึ่งเฉยๆก็ได้” รอยยิ้มกว้างที่ถูกส่งมาทำให้รตินึกอยากร้องไห้

     ...ร้องไห้ที่ไม่เคยยิ้มอย่างนี้ได้สักที...

    ...อยากทำได้อย่างนี้บ้าง...

     “ชั้นไม่มีความจำเป็นที่จะต้องบอกนาย ปล่อยชั้นได้แล้ว ชั้นจะกลับบ้าน” เขายังคงปฏิเสธที่จะทำความรู้จักกับใครเช่นเดิม
   
     “ไม่ จนกว่านายจะบอกชื่อนาย” รอยยิ้มกว้างยังคงประดับอยู่บนหน้าคนตามมาเสมอ

     “ปล่อย!” รติสะบัดแขนออก ผลักคนที่ตามมาให้ถอยห่าง พร้อมกับวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว

     “...น่ารักจัง” รอยยิ้มที่มีมากอยู่แล้วยิ่งมีมากกว่าเก่า เมื่อได้เห็นหน้าของคนที่ผลักชัดๆ ถึงแม้จะอยู่ภายใต้แว่นหนาเตอะก็ตาม

     .
     .

     รติกลับบ้านมาด้วยความสับสน

     ...อยู่ๆจะมาอยากรู้จักกันทำไม?...

     จากนั้นรติก็จัดการตัวเอง แล้วนอนหลับพร้อมกับรูปของป้าเช่นเคย แต่แปลก...ไม่มีฝันร้ายของวันก่อนๆอีกแล้ว....

     .
     .

     “เฮ้นาย! เจอกันอีกแล้วนะ” เป็นหนึ่งวิ่งเข้ามาทันที เมื่อเห็นรติก้าวเข้ามาบริเวณโต๊ะที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ

      “....” ซึ่งเขายังคงเงียบเช่นเดิม

     “เฮ้ยหนึ่ง! รู้จักกันหรอวะ?” เสียงเพื่อนๆที่ตะโกนมา ทำให้รติอยากหนีไปจากตรงนี้เร็วๆ ก่อนจะเจออะไรที่มากกว่านั้นตามมา “...หยิ่งก็หยิ่ง มึงไปรู้จักคนอย่างงั้นได้ไงว่ะ!?” เสียงหัวเราะที่ดังครื้นไปทั่ว ทำให้เขารีบก้าวเท้าจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

     ...หยิ่ง...สินะ...ฮึก...

     หมับ!

     แต่ก่อนจะหันตัวก้าวไปอีกทาง เป็นหนึ่งก็ดึงรั้งรติเข้ามากอด จนแทบจะจมหายเข้าไปในอกของตัวเอง

     “ใครว่าแฟนกูอีก กูจะทำให้มันหายไปจากโลกนี้!!” น้ำเสียงเย็นเยียบตะโกนก้องไปทั่งบริเวณ เพื่อนๆที่เคยเฮฮาก็นิ่งเงียบฉายแววหวาดกลัวอย่าเห็นได้ชัด

    ...แต่รติกลับไม่มีความรู้สึกนั้นเลยสักนิด...

     ...อุ่น...อุ่นจังเลย....

     เป็นหนึ่งชะงัก เมื่อมือบางยกขึ้นกอดเขาตอบ นั่นยิ่งทำให้เขากอดคนตัวบางให้แน่นขึ้นไปอีก ก่อนจะยกตัวขึ้นแนบอก แล้วก้าวไปทางรถสปอตสีสวย ขับออกไปอย่างรวดเร็ว

     .
     .

     เป็นหนึ่งพารติมาที่บ้านขนาดเล็กหลังหนึ่ง รอบๆเป็นสวนดอกไม้นานาพันธุ์ แซมด้วยต้นไม้ใหญ่ไม่กี่ต้น ด้านข้างของตัวบ้านเป็นศาลาขนาดเล็กด้านใต้เป็นบ่อปลาคาร์ฟหลากสี พร้อมด้วยซุ้มชิงช้าตั้งออกมาไม่ไกลนัก

     ทั้งสองยังคงไร้บทสนทนาต่อกัน เป็นหนึ่งจูงมือรติมานั่งที่ศาลาแล้วโอบกอดเอาไว้จากทางด้านหลัง
 
     รติยังคงนิ่งเงียบด้วยความสับสน ในหัวมีแต่คำว่าทำไม ทำไมชายคนนี้ถึงก้าวเข้ามาในชีวิตเขา ทำไมปกป้องเขา ทำไมต้องกอด แล้วทำไม...กอดนี้ถึงอบอุ่นเหลือเกิน อบอุ่นจนตัวเขาเองไม่อยากจะผละจากอ้อมกอดนี้แม้เพียงเสี้ยววินาทีเดียว...

     ...อยากอยู่อย่างนี้ตลอดไปจัง...

     น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาหวานอย่างไม่รู้ตัว เมื่อนึกถึงตอนที่ต้องแยกจากอ้อมกอดนี้

    ก็ในเมื่อเราไม่รู้จักกันเลย...

     “รติ! เป็นอะไรไป! ร้องไห้ทำไม!?” เสียงเป็นหนึ่งร้องอย่างตกใจบวกกับสัมผัสอ่อนโยนข้างแก้ม ดึงสติของรติกลับมาก่อนจะแตะบริเวณดวงตาของตนเองอย่างแผ่วเบา

     “...เปล่า ไม่มีอะไร” เมื่อเช็ดน้ำตาเสร็จเรียบร้อย รติก็พลิกตัวกลับ หันเข้าหาอ้อมกอดแกร่ง แล้วกอดกระชับด้วยตนเอง

     การกระทำที่ทำเอาเป็นหนึ่งนึกเอ็นดู ใจหนึ่งก็อยากจะถามถึงเรื่องที่ทำให้ร้องไห้ อีกใจก็อยากจะอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ

     ...ก็น่ารักซะขนาดนี้นี่นา...

     “เฮ้! นี่ เดี๋ยวก่อนนะ” เป็นหนึ่งพยายามที่จะดันร่างเล็กออก เพื่อที่จะคุยให้รู้เรื่อง แต่ก็เหมือนจะสูญเปล่า เมื่ออีกคนเอาแต่จะซุกหน้าอกแกร่งไม่เลิก “เฮ้อ.....”

     เสียงถอนหายใจทำเอาคนตัวเล็กที่ว่าน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง

     ...เราน่ารำคาญหรือ?...

     “....ฮึก..อึก...” ร่างกายที่สั่นสะท้านเบาๆ ทำเป็นหนึ่งสะดุ้งสุดตัว เกรงว่าจะทำอะไรผิดต่อคนในอ้อมกอดอีกรึเปล่า

     “รติ!? เป็นอะไร?” คนตัวโตจับใบหน้าเรียวเงยขึ้นสบตาอย่างรวดเร็ว พลางถามอย่างร้อนรน

     “ไม่...อึก ไม่เป็นไร..ฮึก” คิ้วเรียวขมวดแน่นที่คนขี้แยยังคงปฏิเสธที่จะตอบคำถาม

     “รติ...คุยกันก่อนนะ เมื่อกี้ที่ชั้นจะผลักออก ก็เพราะอยากคุยให้รู้เรื่องเท่านั้น ไม่ได้รำคาญอะไรนายเลยซักนิด”

     “จริง...จริงหรือ?” ภาพรติใช้มือบางๆของตนเองเช็ดน้ำตา ทำให้แว่นตาร่นขึ้นไปอยู่บริเวณหน้าผาก เผยให้เห็นหน้าที่หวานสวยกว่าผู้หญิงบางคน อีกทั้งตาที่แดงช้ำจากการร้องไห้ ทำเส้นศีลธรรมของเป็นหนึ่งขาดผึง ทำการโน้มใบหน้าลงไปแนบกับริมฝีปากอิ่มอย่างรวดเร็วและแนบแน่น นานจนกระทั่งมือบางดึงเสื้อเขาเบาๆนั่นแหละ ที่ทำให้เป็นหนึ่งผละออก

     “แฮ่ก...แฮ่ก..” ใบหน้าที่ขึ้นสีแดงจัดพร้อมหอบหายใจน้อย น้ำใสๆที่ไหลออกจากมุมปากจากจูบเมื่อสักครู่ ทำเป็นหนึ่งอยากจะย้ำริมฝีปากเข้าหาอีกหลายๆครั้ง แต่ก็ต้องยั้งใจตัวเองไว้ เพราะยังอธิบายเรื่องทั้งหมดไม่จบ

     ...เรื่องที่ว่าเขาหลงรักคนตัวเล็กนี่ตั้งแต่แรกเห็น จนถึงขนาดต้องให้คนสืบข้อมูล และยังบอกแม่เสร็จสรรพว่าคนนี้แหละจะมาเป็นสะใภ้ของบ้าน...แล้วแม่เขาก็ยังเห็นดีด้วยอีกต่างหาก

     “ฟังชั้นหน่อยนะ” มือหนาไล้ไปตามกรอบหน้าสวยเบาๆ “ชั้นรักนาย”

     “...เอ๊ะ?”

     “ชู่ว...บอกให้ฟังก่อนไง” เป็นหนึ่งเลื่อนมือมาแตะที่ริมฝีปากอิ่มเบาๆ ก่อนจะไล้ไปมาอย่างเพลิดเพลิน “นายอาจจะไม่เชื่อ แต่ชั้นรักนายตั้งแต่ตอนที่สบตากันที่อาคารเรียนจำได้มั้ย?”

    หัวเล็กๆที่พยักขึ้นลงเบาๆ ทำให้เป็นหนึ่งรั้งตัวบางเข้าหาอ้อมกอดอีกครั้ง “ชั้นเลยให้คนสืบข้อมูลของนายทุกอย่าง จนรู้แทบจะทุกเรื่องของนาย แม่ชั้นก็เห็นดีเห็นงามด้วยเรื่องที่จะเอานายมาเป็นสะใภ้”

     “ตะ...แต่...เราไม่รู้จักกัน” เป็นหนึ่งยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับคนตัวเล็กที่เงยหน้าขึ้นมาถาม แต่ก็เจอรอยยิ้มของเขาจนต้องมุดหน้าซุกอกแกร่งด้วยความเขินอาย

     “ก็ทำความรู้จักกันสิครับ...ตัวเล็ก” เสียงทุ้มต่ำอ่อนโยนบวกกับสรรพนามที่ไม่เคยเรียกทำให้รติยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ จนไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมามากกว่าเก่า แต่ก็ยังถูกคนตัวโตกว่าจับใบหน้าเงยขึ้นมาอยู่ดี

     “เป็นแฟนกันนะครับ”

     “...อื้อ >///<” รติรับคำ ร่างกายที่แทบจะแดงไปทั้งตัวซุกเข้าหาอกแกร่งมากขึ้น ทำเอาเป็นหนึ่งยิ้มกว้าง กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นยิ่งกว่าเก่า

     ทั้งสองนั่งกอดกันไปเรื่อยๆ มีบางครั้งที่หยิบเอาอาหารปลาที่เคยเก็บไว้มาให้อาหารปลาบ้าง บางครั้งก็นั่งห้อยขาจุ่มน้ำเล่น เสียงหัวเราะของทั้งสองดังไปทั่วบริเวณ บ้านที่เป็นหนึ่งเคยแยกออกมาอยู่คนเดียว ไร้ซึ่งความมีชีวิตชีวา ตอนนี้กลับมีแต่เสียงหัวเราะ และความสุขอบอวลไปทั่วทั้งหลัง

     .
     .

     วันต่อมาเป็นหนึ่งจัดการให้คนย้ายของบางส่วนของรติมาไว้ที่บ้านทันที และให้คนตัวเล็กนอนกับตน เรื่องเรียนและค่าใช้จ่ายต่างๆ เขาก็เป็นคนออก โดยที่เงินทั้งหมดทั้งที่ใช้ปัจจุบันและที่ออกให้รตินั้นมาจากการเล่นหุ้น และร่วมลงทุนเปิดผับถูกกฎหมายกับเพื่อน
 
     หลังจากจัดการเรื่องบ้านเสร็จเป็นหนึ่งก็พารติไปพบกับแม่ ซึ่งเจอหน้ากันครั้งแรกแม่เขาก็ถูกใจร่างบางเป็นอย่างมาก ยึดเอาไว้ด้วยทั้งวัน ดีที่วันนี้เป็นวันเสาร์พอดีทั้งเขาและรติจึงไม่ต้องขาดเรียนให้เสียการเรียน

     .
     .
     
     ตอนนี้รติมีความสุขเหลือเกิน เขายิ้มได้ทั้งวัน เพียงเพราะเป็นหนึ่งก้าวเข้ามาในชีวิต เขาถึงมีความสุข...มาก
 
     ...ไม่หนาวแล้ว...

     หมับ

     “อ๊ะ!” อ้อมกอดที่ทาบลงมาอย่างรวดเร็ว ทำเอารติที่กำลังเหม่อลอยสะดุ้งเฮือก ก่อนจะวางใจเมื่อเห็นว่าใครที่กำลังกอดเขาอยู่

     อุ่นจัง...อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆจังเลย...

     “คิดเรื่องอะไรอยู่ ตัวเล็ก...หืม?” เป็นหนึ่งพูดขึ้น ก่อนจะก้มลงหอมแก้มคนในอ้อมแขน

     “คิดไปเรื่อยๆ”

     “อืม...” คนตัวโตจูงมือบางมาที่โซฟา กอดจะยกตัวบางให้ขึ้นนั่งบนตักตนเอง “ไปเที่ยวกันมั้ย?”

     “ไม่เอาดีกว่า...” รติปฏิเสธ มือบางเกี่ยวคอแกร่งก่อนจะซบลงไป “...อยากอยู่อย่างนี้”

     การกระทำที่แสนน่ารัก ทำเอาเป็นหนึ่งยิ้มกว้าง

     ...เพราะน่ารักอย่างนี้น่ะสิ ถึงไปไหนไม่รอด...

     ...รักจนจะบ้าตายอยู่แล้วนะ ตัวเล็ก...
     
     .
     .

 เรื่องสั้นเรื่องแรกครับ ลงไว้อีกที่หนึ่ง คือที่เด็กดี กับเรื่องยาวอีกหนึ่งเรื่องที่เด็กดีเช่นกัน


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-11-2014 22:00:20 โดย oaw_eang »

ออฟไลน์ ammamooty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1056
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-2
ตัวเล็กน่ารักกกกกก><

ไปไหนไม่รอดจริงๆด้วย

ออฟไลน์ yaoisamasang

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 246
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Yaoi-Sama/463499467036395?ref=hl
มาติด ตามล่ะมั้งนะ

ขี้เหงาเหมือนรติเลยเข้าใจ

ออฟไลน์ natt lUcky

  • อะโย่ อะเย่
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 312
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
น่ารัก ตัวเล็กน่ารักมากมาย
อิจฉาเป็นหนึ่ง ได้ตัวเล็กไปครอบครอง
หนึ่งทำให้ตัวเล็กยิ้มได้ตลอดไปเลยนะ

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
+1 ให้จ้าเรื่องน่ารักดี อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่าเป็นอะไรที่ลงตัว
ความเหงาที่หนาวเหน็บ ได้มาพบเจอกับ ความสดใสที่อบอุ่น
ปล. เริ่มเรื่องน่าสนใจมาก
      แต่พอเข้าบทจะเริ่มสนใจกันมันดูติดไฟกันง่ายไปหน่อยนะจ๊ะ
      สู้ๆน๊า แล้วจะรออ่านผลงานเรื่องต่อๆไปน๊า ^^

ออฟไลน์ zuu_zaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
น่ารักดีค่ะ เสียดายสั้นไปหน่อย อยากอ่านต่อจัง :กอด1:

ออฟไลน์ Aumy8059yaoi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
อ๊ากกกกกก เรื่องสั้น สั้นเจงๆค่าาาาาา กระซิกๆ :hao5:
เค้าอยากให้เป็นเรื่องยาวจัง :katai1: :katai1:

อยากบอกว่าสนุกมากๆๆๆๆค่ะ  เป็นหนึ่งกับรติน่ารักมากกกกกกก เป็นคู่ที่อยากให้รักกันนานๆๆๆๆๆจนแก่เลยน๊าาาาา คึคึ


ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
อบอุ่น ฟริ้งฟรุ้งมากๆๆๆๆ
>\\\\\<

ออฟไลน์ Chichi Yuki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1584
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-3
สนุกค่ะ อบอุ่นดี แต่รวบรัดไปหน่อย
อยากให้ยาวกว่านี้จัง ยังอ่านไม่จุใจเลย T^T

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Bb nale

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0

ออฟไลน์ whitelavenders

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
เสียดายสั้นไปหน่อย แต่รติดูน่ารักมากก
น่าจะทำเป็นเรื่องยาวเนาะะ

ออฟไลน์ GMT101

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 234
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด