ตอนที่ 10
ผ่านไปด้วยดี? (ครึ่งแรก)
บรรยากาศในโรงแรมหรูของเมืองไทยซึ่งเป็นธุรกิจของอภิหชัยบดินทร์ เต็มไปด้วยนักข่าวจากสำนักข่าวต่างๆ ที่มารอทำข่าวและสัมภาษณ์ข่าวในครั้งนี้ เนื่องจากลูกชายของ อิสระ อภิหชัยบดินทร์ ครอบครัวที่เป็นเศรษฐี ฐานะนี่ถือว่าติดอันดับต้นๆ ของประเทศไทย เมื่อรู้ข่าวว่า ปฐพี และอัคนี อภิหชัยบดินทร์ จะหมั้น ก็เตรียมตัวกันมาทำข่าวอย่างมากมาย
และงานหมั้นครั้งนี้ ทางเจ้าภาพก็ได้ชวนแขกมามากมาย ทั้งนักธุรกิจ นักการเมืองของประเทศ หรือแม้กระทั่งนายทหาร ตำรวจยศสูงๆ ที่เป็นผู้สนับสนุนและคอยดูแล อภิหชัยบดินทร์เข้าร่วมด้วย นับว่ามีแต่ผู้หลัก ผู้ใหญ่ และผู้มีหน้ามีตาในสังคมทั้งนั้น
“สวัสดีตาดิน ตาเพลิง วันนี้หล่อจริงๆ นะ”
“สวัสดีครับคุณอา ขอบคุณที่ชมครับ” ปฐพีเอ่ยตอบอาแท้ๆ ของตนไป
“นี่คงเป็นหนูดรีมที่พี่อิสเล่าให้ฟังบ่อยๆ ตัวจริงน่ารักกว่าในภาพเยอะเลยนะ” ผู้สูงอายุที่มีศักดิ์เป็นน้องของอิสระ และมีศักดิ์เป็นอาของปฐพีกับอัคนี หันมายิ้มๆ ให้ปลายฝันที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างหลานชายทั้งสองของตน
“ขอบคุณครับคุณอา คุณอาเองก็หล่อมากๆ เลยครับ” ปลายฝันตอบยิ้มๆ เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้เป็นอาทันที
เข้าใจแล้วว่า ทำไมพี่อิสถึงได้เลือกหนูคนนี้...เพราะน่ารักแบบนี้เอง
“เออนี่หลานชาย ระวังอดีตคู่ควงจะมาป่วนงานนะ อาเตือนไว้ก่อน หนูดรีมก็ระวังนะลูก” เตือนออกไปด้วยความเป็นห่วง
“ครับ”
“ฮะ! ผมจะระวังไว้” ร่างบางตอบรับ
“อาจะเข้าไปด้านในละ แล้วเจอกัน”
ทั้งสามคนโค้งเล็กน้อย เมื่อผู้ใหญ่เดินผ่าน ก่อนจะยืนต้อนรับแขกท่านอื่นๆ ที่พากันหลั่งไหลเข้ามาในงานอย่างต่อเนื่อง
ก่อนที่ปลายฝัน ปฐพีและอัคนีจะมายืนต้อนรับแขกที่หน้างาน คนตัวใหญ่ทั้งสองก็ได้ตะลึงกับความน่ารักของคนตัวเล็กเป็นอย่างมาก ร่างเล็กในสูทสีขาวบริสุทธิ์ทั้งชุด ขับให้ผิวขาวสว่างมากยิ่งขึ้น ผมถูกเซทให้เห็นใบหน้าหวานชัดเจน แต่งหน้าเบาๆ ปากที่ดูแดงสดอยู่แล้วก็เพิ่มสีลงไปหน่อยๆ ทำให้ทั้งคู่อยากจะจับคนตัวเล็กเข้ามาจูบหลายๆ ครั้ง
แต่ก็ต้องระงับอารมณ์เอาไว้
‘มองอะไรนักหนาครับ’ ถามอย่างเอาเรื่อง แต่ที่จริงแล้วเขินกับสายตาทั้งสองคู่นั่นมากกว่า
‘มันแปลกๆ’ บอกออกไปพร้อมกัน ทำให้ปลายฝันที่ไม่มีความมั่นใจอยู่แล้วกลับไม่มั่นใจเพิ่มขึ้นไปอีก
‘แปลกมากไหม ผมไม่ออกไปได้หรือเปล่า’ ถามด้วยสีหน้าจะร้องไห้
‘ดูดีแล้ว’
‘อะไรของพวกคุณ จะแปลก จะดูดีเอาสักอย่างสิ ผมไม่มั่นใจเลย’
‘น่ารักแล้ว’ เป็นอีกครั้งที่สองแฝดพูดพร้อมกัน
ฉ่า
ร่างบางก้มหน้าลงเมื่อรู้ว่าตัวเองจะระเบิด ให้ตายสิ ทำไมถึงชอบแกล้ง ชอบทำให้ปลายฝันเขิน
ร่างบางเองก็ไม่อยากจะยอมรับเลยว่า ตอนที่เห็นปฐพีและอัคนีในชุดสูทสีดำสมส่วน ผมที่เซทขึ้นอย่างดูดี ทำให้ร่างใหญ่ทั้งสองเหมือนกันราวกับแยกร่าง แทบแยกไม่ออก แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ปลายฝันแยกสองแฝดออก
อาจจะเพราะนิสัยที่ไม่เหมือนกัน
อาจจะเป็นเพราะการพูดที่ไม่เหมือนกัน
แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรก็แล้วแต่ สิ่งที่ทำให้ปลายฝันคิดว่า ปฐพีและอัคนีเหมือนกันก็คือ หัวใจ...
เขาทำให้ร่างเล็กหัวใจเต้นแรงได้เหมือนๆ กัน...
“ใกล้จะถึงเวลาพิธีแล้วนะลูกๆ เข้าไปด้านในเถอะ แขกคงมาครบหมดแล้วล่ะจ้ะ” คุณหญิงอัญมณีเดินมาบอกกับลูกๆ
“ครับ”
“เอ้า!” ปลายฝันยืนมองกับแขนที่ทั้งคู่ยื่นมาให้อย่างสงสัย
“ควงแขนพี่เขาสิลูก” คุณหญิงบอกยิ้มๆ ซึ่งทำให้ปลายฝันเข้าใจในทันที ยืนมือไปจับบนแขนแกร่งทั้งสองอย่างกล้าๆ กลัวๆ
จับนี่แหละ ใครจะไปควง แค่นี้ก็อายมากพอแล้ว
ภาพที่ปลายฝัน ปฐพีและอัคนีควงกันมา นับว่าเป็นเรื่องแปลกตา และแปลกใจคนจำนวนมากอย่างยิ่ง บ้างก็ยอมรับได้ บ้างก็รับไม่ได้ ต่างก็ซุบซิบนินทา
ก่อนหน้าที่จะมีงานหมั้นนั้น ก็มีกระแสการวิพากษ์วิจารณ์ในทางที่เสียหายและรุนแรงออกมา ด่าทอ ประณามว่าไม่เหมาะสม ผิดศีลธรรม อะไรต่างๆ นาๆ แต่อภิหชัยบดินทร์ก็ไม่สนใจ
เพราะทุกอย่างมีเหตุผลในตัวของมัน
ทั้งนี้ ทางผู้นำตระกูลอย่างอิสระก็ได้แถลงข่าวถึงเหตุผลเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว จากนั้นใครจะคิดอย่างไร เช่นไร ก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
ไม่ว่าคนทั้งโลกจะไม่เข้าใจเรา เพียงแค่เราเข้าใจตัวเองก็พอ...
ดวงตากลมโตของปลายฝันเริ่มปริ่มไปด้วยน้ำตา เพราะแสงแฟลชมากมายจากกล้องของนักข่าวนับร้อยตัว ซึ่งปลายฝันต้องมองกล้องทุกตัวเพื่อถ่ายภาพ คนที่ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ ถึงกับแสบตา
“เป็นอะไร” ปฐพีก้มถามข้างหูเบาๆ
“แสบตาครับ”
“ทนหน่อย เดี๋ยวก็ขึ้นไปบนเวทีแล้ว”
คนตัวเล็กพยักหน้าให้น้อยๆ
เมื่อถ่ายภาพเสร็จแล้ว ทั้งสามคนก็เดินควงกันขึ้นเวทีไป เพื่อประกอบพิธีหมั้น ด้านปลายฝันที่ไม่มีญาติผู้ใหญ่ที่ไหนเลย อิสระก็ได้เชิญผู้อำนวยการของโรงเรียนมัธยมปลายที่ปลายฝันจบมาเพื่อเป็นผู้ใหญ่ให้กับปลายฝัน ทางด้านปลายฝันที่เห็นผู้มีพระคุณนั้นก็น้ำตาแทบจะไหลด้วยความซึ้งใจ
“ครูยินดีด้วยนะปลายฝัน” ผู้อำนวยการว่าพลางลูบศีรษะคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้านล่างอย่างเอ็นดู
สำหรับเขาแล้ว ปลายฝันเป็นเด็กดีคนหนึ่งที่น่าสงสารมาก จึงเลือกที่จะช่วยเหลือมาโดยตลอด จนกระทั่งเรียนจบไปนั่นแหละ ที่เข้าไม่สามารถที่จะติดต่อกับปลายฝันได้
แต่ก็ยินดีที่ได้มาเป็นผู้ใหญ่ให้กับปลายฝันในวันนี้
“ขอบคุณครับครู ผม...” ร่างบางเอ่ยเสียงสั่น
“ไม่ต้องพูดแล้ว ครูไม่ว่าอะไร”
ผมขอโทษ ที่หายไปโดยที่ไม่บอกอะไรครูเลย...ปลายฝันได้แต่สำนึกผิดอยู่ในใจ
“เอาล่ะครับคุณปกรณ์ อย่างที่ผมได้ติดต่อไปนั่นแหละครับ ก็คือว่าหนูดรีมเขาไม่มีญาติที่ไหน มีคนเดียวที่ผมคิดถึงก็คือคุณน่ะครับ ยังไงก็ก็ให้เกียรติเป็นตัวแทนญาติผู้ใหญ่ฝั่งหนูดรีมให้ด้วยนะครับ” คุณอิสระเอ่ยขึ้น
“ครับ ผมยินดี”
“นี่เป็นสินทรัพย์ทั้งหมดที่จะนำมาหมั้นหนูดรีม เงินสด 20 ล้าน คอนโด 1 หลังที่โอนเป็นชื่อหนูดรีม และก็ชุดเครื่องเพชรของคุณหญิงอีกประมาณ 30 กะรัต เชิญตรวจนับครับ” ว่าพลางผายมือไปยังสิ่งที่นำมาหมั้น
ปลายฝันรู้สึกเหมือนอยู่ในพิธีแต่งงานมากกว่างานหมั้น
เสียงคนในงานเริ่มดังขึ้นมาอีกครั้ง กับจำนวนทรัพย์สินที่อภิหชัยบดินทร์นำมาหมั้น เพราะแค่งานหมั้นยังเยอะขนาดนี้ แล้วงานแต่งเล่า
จะเยอะแค่ไหนกัน
“ครับ” เมื่อปกรณ์ทำท่าทางเหมือนตรวจนับเสร็จแล้ว ก็เอ่ยรับคำเดียว เพราะไม่จำเป็นต้องนับมากมายอยู่แล้ว ของพวกนี้เขาไม่ได้เป็นคนได้รับเสียหน่อย เพราะคนที่เป็นเจ้าของก็คือลูกศิษย์ของตนที่นั่งอยู่ด้านล่างข้างๆ ตน
และคนอย่างปลายฝันก็ไม่รับมันอย่างแน่นอน... เพราะอย่างนี้ คุณหญิงถึงได้เปิดบัญชีธนาคารเป็นชื่อของปลายฝัน แล้วโอนทุกอย่างไปให้...
“เอาล่ะครับ พิธีต่อไป ก็เชิญแลกแหวนหมั้นครับ” พิธีกรในงานเอ่ยขึ้น
“ตาดินเอาออกมาได้แล้ว” คนเป็นแม่บอกกับลูกชาย
“ครับ” ร่างสูงรับคำก่อนจะหยิบแหวนหมั้นที่อยู่ในกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมา แล้วเปิดออกหยิบเอาแหวนทองคำขาวที่มีเพชรฝังอยู่เป็นรูปหัวใจ มือสวยของปลายฝันยื่นมาให้ปฐพีอย่างรู้งาน มือใหญ่ค่อยๆ สวมแหวนขนาดพอดีนิ้วผอมให้ปลายฝัน หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา
ปลายฝันยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะหยิบแหวนที่อยู่ตรงหน้าตนมาสวมให้กับปฐพีคืน
“ตาเพลิงลูก” หันไปบอกลูกชายอีกคน
“ครับ” อัคนีหยิบสร้อยข้อมือขึ้นมาก่อนที่ร่างบางจะยื่นมือข้างเดียวกับที่ปฐพีสวมแหวนให้ อัคนีค่อยๆ ที่จะใส่สร้อยข้อมือทองคำลายเรียบๆ แต่จุดเด่นคือจี้รูปหัวใจที่ห้อยลงมา เข้ากับข้อมือสวย
ตอนแรกอัคนีต้องหาสร้อยคอมา แต่ว่ามันต้องซ่อนอยู่ในร่มผ้า ไม่ค่อยโชว์เท่าไหร่ เลยเปลี่ยนเป็นสร้อยข้อมือแทน ทางพ่อกับแม่ของตนก็ไม่ว่าอะไร ปลายฝันจึงเลือกแบบนี้มา ส่วนแบบที่สวมให้กับอัคนีคืนคือลายเดียวกัน ต่างกันที่ไม่มีจี้รูปหัวใจห้อยลงมา และขนาดที่ใหญ่กว่า
เมื่อทำการแลกเปลี่ยนแหวนและสร้อยข้อมือไปแล้ว ทั้งสามคนก็คลานเข่าไปกราบผู้มือพระคุณที่เป็นผู้ใหญ่ในการทำพิธีสู่ขอ ทั้งอิสระ คุณหญิงอัญมณี และคุณปกรณ์ที่เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนเดิมที่ปลายฝันศึกษาอยู่ ด้วยความเคารพและนอบน้อม
เสร็จสิ้นพิธีการ
“เป็นอันจบพิธีหมั้นนะครับ ต่อไปจะเป็นการให้สัมภาษณ์ของคุณปฐพี คุณอัคนี และคุณปลายฝันนะครับ นักข่าวที่จะทำการสัมภาษณ์เชิญที่ด้านหน้าได้เลยนะครับ ส่วนแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน เชิญนั่งฟังและก็รับประทานอาหารที่จัดเตรียมไว้ทางด้านนั้นได้เลยนะครับ ผมในฐานะพิธีกรของงาน ขอขอบพระคุณครับ”
“เดี๋ยวแม่กับพ่อจะพาคุณปกรณ์ลงไปรับประทานอาหาร ลูกๆ ก็ให้สัมภาษณ์นักข่าวไปนะคะ สัมภาษณ์เสร็จแล้วค่อยตามไปนะจ้ะ” คุณหญิงบอกก่อนที่จะลงไปด้านล่าง
นักข่าวมากมายต่างก็กรูกันเข้ามาสัมภาษณ์ คำถามมากมายถูกยิงเข้ามา ปฐพีกับอัคนีก็ตอบได้แบบไม่มีติดขัด นับได้ว่าสมกับเป็นนักธุรกิจเลยทีเดียว ตอบไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ
“คุณสามคน รับได้หรือครับที่ถูกสังคมประณามมากมาย”
“ก็เรื่องของสังคมไปสิครับ ทุกอย่างยืนอยู่บนหลักของเหตุผลเสมอ” อัคนีตอบ
“แล้วไม่กลัวหรือคะ ถ้าจะมีใครถอนหุ้นออกจากบริษัท”
“ก็ถ้าเขาเอาเรื่องแบบนี้มาเกี่ยวข้องกับการทำธุรกิจ ผมก็ดีใจที่มีคนที่มีทัศนคติแบบนี้ออกไปครับ” ปฐพีตอบ
ปลายฝันเอง ก็ยืนยิ้ม ในใจก็สั่นกลัวไปด้วย ไม่เคยที่ต้องมายืนหน้ากล้องแบบนี้ ไม่เคยต้องมีคนมาถามคำถามแรงๆ ตรงๆ แบบนี้
ถ้าจะให้ปลายฝันตอบ แน่นอนว่าทำไม่ได้
“คุณปลายฝัน ขอถามอะไรหน่อยได้หรือเปล่าคะ เพราะกระแสวิพากษ์วิจารณ์คุณออกมาเยอะมาก คุณคิดยังไงที่มีหลายคนว่าคุณว่า ‘จับปลาสองมือ’ ช่วยตอบด้วยค่ะ” สิ้นคำถาม ปลายฝันก็สะอึก ทำอะไรไม่ถูก
คำถามทำร้ายจิตใจมากพอแล้ว ยิ่งต้องมาตอบอีก
ร่างบางหันไปขอความช่วยเหลือจากปฐพีสลับมองหน้าอัคนี แต่สิ่งที่ได้รับกับมาก็คือรอยยิ้ม ที่ปลายฝันคิดไว้แล้วว่าต้องแกล้งแน่ๆ
รอยยิ้มที่ปลายฝันคิดว่าแกล้ง หารู้ไม่ว่า เป็นรอยยิ้มที่ให้กำลังใจต่างหาก เพราะนักข่าวเจาะจงให้ปลายฝันตอบ เขาสองคนจะไปตอบแทนไม่ได้...
ปลายฝันหันมามองหน้าคนถาม สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะตอบออกไป
“ผมก็แค่คนๆ หนึ่ง ต่อให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ไป ก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาเปลี่ยนความคิดหรอกครับ เพราะตัวผมก็คือตัวผม คิดอะไรอยู่ก็มีแค่ผมคนเดียวที่รู้ คนอื่นจะคิดยังไง ผมก็ไม่สนใจหรอกครับ ฉะนั้นผมขอไม่แสดงความคิดเห็นครับ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะขอ”
“อะไรคะ” นักข่าวคนเดิมถาม
“ถ้าไม่รู้ว่าอะไรคือเรื่องจริง อะไรคือเรื่องเท็จ ก็ไม่ต้องพูดดีกว่านะครับ คนอื่นเขาจะเสียหายเอา ผมขออนุญาตให้สัมภาษณ์เพียงแค่นี้นะครับ ขอบคุณพี่ๆ นักข่าวทุกคนครับ” ร่างบางยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นทันทีโดยมีปฐพีกับอัคนีเดินตาม
เสียงฮือฮาของเหล่านักข่าวดังขึ้นกับประโยคที่แรงมากๆ ของปลายฝัน แต่บางคนก็คิดได้ เพราะมันก็คือความจริงทั้งนั้น หากแต่บางคนก็ปัญญาน้อย ไม่สามารถรู้ได้ว่าสิ่งที่ปลายฝันต้องการสื่อคืออะไร
50%
สวัสดีค่า คือว่ายูกิเพิ่งตื่นนอน ลืมไปว่ายังไม่ลงตอนที่ 10 เลย ยังไงก็ต้องขอโทษถ้าตอนนี้ไม่ได้เรื่องแบบแปลกๆ อีกต่างหาก ยูกิปวดหัวม๊ากมาก ยังไงก็จะรีไรท์ใหม่ให้นะคะ ไม่ไหวจริงๆ
พี่ดิน พี่เพลิง นิสัยเด็กเนอะ ^^ ฮ่าๆ อยู่กับน้องดรีมเด็กอยู่แล้วล่ะฮะ เด็กมันน่าแกล้งนี่นา ช่วยไม่ได้
มีอะไรพูดคุยกับยูกิได้ที่แฟนเพจนะคะ ตอบตลอด ยกเว้นเวลาหลับนอนของข้าพเจ้า
https://www.facebook.com/sawachiyuki 
คลิกด้านล่างเพื่ออ่านตอนต่อไป
ตอนที่ 10.2*แก้ไขรับประทานอาหาร (พิมพ์ผิดแบบไม่น่าให้อภัย)
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1015509 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก