ตอนที่ 19
ประทับตรา
“ปล่อยนะพี่เพลิง ปล่อยผมลงเดี๋ยวนี้เลย อายคนอื่นเขาบ้าง” ปลายฝันโวยวายพลางทุบตีแผ่นหลังแกร่งไปด้วย เพื่อให้อัคนีปล่อยตนลง
ระหว่างทางที่เดินมา อัคนีไม่สนใจสายตาคนที่มองมาที่พวกเขาสองคนเลยสักนิด ส่วนนักศึกษาหลายคนก็ยกเอาโทรศัพท์มือถือของตนถ่ายรูปแล้วเอาลงโซเชียลไป
“หยุดดิ้น!!” สั่งเสียงเข้ม
“พี่เพลิงก็วางผมลงสิ เลือดลงหัวหมดแล้วเนี่ย”
“หุบปากไป!!”
“โอ้ยย ผมทำอะไรผิดอีกเนี่ย”
อัคนีไม่พูดอะไร ออกจากลิฟต์ได้ก็เดินไปยังรถที่จอดไว้หน้าตึกทันที เปิดรถได้ก็เอาร่างเล็กลงแล้วผลักให้ไปนั่งลงที่เบาะหลัง
ก่อนจะเข้าไปตามแล้วปิดประตู
ปัง!!
“มันร้อนนะพี่เพลิง แล้วพี่จะเข้ามาทำไมเนี่ย ออกไปเลยนะ” คนตัวเล็กพยายามดันตัวคนตัวสูงที่พยายามจะคร่อมตัว แต่เนื่องจากรถค่อนข้างแคบ ทำให้ปลายฝันขยับไปไหนไม่ได้
ตัวก็ใหญ่ จะยัดเข้ามาทำไมเนี่ย
“ดรีม!!” อัคนีเรียกเสียงดุ
“อ่ะ อะไรฮะ” ร่างบางสั่นด้วยความกลัว
“ทำไมเมื่อกี้ถึงเลือกที่จะปกป้องมัน ทั้งๆ ที่เห็นกับตาว่ามันหาเรื่องพวกเราก่อน” ถามออกมาด้วยความโกรธ พร้อมกับกดแขนทั้งสองข้างของปลายฝันแนบกับประตูอีกฝั่ง ทำให้คนตัวเล็กไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยจริง
“ผมเปล่าปกป้องก้องนะ” คนตัวเล็กเถียง
“มันไม่มีประโยชน์ถ้าจะมาแก้ตัวเอาตอนนี้”
“โอ้ย! เจ็บนะพี่เพลิง กดมาได้”
“เออ!! ไม่ต้องห่วงหรอก วันนี้พวกกูจะกดจนลุกไปได้เลย!!”
“ทำไมถึงพูดไม่เพราะเลยฮะ”
บอกตามตรงว่าคนตัวเล็กไม่ได้รู้สึกกลัวหรืออะไรเลย และไม่โกรธที่ถูกทำแบบนี้ด้วย แต่หัวใจกำลังเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น
“ทำไมวะ ก็พูดดีๆ ไม่เคยจำ ลองพูดเลวๆ บ้างจะเป็นไง”
ก็ไม่เป็นไง...
จะให้บอกได้ไงว่ารู้สึกชอบน่ะ!!
“ป่ะ ปล่อยดรีมนะพี่เพลิง” ร่างเล็กเริ่มส่งเสียงอ้อน
แต่แน่นอนว่ามันยิ่งทำให้อัคนียิ่งแต่ทำรุนแรงเพิ่มขึ้น
“กูไม่ปล่อย!! บอกแล้วว่าจะกดจนลุกไปไหนไม่ได้!!”
“อื้อ”
ปลายฝันครางออกมาเมื่อคนตัวสูงบดจูบรุนแรงลงมากที่กลีบปากบางสวย คนตัวเล็กพยายามที่จะหันหน้าหนี แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้
อัคนีบดขยี้ริมฝีปากเล็กอย่างหนักหน่วงจนปลายฝันครางออกมาอย่างเจ็บ ริมฝีปากเล็กเม้มแน่นไม่ยอมให้ลิ้นของอัคนีเข้าไปด้านใน แต่มือแกร่งก็เลื่อนลงมาที่ยอดอกที่อยู่ตรงหน้า จับเม็ดทับทิมสวยผ่านเสื้อบางแล้วขยี้แรงๆ จนปลายฝันครางด้วยความวาบหวาม
“อ้า”
ลิ้นร้อนได้โอกาสก็เข้าไปเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างดุดันตามแรงอารมณ์ของตัวเอง อัคนีโมโหร่างบางที่พูดปกป้องก้องภพ แทนที่จะเลือกปกป้องพวกเขา เมื่อยิ่งคิด อัคนีก็ยิ่งรุกล้ำรุนแรง
“อื้อ”
“เงยหน้า!” สั่งเสียงดุดัน แต่ปลายฝันก็ทำตามแต่โดยดี ใบหน้าใสเงยขึ้นเล็กน้อย อัคนีเห็นแบบนั้นก็ยกยิ้มพอใจ ก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างรุนแรง จนปลายฝันเบิกตากว้างพร้อมกับครางออกมาอย่างเสียวซ่าน
ให้ตายสิดรีม แกไม่น่าเงยหน้าตามที่เขาบอกเลย
มืออีกข้างที่ว่างก็สอดเข้าไปใต้ร่มผ้า ลูบไล้ผิวเนียนบริเวณหน้าท้องไปมา ก็จะเลื่อนขึ้นไปด้านบน บีบเค้นยอดอกเล็กเพื่อกระตุ้นอารมณ์ ปากบางเม้มแน่นเพื่อกลั้นเสียงคราง ลมหายใจติดขัด พร้อมกับรู้สึกอึดอัดเมื่อต้องการอะไรบางอย่างในร่างกายของตน
“เนียนฉิบหาย!” คนตัวใหญ่สบถคำหยาบเมื่อสัมผัสได้ถึงความเรียบเนียนที่ไม่เคยรู้มาก่อน
เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่ผิวกลับเนียนนุ่มอย่างกับเด็ก
“อื้อ อ่ะ อย่านะ พี่เพลิง หยุด” คนตัวเล็กบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น
ไม่ได้ใสซื่อ ไร้เดียงสาขนาดที่ไม่รู้ว่าอัคนีกำลังทำอะไร แต่เพราะไม่เคยเลยทำให้เขินอายมากกว่า
“เจ็บ ฮื้อ” ปลายฝันบอกเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ที่คอสวย เพราะอัคนีทั้งขบเม้ม ดูดดุนคอขาวจนเกิดรอยรอบๆ คอ มือแกร่งปล่อยแขนเล็กให้เป็นอิสระ ก่อนจะมาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษานี่แทน
“พ่ะ พี่เพลิง” ช้อนตาที่ฉ่ำน้ำขึ้นมองร่างสูง เห็นแบบนั้นอัคนีก็เริ่มหมดความอดทน
“ชิ!! ไม่ต้องมาห้ามเลย ยังไงวันนี้ก็ไม่รอด การกระทำของดรีมมันบอกชัดเจนมากว่าปกป้องไอ้เด็กนั่น ซึ่งมันทำให้ฉันไม่พอใจ และไม่มีวันให้ดรีมเป็นของมันด้วย!!!” อัคนีประกาศเสียงกร้าวแล้ว
แควก!
อัคนีฉีกเสื้อนักศึกษาบางของปลายฝันออกอย่างใจร้อน เมื่อแกะกระดุมไม่ได้สักที ทางปลายฝันเองเมื่อเริ่มมีแรงก็เริ่มที่จะต่อต้านต่อ
“ปล่อยเลยนะพี่เพลิง ปล่อยผม แล้วออกไปด้วย ฮือ ทำแบบนี้ได้ยังไง” คนตัวเล็กทั้งตบ ทั้งตี แต่กายหนาก็ไม่สะทกสะท้าน
“จะร้องทำไมวะ!!”
“ก็จะร้อง แล้วพี่ก็หยุดทำแบบนี้ด้วย!!”
“ไม่หยุด!!!” เถียงเสียงกร้าว
ปลายฝันไม่ได้รังเกียจสัมผัสรุนแรงของอัคนี กลับกันยังรู้สึกตื่นเต้นและรู้สึกดีด้วยซ้ำ แต่ด้วยความที่ไม่เคยมันก็อดทำให้ปลายฝันกลัวไม่ได้
แกร๊ก!!
“ไอเพลิงลุกขึ้น แล้วไปขับรถ”
ปฐพีที่ตามมาทีหลังเปิดประตูแล้วสั่งน้องชายเสียงเข้ม ปลายฝันที่กำลังกลัวพอปฐพีมาก็ใจเต้นอย่างดีใจ รอดเสือร้ายไปได้หนึ่งตัว
“ไอ้เหี้ยเอ้ย ขัดจังหวะชิบหายเลยแม่ง!!” อัคนีสบถอย่างโมโห พลางลุกออกจากตัวร่างบางแล้วก้าวลงจากรถไป เผชิญหน้ากับปฐพี
ปฐพีหันมามองร่างบางนิดๆ ก่อนหันมาพูดกับอัคนีต่อ
“แล้วมึงจะมาทำอะไรบนรถวะ รอถึงบ้านก่อนไม่ได้ไง วันนี้กูไม่ปล่อยให้รอดไปแน่ๆ” แต่พอเป็นประโยคนี้กลับทำให้ปลายฝันตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
“แน่นอน ถึงกูจะไม่เคยทำกับผู้ชายก็เถอะ แต่บอกมึงไว้ก่อนนะ ผิวแม่งเนียนฉิบหาย” บอกปฐพีด้วยน้ำเสียงหื่นๆ
“เออ กูรู้ แต่มึงก็ทำได้ดีนะ สภาพดรีมตอนนี้แม่งเอ็กซ์ฉิบหาย มึงไปขับรถไป กูขอบ้าง” ปฐพีพูดสั่ง
อัคนีพยักหน้าแล้วเดินไปยังฝั่งคนขับทันที ส่วนปฐพีเองก็แทรกตัวเข้าไปนั่งเบาะหลังแทนทีอัคนีเมื่อกี้ ปลายฝันที่ยังอยู่ท่าเดิมก็เปลี่ยนมานั่งตรงๆ ทันที เอาเสื้อที่กระดุมหลุดหมดมาปิดแผ่นอกตัวเอง แล้วหลบตาปฐพีอย่างอายๆ
ไม่รอดแน่ๆ เลยเรา ฮือ แล้วนี่เราทำอะไรผิด อยู่กันมาตั้งนานพี่ๆ เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเรื่องอย่างว่ากับเรา แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รุกเอาๆ แบบนี้
“หึ! ไม่ต้องปิดหรอก ยังไงวันนี้พวกฉันเห็นหมดทุกซอกทุกมุมแน่ๆ” ปฐพีบอก ส่วนอัคนีก็ขับรถออกจากมหาลัยไป
“อย่านะ ผมไม่ยอมจริงๆ ด้วย” ปลายฝันเถียงออกมา
“คิดว่าจะห้ามได้หรือไง หืม” ปฐพีถามเสียงเรียบ พร้อมๆ กับขยับกายเข้าไปหากายเล็ก จนปายฝันแทบจะสิงตัวอยู่กับประตูรถ
“ย่ะ อย่านะ” ห้ามปรามเสียงสั่น
“ทำไม คิดว่าจะรอดหรือไง ดรีมทำตัวเองนะ ถ้าเลือกปกป้องพวกฉัน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแท้ๆ แต่นี่ดรีมทำเหมือนกับเป็นห่วงไอ้เด็กนั่น ซึ่งมันทำให้ฉันไม่พอใจ และไม่มีวันปล่อยดรีมเป็นของใครแน่ๆ” พูดออกมาเสียงต่ำ จนคนตัวเล็กตัวสั่นด้วยความกลัว
คนน้องก็อารมณ์ร้อนอย่างน่ากลัว ส่วนคนพี่ก็เยือกเย็นจนตัวสั่นวาบ
“ผมไม่ได้ปกป้องก้องนะ”
“แล้วดรีมห้ามพวกฉันทำไม”
“ก็...ตอนนั้นมีนักศึกษาเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปตั้งเยอะ ถ้ามีใครถ่ายวีดีโอไป ดรีมกลัวว่าจะมีคนมองพวกพี่ไม่ได้นี่!!! แล้วทีนี้จะว่าผมปกป้องก้องอยู่อีกไหม!!!” ปลายฝันบอกเสียงดัง
ทั้งสองคนเงียบไปเพราะคาดไม่ถึงกับคำตอบและเหตุผลของร่างบาง
“ทีนี่พี่จะไม่ทำอะไรผมแล้วใช่ไหม ที่ผมทำไปเพราะปกป้องพวกพี่นะ!!”
ปฐพีสบตากับอัคนีผ่านกระจกก่อนจะยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ทำไมถึงปกป้องพวกฉันล่ะ” อัคนีถาม
อ้าว? แล้วสรุปว่าจะเอายังไงกันแน่
“ก็เพราะผมไม่อยากให้ใครมองพวกพี่ไม่ดี ถ้ามีคนเอาคลิปไปเผยแพร่”
“หืม...งั้นก็แสดงว่าดรีมแคร์พวกเราใช่ไหม” ปฐพีถามเสียงอ่อนลง ความดมโหที่มีเริ่มคลายลง
“เอ่อ...ไม่ใช่ ดรีมแคร์ อภิหชัยบดินทร์” คนตัวเล็กตอบแบบหลบสายตา
“หึ”
“งั้นที่พวกพี่โมโหนี่ เพราะอะไรล่ะครับ” คนตัวเล็กถามบ้างเอาทั้งคู่เงียบปากสนิท
ปลายฝันเห็นว่าทั้งคู่หลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามก็เลยได้ใจ ขยับตัวเข้าหาปฐพีนิดๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปถาม
“เหี้ยเอ้ย!!” ปลายฝันตกใจเมื่อปฐพีสบถใส่หน้า แต่ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะต่อว่าอะไร ก็ถูกมือใหญ่คว้าร่างเล็กใหมาคร่อมที่ตักกว้าง
ตึก!!
“โอ้ย เจ็บนะ ทำอะไรของพี่เนี่ย ไม่เห็นว่ารถมันแคบหรือไง” ปลายฝันต่อวางพลางลูบศีรษะตัวเองป้อยๆ เพราะโขกกับเพดานรถเต็มๆ
“ฮึ่ม!!” คนตัวใหญ่ส่งเสียงในลำคออย่างสะกดกลั้นอารมณ์ มองแผ่นอกและหน้าท้องแบนเรียบตรงหน้าอย่างหื่นกระหาย
“รู้อะไรไหม ฉันไม่เคยมีอารมณ์กับผู้ชายเลยนะ แต่ดรีมนี่คงต้องเว้นไว้กรณีพิเศษ”
“ไม่ดีใจเลยนะพี่ดิน แล้วนี่ก็ไม่ตลกด้วย ปล่อยเลยนะ” คนตัวเล็กดิ้น ท่อนล่างของทั้งคู่กำลังสัมผัสกันจนปฐพีกลืนน้ำลายลงคอลำบาก
ทำบนรถไม่สะดวกแน่ๆ ที่สำคัญนะ จะให้ไอ้เพลิงมองเฉยๆ หรือไง มันไม่มีทางยอมหรอก
“รู้ตัวไหมว่าสภาพดรีมตอนนี้เหมือนโดนข่มขืนมาเลย” ปฐพีถามด้วยสีหน้านิ่งๆ
“ก็แน่ล่ะ พี่เพลิงทำเอาไว้เยอะมาก รู้แล้วพี่ก็ปล่อย แล้วอย่าคิดจะทำอะไรผมด้วย ไม่เช่นนั้นผมจะโกรธและไม่คุยกับพี่ตลอดชีวิต” ปลายฝันขู่
“พี่ยอมตามง้อตลอดชีวิตเลย”
“ม่ะ ไม่ อื้อ อย่าเลีย” ปลายฝันพยายามดันศีรษะของปฐพีออกจากหน้าอกของตัวเอง แต่ไม่มีเรี่ยวแรงมาก เพราะปฐพีใช้ลิ้นร้อนเลียยอดอกของปลายฝันอย่างกระหาย
“ฮื้อ” คนตัวใหญ่ครางออกมาอย่างถูกใจเมื่อรสชาติมันไม่ได้แย่อย่างที่คิด
มันกระตุ้นอารมณ์ได้ดีเลยทีเดียว
“ไอ้ดิน แม่งอย่ารีบร้อนดิวะ รอถึงห้องก่อน แม่งเอ้ย แค่เสียงกูก็เสียวแล้ว” อัคนีที่ขับรถอยู่พูดห้าม พรางกลั้นอารมณ์ดิบในกายไปด้วย
“เออๆ” ผละออกมาตอบ แล้วกดใบหน้าใสลงมา ก่อนช่วงชิงสัมผัสหวานจากกลีบปากสวยที่เผยอออกเล็กน้อยเพื่อช่วยหายใจ
“อื้อ” ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างดุดันและเล่าร้อน แลกสัมผัสแล้วสัมผัสเล่า ร่างเล็กหมดแรงที่จะต่อต้าน
แต่ถึงแม้จะมีแรง ก็ต่อต้านไม่ได้อยู่แล้ว
รถหรูแล่นเข้าไปในที่จอดรถหรูของคอนโดตนเอง ปลายฝันที่ได้สติเมื่อรถดับก็ผลักตัวเองออกสุดแรง จับเสื้อตัวเองไว้ด้วยกันเพื่อไม่ให้ใครเห็น เปิดประตูแล้ววิ่งลงไปทันที ส่วนปฐพีกับอัคนีเองก็มองตามอย่างเครียดๆ
ไม่ได้กลัวปลายฝันหนี
แต่กลัวคนอื่นจะเห็นร่างกายนั่นต่างหาก
คนตัวเล็กที่วิ่งแบบไม่คิดชีวิต ในใจคิดอย่างเดียวว่าตัวเองจะต้องล็อกห้องให้แน่นหนาที่สุด เพราะดูท่าทางแล้ว ทั้งสองคนเอาจริงน่าดู
มือบางล้วงหาการ์ดในกางเกงนักศึกษาของตัวเองแบบรีบร้อน เมื่อหาเจอแล้วก็เปิดเข้าไปในห้องทันที ตรงดิ่งไปยังห้องนอนของตนแล้วล็อกประตูเพื่อกันไม่ให้ร่างสูงตกมันทั้งคู่เข้ามาได้
“เฮ้อออ รอดแล้วเรา”
ปลายฝันถอนหายใจเสียงดังอย่างโล่งอก ก่อนจะเดินไปเอาผ้าเพื่อไปอาบน้ำ
...
...
...
ต่อด้านล่างค่ะ ขอความเกิน 2000 อักษร
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1018515 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก