Special! Double Husband
วันฮาโลวีน
วันนี้ดรีมแต่งตัวเป็นแวมไพร์หนุ่มสุดน่ารัก ข้างกายมีปฐพีที่แต่งตัวธรรมดาๆ ยืนอยู่ บรรยากาศภายในห้องมืดสนิท มีเพียงเครื่องปรับอากาศที่ยังทำงานอยู่เท่านั้น ปฐพียิ้มนิดๆ ในความมืด เมื่อเห็นว่าคนรักของตนตื่นเต้นกับวันฮาโลวีนมากกว่าทุกปี เพราะใครอีกคนที่ไม่อยู่ที่นี่ในตอนนี้
“เมื่อไหร่พี่เพลิงจะมาเนี่ย”
“เดี๋ยวมันก็มา วันนี้มันงานเยอะ ไหนจะต้องเคลียร์งานที่ต้องส่งให้ลูกค้ารายใหญ่พรุ่งนี้อีก”
“แต่มันนานแล้วนะฮะ 4 ทุ่มแล้วเนี่ย”
“อะไรน่ะเรา รอไม่ได้หรือ”
“รอได้สิฮะ แต่พี่เพลิงจะรู้ไหมว่าเรากำลังเซอร์ไพรส์อยู่” ปลายฝันถาม แม้ว่าจะมองไม่เห็นคนรักที่ยืนข้างๆ แต่ไออุ่นของคนตัวสูงก็แผ่กระจายเสมอ
“มันรู้ก็ถือว่าฉลาดแล้ว ทำงานทั้งวัน ไม่ได้หยุดพักแบบนั้น”
“แล้วเราทำแบบนี้ พี่เพลิงจะได้พักผ่อนไหม”
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ไม่ใช่แค่ไอ้เพลิงหรอกนะที่เห็นดรีมแล้วหายเหนื่อย” แค่น้ำเสียงอ่อนโยนของปฐพีก็ทำให้คนตัวเล็กก้มหน้างุดด้วยความเงินอาย
“ใช่เรื่องที่จะมาพูดตอนนี้ไหมฮะ”
“เขินหรือไง”
“เออเดะ!”
“เดี๋ยวนี้มีองมีเออ ไม่น่ารักเลย” ใช่ว่าปฐพีจะไม่ชอบที่ร่างบางพูดแบบนี้ แต่ว่าไม่เคยได้ยินคนรักพูดมากกว่า จะหยาบเล็กหยาบน้อย เขาก็ไม่อยากได้ยินมันจากปากของปลายฝัน
“ง่ะ ดรีมขอโทษ”
“เดี๋ยวนี้ติดเพื่อนมาหรือดรีม”
“เปล่านะฮะ ดรีมไม่เคยพูดไม่เพราะกับเพื่อนเลยนะ แต่ได้ยินที่เพื่อนพูดบ้าง แต่ไม่คิดที่จะพูดไม่ดีนะ พี่ดินดรีมขอโทษ”
“เฮ้อ...ไม่เป็นไรครับ อย่ามีอีกนะดรีม”
“แต่ทำไมพี่กับพี่เพลิงถึงพูดได้ล่ะ” ย้อนกลับบ้าง
“พี่กับมันเราเคยทะเลาะกันหนักมากอยู่ครั้งหนึ่ง ไม่คุยกันเลยเดือนกว่าๆ และมาคุยกันอีกทีก็กลายเป็นกูมึงไปแล้ว มันเปลี่ยนไม่ได้แล้วล่ะ ถึงพวกพี่จะพูดไม่ดี แต่พี่ไม่อยากให้เมียพี่ต้องพูดคำหยาบนะครับ”
“อ่า ดรีมเข้าใจแล้วก็ได้ แค่พี่สองคนไม่พูดกับดรีมก็พอแล้ว”
“ครับ นี่ก็ถึงเวลาที่มันจะกลับมาแล้วล่ะ พี่ไปนอนในห้องนะครับ Trick or Treat มันเสร็จเมื่อไหร่ก็อย่าลืมพามันไปอาบน้ำล่ะ”
“อ้าว? ไม่รอถามด้วยกันหรือฮะ”
“พี่จะถามมันทำไม ขนลุกตายเลย”
“ฮ่าๆ”
“แต่ก่อนพี่จะเข้าไปรอ ขอหน่อยนะดรีม”
“หือ” ปลายฝันได้แต่ส่งเสียงด้วยความไม่เข้าใจ และมองไม่เห็นว่าคนรักทำสีหน้าแบบไหนอยู่ รู้แค่ว่าเงาดำๆ ตัวใหญ่ที่ยืนอยู่ข้าง ดึงเขาเข้าไปแล้วประกบริมฝีปากร้อนแรงลงมาที่กลีบปากอ่อนนุ่ม
ปลายลิ้นร้อนของปฐพีเข้าไปสำรวจในโพรงปากของปลายฝันได้อย่างง่ายดาย เพราะทางคนรักก็ไม่ได้จะขัดขวางอะไรถ้าคนรักต้องการอะไร คนอย่างปลายฝันก็ยินดีให้หมดนั่นแหละ
พี่ดิน พี่เพลิง ทำงานหนักก็เพื่อเรากับเด็กๆ
“อื้อ…อืม”
จ๊วบ...
เสียงดูดริมฝีปากอย่างรุนแรงดังออกมา ร่างบางยกแขนขึ้นคล้องคอหนาอย่างเคลิบเคลิ้ม ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสที่แสนวาบหวาม ปฐพีรั้งกายเล็กแนบชิดเข้ากับร่างกำยำของตนอย่างแนบแน่น บดเบียดริมฝีปากรุนแรงจนร่างบางต้องส่งเสียงออกมา
“อ๊ะ! อื้อ...”
มือหนาตะปบเข้าที่สะโพกมน บีบก้นนุ่มแรงๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะผละจูบที่ร้อนแรงออกมา มองไม่เห็นใบหน้าของคนรักก็จริงเพราะความมืดของห้อง แต่ปฐพีรู้ว่าตอนนี้สีหน้าของดรีมเป็นยังไง เห็นมากี่ครั้งๆ ก็หลงใหลปลายฝันน้อยลงไม่ได้เลย
“อ๊ะ....พี่ดิน เดี๋ยวก็หยุดไม่ได้”
คนตัวเล็กเอ่ยขณะที่อีกคนซุกไซ้ซอกคอเขาเบาๆ ทั้งจูบทั้งลากไล้ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียจนร่างบางขนลุกซู่ แต่ก็เคียงคอให้คนรักสัมผัสได้มากขึ้น ปฐพีทำรอยที่คอขาวอย่างตั้งใจจนได้ยินเสียงหอบหายใจของร่างเล็ก
อยากจะเปิดไฟดูฝีมือตัวเองเป็นบ้า หน้าจะยั่วอารมณ์แค่ไหนวะ!
“พ่ะ พอแล้วฮะ”
“หืม...พอก็พอ” ร่างแกร่งผละออกมา ขยี้กลุ่มผมสวยก่อนจะจรดปลายจมูกกับแก้มนุ่ม ส่วนร่างเล็กก็ได้แต่กำเสื้อคลุมสีดำของตนแน่น เขินก็เขิน อายก็อาย
เมื่อไหร่จะชินสักที
“พี่จะนอนรอในห้อง อย่ามัวแต่เล่นนานนะครับ”
“คร้าบบบ”
“หึหึ”
ร่างสูงจากไปด้วยเสียงหัวเราะที่ดูเป็นเอกลักษณ์ ปลายฝันเดินไปซ่อนตัวอยู่ตรงซอกประตู หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ ผ่อนคลายความตื่นเต้นที่ก่อขึ้นมาออกไป
“ยังไงเราก็คิดจะทำมันแล้ว ก็ทำไปเลยละกัน”
“สู้ๆ”
ติ๊ด
กริ๊ก
เสียงแรกเป็นเสียงของใครบางคนที่ใช้คีย์การ์ดเปิดประตู เสียงที่สองคือเสียงที่กลอนประตูมันปลดล็อกเมื่อมีคนใช้คีย์การ์ดแล้วกดรหัสเข้ามาในห้องคอนโดหรูแห่งนี้
“ทำไมมืดวะ หรือเข้านอนกันหมดแล้ว”
อัคนีที่เพิ่งกลับมาจากการทำงานที่แสนจะเหนื่อยล้าพึมพำกับตัวเองเบาๆ มือแกร่งเอื้อมไปยังตำแหน่งปุ่มควบคุมไฟเพื่อเปิดมันให้สว่าง ไม่สังเกตเลยว่าคนรักของตนกำลังยืนยิ้มอยู่ด้านหลังของประตูเมื่ออัคนีปิดมันแบบไม่สนใจที่จะมองกลับมาข้างหลัง
ถอดรองเท้าเสร็จก็เตรียมเดินเข้าไปในตัวของห้องโถง หากแต่ยังเดินไม่กี่ก้าวคนที่ซ่อนตัวอยู่ก็กอดเอวหนาจากด้านหลังแน่น พร้อมกับพูดประโยคที่อัคนีต้องยิ้มอย่างดีใจ
ลืมไปแล้วนะเนี่ย
“Trick or Treat”
“พี่ไม่มีขนมมาเลย จะเลือกอะไรดีน้า” คำถามที่ทำเอาร่างเล็กต้องปล่อยแขนแล้วเดินมายืนตรงหน้า นั่นทำให้อัคนีรู้ว่าปลายฝันอยู่ในชุดที่น่ารักมาก
แวมไพร์หนุ่มน้อยน่ารัก ชักอยากจะโดนดูดเลือดแล้วสิ
“อะไรกัน นี่พี่เพลิงไม่เตรียมตัวเลยหรือฮะ”
“ฮ่าๆ ก็พี่ทำงานแบบลืมวันลืมคืนนี่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชาวบ้านเขาจัดงานอะไร”
“พี่ไปทำงานไม่ดูข้างทางเลยหรือไง เข้าเน็ตกูเกิ้ลไม่เตือนหรือ”
“ถามเยอะจริงนะเรา พี่นั่งรถไปทำงานก็มัวแต่อ่านเอกสารการประชุม เข้าเน็ตพี่ก็ไม่ได้สนใจตรงนั้นเลย เอาเป็นว่า พี่ไม่รู้จริงๆ”
“ปิดกั้นตัวเองสุดๆ”
“ว่าแบบนี้ไม่ถูกนะที่รัก พี่ทำงานงกๆ หาเงินให้ลูกเมียใช้”
“บ้า!! เอาเถอะๆ ว่าไงฮะ หลอกหรือเลี้ยง”
“ถ้าเลือกหลอกจะหลอกอะไรพี่” ร่างบางส่ายหน้า เพราะไม่ได้เตรียมตัวมากับคำตอบนี้
“อ้าว? ที่รักครับ นี่กะให้เลี้ยงอย่างเดียวใช่ไหม” ถามกลั้วเสียงหัวเราะ
“ก็ตามนั้นฮะ”
“มาๆ พี่เลี้ยงด้วยรักเลย แล้วนี่ ไอ้ดินเลี้ยงแล้วใช่ไหม ปากเจ่อเชียว”
“งื้อ...ไม่ได้เลี้ยง แต่เป็นคนที่ช่วยในแผนการต่างหาก”
“อ้าว? นี่เซอร์ไพรส์พี่คนเดียวหรือ”
“ฮะ พี่ดินบอกว่าช่วงนี้งานพี่เยอะและเหนื่อยมาก ก็เลยมาปรึกษาให้ดรีมช่วยทำอะไรสักอย่าง แล้วเผอิญว่ามันตรงกับฮาโลวีนพอดี พี่ดินก็ให้พี่พัฒน์ไปซื้อชุดนี้มาให้ เป็นไงล่ะฮะ พี่ชายของพี่เพลิงน่ารักล่ะซี่”
อัคนีส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเดินตามร่างเล็กที่หยิบกระเป๋าเอกสารของเขาไปถือ ร่างสูงถอดเสื้อสูทตัวนอกออกแล้วโยนมันไว้บนโซฟา เพราะยังไง ปลายฝันก็มาเก็บทุกวันๆ อยู่แล้ว
“หิวไหมฮะ หรือเหนื่อยหรือเปล่า น้ำหน่อยไหม”
“ไม่เป็นไร พี่กินมาแล้วน่ะ พอดีว่าต้องเช็คเอกสารตอนค่ำ เลขาพี่ก็เลยสั่งข้าวมาให้เพราะรู้ว่าต้องกลับดึก”
“ดีจัง ดรีมก็ไม่ได้ทำอะไรเตรียมไว้เลย”
“ก็กะจะให้พี่เป็นคนเลี้ยงเต็มที่เลยนี่ แล้วไอ้ดินล่ะ”
“เข้าไปรอในห้องฮะ”
“อ้อ! แล้วไงดรีม พี่กลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ ไม่คิดจะต้อนรับสามีสุดหล่อเลยหรือ”
“แหวะไม่เห็นจะหล่อเลย พี่ดินหล่อกว่าตั้งเยอะ”
“ได้ข่าวว่าหน้าตาเหมือนกัน” ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆ เมื่อเห็นความขี้เล่นของคนรัก
ฝาแฝดกันนี่ หากใครว่าใครสักคนไม่หล่อ อีกคนก็คงไม่มีทางหล่อ
“หมายถึงนิสัยต่างหาก”
“นี่พี่น้อยใจนะเนี่ย ทำไมแวมไพร์น้อยของพี่ถึงพูดแบบนี้กันล่ะ” แสร้งทำหน้าเศร้าจนร่างบางมองด้วยความหมั่นไส้
ปฐพีคงน่าเชื่อมากกว่า เพราะคนนั้นเป็นคนจริงจัง แต่กับคนนี้ เล่นละครตบตาบ่อยมาก
“ไม่ต้องมาทำหน้าทำเสียงแบบนี้เลย ดรีมไม่เชื่อ”
“ฮะๆ รู้ทันตลอด ว่าแต่จะเอาไงครับ Trick or Treat ของเราน่ะ” ถามถึงเรื่องที่ลืมไปทันที เขาไม่มีทางปล่อยให้โอกาสแบบนี้หลุดมือหรอกนะ
“พี่สิที่ต้องบอกดรีมว่าจะเอาไง”
“งั้นพี่ขอเลือก ‘Trick’ แล้วกันนะ” ปลายฝันนิ่งคิดไปสักนิดว่าจะทำยังไงกับคำตอบที่ไม่ตรงตามที่คาดหวังไว้ดี แต่จนแล้วจนรอดก็คิดอะไรไม่ออก
ใบหน้าหวายส่ายไปมาเพราะไม่รู้จะทำยังไง ส่งผลให้อัคนีแย้มยิ้มออกมา แววตาที่ปลายฝันเห็นมันวิบวาว เจ้าเล่ห์แปลกๆ แต่ก็เตรียมตัวเตรียมใจมาพอสมควร
“หลอกใครไม่เป็นหรอกฮะ”
“งั้นดรีมเป็นอะไรล่ะวันนี้” ถามแทน
“แวมไพร์ไงฮะ”
“งั้นช่วยดูดเลือดพี่ที พี่อยากโดนดูด”
ถ้าอยากโดนแค่ดูดเลือด ทำไมต้องเสียงกระเส่าด้วยเล่า
“งื้อ”
50%

ตอนพิเศษค่ะ มาช้าไปนิด มัวซุ่มอยู่ค่ะ ลงหลายเรื่องพร้อมกันก็แบบนี้แหละ แล้วจะมาต่อครึ่งหลังแบบเร็ววันนะคะ หุหุ
ทวงได้ เร่งได้ แต่ลงได้หรือเปล่าอีกเรื่อง แหะๆ เข้าไปพูดคุย ติดตามยูกิได้ที่แฟนเพจนะคะ
https://www.facebook.com/sawachiyuki/