ครึ่งหลัง
สี่ทุ่มกว่าๆ ร่างสูงของอัคนีเดินทางมาถึงเป็นคนแรก สภาพที่ดูอ่อนแรงและใบหน้าที่อิดโรยปรากฏให้ปลายฝันเห็น ร่างบางเดินไปช่วยถือกระเป๋ากับถอดสูทตัวนอกมาถือ
“กลับมาแล้ว” เสียงเบาๆ ที่ติดยานคางหน่อย เอ่ยบอกกับคนรัก ดึงร่างบางของปลายฝันเข้ามาหาตัวก่อนจะบดจูบลงไปแรงๆ อย่างกระหาย ปลายฝันรับรู้ได้ทันทีว่าคนที่ทำท่าหมดแรงแบบนี้ กลับมีแรงมหาศาลในการกระชากเขามาจูบ
“อื้ม...พ่ะ พอแล้วฮะ พี่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไปอาบน้ำนอนเถอะฮะ ยังไงพรุ่งนี้ก็ได้หยุดแล้วนี่นา” ปลายฝันดันอกแกร่งออกเบาๆ เมื่อเห็นว่าร่างสูงทำท่าจะเกินเลยไปมากกว่านี้
“ก็ได้ครับ พี่เองก็ไม่มีแรงจะปล้ำเมียเท่าไหร่”
“ไม่มีแรง? รู้สึกว่าที่กระชากเมื่อกี้ยังคงเป็นพี่เพลิงอยู่นะครับ” แอบแซวเพื่อไม่ให้อัคนีดูหดหู่เกินไป
“ฮ่าๆ กับดรีมพี่มีแรงเสมอ”
“บ้า!! ไปอาบน้ำเลยฮะ ดรีมเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้พี่เพลิงแล้ว ไปแช่รอนะ เดี๋ยวจะเข้าไปนวดให้” ปลายฝันบอก ก่อนจะดันหลังคนรักให้เข้าไปในห้องน้ำเมื่อเดินเข้าห้องนอนมาแล้ว
“อะไรกัน นี่คือบริการพิเศษที่ว่างั้นหรือ”
“ใช่แล้ว นี่คิดนานมากเลยนะฮะว่าจะทำอะไร เลยให้แช่น้ำแล้วดรีมนวดให้ดีกว่า เร็วเข้าสิฮะ เดี๋ยวน้ำมันก็เย็นก่อนหรอก”
“ครับๆ ว่าแต่นวดเสร็จแล้ว ‘นาบ’ ต่อได้ไหม”
“พี่เพลิง!!!” เรียกคนรักเสียงดังจนร่างสูงเดินหัวเราะเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งให้ปลายฝันยืนหน้าแดงคนเดียวกับประโยคชวนคิดลึกนั่น
ปลายฝันเปลี่ยนชุดที่พร้อมเปียกด้วยเสื้อยืดสีน้ำเงินเข้มกับกางเกงขาสั้นเลยเข่ามานิดๆ สีขาว ใครเห็นภาพนี้รับรองว่าคงจะตกหลุมรักกับความธรรมดาที่เต็มไปด้วยความน่ารักเป็นแน่ เขาเข้าไปในห้องน้ำก็พบว่าอัคนีกำลังนั่งแช่น้ำทั้งๆ ที่หลับตาอยู่
แค่เห็นใบหน้าที่ผ่อนคลายของอัคนี ปลายฝันก็ดีใจมากพอแล้ว
“พี่เพลิง ดรีมจะนวดหัวให้ก่อนนะฮะ”
“ครับ”
มือนุ่มค่อยๆ นวดเข้าที่ศีรษะของอัคนีที่พอสัมผัสก็รับรู้ได้ถึงความร้อน บ่งบอกว่าคนๆ นี้ใช้สมองมาอย่างหนัก และคงจะปวดหัวมากๆ ด้วย เสียงทุ้มครางออกมาอย่างสบายและผ่อนคลายจากปลายนิ้วและน้ำหนักมือของปลายฝันที่นวดอยู่ตามศีรษะ ลาดไหล่แข็งแรง จนถึงแผ่นหลังแข็ง จนอัคนีอดจะชมไม่ได้
“นวดเก่งนะเรา มือก็หนักใช่ย่อย ไปเรียนหรือหัดที่ไหน”
“ก็ดรีมเคยทำงานสปาน่ะฮะ”
“หือ? สปางั้นหรือ ทำนานไหม แล้วนวดลูกค้าผู้หญิงหรือผู้ชาย” ยิงคำถามอย่างรัวเร็ว
“ผู้ชายสิครับ จะไปนวดให้ผู้หญิงได้ยังไง”
“นานไหม” เสียงเริ่มเข้มแต่ปลายฝันก็ไม่รู้สึกถึงความผิดปกตินี้
“ก็หลายเดือนแหละฮะ สุดท้ายก็ต้องออกมาเพราะทนไม่ได้” ปลายฝันบอกด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น ไม่อยากจะคิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้นสักเท่าไหร่
“ทำไมล่ะ มันเหนื่อยหรือ”
“เปล่าหรอกฮะ งานหนักเบาแค่ไหนดรีมก็สู้ แต่นั่น...เอ่อ ดรีมไม่เล่าดีกว่านะฮะ” น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าไม่อยากเล่ายิ่งทำให้อัคนีอยากรู้
“เล่ามาเถอะ พี่อยากรู้”
“แต่ดรีมไม่อยากพูดนี่นา” มือก็ยังคงนวดต่อไปเรื่อยๆ
“นะครับ” เจอน้ำเสียงออดอ้อนแบบนี้แล้ว ปลายฝันจะทำอะไรได้
“ตอนนั้น ดรีมถูกไล่ออก เพราะไปด่าและทำร้ายร่างกายลูกค้าคนนั้นน่ะฮะ” จำใจเล่าออกไปแต่ก็ไม่ได้พูดถึงสาเหตุที่ถูกไล่ออกให้หมด แล้วมีหรือที่อัคนีจะไม่ถามต่อ
“เพราะอะไรล่ะ ดรีมถึงไปทำร้ายร่างกายของลูกค้า”
“เขา...เอ่อ จะปล้ำดรีมนี่นา ดรีมก็ต้องป้องกันตัวสิ” ปลายฝันตอบเสียงเบา อัคนีได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วแน่นอย่างไม่พอใจ
“ดีแล้วล่ะดรีมที่ทำแบบนั้น”
ใช่...มันดีแล้วจริงๆ ถ้าหากว่าดรีมไม่ทำแบบนั้นล่ะก็ มารู้ทีหลังแบบนี้เขาก็จะตามสืบว่าใครที่มันทำให้คนรักของเขาต้องลำบากแล้วจัดการมันซะ!!
“พอแค่นี้ดีกว่า พี่เพลิงลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างตัวแล้วออกไปใส่เสื้อผ้านอนเถอะครับ ดรีมจะเตรียมน้ำแช่สมุนไพรอันใหม่ให้พี่ดินต่อ อ้อ!! อย่าลืมชาสมุนไพรที่อยู่ตรงหัวเตียงนะครับ จะได้ช่วยให้นอนหลับสบายมากขึ้น”
“โอเคครับ”
อัคนีลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างตัวอย่างไม่อิดออด เพราะเหนื่อยเกินกว่าจะทำอะไรได้แล้ว ขอไปนอนรอดีกว่า ส่วนปลายฝันที่เตรียมน้ำสำหรับคนรักอีกคนเสร็จออกมาก็พบว่าอัคนีนอนอยู่บนเตียงแล้ว หลับตาพริ้มเข้าสู่นิทราอันแสนหวานไปแล้วอย่างแน่นอน แต่อีกคนที่ยืนถอดเสื้อผ้าอยู่ทำให้ปลายฝันยิ้มขึ้นมาเบาๆ
“กลับมาถึงตอนไหนครับ”
“กลับมาแล้วครับ พี่เพิ่งมาถึงน่ะ”
“เหนื่อยไหมครับ”
“จะให้บอกว่าไม่เหนื่อยก็ดูจะเป็นการโกหก” ปฐพีพูดเบาๆ เสียงที่เคยทรงพลังดูอ่อนแรง โรยแรงไปหมด ปลายฝันที่ได้ยินยังใจหาย
“ความจริงก็คือเหนื่อยมากสินะฮะ”
“จะเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ถ้าพี่บอกว่ามันช่างเหนื่อยเหลือเกิน” ปฐพีสบตาคนรัก แววตาบ่งบอกว่าต้องการกำลังใจจากปลายฝันสุดๆ
“ไม่เป็นไรนี่ฮะ ดรีมดีใจที่พี่ดินยอมเผยมุมที่อ่อนแอให้ดรีมได้เห็น ดรีมรู้ว่าพี่เป็นคนที่เก่ง เข้มแข็ง แต่ว่านะฮะ เวลาเครียด เหนื่อย ไม่สบายใจ ช่วยระบายกับดรีมทั้งหมดได้ไหมฮะ ให้ดรีมได้เป็นคนรับฟังและอยู่ข้างพี่ ให้ดรีมเป็นฝ่ายให้บ้าง อย่าให้ดรีมต้องรับอย่างเดียว” ปลายฝันเอ่ยขอ แววตาและน้ำเสียงเว้าวอนขอร้องจนปฐพียิ้มอ่อนโยนมาให้
“ครับ ขอโทษที่ชอบทำให้ไม่สบายใจนะ”
“ดรีมรักพี่สองคนมากนะฮะ”
“พี่ก็รักดรีม สัญญาว่าพี่จะระบายความเหนื่อยให้ดรีมฟัง”
“ฮะ” ร่างเล็กกว่ายิ้มน้อยๆ สบตากับคนรักอย่างปฐพีอย่าลึกซึ้ง จนร่างแกร่งต้องเดินมาใกล้ๆ จับใบหน้าสวยอย่างหวงแหน ก่อนจะประกบริมฝีปากลงไปที่กลีบปากนุ่มเบาๆ เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความเอาใจ ในขณะเดียวกันก็ร้องขอให้ตอบสนองกลับด้วย
ทั้งสองร่างผละออกจากกันเมื่อแลกสัมผัสกันอย่างพอใจแล้ว ร่างเล็กเอ่ยเบาๆ ทั้งๆ ที่หน้ายังแดงซ่านอยู่
“ไปแช่น้ำอุ่นในห้องน้ำเถอะฮะ ดรีมเตรียมไว้ให้แล้ว ใส่สมุนไพรด้วย จะได้ผ่อนคลาย”
“นี่สินะ บริการพิเศษ”
“ก็...ประมาณนั้นแหละฮะ ดรีมคิดได้เท่านี้ ทำได้แค่นี้ หวังว่าพี่คงจะพอใจ” น้ำเสียงสะท้อนความไม่มั่นใจออกมา แม้ว่าสิ่งที่เขาทำให้จะดูไม่ค่อยลงทุนเท่าไหร่ แต่มันก็ออกมาจากใจ มันคือการใส่ใจ...ไม่ใช่การเอาใจ
“พี่ดีใจและพอใจทุกอย่างที่ดรีมทำให้ อย่าคิดน้อยใจอะไรอีก”
“จะพยายามนะ”
“ดีมาก” ปฐพีเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ส่วนปลายฝันก็เดินไปดูร่างแกร่งของอัคนีที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงฝั่งของตัวเองก็ถึงผ้าขึ้นห่มให้ เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ริมฝีปากสวยจุมพิตเข้าที่หน้าผากของอัคนีเบาๆ แล้วบอกฝันดีที่ข้างหู เรียบร้อยแล้ว จึงตามปฐพีเข้าไปในห้องน้ำ
ปฐพีนั่งหลับตาแช่น้ำอุ่นด้วยใบหน้าที่ดูดีขึ้น ร่างเล็กค่อยๆ เดินไปยืนด้านหลังของร่างสูง ก่อนจะลงมือนวดให้กับปฐพีเหมือนกับที่ทำให้อัคนีก่อนหน้านี้
“นวดเก่ง ไปหัดมาจากไหน”
ปลายฝันตอบเหมือนที่ตอบกับอัคนี สุดท้ายก็โดนซักเหมือนที่อัคนีถามจนได้ แต่ปลายฝันก็ไม่คิดจะปิดบังหรือให้ใครคนใดคนหนึ่งรู้เรื่องของเขา
ปฐพีกับอัคนีมีสิทธิ์รู้เรื่องของเขาได้เท่ากัน แน่นอนว่าสิ่งที่ปฐพีรู้อัคนีก็ต้องรู้ เรื่องที่อัคนีรู้ ปฐพีก็ต้องรู้ด้วย ซึ่งถือว่าพวกเราสามคนไม่มีเรื่องอะไรที่จะปิดบังกันเลยสักนิด
“ที่จริงดรีมน่าจะกระทืบให้มันตายไปเลย”
“พี่ดิน ถ้าดรีมฆ่าเขาตายคงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้หรอกนะฮะ”
“อ่าๆ พี่ล้อเล่น”
เป็นการล้อเล่นที่โหดร้ายจริงๆ
“วันนี้เป็นยังไงบ้างฮะ” ถามถึงที่ทำงานด้วยความอยากรู้
“ก็วุ่นวาย เพราะทุกคนเร่งทำงานให้เสร็จ พี่ไม่น่าเพิ่มวันหยุดให้เลยนะ ปีหน้าไม่เอาแล้วดีกว่า เหนื่อย!” ปฐพีตอบตามจริง แอบบ่นด้วย เรียกเสียงหัวเราะจากคนที่นวดให้อยู่เป็นอย่างดี
“ก็ดีออกนะฮะ เขาทำงานมาทั้งปีแล้ว เพิ่มวันหยุดไปก็ไม่น่ามีปัญหา”
“ครับ ไม่มีปัญหาหรอก”
“พี่พัฒน์เป็นยังไงบ้าง เห็นพี่ธีร์บ่นให้ฟังว่าไม่มีเวลาคุยกันเลย มาถึงห้องต่างคนต่างนอนตายกันท่าเดียว” ปลายฝันถามถึงพี่ชายทั้งสอง
“พัฒน์ก็สภาพเหมือนพี่นั่นแหละ ส่วนไอ้ธีร์ พี่ว่ามันน่าจะเหนื่อยสุด เพราะวิ่งต่างจังหวัดไอ้เพลิงก็มอบหมายให้ไอ้ธีร์จัดการหมด ไหนจะมาช่วยเอกสารอีก ไม่รู้ว่าจะเรียกลูกน้องคนสนิทหรือเรียกเบ๊อเนกประสงค์ดี หึหึ”
“พี่ดินก็พูดเกินไป พี่ธีร์น่าสงสารออก ใช้งานหนักได้ยังไง”
“ต้องบอกไอ้เพลิงนะ ไม่ใช่พี่”
“จริงด้วย แหะๆ ดรีมลืมน่ะ”
ปลายฝันนวดให้ปฐพีต่ออีกประมาณห้านาทีก็หยุดนวด เพราะนี่ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว คงถึงเวลานอนพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที
“โอเคฮะ พี่ดินไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวดรีมจะไปเปลี่ยนชุดนอนรอข้างนอก”
“ครับๆ”
ร่างบางแยกตัวออกมาเพื่อให้ร่างสูงทำธุระของตนให้เรียบร้อย หลังจากเปลี่ยนชุดนอนเสร็จ ปลายฝันก็เอาชาที่ชงไว้เทใส่แก้วชาอีกใบที่เตรียมไว้ให้ปฐพี ซึ่งเมื่อร่างแกร่งในชุดนอนเรียบร้อยเตรียมนอนออกมาแล้ว ปลายฝันก็ยื่นชาให้อีกคนดื่มทันที
“ชาสมุนไพร?”
“ฮะ ดรีมว่ารสชาติมันดีมากเลย ที่สำคัญน่าจะทำให้หลับสบาย”
“ขอบคุณนะ” ร่างสูงรับมาดื่ม หมดแล้วส่งแก้วคืนปลายฝัน ก่อนจะเดินไปนอนฝั่งตัวเองทันทีเพราะยืนไม่ไหว ตาก็จะปิดแล้ว
“นอนเลยก็ได้ฮะ เดี๋ยวดรีมปิดไฟก่อน”
“ครับ ฝันดีนะดรีม”
เมื่อทั้งห้องมืดลงแล้ว ปลายฝันเดินมาที่เตียงแล้วขึ้นไปแทรกตรงกลางทันที ตาปรับสภาพรับความมืดได้แล้วก็มองเสี้ยวหน้าของปฐพีที่นอนหลับไวมาก ยืดตัวขึ้นแล้วจุมพิตที่หน้าผากของปฐพีเบาๆ
“ฝันดีครับ”
ไม่ได้นึกเสียดายเลยที่ว่าวันนี้ทั้งสองคนไม่รอให้เขานอนหลับก่อน แต่ปลายฝันกลับเข้าใจดีเพราะว่าทั้งคู่เหนื่อยเกินไปที่จะฝืนรอหลับพร้อมเขาได้
มือบางดึงมือแกร่งของทั้งคู่มาจับไว้บนหน้าท้องตัวเองผ่านผ้านวมผืนใหญ่ ก่อนจะหลับตานอนอย่างมีความสุขและภูมิใจ สองมือ สี่ข้างนี้ ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว เพื่อเขา เพื่อลูก และเพื่อพ่อกับแม่
พอแล้ว...สำหรับวันนี้ปลายฝันขอแค่นี้แหละ
ไม่ต้องมีต้นคริสต์มาส ไม่ต้องมีปาร์ตี้ ไม่ต้องมีอาหารหรูๆ ดินเนอร์โรแมนติก
แค่มีกันและกันแค่นี้ก็เพียงพอ
100%
ตอนพิเศษส่งท้ายปีค่ะ ขอให้รักน้องดรีมไปอีกปีเลยนะคะ รักกันไปตลอดๆ เลย พูดคุยกับยูกิได้ที่แฟนเพจค่ะ
https://www.facebook.com/sawachiyuki/
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1082600 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก