Ch 56 สงสัย || JAY ‘ Mode
กว่าการเสนองานจะผ่านไป ผมกับเชนแทบหมดแรง
นี้แค่ฝึกงานนะครับ ยังไม่ได้เริ่มงานจริงๆ
ถ้าเริ่มจริงๆ มีหวังพวกผมแย่แน่ๆ
การทำงาน กับ การทำธุรกิจ ทำทั้ง 2 ควบคู่กันไม่ง่ายเลย
ป๊าของแฟรงค์เตรียมดูตึกเพื่อเปิดบริษัทให้พวกผมแล้วครับ
แม่ของเชน กับพ่อแม่ของมี่และพ่อของแชมป์
จะขอร่วมหุ้นด้วย กลายเป็น 4 หุ้น
รับงานโดยตรงจากบริษัทป๊าของแฟรงค์
และพวกผมต้องเข้าประกวดราคาหางานเองด้วยครับ
เห้อออ ,, การเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยใช่ไหมครับ
แถม ,, ตอนนี้ผมมียายหนูทีชเชอร์ต้องดูแลด้วย
ต้องคิดให้มากกว่าเดิม ,,,
เอ่ออ พอพูดถึงทีชเชอร์แล้วป่านนี้เป็นไงบ้างเนี้ย
ผมรีบเปิดมือถือโทรหาแฟรงค์เพื่อถามอาการทีชเชอร์
แฟรงค์ :: กว่าจะติดต่อได้ แฟรงค์จะร้องไห้แล้วนะพี่เจ
ผม :: ทำไม ทีชเชอร์เป็นอะไรแฟรงค์
แฟรงค์ :: แฟรงค์พาลูกมาโรงพยาบาลแล้วครับ หมอให้นอนโรงพยาบาล
ผม :: เดี๋ยวพี่รีบไป เฝ้าลูกให้ดีๆนะแฟรงค์
แฟรงค์ :: ครับๆ ขับรถดีๆนะพี่เจ
ผมรีบวางสายแล้วบอกเชนว่าให้รีบไปโรงพยาบาลประจำทีชเชอร์
พอถึงโรงพยาบาลก็รีบไปหายายหนูน้อยก่อนเลย
เห้อออ ทีชเชอร์น้อยของพ่อ นอนมีสายน้ำเกลือสายออกซิเจนอีกแล้ว
แฟรงค์ :: พี่เจ หมอรอคุยกับพวกเราอยู่ ไปหาหมอกัน
ผมพยักหน้าให้แฟรงค์ ก่อนจะบอกให้เชนอยู่เฝ้าทีชเชอร์ให้
ผมเดินไปห้องของคุณลุงหมอ
หมอ :: สวัสดีครับคุณพ่อของน้องทีชเชอร์
ผม :: สวัสดีครับ ผมมาถามอาการของทีชเชอร์นะครับ
หมอ :: เมื่อกี้คุณพ่อของคุณก็เพิ่งมาถามอาการของทีชเชอร์ไปเหมือนกันครับ
ไม่ได้เจอกันหรอ เพิ่งออกไปได้สักพักเอง
ผม :: คุณพ่อของผมหรอครับ
หมอ :: ใช่ครับ เค้าบอกว่าเป็นคุณปู่ของทีชเชอร์นะครับ
ผมหันไปมองหน้าแฟรงค์ ก่อนจะถามแฟรงค์ไป
ผม :: ป๊าของแฟรงค์มาหรอ
แฟรงค์ :: ป๊ายังไม่รู้เรื่องเลยพี่เจ ม๊ารู้แต่ม๊าก็อยู่ดูทีชเชอร์ในห้องตลอดนะ ยังไม่ได้โทรไปบอกป๊าเลย
ผม :: อ้าววว แล้วใครอะ
หมอ :: เค้ามากับเพื่อนของพวกคุณนะ ที่เมื่อกี้อยู่ในห้องตรวจกับคุณนะครับ ตัวเล็กๆ ขาวๆ
แฟรงค์ :: ปั้นสิบนะหรอ?
ผม :: ออกไปนานหรือยังครับหมอ
หมอ :: ก่อนหน้าพวกคุณเข้ามาประมาณ 5 นาทีได้ครับ
ผม :: ครับๆ เดี๋ยวผมขอตัวสักครู่นะครับ แฟรงค์รอตรงนี้แป๊บนะ
ผมเดินออกมาหน้าห้องหมอ ก่อนจะกดโทรศัพท์ไปหาเชน
เชน :: ว่าไงมึง จะมายัง กูหิว
ผม :: รอแป๊บนึงเชน กูมีเรื่องให้มึงช่วย
เชน :: ทำไมวะ ซีเรียสมากหรอ ทีชเชอร์เป็นไรร้ายแรงหรอวะ
ผม :: ยังไม่รู้ กูยังไม่ได้ถามหมอ มีเรื่องก่อน
เชน :: เรื่องอะไรของมึง
ผม :: ตอนนี้ใครอยู่ในห้องบ้าง
เชน :: ห้องพักของทีชเชอร์นะหรอ มีกู กับม๊าของแฟรงค์ไง
ผม :: เออ ถ้าปั้นสิบเข้ามา มึงช่วยทำยังไงก็ได้ให้มันอยู่กับมึงก่อนได้ไหม
เชน :: ทำไมวะ มึงมีอะไรกับมัน
ผม :: มึงช่วยกูก่อน แล้วกูจะบอก ไม่ต้องบอกมันว่ากูบอกให้มันอยู่นะ
มึงช่วนมันคุยไปก่อน เดี๋ยวอีกสักพักกูจะไป
เชน :: แต่ถ้ามันไม่มาละ กูจะ ...... อืมม โอเค ตกลงตามนั้น แค่นี้นะ
อะไรของมึงงง!!!! กดวางทำไมกูยังพูดไม่จบเลยเชนน!!!!!!
สักพักเสียงไลน์ก็เข้ามา
Chaining :: โอเค ปั้นสิบมาแล้ว
อ่อ ,, มันถึงรีบวางเพราะแบบนี้นี้เอง
ผมเก็บมือถือเข้ากระเป๋า ก่อนจะเดินเข้าไปคุยกับหมอ
ผม :: ครับ ขอโทษที่ให้รอครับ พอดีงานด่วนเข้ามาก่อน
แฟรงค์ :: ไปทำอะไรมาพี่เจ
ผม :: อืมม ฟังหมอบอกเรื่องลูกก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน ...
ครับ คุณหมอ ทีชเชอร์อาการเป็นยังไงบ้างครับ
หมอ :: คราวนี้คงไม่ต้องรอ 6 เดือนนะ เราจะให้ทีชเชอร์หายไข้ก่อนแล้วทำเอคโค่เลย
ผม :: อาการไม่ดีขึ้นหรอครับ
หมอ :: อืมม ฟังจากเสียงหายใจแล้วนะ หมอกลัวว่าจะมีรอยรั่วเยอะนะ
ยังไงเราตรวจเลยดีกว่า จะได้วางแผนการรักษาต่อ
ผม :: ครับ ก็ดีเหมือนกัน จะได้หายทรมานสักที แต่ไม่อันตรายมากใช่ไหมครับ
หมอ :: เราต้องดูก่อนว่ารอยรั่วมันมากแค่ไหน แต่ไม่อันตรายมากครับ ไว้ใจทางเราได้
ผม / แฟรงค์ :: ขอบคุณครับ ฝากลูกด้วยนะครับ
พวกผมยกมือไหว้ลาคุณหมอ ก่อนจะเดินออกมา
เชนโทรมาบอกให้ซื้อกาแฟขึ้นมาให้ม๊าของแฟรงค์ด้วย
ละบอกว่าไม่ต้องห่วง ...
ปั้นสิบนั่งคุยกับม๊าของแฟรงค์อย่างสนุกสนาน
ผมกับแฟรงค์เดินมาซื้อกาแฟที่ร้านกาแฟในโรงพยาบาล
แฟรงค์ :: จะบอกพี่เบลล์ไหมครับ
ผม :: บอกสิ ก็แม่ของทีชเชอร์นินะ
แฟรงค์ :: งั้นดึกๆค่อยโทรเนอะ แล้วเสนองานเป็นไงบ้างครับ
ผม :: ไม่มีปัญหาอะไรเลย เพราะป๊าของแฟรงค์เตรียมเอกสารให้มาพร้อมทุกอย่าง
แฟรงค์ :: ป๊าแฟรงค์เก่งใช่ไหมละ 555
พูดจบเจ้าตัวแสบก็เลือกซื้อขนมปังไปกินอย่างสบายใจ
นี้ๆลูกนอนโรงพยาบาลนะ ยังมายิ้มหน้าระรื่นน,, มันน่าตีจริงๆ
ผมยังระบมช่วงขา ระบมไปทั้งตัวไม่หายย … หึหึ เห็นแฟรงค์ยิ้มละก็หมั่นไส้วะ
ผม :: เหนื่อยไหมวันนี้ ทีชเชอร์งอแงมากเลยสิถึงตัดสินใจพามาโรงพยาบาล
แฟรงค์ :: ไม่งอแงเท่าไหร่นะพี่เจ แต่ปั้นสิบมันบอกว่าให้พามาโรงพยาบาลดีกว่า
เพราะตัวเย็นไวไป เดี๋ยวจะชัก
แฟรงค์เลยถามม๊าว่าเอาไง ,, ม๊าก็บอกว่าพามาเลยก็ดี ก็เลยพากันมาโรงพยาบาลเลย
ผม :: ปั้นสิบเก่งเนอะ รู้ได้ไง
หึหึ รู้ดีจังนะ!
แฟรงค์ :: แฟรงค์ก็ถามนะว่าทำไมรู้ละ ปั้นสิบบอกว่ามีน้องชายอะครับ
เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว โรคเกี่ยวกับหัวใจแบบทีชเชอร์เลย
นั้นไง ,, ปั้นสิบรู้ว่าทีชเชอร์เป็นโรคอะไร
ผม :: แล้วแฟรงค์บอกปั้นสิบหรอว่าทีชเชอร์เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว
แฟรงค์ :: ไม่ได้บอกครับ อืมมม นั้นสิปั้นสิบมันรู้ได้ไง
ผม :: เพื่อนเราคนไหนบอกหรือป่าว
แฟรงค์ :: ไม่น่านะ เพราะปั้นสิบมันก็สนิทแต่กับแฟรงค์คนเดียวอะ กับแบงค์มันก็ไม่คุยเท่าไหร่
ผม :: แฟรงค์ อย่าไว้ใจเพื่อนคนนี้มากเกินไปได้ไหม
แฟรงค์ :: แต่เค้าอาจดูอาการออกเองไหม เพราะน้องชายมันก็เป็น
ผม :: แฟรงค์ กว่าเราจะรู้ว่าลูกเป็นอะไรตั้งหลายเดือนนะ
นี้ปั้นสิบเห็นลูกเรากี่ครั้งอีก อย่าไว้ใจ ทำได้ไหมครับ
แฟรงค์ :: ทำได้ๆครับ
เห้ออ ,, แฟรงค์ไว้ใจคนง่ายตลอดเลยนะ
ผมนั่งมองเหม่อไปนอกร้านกาแฟ ก็เจอเข้ากับตัวปัญหาของผม
ไหนเชนบอกว่าปั้นสิบอยู่ในห้องวะ !
ปั้นสิบ กำลังยืนคุยกับชายใส่สูทคนหนึ่ง
แฟรงค์ :: พี่เจมองอะไรครับ
พูดจบแฟรงค์ก็หันไปมองตามผม
แฟรงค์ :: อ่อ คนจากบ้านปั้นสิบ คนนี้มาหาปั้นสิบบ่อย เอาของกินเอาอะไรมาให้
แล้วยังเคยซื้อของมาฝากทีชเชอร์ด้วย ปั้นสิบเอามาให้นะ
ผม :: เค้าเคยไปที่คอนโดไหม
แฟรงค์ :: เคยไปที่ห้องปั้นสิบมั้งครับ แฟรงค์เคยเจอตอนอยู่ล๊อบบี้ข้างล่าง
อืมม ,, ไม่ธรรมดาแล้วละปั้นสิบคนนี้
รอกาแฟสักพัก พอได้กาแฟผมก็ชวนแฟรงค์ขึ้นไปหาทีชเชอร์
พอเข้ามาในห้องก็เจอกับน้องแบงค์ น้ำน่าน เฟรินส์ มาเยี่ยมทีชเชอร์กัน
แฟรงค์ :: อุ่นละ ไม่มาด้วยหรอวะ
น้ำน่าน :: มันเข้าห้องสมุดนะ หนีอีพี่ยิมมัน ตามติดเป็นเห็บหมาเลย
เฟรินส์ :: ทำไมปากจัดจังผู้ชายคนนี้
น้ำน่าน :: อ้าวว ก็คำนี้น้องเฟรินส์พูดก่อนไม่ใช่หรอคะ พี่พูดตามน้องเฟรินส์นะ
เฟรินส์ :: พี่น้ำน่านน!!
55555 คู่นี้ต้องมีงุ้งงิ้ง เถียงกันตลอด น่ารักดีครับ
แบงค์ :: อ้าวว ละปั้นสิบวะ กูนึกว่าไปหามึง เมื่อกี้ถามหามึงแล้วก็เดินออกไป
นี้สรุปมึงจ้องจะเข้าหาแฟนกูหรือยังไงครับปั้นสิบ !!
ถามหาแฟรงค์ แล้วมาตีสนิทเนียนอยู่กับแฟรงค์ตลอด
จะว่าไปปั้นสิบมันไม่เคยไปไหนกับเพื่อนคนอื่นเลยนิหว่านอกจากแฟรงค์
หื้มมม ,, นี้มองข้ามอะไรไปเยอะเลยใช่ไหมวะเจเอ้ยยย !!
แฟรงค์ :: ไม่ๆกูไปกับพี่เจสองคน
ผม :: พี่ไปกับแฟรงค์ 2 คน แล้วตอนพี่เข้ามาตอนแรกก็ไม่เจอปั้นสิบนะ
แบงค์ :: ปั้นมันออกไปได้สักพักแล้วอะ ก่อนที่พี่จะมา
เชน :: เราเปลี่ยนเรื่องคุยไหม ,, มีแต่เรื่องน้องปั้นสิบหน้าสวย เดี๋ยวน้องก็มา คงออกไปซื้ออะไรกินนะ
แบงค์ :: อะไรนะพี่เชน
เชน :: น้องปั้นสิบเฉยๆจ๊ะ ไม่หน้าสวย ไม่หน้าหวานด้วยย 5555
งานจะเข้านะไอ่เชน กวนตีนแบงค์ไม่ดูเวลาเลย
เฟรินส์ :: ใครกันคะ ชื่อน่ารักเชียว
ผม :: เพื่อนแฟรงค์นะเฟรินส์ เค้าดูแลทีชเชอร์ให้ พี่ก็เลยว่าจะขอบใจซะหน่อย
เฟรินส์ :: สงสัยเฟรินส์มาช้าไปเลยไม่ทันได้เจอ
พวกผมนั่งคุยกันที่โซฟาสักพัก
ม๊าของแฟรงค์ก็ขอกลับไปเตรียมของมานอนเฝ้าทีชเชอร์
ส่วนผมโทรไปบอกแม่ของผมแล้วครับ
เดี๋ยวคืนนี้คุณย่าทั้ง 2 จะเฝ้าหลานน้อยทีชเชอร์เอง
แล้วคนที่ผมรอก็เดินเข้ามาในห้อง
พร้อมทั้งส่งยิ้มทักทายทุกคนในห้อง
ท่าทางน้องเฟรินส์จะชอบใจอยู่ครับ
หึหึ น่ารักไง มันหน้าตาดี อันนี้ไม่เถียงครับ
แต่คือ … ต้องการอะไร
ทีชเชอร์ แฟรงค์ หรืออะไรกันแน่
ที่เข้ามาใกล้ชิดแบบนี้ ที่รู้ทุกอย่างดีขนาดนี้
แล้วบังเอิญไปไหมที่จะอยู่ข้างห้องกันพอดี
มันไม่น่าใช่เรื่องที่จะบังเอิญครับ
ผม :: น้ำน่าน นี้ก็ค่ำมากแล้วนะไปส่งเฟรินส์กลับบ้านได้แล้ว ป๊าจะว่าเอา
น้ำน่าน :: ครับพี่เจ .. ป่ะค่ะน้องเฟรินส์กลับบ้านกัน
เฟรินส์หันมาสวัสดีผม ก่อนจะเดินไปหอมแก้มหลานน้อย
แล้วโบกมือลาพี่ๆในห้อง
เชน :: กูกลับก่อนนะ วันนี้เหนื่อยมากอะ เพลียด้วย
แบงค์ :: งั้นพี่เชนกลับก่อนเลย แบงค์รอกลับพร้อมพี่เจ
เชน :: มึงอย่ามางี่เง่าแบงค์ กูง่วงนอน หิวด้วย
แบงค์ :: พี่เชนก็กลับไปนอนดิ ข้าวก็แวะซื้อใต้คอนโดขึ้นไปกิน
เชน :: มึงดูดิเจ ดูสิ แรกๆนะพี่เชนกินไรไหม แบงค์ซื้อให้
พี่เชนรีบกลับนะแบงค์รอที่ห้อง ละมึงดูตอนนี้ดิ
แฟรงค์ :: 5555 มึงกลับไปเหอะนะ พี่เชนเหนื่อยจะตายแล้ว อย่ากวนตีนมากนัก
แบงค์ :: เออๆๆ กลับก็ได้วะ ปั้นสิบเรากลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้
ปั้นสิบ :: สวัสดีครับพี่เชน บ๊ายยยบายแบงค์
ผม :: เออ เชนฝากไปส่งแฟรงค์หน่อยดิ กูจะรอพวกแม่ๆเอง
แฟรงค์ :: กลับพร้อมกันก็ได้นิพี่เจ อีกแป๊บแม่คงมา
ผม :: แฟรงค์กลับก่อนนะครับ ไปอาบน้ำแล้วอุ่นกับข้าวจากป้านวลรอพี่นะ
เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ววันนี้ เดี๋ยวพี่รอพวกคุณแม่เอง แล้วเดี๋ยวพี่ตามไป
แฟรงค์ :: งั้นแฟรงค์ไปกับปั้นสิบนะ ปั้นสิบกลับห้องเลยไหม
ปั้นสิบ :: อ่อ เราจะไปธุระก่อนนะแฟรงค์ แฟรงค์ไปกับพี่เชนกับแบงค์ได้ไหม
แฟรงค์ :: อืมมๆ งั้นก็ได้
แฟรงค์ลุกเก็บของก่อนจะไปหอมแก้มละบอกลูกสาวตัวน้อยว่าพรุ่งนี้จะรีบมาหา
พอทุกคนออกจากห้องไปก็เหลือแค่ผมกับปั้นสิบ
ปั้นสิบ :: พี่เจอยากคุยอะไรกับผมหรอครับ
อืมม ฉลาดนิ
ผม :: รู้ด้วยหรอครับว่าพี่อยากคุย
ปั้นสิบ :: ครับ ก็พี่เจให้คนอื่นกลับหมดเลย
แต่ไม่บอกให้ปั้นกลับ มันก็น่าจะหมายถึงพี่เจอยากคุยกับปั้น จริงไหมครับ
ผม :: ครับ พี่อยากคุยกับเรา
ปั้นสิบ :: มีอะไรครับพี่เจ
ผม :: พี่พูดตรงๆเลยละกันนะ ไม่อยากอ้อมค้อมอะไรมาก
ปั้นสิบ :: ครับ
ผม :: ปั้นเข้ามาวุ่นวายในชีวิตพวกพี่ทำไม
ปั้นสิบ :: ปั้นวุ่นวายหรอครับ แค่ปั้นเป็นห่วงทีชเชอร์ เป็นห่วงพวกพี่ คือปั้นวุ่นวายหรอครับ
ผม :: ปั้นรู้ได้ไงว่าทีชเชอร์ป่วย
ปั้นสิบ :: ผมติดตามพวกพี่มาตั้งแต่วันที่ทีชเชอร์เกิด ผมก็ต้องทราบสิครับ
เด็กคนนี้โกหก ! ในเพจไม่เคยอัพเรื่องอาการทีชเชอร์
ผม :: อ้าววหรอ ..
ปั้นสิบ :: พี่เจสงสัยอะไรผมหรือเปล่าครับ
ถ้าเรื่องแฟรงค์ผมไม่ได้คิดอะไรเกินกว่าเพื่อนเลยนะครับ
หื้มมม คำถามนี้กูยังไม่ได้ถาม จะออกตัวทำไม หรือนี้มึงคิดห๊ะ .. ไอ่เด็กปั้นสิบ!!
ผม :: ก็ไม่หรอกครับ พี่แค่ถามนะ พี่เป็นห่วงทีชเชอร์
ถ้าเราเป็นแฟนคลับเจ้าตัวเล็กมานานคงเห็นว่าไม่เคยอัพรูปแม่ของทีชเชอร์เลย
ปั้นสิบ :: ครับ ไม่เคยเห็น
ผม :: ไหนๆปั้นก็เป็นเพื่อนแฟรงค์ แล้วก็เป็นรุ่นน้องพี่ เป็นคนข้างบ้านอีก .. พี่จะเล่าให้ฟังละกันนะ
ปั้นสิบ :: ไม่ต้องก็ได้ครับพี่เจ เท่าที่ผมทราบมาก็พอแล้ว
ผม :: เท่าที่ทราบ คือเท่าไหร่ละครับ
ปั้นสิบ :: ก็เท่าที่อัพเพจในเพจไงครับ
ผม :: แม่ของทีชเชอร์ชื่อเบลล์ เป็นแฟนเก่าพี่เอง แต่เบลล์พลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายชั่วๆคนนึง
ปั้นสิบ :: พี่เจจะรู้ได้ไงครับว่าเค้าชั่ว
คือมึงอินทำไม กูด่าพ่อทีชเชอร์ ไม่ได้ด่ามึงงง!!!
ผม :: ถ้าไม่ชั่วจะข่มขืนเบล์ลหรอ
ปั้นสิบ :: ข่มขืนงั้นหรอ ไม่ ไม่จริงอะ พี่เจพูดเรื่องอะไร
ผม :: พี่พูดเรื่องจริงๆ ทำไมหรอครับมันไม่ตรงกับที่ปั้นสิบรู้หรอ
ไอ่เด็กคนนี้มีแววตาสับสน .. แกรู้อะไรมากันแน่
ผม :: แล้วรู้ไหมพอมันรู้ว่าเบลล์ท้องมันทำยังไง
มันบอกให้เบลล์ไปเอาเด็กออก แต่มันก็ซ้อมเบลล์
ปั้นสิบ :: พอ พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว
ผม :: ไอ่ชั่วนั้นมันเอาของแข็งๆแทงเข้าไปทางช่องคลอดเบลล์ ทำให้เบลล์ตกเลือด แล้ว ...
ปั้นสิบ :: โชกุนไม่ใช่คนอย่างนั้น อย่าใส่ร้ายโชกุน!!!!!
พูดจบมันก็วิ่งออกจากห้องไป
โชกุน?
ปั้นสิบ ,, รู้จักโชกุนงั้นหรอ?
ยังไงกันแน่ ,, มึงยังไงกันแน่เนี้ยไอ่ปั้นสิบ!!!!!!
ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ จนแม่ผมกับม๊าของแฟรงค์เดินเข้ามา
แม่ :: ไปๆกลับไปพักลูก หน้าตาซีดเซียวหมด
ม๊าของแฟรงค์ :: ไม่ต้องห่วงนะ ม๊าจะเฝ้ายายหนูเอง
ผม :: ขอบคุณครับ
ผมนั่งอยู่นิ่งๆซะพัก ก็ตัดสินใจจะกลับไปคุยกับแฟรงค์ที่บ้าน
เรื่องปั้นสิบ เรื่องโชกุน … เห้อออ ขนาดยังไม่พูดอะไรยังปวดหัวเลย
ผม :: แม่ครับ ม๊าครับ
แม่ :: ว่าไงครับลูก
ผม :: ถ้าวันนึงพ่อ หรือปู่ หรือญาติของโชกุน
จะมาเอาทีชเชอร์ไปละครับ ผมต้องทำยังไง
แม่กับม๊ามองหน้ากัน ก่อนจะเดินมานั่งโซฟาเดียวกับผม
แม่ :: เจฟังแม่นะลูก ทีชเชอร์เป็นลูกของเจโดยถูกต้องตามกฎหมาย
ไม่ว่าจะยังไงก็จะไม่มีใครมาพรากทีชเชอร์ไปจากเจได้
ม๊าของแฟรงค์ :: ไม่ต้องกังวลนะเจ ตำรวจเค้าก็บอกไว้แล้วว่า
ห้ามโชกุนหรือพ่อของโชกุนเข้ามาวุ่นวายกับเรา ไม่งั้นเค้าจะดำเนินการตามกฎหมาย
ผม :: แต่ถ้าเค้าให้คนอื่นเข้ามาละครับ เราจะทำยังไง
แม่ :: เจพูดแบบนี้หมายความว่าไงลูก แม่ใจไม่ดีเลย
ผมไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้ เพราะไม่อยากให้พวกคุณแม่กังวลใจ
ผม :: ไม่มีอะไรหรอกครับ เจแค่กลัวนะ
เจรักทีชเชอร์มาก ไม่อยากให้ใครมาทำให้ทีชเชอร์ต้องเจ็บปวดอีก
แม่ดึงผมเข้าไปกอด
แม่ :: นี้แหละเจ .. หัวใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ไม่ต้องกังวลนะลูก รีบกลับไปพักผ่อนนะ
ผม :: ครับ งั้นเจกลับก่อนนะครับ มีอะไรโทรหาเจได้ตลอดนะครับ
ม๊าของแฟรงค์ :: ไปๆลูก แฟรงค์รอทานข้าวอยู่
เมื่อกี้ก็โทรมาถามแม่ว่าพี่เจออกมายัง เราไม่รับสายน้อง น้องเป็นห่วงนะ
ผม :: ครับๆ งั้นเจไปละครับ สวัสดีครับ
ผมเดินออกจากห้องพักของทีชเชอร์มาที่รถ ....
ด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งไปในหัว
เห้อออ แค่เรียนจะจบ งานก็เยอะ
ต้องคิดเรื่องธุรกิจที่กำลังจะทำ
ต้องเลี้ยงดูฟูมฟักทีชเชอร์ให้ดีที่สุด
นี้ก็ปวดหัวจะบ้าตายย
แล้วนี้ต้องมาคิดเรื่องปั้นสิบ โชกุน หรือใครจะมาแย่งทีชเชอร์ไปอีกงั้นหรอ
T__________________T’
เห้อออออ ,, อย่าพรากความสุขของผมไปได้ไหม
พอแล้วได้ไหม ,, กับคลื่นลมที่มันจะโถมเข้ามา??
---------------------------------------------------------------------
ช่วงนี้อาจจะเนื้อหาไม่ได้สนุกแบบแรกๆหรืออาจจะน่าเบื่อนิดนึงนะคะ
ด้วยที่ตัวของพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆเข้าวัยที่โตขึ้น
เนื้อหาเลยปรับเข้มข้นตามไปด้วย
อย่าเพิ่งเบื่อกันน๊าา =)
ฝากติดตามตอนต่อไปกันนะคะ
ว่าเจ้าหนูทีชเชอร์จะเป็นยังไง
พี่เจน้องแฟรงค์จะผ่านปัญหาใหญ่นี้ได้อีกไหม
อุ่นกับยิมจะกลับมาคบกันไหม หรือคุณหนังสือเป็นใคร
เชนแบงค์จะยังแซ่บบไหม ,,
ยังไงฝากด้วยนะคะ ^^
อย่าหนีหายกันไปก่อนน๊าาา
หัวข้อ: ✪ My Tutor ✪ ครูครับ ,, รับรักผมเถอะ!||P.22 ||14-4-60 พิเศษ-#เชนแบงค์|| (อ่าน 192836 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก