หัวข้อ: ✪ My Tutor ✪ ครูครับ ,, รับรักผมเถอะ!||P.22 ||14-4-60 พิเศษ-#เชนแบงค์||

[❣☾月亮☽❣]

     เห็นพี่เจกับแฟรงค์แล้วก็ชื่นใจ
แต่ว่ามี่เนี่ยสิแย่จังเนอะ. ตื่นเต้นๆ
ขอบคุณค่ะ. ตั้งใจทำงานนะคะ

[Freja]

โอ๊ย เอาใจช่วยคู่มี่-แชมป์นะ เอ๊ะ หรือว่า แชมป์-มี่?

คลี่คลายกันมาอีกเปลาะแล้ว 

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่า 

[maytarapat]

มี่เห็นแก่ตัวอ่ะ
ไม่นึกถึงความรู้สึกของแชมป์เลยรึไง
จะกลับมาคบกะผญ. เพราะ ว่าไม่ใช่เกย์เนี่ยนะ
สงสารแชมป์หวะ
มี่ไม่รักแชมป์ บ้างเลยรึไง นึกจะเลิกก็เลิกกันง่ายๆอย่างงี้เนี่ยนะ
โอ๊ย!!! อินกะมี่แชมป์จริงๆ

[moujay]

พรุ่งนี้จะรีบมาอัพให้นะค่ะ =)
ออก รพ. พรุ่งนี้เช้าแล้วววว

ขอบคุณนะค่ะที่ติดตามพี่เจกับน้องแฟรงค์
 

[nunda]

ดีๆๆ หมดมาม่าแล้วว
ว่าแต่ขอโดดถีบไอ้คุณมี่หน่อยได้ไหม หมั่นไส้ ชิส์!!

[maytarapat]

ช่วยจัดหนักๆ ให้อีพี่มี่สักทีนะคะ
ขอแบบให้น้ำตาแตกเลยนะคะ ^^

[moujay]

Ch 33  สายไปไหม ภาค 2 || JAY ‘ Mode



ผมขับรถมาถึงหน้าร้าน xxx กดโทรศัพท์บอกมี่ว่ามาถึงหน้าร้านแล้ว

ผม :: มึงอยู่ไหน กูมาถึงหน้าร้านแล้ว

มี่ :: มึงไม่ต้องดับเครื่อง วนมาตรงหน้าประตูเลย เดี๋ยวกูวิ่งไปขึ้นรถเลย

ผม :: อะไรมึง นี่มึงหนีใครวะ

มี่ :: อย่าเพิ่งถามกู มึงวนมาเลยนะ กูจะออกไปแล้ว

ผม :: เออ ตอนนี้กูจะถึงหน้าประตูเข้าร้านแล้ว

มี่ :: กูเห็นมึงละ มึงเตรียมออกรถเลยนะเว้ยย


ตู๊ดดต ตู๊ดดด


อะไรของมันวะ ทำอะไรน่าสงสัยมากนะมึงเนี้ยย~
ผมมาถึงหน้าประตูเข้าร้านแล้ว ไม่ทันได้จอดรถรอหรอกครับ
มี่เปิดประตูรถ เออ...คือ  ใช้คำว่ากระชากประตูรถจะดีกว่ามั้ยย


ปัง

มี่ :: มึงรีบออกรถเลยไวๆ

ผมรีบออกรถตามที่มันสั่ง ก่อนจะมองกระจกหลังรถ
โหยยยย อริมึงเยอะไปปะวะมี่ มีคนวิ่งไล่ตามมี่มาเกือบ 10 คนอะครับ

มี่ :: เห้ออออ กูนึกว่าจะไม่รอดแล้วว

มี่หันมาพูดกับผม

ผม :: มึงไปทำเชรี้ยไรมาวะมี่

ไม่ทันที่มี่จะตอบ เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมา
ไอ่เชนครับ สงสัยมันคงจะถึงร้านแล้วแน่ๆ

ผม :: มึงอยู่ไหนแล้ว

เชน :: หน้าร้านวะ พวกมึงอยู่ตรงไหนกัน

ผม :: มึงออกมาเลย มี่มันหนีขึ้นรถกูมาแล้วเนี้ย

เชน :: อ้าวว แล้วจะไปเจอกันที่ไหน

ผม :: ไม่รู้มันวะ เดี๋ยวกูถามมันก่อน


ผมหันมาถามมี่ ที่มองผมคุยโทรศัพท์อยู่


ผม :: มี่ มึงจะไปไหน เชนจะได้ไปหาถูก

มี่ :: กูไม่รู้วะ ไปคอนโดกูเลยไหม


ผมพนักหน้า ก่อนจะหันไปคุยโทรศัพท์กับเชนต่อ


ผม :: ไปที่คอนโดมี่เลยนะ

เชน :: งั้นกูแวะรับแบงค์ก่อนนะ แล้วไปเจอกันคอนโดมี่
พวกมึงกินไรยัง เอาไรไหมกูจะซื้อเข้าไปให้

ผม :: มึงไปรับแบงค์เถอะ เดี๋ยวกูซื้อเอง

เชน :: งั้นเผื่อกูกับแบงค์ด้วยนะ ไม่ทันแดกไรเลย
นั่งสอนการบ้านมันอยู่พอมึงโทรมากูออกมาเลยเนี้ย

ผม :: เออ โอเคแล้วไงเจอกัน

ผมกดวางสายก่อนจะขับรถไปคอนโดมี่
ใช้เวลา 30 นาที ตอนนี้ผมมาอยู่ตลาดใกล้ๆคอนโดมี่


ผม :: มึงรอในรถละกันนะ กูขอลงไปซื้อข้าวกินก่อน มึงจะกินไรด้วยไหม
อ้อ แล้วที่ห้องมียาไหมเนี้ย กูจะได้ทำแผลให้มึงได้
ผมถามมัน พร้อมกับส่องสายตาสำรวจตามร่างกายมัน เจ็บมาไม่น้อยเลยนะไอ่มี่เอ้ยย ปากแตก คิ้วแตก

มี่ :: อะไรก็ได้ มึงรีบไปรีบมานะ กูอยากไปอาบน้ำแล้ววะ

ผม :: เออ


ผมเดินไปซื้อผัดไท 4 ห่อ ข้าวขาหมูอีก 2 ห่อ บัวลอยอีก 4 ถุง
แวะร้านขายยาซื้อชุดทำแผล ยาแก้อักเสบ กับยาลดไข้ให้มี่
ก่อนจะแวะ 7-11 ซื้อน้ำอัดลม กับขนมอีกนิดหน่อย
5555+ กินกัน 4 คน  .... แน่ใจใช่ไหมว่า 4 คน เยอะไปป่ะเนี้ยกู
 



พอผมมาที่รถ กำลังเก็บของใส่รถอยู่
ก็มีรถพยาบาลกับรถตำรวจวิ่งเข้าไปในซอยคอนโดมี่
ผมขึ้นรถไป พร้อมกับปิดประตู ก่อนจะขับรถเข้าไปในคอนโดมี่

มี่ :: มีเรื่องไรอีกวะ รถพยาบาลรถตำรวจไปคอนโดกูเนี้ย

ผม :: คอนโดคนอื่นมั้งมึง ไม่ใช่คอนโดมึงหรอก

มี่ :: ซอยมันตัน มีคอนโดกูที่เดียว


ผมพยักหน้าให้มัน ก่อนจะค่อยๆขับรถเข้าไป
เจอรถพยาบาล รถตำรวจจอดอยู่3-4 คันครับ
เออ คอนโดมันจริงๆ ....

ผมวนรถเข้าไปจอดที่ลานจอดรถหน้าคอนโดแทน ปกติจะวนเข้าไปจอดในตึก
ก่อนจะหยิบของ แล้วเดินตามมี่เข้าคอนโดไป
พอถึงคอนโด ต่อมเผือกของพวกผมมันทำงานครับ
เดินตรงเข้าไปที่ประชาสัมพันธ์ก่อนเลยครับ 555+ ถามก่อนเลยว่ามีอะไร
แหม่ ~ มี่ มึงนี้ไม่ห่วงตัวเองเลยนะ หน้าตานี้เลือดอาบขนาดนั้น 5555+
ชอบกินเผือกแบบที่น้องแบงค์มันพูดจริงๆ

มี่ :: สวัสดีครับพี่นก มีอะไรกันครับ

มี่ยกมือสวัสดีพี่เจ้าหน้าที่ที่ดูแลตรองล๊อบบี้ประชาสัมพันธ์

พี่นก :: อ้าววน้องมี่ ไปโดนอะไรมาค่ะ

มี่เอามือจับมุมปากตัวเองนิดหน่อย ก่อนจะตอบพี่นก

มี่ :: มีเรื่องนิดหน่อยนะครับ แต่ว่าเกิดอะไรขึ้นที่คอนโดเราครับ

พี่นก :: มีวัยรุ่นนะ มารุมทำร้ายน้องที่อยู่ชั้น 11 ห้อง 1132

เลขห้อง 1132 เห้ยยยยยย หมายเลขห้องคุ้นๆนะ

พี่นก :: น้องมี่ นั้นมันห้องน้องมี่ ใช่ๆ เพื่อนที่มาค้างกับน้องมี่บ่อยๆไง คนนั้นแหละที่โดนรุมแทง

มี่ไม่พูดอะไรต่อละครับ วิ่งไปทิ่ลิฟท์ พยายามจะขึ้นไปให้ได้ แต่ตำรวจกันไว้ไม่ให้ขึ้น
ผมเลยรีบวางของทุกอย่างไว้ แล้ววิ่งไปดึงมันไว้

ผม :: มี่ มึงใจเย็นๆก่อน

มี่ :: แชมป์ ต้องเป็นแชมป์แน่ๆมึง มันโดนแทง มึงได้ยินไหม พี่นกบอกว่ามันโดนรุมแทง


โอ้ยย แรงมึงเยอะไปแล้วมี่ กูดึงไม่ไหว

ผม :: กูได้ยิน แต่มึงอย่าใจร้อนเว้ยย พยาบาลกับตำรวจขึ้นไปแล้ว มึงอย่าดิ้นดิ กูดึงไม่ไหว

ผมดึงมันไม่ไหวจริงๆครับ มันดิ้นจนหลุดออกจากผมไปได้ แต่ก็ไม่ทันได้ขึ้นไปข้างบนครับ
พี่ๆเจ้าหน้าที่พยาบาลกับตำรวจ เข็นเอาคนเจ็บลงมา
มี่รีบวิ่งไปเกาะขอบเตียงพยาบาล
ผมเห็นร่างที่นอนชุ่มไปด้วยเลือดแล้วแทบจะหมดแรงครับ

แชมป์!!!

แชมป์โดนทำร้าย!!!
เสื้อชุ่มไปด้วยเลือด ที่หางคิ้วมีรอยแตก
พี่พยาบาลรีบกันมี่ออกจากข้างเตียงคนไข้ ก่อนจะรีบเข็นไปขึ้นรถพยาบาลที่จอดอยู่
พอดึงมี่ออกมา พร้อมทั้งบอกให้มันใจเย็น


ผม :: มันไม่เป็นไรเว้ยมึง หมอเค้ามาพามันไปโรงพยาบาลแล้ว

มี่ :: มึงก็เห็นว่ามันนอนอยู่บนกองเลือด มันจะไม่เป็นไรได้ไง
มึงปล่อยกู กูจะไปหาแชมป์ มึงปล่อยกูดิวะ


มี่พยายามดิ้น แต่ครั้งนี้ผมล๊อคมันแน่นละครับ
สักพักคุณพี่ตำรวจก็เดินเข้ามาหาพวกผม


ตำรวจ :: ขอโทษนะครับ พวกน้องๆรู้จักกับคนเจ็บใช่ไหม

ผม :: ใช่ครับ คนเจ็บเป็นเพื่อนผมเอง

ตำรวจ :: ดีเลย น้องติดต่อเจ้าของห้อง 1132 ได้ไหมครับ พี่จะได้เชิญไปให้ปากคำหน่อย

มี่ :: ผมเองครับ เจ้าของห้อง

มี่สะบัดผมออก ก่อนจะหันหน้าไปหาคุณตำรวจ

ตำรวจ :: งั้นเดี๋ยวเชิญไปที่โรงพักเลยนะครับ

มี่ :: แต่ก่อนจะไป บอกผมก่อนได้ไหมครับ เกิดอะไรขึ้น

ตำรวจ :: ทางเราได้รับแจ้งจากผู้อาศัยในคอนโดนี้ว่ามีกลุ่มวัยรุ่น
บุกมาทำร้ายร่างกายคนที่พักอาศัยในห้อง 1132
พอทางเรามาถึงก็ไม่พบกลุ่มวัยรุ่นดังกล่าวแล้วครับ
เปิดประตูห้องไปพบแต่ผู้บาดเจ็บนอนจมกองเลือดอยู่ ส่วนสภาพห้องก็ตามภาพนี้ครับ

ตำรวจยื่นโทรศัพท์ที่ถ่ายรูปไว้ให้มี่ดู

ตำรวจ :: ตอนนี้คงให้ขึ้นไปดูไม่ได้นะครับ เพราะเจ้าหน้าที่กำลังเก็บหลักฐานทั้งหมดอยู่

มี่มองภาพในมือถือ แล้วถึงกับน้ำตาไหล ผมต้องเข้าไปตบบ่ามันเบาๆ

ผม :: มันจะผ่านไปได้เว้ยมี่ มึงใจเย็นๆ

ตำรวจ :: งั้นเดี๋ยวตามไปให้ปากคำที่โรงพักเลยนะครับ

ผม :: ครับ เดี๋ยวผมขับรถตามไปเลยครับ



ผมดึงมี่ให้เดินมาที่รถ ก่อนจะหยิบมือถือมาโทรหาเชน ให้ไปดูแชมป์ที่โรงพยาบาลก่อน
(เมื่อกี้เห็นชื่อโรงพยาบาลข้างรถพอดี )

ผม :: เชน มึงถึงไหนแล้ว

เชน :: ใกล้จะถึงซอยคอนโดละ

ผม :: มึงไปที่ โรงพยาบาล aaa ก่อนเลย เดี๋ยวกูตามไป

เชน :: ใครเป็นไรวะมึง มี่เจ็บเยอะหรอ

ผม ::  ไม่ใช่มี่วะ แต่เป็นแชมป์  เรื่องมันยาวมาก แล้วเดี๋ยวกูค่อยเล่า มึงไปที่โรงพยาบาลก่อนเลย

เชน :: โอเคมึง ขับรถดีๆนะเว้ย


ผมกดวางสายก่อนจะรีบขับรถตามตำรวจไปที่โรงพัก ตอนนี้มี่นั่งนิ่งมากครับ
ไม่พูดอะไรซะคำ ไม่ร้องไห้ ไม่อะไรเลย

ผม :: มึงโอเคไหมวะมี่

มี่ :: ทำไมกูถึงทำเรื่องเชรี้ยๆกับแชมป์ด้วยวะ ทำไมกูถึงพูดว่ากูไม่รักมัน
ทำไมกูต้องสับสนในความรู้สึกกูด้วย ทั้งๆที่กูมีความสุขเวลาที่กูอยู่กับมัน

ผม :: มันเป็นช่วงอารมณ์ที่มึงอ่อนไหวมี่ มึงเคยเป็นเสือผู้หญิงมาก่อน
พอมาเจอเมียเก่า มึงก็อยากจะสนุกเป็นธรรมดาเว้ยย มึงอย่าเพิ่งคิดอะไรมากวะ

มี่ :: แชมป์มันจะเป็นไรไหมวะ

มี่หันมามองหน้าผม ตามันมีน้ำตาคลอเบ้าแล้ว

ผม :: เพื่อนเราจะต้องไม่เป็นไร

ผมตอบมันได้แค่นั้นละครับ ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดี ผมเชื่อแบบนั้น




.........................................


สถานีตำรวจ

ตำรวจ :: นี้ครับ จากกล้องวงจรปิดคอนโด เดี๋ยวน้องช่วยดูให้หน่อยนะ
รู้จักคนไหนยังไง ช่วยชี้ให้ดูหน่อย พี่จะเปิดไปเรื่อยๆ ถ้าน้องอยากให้หยุดตรงไหนก็บอกนะ

มี่ :: ครับ

ตอนนี้เป็นเรื่องที่มี่ต้องบอกตำรวจละครับ เพราะตำรวจเชื่อว่า
กลุ่มวัยรุ่นพวกนั้นน่าจะตั้งใจมาทำร้ายมี่
แต่คงบังเอิญที่แชมป์มาที่ห้องมี่พอดี เลยรับเคราะห์แทนมี่ไป


ผมเลี่ยงออกมาโทรบอกเจ้าตัวแสบของผมก่อน
เพราะนี้มันก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว เดี๋ยวจะห่วงผมจนไม่ยอมนอน


แฟรงค์ :: ฮาโหลลล เป็นไงบ้างครับ

เสียงงัวเงียเชียวเจ้าตัวแสบ

ผม :: เรื่องยาวเลยครับ แฟรงค์นอนก่อนเลยนะ พี่คงยังไม่ได้กลับบ้าน

แฟรงค์ :: อ้าว เป็นไรไหมครับ พี่เจเจ็บตรงไหนป่าวอะ

ผม :: พี่ไม่เจ็บที่ไหนเลย ไม่ได้ไปบู๊กับใครเลยละ เรื่องมี่กับแชมป์นะ
ตอนนี้เป็นเรื่องราวใหญ่โตเลย มี่อยู่โรงพัก ส่วนแชมป์เจ็บอยู่โรงพยาบาล

แฟรงค์ :: โหววว พี่แชมป์กับพี่มี่ทะเลาะกันหรอ

ผม :: ไม่ใช่หรอก มีคนจะทำร้ายมี่นะ แต่แชมป์รับเคราะห์แทน

แฟรงค์ :: แล้วพี่แชมป์เจ็บเยอะไหมอะ

ผม :: พี่ยังไมได้ตามไปดูเลย เดี๋ยวจะตามไปครับ แฟรงค์นอนเถอะนะ ยังไงพรุ่งนี้พี่พามาเยี่ยมแชมป์นะ

แฟรงค์ :: งั้นพี่เจถึงบ้านแล้ว หรือทุกอย่างโอเคแล้วไลน์มานะ แฟรงค์เป็นห่วงพี่เจนะครับ

ผม :: ครับผม ,, นอนหลับฝันดีนะครับ พี่รักแฟรงค์นะ

แฟรงค์ :: แฟรงค์ก็รักพี่เจครับ


ผมกดวางสายไปด้วยหัวใจที่รู้สึกมีแรงครับ มันอบอุ่น มันรู้สึกดีที่มีคนๆนึงเป็นห่วงเรา =)


ผมกดโทรหาเชน

เชน :: กูมาถึงโรงพยาบาลละนะ มึงรีบมาได้ไหมวะ กูจะเป็นลม ห่าเอ้ยยย

ผม :: มึงเห็นแชมป์ยัง

เชน :: เออ เห็นแล้ว ใครทำมัน อย่าบอกนะเชรี้ยมี่อะ

ผม :: ไม่ใช่วะ พวกอริไอ่มี่มัน มันกะจะไปรุมมี่ที่ห้อง แต่แชมป์มันมาที่ห้องพอดี เลยซวยรับเคราะห์แทน

เชน :: มึงรีบมานะเว้ย กูกลัววะ

ผม :: มันจะต้องไม่เป็นไรเว้ยเชน มึงดูมันด้วย มีไรโทรหากู เดี๋ยวกูเข้าไปคุยกับตำรวจต่อละ

เชน :: เออ


ผมเก็บโทรศัพท์ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้างๆมี่ในห้องสืบสวน
มี่หันมามองผม ก่อนจะพูดว่า

มี่ :: ไปหาแชมป์กันเถอะ

ผม :: แล้วเรื่องคดีเรียบร้อยละหรอวะ

มี่ :: อืมม รู้ตัวคนทำแล้วละ

ผม :: ใครวะ

มี่ :: แฟนของเจน คนที่มีเรื่องกับกูที่ผับวันนี้ก็แฟนเจนนั้นแหละ
มันคงจะตามไปรุมกูที่ห้อง แต่แชมป์อยู่ แชมป์เลยโดนแทนกู

ผม :: แล้วยังไงวะ มึงไปยุ่งกับเจนทั้งๆที่รู้ว่าเจนมีแฟนแล้วงั้นหรอ

มี่ส่ายหัว

มี่ :: เจนบอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว กูเลยไปกับเจน วันนี้กูพาเจนมาที่ห้อง
แล้วเจนก็รับโทรศัพท์ ก่อนจะบอกว่านัดเพื่อนไว้ แล้วก็ออกไป
พอเย็นๆก็โทรมาชวนกูมาที่ผับนั้นแหละ แล้วกูก็โดนแฟนมันรุม มันบอกแฟนมันว่ากูอะ ไปลวนลามมัน

ผม :: ซวยไงมึง

มี่ :: เออ ซวยไง มันโกหกให้ตัวมันรอดไม่โดนแฟนมันกระทืบไง
กูโดนหลายตีนมากที่ผับอะ เชรี้ยยเอ้ยย กูไม่น่าเลยวะ
ถ้าไม่ใช่เพราะความมักมากของกูนะ กูกับแชมป์คงไม่ทะเลาะกัน แล้วแชมป์คงไม่เจ็บแบบนี้หรอกวะ

ผม :: เอาน่ามึง รู้ตอนนี้ก็ไม่สายหรอก รีบไปโรงพยาบาลกัน ตอนนี้เชนไปรออยู่ที่โน้นแล้ว


มี่พยักหน้า ก่อนจะยกมือสวัสดีคุณตำรวจ แล้วเดินมาขึ้นรถไปโรงพยาบาลกัน


......................................


โรงพยาบาล

พวกผมเดินไปหาเชน ที่ตอนนี้รออยู่หน้าห้องผ่าตัดกับน้องแบงค์

มี่ :: เชน มันเป็นไงบ้างวะ

เชน :: หมอบอกแทงโดนจุดสำคัญหลายจุดวะ เลือดออกเต็มเลยในช่วงท้องนะ
ตอนนี้หมอกำลังผ่าตัดเย็บห้ามเลือดให้

มี่ :: มันเข้าไปนานยังวะ

เชน :: เกือบ 2 ชั่วโมงแล้ว

ผม :: แล้วทางโรงพยาบาลติดต่อพ่อแม่แชมป์ยังวะเชน

เชน :: อื้อ ติดต่อแล้ววะ พ่อมันอยู่เมือนอก คงบินกลับมาถึงพรุ่งนี้เย็นๆ
ส่วนแม่มันเสียไปแล้ววะ มีน้าของแชมป์อะ มาเซ็นรับรู้และอนุญาติให้ผ่าตัดให้
ตอนนี้น้ามันคุยกับพยาบาลอยู่ตรงโน้นนะ


เชนชี้ไปยังห้องพักพยาบาลใกล้ๆกับห้องผ่าตัด พวกผมมองตามไป ก่อนจะสบตากับน้าของเชน
ผมก้มหัวให้ น้าของแชมป์ยิ้มให้ผม ก่อนจะหันไปคุยกับพยาบาลต่อ

เชน :: เดี๋ยวกูไปส่งแบงค์ก่อนนะ พรุ่งนี้มันมีสอบ แล้วเดี๋ยวกูมา

ผม :: เออ ขับรถดีๆนะเว้ย

เชน :: มึงกินไรไหม กูจะซื้อเข้ามาให้

ผม :: อะไรก็ได้ เอามาเลย กูลืมไปละว่ายังไม่ได้กินอะไร

เชน :: โอเค มึงปลอบมี่ด้วยนะ เดี๋ยวกูมา


ผมพยักหน้าให้มัน ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆกับมี่
ตอนนี้มี่นั่งก้มหน้าเอามือกุมขมับไว้
ผมทำได้แต่เอามือตบบ่ามันเบาๆ แล้วนั่งข้างๆมันเงียบ
จนน้าของแชมป์เดินเข้ามา


น้าของแชมป์ :: เพื่อนของแชมป์ใช่ไหมค่ะ

ผม :: ครับ ผมชื่อ เจ ครับ

น้าของแชมป์ :: น้าชื่อพีชนะค่ะ แล้วอีกคนชื่ออะไรค่ะ

มี่ :: สวัสดีครับ ผมมี่ครับ

น้าพีช :: อ้อ มี่ คนนี้เอง

มี่ กับ ผม มองหน้ากัน งง

มี่ :: น้าพีชรู้จักผมด้วยหรอครับ

น้าพีชพยักหน้าให้ ก่อนจะเดินมานั่งตรงเก้าอี้ข้างๆผม


น้าพีช :: รู้สิ รู้ดีด้วยว่าเรากับแชมป์เป็นอะไรกัน มันมีช่วงนึงที่แชมป์สับสนกับตัวเองมาก
จนมาหาน้าและปรึกษากับน้าถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น น้าตั้งใจจะมาหามี่นานแล้วละ
จะมาขอบใจซะหน่อยที่ทำให้แชมป์กลับมายิ้มแย้มและสดใสอีกครั้ง

มี่ :: ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ ผมไม่ได้ทำอะไรให้แชมป์เลยครับ

น้าพีช :: รู้ไหม พ่อแม่แชมป์หย่ากันตอนที่แชมป์อยู่ ม.5 พ่อแชมป์บินไปอยู่ที่อังกฤษถาวร
ไม่กลับประเทศไทยเลย ส่วนแชมป์ก็อยู่กับแม่ แม่ของแชมป์ก็ตรอมใจล้มป่วย
จนมาเสียไปเมื่อแชมป์กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย แชมป์กลายเป็นเด็กซึมเศร้าเก็บตัว
ไม่คุยกับใครเลย จนมาเข้ามหาวิทยาลัย ก็เริ่มสดใสขึ้นอีกครั้ง กลับบ้านมาเล่าให้ฟังตลอดว่าเพื่อนคนนั้นคนนี้เป็นยังไง
โดยเฉพาะมี่ ที่แย่งกันจีบผู้หญิง ทะเลาะกันจนสุดท้ายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน และกลายมาเป็นคนรักกัน


น้าพีชหันไปมองมี่ที่ตอนนี้เอาหน้าซบลงกับฝ่ามือตัวเอง


น้าพีช :: เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ น้าไม่ได้โกรธอะไรมี่เลยนะ ทางครอบครัวน้าเข้าใจว่ามันคืออุบัติเหตุ
น้าไม่อยากให้มี่โทษตัวเองนะ

มี่หันมามองน้าพีช

มี่ :: ผมผิดเองครับ ผมขอโทษครับน้าพีช

พูดจบมี่ก็ปล่อยโฮออกมา จนน้าพีชต้องเข้าไปกอดปลอบ
กลัวมี่จะสงบก็นานเหมือนกันครับ


น้าพีช :: สงบลงแล้วใช่ไหมมี่

มี่ :: ครับ ขอบคุณครับน้าพีช


แล้วคุณหมอก็ออกมาจากห้องผ่าตัด
ใช้เวลาไปตั้ง 5 ชั่วโมง

น้าพีช :: คุณหมอค่ะ หลานฉันเป็นยังไงบ้างค่ะ

คุณหมอ :: อวัยวะภายในโดนแทงไปหลายจุดมาก
ตอนนี้หมอดูดเอาเลือดที่ตกค้างในช่องท้องออกให้แล้ว
แต่หมอคงบอกว่าปลอดภัยแล้วไม่ได้นะครับ ยังต้องสังเกตุการณ์ในห้อง ICU ไปก่อน
แต่ยังไงหมอก็อยากให้ทางครอบครัวทำใจไว้นะครับ ร่างกายโดนแทงไป 10 แผล
เข้าที่หน้าท้อง ใต้ราวนม และยังโดนฟาดด้วยของแข็ง จนหัวแตก และคิ้วแตก
ร่างกายคนไข้บอบช้ำมากครับ เราจะผ่าตัดกินเวลานานกว่านี้ก็กลัวคนไข้จะรับไม่ไหว
ยังไงเรารอดูอาการกันก่อน เดี๋ยวหมอขอตัวก่อนนะครับ

น้าพีช :: ขอบคุณค่ะ


มี่ทรุดลงกับพื้น ผมเลยวิ่งเข้าไปจะประคองมันให้ลุกขึ้น
มี่หันมาจับแขนผมไว้ แววตาของมันดูว่างเปล่ามากๆครับ

มี่ :: แชมป์ แชมป์จะเป็นไรไหมวะเจ มึงช่วย ช่วยแชมป์ด้วย ฮึกก .. โฮฮฮฮ

มี่ร้องไห้อีกรอบ เสียงร้องไห้ของมันทำผมเจ็บปวดมากครับ
มันทำให้นึกถึงตอนที่พ่อผมเสีย ผมร้องไห้จนไม่รู้ว่าคำว่าเจ็บคำว่าเสียใจมันเป็นยังไง
ร้องจนหมดแรงแล้วหลับไป พอตื่นมาผมก็ร้องอีก กว่าจะทำใจได้ ผมใช้เวลาหลายเดือนมากครับ


ผม :: มี่มึงอย่าร้องดิวะ แชมป์มันจะเสียใจนะเว้ย
หมอบอกมันยังนอนดูอาการใน ICU มันยังอยู่กับพวกเราเว้ยย มึงอย่าอ่อนแอไปอีกคนสิ



น้าพีชเดินมาช่วยผมประคองมี่ให้ไปนั่งบนเก้าอี้
ผมกับน้าพีช นั่งมองมี่ที่กำลังร้องไห้
โดยที่พวกผมไม่รู้จะปลอบยังไง เลยปล่อยให้มี่ร้องไห้ไปเรื่อยๆ

สักพักเชนก็กลับมา เชนก็นั่งข้างๆผม แต่ไม่ได้ปลอบอะไรมี่
เพราะคำพูดอะไรตอนนี้มันคงไม่ช่วยอะไรหรอกครับ
ให้มี่ได้ร้องไห้ให้เต็มที่ดีกว่าครับ

พอมี่หยุดร้อง น้าพีชก็ให้พวกผมกลับบ้านไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่


น้าพีช :: น้าว่าพวกเรากลับไปก่อนดีกว่า แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาแต่เช้า

มี่ :: ผมจะอยู่กับแชมป์ครับ

น้าพีช :: ไปพักเถอะมี่ พรุ่งนี้มาเช้าๆ มาเปลี่ยนกับน้านะ
อย่าเป็นอะไรไปอีกคนเลย แชมป์มันจะเสียใจมากไปกว่านี้นะครับ

ผม :: มึงไปนอนบ้านกู แล้วพรุ่งนี้เช้ามาพร้อมกัน เผื่อเช้ามาแชมป์มันอาจจะรอด่าเราอยู่ก็ได้เว้ยย

เชน :: เออ ไปทำแผลก่อนมึง หน้ามึงไม่หล่อเลย เดี๋ยวแชมป์ตื่นมาไม่รักมึงนะ

น้าพีช :: นะครับมี่ กลับไปก่อน ถ้ามีอะไรฉุกเฉินน้าจะรีบโทรหา


มี่พยักหน้ายอมช้าๆ


มี่ :: ครับ มี่กลับก็ได้ แต่น้าพีชต้องโทรหามี่นะครับ ถ้ามีอะไรฉุกเฉินเกิดขึ้น

น้าพีช :: ครับน้าจะโทรหานะ ...

พวกผมยกมือสวัสดีน้าพีช แล้วจะพากันกลับบ้าน แต่น้าพีชเรียกพวกผมไว้ก่อน


น้าพีช :: มี่ .. น้าลืมเลย อะนี้

น้าพีชยื่นซองพลาสติกที่ใส่กระดาษข้างในไว้ให้มี่

มี่ :: อะไรครับน้าพีช

น้าพีช :: พยาบาลให้น้าไว้นะ เป็นกระดาษที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงแชมป์
น้าลองอ่านดูแล้ว น้าคิดว่ามันเป็นของมี่นะ

มี่ :: ครับ ขอบคุณครับน้าพีช


มี่รับซองเอกสารนั้นมาถือไว้ ก่อนจะเดินไปหาเชนที่ยืนรออยู่
ผมหันมาสวัสดีน้าพีช ก่อนจะเดินตามไป แต่น้าพีชดึงมือผมไว้


น้าพีช :: ถ้ามี่อ่านจดหมายฉบับนั้น อย่าทิ้งมี่นะ อยู่ข้างๆเพื่อน

ผมหันมามองน้าพีช ก่อนจะตอบรับ

ผม :: ครับน้าพีช

ผมรีบเดินตามเชนกับมี่ไป ตกลงกันว่าทิ้งรถผมไว้ที่โรงพยาบาล
แล้วเอารถเชนกลับบ้านผม
เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงจะเช้าแล้ว เดี๋ยวต้องมาโรงพยาบาลอีกอยู่ดี


ระหว่างที่นั่งรถกลับบ้าน
ผมเห็นมี่นั่งมองเอกสารที่น้าพีชยื่นให้
ผมเองก็อยากรู้ว่าข้างในคืออะไรเหมือนกัน
ทำไมน้าพีชต้องอยากให้ผมอยู่ข้างๆมี่ตอนที่มี่อ่านจดหมายฉบับนี้



แชมป์ … มึงอย่าเป็นอะไรนะเว้ยย มี่มันคิดได้แล้ว
พรุ่งนี้พวกกูมาหา มึงต้องตื่นขึ้นมาด่าพวกกูนะ
ทำไมคืนนี้มันยาวนานจังวะ



เห้ออ ~ คิดถึงไอ่หัวเหม่งจัง … คิดถึงน้องแฟรงค์
เรา 2 คนจะไม่ผิดใจกันจนเกิดเรื่องราวแบบนี้ใช่ไหม??
อยากกอดจังเลยยยเจ้าเด็กน้อยของครูเจ TT'



.............................................................

ถ้ามีคำผิดยังไงต้องขอโทษนะค่ะ
จะรีบกลับมาแก้ไขให้ค่ะ พอดีถึงบ้านแล้วรีบอัฟให้ =)

[moujay]

    เห็นพี่เจกับแฟรงค์แล้วก็ชื่นใจ
แต่ว่ามี่เนี่ยสิแย่จังเนอะ. ตื่นเต้นๆ
ขอบคุณค่ะ. ตั้งใจทำงานนะคะ

ช่วงนี้มาลุ้นตาม พาท มี่-แชมป์ กันก่อนนะค่ะ =)

[moujay]

โอ๊ย เอาใจช่วยคู่มี่-แชมป์นะ เอ๊ะ หรือว่า แชมป์-มี่?

คลี่คลายกันมาอีกเปลาะแล้ว 

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่า 

มาลุ้นมี่-แชมป์กันค่าา
ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดนะค่ะ
วันนี้เอาตอนใหม่มาส่งแล้วว =)

[yjm]

น่าสงสารจังทั้งมี่ทั้งแชมป์เลย อ่านไปร้องไห้ไปเลย
แชมป์คงไม่เป็นไรใช่ไหม

[moujay]

มี่เห็นแก่ตัวอ่ะ
ไม่นึกถึงความรู้สึกของแชมป์เลยรึไง
จะกลับมาคบกะผญ. เพราะ ว่าไม่ใช่เกย์เนี่ยนะ
สงสารแชมป์หวะ
มี่ไม่รักแชมป์ บ้างเลยรึไง นึกจะเลิกก็เลิกกันง่ายๆอย่างงี้เนี่ยนะ
โอ๊ย!!! อินกะมี่แชมป์จริงๆ

พอเจอตัวเลือกใหม่ๆ คนเรามักจะมีเหตุผลที่จะไปทั้งนั้นค่ะ
ขอบคุณนะค่ะที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์ รวมถึงๆเพื่อนด้วยค๋า =)

[moujay]

ดีๆๆ หมดมาม่าแล้วว
ว่าแต่ขอโดดถีบไอ้คุณมี่หน่อยได้ไหม หมั่นไส้ ชิส์!!

55555+ มาม่าพี่เจน้องแฟรงค์หมดแล้ว
แต่มาเจอของมี่แชมป์ต่อ >///<

[moujay]

ช่วยจัดหนักๆ ให้อีพี่มี่สักทีนะคะ
ขอแบบให้น้ำตาแตกเลยนะคะ ^^

ch นี้พี่มี่น้ำตาแตกเลยค่ะ
เหลืออีก 1 ตอนค่ะสำหรับพาทพี่มี่พี่แชมป์

ขอบคุณนะค่ะที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆ =)

[❣☾月亮☽❣]

โอยสงสารแชมป์อ่า. อย่าเป็นไรนะลูก 

[nunda]

สงสารแชมป์มากๆอ่ะ
ทำไมต้องต้องรับเคราะห์แทนไอ้เชี่ยมี่ด้วย ฮึ่ย!!
ขอให้แชมป์ปลอดภัย สาธุๆ

[Tennyo_Y]

ตอนนี้คือเกลียดมี่ ปล่อยมันตายเถอะแชมป์ ถ้ามันบอกไม่ใช่เกย์ก็จบ เลวขนาดนี้  แต่แชมป์รักมี่นิเนอะ เห้ออ อินคะ อิน

[moujay]

Ch 34 สายไปแล้ว || Miii ‘ Mode



ผมกลับมาถึงบ้านเจ เกือบตี2
พอเดินเข้าบ้านมา  แม่ของเจก็ลงมาชั้นล่างพอดี


น้าอ้อย :: ไปไหนกันมาลูก ทำไมกลับกันมาดึก

เจ :: พอดีมีเรื่องนิหน่อยนะครับ เจขอโทษที่ไม่ได้โทรบอกแม่ก่อน

น้าอ้อย :: ไม่เป็นไรลูก กินอะไรกันมายัง เดี๋ยวแม่ไปทำอะไรอุ่นๆมาให้กินนะ

เชน :: ไม่เป็นไรครับแม่ ดึกแล้วแม่ขึ้นนอนก่อนเถอะครับ

น้าอ้อย :: แม่เพิ่งดูซีรี่จบลูก หิวพอดี งั้นเดี๋ยวไปอาบน้ำกันก่อนนะ แล้วมาทานข้าวกัน

พูดจบแม่ของเจก็เดินเข้าไปทางห้องครัว
เจหันมาถามพวกผม

เจ :: ปะ ไปอาบน้ำกันก่อน แล้วค่อยลงมา

เชน :: งั้นกูอาบก่อนเลยนะ


พูดจบมันก็เดินขึ้นไปชั้นบน
เจหันมามองหน้าผม


เจ :: มึงอาบน้ำก่อน เดี๋ยวจะทำแผลให้ เมื่อกี้ไปโรงพยาบาลก็ลืมทำแผล

ผม :: แค่นี้เอง น้อยกว่าที่แชมป์มันเจอเยอะ ช่างมันเถอะ


พูดจบผมก็เดินตามเชนขึ้นไปบนห้อง เจก็เดินตามมาด้วย
ผ่านไปเกือบ 30 นาที พวกผมก็อาบน้ำเสร็จ แล้วลงมาทานข้าวต้มที่แม่เจทำให้ทาน


น้าอ้อย :: ทานเสร็จก็นอนกันไวๆนะลูก ไม่ต้องล้างชามละ เดี๋ยวตอนเช้าป้านวลแกก็มาล้าง

พูดจบแม่ของเจก็เดินขึ้นไปนอน


เชน :: นอนเล่นข้างล่างกันไหมมึง กูนอนไม่ค่อยหลับละวะ ตาสว่างเลย

ผม :: เออ กูก็นอนไม่หลับ

เจ :: งั้นกูไปเอาผ้าห่มกับหมอนลงมาให้

ผม :: เอาที่ชาร์ตแบตมาด้วยนะมึง มือถือกูแบตจะหมดแล้ว เดี๋ยวน้าพีชโทรมาไม่ติด


เจมันพยักหน้า ก่อนจะเก็บถ้วยข้าวต้มไปไว้ที่ล้างจานแล้วขึ้นไปเอาของบนห้องนอนมัน
เชนกับผมเดินมานั่งที่โซฟาหน้าทีวี


เชน :: เออ น้าพีชให้อะไรมาวะ เอามาดูหน่อยดิ

พูดเสร็จมันก็หยิบถุงพลาสติที่ใส่เอกสารไว้ขึ้นมาดู

ผม :: กูไม่กล้าเปิดดูวะ


ผมบอกมันตามตรง  น้าพีชบอกว่ามันอยู่ในกระเป๋าของแชมป์
ผมกลัวว่ามันจะเป็นจดหมายบอกเลิกจากแชมป์
จริงๆแล้วผมเสียใจนะที่พูดไปว่าสับสนในความรักที่ให้มัน
ผมรักแชมป์ครับรักแบบมันคือคนรัก ไม่ใช่แบบเพื่อนแน่นอน
แต่ผมยอมรับว่าตัวเองผิดที่ไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น
แล้วก็มาหาเรื่องทะเลาะกับมัน  มันบ่นมันพูดมาถูกทุกอย่างครับ
แต่ในอารมณ์ตอนนั้นคือผมเอาแต่ใจเองอะ
รู้ตัวแล้วว่าทำผิดไง อย่าบ่นมากได้ไหม
ขอโทษแล้ว ก็ไปนอนมาแล้วให้ทำไงอะ
ผมเลยพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดไป ทั้งๆที่ผมไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับการไปมีอะไรกับเจนเลย
มาโดนแฟนมันกระทืบอีก สมควรแล้วจริงๆ
แต่ไม่น่าดึงแชมป์ให้มาเจ็บด้วยแบบนี้เลย ทำไมไม่เป็นผมที่ต้องนอนเจ็บในห้อง ICU
ทำไมต้องเป็นแชมป์TT



เจขนผ้าห่มกับหมอนมาโยนใส่พวกผม
ก่อนจะให้เชนช่วยยกเอาโต๊ะวางของใกล้ๆโซฟาออก
แล้วปูผ้านวม ก่อนจะล้มตัวลงนอน
เชนก็ลงไปนอนข้างๆเจ ผมเลยนอนบนโซฟาคนเดียวครับ

ผมหันไปมองพวกมัน 2 คน ที่ตอนนี้กดมือถือกันใหญ่
สงสัยจะรายงานตัวกับแฟน
อิจฉาวะ ,,, เห้ออออ


ผม :: เชน

เชน :: ไงวะมึง

ผม ::  มึงกับแบงค์เป็นไงบ้างวะ


เชนวางมือถือก่อนจะลุกขึ้นนั่ง แล้วหันมายิ้มกับผม
มึงอย่าเปล่งออร่าความสุขใส่กูสิเชนนน !


เชน :: มีความสุขดีวะ แบงค์แม่งงเอาใจเก่ง งอลเก่ง แต่มันก็หายงอลเองตลอด 5555

ผม :: แล้วเรื่องแม่มึงละเค้ารู้เรื่องแบงค์ปะ

เชน :: รู้แล้วแต่แค่ไม่เคยเจอกัน กูกลัวเป็นเหมือนไอ่เจมัน

กูเลยโทรไปบอกแม่ก่อน นี้ก็กะว่าแบงค์สอบกลางภาคเสร็จอาทิตย์หน้า กูจะพาไปบ้านกูอะ

ผม :: ดีวะมึง แล้วมึงอะเจ

เจ :: ก็ดีวะ กลับมาดีกันรอบนี้ ก็มีความสุขดี แต่ไม่ดีอยู่อย่างเดียวอะ แม่งง หื่นใส่กูตลอด


ผมกับเชนหัวเราะพร้อมกันเลยครับ


ผม :: 55555 ก็ดูมึงดิ หน้าจับปล้ำจะตาย ไม่แปลกหรอกที่แฟรงค์มันจะหื่นอะ

เจ :: มึงอะโกหกกู ไหนบอกว่าคนไม่เคยจะต้องเก้ๆกังๆไงวะ ทำไม่เป็นไรแบบเนี้ย

ผม :: ทำไมอะ แฟรงค์มันไม่เป็นแบบนั้นหรอ

เจ :: เชรี้ยยย แม่งเก่งเกินกว่าคำว่าไม่เคยอีก

ผม :: 555555 เจ็บไหมละมึง

เจ :: กูแทบจะเดินไม่ไหวอะสัสสส

เชน :: เหมือนแบงค์เลย แต่รายนั้นแม่งงง เคยมาเยอะเกิน  บางทีเก่งเกินไปจนกูโกรธมัน

ผม :: 555555 กูอิจฉามึง 2 คนวะ มีความสุขกันก็ดีแล้ว อย่าคิดโง่ๆแบบกูละกัน


เห้อออ คิดแล้วก็เกลียดตัวเองวะ


เจ :: ไม่เอาดิวะมึง เดี๋ยวพวกมึงก็ต้องมีความสุข
เออ อ่านๆจดหมายที่น้าพีชให้กันปะ ไหนๆก็นอนไม่หลับละ

เชน :: ชอบแดกเผือกก็ไม่บอกนะไอ่เจ 55555555


เจหันไปต่อยแขนเชน จนเชนเซล้มไปนอน
ผมหันไปหยิบเอาจดหมายของแชมป์ออกมาอ่าน
กระดาษยังมีรอยเลือดเปื้อนอยู่แต่ก็แห้งแล้ว
พอผมเปิดจดหมายอ่าน มัน 2 คนก็มานั่งประกบข้างๆเลยครับ
พวกมึงนี้,,, ชอบแดกเผือกจริงๆ



To … Mii
คือกูขอโทษที่บ่นมึงมากไปนะ จนทำให้มึงเบื่อกู รำคาญกู
กูก็ไม่เข้าใจตัวเองหรอกทำไมกูถึงกลายเป็นคนแบบนี้
ทั้งๆที่แต่ก่อนกูไม่เคยจะบ่นมากมายหรือน้อยใจอะไรง่ายๆแบบนี้เลย
สงสัยเพราะกูรักมึงมากแน่ๆ >///<
กูไม่โกรธมึงหรอกนะที่มึงไปนอนกับเจนอะ กูเข้าใจว่ามึงเคยเป็นอะไรกัน
อีกอย่างมึงกับกูเพิ่งคบกันมาได้ไม่ถึงปี เราก็ต้องค่อยๆปรับตัวกันไปเรื่อยๆ
ตอนนี้กูมาทำกับข้าวรอมึงที่ห้องเนี้ยยย
กะว่าถ้ามึงมาถึงกูจะขอโทษมึง แล้วจะคุยดีๆ
กูยอมมึงทุกอย่างเลยมี่ แต่กูขอแค่มึงไม่เกลียดกูก็พอแล้ว
กูรักมึงนะมี่ อย่าเกลียดกู อย่าทิ้งกู
จะมีใครกูไม่ว่ามึงเลย แต่พอมึงกลับมาแล้ว
มึงมากอดกูนะ มาอ้อนกูแบบที่มึงเคยทำ
กูนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้วอะ ไม่มีมึงนอนกอดข้างๆ
คิดถึงมึงมากๆ
วันนี้กูจะกอดมึงทั้งคืนเลย กลับมาไวๆได้แล้ววว
มือถือกูแบตหมดอะไม่ได้โทรตามเลย ~ แต่ก็ดีนะ
มึงจะได้เซอร์ไพร์ไง =)

แชมป์รักมี่นะครับ ‘


คือ กู กูทำอะไรลงไปว่ะ กูทำร้ายหัวใจคนที่รักกูมากขนาดนี้ได้ไง
ผมร้องไห้แบบไม่อายเพื่อนเลยตอนนี้ จนเชนดึงผมเข้าไปกอด
ส่วนจดหมายที่แชมป์เขียนให้ผม คาดว่าเจมันคงดึงไปเก็บไว้ให้


เชน :: ร้องมาให้เต็มที่เลยมึง แล้วตอนเราไปเยี่ยมแชมป์ เราจะไม่ร้องไห้แล้วนะมึง

เชนปลอบผม แล้วตบบ่าผมเบาๆ
ผมร้องไห้จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีเกือบ 7 โมงเช้า


เจ :: มี่ๆ มึงตื่นๆ น้าพีชโทรมาตามแล้วมึง

น้าพีช !! พอผมได้ยินชื่อนี้ผมรีบลุกมานั่งเลยครับ

ผม :: น้าพีชว่าไงวะมึง


ผมหันมามองเจ ตอนนี้มันกับเชนแต่งตัวกันเรียบร้อยแล้ว


เจ :: มึงรีบไปอาบน้ำเถอะ ไวๆ

ผมรีบขึ้นมาอาบน้ำ แต่งตัวที่เจเตรียมให้
เจ มึงนี้สมแล้วที่เป็นเมียคนอื่น 555 รู้จักเตรียมเสื้อผ้าให้ด้วย
ไม่ใช่เวลามาชื่นชมมันนี้หว่า ผมแต่งตัวเสร็จก็ลงมาหาพวกมันข้างล่าง


ผม :: ไปกันเลยปะมึง

เชน :: กินข้าวก่อนดิ พวกกูกินกันแล้ว เหลือมึงอะ

ผม :: ไม่กินละ เดี๋ยวไปหากินที่โรงพยาบาลเอา


เชนพยักหน้าก่อนจะชวนพวกผมมาขึ้นรถแล้วขับไปโรงพยาบาล





โรงพยาบาล

พวกผมเดินมาหน้าห้อง ICU ก็เจอน้าพีชนั่งรออยู่แล้ว


น้าพีช :: มากันพอดีเลย ช่วยอยู่เฝ้าแชมป์ทีนะ น้าจะกลับไปอาบน้ำ แล้วจะเข้ามาเย็นๆเลย

ผม :: ครับ แล้วหมอว่าไงบ้างครับน้าพีช

น้าพีช :: ยังไม่รู้สึกตัวเลยจ๊ะมี่ แต่ไม่เป็นไรนะ เรายังมีหวังกัน

ผม :: ครับ น้าพีชไปทำธุระเถอะครับ ผมจะเฝ้าแชมป์เอง

น้าพีช :: มีอะไรรีบโทรหาน้านะ แล้วก็ เย็นนี้พ่อของแชมป์จะมาถึงแล้วนะ


ผมหันไปพยักหน้าให้น้าพีช ก่อนที่น้าพีชจะเดินออกไป


เจ :: มึงไปกินข้าวไหมวะ เดี๋ยวกูอยู่เฝ้าให้

ผม :: ไม่เป็นไรวะ ดูเฝ้าเอง พวกมึงไปเรียนกันเถอะ หายไปทั้งกลุ่มเวลามีงานละแย่แน่ๆ

เชน :: งั้นเจมึงไปเรียน เดี๋ยวกูอยู่กับมี่เอง

เจ :: เออ ทำไมให้กูไปอะ กูไม่อยากไป ไปเรียนก็ไม่มีสมาธิวะ ห่วงแชมป์มัน

เชน :: งั้นโทรให้ไอ่นัทจดงานให้ดีกว่า

ผม :: เออ โทรบอกมันที


เชนพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปโทรศัพท์หานัท


ผมไปยืนเกาะกระจกห้อง ICU มองหาแชมป์
เป็นไงบ้างวะ เจ็บตรงไหนวะมึง
ตื่นมาให้กูอ้อนหน่อยนะ TT


ผมยืนมองแชมป์สักพักก็กลับมานั่งข้างๆเจ ที่ตอนนี้กำลังคุยโทรศัพท์อยู่


เจ :: ครับ ตั้งใจสอบนะ ได้คะแนนดีแล้วเดี๋ยวให้รางวัล
อืมมม เย็นนี้พี่ไปรับครับ ครับ คิดถึงแฟรงค์นะ

ก่อนที่มันจะเก็บมือถือแล้วหันมายิ้มอายๆให้ผม
หื้มมม กูอิจฉามึงครับเจ อย่าหวานมากมึง
รอแชมป์หายก่อนเหอะกูจะหวานแข่งกับพวกมึงคอยดู



พวกผมนั่งเฝ้าแชมป์อยู่อย่างนั้น จน 5 โมงเย็น
ตอนนี้น้องแฟรงค์กับน้องแบงค์ก็มาครับ เจไปรับมา
สักพักน้าพีชก็กลับมาพร้อมกับผู้ชายอีกคน


น้าพีช :: เป็นไงบ้าง หมอว่าไงบ้างจ๊ะ

ผม :: ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยครับ แชมป์ยังไม่รู้สึกตัวเลยครับ

น้าพีช :: ไม่เป็นไร แค่ไม่ทรุดลงก็พอ อ้อ นี้พ่อของแชมป์นะ


พวกผมหันไปยกมือสวัสดีพ่อของแชมป์
โหยย หน้าดุมากอ่ะ


พ่อของแชมป์ :: เย็นแล้วพวกหนูกลับกันเถอะ เดี๋ยวพ่อกับน้าพีชจะเฝ้าเอง

ผม :: ขอผมอยู่ต่ออีกนิดได้ไหมครับ เผื่อแชมป์จะฟื้นขึ้นมา


พ่อของแชมป์ส่งสายตามองผม


พ่อของแชมป์ :: เรามี่ใช่ไหม กลับเถอะ ถ้ามีอะไรจะให้น้าพีชโทรไปบอก
ยังไงพ่อขอตัวไปคุยกับหมอก่อน พีชส่งเด็กๆกลับบ้านได้แล้ว


แล้วพ่อของแชมป์ก็เดินไปหาคุณหมอ ทิ้งให้พวกผมยืนมองหน้ากัน


น้าพีช :: กลับไปเถอะ แล้วมีอะไรน้าจะรีบบอกน่ะ


พวกผมเห็นว่าอยู่ต่อคงโดนไล่แน่ๆ เลยลาน้าพีชกลับมาก่อน


ผมมานอนบ้านเจครับ เพราะไม่อยากกลับไปที่ห้องตัวเอง
ที่ตอนนี้ตำรวจเก็บหลักฐานครบแล้ว
และให้ทางคอนโดก็ส่งเจ้าหน้าที่มาทำความสะอาดให้แล้ว
ส่วนคดีความตอนนี้ก็ออกหมายจับละครับ แต่ยังไม่เจอตัว
แต่อีกไม่นานคนผิดต้องโดนจับมารับโทษแน่ครับ


เชนแบงค์แยกกลับไปก่อน ส่วนผมกับเจมาส่งน้องแฟรงค์ที่บ้านก่อนครับ
แล้วค่อยกลับไปบ้านเจอีกที


พอกลับมาที่บ้านเจ แม่ของเจก็เอาข้าวเอายาให้ผมทาน
แล้วสักพักผมก็ง่วงนอน จนหลับไป
สงสัยเจมันคงเล่าเรื่องราวต่างๆให้แม่มันฟังแล้วละครับ
เพราะแม่ของเจ พูดปลอบผมให้ผมสบายใจ
และคาดว่ายาที่ให้ทานคงเป็นยานอนหลับด้วยแน่ๆ






ตื่นเช้ามา ผมรีบอาบน้ำล้างหน้าแล้วลงมาข้างล่าง


ผม :: เจ น้าพีชติดต่อมายังวะ

เจนั่งกินข้าวอยู่ก็ส่ายหน้าตอบผม
ผมเลยนั่งลงข้างๆมัน แล้วป้านวลก็เอาข้าวมาให้ผมทาน
ผมทันไปยกมือขอบคุณป้านวลก่อนจะทานข้าวต้ม


เจ :: กินเสร็จเดี๋ยวไปโรงพยาบาลกัน
วันนี้เชนจะเข้าเรียนแล้วเลิกเรียนจะตามไปที่โรงพยาบาล

ผมพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะรีบกินข้าว



ผมกับเจมาถึงโรงพยาบาลเกือบ 9 โมงเช้าครับ
ผมรีบตรงไปยังห้อง ICU ก่อน
ไม่เจอน้าพีชแบบเมื่อวาน เห้ยยย น้าพีชไปไหนวะ
ผมรีบไปเกาะกระจกห้อง ICU มองหาแชมป์
เห้ยย แชมป์ไปไหน?


ผม :: เจ เจ แชมป์ ไปไหนวะ เจ มันไม่เป็นไรใช่ไหม มึง ระ รีบโทรหาน้าพีชดิ

เจรีบวิ่งมายืนเกาะกระจกมองในห้อง ICU กับผม

เจ :: เออ แชมป์หายไปไหนวะ เดี๋ยวกูถามพยาบาลให้

เจวิ่งไปยังห้องพยาบาล ก่อนที่จะกวักมือเรียกให้ผมเดินเข้าไปหา

เจ :: พี่พยาบาลครับ เพื่อนผมไปไหนแล้วละครับ

พี่พยาบาล :: น้องที่โดนแทงมาใช่ไหมคะ

ผม :: ครับพี่ เค้าไปไหนแล้วครับ

พี่พยาบาล :: คุณพ่อของน้องเค้าทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลค่ะ


ห๊ะ !! ย้ายโรงพยาบาล


เจ :: โรงพยาบาลไหนครับพี่

พี่พยาบาล :: อันนี้พี่ไม่ทราบจริงๆค่ะ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปตรวจคนไข้ต่อก่อนนะค่ะ

ผม :: เจ กูจะทำไงดีวะ แชมป์หนีกูไปแล้ว


ผมได้แต่ทรุดนั่งลงไปกับพื้น
แชมป์ .. มึงหนีกูไปไหนวะ แชมป์กลับมาหากูดิวะ
กลับมาให้กูกอดแบบเดิมเหอะ


นี้คือบทลงโทษที่กูควรได้รับใช่ไหมวะ
กูต้องเสียมึงไปตลอดเลยหรอวะแชมป์
กลับมาหากูได้ไหม??
กลับมาฟังคำๆนึงที่กูไม่ได้บอกมึงก่อนได้ไหม


................. มี่ก็รักแชมป์มากๆนะครับ

..................................................................................

[moujay]

น่าสงสารจังทั้งมี่ทั้งแชมป์เลย อ่านไปร้องไห้ไปเลย
แชมป์คงไม่เป็นไรใช่ไหม

สงสารแชมป์มากเลยค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะค่ะ

 

[moujay]

โอยสงสารแชมป์อ่า. อย่าเป็นไรนะลูก 

พ่อแชมป์มาแล้วค่า ~ มาติดตามต่อนะค่ะว่าจะเป็นไง =)
ขอบคุณที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะค่า

[moujay]

สงสารแชมป์มากๆอ่ะ
ทำไมต้องต้องรับเคราะห์แทนไอ้เชี่ยมี่ด้วย ฮึ่ย!!
ขอให้แชมป์ปลอดภัย สาธุๆ

5555+ สาธุ~ ด้วยคนค่า
ขอบคุณที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะค่ะ 

[moujay]

ตอนนี้คือเกลียดมี่ ปล่อยมันตายเถอะแชมป์ ถ้ามันบอกไม่ใช่เกย์ก็จบ เลวขนาดนี้  แต่แชมป์รักมี่นิเนอะ เห้ออ อินคะ อิน

เหตุผลคนจะไปมีเยอะค่ะ =)
ขอบคุณที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะค่า 

[maytarapat]

สายไปแล้วหละมี่
ตอนเค้าอยู่ก็ดันไม่เห็นค่า
สุดท้าย พอเค้าไปก็ฟูมฟาย
นับว่ามี่ได้รับบทเรียนอันแสนสาหัสแล้วนะคะ
ตอนหน้าขอให้คนแต่งช่วยปราณีที่ด้วย
คืนความสุขให้มี่นิสนุงก็ยังดี

[Freja]

โอ๊ย หน่วง......นี่มี่คงจะไม่ได้เจอแชมป์อีกแล้วสิ    มี่ต้องพิสูจน์ตัวเองอีกเยอะเลย  ท่าทางพ่อแม่แชมป์รู้เรึ่องราวระหว่างสองคนนี้แล้วก็เลยย้ายแชมป์ไปที่อึ่น  ลำพังแค่โดนแทงเพราะมี่ก็หนักหนาสาหัสพอแล้วนะ ยังจะมาเป็นคู่รักเพศเดียวกันอีก

ปวดตับรอตอนต่อไป  หวังว่าแชมป์คงจะไม่เป็นไรนะ ป้าน้ำตาร่วงเลยลูกเอ๋ย

[❣☾月亮☽❣]

  เหยคุณพ่อ
คุณพ่อควรได้อ่านจดหมายของแชมป์นะคะ อย่าพรากพวกเขาเลยค่ะไม่ว่าจะเป็นหรือตาย
เดานะย้ายรพ.แค่ในกรุงเทพนี่แหละมั้งก็สถานะ ICU ขนาดนี้
สงสารทุกคนเลยแง มาต่อไวๆน้าตะเอง 

[maemix]

เอาใจช่วยมี่ ให้หาแชมป์ให้เจอ

[moujay]

Ch   35 อย่าทิ้งกันไปได้ไหม?  ||Mii ‘ Mode



“เธออยู่ที่ไหน คิดถึงเธอ  ชาตินี้ไม่มีสิทธิ์เจอจบแล้วก็เข้าใจ
แต่จะให้ทำยังไง เมื่อในหัวใจยังจดจำ”


ผมนั่งมองน้องแฟรงค์ที่ตอนนี้ร้องเพลงอยู่บนเวที
พวกผมมากินฉลองสอบเสร็จกันที่ร้านพี่โน้ต รุ่นพี่ในคณะผมครับ
น้องแฟรงค์ก็ตามมาด้วย  พี่โน้ตเลยให้ขึ้นไปร้องเพลงให้


ผมหันไปคุยกับเจที่นั่งฟังแฟนมันร้องเพลงข้างๆผม


ผม :: แฟนมึงร้องเพลงห่าไรวะ ทำกูน้ำตาจะไหล


เจมันหัวเราะ ก่อนจะตอบผม


เจ :: มันกวนตีนไง มึงไม่รู้หรอ

ก่อนจะหันไปมองแฟนมันร้องเพลงต่อ
ผมได้แต่นั่งมองออกไปข้างนอกร้าน


ผ่านมาเกือบ 2 เดือนแล้วครับที่แชมป์หายไปจากชีวิตผม
หลังจากที่วันนั้นผมไปโรงพยาบาลแล้วได้รู้ว่าพ่อแชมป์พาแชมป์ย้ายโรงพยาบาลไปแล้ว
และพวกผมก็ไม่รู้ว่าย้ายไปที่ไหน โทรถามน้าพีช น้าพีชก็บอกไม่ทราบเหมือนกัน
เพราะน้าพีชเป็นน้องของแม่แชมป์ ไม่กล้าเถียงกับพ่อของแชมป์
ได้แต่รอฟังข่าวที่พ่อของแชมป์จะส่งมาบอกเป็นระยะๆเท่านั้น

ผมไปที่คอนโดแชมป์ทุกวัน เผื่อว่าจะเจอแชมป์กลับมา
แต่ไปกี่ครั้งก็เห็นห้องล๊อคแม่กุญแจตลอด
ผมเลยได้แต่แปะโพทอิทไว้ จนวันนี้โพทอิทแปะเต็มประตูห้องแชมป์ละครับ


เห้อออ  คิดถึงจนทรมานไปหมดแล้ว
ปิดเทอมนี้สัญญากันว่าจะไปทะเลด้วยกัน
แต่สุดท้าย ,, ก็ไม่ได้ไป


ผมมองไปหาแฟรงค์ที่เวทีอีกครั้ง
ตอนนี้เปลี่ยนมาร้องอีกเพลงละครับ


ขอ ฉันขอนั่งคุยด้วยได้ไหมดวงดาว
ไม่มีอะไรจะทำขอนั่งคุยกันถึงเช้า
ก็เหงาเพราะใครหนึ่งคนนั้น กลับมาเดินแยกทาง


แล้วเจก็สะกิดผม ผมหันไปมองหน้ามัน

เจ :: มึงดูความกวนตีนของแฟนกู

ผม :: ทำไมวะ

เจ ::ร้องเพลงแซะแฟนตัวเอง

ผม :: 555 ยังไงวะ

เจ :: มันน้อยใจกูเว้ยย ร้องเพลงละดูส่งไลน์มาหากู


แล้วเจก็ยื่นมือถือให้ผมอ่าน


Mr.Frank :: ดาวฉันไม่ดีพอให้รักใช่ไหม เห้ออออ

Mr.Frank :: สงสัยต้องถามดาวละจริงๆ ทำไมแฟนแฟรงค์ใจร้าย

Mr.Frank :: ไม่รักก็บอกเส่ะ น้อยใจจะแย่ละ ไม่เห็นมาเอาใจเลย


ผมหัวเราะกับข้อความน้อยใจของน้องแฟรงค์ก่อนจะยื่นมือถือคืนให้เจ


ผม :: มึงไปทำไรให้มันน้อยใจอะ

เจ :: กูแค่ไม่ให้มันนอนกับกูแค่นั้นเอง

ผม :: แค่นั้นอะแค่ไหน

เจ ::ก็ตั้งแต่งานโรงเรียนมันนั้นแหละ กูไม่ได้มีไรกับมัน
ไม่ยอมมันไม่ให้มันมานอนบ้านด้วย

ผม :: 55555555555 มึงนี้มัน สมควรละที่น้องมันจะน้อยใจ

เจ :: ก็มีเรื่องเยอะนี้หว่า อีกอย่างกูก็อยากตั้งใจอ่านหนังสือสอบ
ถ้ายอมมันมานอนด้วยนะกูก็ไม่ได้นอนอะมึง แถมจะเป็นไข้แล้วปวดตูดปวดขาอีก
กูเลยบอกมันว่าหลังสอบก่อนค่อยมาค้าง

ผม :: นี้สอบเสร็จละนิมึง ท่าจะไม่รอดนะคืนนี้

เจ :: กูบอกมันไปแล้วว่าวันนี้จะนอนกับพวกมึง
เพราะจะพามึงไปวัดพรุ่งนี้เช้า มันเลยงอแงแบบนี้ไง 55555

ผม :: อ้าววว เอากูมาอ้างทำไมวะเชรี้ยยแล้ว

เจ :: ก็วันเกิดมึงนี้หว่า กูก็อยากจะอยู่กับมึงไง


พูดจบมันก็เอาหัวมาซบๆไหล่ผม
5555 มึงนี้อย่ามาอ้อนวะเจ ผมหันไปทางเวที น้องแฟรงค์ส่งสายตาดุๆใส่ผม


น้องแฟรงค์ :: ตอนนี้ 23.55  แล้วนะครับ เดี๋ยวผมขอร้องเพลงสุดท้ายของคืนนี้เลยนะครับ

น้องแฟรงค์ ::  เพลงๆนี้มีคนขอให้ร้องนะครับ  เพลงนี้สำหรับผู้ชายที่ชื่อ มี่ ครับ



ใครวะ? มาขอเพลงให้ผม
ผมหันไปมองหน้าเจ กับเชน พวกมันก็ทำหน้า งง กลับมาใส่ผม
ผมเลยมองขึ้นไปบนเวที ที่ตอนนี้อินโทรเพลงขึ้นแล้ว


หัวใจมันมีไว้รัก และฉันเลือกจะรักเธอคนเดียว
ไม่ได้แคร์ ไม่ได้หวัง ว่าเธอจะเหลียวมองหรือเปล่า
ไม่ได้สนใจ หัวใจมันมีไว้ใช้ และฉันเป็นเจ้าของมันคนเดียว
อยากให้มันไปกับใคร คนไหนก็ไม่เกี่ยว ที่ต้องการอย่างเดียวคือ รักเธอ


ผมหันไปมองรอบๆดูเผื่อว่าจะเห็นคนที่ขอเพลงให้ผม
ใครวะ??


แม้ใครต่อใคร บอกว่าฉันทำอะไร บ้าบอ
รอเธอไปก็เสียเวลา ขอพูดอีกที ว่า หัวใจที่มี เลือกเธอคนนี้ตั้งแต่สบตา
อาจจะเป็นรักโง่โง่ ในสายตาเธอก็ตาม แต่ฉันแค่ขอ ได้ทำตามหัวใจ
เป็นรักโง่โง่ งมงายแค่ไหน แต่ฉันไม่เสียดาย ไม่เสียใจ ที่ทำอะไรเพื่อเธอ


ตอนนี้เริ่มมีคนร้องเพลงตามน้องแฟรงค์ละครับ เมากันละด้วยสินะ
ส่วนใหญ่ที่นั่งในร้านก็เด็กวิศวะทั้งนั้นแหละครับ เพราะวันนี้สอบวันสุดท้ายด้วย
เลยเฮฮากันใหญ่ บางโต๊ะกันหันมามองหน้าผม พร้อมทั้งยกแก้วให้ผมก็ยกแก้วตอบ
แล้วก็หันไปถามเจ

ผม :: แฟนมึงไม่บอกอะไรเลยหรอวะ

เจ :: ไม่วะ กูก็ งง อยู่เนี้ยแหละ

ผม :: ใครวะมาขอเพลงให้กู

เชน :: เด็กๆมึงป่าววะมี่

ผม :: เดี๋ยวกูแช่งให้น้องแบงค์มีชู้เลยมึง กูไม่มีใครที่ไหนแล้ว

เชน :: อย่ายุ่งกับครอบครัวกูครับ มึงดูแค่มันขึ้นไปเล่นดนตรีกับแฟรงค์
มึงดูดอกไม้ที่สาวๆแวะเวียนไปยื่นให้ดิ กูนี้อยากจะลากลงมาแย่ละ

เจ :: 5555555 มึงอย่าว่าแต่ของมึงเลย มึงดูที่นั่งโต๊ะหน้าเวทีดิ มองแฟรงค์กูซะจะแดกไปทั้งตัว


ผมมองมัน 2 คนที่หวงแฟนกันจนจะบ้า แล้วขำๆพวกมัน


ผม :: นี้พวกมึงคงไม่ได้เตรียมอะไรมาเซอร์ไพร์วันเกิดกูหรอกนะ

ใช่ครับ ,, พรุ่งนี้วันเกิดผม อีกไม่กี่นาทีจะเข้าวันเกิดผมแล้วครับ

เจ :: อ่านหนังสือกันจนจะบ้า กูจะเอาเวลาไหนมาทำเซอร์ไพร์มึงวะมี่

เชน :: เออ ถ้าจะเซอร์ไพร์มึงนะ พรุ่งนี้กูไม่คิดจะพามึงไปวัดหรอกนะ


ผมหันไปสนใจน้องแฟรงค์อีกครั้ง ตอนนี้น้องแฟรงค์ร้องท่อนสุดท้ายแล้วละครับ


“……. แต่ฉันไม่เสียดาย ไม่เสียใจ ที่ทำอะไรเพื่อเธอ”


พอน้องแฟรงค์ร้องจบ ไฟที่ร้านก็ดับลง
นั้นไง ไหนว่าพวกมึงไม่เซอร์ไพร์ไงวะเจ

ผมหันไปคุยกับเจที่นั่งข้างๆผม

ผม :: ไหนบอกไม่มีเซอร์ไพร์วะ

เจ ::กูไม่รู้จริงๆเว้ย แฟรงค์ไม่ได้บอกไรกูเลย

ผม :: หรือพี่โน้ตมันรู้ว่าวันเกิดกู เลยเซอร์ไพร์วะ

เชน :: อย่าเดาอะไรเลยมึง ดูโน้นๆ


มันชี้ให้ผมหันไปมองทางหน้าร้าน ที่ตอนนี้มีคนถือเค้กเดินเข้ามา

น้องแฟรงค์เริ่มร้องเพลง


“Happy Birthday to you
Happy Birthday to you
Happy Birthday  Happy Birthday
Happy Birthday to ……………you”


ตอนนี้คนถือเค้กเดินมาใกล้ๆผมเรื่อยๆ
จากที่มองไม่ชัดว่าใคร ตอนนี้มันชัดเต็ม 2 ตาผมเลยครับ
ผมว่าเค้ก หรือการเซอร์ไพร์วันนี้ไม่มีค่าอะไรมากไปกว่าคนตรงหน้าผมเลย


คนตรงหน้า คนที่ถือเค้กเข้ามาหาผม คือคนที่ผมรอมาตลอด 2 เดือน



แชมป์ !!



ผม :: ชะแชมป์ มะมึง

ติดอ่างเลยไง พูดอะไรไม่ออกเลย น้ำตามันคลอเต็มเบ้าตา เสียงผมสั่นเครือไปหมด


แชมป์ :: อธิษฐานแล้วเป่าเทียนก่อนสิ


แชมป์ส่งยิ้มมาให้ผม พร้อมทั้งยื่นเค้กมาตรงหน้า
เสียงจากเพื่อนๆผม และคนในร้าน ร้องเพลง Happy Birthday ให้ผมต่อ


“Happy Birthday to ……. You”


ผมยกมือขึ้นมาพนมไว้แล้วหลับตา พร้อมๆกับอธิษฐาน

“ขอให้วันเกิดของผมต่อจากนี้ไปทุกๆปี มีแค่คนตรงหน้าผมนี้อยู่ข้างๆผมตลอดไปด้วยเถอะครับ”

ก่อนจะลืมตาขึ้นมา แล้วเป่าเทียน
พอผมเป่าเทียนเสร็จ คนทั้งร้านก็ร้องเฮลั่นร้าน
ก่อนจะเปิดไฟขึ้นมา เจมันรู้งานครับ เข้าไปรับเค้กที่แชมป์ถือ
ผมไม่รออะไรแล้วละครับ ดึงแชมป์เข้ามากอด
เรา 2 คนกอดกันแน่นเลยครับ ผมไม่อยากปล่อยมือตอนนี้เลย
กลัวแชมป์จะหายไปอีก


ตอนนี้รอบๆตัวผมไม่รู้ละครับว่าคนจะมองผมยังไง หรือจะทำอะไรกันอยู่
ผมสนแต่คนตรงหน้าผม ที่ผมกอดไว้แน่นตอนนี้
เสียงน้องแฟรงค์ดังขึ้นอีกครั้ง


น้องแฟรงค์ :: ผมขอร้องเพลงนี้ให้กับคนที่ยังไม่มีคู่ในวันนี้นะครับ
ร้านใกล้ปิดแล้วนะครับ … สนใจสาวๆโต๊ะไหน สนใจหนุ่มๆคนไหน
ถ้าตัวคุณไม่มีใคร และคนที่คุณหมายตาไม่มีใคร
รีบเดินเข้าไปทำความรู้จักครับ .. ชีวิตคนเราไม่ยืดยาวครับ รักก็รีบบอก
ไม่รักก็รีบบอก ไม่ชอบก็รีบบอก อย่าปล่อยให้ทุกอย่างหายไปกับวันเวลาครับ


แล้วอินโทรเพลงก็ขึ้นมา


น้องแฟรงค์ :: ส่วนผม ,,, ก็อยากบอกครับ ‘ พี่เจครับ แฟรงค์รักพี่เจนะครับ


เสียงโฮร้องแซวดังลั่นร้าน ,, ไอ่เด็กคนนี้มันร้ายครับ 55555



ดื่มมาตั่งแต่ก่อนเที่ยงคืน
กับแก้วใบเดิม แก้วที่รู้ใจ
บรรยากาศกับคนรอบกาย
ดูเขาชื่นใจ ก็เขามีคู่กัน


พอน้องแฟรงค์เริ่มร้องเพลง คนในร้านก็เริ่มส่งเสียงร้องเพลงตาม
สงสัยจะถูกใจครับ เพลงแนวนี้กับร้านเหล้าไปกันได้จริงๆครับ


คนในอ้อมกอดผมเริ่มขยับตัว


แชมป์ ::  ปล่อยก่อนได้ไหมเนี้ยย เจ็บแผล

อ้าวว เห้ยยย ยังไม่หายหรอ


ผม :: ขอโทษๆ แผลยังไม่หายหรอ ก็มี่กลัวแชมป์จะหายไปนี่เลยไม่อยากปล่อย

ผมค่อยๆปล่อยแขนที่กอดรัดตัวแชมป์ออก

แชมป์ :: ไม่หนีไปไหนหรอก

พร้อมทั้งส่งยิ้มมาให้ผม
โหยยยย มึงยิ้มน่ารักแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะแชมป์


มี่ :: หายไปไหนมา รู้ป่าวว่ากูคิดถึงมึงมากแค่ไหนอะ

แขมป์ :: ตอนแรกกูไม่รู้หรอก แต่มารู้ตอนที่โพทอิทแปะเต็มห้องกูอะกูเลยรู้

เจ :: มึง 2 คนจะนั่งก่อนไหมวะคือ พวกกูก็อยากรู้ไงว่ามึงไปไหนมาอะแชมป์

เชน ::มึงนี้ตั้งแต่มีผัวชอบแดกเผือกนะ

เจ::มึงทำไมชอบด่าแบบน้องแบงค์วะ เดี๋ยวนี้ติดเมียหรอวะมึง


พวกมัน 2 คนเถียงกันไปมาโดยไม่มีใครยอมใคร
ผมจับมือแชมป์ไว้พร้อมกับหันไปบอกพวกมัน


ผม :: เถียงกันต่อไปเถอะพวกมึงเดี๋ยวผัวกับเมียมึงก็ลงจากเวทีละ

เชน :: มึงก็นั่งลงดิห่า ชักช้าวะ

เจ :: มึงก็เผือกนะเชน

เชนส่งสายตาไปมองเจ แต่เจกลับหัวเราะใส่มันแทน 5555

ผม :: พรุ่งนี้พวกมึงไม่ต้องไปวัดกับกูแล้วนะ

เจ :: ทำไมวะ

ผม :: มึงจะเป็นเป็นก้างทำไมละเจ แฟนกูมาแล้ว
ให้กูได้อยู่ด้วยกันชดเชย 2 เดือนที่ผ่านมาด้วยเหอะ


แชมป์หัวเราะเขิลๆ


แชมป์ :: ถามกูบ้างยังว่าจะไปกับมึงป่าวอะมี่

ผมหันไปมองคนข้างๆ


ผม :: ถึงมึงไม่ไป กูก็จะลากมึงไปให้ได้ แล้วอีกอย่างกูรู้นะ ว่ายังไงๆมึงก็ไป เพราะมึงรักกู

แชมป์ :: โครตมั่วอะ กูหายไปตั้ง 2 เดือน กูอาจมีแฟนใหม่แล้วก็ได้นะ

ผม :: อ้าววแชมป์ มึงพูดงี้ใช่ป่ะได้เลยยยยย


ผมหันไปมองหน้าเจกับเชน


ผม :: เดี๋ยวกูกลับไปเคลียร์กับมันก่อนนะ แล้วไงเจอกันมึง

ผมก็ลากแขนแชมป์ให้เดินตามมาที่รถ


ผม :: แล้วมาไงอะ

แชมป์ :: พ่อมาส่ง

ผม :: อ้าวว แล้วพ่อไปไหนแล้ว รออยู่แถวนี้ปะ

แชมป์ ::พ่อกลับไปรอที่คอนโดอะ

ผม :: งั้นวันนี้ไปนอนคอนโดมี่นะ

แชมป์ :: ก็บอกอยู่ว่าพ่อรอที่คอนโด แล้วจะไปค้างด้วยได้ไงละ

ผม :: มึงมีแฟนใหม่จริงป่ะเนี้ยทุกทีมึงไม่ปฏิเสธกูนะ

แชมป์::มึงคิดว่าไงละ

ผม:: คิดแบบนี้ไง


พูดจบผมก็ผลักแชมป์ให้ยืนพิงรถไว้ก่อนจะค่อยๆก้มลงไปจูบปากแชมป์
ผมจูบย้ำๆลงไป 2-3 ครั้ง แล้วแชมป์ก็จูบตอบกลับมา จากมือที่ดันอกผมไว้
กลายเป็นกอดรั้งคอผมให้ก้มลงมาจูบ
ผมกับแชมป์จูบแลกลิ้นกันสักพัก จนแชมป์ค่อยๆผละจูบออก

แชมป์ :: บ้า ! หายใจไม่ทัน

ผม ::นี้ไงคำตอบ

แชมป์:: คำตอบอะไร

ผม :: คำตอบที่ว่ามึงยังไม่มีใคร และมึงรักแค่กู

แชมป์ :: หลงตัวเองวะมึง

ผม:: นะนะแชมป์ ไปค้างห้องมี่นะคิดถึงจะบ้าตายแล้ว

แชมป์ :: อืมมมมมม

ผม :: นะนะไปนะ

แชมป์ :: ก็ตอบว่า อืมมม ละไง จะไปปะเนี้ย ช้านะเดี๋ยวพ่อโทรตามอะ


ผมรีบยิ้มกว้างก่อนจะเปิดรถให้แชมป์นั่งแล้ววิ่งอ้อมไปด้านคนขับ
ก่อนจะขับรถกลับคอนโด
ตอนนี้ผมขายห้องเดิม ย้ายมาอยู่อีกห้องละครับ ชั้น 8 ครับ
พอถึงห้องผมก็กอดแชมป์ ก่อนจะผลักแชมป์ให้นอนลงบนเตียง


แชมป์ :: อย่า ,, แผลกูยังไม่หายเลย

ผม :: เจ็บอยู่ปะ

แชมป์ :: เจ็บดิ

ผม :: ขอดูแผลหน่อยได้ปะวะ


แชมป์พยักหน้า ผมเลยค่อยๆถอดเสื้อแชมป์ออก
แผลเป็นรอยแผลตรงหน้าท้องแชมป์ 4 รอย ตรงราวนมด้านซ้ายอีก 2 รอยยาวๆ
ผมเงยหน้าไปมองหน้าแชมป์


ผม :: กูขอโทษนะมึง ที่ทำให้มึงเจ็บแบบนี้

แชมป์ :: ไม่เกี่ยวกับมึงหรอก กูอยู่ผิดที่เองแหละ

ผม :: แต่มันเพราะกู มึงถึงต้องโดนพวกมันทำร้าย


แชมป์เอามือมาจับหน้าผม ลูบแก้มผมเบาๆ


แชมป์ :: ดีแล้วที่มึงไม่เป็นอะไร เพราะถ้ามึงโดน กูคงไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงวะ

ผม :: มึง … ขอบใจวะ ขอบใจที่รักกู

แชมป์ :: กูรักมึงนะมี่ แค่เห็นมึงสบายดีกูก็ดีใจแล้ว


ผมร้องไห้ออกมา จนแชมป์ต้องเช็ดน้ำตาให้ผม


แชมป์ :: อย่าร้องดิวะ กูก็กลับมาแล้วไง มาอยู่ตรงหน้ามึงแล้ว

ผม :: ห้ามไปไหนอีกนะมึง ชีวิตที่ไม่มีมึงโครตไม่มีความสุขเลยวะ

แชมป์ :: อืมม กูไม่ไปไหนอีกแล้ว กูกลับมาแล้ว เริ่มต้นกันใหม่นะมึง

ผม :: อืมม กูรักมึงนะแชมป์ รักมึงมากจริงๆ


แชมป์ขยับตัวขึ้นมาจูบผมเบาๆ


แชมป์ :: กูก็รักมึงนะมี่


แชมป์ยิ้มให้ผม ก่อนจะก้มจูบผมอีกครั้ง
ผมจูบตอบแชมป์ไป ก่อนจะค่อยๆจูบไซร้มาที่ต้นคอ


แชมป์ :: มี่ ,, กูเจ็บแผลอยู่นะ ไม่เอา เดี๋ยวต้องกลับแล้ว


ผมไม่สนใจจะฟังมันหรอกครับ เพราะไม่คิดจะทำอะไรอยู่แล้ว
ผมจูบซับตามตัวแชมป์มาเรื่อยๆ จนมาจูบไล้ลิ้นตรงแผนเป็นที่ใต้ราวนมด้านซ้าย
แล้วจูบไล้มาตรงหน้าท้อง

ผมอะไม่คิดจะทำอะไรมันจริงๆ แต่มันดันความรู้สึกไวเอง


แชมป์ :: อื้มมม,, พะพอเถอะมี่
 
ผม :: ก็กูไม่ทำอะไรไง กูแค่อยากจูบแผลเฉยๆ

แชมป์ :: แล้วมึงจะเอามือมาลูบมาบีบสะโพกกูทำไมวะ กูเสียว

ผม :: 5555 ขอโทษๆ ก็มันชินนี้หว่า


ผมพูดเสร็จก็จูบพรมตรงท้องมันซ้ำๆ


แชมป์ :: พอๆ กูก็คนนะครับมี่ แม่งงงง ไปส่งกูกลับคอนโดได้แล้ว

ผม :: ก่อนกลับคอนโดมึง ให้กูช่วยก่อนไหม

แชมป์ :: ช่วยอะไรอีกอะมึง


ผมมองต่ำลงไปที่น้องของมัน


ผม :: หื้มมมมม เอาไงดีวะแชมป์ มันท่าทางจะไม่ไหวละนะมึง

แชมป์ไม่ยอมมองหน้าผม

แชมป์ :: เชรี้ยยย พูดมากอยู่ได้ จะช่วยก็รีบๆดิว่ะ


555555+ มึงอย่ามาทำตัวน่ารักดิวะแชมป์
เดี๋ยวกูอดใจไม่ไหวจับมึปล้ำจริงๆหรอก


ผมจับหน้าแชมป์ไว้ก่อนจะจูบมันแรงๆให้มันด่าเล่นๆ


แชมป์ :: โอ้ยยยเจ็บนะไอ่เชรี้ยมี่


555555 ด่าไปเหอะมึงด่าไป กูชอบที่มึงบ่นมึงด่า เหงาหูมาตั้งหลายเดือน


ผมจูบไซร้คอมัน ก่อนจะเอามือบีบเค้นสะโพกมัน
ไล้ลิ้นลงมาจูบวนเล่นตรงหัวนมมัน จนมันแอ่นอกให้ผมดูดเม้มยอดนม

แชมป์ :: อ่าห์ ,,, มี่ เร็วๆเหอะ กูไม่ไหวละ


ใจร้อนจริงๆแฟนผม
ผมก็เลิกแกล้งมันละครับ ค่อยๆใช้มือถอดกางเกงมันออก
ก่อนจะลูบลูกชายของมันเบาๆผ่านบ๊อคเซอร์


แชมป์ :: อื้มม มี่ครับอย่าแกล้งแชมป์เลยนะ นะ


แชมป์มันส่งสายตาอ้อนมาให้ผม


เห้ออ มึงจะปวดแผลอะไรนักหน้าวะแชมป์ เสือกส่งสายตายั่วกู


ผมถอดบ๊อคเซอร์ของมันออก ก่อนจะค่อยๆช่วยมันให้สบายตัว
ไม่อยากทำอะไรรุนแรงเดี๋ยวมันไม่หายพอดี’


พอแชมป์เข้าไปล้างตัว แล้วแต่งตัวเสร็จ
ผมก็ขับรถไปส่งแชมป์ที่คอนโด
ก่อนที่แชมป์จะลงรถไป ผมก็ถามแชมป์


ผม :: พ่อกลับวันไหน

แชมป์ :: ก็สายๆวันนี้ละ

ผม :: งั้นกูมารับไปหาอะไรกินตอนเที่ยงนะ

แชมป์ :: อืมมม

ผม :: ค้างห้องกูนะ

แชมป์ :: อืมมมม


ผมชะโงกหน้าไปจูบปากมันแรงๆ จนมันด่าผมอีกรอบ


แชมป์ :: เจ็บนะมึง

ผม :: ก็มึงกวนตีนอะ ตอบแต่ อืมมมมม

แชมป์ :: ก็ให้ตอบไงละ มึงต้องมารับกูไปนอนด้วยอยู่แล้วละ
ถ้ามึงไม่มากูก็จะไปนอนด้วยอยู่แล้วกูคิดถึงมึงจะตาย

ผม :: ดีมากครับ งั้นรีบนอนนะ แล้วตอนเที่ยงมี่มารับ


แชมป์ลงจากรถไป แต่ก่อนปิดประตู แชมป์ส่งยิ้มให้ผม


แชมป์ :: มี่

ผม :: อะไรครับ

แชมป์ :: ความจริงแล้ว แผลกูหาย 100% แล้ววะ
แล้วก็กูไม่ได้เจ็บอะไรแล้วด้วย 555555555


มันหัวเราะใส่ผมพร้อมทั้งปิดประตูรถ ก่อนจะเดินขึ้นคอนโดไป
แม่งงงง !! กวนตีนะแชมป์


คืนนี้มึงไม่รอดกูแน่
ผมยิ้มให้กับคนที่กำลังเดินขึ้นคอนโดไปด้วยหัวใจที่มีความสุขครับ
ก่อนจะขับรถกลับคอนโด =)



แชมป์ ……

ขอบใจสำหรับของขวัญที่มีค่าที่สุดในชีวิตกู
ขอบใจที่กลับมา ,,ขอบใจที่รักกู

[moujay]

ถ้ามีคำผิดยังไงต้องขออภัยไว้ด้วยนะค่ะ
กลับถึงบ้านคืนนี้จะรีบตามแก้ไขให้ค่ะ

^_______________^
หวังว่าพาทของมี่แชมป์จะถูกใจทุกคนนะค่ะ
มาตามดูค่ะ น้องแฟรงค์จะได้ไปค้างบ้านพี่เจหรือป่าวว
5555555+


ขอบคุณสำหรับการติดตามมาตลอดนะค่ะ
 

[❣☾月亮☽❣]

ช่างเอาคืนเนาะแชมป์ แฟรงค์ขี้หื่นจริง
รอตอนต่อไปค่ะ   

[Tennyo_Y]

เกือบสายไปแล้วปะมี่ เห้อ ดีที่แชมป์รักนายมากนะมี่ ถึงยอมให้อภัยและเข้าใจนายทุกอย่าง

[maemix]

ได้ปรับความเข้าใจกันแล้ว
เกือบสายไปแล้วนะมี่