หัวข้อ: ✪ My Tutor ✪ ครูครับ ,, รับรักผมเถอะ!||P.22 ||14-4-60 พิเศษ-#เชนแบงค์||

[moujay]

Ch 37 ทะเล || JAY’Mode




วันนี้พวกผมจะไปทะเลกันครับ
ตอนนี้กำลังรอเพื่อนๆมารวมตัวกันที่คอนโดเชน


เรื่องวันนั้นนะหรอครับ .....
ผมเมาจริงๆไม่ได้แกล้งเมาแบบที่เชนใส่ร้ายเลย
มันไม่เห็นผมกินเอง 5555+

ผมเดินไปหาพี่โน้ต ขอกินเพียวๆไป 1 แก้ว
ก็ก่อนจะกลืน ก็อมๆเหล้าไว้ก่อนครับ
ให้ปากมีกลิ่นเหล้าติดนิดหน่อยแล้วค่อยกลืน
เดี๋ยวแฟรงค์จะสงสัยว่าเมาแล้วทำไมไม่มีกลิ่นเหล้าเลย
แต่ผมว่าแฟรงค์ไม่ทันสงสัยหรอกครับ แฟนผมมันหื่น ‘
ไม่ได้กอดกันแค่ 2 เดือนเอง ‘ มันจัดผมซะลุกไม่ขึ้นเลย

วันเกิดมี่ผมก็ไม่ได้ไปหามัน ต้องนอนไม่สบายอยู่บ้านน้องแฟรงค์นั้นแหละครับ
กว่าจะได้กลับบ้านตัวเองก็อีกวันนึงละ
ได้นอนพักเต็มอิ่มแค่วันเดียว ,, วันนี้ก็เตรียมไปทะเลกันต่อ

ปิดเทอมแค่ 3 อาทิตย์ครับ ต้องกลับมาเรียนต่อกันแล้ว
รีบเที่ยวๆกันหน่อยดีกว่า =)






ตอนนี้เหลือแค่มี่กับแชมป์ที่ยังมาไม่ถึง
ตั้งแต่มันกลับมาเข้าใจกัน
ดีกรีความหวานมากขึ้นจนผมแทบจะสำลักความหวานตายละครับ 5555+

น้องเปอร์ ควงน้องปิ่นมาด้วย น้องยิมกับน้องอุ่นก็มาแล้ว
น้ำน่านมาแบบโสดๆครับ เพราะน้องเฟรินส์ติดเรียนพิเศษช่วงปิดเทอม
นั่งกดมือถือใหญ่เลย น่าสงสารอะ 5555+

เชนกับน้องแบงค์ใส่เสื้อยืดคู่กันอีก …
เอาที่เพื่อนสบายใจนะเชนนะ จะหวานแหววแข่งกับมี่แชมป์ก็เต็มที่เลยเพื่อน


ส่วนแฟนผมนะหรอครับ ตอนนี้นั่งตักผมอยู่เนี้ย
แฟรงค์คร๊าบบแฟรงค์ .. ไปนั่งพื้นได้ไหม พี่หนักจะแย่แล้วว
ก็แฟรงค์สูงกว่าผม แล้วตัวหนากว่าผมอีก มานั่งตักผมนานจนตะคริวกินขาแล้ว


ผม :: แฟรงค์ครับ ขยับหน่อย ตะคริวกินขาพี่ละ

แฟรงค์ :: ไม่อะ จะนั่งนี้

ผม :: ลงก่อน เดี๋ยวค่อยนั่งนะ นะ นะ

แฟรงค์หันมาส่งสายตาเซ็งๆใส่ผม
จะเซ็งทำไมครับ .. นี้นั่งติดกันแทบจะสิงร่างกันอยู่แหละ
เด็กบ๊องเอ้ยยย


แฟรงค์ :: ก็ด้ายยยยก็ได้

พูดจบก็ดึงผมให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะนั่งแทนที่ผม แล้วดึงผมไปนั่งตักแทน
เอากับเค้าสิครับ … เห้ออออ จริงๆเลย


เชน :: เจ มึงคิดว่าโลกนี้มีมึงแค่ 2 คนสินะ ห้องกูก็กว้างแยกๆกันนั่งบ้าง

ผม :: มึงบอกแฟรงค์ดิ

แฟรงค์ :: ไม่เอาอะ อยากอยู่ใกล้ๆพี่เจ


ไม่พูดเปล่าครับ กอดเอวผมแน่นเลย แล้วเอาหน้ามาซบกับหลังผมอีกน่ะ


แบงค์ :: มึงอย่ามาเว่อร์แฟรงค์ เดี๋ยวก็ไปทะเลด้วยกันละห่า
ปล่อยพี่เจเค้านั่งสบายๆบ้าง

แฟรงค์ :: เรื่องของกูนะ


แบงค์กับแฟรงค์เถียงกันไปมาซะพัก มี่กับแชมป์ก็มาถึงครับ


มี่ :: ปะพวกมึง เดินทางกันเถอะ

เชน :: มึง 2 คนช้าไปละน่ะ นัด 6 โมงเช้า
นี้ 7 โมงละเพิ่งจะมา เดี๋ยวรถก็ติดหรอก

แชมป์ :: โทษมี่เลย มันแม่งงง ชักช้า

มี่ส่งยิ้มกวนๆให้แชมป์ก่อนจะตอบ

มี่ :: วันหลังก็ช่วยกันชักดิ จะได้เสร็จไวๆ  555555555555+

เชน :: เลวมากเชรี้ยมี่ เกรงใจปิ่นหน่อยเถอะ

มี่ :: ขอโทษนะครับน้องปิ่น 555+

ปิ่น :: ไม่เป็นไรค่ะพี่มี่ อยู่กับพวกเปอร์ ปิ่นเจอแบบนี้จนชินละค่ะ

เปอร์ :: อ้าวๆพี่ปิ่นอะ พวกพี่มี่รู้หมดหรอกว่าพวกผมทะลึ่ง

เชน :: แค่กูได้เพื่อนมึงเป็นเมีย กูก็รู้แล้วละว่าพวกมึงนี้หื่นกันแค่ไหน

ผม :: กูก็คิดเหมือนมึงวะเชน


พวกผมหัวเราะกัน แล้วน้องแฟรงค์ก็พูดขึ้นมา

แฟรงค์ :: พูดงี้แปลว่าคืนนี้อยากโดน

ผม :: นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ กูว่ารีบเดินทางเถอะ เบื่อเด็กหื่นแถวนี้จะแย่ละ


พูดจบผมก็ลุกขึ้นจากตักน้องแฟรงค์ คนอื่นๆก็ลุกขึ้นยื่นเตรียมเดินทางละครับ
แต่แฟรงค์ดึงผมเข้าไปกอด

แฟรงค์ :: เบื่อใช่ป่ะ ,, เออ ใช่สิ


แล้วส่งหน้าบึ้งมาให้ผม ก่อนจะเดินออกจากห้องไปก่อนผมอีก
5555+ เด็กน้อยนี้ขี้งอลอีกแหละ แซวนิดหน่อยไม่ได้เลยนะ





แล้วพวกผมก็ออกเดินทางตอน 7.30 น ครับ
เอารถตู้บ้านน้องยิมไปครับ แม่น้องยิมเป็นห่วงเลยส่งรถพร้อมคนขับมาให้
สบายพวกผมละไม่ต้องขับกันเอง


ผมไปทะเลที่ หัวหิน ครับ
ถึงหัวหินเกือบๆเที่ยงแล้ว เพราะแวะปั้มกันมาตลอดทาง

5555+ เดี๋ยวคนนี้จะเข้าห้องน้ำ คนนี้จะกินขนม คนนี้หิว
เรียกว่ากว่าจะถึงที่หมาย คนขับรถคงรำคาญพวกผมเยอะเลยละครับ


มาถึงที่พักที่จองไว้แล้ว กำลังรอกุญแจจากทางเจ้าของที่พัก ก็นั่งคุยกันรอเวลา


เชน :: เดี๋ยวเอาของไปเก็บกันก่อนนะ จะได้ไปหาอะไรทานกันมื้อเที่ยง

แบงค์ :: พี่เชนๆ ไปไหว้พระก่อนด้วยนะ

ปิ่น :: ไปซื้อของสดมาทำกันด้วยนะ

มี่ :: น้องปิ่นทำกับข้าวเป็นด้วยหรอครับ

มี่ มึงถามเฉยๆก็พออย่าส่งสายตาแบบนั้น มองคนข้างๆมึงด้วย
แชมป์ยืนมองมี่อยู่


เปอร์ :: แฟนผมทำกับข้าวอร่อยมากครับพี่มี่


ไอ่นี้ก็อวดแฟนจัง
มี่หันไปดึงมือแชมป์มายืนข้างๆ


มี่ :: โหววน้องเปอร์ แฟนพี่ทำอร่อยกว่าเยอะอะ

เปอร์ :: แฟนผมทำอร่อยกว่าดิพี่มี่


จะเถียงกันทำไมเนี้ย 5555 อวดแฟนกันอีกละ


แฟรงค์ :: อย่าเถียงๆกัน เอางี้เย็นนี้ให้พี่ปิ่นกับพี่แชมป์แข่งกันทำกับข้าวนะ 
ใครชนะ คู่นั้นจะได้นอนในห้อง


พวกผมหันไปมองหน้าแฟรงค์พร้อมกันทันที


เชน :: นอนในห้องหมายความว่าไงแฟรงค์

เออ นั้นดิหมายความว่าไง ก็จองบ้านที่มีห้องนอน 4 ห้องนี้หว่า เงินก็จ่ายแล้ว


แฟรงค์ :: ไม่หมายความว่าไงหรอกพี่เชน
หมายความว่าทั้งบ้านเนี้ยมีแค่ 2 ห้องนอน เท่านั้น

ผม :: แต่เราจองบ้านใหญ่ 4 ห้องนอนนะ จ่ายมัดจำแล้วนิ ใช่ป่ะว่ะมี่


ผมหันไปถามมี่ที่จัดการโอนเงินค่าจองห้อง


มี่ :: ถามกูทำไม พวกมึงจัดการเรื่องที่พักไม่ใช่หรอ

ผม :: อ้าววว ก็กูโทรมาจองแล้วไง
แล้วกูไม่สบายกูโทรบอกมึงแล้วให้โอนเงิน มึงก็รับปากแล้วไง

มี่ :: เออ ใช่วะ! กูลืม


เห้ออออ ไอ่เชรี้ยมี่เอ้ยยย


แฟรงค์ :: ก็นั่นแหละครับ บ้านพักเต็ม มีว่างหลังเดียว ไปเถอะพี่ ได้กุญแจละ

แฟรงค์พูดอย่างเซ็งๆก่อนจะเดินไปทางที่เจ้าของที่พักชี้ให้ไป
พอมาถึงหน้าบ้านหลังที่เราจะพักคืนนี้


ปิ่น :: ก็โอเคดีนะ อยู่ส่วนตัวดีเนอะเปอร์เนอะ

ปิ่นหันไปยิ้มกับเปอร์

เปอร์ :: ครับ ใกล้ชายหาดด้วย สะอาดด้วย
ป่ะพี่ปิ่นไปนั่งรอตรงม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้นั้นนะ เปอร์เอากระเป๋าไปเก็บก่อน

พูดเสร็จน้องเปอร์ก็ยกกระเป๋าขึ้นไปเก็บบนบ้าน
แฟรงค์ก็ยกกระเป๋าเดินตามไป ผมเดินตามแฟรงค์เข้าไปในบ้านด้วย

สภาพบ้านก็โอเคครับ มีห้องนอน 2 ห้อง ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำ 3 ห้อง
แล้วก็ห้องโถงกลางบ้าน ก็กว้างพอครับ


น้ำน่าน :: ให้ปิ่นนอนในห้องสิ ปิ่นเป็นผู้หญิงคนเดียว

ยิม  :: เออ ใช่ เปอร์เอากระเป๋าของเปอร์กับปิ่นเข้าไปในห้องดิ
เดี๋ยวอีกห้องพวกพี่แบ่งกันเอง

เปอร์ :: ให้พี่ปิ่นนอนคนเดียวแหละ เดี๋ยวผมนอนห้องโถงเอา


เชนเดินตามเข้ามาพอดีครับ เลยถามไปอย่างที่พวกผมกำลังอยากถาม

เชน :: ทำไมไม่นอนกับปิ่นวะ มาทะเลทั้งที่

แต่พวกน้องแฟรงค์หัวเราะกับคำถามของเชน

อุ่น :: 55555+ จะที่ไหนๆมันก็ไม่กล้านอนกับพี่ปิ่นหรอกครับ

มี่ :: ทำไมวะอุ่น

อุ่น :: ก็มันเทิดทูนพี่ปิ่นยังกับแม่คนที่ 2 คบกันมาเป็นปีทำได้มากแค่กอดจูบครับ

มี่ :: นี้มึงจะเก็บซิงไปชิงโชคหรอว่ะเปอร์

เปอร์ :: โหวววว พวกพี่ก็ เค้าเรียกว่าให้เกียรติ
ผมรักของผมนะ ผมไม่หื่นแบบพวกมันหรอกน่ะ

มี่ :: ระวังเป็นแบบไอ่พี่เจนะครับ ได้แต่มองได้แต่ดูแล
สุดท้ายผู้หญิงหนีไปมีผัวครับ 55


แชมป์หันไปดุมี่ ที่พูดเรื่องเบลล์ขึ้นมา


แชมป์ :: มี่!! มึงพูดมากไปแล้วนะ

มี่เหมือนจะรู้ตัว หันมามองผมกับแฟรงค์


มี่ :: กูขอโทษว่ะเจ กูปากไม่ดีอะ ขอโทษ

แฟรงค์ :: ไม่เป็นไรหรอกพี่มี่ ดีแล้วละครับ
ยังไงตอนนี้พี่เจก็มีผมเป็นแฟนทั้งคนแล้ว เนอะพี่เจเนอะ


เจ้าตัวแสบของผมหันมาส่งยิ้มให้ผม
ผมเลยพยักหน้าแล้วส่งยิ้มตอบกลับไป


เชน :: งั้นปิ่นนอนในห้อง แล้วอีกห้องใครจะนอน

แบงค์ :: ลุงคนขับรถไง

ยิม :: ลุงเค้าจะนอนบนรถ ลุงเค้าบอกแล้ว

แฟรงค์ :: ก็แข่งทำอาหารเย็นนี้ไง ใครชนะก็ได้นอน

มี่ :: แต่ปิ่นมีห้องนอนแล้วนะเว้ยย


ไอ่มี่ นี้ไม่ค่อยอยากจะใช้ห้องเลยนะครับ รีบเลยเชียว


ยิม :: ก็ให้ปิ่นเลือกว่าจะให้ใครนอนดีไหมครับ แฟร์ดี

เชน :: เออ ดีๆ งั้นตามนี้นะ

ผม :: แต่ตอนนี้ช่วยกันดึงโซฟากับโต๊ะไปชิดขอบก่อน
จะได้เตรียมจัดที่นอนตรงห้องโถงกัน

แฟรงค์ :: งั้นเดี๋ยวไปซื้อของอะไรแล้ว
เราค่อยขอที่นอนเค้าเพิ่มเนอะ เค้าน่าจะมีหมอนผ้าห่มสำรอง

แชมป์ :: โอเค เอาตามนั้น ป่ะ รีบจัดเถอะ หิวข้าวแล้ว

พูดเสร็จพวกผมก็จัดโต๊ะ เก็บของต่างๆเข้าที่ ก่อนจะไปหาอะไรทานกัน




พวกผมทานมื้อเที่ยงเสร็จแล้ว ก็แวะไปไหว้พระที่วัดห้วยมงคล
ตอนที่เดินถ่ายรูปและไหว้พระอยู่ที่วัดห้วยมงคล แม่ผมก็โทรมาถามว่าถึงหรือยัง
เข้าที่พักหรือยัง พร้อมทั้งกำชับว่าอย่าลืมโทรไปรายงานตัวกับบ้านน้องแฟรงค์ด้วย

ผมเลยรีบโทรไปรายงานให้บ้านน้องแฟรงค์ทราบว่าถึงเรียบร้อยแล้ว
ยังไม่ทันจะเก็บมือถือก็มีเสียงแจ้งเตือนไอจีเข้ามา
ผมเลยกดเปิดดู ไม่ใช่ใครหรอกครับ แฟนผมเองที่แท๊กรูปมา
ยืนไม่ได้ไกลจากผมเท่าไหร่หรอกครับ 5555+ แท๊กอะไรมาครับน้องแฟรงค์


เป็นรูปที่ผมยืนคุยโทรศัพท์กับม๊าน้องแฟรงค์เมื่อกี้นี้เอง
พร้อมทั้งแคปชั่นน่ารักๆ



Mr_Franky  พามาเที่ยวแล้วก็ยังโทรรายงานตัวกับม๊าให้ด้วย แฟนใครเนี้ยน่ารักสุดๆ @Jetsada_jj


ผมหันไปมองน้องแฟรงค์นิดนึง ตอนนี้กำลังถ่ายรูปกับเพื่อนอยู่
ก่อนจะก้มไปพิมพ์ตอบซะหน่อย เดี๋ยวจะมางอลหาว่าไม่สนใจอีก


Jetsada_jj  มาดูหน้าไอจีพี่สิ จะได้รู้ว่าพี่เป็นแฟนใคร @Mr_Franky



พอตอบเสร็จผมก็เข้าไปหน้าไอจีผม
ก่อนจะอัพรูปคู่ผมกับแฟรงค์ ที่ถ่ายด้วยกันบนรถตู้เมื่อเช้า


Jetsada_jj พาแฟนมาเที่ยวทะเลครับ @Mr_Franky


ก่อนจะแท๊กรูปให้น้องแฟรงค์ไป 555+
ไม่ไหวครับ ช่วงนี้ต้องแสดงตัวนิดนึง
สาวๆเข้ามาทักทายน้องแฟรงค์เยอะมากครับ



ผมเก็บมือถือ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเพื่อนๆที่กำลังถ่ายรูปอยู่
พอเราถ่ายรูป ไหว้พระกันเสร็จแล้วก็เดินมาขึ้นรถตู้
พร้อมจะไปซื้อของสดมาทำกับข้าวกินเย็นนี้
แต่ไม่ทันขึ้นรถตู้เลยครับ ก็มีเสียงทักทายน้องแบงค์ขึ้นมาก่อน


“พี่แบงค์ ,, มาเที่ยวเหมือนกันหรอครับ”


พวกผมหันไปมองคนที่ทักน้องแบงค์กัน
ก็เจอเด็กผู้ชายคนนึง หน้าตาน่ารักดีๆครับ ตัวขาวๆ
ใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น ยืนส่งยิ้มให้น้องแบงค์อยู่
แต่น้องแบงค์นี้สิ ยืนหน้าซีดมากจนเชนต้องเข้าไปประคองไว้


“เป็นอะไรครับพี่แบงค์ เห็นหน้าผมถึงกับหน้าซีดเลยหรอ”

เด็กคนนี้มันใครวะครับ ผมหันไปมองหน้าแฟรงค์เผื่อจะได้คำตอบอะไรกลับมาบ้าง
แต่น้องแบงค์ก็ทักเด็กคนนั้นขึ้นมาก่อน


แบงค์ :: พี่แค่ร้อนนะ ไม่ได้หน้าซีดเพราะเห็นหน้าโชกุนหรอก


โชกุน เด็กคนนั้นชื่อ โชกุน หรอ ชื่อนี้มันคุ้นหูเนอะ
เชนหันมามองหน้าแบงค์ ก่อนจะมองกลับไปที่เด็กโชกุน

เชน :: คนนี้หรอแบงค์ ที่ชื่อโชกุน

แบงค์พยักหน้าให้เชน ก่อนจะดึงแขนเชนไว้
ผมก็ไม่รู้นะว่าโชกุนเป็นใคร แต่หน้าน้องแบงค์ตอนนี้เหมือนจะร้องไห้มากๆ
พวกอุ่น เปอร์ น้ำน่าน กับแฟรงค์ก็ขยับตัวมายืนใกล้เพื่อนมากขึ้น


แบงค์ :: ถ้ายังไงพี่ขอตัวก่อนนะ

โชกุน :: จะรีบไปไหนละครับ มาเจอกันที่หัวหินแบบนี้
เค้าไม่เรียกว่าบังเอิญหรอกเนอะพี่แบงค์เนอะ

แบงค์ :: พูดแบบนี้หมายความว่าไง

โชกุน :: ผมก็พูดชัดนะ ว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ


เชนคงทนไม่ไหวที่มีคนมาพูดกับแฟนมันนานๆ


เชน :: น้องต้องการอะไรครับ พูดมาเลย

โชกุนมองหน้าเชน ก่อนจะตอบแบบยียวนอารมณ์เชนกลับมา


โชกุน :: ถ้าบอกต้องการพี่แบงค์ละครับ จะได้ไหม

เชน :: คงไม่ได้ครับ แบงค์นั้นแฟนพี่ครับ

โชกุน :: อ้อ คนนี้สินะที่ทำให้พี่แบงค์บอกเลิกโชกุน อืมมม ก็หน้าตาดีนิครับ


อ้ออ ผมนึกออกแล้ว น้องคนนี้ที่เคยคบกันน้องแบงค์
ที่ทำเอาซะน้องแบงค์เข้า รพ. นี้เอง
แต่ไม่ทันที่พวกผมจะได้คุยกับโชกุนต่อ ก็มีคนมาเรียกโชกุนพอดี


“โชกุน กลับเถอะ พี่ร้อนแล้ว”


พวกผมหันไปมองคนที่มาเรียกโชกุน


มี่ :: ชิบหายย โลกกลมเนอะ

แชมป์ :: เออ กลมมาก

เชน :: โฟรค์นี้หว่า


ครับ .. โฟรค์แฟนใหม่เบลล์ มากับโชกุนได้ไงวะ


โชกุนหันมายิ้มให้พวกผม

โชกุน :: พี่แบงค์ครับ แล้วเดี๋ยวเอาไว้เจอกันนะครับ
วันนี้ผมมากับแฟน ไม่สะดวกคุยกับพี่ต่อ

เชน :: เดี๋ยวก่อน นั้นแฟนน้องหรอ

โชกุน :: จะเรียกว่าแฟนก็ได้ ทำไมหรอ หรือว่าพี่สนใจ สลับกันได้นะ

เชน :: กูไม่ได้สนใจ แต่นั้นอะแฟนเพื่อนกู


เชนคงเริ่มไม่ไหวละครับ ขึ้นมึง กู แล้ว


โชกุน :: อ้อ แฟนคนชื่อเบลล์ปะครับ

มี่ :: มึงรู้ด้วยหรอ

โชกุน :: รู้สิพี่ วันนี้เค้าก็มา

แชมป์ :: กูว่ามาทะเลคราวนี้มีแววว่าจะไม่สนุกแล้ววะ

โชกุน :: ผมไปก่อนนะครับ แล้วยังไงเราก็ต้องเจอกัน
เพราะผมตั้งใจมาเจอพี่แบงค์โดยเฉพาะเลยครับ


ก่อนจะส่งยิ้มให้น้องแบงค์แล้วเดินกลับไปหาโฟร์คที่ยืนรออยู่

แฟรงค์ :: กูว่าเรากลับกรุงเทพกันไหมวะ หรือย้ายไปทะเลที่อื่นเหอะ

แบงค์ส่ายหน้าไปมา

แบงค์ :: ถึงมึงย้ายไปทะเลที่ไหน มันก็ตามไปจนเจอวะ
มันบอกแล้วว่านี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

เชน :: อย่าคิดมากนะ มันไม่รู้หรอกเราพักที่ไหน

มี่ :: อืมม ใช่ ไปซื้อของสดแล้วกลับไปทำอะไรกินกันเถอะ

แชมป์ :: มันคงแค่แกล้งเราแหละแบงค์ ไปกันเถอะ ปะๆ


แล้วพวกผมก็ทยอยขึ้นรถตู้กัน
พอรถตู้ออก  น้ำน่านหันมาหาแบงค์


น้ำน่าน :: มึงอย่ากลัว ครั้งนี้มึงมีพวกกู ไม่ได้มีแค่ตัวมึงคนเดียว

อุ่น :: อืมมม พวกกูไม่ทิ้งมึงแน่นอน

เปอร์ :: แฟนมึงก็อยู่ข้างๆ จะกังวลอะไรว่ะ

แฟรงค์ :: ใช่,, มึงไม่ต้องกังวลเว้ยย มาเที่ยวทั้งที่สนุกกันดีกว่า

ยิม :: อบอุ่นดีเนอะ เพื่อนๆรักกันแบบนี้


แล้วพวกผมก็หัวเราะเฮฮากัน
ก่อนที่น้องปิ่น สาวน้อยคนเดียวบนรถจะบ่นขึ้นมา


ปิ่น :: เดี๋ยวก่อนนะ ปิ่นถามจริงๆ ผู้หญิงแบบปิ่นยังจำเป็นบนรถนี้ไหม


55555555555555+
น้องปิ่นเงียบๆ แต่พูดทีทำเอาพวกผมหัวเราะกันใหญ่เลยครับ
น้องเปอร์นั่งเอามือจิ้มแก้มแฟนตัวเอง


เปอร์ :: สำคัญสิครับ






ผมกลัว … กลัวคลื่นลมจะเข้ามาอีกรอบ
เบลล์ มายุ่งกับเด็กร้ายๆแบบโชกุนได้ยังไง
จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ ??

[❣☾月亮☽❣]

 
โชกุนน่ากลัวแล้วนะ

[Jibbubu]

ถ้าจะมีดราม่าเชนแบงค์อีกรอบแน่ๆเลยอ่ะ

[seaz]

ไม่จบใช่ไหม โชกุน!!!

[maytarapat]

มีลางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น
โชกุนนี่ กลิ่นไม่ค่อยดีเลยนะ
ทุกคนเตรียมตัวรับมือ

[Freja]

โชกุนนี่แรงนะสงสัยแฟนใหม่ของเบลล์แฟนเก่าเจนี่เป็นไบแน่ๆ คบชะนีแล้วก็ชอบโดนหนุ่มเสียบหรือเสียบหนุ่ม

มีดราม่าก็ดีจับมือกันฝ่าฟันจะได้รักกันมากขึ้น  แต่ถ้าเลิกกันไปก็อาจจะเพราะว่ายังรักกันไม่มากพอ ขอแต่อย่าหน่วงจนปวดตับเท่านั้นเอง

[maytarapat]

แวะมารอจ้า

[moujay]

จะรีบมาต่อตอนต่อไปให้นะค่ะ
วันนี้วันเกิดนะค่ะ เลยไปทำบุญ
ไม่ได้แวะเอาตอนต่อไปมาอัพ

แหะๆ แล้วก็เข้า รพ ตามหมอนัดด้วย
ออก รพ. วันอังคารนะคะ
จะอัพอีกทีวันพุธค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะคะ
 

[yjm]

สุขสันต์วันเกิดนะคะ
จะรอตอนต่อไปนะ

[maytarapat]

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะ มีความสุขมากๆจ้า
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมดั่งที่ปรารถนา ^^

แวะมาส่งกำลังใจให้นะคะ

[❣☾月亮☽❣]

    
ขอให้มีความสุขมากๆ แต่งนิยายเก่งๆขึ้นไปเรื่อยๆ โชคดี
แล้วจะรอตอนต่อไปจ้า

[nunda]

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะ
มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงค่าาาา  ^^
  

[moujay]

 
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
ตอนนี้ออก รพ. แล้วค่ะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพตอนต่อไปให้นะคะ

>////////<

[yjm]

มารอนะ

[maytarapat]

คิดถึงครูพี่เจน้องแฟรงค์ และผองเพื่อนแล้วนะคะ
ว่างๆ อย่าลืมเอาตอนต่อไปมาลง ให้คนอ่านหายคิดถึงหละ

[moujay]

Ch 38  ทะเล 2 || JAY ‘ Mode



หลังจากที่เราแวะซื้อของสดที่ตลาดสะพานปลาแล้ว ก็กลับมาที่พัก
ปิ่นกับเปอร์ และมี่กับแชมป์ ลงมือเข้าครัวเองครับ
ผม แฟรงค์ น้ำน่าน อุ่น ยิม เชน แบงค์ ก็เลยพากันมาเล่นน้ำทะเลรอ
เล่นกันได้แป๊บเดียว มี่กับเปอร์ก็วิ่งมาเล่นน้ำด้วย


ผม :: อ้าวว มี่มึงไม่ทำกับข้าวหรอวะ

มี่ :: ก็แชมป์ไล่กูมาอะ มันบอกกูอยู่ด้วยละยิ่งช้า

แฟรงค์ :: ละมึงอะเปอร์ อย่าบอกนะพี่ปิ่นไล่มา

เปอร์ :: เออ ดิ บอกว่ากูไปกวน เค้าทำกับข้าวไม่ถนัด

เชน :: พวกมึง 2 คนนี้นะ แทนที่จะได้กินไวๆ ทำให้เค้าช้ากันไปใหญ่

มี่ :: เออนะๆ แฟนกูทำกับข้าวอร่อยละกัน ปะๆ เล่นน้ำกัน


ก่อนที่มันจะกระโดดเข้าหาเชน จนล้มลงในน้ำ
5555+ พวกผมเลยเล่นน้ำทะเลกันไปซะพัก
จนเหนื่อยอะครับ ไม่ได้ทะเลนานมากแล้ว เล่นทีเอาซะเหนื่อยเลย


ผมเลยขึ้นมานั่งรอพวกมันที่ยังไม่หมดแรงอยู่ตรงหาดทรายข้างบน
น้องแฟรงค์เดินตามผมมาด้วย ก่อนจะนั่งข้างๆผม


แฟรงค์ :: เหนื่อยละหรอพี่เจ

ผม :: ไม่ไหวอะ พวกมันเล่นแรงอะ สู้แรงไม่ไหว เหนื่อยเลย

แฟรงค์ :: 555 ใช่ๆ ดูแขนแฟรงค์ดิ โดนพี่เชนดึงเมื่อกี้อะ


แฟรงค์ยื่นแขนมาให้ผมดู เป็นรอยแดงเลยครับ


ผม :: ไอ่บ้าเชน มันบ้าพลัง ดูนั้นดิ จับน้องแบงค์ทุ่มลงน้ำ ขนาดแฟนมันเองนะ


5555555555+ ตอนนี้เชนอุ้มน้องแบงค์โยนลงน้ำครับ โดนน้องแบงค์โวยวายใส่ใหญ่เลย
ยิมกับอุ่นเดินขึ้นมานั่งเล่นบนหาดทรายข้างๆผมแทนละครับ


อุ่น :: โอ้ยย เหนื่อยอะ พี่เชน กับ พี่มี่แรงเยอะมากอะ

ยิม :: นั้นดิ เจ็บแสบไปทั้งตัวเลยอะ

ผม :: งั้นผลัดกันไปอาบน้ำไหม จะได้ไม่ต้องมารอกันนานๆไง

อุ่น :: งั้นๆอุ่นอาบก่อนนะครับ จะได้มาช่วยพี่ปิ่นกับพี่แชมป์ทำกับข้าว

ผม :: ดีเลย งั้นเดี๋ยวเสร็จแล้วตะโกนเรียกพี่นะ พี่จะอาบต่อ

ยิม :: งั้นยิมอาบด้วยน่ะคร๊าบบบบ

ก่อนจะวิ่งตามอุ่นไป

แฟรงค์ :: พี่ยิม อาบน้ำนะครับ ห้ามทำอย่างอื่นนะ คนรอเข้าห้องน้ำเยอะ

55555 ยังจะไปแซวเค้าอีก เจ้าเด็กบ้า

น้องยิมหันมายิ้มยิงฟันให้แฟรงค์ ก่อนจะวิ่งตามอุ่นขึ้นบ้านไป
แล้วพวกแรงเยอะมหาศาลก็ขึ้นจากน้ำมานอนหมดสภาพอยู่บนทรายละครับ


น้ำน่าน :: พี่เชน เอาแรงมาจากไหนเนี้ย ทุ่มผมลงน้ำซะแสบตัวไปหมด

แบงค์ :: แรงควายอะมึง ดูกูดิเป็นแฟนแท้ๆนะเว้ย ไม่ปราณีเลย เจ็บชิบหายย

เชน :: แหม่ๆ ทำเป็นบ่น ทีเมื่อคืนละพี่เชนครับ แรงอีกครับ แรงๆครับ

แบงค์ :: ไอ่พี่เชนนน!!!

ก่อนที่แบงค์จะวิ่งหนีเชนไปอาบน้ำ 5555+ มันก็แซวแฟนตัวเอง ไอ่บ้านิ

มี่ :: มึงก็ไปแซวมัน ดูดิหน้าแดงวิ่งไปโน้นนละ

เชน :: ก็มันน่ารักน่าแกล้งนี้กว่า งั้นกูไปอาบน้ำด้วยดีกว่า

ผม :: ไอ่เชี้ยย แค่อาบน้ำนะเว้ย เมื่อกี้อุ่นยิมก็ไปละคู่นึง
ถ้ามึงจะทำห่าไรกันอีก พวกกูมีหนาวตายอ่ะ

เชนหันมายิ้มกวนๆให้ผม ก่อนจะวิ่งไปตามน้องแบงค์ขึ้นบ้าน

น้ำน่าน :: แต่ละคนโชว์หวานไม่เห็นใจผมเลยอะ

น้ำน่านนั่งข้างๆแฟรงค์ ทำหน้าหงอยๆ

แฟรงค์ :: 5555 ปีหน้ากูจะชวนน้องกูมาด้วย โอเคปะว่ะ มึงไม่ต้องทำหน้าเศร้าไปเลย

น้ำน่าน :: จริงๆนะเว้ยย ชวนน้องมึงมาให้ได้นะ

แฟรงค์ :: แต่แยกห้องนอนนะมึง

น้ำน่าน :: เออ กูรู้แล้ว กูไม่กล้าทำอะไรหรอกนะ กูเทิดทูนบูชาน้องเฟรินส์จะตายย

น้ำน่านยิ้มออกมาอย่างร่าเริง ก่อนจะนั่งก่อกองทรายเล่น
มี่เดินมาทิ้งตัวนอนข้างๆผม

มี่ :: เหนื่อยสาสสสสส

ผม :: ก็สมควรจะเหนื่อยอะมึง เล่นซะไม่ออมแรงไว้เล่นพรุ่งนี้เลย

มี่ :: นานแล้วนี้หว่าไม่ได้มาทะเล เครียดมานาน มาทั้งทีปลดปล่อยหน่อยๆ

เปอร์ :: เดี๋ยวเปอร์ไปดูพวกพี่ปิ่นก่อนนะครับ

พูดจบเปอร์ก็รีบวิ่งไปหาน้องปิ่นที่ห้องครัว
ผม แฟรงค์ น้ำน่าน แล้วก็มี่นั่งเล่นอยู่ที่ชายหาดริมทะเลกัน


โชกุน :: นี้บังเอิญอีกแล้วแน่ๆเลย เจอเพื่อนพี่แบงค์

พวกผมหันไปทางต้นเสียง ก็เจอน้องโชกุน โฟรค์ เบลล์ แล้วก็มีผู้ชายอีก 2 คน

มี่ :: กูว่าไม่บังเอิญแล้วละ เจอกันวันนี้ 2 รอบแล้ว มึงจะเอาอะไรพูดมาเลยดีกว่าไหม

โชกุน :: โถ่พี่ บังเอิญก็บังเอิญสิครับ ทำไมพวกผมมาเล่นทะเลนี้ไม่ได้หรอ
เป็นธุรกิจที่บ้านพี่หรือไงครับ ผมเลยมาเล่นไม่ได้

ผม :: ได้ครับ ไม่ได้ว่าอะไร เชิญน้องโชกุนกับเพื่อนตามสบายครับ
พวกพี่เล่นเสร็จแล้วกำลังจะขึ้นบ้านพอดี

พูดจบผมก็ลุกขึ้นยืน แฟรงค์ มี่แล้วก็น้ำน่านก็ลุกขึ้นยืนตาม


โชกุน :: นี้คงเป็นพี่เจ คนที่แสนดีของพี่เบลล์ใช่ไหมครับ หล่อแบบนี้นี้เอง

แฟรงค์ :: อย่ายุ่งกับแฟนกู


น้องแฟรงค์เขยิบมายืนข้างๆผม ก่อนจะตอบน้องโชกุนไป

โชกุน :: พี่แฟรงค์ครับ โชกุนชัดเจนนะ ผมไม่ชอบพวกเดียวกัน ถ้าเป็นพี่แฟรงค์ก็ว่าไปอย่าง

พูดเสร็จโชกุนเขยิบตัวเข้ามาใกล้แฟรงค์มากขึ้น จนเกือบจะยืนชิดกับแฟรงค์

แบงค์ :: โชกุน หยุด!

น้องแบงค์ กับ เชนวิ่งเข้ามาพอดี

แบงค์ :: ต่างคนต่างอยู่ดีกว่านะโชกุน อย่ายุ่งกับเพื่อนพี่

โชกุน :: โชกุนก็แค่อยากรู้จักเฉยๆนี้ ไม่ได้ทำอะไรเลย

แบงค์ :: งั้นหลีกทางให้หน่อยได้ไหม เพื่อนๆพี่จะเข้าบ้านไปอาบน้ำแล้ว

โชกุน :: เชิญครับ

พูดจบโชกุนก็เขยิบตัวออก ก่อนจะมองหน้าเชนอย่างท้าทาย

โชกุน :: แล้วเจอกันใหม่นะพี่แบงค์

ก่อนจะเดินออกไป
เบลล์ไม่ยอมเดินตามโฟรค์กับพวกของโชกุนไป แต่ยืนมองหน้าผมอยู่

ผม :: เบลล์ สบายดีใช่ไหม

เบลล์ :: กลับไปซะเจ พาเพื่อนๆกลับไป พาแบงค์ไปจากที่นี้
โชกุนมันจะ …. โอ้ยยย โฟรค์เบาๆสิ เบลล์เจ็บ

เบลล์ยังพูดไม่ทันจบ โฟรค์ก็มากระชากแขนเบลล์ให้เดินตามไป

โฟรค์ :: ไม่ใช่เรื่องของมึง อย่าไปยุ่ง มีหน้าที่แค่ไหนเอาแค่นั้น ถ้ายังอยากมีชีวิตกลับกรุงเทพ

พูดจบก็กระชากเบลล์ออกไปทันที เบลล์หันมาส่งสายตาแบบจะขอความช่วยเหลือจากผม


ผม :: มี่ มึงว่าเบลล์จะเจ็บไหมวะ

มี่ :: มันไม่ใช่เรื่องของมึงเจ มันเป็นทางที่เบลล์มันเลือกเอง

ผม :: แต่ ....

มี่ :: ไปตามน้องแฟรงค์เถอะ เดินขึ้นบ้านไปพร้อมกับแบงค์แล้ว
นั้นคือคนปัจจุบันของมึง อย่าให้อดีตมาทำร้ายมึง เหมือนที่กูเคยทำ

ผม :: ขอบใจวะที่เตือนสติกู


พูดจบผมกับมี่ก็เดินเข้าไปสมทบกับพวกเพื่อนๆ กับพวกน้องแฟรงค์ที่บ้าน
ผมเข้าไปอาบน้ำต่อจากแฟรงค์ พอออกจากห้องน้ำมา แฟรงค์ก็นั่งรอผมอยู่ที่ห้องโถงแล้ว
คนอื่นๆลงไปนั่งปิ้งย่างอาหารทะเลอยู่ที่หน้าบ้านพัก


แฟรงค์ดึงผมเข้าไปกอด


แฟรงค์ :: พี่เบลล์เค้าจะไม่เป็นไรหรอกนะ พี่เจอย่าห่วงเลย


ผมเงยหน้ามามองแฟรงค์ ก่อนจะยิ้มให้


ผม :: พี่ขอโทษนะที่ยังห่วงเบลล์ พี่มองเบลล์แบบเพื่อนเท่านั้นเอง

แฟรงค์ :: ก็น้อยใจนิดนึงแหละ แต่ก็เข้าใจนะ ถ้าเจอเพื่อนอยู่กับคนแบบนั้น ใครๆก็ห่วง

ผม :: แฟนใครเนี้ยย น่ารักจัง


พูดจบผมก็จุ๊บแก้มแฟรงค์ 1 ที


ผม :: รางวัลสำหรับคนดีของพี่ครับ

แฟรงค์ :: น้อยไปน่ะ จุ๊บเดียวเอง มากกว่านั้นไม่ได้หรอ

ผม :: เบาๆลงบ้างเหอะนะอาการหื่นเนี้ย เพื่อนอยู่เต็มบ้าน

แฟรงค์ :: ตอนนี้ไม่มีไง


พูดจบแฟรงค์ก็จับท้ายทอยผม ก่อนจะจูบปากผม
ค่อยๆไร้เลียริมฝีปากผมเบาๆ จูบเม้มที่ปากผม
จนผมยอมใจอ่อน เผยอปากให้แฟรงค์สอดลิ้นเข้ามา
ผมจูบกันซะพัก จนแฟรงค์ถอดปากออก แต่ยังอ้อยอิ่งไซร้ซอกคอผม


ผม :: ไม่เอานะ เพื่อนรอกินข้าวไปกันเถอะ

แฟรงค์ :: ไม่ทำอะไรหรอกน๊า แค่อยากอ้อนนิดนึงเอง

ผม :: ถ้าไม่ทำก็เอามือออกจากขอบกางเกงได้ไหมละ


หึหึ ไม่ทำอะไรเลยนะ
แค่มือ 2 ข้างนี้จับขอบกางเกงผมไว้เนี้ย
เจ้าเด็กบ้า


แฟรงค์ :: 5555555+ แค่จับเองไม่ได้ทำไรซะหน่อย

แล้วก็มีเสียงมือถือแฟรงค์เข้ามา แฟรงค์กดรับสาย

แฟรงค์ :: โอเคละใช่ไหม อืมๆ กูกำลังไป

ก่อนจะวางสายแล้วหันมายิ้มให้ผม

แฟรงค์ :: ป่ะ ไปกันเถอะ เพื่อนๆเค้ารอ


อืมม อะไรของเด็กคนนี้ อยู่ๆก็จะยอมไปง่ายๆ เมื่อกี้ยังงอแงจะกอดจะอ้อนอยู่เลย
แฟรงค์เดินจับมือผมลงมารวมกับเพื่อนที่หน้าบ้านพัก
แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นซะคนเลย


ผม :: อ้าวว ไปไหนกันหมดอะ

แฟรงค์ส่งยิ้มให้ผม ก่อนจะจับมือผมไว้ทั้ง 2 ข้าง
แล้วดึงให้ผมหันมามองหน้าแฟรงค์ไว้

แฟรงค์ :: พี่เจครับ

อย่ายิ้มหวานแบบนี้ดิแฟรงค์ .. มีอะไรกันแน่เนี้ยย
แล้วเพื่อนๆไปไหนหมดว่ะ

ผม :: ครับแฟรงค์ จะเล่นอะไรกันอะ

แฟรงค์ :: วันนี้วันอะไรพี่เจรู้ไหม

ผม :: วันเสาร์ไง


แฟรงค์ส่ายหัวไปมา


ผม :: วันเกิดแฟรงค์ก็ไม่ใช่นิ วันครบรอบก็ไม่ใช่นะ ยังไม่วันที่ 17 เลย

แฟรงค์ยกนาฬิกาขึ้นมาดู แล้วก็ยิ้มให้ผมอีกครั้ง

แฟรงค์ :: วันครบรอบของเรามีทุกวันนะพี่เจ เราจะ Happy Anniversary กันทุกๆวัน
รักของเราจะได้เหมือนใหม่ทุกๆวัน และทุกๆวันที่ 17 ของทุกเดือน จะเป็นวันที่เรา 2 คน
จะขอโทษกันและกัน และจะคุยกันแบบเปิดอกเพื่อที่จะได้เข้าใจกันในทุกๆอย่างไง

ผม :: แฟรงค์ ...


พูดอะไรไม่ออกเลยครับ สายตาแฟรงค์ตอนนี้มีแต่ความมั่นใจ
มีแต่ความมุ่งมั่น และส่งยิ้มหวานๆให้ผมตลอด


แฟรงค์ :: ตอนนี้ 20.51 แล้ว อีก 1 นาทีจะถึงเวลาสำคัญของเราแล้วนะ

ผม :: แล้ววันนี้วันอะไรแฟรงค์บอกพี่หน่อยสิครับ

แฟรงค์ ::  9 8 7 6 5 4 3 2 1 ....



แล้วเสียงพลุ เสียงประทัดก็ดังขึ้นมาจากตรงหาดทราย
มันสวยมากครับ พวกเพื่อนๆหายไปเตรียมจุดพลุ จุดประทัดให้นั้นเอง


แฟรงค์ :: Happy Anniversary 100 days ครับพี่เจ
ขอบคุณพี่เจมากๆนะครับ ที่ให้โอกาสแฟรงค์ได้ยืนข้างๆพี่เจ
ได้กอดพี่เจ ได้ทำทุกๆอย่างเพื่อพี่เจ
เราอาจจะเจอปัญหาอีกมากในอนาคต แต่แฟรงค์สัญญานะว่าแฟรงค์จะเข้มแข็ง
จะอดทน และจะไม่มีวันปล่อยมือจากพี่เจแน่นอน แฟรงค์รักพี่เจนะครับ


พูดจบแฟรงค์ก็ดึงผมเข้าไปกอด
โอ้ยย น้ำตาผมไหลออกมาแบบไม่อายเพื่อนๆที่ยืนอยู่แถวนั้นเลย
แล้วแฟรงค์ก็ผละผมออกจากอ้อมกอดเล็กน้อย
ก่อนจะล้วงเอาของในกระเป๋ากางเกงออกมา
เป็นสร้อยข้อมือสีเงินอันเล็กๆ


แฟรงค์ :: มันอาจจะไม่มีราคาอะไรมากนะพี่เจ
แฟรงค์เก็บเงินได้น้อย แต่แฟรงค์ฝากสร้อยข้อมือนี้ให้เป็นตัวแทนของแฟรงค์นะ
ให้พี่เจรู้ว่ามีแฟรงค์ข้างๆพี่เจเสมอนะครับ


พูดจบแฟรงค์ก็ดึงมือด้านซ้ายผมไป ก่อนจะใส่สร้อยข้อมือให้ผม แล้วก้มจูบที่ข้อมือเบาๆ

ผม :: แฟรงค์ ขอบใจนะครับ พี่ไม่มีอะไรให้แฟรงค์เลยซะอย่าง
แต่แฟรงค์ทำให้พี่มากมายขนาดนี้ รู้สึกไม่ดีเลย

แฟรงค์ :: พี่เจให้แฟรงค์มาตั้งเยอะแล้ว ไม่เป็นไรหรอก
วันครบรอบของเรามีทุกวันเนอะพี่เจ พี่เจจะให้อะไรแฟรงค์วันไหนก็ได้ไง

ถึงแฟรงค์จะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่ผมก็ไม่สบายใจอยู่ดี
เลยถอดสร้อยคอที่ห้อยเกียร์ สัญลักษณ์ของชาววิศวะไว้ออกมา


ผม :: พี่ไม่ได้เตรียมอะไรให้แฟรงค์เหมือนที่แฟรงค์ให้พี่
แต่สิ่งสำคัญของพี่ในตอนนี้มีแค่สร้อยเส้นนี้ เกียร์นี้เป็นเกียร์รุ่น
ที่กว่าจะได้มาต้องผ่านการยอมรับจากรุ่นพี่ พี่ฝากเกียร์นี้ไว้ที่แฟรงค์นะ


พูดจบผมก็ใส่สร้อยให้แฟรงค์ ก่อนจะจูบลงที่เกียร์เบาๆ ซึ่งมันอยู่ตรงคอแฟรงค์พอดี
แล้วพวกเพื่อนๆผม กับเพื่อนน้องแฟรงค์ก็ตบมือ ส่งเสียงแซวกันใหญ่


มี่ :: พอๆ หมดเวลาๆ กินๆ หิวๆเว้ยย

เชน :: อย่าหวานเกินเลย กูหิวว


พูดจบพวกมันก็เดินเข้ามาประจำเก้าอี้เหมือนเดิม ก่อนจะปิ้งย่างกินกัน
ผมกับแฟรงค์หันมาส่งยิ้มให้กัน ก่อนจะไปนั่งล้อมวงกินข้าวกับพวกเพื่อนๆ
กินกันจนเริ่มอิ่ม ก็มานั่งคุยกัน


เชน :: แฟรงค์ ทำไมมึงถึงให้สร้อยข้อมือกับเจมันวะ
แล้วทำไมต้องให้วันครบรอบ 100 วัน ไหนมึงบอกครบรอบมีทุกวันไง
หรือไม่ก็น่าจะให้ในวันที่พวกมึงตกลงครบกันดิ

น้ำน่าน :: อันนี้ผมรู้ ผมเล่าเอง ก็เอามาจากน้องเฟรินส์อะพี่เชน
เฟรินส์ชอบประเทศเกาหลีมาก แล้ววันนั้นผมไปบ้านแฟรงค์มัน ก็เลยนั่งคุยกัน
แล้วพี่เจก็ส่งข้อความครบรอบมาให้แฟรงค์มันพอดีไง
เฟรินส์เลยถามว่าส่งทุกวันหรอ แฟรงค์มันก็บอกใช่ เฟรินส์มันเลยบอกว่า
นี้ๆคนเกาหลีอะ เค้าจะถือว่าวันครบรอบที่คบกัน 100 วันเป็นวันพิเศษนะ
จะแลกของขวัญกัน เช่น ซื้อเสื้อคู่ แหวนคู่ ข้อมือคู่ อะไรแบบนี้ไง

เชน :: อ้ออ แล้วแฟรงค์มันเลยคิดซื้อข้อมือมาให้เจในวันครบรอบ 100 วัน ซึ่งคือวันนี้พอดีสินะ

แฟรงค์ :: ใช่แล้ว เกือบเก็บเงินค่าขนมไม่ทันอะ

มี่ :: เค้าบอกให้ซื้อคู่ แล้วทำไมเจมันใส่คนเดียวอะ ไหนของมึงอะแฟรงค์


แฟรงค์ชูมือข้างซ้ายขึ้น โชว์ข้อมือเงิน


แฟรงค์ :: นี้ไงพี่มี่ เห็นยัง

แบงค์ :: สองเส้นนี้ปาไปเกือบสองหมื่นนะครับ

ยิม :: ทำไมแพงจังอะ

อุ่น :: ทองคำขาวครับ เพื่อนผมใจป้ำไหมละ 55555555+

แบงค์ :: งั้นผมถามบ้าง ทำไมพวกพี่ๆถึงชอบใส่สร้อยห้อยเกียร์อะ
ทุกคนเลยเนี้ย ทั้งพี่มี่ พี่แชมป์ พี่ยิม แล้วก็พี่เชน

แชมป์ :: เกียร์ เปรียบเสมือนของสำคัญของพวกเราชาววิศวะ

มี่ :: เกียร์มันก็เลยเหมือนใจของเด็กวิศวะ เลยมีคนเปรียบกันว่า...
'เกียร์อยู่ที่ใจ ...ใจอยู่ที่เกียร์ ...ฝากเกียร์ไว้กับใคร ...ฝากใจไว้กับคนนั้น' "

น้ำน่าน :: วี๊ดดดวิ้ววว งั้นพี่เจก็ฝากใจไว้ที่แฟรงค์อะดิ

อุ่น :: โอ้ยย กูเขิลว่ะ

แบงค์ :: แล้วทำไมพี่เชนไม่ให้แบงค์อะ ไม่รักแบงค์หรอ

เชน :: เดี๋ยวๆดิวะ มันต้องมีโมเมนต์จะให้ด้วยดิ ไม่ใช่ยื่นให้เลย แม่งง ไม่โรแมนติคเลยมึงเนี้ย

แบงค์ :: ถอดมาๆ อยากได้อะ

เชน :: ยอมออนท๊อปเมื่อไหร่อะ จะให้

แบงค์ :: งั้นไปไกลๆเลย


555555555+ เชนมึงนี้กวนตีนแฟนได้ตลอดเวลาเลยนะ


เปอร์ :: แล้วพี่มี่กับพี่แชมป์ละ จะให้ยังไงมีเหมือนกัน

แชมป์ :: ของพี่แลกเกียร์กันใส่นะ


มี่พยักหน้ายิ้มเยอะเย้ยยแบงค์ 5555


ปิ่น :: แล้วอุ่นละ ได้จากยิมยัง

ยิม :: ยังไม่ให้อะปิ่น กว่าจะได้มาเหนื่อยแทบตาย

อุ่น :: ก็งี้แหละ ไม่รักอุ่นไง ถึงไม่ให้ของสำคัญ

แฟรงค์ :: เบาๆหน่อยมึง แล้วแหวนทองที่นิ้วมึงอ่ะ คืออะไร นั้นก็หลายบาทละ อย่าเรื่องมากๆ

อุ่น :: ก็กูอยากได้บ้างไง ทำไมละ

ยิม :: มาเข้าคณะเดียวกันให้ได้ก่อนดิ แล้วแลกกัน

อุ่น :: อีกตั้ง 1 ปีเลยนะ จะคบกันถึงหรอ

ยิม :: อ้าวว พูดงี้ได้ไง

เชน :: มึงอย่าตีกัน วันนี้วันดีของเพื่อนมึง 55555+ พรุ่งนี้ค่อยตีกันนะ

555555+ พอเชนพูดจบก็หัวเราะเฮฮา ชวนกันคุยไปเรื่อยๆ จนเที่ยงคืน
ก็เลยพากันกลับขึ้นบ้านกัน

สรุปแล้ว ปิ่นนอนในห้องคนเดียวครับ อีกห้องไว้เก็บกระเป๋า
แล้วพวกผมก็มานอนรวมกันที่ห้องโถง
555555+ จริงๆเชนจะนอน แต่มี่ไม่ยอม
เลยสรุปง่ายๆ นอนรวมกัน จบครับจบ
ก็นอนเบียดกันไปครับ แต่อบอุ่นดี





ตี 3 เสียงมือถือผมก็ดังขึ้น


น้องแฟรงค์หยิบมือถือมายื่นให้ผม พอดีมือถืออยู่ข้างหมอนนะ

ผม :: ฮาโหลครับ เจพูดครับ

ใครวะโทรมาดึกขนาดนี้
น้องแฟรงค์พลิกตัวมากอดเอวผมไว้

เบลล์ :: เจ เจช่วยเบลล์ด้วย

ห๊ะ เบลล์ เบลล์โทรมา
ผมดีดตัวลุกขึ้นมานั่ง
จนน้องแฟรงค์ที่กอดเอวผมอยู่ตกใจลุกมานั่งตาม


ผม :: เบลล์เป็นอะไร อย่าร้องไห้ ค่อยๆพูด

เบลล์ :: เจ เจมาช่วยเบลล์หน่อย พวกมันจะรุมข่มขืนเบลล์

ผม :: ตอนนี้เบลล์อยู่ที่ไหน เดี๋ยวเจไปรับ


พวกเพื่อนๆผมเริ่มตื่นกันละครับ เชนลุกไปเปิดไฟ

มี่ :: ใครเป็นไรวะ

แบงค์ :: พี่เบลล์อะพี่

เบลล์ :: ตรงโขดหินริมทะเล เลยบ้านพักเจมา 2 กิโลได้แหละ
เบลล์ไม่รู้จะพึ่งใครแล้ว เจช่วยเบลล์หน่อยนะ เบลล์กลัว

ผม :: เดี๋ยวเจจะรีบไป เบลล์หลบอยู่แถวนั้นนะ เดี๋ยวเจไปถึงเจจะโทรไปหา

เบลล์ :: รีบๆมานะเจ


แล้วเจก็กดวางสายไป


แฟรงค์ :: พี่เจ พี่เบลล์เป็นอะไร

ผม :: เบลล์บอกให้ไปช่วย เบลล์จะโดนรุมข่มขืน
ตอนนี้หนีออกมาซ่อนอยู่ตรงริมชายหาด ไม่ไกลจากบ้านพักเรามาก

แชมป์ :: มึงเชื่อได้หรอว่ะ กูว่าไม่น่าเชื่อวะจริงๆนะ คนอย่างเบลล์

แบงค์ :: แต่ถ้าเป็นโชกุน มันทำได้นะพี่ มันทำได้จริงๆ


เชนดึงแบงค์เข้าไปกอด ก่อนจะหันมามองหน้าผม


เชน :: มึงเอาไง

ผมมองหน้าแฟรงค์ ก่อนจะตอบออกมา

ผม :: กูต้องไปวะ เบลล์เป็นเพื่อนกู ถึงจะเลิกกันไม่ดี
แต่ยังไงมันก็เป็นผู้หญิง ถ้ามันเป็นเรื่องจริง
เท่ากับเราทำให้ผู้หญิงคนนึงโดนรุมข่มขืนนะเว้ย


ปิ่นเปิดประตูออกมา

ปิ่น :: มีอะไรกันหรอ เสียงดังกันจัง

เปอร์ รีบวิ่งไปหาปิ่น

เปอร์ :: พี่เบลล์โทรมาบอกว่ามีเรื่องให้พี่เจไปช่วย

ปิ่น :: พี่เบลล์เนี้ยนะ พี่เจคิดดีๆก่อนนะ พี่เบลล์ไม่ธรรมดาอย่างที่เห็นเลยนะ

แชมป์ :: เอางี้ไปกัน ไปดูให้เห็นกับตา

เชน :: ปิ่น เปอร์ น้ำน่าน อุ่น ยิม แชมป์ พวกมึงอยู่ที่นี้ เดี๋ยวกู แบงค์ แฟรงค์ มี่ เจ ไปดูกันเอง

ยิม :: ให้ผมไปดีกว่าพี่ ผมเคยเรียนมวยไทยมา

มี่ :: เอางี่ละกัน แบงค์ อุ่น น้ำน่าน ปิ่น เปอร์ แชมป์ อยู่ที่บ้านคอยรับโทรศัพท์จากพวกกู
ส่วนกู เจ แฟรงค์ ยิม เชน จะไปช่วยเบลล์

เชน :: อืมม งั้นเอาตามนี้นะ อยู่ที่นี้ล๊อคบ้านกันให้ดีๆนะ

ยิม :: งั้นผมลงไปบอกลุงให้เตรียมรถนะ

ก่อนที่ยิมจะวิ่งไป
แฟรงค์จับมือผมไว้

แฟรงค์ :: พี่เบลล์จะไม่เป็นไรนะพี่เจ ไม่ต้องห่วง

ผม :: ขอบใจนะแฟรงค์ที่เข้าใจพี่


แฟรงค์กอดผมอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นไปเปลี่ยนชุด
พวกผมขึ้นรถตู้ ไปตามทางที่เบลล์บอก
ผมโทรถามเบลล์เป็นระยะ จนใกล้จะถึงแถวๆที่เบลล์บอก
ก็กดโทรหาเบลล์อีกครั้ง แต่ไม่มีสัญญานตอบรับจากเบอร์ของเบลล์


มี่ :: ไงวะเจ ใช่แถวนี้ไหม

เชน :: เดินลงไปตามกันไหมว่ะ

ผม :: กูโทรหาเบลล์ไม่ติดแล้ววะมึง

ยิม :: พี่เจ นึกดีๆตอนที่คุยกับพี่เบลล์ พี่เจได้ยินเสียงอะไรบ้าง


ผมพยายามนึกถึงตอนที่รับโทรศัพท์เบลล์


ผม :: เงียบมากอะ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

แฟรงค์ :: แต่นี้เสียงลมทะเลดังมากนะพี่เจ

มี่ :: เชรี้ยยแล้ว หรือว่าแผนของโชกุนว่ะ

เชน :: แบงค์อยู่ที่บ้านพัก



เห้ยยยย .. !!!!!!!

[moujay]

ต้องขอโทษที่มาต่อช้านะคะ
พอดีร่างกายแย่จริงๆ ออก รพ. 23 ธันวา
แต่แผลผ่าตัดไม่ค่อยดีนะคะ เข้า รพ.ต่ออีก
เพิ่งได้ออกมาเมื่อวาน =)

ตอนนี้สุขภาพโอเคแล้วค่ะ
จะอัพทุกวันนะคะ

ขอบคุณที่รอ และติดตามพี่เจน้องแฟรงค์และเพื่อนๆนะคะ



ถ้ามีคำผิดยังไง ต้องขอโทษไว้ก่อนนะคะ
แล้วยังไงจะรีบแก้ไขให้ค่ะ

[maemix]

แผนล่อเหยื่อใช่ไหม
แล้วตอนท้าย เฮ้ย... อะไร

[Freja]

อิโชกุนมันตั้งใจให้ผู้ชายไปข่มขึนแบงค์หรือเปล่า?

คนเขียนรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้การฟิ้นตัวเป็นไปด้วยดี สุขภาพสำคัญและมาก่อนนะคะ เรึ่องนิยายรอได้ค่ะ

[Elizabeth_TonnY]

ไม่โอน้ะคร้ะ นังน้องกุน เป็นเคะที่น่ากลัวมากอ่ะ

[maytarapat]

หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นกะน้องแบงค์อีกนะ
พี่เชนกลับไปช่วยน้องแบงค์ให้ทันนะ
แล้วอย่าลืมจัดการนังโชกุนด้วย เอาให้เละเลยนะ

[Jibbubu]

โชกุนหนูทำไมหนูน่ากลัวและร้ายอย่างนี้ ทำอย่างงี้หนูมีความสุขหรอ!?

[Mamoru]

โชกุนขอให้นู๊เป็นฮิคทีเรีย

[❣☾月亮☽❣]

   เอาใจช่วยทุกคน รวมถึงคนเขียนด้วยนะคะ
ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นๆค่ะ สมหวังทุกเรื่อง Happy New Year.

[nunda]

โอยยย  คนอ่านเครียด อิโชกุนเมิงจะทำอาร๊ายยยยย!!

[EunJin]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ น้องแฟรงค์กับเจ น่ารักมากกกกกกก
จริงๆเพื่อนๆในกลุ่มก็น่ารักทุกคนเลย ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ
แล้วก็ขอให้คนแต่งสุขภาพแข็งแรง ^^

[yjm]

เข้ามารอ และสวัสดีปีใหม่นะคะ

[seaz]

ไม่นะ!!!

[moujay]

Ch 39 ทะเล ภาค 3 || JAY ‘ Mode



เชน :: แบงค์อยู่ที่บ้านพัก

พอเชนพูดจบยังไม่ทันมีใครได้ตอบอะไร
อยู่ๆลุงคนขับรถก็เบรกรถกะทันหัน


เอี๊ยดดดด …

เสียงเบรกของรถทำให้พวกผมอุทานออกมาพร้อมกัน



เห้ยยยย .. !!!!!!!


ยิม :: มีอะไรครับลุง

ลุง :: มีผู้หญิงนอนอยู่กลางถนนนะครับ

มี่ :: เบลล์ปะว่ะ ไปมึง ลงไปดูกัน

เชน :: พวกมึงลงไปกันก่อนเลย กูโทรหาแบงค์ก่อน เป็นห่วงแปลกๆว่ะ

ผม :: เออ มึงโทรไปแล้วได้เรื่องไงตะโกนบอกพวกกู

แฟรงค์ :: พี่เจเร็วครับ รีบลงไปเถอะ


พวกผมรีบวิ่งลงจากรถตู้ลงมาดูผู้หญิงที่ลุงคนขับบอก


มี่ :: เห้ย เจๆ เบลล์ว่ะ เร็วๆมึง


ผมรีบวิ่งไปตามเสียงที่มี่เรียก

แฟรงค์ :: ไหนว่าพี่เบลล์จะโดนข่มขืนไง ทำไมสภาพยังสวยแบบนี้ละ


ครับ สภาพเบลล์ปกติมาก เสื้อผ้าหน้าผมยังเป๊ะ
แบบที่เป็นเบลล์เหมือนเดิม
ผมรีบเดินเข้าไปดึงมือเบลล์มาถามทันที


ผม :: เบลล์ นี้มันอะไรกัน


เชนวิ่งมาจากรถตู้


เชน :: เบลล์มึงทำเชรี้ยไร พูดมาดิว่ะ



มี่กับยิมรีบไปดึงเชนออกจากตัวเบลล์


ยิม :: พี่เชน ใจเย็นๆก่อน

แฟรงค์ :: ผมว่าเราเย็นไม่ทันแล้วมั้งพี่ยิม ดูโน้นดิ มาเต็มเลย


ตอนนี้รอบๆตัวผม มีกลุ่มผู้ชายประมาณ 6-7 คน
เดินเข้ามารุมล้อมไว้
ผมรีบกระซิบถามเชน


ผม :: มึงโทรหาแบงค์ติดไหม

เชน :: มันไม่รับสายกู



เบลล์ :: โทรบอกเจ้านายพวกแกด้วย ว่าเหยื่อไม่ได้ออกมา

ผู้ชายในกลุ่มนั้นกดโทรศัพท์ไปหาเจ้านายตามที่เบลล์บอก
 

ผม :: เบลล์ ทำแบบนี้ต้องการอะไร

เบลล์ :: เบลล์ขอโทษนะเจ พวกมันบังคับให้เบลล์ต้องทำ

เชน :: เหยื่อ มึงหมายถึงใคร

เบลล์ :: ก็แฟนของเชนนั้นไง โชกุนมันรักแบงค์มาก
มันโกรธที่อยู่ๆแบงค์มาบอกเลิก แล้วมาคบกับเชน คนที่ผิดคือแบงค์

แฟรงค์ :: พี่เบลล์ เรื่องความรักมันบังคับได้ด้วยหรอครับ

เบลล์ :: มันไม่มีจริงหรอกความรักนะ

มี่ :: เพราะเบลล์ไม่เคยรักไง เลยไม่รู้จักว่าความรักเป็นยังไง


กลุ่มผู้ชายในนั้นพูดขึ้นมา 


“งั้นพวกที่อยู่ตรงนี้ก็จัดการได้เลย เจ้านายไปจับเหยื่อเองแล้ว”


มี่ :: ที่พูดแบบนี้คือพวกมึงจะรุมพวกกูใช่ไหม

ยังไม่ทันมีเสียงอะไรตอบครับ
หมัดมาเต็มๆหน้าเลย
ไม่รู้ละครับหมัดใคร ตีนใคร รุมเข้ามาเต็มๆ
น้องแฟรงค์เป็นยังไงบ้าง ผมไม่รู้เลย มองไม่เห็นเลยครับ

จนได้ยินเสียงไซเรนรถตำรวจดังมา


“เห้ยย พ่อมาเว้ย ไปเร็ว”


แล้วพวกมันก็วิ่งหนีกันไป


ผมเห็นเบลล์ยืนสับสนอยู่ว่าจะหนี หรือจะไปทางไหน
ผมเลยรีบวิ่งไปจับมือเบลล์ไว้


เบลล์ :: เจ ปล่อยเบลล์

เบลล์พูดไปก็สะบัดมือผมออก

ผม :: เบลล์ อยู่กับเจ แล้วเบลล์จะปลอดภัย เชื่อเจนะ

เบลล์ :: ไม่จริงหรอก เจจะจับเบลล์ส่งตำรวจ ปล่อยสิเจ

ผม :: โอ้ยยย !


เบลล์ผลักผมล้มลง แผลจากที่โดนรุมเมื่อกี้
กับแรงผลักของเบลล์ทำให้ผมเจ็บ จนผมต้องร้องออกมา


แฟรงค์ :: พี่เจ เป็นไงบ้างครับ

แฟรงค์วิ่งเข้ามาหาผมทันที ก่อนจะมองไปที่เบลล์

แฟรงค์ :: ถ้าพี่เบลล์หนี พี่ต้องหนีไปตลอดนะ
เชื่อพี่เจเถอะ พี่เจเค้าไม่เคยทำร้ายพี่เบลล์เลยไม่ใช่หรอครับ

มี่ :: เจ รีบกลับไปบ้านพักเถอะ ติดต่อพวกที่บ้านไม่ได้สักคนเลยว่ะ

เชน :: เบลล์ มึงไปขึ้นรถ ไม่งั้นกูเอาเรื่องมึงแน่ๆ

แล้วตำรวจก็พาตัวเบลล์ขึ้นรถไป


ลุงคนขับรถเป็นคนโทรแจ้งตำรวจให้ครับ
ต้องขอบคุณคุณลุงมากๆ
ไม่งั้นพวกผมคงโดนซ้อมปางตายแน่

สภาพแต่ละคนตอนนี้เละกันหมดครับ

เชน คิ้วแตก ปากแตก กำลังกดโทรศัพท์ไปหาแบงค์

มี่ ปากแตก กำลังนั่งเอาผ้าซับเลือด

ยิม มีแค่รอยฟกช้ำครับ ไม่มีเลือดอะไร

แฟรงค์ คิ้วแตก
ผมเห็นคราบเลือดที่หางคิ้วแฟรงค์ เลยยื่นมือไปจับหน้าแฟรงค์


ผม :: เจ็บไหม พี่ขอโทษนะทำให้แฟรงค์เจ็บตัวแบบนี้

แฟรงค์ :: ไม่เป็นไรหรอกพี่เจ พี่เจก็เจ็บ ดูสิปากแตกเลย เจ็บมากไหมครับ

ผม :: ไม่เลย


ผมพูดอะไรไม่ออกละครับ ได้แต่นั่งซบไหล่แฟรงค์ไป
ไม่น่าเชื่อคำพูดเบลล์เลย ไม่น่าพาเพื่อนพาแฟนมาเจ็บตัวแบบนี้เลย

เจเอ้ยย ,, ทำไมต้องโดนผู้หญิงคนนี้หลอกซ้ำๆด้วยว่ะ




พอรถจอดที่หน้าบ้านพัก

ก็เจอ เปอร์  แชมป์ อุ่น น้ำน่าน ยืนอยู่หน้าบ้านพัก
พร้อมกับตำรวจ 3 นาย
เชนรีบวิ่งรถจากรถตู้ลงไป


เชน :: แชมป์ มึง …. เชรี้ยยยเอ้ยย อย่าบอกว่าไอ่เชรี้ยนั้นเอาแบงค์ไป

แชมป์  :: เชน มึงใจเย็นก่อน ฟังพวกกูก่อน


มี่เดินเข้าไปหาแชมป์ กอดที่จะเอามือโอบเอวแชมป์ไว้

มี่ :: มีอะไรเกิดขึ้นแชมป์

แชมป์ :: พอพวกมึงออกกันไปอะ ปิ่นก็เดินไปล๊อคประตูบ้าน
แต่เห็นมีคนยืนวนเวียนแถวๆริมหาดหลายคน ปิ่นเลยให้กูโทรแจ้งตำรวจ
กูเลยรีบโทรแจ้งตำรวจ แต่กว่าพี่ตำรวจจะมากัน ก็มีคนมาเคาะประตูบ้าน

ผม :: ใครวะ

เปอร์ :: ก็พวกโชกุนนั้นแหละพี่เจ มันเคาะประตู
ตอนแรกบอกให้พวกผมเปิดบอกว่ามาหาเบลล์
ผมก็ตะโกนไปบอกว่าเบลล์ไม่ได้อยู่ที่นี้ มันก็บอกว่าไม่เชื่อ
เปิดประตูให้มันเดี๋ยวนี้ มันก็ทุบใหญ่เลย จนพี่แบงค์ตะโกนถามว่า
โชกุนต้องการอะไร โชกุนมันเลยบอกให้พี่แบงค์ออกไปคุยกัน

เชน :: มึงอย่าบอกว่าแฟนกูเปิดประตูไปคุยกับมัน

น้ำน่าน :: ครับ แบงค์ออกไปคุยกับพวกมัน

แฟรงค์ :: แล้วตอนนี้แบงค์ไปไหน

อุ่น :: แบงค์ไปกับโชกุนครับ

เชน :: โอ้ยย ไอ่เชรี้ยเอ้ยยย


เชนอาระวาดเอามือต่อยกับกำแพงบ้าน
จนผมต้องรีบเข้าไปดึงแขนมันไว้


ผม :: เชน มึงใจเย็นๆดิ

เชน :: เย็นได้ไหมวะ แฟนกูไปกับไอ่เชรี้ยนั้นอีกแล้ว 2 ครั้งแล้วนะ
ที่กูช่วยอะไรแฟนกูไม่ได้เลย 2 ครั้งแล้วนะมึง


มี่เดินเข้ามากอดปลอบเชน


มี่ :: ตำรวจกำลังช่วยกันตามหาเว้ยเชน
แบงค์มันกล้าออกไปมันต้องรู้วิธีการเอาตัวรอด มึงใจเย็นๆ

อุ่น :: เออจริงสิ พวกพี่เจอพี่เบลล์ไหม

ยิม :: เจอ เจอเบลล์กับกลุ่มผู้ชายอีก 6-7 คน
มารุมตีนพวกพี่เนี้ย ดูหน้าดูแผลดิ


อุ่นรีบไปจับหน้ายิม ดูร่องรอยแผลให้


อุ่น :: สรุปนี้คือแผนใช่ไหม

น้ำน่าน :: เออดิ แผน ล่อให้พวกพี่มี่พี่เชนออกไป

เปอร์ :: ละถ้าแบงค์ออกไปละ

แฟรงค์ :: มันก็โดนพวกโชกุนเอาตัวไปอยู่ดี

ผม :: เดี๋ยวแล้วปิ่นไปไหน อย่าบอกนะว่าพวกมันลากไปด้วย

เปอร์ :: ไม่ใช่ครับ พี่ปิ่นไปอยู่กับเจ้าของที่พักนะ ที่โน้นจะปลอดภัยกว่า


ผมพยักหน้ารับรู้


มี่ :: แล้วเอาไงต่อ นี้ตำรวจว่าไงบ้าง

ผม :: พี่ต้ำรวจครับ ตามได้เรื่องอะไรบ้างยังครับ

พี่ตำรวจ :: ยังไม่ได้เรื่องเลย แต่พี่กำลังสอบถามน้องผู้หญิง
ที่ไปจับมาพร้อมๆกับพวกน้องเมื่อกี้อยู่ อาจจะได้เรื่องอะไรบ้าง
แต่ไม่ยอมปริปากพูดอะไรเลย

ผม :: ผมขอคุยกับเค้าได้ไหม ผมเป็นเพื่อนเค้า

พี่ตำรวจ :: ลองเข้าไปคุยดู


ผมเดินเข้าไปหาเบลล์ที่ตอนนี้นั่งอยู่บนรถตำรวจ


ผม :: เบลล์ ช่วยแบงค์หน่อยได้ไหม

เบลล์ :: ช่วยแบงค์หรอ แล้วเบลล์ละ ชีวิตเบลล์ใครจะช่วย

ผม :: มีตำรวจคอยช่วยเบลล์อยู่แล้ว เบลล์จะกลัวอะไร

เบลล์ :: เจไม่รู้หรอกว่าพ่อโชกุนมันใหญ่แค่ไหน

ผม :: แต่คนผิดนะเบลล์ เราจะปล่อยไปได้ไง

เบลล์ :: ถึงตามไปตอนนี้ คงช่วยแบงค์ไม่ได้หรอก

ผม :: พวกมันจะทำอะไรแบงค์

เบลล์ :: ทำเหมือนที่พวกมันทำกับเบลล์ไง


แล้วเบลล์ก็ร้องไห้ ผมเลยดึงเบลล์เข้ามากอดปลอบ


ผม :: ไม่เป็นไรนะเบลล์ เจอยู่ตรงนี้แล้วนะ
เบลล์โดนอะไรมา เบลล์รู้อะไรมา เบลล์บอกเจได้ไหม
เจสัญญาว่าเจจะช่วยเบลล์ จะดูแลเบลล์เอง

เบลล์ :: เจสัญญานะ เจต้องทำตามที่เจพูดน่ะ

ผม :: เจสัญญา เจไม่เคยโกหกเบลล์ เบลล์ก็รู้

เบลล์ :: งั้นเจกลับมาคบกับเบลล์ กลับมาดูแลเบลล์ กลับมาเคียงข้างเบลล์ได้ไหม

ผม :: ไม่ใช่แบบนั้นสิเบลล์ เจรักแฟรงค์ เจมีแฟนแล้ว
แต่เจดูแลเบลล์ได้ในฐานะเพื่อน เจไม่ทิ้งเบลล์แน่นอน

เบลล์ :: ถ้าเจไม่ตกลง เบลล์ก็บอกอะไรไม่ได้
ยิ่งนานไปกว่านี้ แบงค์ก็ไม่เหลืออะไรเหมือนเบลล์เหมือนกัน

เชน :: เบลล์ มึงบอกกูมา นั้นมันแฟนกูนะเว้ยยย
แล้วมึงจะมาบังคับเจมันได้ไง มึงเป็นคนทิ้งมันไปเอง
บอกกูมา แฟนกู ชีวิตแฟนกูนะเว้ยยย!!


เชนกระชากเบลล์เข้าไปถาม จนตำรวจต้องมาดึงตัวเชนออก
เบลล์หัวเราะออกมา ก่อนจะตอบใส่หน้าเชน


เบลล์ :: แฟนมึงงั้นหรอเชน แบงค์มันเป็นแฟนโชกุนอยู่
แต่มันไปบอกเลิกโชกุนเพื่อมาคบมึง โชกุนมันเลยโกรธไง
มันมาเอาของมันคืน มึงจะไปช่วยอะไรตอนนี้
ไปตอนนี้คนของมึงก็ไม่เหลืออะไรพอให้มึงได้สัมผัสแล้วละ มันต้องโดนแบบที่กูโดน

มี่ :: เบลล์ มึงสงบสติหน่อย ทุกคนจะช่วยมึงนะ มึงพูดมาเถอะโชกุนเอาแบงค์ไปไว้ที่ไหน

เบลล์ :: กูไม่เหลืออะไรแล้ว แบงค์ก็จะไม่เหลืออะไรแบบกู 5555555555+


เบลล์หัวเราะแบบคนเสียสติ


เบลล์ :: พวกมึงรู้ไหมกูโดนอะไร มึงฟังไว้สิ
เพราะตอนนี้เพื่อนพวกมึงกำลังโดนแบบกู
โชกุนมันฉีดยาเข้าเส้นกู ทำให้กูติดยาต้องการยา
แล้วมันก็ให้ลูกน้องมันข่มขืนกู  ฮือออออ
แล้วกูจะมีชีวิตต่อยังไง มึงบอกจะช่วยกู จะช่วยยังไงพวกมึงพูดสิ

เจ :: ทำไมเบลล์มายุ่งกับโชกุนได้ละ โฟรค์ทำไมไม่ช่วยเบลล์

เบลล์ :: โฟรค์มันติดยาไงเจ มันเลยเอาเบลล์มาส่งให้โชกุนแลกกับค่ายา
เพราะเจ ถ้าเจให้ทุกอย่างกับเบลล์ เบลล์จะไม่เป็นแบบนี้หรอก
เพราะแก ไอ่แฟรงค์ ไอ่วิปริต มึงแย่งทุกอย่างจากกู


เบลล์เริ่มโวยวาย เริ่มหาเรื่องทุกคนรอบตัว
จนตำรวจต้องมาล้อมจับเบลล์ไว้


แฟรงค์เดินเข้ามากอดผมไว้แน่น
เหมือนจะบอกให้รู้ว่าแฟรงค์ยังอยู่ข้างๆผมไม่ไปไหน
แล้วพี่ตำรวจก็เดินเข้ามา


พี่ตำรวจ :: พี่เจอเพื่อนน้องแล้วนะ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว
ส่วนคนที่เอาตัวเพื่อนน้องไป กำลังตามจับอยู่

เชน :: เป็นอะไรมากไหมครับพี่

พี่ตำรวจ :: พี่ไม่ทราบอาการแน่ชัดเหมือนกัน
ยังไงเดี๋ยวพวกน้องไปอยู่ที่ รพ. เลยก็ได้ มีอะไรพี่จะไปสอบปากคำที่นั้น
เดี๋ยวบ้านพักหลังนี้พี่จะกันสถานที่เกิดเหตุไว้ก่อน

ผม :: ครับ ขอบคุณครับพี่

พี่ตำรวจ :: ครับผม เดี๋ยวพี่ให้คนนำทางไปที่โรงพยาบาลนะ


พวกผมรีบขึ้นรถตู้แล้วตามรถตำรวจไปที่โรงพยาบาล




โรงพยาบาล xxxx

พวกผมรีบวิ่งไปที่ห้องฉุกเฉิน ก็เจอกับตำรวจอีก 2 นายที่ยืนรออยู่

คุณตำรวจ :: พวกน้องเป็นเพื่อนกับคนเจ็บใช่ไหม

ผม :: ครับ เพื่อนผมเป็นไงบ้าง

คุณตำรวจ :: ติดต่อผู้ปกครองเพื่อนให้มาที่โรงพยาบาลเลยนะ

เชน :: แล้วเพื่อนผมเป็นยังไงบ้างครับ

คุณตำรวจ :: เพื่อนพวกน้องเสียตั้งแต่ในที่เกิดเหตุแล้ว

เชน :: ห๊ะ … คุณตำรวจพูดว่าอะไรนะครับ

คุณตำรวจ :: คนเจ็บเสียชีวิตแล้วครับ

เชนทรุดลงนั่งกับพื้นทันที
พวกน้องอุ่น น้ำน่าน เปอร์ แฟรงค์ ถึงกับกอดกันร้องไห้
น้องยิม กับน้องปิ่นได้แต่ยืนมองแฟนตัวเองเงียบๆ
ส่วนมี่กับแชมป์ กำลังยืนสอบถามเหตุการณ์กับตำรวจอยู่


แบงค์ น้องแบงค์ เสียแล้ว?

ทำไมวะ เพราะผมออกไปหาเบลล์?? ไปช่วยเบลล์ใช่ไหม??
แบงค์ถึงโชคร้ายแบบนี้!!


เห้ยย .. บอกทีว่ามันไม่จริง


แบงค์ ...


เชน ...



เพราะกูเอง กูขอโทษ TT’

[maytarapat]

เฮ้ยๆๆๆๆๆ ไม่จริงงงงงงงงนร้าาาาาาา
ม่ายยยยยยยจริงงงงงงงงง
อย่าทำกะพี่เชนอย่างงงงงงงี้เล๊ยยยยย