หัวข้อ: { เดือนเกี้ยวเดือน } [END]

[tuek]

ระวังน้องโยจะงอนนะ

[gayraygirl]

เล่นแบบนี้ก็พูดออกคำเดียวว่า เฮ้อ 
อยากให้พวกนั้นโดนเอาคืนบ้าง

[ikkyumonroely]

พาน้องมาเที่ยวแทนที่จะทำให้น้องมีความสุขที่สุด
ดันห่วงศักดิ์ศรีบ้าบอไออออพี่ป่า มันน่าให้น้องโกธรหนักๆ หนีกลับบ้านเลยโย
ส่วนบรรดาศรีภรรยาทั้งหลายช่วยน้องให้น้องเอาคืนให้หนักๆ เลย น้อยใจแทนวาโยและเนี่ย

หนีกลับไปเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
งอลให้หนัก!!

ส่วนคุณผู้หญิงทั้งหลาย... หน้าโบกมากี่ชั้น เราช่วยกระเทาะให้เอาไหม เพื่อจะบางลงบ้าง 
รีบมาต่อเถอะน๊า อยากให้แฮ๊ปปี้ไปยันตอนจบเลยจริงๆ

#ขออภัยอินหนักมาก 

[KilGharRah]

ไอ้พี่ป่าเสร็จแน่ๆอะ โดนน้องโยโกรธแน่ หึหึ 

[n_thanus.]

ซวยละพี่ป่า555555
รอดูโยนะ 

[Tatangth]

เมะไลน์เล่นอะไรไม่รู้เรื่องอีกละจ้า 

[ex-soulL]

งานเข้าแล้วพี่ป่า คือเคลียร์กันยาวแน่นอน...แอร๊ยยยยย คนแต่งใกล้สอบเสร็จแล้วววว เค้ามารอที่เล้าทุกวันเลยน้า คนแต่งบอกจะมาจนเราเบื่อเยยยยยยยย ห้ามลืมน้า
ปล.อยากอ่านคู่โฟร์ทบีมมมมมม เค้าชอบคู่นี้มว้าก 

[Da@@]

อ่านยังไม่ถึงไหนเลยคะ

แต่ชอบอ่ะ  น่ารักดี
อ่านไปอมยิ้มไป  มีความสุข

อยากให้น่ารักงี้ไปทั้งเรื่องเลยแหะ  ไม่อยากกินมาม่าอ่ะ

[white feather]

โถ่ สงสารพี่ป่า โดนโยจัดหนักแน่ๆ รีบเฉลยความจิงดีกว่าไหมเนี่ย
ไหนๆพี่ป่าก็โดนแล้ว จัดให้พี่แกได้เอาคืนสองหนุ่มวิศวะมั่งนะค่ะ จะได้ทั่วถึง 55555

[ploysure]

มาต่อเถอะค้าบบบ
อยากเห็นโยเวอร์ชั่นโสดๆเริ่ดๆ
เอาให้พี่ป่าหงายเงิบไปเลย55555

[PRiiNCEKiiM]

อิพี่ป่า อิห่านนนนนนนนน 555655

[thenumberten]

โยจัดหนักๆให้พีาป่าเลยยย
เล่นไรไม่รู้เรื่องงงงงง 555

[kinny]

     รออ่าน  ส่องทุกวัน  ยิ่งกว่าส่องหาสามีซะอีก  ฮือๆๆๆๆ   ติดนิยายเรื่องนี้แทนสามีล่ะ    มานะจ๊ะ  จะได้อ่านอีกน่ะจ๊ะ 

[nopkar]

อ่าวว สร้างดราม่ากันเอง 5555555

[onekiss]

 
อิพี่ป่างานเข้าละทีนี้

[ToRoNtO]

เจอมนุษย์เมียแน่พี่ป่า

[arij-iris]

เหอๆๆ เมียโกรธจะรู้สึกนะ หมอป่าาา

[torae]

โอเคพนาโสด.... วันนี้
แต่วาโยขอโสดไปจนจบทริปนี้เลยละกัน
จะทำอะไร จะกินที่ไหน เล่นอะไร ไปกะใคร ก็ตามสบาย
ใครไม่ต้องมาตามหึงตามหวง ตามขัดล่ะ เที่ยวกันสนุกๆกับพี่คิท พี่บีม
ไม่ต้องไปสนใจคนที่อีโก้แรง รักหน้า รักศักดิ์ศรีเกินกว่าที่จะห่วงความรู้สึกเรา
น้องโยเจอแต่เรื่องไม่ดีๆในช่วงที่ผ่านมา
มาเที่ยวนี่แทนที่จะได้หย่อนใจ กลายเป็นอ่อนใจแทน
เฮ้ออออ...

ปล. พี่โฟร์ทกะมิ่งทำกะวาโยได้โดยไม่คิดถึงใจกันเลย
เสียแรงที่โยเห็นทั้งคู่เป็นพี่เป็นเพื่อนที่ให้ใจ หมดคำที่จะกล่าว

[Chiffon_cake]

เดือนเกี้ยวเดือน #50








   
   โยไม่โสดหรอก ใครจะให้โยโสดล่ะ ผมไม่ยอมหรอกนะ วันที่โยโสดคือวันที่ผมต้องตายก่อน!
   ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมก็อดเซ็งเพราะสิ่งที่ผมทำไม่ได้ ตอนนี้ผมสภาพผมโดนเมียเมินชนิดที่ว่าหน้าของผมเขาก็ยังไม่อยากจะมอง บอกเลยว่าเจ็บกว่าหมาเมินเยอะ
   ด้วยความเซ็ง ผมจิบเบียร์ในกระป๋องอยู่ริมหาดแถวๆที่พัก ข้างหน้าผมก็คือทะเลแต่มืดไปหมดแล้วแถมน้ำยังขึ้นมากด้วย ส่วนข้างหลังผมคือที่พักของพวกนั่นแหละ จริงๆแล้วทุกคนก็รวมตัวกันอยู่ในนั้น แต่ผมทนโดนโยไม่สนใจไม่ไหว ผมก็เลยออกมาข้างนอกซะเลย

   ต้นเหตุมันก็เป็นเพราะผมเองนี่แหละ สมแล้วที่โดนโยงอนขนาดนั้นใส่ พรุ่งนี้ยังไม่รู้เลยครับว่าจะง้อยังไง เฮ้อ...

   ผมได้ยินเสียงบานประตูเลื่อนข้างหลังเหมือนมีคนออกมาจากห้องพัก น้องโยเดินนำเพื่อนมิ่งออกมาท่าทางจะออกไปไหนกันก็ไม่รู้ ผมจ้องเขม็ง โยหันมาเห็นผม แต่ก็หันหน้าหนีแทบจะในทันที ส่วนไอ้มิ่งเอาแต่เดินตาม ท่าทางเหมือนโดนโยบังคับให้พาไปไหนสักที่

   จะไปไหนกันวะ...นี่มันจะสี่ทุ่มแล้วนะ

   “ไปไหนกัน”

   ผมร้องถาม โยไม่สนใจผมครับเดินหนีไปเลย ส่วนไอ้มิ่งส่งเสียงตอบกลับมา   

   “ไม่รู้เหมือนกันครับ”

   บอกแล้วว่ามันโดนบังคับมา...ผมกำกระป๋องเบียร์ทำท่าทางลังเล ก่อนที่จะตัดสินใจลุกขึ้นไปแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องพัก ควานหากุญแจรอมอเตอร์ไซค์เช่าที่ห้อยอยู่แถวนั้น

   “ไปไหนวะ” ไอ้โฟร์ทส่งเสียงถาม

   ผมเลยหันมามองหน้ามัน

“เพื่อโย กูยอมโดนล้อว่าเป็นตุ๊ดว่ะ”







   
   ไอ้มิ่งขับรถให้โยซ้อนมายังหาดที่พวกเรานั่งเรือกันมาถึง มันเป็นร้านกาแฟน่ารักที่เข้าตาผมตั้งแต่ผมมาถึงที่นี่แล้ว แถมชื่อยังโดนใจซะจนอยากตบเท้าเข้าไปอุดหนุน

   มาหารัก

   โยเดินนำไอ้มิ่งเข้าไปสั่งเครื่องดื่มแล้ว ตอนที่ไอ้มิ่งยังไม่ไปถึง ผมคว้าคอเสื้อมันไว้ซะก่อน มันดูไม่ค่อยตกใจที่เห็นผม ท่าทางจะรู้ว่าผมคงตามมาแน่ ไม่ช้าก็เร็ว
   เดือนปีนี้ทำเดือนปีที่แล้วหมั่นไส้ยิ่งนัก...คอยดู ผมจะทำให้มันหุบยิ้มฉับ

   “คิทท้องเสียว่ะ”

   ได้ผลชะงัดแบบไม่ต้องรอนาน ไอ้มิ่งหุบยิ้มจริงๆแถมยังเดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็วเพื่อกลับไปยังที่พัก ไม่ห่วงไม่สนใจเพื่อนที่มันพามาแล้วครับ สาแก่ใจไอ้ป่าจริงๆ
   เหลือแต่น้องโยข้างในแล้วสินะ ผมค่อยๆเดินเข้าไปในร้าน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่โยทำท่าเหมือนหากระเป๋าสตางค์ทั่วตัวตัวเองพอดี
   ผมยิ้ม ท่าทางโยจะลืมหยิบมา
   ก่อนที่โยจะหันมาหาความช่วยเหลือจากมิ่ง(ที่ป่านนี้น่าจะออกไปไกลแล้ว) ผมยื่นกระเป๋าสตางค์ของผมออกไป และโยก็หันมาพอดี
   ผมยืนซ้อนกับเขาชนิดว่าใกล้มาก เหมือนน้องเขาอยู่ในอ้อมแขนผมกลาย ๆ ทันทีที่รู้ว่าเป็นผมน้องถอยห่างออกไปสองก้าวครึ่ง
 
   ความมั่นใจไอ้ป่าลดลงฮวบ ท่าทางจะต้องง้อกันอีกยาว...

   “ตกลง...ยังไงเหรอคะ” พนักงานที่ร้านถามผม พร้อมกับมองหน้าผมกับโยสลับกัน ผมมองตามหลังโยที่เดินหนีไปนั่งข้างนอกก่อนที่จะบอกพนักงานว่า
   “ขอแบบเขาอีกแก้วละกันครับ เท่าไหร่ครับ”

   หลังจากที่จัดการสั่งเสร็จผมก็เดินออกมาข้างนอกตามโย โยเลือกที่นั่งที่มีเบาะรองนั่ง ติดริมทะเลที่มีลมพัดเย็น ๆ ตีเข้าหน้าเบา ๆ ถ้าผมเข้าไปนั่งกับน้องตอนนี้ล่ะก็ ผมไม่รู้ว่าตัวผมจะโดนอะไรโยนมาใส่บ้าง เพราะงั้นผมเลยนั่งอีกโต๊ะ และนั่งหันหน้าไปหาโยแทน

   เห้ย...สวยว่ะ

   ผมมองซ้ายมองขวา มององค์ประกอบรอบ ๆ ตัวโย แม้ว่าจะมืดแล้วแต่ร้านก็เปิดไฟแสงสวยมาก ๆ แบบนี้มันเหมาะกับพวกเล่นกล้องมือใหม่อย่างผมให้ลองแชะภาพเก็บไว้ โดยเฉพาะภาพของโยเนี่ย ผมนับแทบไม่ไหวเลยครับว่าแอบถ่ายเขาไปเท่าไหร่แล้ว
   โชคดีที่หยิบลูกสาวติดมือมาด้วย ผมไม่รอช้าหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายโยเอาไว้ทันที เมื่อได้ยินเสียงชัตเตอร์ เจ้าตัวก็หันมาพร้อมๆกับขมวดคิ้วใส่ผม
   ผมทำท่าหันไปถ่ายอย่างอื่น ไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งนั้น โยส่ายหน้าเบาๆให้ผม ผมก็เลยถือโอกาสถ่ายเขาต่อ เมื่อเขาหันมาอีก ผมก็หันไปถ่ายอย่างอื่นอีก เป็นอย่างนี้ไม่ต่ำกว่าสามรอบ จนโยเอาหมอนแถวนั้นมาปิดหน้าซะอย่างนั้น

   “อ้าวววว”

   ผมส่งเสียงร้องออกมาอย่างไม่ปิดบัง ได้ยินเสียงโยหัวเราะนิดหน่อยเบื้องหลังหมอนบ้านั่น ผมอดยิ้มตามไม่ได้ เจ้าตัวยังขี้แกล้งเหมือนเดิม(หรือภาษาเถื่อน ๆ ที่ไม่ได้ใช้สำหรับพูดกับแฟนว่า กวนตีน) ผมก็เลยคิดว่าคงไม่ได้ง้อยากอย่างที่คิดเอาไว้ เพราะอย่างน้อยโยก็ยิ้มแล้วนี่
   ตอนที่ทางร้านเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ ผมค่อย ๆ เขยิบไปนั่งตรงข้ามโย โยเปิดหมอนออกมาเจอผม เป็นคราวที่เขาต้องตกใจบ้าง

   “เห้ย!”

   ผมยิ้มแฉ่ง เลื่อนแก้วเข้าไปให้เขา ก่อนที่จะเอ่ยปากชวนคุย “มาคนเดียวเหรอครับ”

   โยมองหน้าผมเหมือนผมเล่นอะไรเป็นเด็กๆ

   “น่ารักนะครับ มาคนเดียวแบบนี้ แฟนทั้งห่วงทั้งหวงแย่”

   โยสบตาผม สายตาน่ากลัวมาก “ไม่เป็นไรครับ แฟนตายโหงแล้ว” ขนลุกนะเฟ้ยพูดแบบนี้อ่ะ

   “เอ่อ งั้นเหรอครับ แสดงว่าจีบได้สิ”

   โยคงอยากด่าว่าจีบบ้าจีบบออะไรวะ...เขาส่ายหน้าใส่ผมก่อนที่จะหันไปมองอย่างอื่น

   “ให้พี่จีบคนเดียวได้ป่าว อย่าให้คนอื่นมาจีบได้มะ”

   ผมพูดเสียงอ่อย เกรงใจชิบหายอีกนิดก็ต้องยกมือไหว้แล้วมั้ง มือเรียวของโยบีบหลอดแน่นขึ้น เขินรึเปล่าวะ หรือเก็บงำความโกรธรอปะทุออกมาเป็นระเบิด

   “ไม่ได้หรอก” โยตอบผม... “ผมยังรักแฟนที่ตายโหงไปแล้วคนนั้นอยู่ครับ”

   เฮ้ออออ ผมถอนหายใจเฮือกยาวก่อนจะดึงมือโยมาจับ

   “พี่ขอโทษ”

   ผมไม่ปล่อยโอกาสให้โยได้ชักมือกลับ

   “พี่ผิดไปแล้วครับ”

   “เล่นอะไรของพี่ป่าหา” โยเสียงดังขึ้น

   “พี่แพ้ไอ้พวกวิศวะอ่ะ มันให้พี่แกล้งโสด ไม่งั้นมันจะล้อพี่ว่าเป็นตุ๊ดเพราะไม่ทำตามคนที่ชนะ”

   โยทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ

   “สนุกกันมากมั้ย”
   “ไม่สนุกเลย” ผมยอมรับจากใจ
   “พี่ป่า” โยมองหน้าผม ก่อนที่จะเปลี่ยนน้ำเสียงใหม่ “ทำไมแพ้ล่ะครับ”

   ในที่สุดเมียก็เข้าใจ! นอกจากผมจะเป็นพ่อบ้านใจกล้าแล้วผมยังพิชิตใจเมียได้อีกนะเนี่ย(อยากจะกระโดดทำท่าเยส!)

   “พี่ไม่ได้กากนะ รองเท้าพี่มีปัญหาต่างหาก” ผมเชื่ออย่างนั้นสุดจิตสุดใจ
   “แล้วแข่งอะไรกันอ่ะ”
   “วิ่งแข่งกัน”

   โยคงคิดไปแล้วว่าผม ไอ้โฟร์ท กับไอ้มิ่งคือเด็กประถม เพราะดูจากสีหน้าแล้วคงจะคิดอย่างนั้นจริง ๆ แหละครับ

   “งั้น...” ผมจับมือโยแน่นขึ้น “...คืนนี้โยไม่โสดแล้วนะ”




   “...”




   “จะคืนไหนก็ไม่โสดทั้งนั้นนั่นแหละ!”



   ผมประกาศเสียงกร้าว โยหัวเราะออกมานิดหน่อย “ปล่อยได้แล้ว ไม่ถนัดเลย”



   แม้จะยังไม่อยากปล่อยมือ แต่ผมก็ต้องปล่อย นั่งตรงข้ามกันแบบนี้โยคงจะไม่ถนัดจริงๆนั่นแหละ



   “แล้วไม่กลัวโดนล้อว่าเป็นตุ๊ดเหรอ”

   “ตุ๊ดที่ไหนจะหล่อปานนี้” ผมตอบน้องไป “แถมยังทำโยร้องทั้งคืนได้ด้วย”

   “ไอ้พี่ป่า”

   “ขอโทษครับ”

   โยส่ายหน้าใส่ผม ก่อนที่จะดึงเอากล้องในมือของผมไปเล่น เปิดดูรูปที่ผมถ่ายเอาไว้ มีแต่รูปของเขาทั้งนั้นนั่นแหละ ขนาดตอนทานเข้าวเย็นที่ผมต้องแกล้งโสดผมยังถ่ายรูปเขาเอาไว้เลย


   แชะ



   ผมได้ยินเสียงชัตเตอร์ โยแอบถ่ายรูปผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้...

   “พอดีลูกเพจคิวท์บอยพากันบ่นว่าไม่มีรูปใหม่ ๆ พี่ป่าเลย”   
   “เดี๋ยว ๆ นี่ไปเป็นแอดมินกับเขาเมื่อไหร่”
   ชัตเตอร์ยังคงดังต่อเนื่อง
   “ลองทักทายเป็นคลิปดูมั้ย” โยหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาพร้อมถ่ายคลิปผม
   “เห้ย ๆ เอาจริงเหรอเนี่ย เสี่ยวตายเลย พี่ไม่ใช่คนดังขนาดนั้นนะ”

   โยกลอกตาเล็กน้อยก่อนที่จะเข้าเพจคิวท์บอยให้ผมดู รูปที่แอดมินโพสต์ล่าสุดเป็นรูปผมนานมากแล้ว เพราะผมไม่ได้ตัดผมทรงนั้นแล้วครับ
   หนึ่งหมื่นห้าพันไลค์...

   “ดังสุดในมหาลัยเราแล้ว” โยพูดออกมา พร้อมกับกดถ่ายคลิปโดยไม่ให้ผมตั้งตัวก่อน นี่คือการแก้แค้นในแบบฉบับของเขาเหรอ “ตอนนี้ผมกำลังอยู่กับเดือนมหาลัยที่ฮอตที่สุดในประเทศไทยแล้วนะครับ บอกหน่อยครับว่าเราสองคนอยู่ที่ไหน...”
   
“...อะไรของโย”

   “บอกไปสิ เอ้อ”

   “ร้านมาหารัก”
   
“มาร้านนี้ มาหา ‘รัก’ เหรอครับ”
   
ผมในจอของโยคงกำลังยิ้มมุมปากอยู่


   “เปล่าครับ”


   “...”


   “มากับ ‘รัก’ ต่างหาก”













   “คลิปนั้นทำไมไม่โพสต์ล่ะ”
   “โพสต์ก็บ้า ไม่คิดจะโพสต์อยู่แล้ว”
   “เขินอ่ะดิ”
   “ไม่ได้เขินนนนนนน”

   “เห้ย จุ๊ๆๆ” ผมลากโยให้มาหลบหลังพุ่มไม้ข้างที่พักหลังจากที่พากันกลับ มีคนกำลังวางเพลิงแถวชายหาดครับ! ผมล้อเล่น แอบเห็นไอ้โฟร์ทกำลังยืนคุยกับไอ้บีมอยู่ ท่าทางสวีทกันอย่างโจ๋งครึ่ม เนื่องด้วยบรรยากาศของทะเล และเทียนที่ผมไม่รู้ว่าโฟร์ทหรือบีมจุด ผมว่าน่าจะเป็นฝีมือของรายแรกมากกว่า

   “ทำไรเนี่ย เสี่ยวแดกมาก ไม่กลัวไฟไหม้หาดหรือยังไง”
   “พี่ป่า อย่าเสียงดังสิ” โยห้ามปรามผมใหญ่
   “ทำไม ชอบแบบนี้หรือไง” ผมตกใจเล็กน้อยเพราะหน้าตาโยดูกระตือรือร้นที่จะดูมาก หรือโยคิดจะเผือกมากกว่าวะครับ ผมไม่เข้าใจ
   “อย่างกับจะทำให้” โยทำเสียงดูถูกนิดๆใส่ผม
   “นี่ คนหล่อเขาไม่ทำแบบนี้กันหรอก เสี่ยวแดกจะตาย”
   “มองไปที่พี่โฟร์ทใหม่อีกรอบ แล้วจะไม่พูดคำนี้”
   “เป็นแฟนคลับไอ้โฟร์ทเหรอ”
   “เขาเป็นไอดอลโยนะนั่น”
   “ไอดอลบ้าไร เอาพี่นี่ เป็นไอดอลของโย”
   “ไม่เอา”
   “วาโย...จับจูบนะ”
   “เอาดิ ชกนะ” โยชูกำปั้นใส่ผม “ทีนี้ก็เงียบ ๆ และก็...แอบฟังได้แล้ว”










   [ พาร์ทของโฟร์ท ]
   ย้อนกลับไปเมื่อสิบนาทีก่อน
   ผมสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เป่ามือที่โดนน้ำตาเทียนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเพื่อเรียกความกล้าของตัวเอง ตอนนี้บีมกำลังอยู่ในห้อง พร้อม ๆ กับคิทและก็ไอ้มิ่งน้องผม สองรายหลังน่าจะหลับไปแล้ว เพราะงั้นนี่แหละคือทางสะดวกของผม
   ผมเลื่อนประตูกระจก ค่อย ๆ เดินไปสะกิดบีมที่กำลังหลับ
   “เฮ้”
   “อืม”
   “ลุกได้ป่ะ”
   “ไม่ได้” เวร...ต้องลุกสิ
   “ลุกแป๊บหนึ่ง มีอะไรจะให้ดู”
   “ไม่เอา กูเพลีย”
   “ไม่เกินสิบนาทีหรอก”
   “...”
   “นะ นะ บีม นะ โฟร์ทขอ”

   บีมลืมตาขึ้นมามองผมเล็กน้อย ในที่สุดเขาก็ยอมลุกตามแรงฉุดของผม “หลับตาด้วย”

   “อะไรอ่ะ”
   “ไม่มีอะไรหรอก หลับตาก่อน”

   เขาทำท่าเหมือนหงุดหงิดเล็กน้อยแต่จริง ๆ แล้วผมเชื่อว่าเขาไม่หงุดหงิดหรอก พอผมเห็นว่าเขาหลับตาอยู่ผมก็ค่อย ๆ พาเขาเดินมายังชายหาดที่ผมแอบมาจัดเตรียมเอาไว้อย่างเงียบ ๆ
   มันคือเทียนที่จุดเอาไว้ไม่ได้กินพื้นที่มาก เรียงกันเป็นตัวอักษรอ่านว่า



F (หัวใจ) B



แม้จะดูเสี่ยวไปนิดแต่ผมทุ่มเทมากนะครับ แอบขนเทียนมาตั้งแต่ในกรุงเทพโน่นแน่ะ
ผมปล่อยมือบีมที่ยังคงหลับตาอยู่ ก่อนที่จะไปยืนฝั่งตรงข้าม คุกเข่า ยื่นดอกไม้ให้

“ลืมตาได้”

บีมลืมตา ตอนแรกเขาหยีตานิดหน่อยเพราะผมเพิ่งลากเขาขึ้นมาจากเตียง พอเห็นผมเขาหัวเราะนิดหน่อยก่อนที่จะหันไปมองรอบ ๆ แล้วทำหน้าตกใจ
“เห้ย ทำเองเหรอ”
ผมยิ้มภูมิใจ “ใช่แล้ว”
“เถื่อน ๆ อย่างมึงเนี่ยนะ”
ยิ้มสะดุดเล็กน้อย “ก็เห็นในหนังอ่ะ” ผมแก้ตัวเสียงอ่อย “นี่ จะรับได้ยัง ดอกไม้อ่ะ เจ็บเข่าแล้ว”

“ไม่เอาได้มั้ยวะ”
“ไม่ได้”


บีมส่ายหน้าเบา ๆ ให้ผม ก่อนที่จะรับดอกไม้ผม ผมลุกขึ้นยืนปัดดินออกจากเข่า

   “มือมึงแดงไปหมดแล้วอ่ะ น้ำตาเทียนเหรอ” บีมตั้งข้อสังเกต
   “ใช่ กว่าจะเสียบแต่ละอันได้ ล้มแล้วล้มอีก”


   บีมทำหน้าสงสารผม ก่อนที่จะดึงมือผมไปดูอย่างละเอียด



   “เฮ้อ...ทำอะไรบ้า ๆ”
   “แล้วชอบมั้ยล่ะ”
   “ไม่รู้สิวะ ก็ตลกดีนะ”
   “ตกลงมันดีมั้ยเนี่ย”
   “ฮ่า ๆๆ”
   เห็นเขายิ้มผมก็ดีใจแล้ว บีมยิ้มไม่พอเอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายเทียนที่ผมทำให้ด้วยนะครับ
   “อัพลงไอจีเลย”
   “ไม่อัพ”
   “อัพ”
   “ไม่อัพ บ้าเหรอวะ”
   “อัพ แท็กโฟร์ทด้วย”
   “เอาแต่ใจชิบ”

   ผมยิ้มแฉ่ง มองดูผลงานตัวเองอยู่กับคนที่ผมอยากให้เห็นผลงานอย่างภาคภูมิใจ จนผมรู้สึกได้ถึงเสียงแฟลชที่กำลังสาดมาทางนี้

   “กรรม โยลืมปิดแฟลช!”
   “รีบปิดสิ!”   

   ผมได้ยินเสียงคู่เดือนเกี้ยวเดือนดังมาจากหลังพุ่มไม้ หมดกัน บรรยากาศสองต่อสองที่ผมสร้าง บีมได้ยินเหมือนกัน เขาหัวเราะไม่พูดอะไร และก็เอาแต่ถ่ายรูปเทียนอยู่นั่น

   “โฟร์ท” บีมกระตุกแขนผมให้เข้าไปใกล้ “เซลฟี่...”
   “ครับผม” ผมเดินเข้าไปเซลฟี่กับบีมและข้างหลังเป็นฉากเทียนที่ผมทำ

   “โด่ พวกกูมาขัดขนาดนี้ก็ยังจะสวีทได้เนอะ” ไอ้เชี่ยป่าเดินออกมา ตามหลังมาด้วยน้องโย น้องทำหน้ารู้สึกผิดมาก ส่วนไอ้ป่าอย่าว่าแต่รู้สึกอะไรเลยครับ มันไม่รู้สึกอะไรหรอก หน้ามันด้าน... “เดี๋ยวกูขอลอกมั่งนะ ท่าทางเด็กนี่จะชอบ”
   “กูไม่ให้ลอก” ผมสวน “มึงมาขัดทำไม มึงเป็นสก็อตไบรท์เหรอ”
   “โยขอโทษ โยไม่ได้ตั้งใจ” น้องยกมือไหว้ผม
   “ไม่เป็นไรไอ้น้อง ก็ไม่ได้จะสวีทอะไรมากมาย” ผมก็แค่แกล้งพูดแหย่ไอ้ป่าไปงั้นแหละ

   พวกเราจัดการดับเทียนและดูแลสิ่งแวดล้อมแถวนั้นให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมโดยที่ผมต้องขอบใจคู่เดือนเกี้ยวเดือนด้วยครับที่ช่วยเก็บ คุยกันสัพเพเหระนิดหน่อยก่อนที่จะพากันกลับไปยังที่พัก
   ปรากฏว่าได้เงิบกันเป็นแถว
   ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่วางแผนทำอะไรให้แฟน
   ป้ายเอสี่สีขาวเขียนอย่างลวก ๆ แปะไว้หน้าประตู


คืนนี้นอนนอกบ้านได้มั้ยครับ อย่าเพิ่งกวนผมกับพี่คิท



   “ไอ้เชี่ยมิ่ง...” ไอ้ป่าปิดปากแฟนมันไม่ให้ร้องเสียงดัง “พี่ป่า เราต้องนอนข้างนอกจริงเหรอ”
   ผมกับบีมถอนหายใจ อยากจะพังประตูเข้าไปแต่ก็ไม่รู้ว่าพวกมันทำอีท่าไหนกันอยู่(คิดลึกกันได้ตามสบายเลยครับ) คืนนี้คงต้องนอนข้างนอกจริง ๆ นั่นแหละ
   ไม่มีใครหงุดหงิดอะไรกันมากมายเลยครับ ท่าทางพวกเราจะชอบเสียด้วยที่ได้นอนข้างนอก






   ผมกับไอ้ป่าช่วยกันยกเก้าอี้ชายหาดหน้าบ้านพักมาตั้งริมทะเล แม่ง ดันมีแค่สามตัว แต่ละคนก็ตัวเล็ก ๆ กันทั้งนั้นเลย

   ผลสุดท้ายลงเอยกันที่ว่าผมกับบีมนั่งกึ่งนอนกันคนละตัว ในขณะที่โยต้องมานั่งที่หว่างขาของไอ้ป่าให้มันกอดมันหอมอย่างสบายใจ แทนที่มันจะอึดอัด ไอ้เชี่ยป่ากลับชอบ แอบดอมดมโยไปเรื่อย

   ผมเดินออกมาจากห้องพัก พบว่าบีมหลับไปแล้ว โยนซอฟเฟลให้ไอ้เชี่ยป่า ในขณะที่ผมเตรียมเปิดขวดทั้งทาทั้งฉีดให้บีม รายนี้มาเที่ยวแต่ขี้เซามากเลยครับ ได้ข่าวว่าเมื่อคืนก่อนสอบไม่ได้นอนเลย อยู่บนรถ อยู่บนเรือเขาก็เอาแต่หลับ
   ผมมองจนรู้ว่าคงไม่มียุงอะไรมากร้ำกรายแฟนผม และตอนนั้นเองที่ผมได้ทิ้งตัวลงนั่งกึ่งนอนอย่างสบายใจ

   ท่าทางจะไม่ได้นอน แม้จะเย็นสบายแต่นี่มันข้างนอก ผมจะนอนได้ยังไงล่ะ

   โยในอ้อมแขนของป่าหลับไปแล้ว ในขณะที่ไอ้ป่ากำลังเช็คอะไรในโทรศัพท์

   “ตุ๊ดจนได้นะมึง” ผมแซวมัน
   “มึงลองแกล้งโสดต่อหน้าแฟนมึงดูดิ แล้วมึงจะได้รู้ว่านรกมีจริง” ป่าพูดน้ำเสียงเรื่อย ๆ “กูยอมรับว่ากูแพ้ และก็จะเลี้ยงมึงกับไอ้มิ่งตลอดทริป”
   “ให้มันจริงละกัน” ผมเอื้อมมือไปจับมือบีมที่นอนหันไปทางอื่น


   “ชิบหาย...”


   “อะไรวะ” หันไปมองพระเอกของเรื่องที่ดูโทรศัพท์ของตัวเองอยู่ สีหน้ามันเครียดขึ้นเล็กน้อย


   “เปล่าหรอก” มันวางโทรศัพท์แล้วหัวจมูกตัวเองไปฝังที่ขมับคนในอ้อมแขนอ้อมขามัน “...เรื่องเดิม ๆ”


   “มีอะไรก็เล่ามา เพื่อนมึงก็เมียกู”


   ผมรู้สึกได้ว่าบีมบีบมือผมแน่นขึ้น...แสดงว่ายังหลับได้ไม่สนิท คงจะอยากรู้เหมือนกันว่าป่ามันมีปัญหาอะไรรึเปล่า คนที่ดูโชคดีที่สุดในโลกแบบมันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรได้ถึงขนาดนั้น










   “ก็แค่...พ่อแม่กูทะเลาะกัน”










TBC*

[Mouse2U]

จุ๊ๆๆๆ โฟร์ทเอ๋ยโฟร์ท~ ทำไมโฟร์ทถึงไม่ปักเทียนก่อนจุดไฟล่ะค้าา หืม? น้ำตาเทียนจะได้ไม่หยดโดนมือไงล่ะ

[yymomo]

อ่านจบละขอจิ่มก่อน เดวไปคอม

[❣☾月亮☽❣]

   เย้ มาแล้วว     มากับรัก

น้องโยชนะเลิศ    ขอบคุณค่ะ

[oumpatta]

นึกว่าจะมีฉากนั้นนนน (นี่เราคิดอะไรเนี่ยยยยย) 

[myapril]

หวานๆมาทั้งตอน
พอจบตอน ทำเอาได้กลิ่นมาม่า

[ssipra]

ชอบคู่โฟร์ทบีมมากกกกกก เสี่ยวมากกกกกกกกกกก 
หมอป่าก็น่ารัก น้องโยก็น่ารัก 
แล้วมิ่งคิทนี่ทำอะไรกันให้ห้องอ่ะ อิอิ 

พ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องอะไรคะเนี่ย

[kutelittlepoly]

พ่อแม่พี่ป่าเหรอที่ทะเราะกัน แอบงงเบาๆตอนท้าย

สุดท้ายอิพี่ป่าก็ยอมเป็นตุ๊ดซะงั้น ยังไม่หายหมั่นไส้พี่ป่าเลย โยน่าจะงอนนานๆ เอาให้ง้อยาวๆ

รอตอนหน้านะคะ  ยินดีกับพี่ชฟคด้วยจบปริญญาตรีแล้ว (เห็นมาจากในเพจ)

[::UsslaJlwaJ::]

ตอนนี้หวานน่ารักก อยากไปร้านมาหารักบ้างจุงงง

ปล.อย่าดราม่านะค้าาาา TT^TT

[SheGame]

พี่ป่าโยน่ารักมากกกกกก
โฟร์ทบีมก็น่าอิจฉาาาาาาาา
แต่มิ่งคิทนี่ยังไงๆ จะสวีทกันก็เกรงใจกันหน่อย เดี๋ยวใปปีนหน้าต่างดูคริคริ

[BeeRY]

ทำไมเคราะห์ซ้ำกรรมซัดขนาดนี้นะพี่ป่า
แต่ว่าคู่ FB เค้าสวีทเกินหน้าเกินตามากเลยน้าาา น้องโยอยากสวีทบ้างใช่ไหมอ่า แต่มากับรักก็สวีทมากๆๆๆๆ

[khunkun91]

 
ว่าแล้ววววว พี่ป่าต้องทนไม่ได้ อ่านแล้วนึกถึงบรรยาหาศร้านเลย ชิวๆริมทะเลโรแมนติกมาก

โฟร์ทบีมสวีทหวานมากแต่ต้องยอมให้มิ่งคิท 555555

มิ่งคิทร้ายสุดนะ