ตอนที่ 8“ทำไมเปลี่ยนรูปครับ”
“…..”“ถามไม่ตอบ มีอะไรๆ จุดๆทำไมเนี่ย”
คราวนี้ก็แปลกใจอีกรอบ สมมติถ้าเป็นคำถามแทงใจจริงๆ ก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปสิ คุยกับคนนี้มีอะไรให้ลุ้นตลอด
“ให้คุณกิน”เหมือนสตั๊นท์ไป 5 วินาที แทบไปไม่เป็น
“อ่ะนี่นะ ผมก็พาน้องฝึกงานไปคลินิกยาต้าน ฯ”
เอารูปในแกลลอรี่มือถือ โพสในโปรแกรมแชทให้อีกฝ่ายเห็น
ขอใช้มุกคนอีกฝั่งมั่ง เปลี่ยนเรื่องหน่อย เหมือนใจมันเต้นเร็วไงไม่รู้
“ยาต้านอะไร”“ยาต้านไวรัสเอดส์”
“คุณทำงานโรงพยาบาล ?”“ประมาณเจ้าหน้าที่ด้านสาธารณสุขแหละครับ”
“ผมให้คนอื่นใช้ปากทำให้ ผมจะติดโรครึเปล่า”“ก็ต้องดูว่าเยื่อบุอ่อนช่องปาก หรืออวัยวะเพศคุณมีแผลเปิดหรือไม่ แต่ส่วนใหญ่นะฝ่ายรับติดง่ายกว่ามาก ถ้าสมมติฝ่ายรุกมีเชื้อเอชไอวีอยู่นะ”
“ถ้าติดเชื้อจะรู้ได้ไงว่าตัวเองจะเป็น”“ชัวร์ๆเลยต้องเจาะเลือดครับ ประมาณสามเดือนหลังได้รับเชื้อ หรือไม่ก็เจาะเลือดสามครั้ง 0, 1 , 6 เดือน สามครั้งนี่โคตรจะคอนเฟิร์มผล แต่ก็มีแบบที่รวดเร็วฉับไว คลินิกนิรนามก็มี เจาะปุ๊บรู้ผลปั๊บ อะไรอย่างนั้น”
“คุณถามทำไม คุณไปเสี่ยงอะไรมา”
“ก็ให้ออรัลอย่างที่บอก”“อ่อๆ”
“มีทำอะไรมากกว่านี้มั้ย”
“ไม่มี”เชื่อดีเปล่าฟะ เกย์สมัยนี้เขาขุดทอง ทะลายถังส้วมกี่ถังต่อกี่ถังเยอะแยะๆ
“เหตุเกิดเมื่อไหร่คุณ”
“ปีกว่าๆแล้ว”“สภาพคุณเป็นไง ผอม น้ำหนักลด ต่อมน้ำเหลืองโต กินข้าวไม่ได้ ผื่นคันทั่วตัว อย่างงี้เลยมั้ย”
“อ้วน”“โอเค จบ”
“หลังจากเกิดเหตุ คุณไปมีเซ็กส์กับใครอีกป่ะ”
“ไม่มี”“เออ แล้วคุณให้ใครออรัลล่ะน่ะ”
“แฟนเก่า”ทำไมเราต้องซักเยอะขนาดนี้วะ
“เจาะเลือดยัง”
“เจาะแล้ว”“ผลเป็นไงล่ะคุณ”
“ปกติ”“อ้าว แล้วคุณถามผมทำม้าย”
“อยากรู้”มันโล่งจริงๆนะ เฮ้อ.. โกหกไม่โกหกขอโล่งใจไว้ก่อน
“ผมว่าคุณนี่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ”
“คงงั้น”“คุณก็อย่าไปเสี่ยงอย่าไปมีเซ็กส์อีก แบบไม่ป้องกัน”
“ครับ”“ในรูปไม่มีคุณ”“ผมถ่ายรูปน้องฝึกงานดิ ไม่เห็นหน้าผมหรอก”
“อืม”----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณเม้นต์ทุกๆท่านเลยนะครับผม คือเยอะมากสำหรับคนเขียน พอดีวันนี้มันดึก มีเวลามาคุยกันค้าบ
ปล. วันทำการ จำนวนตอนจะได้ไม่เยอะเท่าวันหยุดนะ คนเขียนต้องทำงานด้วย
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------