ทะเล (๑) แล้วผมก็ค้นพบว่ามันยากเหลือเกินที่จะเปลี่ยนตัวเองให้เข้มแข็งภายในไม่กี่วัน .. ผมพยายามหลบหน้าพี่ขุนแล้ว พยายามออกห่าง ย้ายไปนอนกับทาย เวลาเดินผ่านผมนี่แทบจะวิ่งหนี แต่ไม่ใช่เขาพอเจอหน้ากันทีไรพี่เขากลับชอบเข้ามาหาเรื่องผมตลอด ผมไม่เข้าใจเหมือนกันที่เขาพูดว่ารังเกียจผม คนเราถ้ารังเกียจกันก็ต้องอย่ามาเจอ ต้องดีใจที่ผมไม่มาให้เห็นหน้าสิ .. แต่นี่ยิ่งผมหนี เขาก็ยิ่งตาม ผมไม่ค่อยเข้าใจเขาเท่าไหร่ บางทีเขาอาจจะกำลังหาทางแกล้งผมอยู่ก็ได้..
เย็นเลิกงานผมกับทายก็กลับไปจัดกระเป๋า ตอนแรกผมถูกพี่ขุนขู่ให้ไปกับเขาแต่ผมไม่ไป ผมบอกพี่เขาว่าผมพาพี่วาร์ฟไปด้วยซึ่งนั่นทำให้เขาหัวเสียมาก เขาด่าผมว่าจะพามันไปทำไมและอื่นๆอีกสารพัด แต่ผมคิดว่าถ้ามีพี่วาร์ฟไปด้วยผมกับทายคงปลอดภัย แล้วอีกอย่างผมมานั่งคิดๆ ถ้าผมไปกับเขาผมอาจจะต้องโดนคุณรตีแขวะต่างๆนาๆอีกก็ได้ ผมเลยตัดสินใจนั่งรถมากับพี่วาร์ฟกับทายดีกว่า
จุดหมายปลายทางของเราคือบางแสน ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจว่าทะเลเมืองไทยมีที่ไหนน่าเที่ยว แต่ทายเล่าให้ฟังว่าช่วงนี้ทะเลบางแสนใสสะอาดมีนักท่องเที่ยวไปกันเยอะกว่าปกติ ผมก็เออออตามไป วันนี้เราจะพักบางแสน รุ่งขึ้นเราจะไปเกาะล้านกัน ใช้เวลาเดินทางประมาณสองชั่วโมงเนื่องจากรถติดเราก็ถึงที่พักเป็นรีสอร์ตติดชายทะเลแค่ข้ามไปก็เป็นหาดบางแสน
"มากันแล้วหรอ กูเปิดห้องไว้สามห้อง มึงนอนกับกู เลย์นอนกับทาย ส่วนคุณหาห้องเองละกันนะ อีกห้องของเพื่อนผมสองคน ตอนนี้ห้องพักก็หมดแล้วด้วย คงจะหายากสักหน่อยนะครับ" พอลงมาจากรถพี่ขุนก็เดินเข้ามาหา มาถึงก็จัดแจงที่นอนหมอนมุ้งเรียบร้อย ถามผมหรือยังว่าผมอยากจะนอนกับคุณไหม
"พี่ขุนก็นอนกับคุณรตีไปสิครับ ผมจะนอนกับทายกับพี่วาร์ฟเอง" ผมก็ไม่เชิงประชดนะครับ แต่ไม่อยากให้เขาเห็นแก่ตัวแบบนี้ ผมนอนสามคนในห้องเดียวกันก็ได้ ไม่มีปัญหา
"มึงอย่ามาประชดกูนะ อยากนอนกับผัวใหม่จนตัวสั่นหรือยังไง" ผมกำหมัดแน่น คำก็ชู้สองคำก็ผัวใหม่ ผมไม่ใช่พี่นะที่จะคบใครซ้อนไปทั่ว
"พอเถอะครับผมไม่อยากทะเลาะกับพี่ ตกลงตามนั้นนะครับ ผมนอนสามคนพี่ก็นอนกันไป" ผมพูดจบก็เดินขนกระเป๋าเข้าไปเก็บในห้อง ทายกับพี่วาร์ฟก็เดินตามเข้ามา มันเป็นห้องติดกันสามห้อง ห้องที่ผมอยู่ก็ใหญ่พอควรครับ มีเตียงขนาดคิงไซส์ มีตู้ โต๊ะ โทรทัศน์ ตู้เย็นพร้อม
"พี่นอนโซฟาเอง เราสองคนนอนเตียงไปแหละ" พี่วาร์ฟพูดสีหน้ายิ้มแย้ม ผมแอบเห็นนะครับว่าพี่เขาแอบเขม่นหน้าพี่เลย์อยู่
"ที่จริงนอนสามคนก็ได้นะ แต่มันอึดอัด ผมว่าพี่นอนโซฟาสบายสุดละ" ทายพูดขึ้นมา ผมว่าทายโหดนะ แต่พี่วาร์ฟนี่หัวเราะชอบใจใหญ่ ฮ่าา ถ้าคู่นี้ได้คบกันคงน่ารักดีทีเดียว
ก๊อก. ก๊อก
"ทายเปิดเอง" ทายเดินไปเปิดห้องก็พบว่าพี่เลย์เป็นคนเคาะ
"เรามีปาร์ตี้อาหารทะเลนะ สนใจก็ออกมานะครับน้องทาย น้องแก้วด้วยนะ ขุนมันเรียกเราอยู่" พี่เลย์ส่งยิ้มหวานเยิ้มตาเจ้าเล่ห์ให้ทายเสร็จก็เดินออกไป ส่วนทายตอนนี้คือเบ้ปากหน้านี่บู้บี้เหมือนปลาทองชนตู้เลย
"เอาไงอ่ะแก้ว จะออกไปดีป่ะ เราหิวอ่ะ คือสามชั่วโมงที่อาหารไม่ตกถึงท้อง" ทายบอกผมลูบท้องเบาๆ พี่วาร์ฟที่เดินออกมาก็บ่นว่าหิว เราเลยตัดสินใจเดินออกมาด้านนอก พอออกมาก็เห็นผู้ชายสี่คนนั่งล้อมวงกันอยู่ ว่าแต่ผมไม่เห็นคุณรตีเลยนะ
"มาๆๆ ทายแก้วนั่งก่อน อาหารตักได้เลยนะ พี่จ้างเขามาเผาอาหารทะเลให้อ่ะ ทานเยอะๆนะครับน้องทาย เดี๋ยวพี่ร้องเพลงให้ฟัง เอ่อนี่เพื่อนพวกพี่นะ พี่เจ๋งกะพี่ปั๊ม" พี่เลย์ที่ถือกีตาร์พูดแล้วดีดร้องไปเรื่อยๆ ผมทักทายพี่ๆก่อน หลังจากนั้นพวกผมก็มุ่งหน้าสู่โต๊ะอาหารเลยครับ ปูเผา กุ้งเผา หอยเชลล์ ไหนจะข้าวผัดทะเลอีก ของโปรดผมทั้งนั้นเลย ผมเหลือบมองพี่ขุนก็เจอว่าพี่แกจ้องผมอยู่ตลอด ผมเลยแกล้งอยู่ใกล้ๆพี่วาร์ฟไว้ ส่วนเพื่อนพี่เขาสองคนก็แซวๆทายกับพี่เลย์เรื่อยๆ สักพักก็ได้ยินเสียงเพลงนี้ขึ้นมา สงสัยพี่เลย์จะมอบเพลงนี้ให้แก่ทายนะ ..
อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ
ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ ตั้งแต่วันแรกเจอ ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ
พอรู้จักก็อยากจะทักทาย พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย
เธอหายไปก็ห่วงเธอแทบตาย จะเป็นเช่นไร ตรงนั้นมีใครดูแลหรือไม่ก็ไม่รู้
เกือบลืมหายใจเมื่อเธอเข้ามาใกล้ๆ
แค่เธอยิ้มมาก็สั่นไปทั้งหัวใจ
อยากจะบอกเธอให้ได้รับรู้ความในใจ
แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ ว่าเธอคิดเช่นไร
ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป
ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ๆ ได้ยินเสียง ได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล
จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ มากเพียงไหนฉันจะไม่ยอมพูดไป
อยากจะบอกให้เธอได้รู้ใจ
ที่จริงก็อยากจะบอกคำนั้นไป
แต่กลัวเหลือเกิน ว่าจะต้องเสียใจ
หากเธอรับไม่ได้ เธอคงไม่ยอมให้อภัย กับคำนั้น
อึดอัดเหลือเกิน ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน
อึดอัดหัวใจแต่ก็กลัวว่าถ้าพูดไป กลัวว่าจะต้องเสียใจ
มองกันให้ดีเธอก็คงรู้ ในความห่วงใยฉันมีอะไร ...
ซ่อนอยู่ ที่ยังไม่รู้คือเธอนั้นคิดอย่างไร
มองกันให้ดีเธอก็คงจะเห็น ความจริงที่เป็น ...
ว่าฉันคิดอะไร หนึ่งคำนั้นที่ยังไม่ได้พูดไป
จะเก็บเอาไว้ในวันที่เธอเผยใจ รอวันนั้นวันที่ฉันแน่ใจ
ว่าวันนี้เธอคิดว่าฉันนั้นใช่ และเธอพร้อมจะฟังความข้างใน
จะบอกว่ารักให้เธอได้ยินใกล้ๆ บอกว่ารักเธอได้ยินหรือไม่
ถ้ายังไม่ชัด ฟังอีกครั้งก็ได้ ได้ยินไหมว่ารักเธอทั้งหัวใจ
ระหว่างที่พี่เลย์ร้องเพลงนี้ผมรู้สึกได้ว่ามีคนสองคนกำลังจ้องมาที่ทาย ส่วนอีกคนกลับเอาแต่มองมาที่ผม เขาอยากจะพูดอะไรกับผมหรือเปล่าผมเองก็ไม่แน่ใจ เรานั่งทานกันจนอิ่มแต่พวกพี่ขุนก็ยังนั่งดื่มเบียร์กันไม่เลิก ผมไม่ได้ดื่มครับ ก็แค่มาเที่ยวพักผ่อน ไม่ได้มาปาร์ตี้อะไรมากมาย
"ไปคุยกับกูหน่อย" แล้วเขาก็ไม่ยอมนั่งเฉยๆจนได้ พี่เขาเดินมาคว้าข้อมือผม ไม่แรงมากแต่ก็เจ็บ
"คุยเรื่องอะไรครับ" ผมย้อนถาม รู้สึกหลังๆพี่ขุนจะกล้ามองหน้าผมบ่อยและนานขึ้นนะ ผมหวังว่าเขาจะไม่สังเกตเห็นใบหน้าที่แท้จริงของผมเสียก่อน
"เอาเถอะน่า มาคุยก่อนแปปเดียว" เขาดึงแขนผมมา ทายกับพี่วาร์ฟรีบเข้ามาห้ามแต่ผมบอกไว้ว่าถ้าผมไม่ออกมาภายในสิบห้านาทีให้เข้าไปตาม ผมถูกดึงเข้ามาในห้องนอนพี่ขุน พี่แกเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วเดินกลับมาหาผมที่ยืนอยู่ตรงประตู ไม่กล้าเข้าไปลึกมาก
"ทำไมไม่มานอนกับกู" เขาไม่ได้มองหน้าผมแต่เขาเอามือข้างนึงดึงผมเข้ามากอดอีกข้างยันกำแพงไว้ เขาคงเมาสินะถึงได้ทำอะไรแบบนี้กับผมได้
"ผมขอนอนกับเพื่อนนะครับ" พูดออกไปดีๆเพื่อไม่ให้เขาใจร้อน ผมอยู่กับเขาจนเริ่มรู้แล้วว่าต้องทำตัวแบบไหนไม่ให้เขาหงุดหงิด
"มึงจะนอนกับชู้ก็พูดมาเถอะ เออ อยากไปนอนไหนก็ไป" เขาผลักผมออก ผมเลยรีบเปิดประตูเดินออกมา อารมณ์ไหนของเขาวะเนี่ย ผมเดินผ่านพี่ๆเขายังนั่งร้องเพลงอยู่เลย ทายกับพี่วาร์ฟดูโล่งใจที่ผมออกมาได้
"เขาเรียกแก้วไปทำไมอ่ะ ไม่ได้ทำร้ายอะไรแก้วใช่ไหม" ทายถามตอนเข้าห้อง ทายไล่พี่วาร์ฟไปอาบน้ำก่อน ส่วนผมตอนนี้หยิบพวกกระเป๋าเครื่องสำอางค์ออกมา
"เปล่าเลย เขาถามแค่ว่าทำไมไม่นอนกับเขา เราเลยบอกว่าจะนอนกับเพื่อน เขาก็ปล่อยเรามา" ผมก็บอกไปตามความจริง เขาคงเมาจริงๆแหละ ไม่อย่างนั้นคงไม่เรียกผมไป
"มันเป็นบ้าอะไรของมันวะ ไม่ชอบแต่จะเอา หมาหวงก้างชัดๆ" ทายพูดหัวเสีย ตอนนี้พี่วาร์ฟออกมาจากห้องน้ำแล้วครับ
"ทายขออาบก่อนนะแก้ว ไม่ไหว หัวเหม็นกุ้งเผาไปหมด" ผมขำท่าทางทายจนทายเดินลับเข้าไปในห้องน้ำถึงได้หันมาคุยกับพี่วาร์ฟ
"คู่แข่งพี่เขาขยันหยอดทายทุกครั้งที่มีโอกาสเลยนะ พี่วาร์ฟไม่กลัวทายจะเอียงไปฝั่งโน้นหรอ" ผมก็ถามไปงั้น อยากรู้ว่าพี่วาร์ฟคิดอย่างไร
"พี่ไม่กลัวหรอกเพราะว่าพี่จริงใจ และทายก็คงกูคนเป็นว่าต้องชอบใครมากกว่ากัน" พี่วาร์ฟพูดน้ำเสียงมั่นใจมากจนผมหลุดขำ ดีใจแทนทายจัง มีคนดีๆเข้ามาในชีวิตบ้าง ไม่เหมือนผมสักนิด
"แล้วเราล่ะ ไอ้ขุนมันทำอะไรเราอีกไหม" พี่วาร์ฟถาม
"ไม่ได้ทำอะไรครับ เขาก็แค่เมาน่ะ" ผมบอกพลางคิดถึงอ้อมกอดเมื่อครู่ เฮ้อ แต่เขากอดผมก็เผลอดีใจแล้ว ไหนว่าจะเปลี่ยนตัวเองไงแก้ว
"พี่ล่ะไม่เข้าใจมันจริงๆ เฮ้อ อดทนนะแก้ว ทนไม่ไหวก็เลิกซะ อย่าทน" ผมพยักหน้ารับความหวังดีจากเขา สักพักทายก็อาบน้ำเสร็จ ผู้ชายตัวเล็กๆในชุดนอนลายหมีพูห์นี่ทำเอาคนตัวโตที่ใส่ชุดบอลนอนแทบตาถลนออกมาเลยครับ ไม่เอาแล้ว ผมไม่ขัดจังหวะแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า ..
"นอนได้ไหมครับ แก้วปิดไฟล่ะนะ" ผมถามพี่วาร์ฟ สงสารเหมือนกันครับ แต่พี่แกเสียสละเองผมก็ว่าอะไรไม่ได้ เอาไว้พรุ่งนี้ผมค่อยหาห้องนอนให้พี่แกดีกว่า พอปิดไฟเราก็เข้านอนครับ สรุปที่มาบางแสนคือมาพักผ่อนก่อนไปเกาะเฉยๆ พรุ่งนี้เราต้องออกกันตั้งแต่ตีห้า นี่ก็เที่ยงคืนแล้วได้นอนไม่ถึงห้าชั่วโมงเอง
.
"ขุนคะ รตีมานอนตั้งนานทำไมมาช้ากันจัง" เสียงแจ๋นโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ ไม่ต้องบอกก็รู้ครับว่าเธอเป็นใคร ที่พวกเรามาช้าเพราะออกกันสายน่ะครับ มาถึงท่าเรือก็เกือบหกโมง มาถึงก็เจอคุณรตีที่มารออยู่แล้ว
"ดูนางใส่ชุดดิ เมียฝรั่งยังอาย" ทายหันมากระซิบกับผม ที่ทายพูดแบบนั้นเพราะคุณรตีเธอใส่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงข้างหลังเป็นเส้นพาดไปพาดมากางเกงเอวต่ำขาสั้นรองเท้าเปิดหัวเปิดส้น ก็ไม่ได้น่าเกลียดขนาดนั้นหรอกครับ ทายก็พูดไป
"ไปกันเถอะ ไปสปีดโบ๊ทที่ฉันเช่าเอาไว้ น้องขนของให้พี่ด้วย" พอติดต่อเรื่องจองเรียบร้อยเราก็เดินไปลงเรือ น่าตื่นเต้นดีครับ ครั้งแรกของผมบนเกาะล้าน เห็นทายเล่าว่าเคยมาแล้วหลายครั้งเวลาขี่มอ'ไซต์สนุกมาก ผมเลยอยากนั่งบ้าง เพราะผมขี่ไม่เป็นครับผมกลัว
"ทะเลที่นี่สวยดีเนอะทาย" ผมบอกทายน้ำเสียงตื่นเต้น ผมไม่ค่อยได้ไปไหนหรอกครับเนื่องจากเป็นคนชอบเก็บตัว เพื่อนก็ไม่มี ป๋าก็พาไปแต่ต่างประเทศ มาครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกนอกสถานที่กับเพื่อนๆเลยครับ
"ที่ใต้สวยกว่านี้อีก ถ้ามีโอกาสจะพาไป" ทายหันมายิ้ม เรานั่งติดกันสามคนส่วนอีกฝั่งเป็นพี่ขุนคุณรตีกับเพื่อนๆ ผมไม่ได้ยินหรอกครับว่าเขาพูดอะไรกันเพราะลมตีแรงคลื่นทะเลก็แรงมากๆ แต่ผมไม่ค่อยชอบสายตาเวลาเธอมองผมเลย มันเหมือนรังเกียจผมอยู่ตลอดเวลา
"ขุนคะรับรตีด้วยค่ะ" เราลงจากสปีดโบ๊ทเรียบร้อยคนสุดท้ายเป็นคุณรตีเธอเรียกพี่ขุนไปรับเธอลงมาจากเรือ
"โอ๊ย ขอบคุณนะคะ" เธอก้าวลงมาแล้วกอดพี่ขุนไว้ จงใจหันหน้ามาเยาะเย้ยผม ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ ใครอยากจะทำอะไรก็ทำ
"รีสอร์ตมึงนี่ลึกไปนะ" พี่ขุนด่าคนชื่อเจ๋ง โห พอเข้ามาถึงถึงรู้ว่าใหญ่โตมากครับ เป็นรีสอร์ตหลังใหญ่มาก อยู่ลึกมากในที่ส่วนบุคคล มีสระว่ายน้ำพร้อมร้านอาหารร้านใหญ่บริการ พอลงจากรถของรีสอร์ตผมก็วิ่งดูอะไรน่าตื่นตาแถวนั้นจนทายต้องมาจูงให้เอาของไปเก็บ
"รตีนอนกับขุนนะคะ" คุณรตีพูดเสียงดังอ้อนพี่ขุน
"อื้ม นอนเหมือนเดิมละกัน ส่วนเลย์มึงไปนอนกับไอ้ปั๊ม ไอ้เจ๋งมันจะไปนอนห้องมัน" เขาไม่ได้พูดถึงผม แต่ถ้าพูดว่าเหมือนเดิมคือผมต้องนอนกับทายกับพี่วาร์ฟ มาวันนี้ดูพี่ขุนเขาเย็นชาใส่ผมมากครับ หรือเขาจะไม่พอใจอะไรผมอีก อ่อ ไม่หรอก ผมรู้แล้ว เป็นเพราะแฟนเขามาแล้ว เขาเลยไม่สนใจผม
"ห้องกว้างว่ะที่สำคัญมีเตียงแยกให้เตียงนึง แสดงว่าคุณไม่ต้องนอนโซฟาแข็งๆอีกแล้ว" ทายพูดแล้วกระโดดขึ้นเตียงนุ่มๆ อยากเล่นน้ำแล้วอ่ะ ออกไปตอนนี้เลยได้ป่ะ แปดโมงเขาเล่นกันยัง
"ทายไม่อยากนอนกับพี่บ้างหรอครับ อบอุ่นนะ" พี่วาร์ฟพูดเสียงทะเล้นเลยโดนทายปาหมอนใส่หน้าเข้าให้ โอย ขำจนเหนื่อย
"พูดมาก แก้วจะเข้าห้องน้ำไหม เราหิวแล้วอ่ะ ทางโรงแรมน่าจะมีอาหารให้นะ ไปๆเข้าห้องน้ำซะ" ทายบอกผลักผมเข้ามาผมเลยทำธุระเช็คใบหน้าอันน่ากลัวก่อนจะเดินออกมา เราออกมาด้านนอก อากาศดีจนต้องยืดเส้นยืดสาย เดินมาหน้าร้านก็เจอพี่ขุนนั่งดื่มกาแฟอยู่ พวกผมสั่งข้าวต้มกับชุดอาหารเช้ามาคนล่ะชุด เรานั่งคนล่ะโต๊ะ สักพักคุณรตีกับเพื่อนพี่ขุนก็ตามมาสมทบ
"เกลียดอิคุณรตีมากเลยว่ะ พี่ขุนนายไปเก็บมันมาจากไหนเนี่ย" ทายพูดเพราะได้ยินคุณรตีเธอวีนพนักงานที่เสิร์ฟกาแฟให้เธอแทนที่จะเป็นน้ำส้ม
"อย่าไปสนใจเขาเลยน่า เราก็ทานของเราไป" พี่วาร์ฟบอกทาย ผมได้ยินเสียงจิ๊ปากจากทายหลังจากนั้นเราก็เมาท์ต่อทานต่อ
"นี่กุญแจรถนะมีสองคัน จะขี่ไปไหนก็ได้ตามสบายครับ" พี่เจ๋งลุกเอากุญแจมาให้ที่โต๊ะ
"ขอบคุณมากนะครับ" ผมกับทายรีบมองหน้ากัน แบบนี้ก็เที่ยวสบายเลยสิ พอทานข้าวเสร็จเราก็ออกไปบึ่งรถชมบรรยากาศเลยครับ พี่วาร์ฟขี่ตามมาอีกคัน พี่ขุนมองผมตาขวางเลยก่อนผมจะออกมา ก็มีคุณรตีแล้วนี่ จะเอาอะไรอีก เราขี่เวียนรอบหมู่บ้านวนไปทะเลออกไปด้านนอกแล้วขี่กลับมา ใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆในการทัวร์ครั้งนี้
"สนุกมากเลยอ่ะทาย เราชอบมาก ไม่เคยนั่งมอไซต์ทัวร์ขึ้นเขาลงห้วยแบบนี้เลย" บอกทายอย่างตื่นเต้น
"เราขี่เร็วจนพี่ขี่ตามแทบไม่ทันรู้ไหมทาย" พี่วาร์ฟพูดแล้วนั่งลงทำหน้าหอบ
"แก่แล้วก็เงี้ยะแหละ ธรรมดา" ทายพูดจบพี่วาร์ฟก็หัวเราะนิดๆเหมือนถูกใจ สงสัยจะชอบโดนด่าสินะ
"เอางี้นะ บ่ายสามไปนั่งชายหาดกัน ตอนนี้ให้โอกาสงีบกันก่อน" ทายพูดแล้วกระโดดขึ้นเตียงนอน พี่วาร์ฟก็ขึ้นไปนอนบ้างเหมือนกัน แต่ผมยังไม่ง่วงเลยเดินออกมาด้านนอก เดินมาเรื่อยๆก็เจอกลุ่มเด็กกลุ่มใหญ่กำลังเล่นวิ่งไล่จับกันอยู่
"เห้ย! แก้วหน้าม้ามา แก้วหน้าม้า!!!" เด็กพากันแตกตื่นชี้มาที่ผม เออเนอะ ผมลืมไปสนิทเลยว่าหน้าตาผมมันน่าเกลียดขนาดไหน ยิ่งเป็นเด็กด้วยล่ะก็ ก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา
"โอ๊ย ฮึ่ก ฮืออออ". มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงที่วิ่งไม่ทันพี่เขาล้มลงแล้วร้องไห้ออกมาใหญ่ น่าสงสารน้องเขามาก แต่ก็กล้าๆกลัวๆ กลัวว่าเขาจะรังเกียจหน้าตาผมหรือเปล่า
"เป็นอะไรไหมครับ ไหนให้พี่แก้วดูซิ" ผมเดินเข้าไปใกล้ น้องมัวแต่ก้มหน้าร้องไห้ เนื้อตัวมอมแมมเกิดจากการเล่นดินทรายเปรอะเปื้อน แต่ผิวจริงคงเนียนน่าดู ตัวเล็กผมหยักโศกน่าฟัดมากๆ
"หนูเจ็บจังเลย ฮึ่ก" น้องเบ้หน้ามองเข่าตัวเองที่ถลอก ดีนะไม่มีเลือดไหล ผมปัดเข่าให้ทรายออกไปแล้วอุ้มน้องขึ้นมา น้องไม่กลัวผมสักนิดครับ มีการเอานิ้วมาลบๆรอยสิวรอยด่างดำด้วย
"ทำไม อึ่ก มันลบไม่ออก" น้องหนูถาม ผมเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ ส่วนน้องก็นั่งตักผม
"มันลบไม่ออกหรอก เพราะพี่ไม่อยากให้มันออก" น้องทำหน้าตางงๆ ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วครับ
"ถ้าพี่อยากให้มันออก มันก็ลบออกใช่ไหม" น้องหนูถามผมเลยก้มไปหอมแก้มสักฟอด ช่างเป็นเด็กฉลาดเสียจริง
"ใช่แล้วครับ แล้วหนูชื่ออะไรเนี่ย" ผมถามน้องตาโตที่ตอนนี้เริ่มกอดผมแล้ว
"หนูชื่อฟ้า แม่บอกหนูท้องกว้างเหมือนแผ่นฟ้า" ผมหัวเราะในคำตอบ ช่างน่าเอ็นดูเสียจริงน้าาา
"พี่ชื่อแก้วน้า แม่พี่ก็บอกว่าพี่เหมือนทรายแก้วที่บริสุทธิ์" ผมพูดพลางนึกไปถึงแม่ คิดถึงท่านจังเลยครับ
"หนูไม่เข้าใจ". น้องส่ายหัวมุดอยู่ที่อกผม หึ เด็กน้อย
"พี่แก้วตัวหอม หนูชอบ" น้องพูดแล้วดมเสื้อผมจนจมูกติดเสื้อ ฮ่าา น้องก็ตัวหอมครับ หอมแป้งเด็ก ผมฟัดไปหลายทีเหมือนกัน
"พี่ก็ชอบเราน้า" ผมไม่มีพี่ชายหรือน้องชายเลย พอเห็นเด็กน่ารักๆแบบนี้ผมก็อดเอ็นดูไม่ได้
"ฟ้า แม่ให้มาตาม". เด็กที่วิ่งหนีผมไปเดินมาบอก แต่เขาไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ผมนะครับ
"พี่แก้ว หนูไปก่อนนะ บะบายย" น้องกระโดดลงพื้น ส่งจูบให้ผม ก่อนจะวิ่งส่ายก้นดุ๊กดิ๊กตามพี่ไป เฮ้อ รู้สึกว่ามาครั้งนี้ผมจะเจอแต่เรื่องดีๆนะครับ หวังว่ามันจะเป็นแบบนี้ตลอดทริปนะ
"อยากมีลูกหรอยะ ทำไมไม่ขอขุนเขาล่ะ เผื่อเขาจะเสกใส่ท้องแกได้สักคน ฮ่าาา" กำลังพูดว่ามีความสุข เสียงมารก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง ผมว่าผมก็นั่งของผมอยู่ดีๆนะ เจ้แกจะตามมาหาเรื่องผมทำไมเนี่ย
"อย่าเดินหนีฉันนะ!" เธอคว้าคอเสื้อผมไว้ ตวาดใส่หูผมเสียงดัง นี่อุตส่าห์เดินหนีวนมาอีกทางนะ
"ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ! พี่ขุน!" ผมแกล้งตะโกนว่าพี่ขุนเดินมาทางนี้ เธอตกใจปล่อยมือที่ดึงมือเสื้อผม ผมเลยรีบวิ่งหนีขึ้นมาบนห้อง
"อย่าให้จับได้นะ! อิบ้า! อิขี้เหร่! อิแก้วหน้าม้า" ผมรีบขึ้นมาไม่หันไปมองว่าเธอกำลังกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งแค่ไหน ที่รู้อย่างเดียวตอนนี้คือผมได้ยินแต่คำสบถที่ดังไล่หลังมา ช่างเขาเถอะครับ ให้เขากรีดร้องไป ผมพักผ่อนบ้างดีกว่า
TBC.
- ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ -
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
ขอแบ่งเป็นทะเล ๑,๒ นะคะ
มาทีละจึ่ก อย่าเพิ่งเบื่อกันน้า ><
โพลล์
หัวข้อ: ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ || จบบริบูรณ์ .. P. 25 ( 4/3/58 ) **รบกวนย้ายค่ะ** (อ่าน 211561 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก