ตอนที่18
“คุณแม่”เสียงร้องเรียกดังขึ้นที่หน้าบ้าน หลังจากนั้นเกือบครึ่งนาทีต่อมาก็ปรากฏร่างเล็กขาวอวบในมือมีตุ๊กตาช้างข้างหนึ่งเสือข้างหนึ่ง บนลำคอสั้นๆมีตุ๊กตางูสีชมพูแปร๋นพันรอบๆ
“น้องจีเดี๋ยวล้มครับ”ผมรีบถลาเข้าไปรับตัวลูกทันที
“พ่อฮะ”น้องจีเงยหน้ามองก่อนจะชูทั้งสองมือให้ดู ไม่นานทั้งไอ้คินและน้องเชนก็เดินเข้ามาพร้อมกัน
“เป็นไงจัดหนักล่ะซิ”คำทักทายมาพร้อมกับสายตารู้ทันจ้องมองมาที่ผมและมองเลยผ่านไปที่เอฟที่หลับอยู่บนโซฟาอย่างอ่อนเพลีย
“ไม่เท่ามึงหรอก”ผมว่าก่อนจะจ้องมองรอบจูบที่ลำคอน้องเชนที่โผล่พ้นคอเสื้อยืดออกมาเล็กน้อย น้องเชนเหมือนเพื่อนึกขึ้นได้รีบดึงคอเสื้อขึ้นปิด แต่มันคงไม่ทันแล้ว
“ก็สั่งสอนนิดหน่อย”ไอ้คินว่าก่อนจะหันไปยักคิ้วข้างเดียวให้น้องเชนที่หน้าเริ่มเปลี่ยนสีไม่รู้เพราะโกรธหรือเขินกันแน่น
“พ่อฮะ แม่”น้องจีที่ดิ้นไปมาในอ้อมแขนผมเอนตัวจะไปหาแม่ของเขาที่ยังคงหลับไม่รู้เรื่อง
“แม่นอนอยู่ครับ”ผมว่าก่อนจะรัดตัวลูกชายแน่นขึ้น
“กินไรมายัง”ผมถามตามมารยาทเพราะตอนนี้ก็เกือบ4โมงเย็นแล้ว
“ไม่เป็นไรว่ะ เดี๋ยวกูต้องไปบ้านพ่อตาอีก โทรตามทุกวันเลย”เพราะช่วงนี้น้องเชนย้ายมาอยู่ที่คอนโดมัน เพราะต้องขึ้นวอร์ดกลางคืนบ่อย เลยไม่สะดวกไปกลับบ้านน้องเชนที่อยู่แถบชานเมือง
“ไปแล้วนะครับน้องจี เดี๋ยวว่างๆไปเล่นกับพี่ใหม่นะ”น้องเชนเดินเข้ามาหาก่อนจะก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่
“อืม ขอบใจที่ช่วยดูน้องจีให้”
“ไม่เป็นไรครับ เชนตั้งหากที่ต้องขอบคุณ อยากมีลูกมั้งจัง”น้องเชนว่ายิ้มๆก่อนจะหันไปมองไอ้คิน
“จัดไปจ๊ะเมียจ๋า คืนนี้พี่ของสี่”ไอ้คินทำหน้าทะเล้น ก่อนจะโดนน้องเชนบิดหู ผมกับน้องจียืนส่งหน้าบ้านเสร็จกลับเข้ามาเอฟก็ตื่นพอดี
“อ้าวน้องจี”ดูจะตกใจไม่น้อยที่เห็นผมอุ้มลูกอยู่
“แม่ฮะ”น้องจีรีบเอนตัวเข้าหาทันที ก่อนที่เอฟจะรับไปอุ้มแล้วหอมแก้มซ้ายขวาหลายครั้ง
“คิดถึงจังเป็นไงครับ ดื้อกับพี่เชนไหม”ผมนั่งลงโซฟาซ้อนหลังเอฟก่อนจะเอื้อมมือไปกอดเอวไว้หลวมๆ โดยที่เจ้าตัวไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก
“ไม่ฮะ จีเป็นเด็กดี๊ดี พี่เชนบอก”น้องจีตั้งอกตั้งใจพูดพร้อมเอาตุ๊กตาสัตว์ที่มีทั้งหมดให้คนป็นแม่ดู
“ใครซื้อให้”
“ลุงคิน”ลุง? ผมนึกออกเลยถ้าไอ้คินได้ยินสถานะนี้จากปากน้องจีจะทำหน้ายังไง
“งั้นต้องเก็บรักษาดีๆนะครับ”คนเป็นแม่เริ่มสอนอีกครั้ง
“ฮะ อันนี้ของกันต์จีซื้อให้”น้องจีหยิบงูสีชมพูสุดแสบตามาโชว์
“ซื้อที่ไหน เงินลุงคินไม่ใช่หรอ”คุณแม่ทำหน้าล้อเรียน
“ไม่ๆ เงินจี พ่อให้ไป”ลูกชายตัวเล็กของผมพูดขึ้นก่อนจะใช้มือป้อมๆล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตัวเล็กแล้วหยิบเงินที่ถูกม้วมๆอยู่ออกมาก มีเหรียญบาทสองสามเหรียญปนอยู่กับแบงค์พันสองสามใบและแบงค์ร้อยอีกจำนวนหนึ่ง
“หือ”เอฟหันหน้ามามองผมด้วยสายตาไม่ค่อยชอบใจทันที
“ทำไม”ผมก็ถามกลับไปอย่างสงสัย
“ให้ไปทำไมเยอะครับ ถ้าน้องจีทำหายขึ้นมาจะว่ายังไง”เขาหันมาดุผมโดยที่มีน้องจี วิ่งไปเก็บเศษเหรียญที่ตกตามพื้นอยู่
“ไม่หายหรอก อยู่กับผู้กองคินแบบนั้น ใครจะกล้าปล้น”ผมก็ว่าไปอย่างนั้นแหละ ถึงไอ้คินจะเป็นตำรวจแต่ก็ไม่ค่อยได้เห็นมันใส่เครื่องแบบสักเท่าไหร่ ถึงยังไงคนที่ไม่รู้จักก็คงไม่คิดหรอกว่าหน้าเด็กแค่นั้นจะเป็นผู้กรองที่ควบตำแหน่งว่าที่ผู้กำกับด้วย
“ที่หลังจะให้ก็ให้แค่นิดหน่อยพอนะครับ ที่เหลือก็ฝากน้องเชนไว้ เกิดทำหายขึ้นมาเสียดายแย่”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คนตรงหน้าเริ่มบ่นผมแบบนี้ แต่ผมก็รู้สึกดีที่เขาคุยกับผมอย่างเปิดใจ100%
“อืม”ผมตอบรับคำบ่นก่อนจะค่อยๆออกแรงรัดตัวคนตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยว ตัวเอฟมีกลิ่นแป้งหอมๆแบบเดียวกับน้องจี ผมชอบเพราะมันไม่ฉุดและรู้สึกโล่งจมูกทุกครั้งที่ได้สูดดม
ผมดีใจที่ผมตัดสินใจทำทุกอย่างให้ชัดเจน ตลอดชีวิตของผมผมไม่เคยรู้สึกอย่างทำหรืออย่างเป็นอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นความฝันหรืออนาคตของแบบนั้นผมไม่เคยคิด เพราะผมรู้ดี ไม่ว่าผมจะดิ้นรนขนาดไหนสุดท้ายแล้ว อนาคตของผมก็คือต้องสืบทอดกิจการของครอบครัว
นี่เป็นครั้งแรงที่ผมเริ่มจริงจังกับงานที่ผมทำเพียงเพราะอยากจะให้คนที่รออยู่ที่บ้านของผมกินอยู่อย่างสุขสบาย ความเหน็ดเหนื่อยความอ่อนล้าที่มีมาตลอดทั้งวัน หายเป็นปริบทิ้งทันที่ที่เห็นหน้าเมียและลูกที่ทำอาหารเย็นรออยู่ที่บ้านทุกวัน ผมกลายเป็นพนักงานบริษัทที่ทั้งอาทิตย์ตั้งหน้าตั้งตารอให้วันนั้นเป็นวันศุกร์เพื่อที่วันต่อมาจะได้หยุดและอยู่กับครอบครัวที่ผมบอกได้เต็มอกเลยว่า รักพวกเขามาก
ผมเสียใจกับเวลาสี่ปีที่หายไป ดังนั้นผมจะปกป้องและทำทุกอย่างนับจากนาทีนี้ไป เพื่อพวกเขา และเพื่อครอบครัวของเราให้มีความสุขให้ได้มากที่สุดเท่าที่ผู้ชายบนโลกใบนี้จะทำได้
“เป็นไรครับ ยิ้มอยู่นั้น”ผมเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมืออุ่นๆทาบที่แก้มของผม ผมยกมือขึ้นกุมมือทับมือเล็กๆนั้น
“มีความสุข”ก่อนจะหลับตาและเอียงหน้าแนบกับฝ่ามืออุ่นพอลืมตาขึ้นมองก็พบกับใบหน้าน่ารักที่กำลังขึ้นสีสวยจนห้ามใจไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากอิ่มหนักๆกดย้ำสองสามครั้งก่อนที่จะ
“อือ ไม่เอาจีไม่ให้จุฟ จีจุฟได้คนเดียว”ลูกชายตัวเล็กที่ทิ้งเหรียญในมือลงบนพื้น และรีบกระโจนเข้ามาดึงผมออกห่างจากแม่เขาทันที พร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้จ้องผมไม่วางตาอีก
เฮ้ย นี่ผมไม่รู้จริงๆ ว่าขี้หวงเหมือนใคร
=========================================================
วันเสาร์น้องกันต์มาบ้านแต่เช้าเหมือน2อาทิตย์ที่ผ่านมา จนกลายเป็นเรื่องปกติ คุณหมอเองก็ดูจะยิ่งเกรงใจขึ้นเรื่อยเมื่อน้องกันต์เริ่มมาที่นี่บ่อยๆจนต้องซื้ออาหารมาฝากเต็มสองมือแทบทุกครั้ง
“คืนนี้คงต้องฝากน้องกันต์ด้วยนะครับ เพราะผมมีงานสมนาที่ชลบุรี คงจะกลับมาไม่ทัน”คุณหมอว่าอย่างเกรงใจ
“สบายมากครับ เรื่องแค่นี้เอง ตอบแทนที่คุณหมอช่วยดูอาการให้ทั้งผมและน้องจีทุกอาทิตย์” ทุกอาทิตย์คุณหมอจะมาดูตรวจอาการของผมและน้องจี แต่ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ก็แค่ถามอาการกับวัดความดันแค่นั้น
“ครับ พอดีว่าจะพาเกรวไปด้วยก็เลย”คุณหมอเอามือลูบต้นคอไปมาอย่างเขินอาย
“ครับๆ เข้าใจครับ วันนี้เจ้าของบ้านเขาก็คงดีใจเหมือนกันที่ลูกชายจะไปนอนห้องตัวเองสักที ซื้อเตียงมาก็แทบจะไม่เคยได้ใช้”ผมว่าขำเพราะเห็นพี่ทอสรีบช่วยขนกระเป๋าน้องกันต์ยกใหญ่
“น้องกันต์จะไปปลุกจีนะคับ”น้องกันต์เริ่มทำหน้าที่ของตัวเองทันที คือการไปปลุกเจ้าหญิงนิทราด้วยการจุมพิตทุกครั้ง ผมก็ไม่เริ่มไม่เข้าใจว่าน้องกันต์จะโดนหลอกเพราะมุขนี้ของน้องจีอีกนานไหม ยิ่งพักหลังๆนี่กว่าจะยอมลุกขึ้นมาลืมตาก็ต้องจูบไปหลายที
“ครับ ห้องเดิมเลย ครูไม่ได้ล็อค”ผมว่าก่อนจะเดินเข้าครัวเพื่อจัดอาหารต่อ
“อาทิตย์หน้าวันเกิดลูก”พี่ทอสมายืนอยู่ข้างๆผมที่กำลังต้มแกงจืดฟักใส่เนื้อไก่อยู่
“นั้นซิ ปีนี่ไม่รู้อยากได้อะไรไม่เห็นพูดถึงเลย”ผมว่าขำๆเพราะปกติเวลานี้คงจะรีบไปหากระดาษหรือใบปลิวที่มีรูปของเล่นของที่ตัวเองอยากได้มากองไว้ที่หน้าประตูห้องทุกวัน เพราะให้ซื้อให้ในวันเกิดนี่ขนาดเพิ่งสาวขวบยังชั่งวางแผนจริงๆลูกคนนี้
“4ขวบหรอ ซื้อรถให้ดีไหม”คุณพ่อเอ่ยออกความคิดเห็น
“มีเยอะแล้วไม่ใช่หรอครับ”ผมว่าก่อนจะปรุงรสชาติต่อ
“อืม เครื่องบิน”
“นั้นก็เป็น10แล้วครับ”ผมว่าก่อนจะหันมามองหน้าคนที่ตั้งใจหาของขวัญให้ลูก
“สนามบินคงไม่ไหว แต่เป็นหุ้นสัก20ตัวของสนามบินคงพอได้”
“อะไรนะ”ผมตกใจถามเสียงดังทันที
“ก็หุ้นสนามบินไง ช่วงนี้กำลังเอาเข้าตลาดหลักซับ หุ้นหนึ่งก็แค่ล้านสองล้าน สักยี่สิบหุ้นคงพอ ปีหน้าค่อยซื้อให้เพิ่ม”พี่ทอสยังคงพูดด้วยสีหน้าปกติ ที่แสดงออกอย่างชัดเจนเลยว่าไม่ใช่พูดเล่น
“นี่แหละเหมาะเป็นของขวัญของเด็กสี่ขวบ”เขาว่าก่อนจะเดินออกไปดูลูกกับน้องกันต์ที่วิ่งลงมาจากชั้นบน
สมองผมเริ่มเต้นตุบๆ เพราะรู้ว่าพี่ทอสเอาจริงแน่น
ให้ตายเถอะครับ บอกผมที ว่าที่บ้านพวกคุณตอนสี่ขวบพ่อแม่ซื้อหุ้นสนามบินให้เป็นของขวัญ!
“น้องกันต์ทานนมก่อนครับ”ผมเดินชงนมผงใส่ขวดนมขนาดใหญ่ไปหาเด็กน้อยสองคนที่นั่งเล่นอยู่ที่ชานบ้านที่ติดกับอ่างปลาคาฟเล็กๆ น้องกันต์ติดขวดนมจนตอนนี้ก็ยังติด คุณหมอเลี้ยงน้องกันต์แบบถนุถนอมมาก ถ้าไม่ใช่นมวัวสดที่มาส่งทุกๆวันเหมือนที่เชียงใหม่ ก็จะให้น้องกันกินแต่นมผง ไม่ค่อยให้ทานนมจากกล่องเท่าไหร่นักเห็นบอกว่าสารอาหารมีไม่เพียงพอหรืออะไรบ้างอย่าง
“คุณครู สวยไหม”น้องกันชี้ให้ดูภาพวาดที่เหมือนจะช่วยกันวาดกับน้องจี พยายามดูอย่างสุดกำลังแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นเด็กสองคนที่มีผมคนละสามเส้นจับมือกันอยู่กลางทุ่งหรือที่ไหนสักที่
“สวย”ผมตอบยิ้มเจ้าตัวเล็กทั้งสองยิ้มแกล้มปริ
“แม่ฮะ จีอยากไปโรงเรียน”น้องจีเงยหน้าขึ้นมามองอย่างออดอ้อน
“ครับอีกสัก2เดือนก็ได้ไปแล้ว”ผมว่าพร้อมกับลูบหัวลูกชายไปมา
“นานไหมฮะ”น้องจียังคำนวณคำว่าสองเดือนอยู่ในหัว คิ้วเล็กขมวดเข้าหากัน ยิ่งทำยิ่งดูหน้าเอ็นดู
“ไม่นานครับ”ผมตอบ น้องจีพยักหน้าเข้าใจก่อนจะหันกลับไปช่วยระบายสีต่อ
“งูนี่”ผมเอ่ยทักเมื่อเห็นน้องกันต์มีตุ๊กตางูสีชมพูสดวางอยู่ที่ตัก
“จีให้”น้องกันต์หยิบขึ้นมาโชว์พร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แก้มใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อนๆอย่างเขินอาย
“สินสอด”อันนี้เสียงน้องจี พูดขึ้นทั้งๆที่ตาก็ยังมองแต่ภาพวาดของตัวเองกับน้องกันต์
“ห๊ะ!”ผมร้องเสียงหลงเลยครับ ก็เข้าใจครับว่าลูกผมค่อนข้างจะแก่แดดแต่ก็ไม่คิดว่า.
“สินสอดไงฮะ ยายบอกตอนไปงานที่บ้านหนูแดง ว่าถ้าอยากจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องให้สินสอด”ผมร้องอ๋อขึ้นทันที งานของบ้านหนูแดง ก็คงจะเป็นงานแต่งล่าสุดในหมู่บ้านที่วันนั้นน้องจีก็ถูกแม่ของผมพาไปงานเช่นเคย คงจะถามโน้นนี่จนแม่ผมอ่อนใจที่จะตอบแน่นเลย
“ชั่งจำแต่เรื่องแบบนี้จริงๆ ไม่รู้เหมือนใคร”ผมว่าเสียงดังจนพี่ทอสที่กำลังนั่งดูทีวีต้องหันหน้ามามองผมทันทีอย่างไม่เข้าใจ
“กันต์จะอยู่กับจี นะครู”น้องกันต์ดึงมือผมไปเขย่าเบาๆเป็นเชิงอ้อนขอ แต่ไม่รู้เจ้าตัวรู้ความหมายกันดีแค่ไหน
“ต้องอยู่กับจีอยู่แล้ว ไม่อยู่กับจีแล้วจะอยู่กับใคร”น้องจีเงยหน้ามาบอกแบบว่า มันก็ต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นได้หรอกอะไรประมาณนั้น ไอ้เรื่องวางมาดเนี่ยเหมือนกันจริงๆทั้งพ่อทั้งลูก โตไปคงปวดหัวกว่านี้แน่นเลยครับทุกคน
TBC.
ว่าจะลงตอนดี5ตามมุขบนเฟสบุ๊ค แต่หลัยเพลินจนตื่นตอนนี้แหละ
หัวข้อ: I'm pregnant เมื่อผมท้อง เเจ้งข่าว +ประกาศ !!!!! 18/05/15 p.68 (อ่าน 647731 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก