หัวข้อ: I'm pregnant เมื่อผมท้อง เเจ้งข่าว +ประกาศ !!!!! 18/05/15 p.68

[kboom]

  น้องจีนี้ยังไงลูก หนูจะเป็นอะไรครับ จะอยู่บนหรืออยู่ล่าง น่ารักไม่ไหวแล้วมาหอมที 

[kun]

มาล่ะ ใกล้เข้ามาแล้ว ฉากที่รอคอยยยยยย หึหึ
มีน้องกันต์มาอยุ่กับน้องจี ไม่มีใครมากวนแน่ๆๆ อิอิ

[kitwiphat]

มาแบบนี้อีกแล้ว

[goosongta]

อั้ยยะ พ่อทอสเอาแฝดเลยนะคราวนี้

[liza sarin]

 ไปต้มนำ้แพร๊พ

[mawmeawmimo]

ว้าววววววววววว  มาแล้วฉากที่รอ

[sanri]

ว๊ายๆ จะทำสำเร็จหรอเจ้าคะอีคุณพี่ทอชขา 

[gasia]

น้องจีมีน้องสมใจแน่ทีนี้ 5555555555555
น้องจีนี่มีแววแต่เด็กเลยนะแหมมม

[Sohso]

น้องจีจะมีน้องไหมนะ

มาม่ากำลังจะมาตอนงานเลี้ยงรุ่นใช่ไหมเนี่ย

[natt teng]

อย่ามาม่าเลย ครอบครัวสุชสันต์ คนอ่านก็ปลื้มใจ

[•♀NoM!_KunG♀•]

เจ้าเล่ห์ทั้งพ่อทั้งลูกเลยจิงๆ

[RedQueen]

น้องจี จามีน้องล่ะเว้ยยยยยยยย

[fannan]

ชวนทำน้องแบบนี้เลย



เขินแย่เลยแบบนี้

[jaokhwan]

  อยากให้มาอีกเร็วๆ

ตรวจคำผิด

อร๊ายยย เค้าได้คอมเมนต์เรื่องนี้เรื่องเเรกเลย
ถูกเพื่อนตัวน้อยปลุกด้วยการจุฟที่ริมฝีปาก >>>   จุ๊ฟ, จุ๊บ
 ล้างหน้าแปลงฟันเอง >>> แปรงฟัน
พราะเจ้าตัวพยายามจะช่วยเพื่อนตัวน้องยกอีกคนแต่ ก็ยกไม่ขึ้น >>> ตัวน้อย
สปาเกสตี้ >>> ทับศัพท์เขียนเป็น สปาเกตตี
เรียกรอยยิ้มทั้งจากผมและน้อยจีได้ไม่น้อยเลย >>> น้อง
ยาลดไข และก็ยาแก้ไข อยู่ >>> ไข้
ก็พูดอะไรเลียนๆได้ >>> เลี่ยน
เอาผ้าห่มและหมอนมาให้ แค่พื้นเดียวก็ห่อทั้งน้องจีและน้องกันต์ได้ทั้งตัว >>> ผืน
หันมองน้องจีกับน้องกันต์เป็นระยะ กลับมีมดขึ้นมากัด >>> กลัว
“พี่แพรเป็นไงมั้งครับ”  >>> ตรงนี้น่าจะเป็น มั่ง, บ้าง
เขาว่าก่อนจะเหลือกตาขึ้นมามองผม >>> ใช้ "เหลือบ" น่าจะซอฟต์ลงฮะ

อย่าลืมเว้นวรรคด้วยนะฮะ เช่น
“กินแทนทำไมครับ"   คนเป็นพ่อลงมานั่งกับพื้นกอดน้องจีที่ยืนอยู่ ถามขึ้น

ผิดพลาดประการใดขออภัยมากมาย
  ให้คนเขียน
  ให้พี่ทอส จะได้มีกำลังใจทำน้องให้น้องจี

[patee]

น้องจีจะได้น้องแล้ว 

[entirom]

รอน้อง น้องจี
อิอิอิ

[Elizabeth_TonnY]

น่ารักจริงๆ คุณพ่อทอส เนี่ยย
มาทำน้องกัน อิอิ

[/b]

[NIMME]

กินตับๆ

[cavalli]

 

[tuek]

ทำน้องให้น้องจีเร็วๆ
รอตอนต่อไปนั่งลุ้นติดขอบเตียง

[koikoi]

ศึกอะไรคะ

[nixnix]

อยากอ่านต่อคะ เพิ่งเริ่มอ่าน อ่านรวดเดียวทันแล้วคะ

[VentoSTAG]

มารอรับขวัญน้องของน้องจีครับ 
อ้าว ยังไม่ได้ทำน้องกันนี่หว่า 

[Celestia]

พี่หมอไม่ธรรมดานะคะพี่ 5555

[Buppha]

ไม่เอามาม่า T.T อยากให้มีความสุขมากๆ

[milin03]

เอฟจ๋า จะได้ลูกสะใภ้เเล้วเนียยย
 

[jamlovenami]

    

[tistaek]

  ว๊าว ว้าว ว้าว พี่ทอสชวนทำน้องให้น้องจี

[cookie_]

น้องจีมายัง

[เต่าตุ่น]

ตอนที่16


“คืนนี้มาทำน้องให้น้องจีกันเถอะ”


“ทะลึ่ง”ผมว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีเข้าบ้าน


เย็นวันนั้นน้องกันต์ก็ถูกคุณหมอมารับกลับบ้านไปโดยมีน้องจีร้องไห้งอแงจะไม่ยอมให้กลับ จนผมต้องให้คุณพ่ออุ้มไปนอนก่อน น้องเกรว ขอโทษยกใหญ่ที่สร้างปัญหาและไม่ได้ลงมาทักทายผมเมื่อเช้า แต่หน้าตาก็ดูจะมีความสุขขึ้นกว่าตอนเช้ามาก


“ว่างๆพาน้องกันต์มาอีกนะครับ ฝากเลี้ยงเลยก็ได้ผมไม่ทำงานอะไร น้องจีเองก็จะได้มีเพื่อนเล่นด้วย”ผมบอกอีกครั้งเมื่อกำลังส่งน้องกันต์ให้น้องเกรว ขาที่เจ็บเมื่อวานก็ดูเหมือนจะดีขึ้นมากแล้ว


“ได้ครับ ต่อไปอาจจะต้องรบกวนบ่อยๆ เพราะผมเองก็ต้องเข้าไปทำงานที่โรงยาบาลของคุณพ่อ ส่วนเกรวก็คงต้องเริ่มเรียนพิเศษ  ผมไม่ค่อยอยากให้แม่เขาเลี้ยงน่ะครับ หวังว่าเอฟคงเข้าใจ”คุณหมอว่าอย่างเครียดๆ


“ครับ มาได้ทุกเมื่อครับ น้องจีคงจะดีใจถ้าได้เห็นหน้าน้องกันต์ทุกวัน”ผมว่าขำๆ แอบเห็นน้องกันหน้าแดงๆด้วยเมื่อผมพูดว่าน้องจีคงดีใจที่ได้เจอ เด็กสมัยนี้เนี่ย น่ารักจริงๆ


หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปตามปกติ ผมเพิ่งรู้ว่าบ้านคุณหมอก็อยู่ไม่ใกล้มากนัก คุณหมอเลยพาน้องกันต์มาบ่อยๆได้ น้องจีเลยไม่เหงาเมื่อมีเพื่อนมาเล่นด้วยบ่อยๆ แต่น้องกันต์ต้องไปโรงเรียนเวลามาหาจึงแค่2-3ชั่วโมงหลังเลิกเรียน ถึงแม้ว่าน้องกันต์จะมาแทบทุกวันแต่น้องจีกลับไม่ค่อยยอมปล่อยให้น้องกันต์กลับบ้านดีๆโดยไม่งอแงเลยสักครั้ง น้องเชนเองก็มาหาน้องจีบ่อยๆแต่ส่วนใหญ่จะเป็นช่วงเช้าๆเพราะทั้งน้องเชนและพี่คินต้องเข้าเวร กันดึกๆทั้งคู่


แต่น้องจีดูจะชอบน้องเชนมากเกาะไม่ห่างเลย ขนาดน้องกันต์อยู่ด้วยยังไม่มาสนใจน้องกันต์เลยเอาแต่เดินตามน้องเชนตลอด
วันนี้เป็นวันที่ผมและพี่ทอสต้องไปงานเลี้ยงรุ่นที่มหาลัย ซึ่งเป็นงานใหญ่มากเพราะเขาจะเชิญรุ่นเดียวกันมาเกิบทุกคน


ผมพาน้องจีไปฝากน้องเชนดู น้องเชนก็มีวันหยุดก็เลยอาสาดูแลให้


พี่ทอสเรียนบริหาร ซึ่งเป็นคณะที่สาวสวยเยอะสุดๆผมจำได้ว่าผมเองก็เคยแอบมาหยดหญิงที่โรงอาหารคณะบ่อยๆ


“ตื่นเต้นหรอ”


“ก็นิดหน่อยครับ ผมไม่ค่อยได้ไปงานประมาณนี้เท่าไหร่”ผมตอบ


หลังจากหาที่จอดรถได้แล้ว ผมกับพี่ทอสก็เดินเข้ามาในงาน งานเป็นงานค่อนข้างใหญ่สมกับชื่อเสียงขอมหาลัย มีผู้คนนับร้อยเดินไปมากันทั่วหอประชุมที่ถูกตกแต่งมาอย่างดีด้วยโทนสีทอง ผู้คนในงานต่างสวมใส่ชุดสูทหรูหรากับชุดราตรีสวยงามราวกับว่าผมกำลังดูละครหลังข่างอย่างไงอย่างงั้นเลย


“เฮ้ย ไอ้ทอส”ผมสะดุ้งทันที่ได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกชื่อพี่ทอสตั้งแต่ยังไม่ทันก้าวเข้าประตู เสียงแฟล็ตจากกล้องนับ20ตัวยิงกราดจนผมต้องหลับตา


“มาด้วยโว้ย กูนึกว่ามึงจะไม่มาซะแล้ว”เสียงของชายวันเดียวกันกับพี่ทอสวิ่งเข้ามาทัก ดูจากหน้าตาไม่เหมือนวัยเดียวกันเลย


“เออ ก็นานๆที”พี่ทอสตอบเย็นๆก่อนที่จะเอามือแตะหลังผมให้เดินเข้าไปในงาน


“แล้วนี่?”เขาหันมาสนใจผมทันทีที่พี่ทอสเร่งให้ผมเดิน


“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้เพราะยังไงเขาก็อายุมากกว่าผมแน่นๆ


“เมีย”พี่ทอสตอบสั้นๆ แต่ทำเอาผู้ชายคนนั้นยืนอ้าปากค้าง ไม่ได้เดินตามพวกผมมาต่อเลย


“พี่ ตอบแบบนั้นได้ไง”ผมว่าก่อนหันไปมองพี่ทอสที่กำลังเป็นจุดสนใจของหลายๆคนในงาน จะว่ายังไงดีครับ คณะบริหารไม่ใช่คณะที่มีผู้ชายหน้าตาดีมากเท่าไหร่ คงจะเทียบไม่ได้กับพวกคณะวิศวะเลยครับ  ผมก็พอเขาใจอารมณ์จู่ๆมีอดีตเดือนมหาลัยคณะบริหารที่เอาชนะคณะวิศวะมาได้ เป็นใคร ใครก็จำได้


“ทอส “ผู้หญิงผู้ชายมากมายต่างแวะเวียนกันเข้ามาทักพี่ทอสไม่ขาด ส่วนผมเองถึงจะมาด้วยกันแต่ก็ไม่ได้เป็นที่สนใจอย่างที่คิดนั้นก็นับเป็นเรื่องดีสำหรับผม  ผมปล่อยให้พี่ทอสยืนคุยกับเพื่อนๆของเขาไปส่วนผมก็ออกมาเดินดูอาหารทานเล่นเพราะผมมั่วแต่ตื่นเต้นก็เลยไม่ได้กินอะไรเลยมาทั้งวัน


“อันนี้อร่อยนะไม่ลองกินหน่อยหรอ”ในขนาดที่ผมกำลังเดินดูของที่น่ากินจู่ๆก็มีเสียงคุ้นหูดังขึ้น พร้อมกับหญิงสาวในชุดราตรีสีน้ำเงินผ้าแพรที่แนบไปตามลำตัวจนเห็นสัดส่วน  เข้ากันกับผมสั้นๆสีน้ำตาลทองเข้าสมัย ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวยไม่เคยเปลี่ยน


“พี่แพร”ผมแทบไม่เชื่อตัวเองว่าจะเป็นพี่แพรพี่รหัสแสนดีของผม


“จ๊ะ พี่เองไม่ได้เจอกันเลยนั้นตั้ง4ปีมาแล้วมั้งเป็นไงมั้งเอฟ”พี่แพรยังทักทายผมอย่างเป็นกันเองเหมือนเดิม รอยยิ้มสวยๆที่ถูกส่งให้ผมทำเอาก้อนอะไรบ้างอย่างมาจุกอยู่ที่คอ


“คะ..ครับ”ผมแทบจะอยากหายตัวไปจากตรงนี้จริงๆ


“ได้อะไรกินหรือยัง”แต่เหมือนสวรรค์จะยิ่งแกล้งผมเมื่อพี่ทอสเดินเข้ามาด้านหลังก่อนจะเอามือมาแตะที่เอวผมเบาๆเป็นการเรียก


“ทอส”พี่แพร อุทานเรียกชื่ออย่างตกใจ


“...”พี่ทอสกลับนิ่ง ก่อนจะพยักรับหน้าน้อยๆแค่นั้น


“มาด้วยหรอ ไม่นึกเลยนะเนี่ย เห็นไม่ค่อยชอบงานสังคม”พี่แพรยังคงชวนคุยแบบเป็นกันเอง


“กินอะไรหรือยัง”แต่พี่ทอสกลับไม่สนใจเท่าที่ควร ก่อนจะหันมาถามผมที่ในมือมีแค่จานเซรามิคเปล่าๆอยู่


“เอ่อ คือ..”ผมพูดไม่ออกเลยครับ เพราะพี่แพรเอาแต่จ้องมองมาไม่ว่างตาเลย


“เอ๊ะ รู้จักกันด้วยหรอ”พี่แพรร้องถามอย่างสงสัย


“ครับ ก็พี่ทอสเป็นเจ้านายผม”ผมก็ตอบออกไปแบบเลี่ยงๆ จะให้พูดไปว่าพี่ทอสเป็นสามีมันก็คงไม่ใช่ใช่ไหมครับ


“อ๋อ ถึงว่าสนิทกันดี แล้วไปเจอกันได้ยังไงเนี่ย”พี่แพรยังคงถามต่อ แต่สายตาที่มองผมกลับมีแววตาที่เปลี่ยนไป


“กินนี่ซิ”พี่ทอสยื่นอะไรบ้างอย่างมาจ่อที่ปากผม ผมก็กำลังจะตอบคำถามพี่แพร เลยกลายเป็นว่าเนื้อชิ้นพอดีคำที่ชุ่มช่ำไปด้วยซอสรสชาติดี ถูกส่งเข้ามาในปากผมจนได้


“แพร เอ็มหาตั้งนานมาอยู่นี่เอง”ก่อนที่จะสถานการณ์จะเลวร้ายไปกว่านี้  ก็มีผู้ชายอีกคนหน้าตาคล้ายๆลูกครึ่งเข้ามาหาพี่แพร


“เอ็ม”พี่แพรหันไปมองอย่าตระหนักนิดๆ


“ทอส”ผู้ชายคนนั้นหันมามองพี่ทอสก่อนเอ่ยชื่อ


“ไง”พี่ทอสตอบกลับแค่นั้นก่อนที่จะหยิบโน้นนี่ใส่จานผมจนเต็ม


“หึ ท่าทางสบายดี”ผู้ชายคนนั้นเหล่ตามามองผมนิดนึงก่อนจะเอ่ยถามพี่ทอส


“อยู่แล้ว”พี่ทอสตอบแบบกวนก่อนจะหันไปหยิบแชมป์เปนที่วางอยู่ขึ้นมาสองแก้ว


“ไปหาที่นั่งดีกว่า หน้าซีดหมดแล้ว”พี่ทอสหันมาคุยกับผมอย่างปกติ โดยไม่สนใจคนสองคนที่กำลังมองมาที่ผมอย่างตั้งคำถาม


“ครับ”ผมตอบก่อนจะเดินตามพี่ทอสไป


“เบื่อหรือยัง”เราได้โต๊ะนั่งตามที่เลขที่บัตรเชิญระบุไว้ คนร่วมโต๊ะเป็นพวกรุ่นเดียวกับพี่ทอสที่เรียนสาขาเดียวกันมาสองสามคน
แต่ดู ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่เพราะไม่เห็นพี่ทอสทักท้าย


“ไม่ครับ”ผมว่าจบก็ก้มลงกิน ของที่ตักมา แก้เครียด หวังว่างานใหญ่โตแบบนี้จะไม่เจอกับพี่แพรอีกครั้งหรอกมั้งครับ เพราะยังไงพี่แพรเองก็คงไปนั่งอยู่ที่โซนสถาปัต


“งั้นเดี๋ยวพี่มานะ นั่งอยู่นี่อย่าไปไหน”


“ครับ พี่ไปคุยกับเพื่อนเถอะ นานๆทีได้เจอกันผมอยู่ได้”ผมว่าก่อนจะหยิบไม้จิ้มจิ้มแซนวิซชิ้นพอดีคำเอาปาก


“อืม”พี่ทอสตอบรับจบก็เดินไปยังกลุ่มเพื่อนของเขา ผมเองก็พอรู้ว่าพี่เขาดังมาก แต่ก็ไม่คิดว่าขณะนี้ ใครเดินผ่านไปมาก็เข้ามาทักกันแทบทกคน


“อยู่นี่เอง”


“แฮ่กๆๆ”ผมกำลังนั่งมองโน้นนี่เพลินๆจู่ก็มีใครบ้างคนเข้ามาทักผมด้านหลังทำเอาผมสำลักเพราะกำลังกินซูชิหน้าไข่ปลาอยู่ซึ่งมันมีวาซาบิเป็นส่วนผสมหลักอยู่ด้วย


“เอานี่น้ำส้ม”เขายื่นแก้วน้ำที่ถือติดมาส่งให้ผม ผมก็รีบกินทันที


“คุณเอ็ม”


“เรียกพี่เอ็มก็ได้ เรียกคุณมันดูห่างเหินยังไงไม่รู้”ความจริงเราก็ไม่ได้สนิทกันจริงๆนี่ครับ เพิ่งจะเห็นหน้ากันยังไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ


“ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ชิน”ผมว่า ก่อนจะมองหาพี่แพรรอบๆตัวเขา เพราะจากท่าทางเมื่อกี้นี้เหมือนเขาจะสนิทกับพี่แพรมากเกินกว่าคำว่าเพื่อน


“หาใครหรอ ถ้าแพรล่ะก็เขาอยู่โน้นไง”เขาชี้ให้ผมมองไปยังกลุ่มพี่ทอสที่มีชายหญิงจับกลุ่มกันนับ10คนและผู้หญิงหนี่งในนั้นกำลังกอดแขนพี่ทอสพร้อมกับซบใบหน้าลงไปอย่างสนิทสนิม


“หึ หวังว่าคงไม่หวงนะ เพราะยังไงเขาก็เคยคบกันแตะกันบ้างคงไม่เป็นไรใช่ไหม”เขาหันมาถามผมเหมือนจะรู้ทันความคิดของผม ก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงใกล้ พร้อมกลับเอี้ยวตัวไปหยิบแชมป์เปนที่มีบอริกรเดินถือถาดไปมา


“อ้าว ดื่มให้กับความรู้สึกของเราที่รู้ๆว่าเจ็บ แต่ก็ทำใจไม่ค่อยได้”เขาว่าอย่างเข้าใจ ก่อนจะส่งแก้มมาให้ผม นั้นซินะ ก็รู้ๆอยู่ว่าคนอย่างผมจะไปสู้อะไรกับผู้หญิงที่ทั้งสวยและรวยขนาดนั้นได้


หลังจากนั้นผมกับพี่เอ็มก็คุยกันเรื่องทั่วไปมากมาย พอได้คุยกับคนหัวอกเดียวกันไม่นานผมก็สนิทกับเขาจนเผลอเรียกพี่ไปแล้ว


“555พี่เอ็มตลกอ่ะ โคตรเจ๋งพี่ น่าจะมาเรียนคณะผม”รู้สึกเหมือนได้เพื่อนยังไงไม่รู้ทำให้นิสัยเก่าของผมเริ่มผุดขึ้นมา


“ก็อยากนะ แต่พี่กลัวเรียนแล้วจบออกมาจะไม่เป็นคน555”


“แรงอ่ะพี่ เอาชนๆ”ผมไม่แน่นใจว่าตอนนี้ผมดื่มไปแก้มที่เท่าไหร่ ไม่รู้ทำไมถึงคุยกับเดือนวิทศวะถูกคอขนาดนี้ ทั้งๆที่คณะผมก็ไม่ค่อยจะถูกับคณะวิทศวะเท่าไหร่


“ผมขอเขาห้องน้ำแปปพี่”ผมพยุงตัวลุกด้วยความรู้สึกมึนเพราะดื่มไปหลายแก้วจนเริ่มเมา ไหนจะเพลงแนวกล่อมเด็กนี่อีกทำเอาผมไม่อยากลืมตาเลย


“อ๊ะ”และยังไม่ทันได้เดินไปไหนผมก็เซจนถลาเข้าไปหาพี่เอ็มทั้งตัว


“อ๊ะ”ยังไม่ทันได้ตั้งสติก็ถูกใครบ้างคนเอามือคล้องเอวแล้วจับผมยืนขึ้นดีๆ


“ทำอะไรกัน”ก่อนที่น้ำเสียงเย็นๆแสนคุ่นหูจะดังขึ้นชิดใบหู


“พี่ทอส “ทำเอาหายมึนเลยครับ เพราะหน้าตาพี่ทอสเหมือนตอนเจอผมที่ห้างวันนั้นไม่มีผิด


“อ๋อ พอดีผมมึนๆนะครับ ก็เลยล้มไปทับพี่เอ็ม”ผมว่าก่อนจะค่อยแกะมือที่กอดเอวผมออกแต่เจ้าของกับไม่ยอมยึดแน่น


“พี่?”พี่ทอสทวนด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ


“เอ่อ คือ”ผมอึกอักทันทีเพราะสายตาหลายคู่เริ่มจับจ้องมาทางพี่ทอสที่กำลังกอดเอวผู้ชายอยู่


“เอาน่า ก็แค่เรียกชื่อเป็น’เจ้านาย’ ทำเป็นใจแคบไปได้”พี่เอ็มว่าก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงโดยมีพี่แพรยืนข้างๆอีกคน


“หึ ถ้าเป็นแค่ลูกจ้าง คงไม่พามาเปิดตัวในงานใหญ่แบบนี้หรอก”พี่ทอสสวนกลับแบบนิ่มๆตามสไตส์


“หึหึ น่าสนุกดีนี่ คงจะฝีมือดีน่าดูเจ้านายถึงขนาดเอามาเปิดตัวในงานใหญ่แบบนี้ อย่างนี้ ถ้าพี่เสนอค่าแรงมากกว่าจะเปลี่ยนมาทำงานกับพี่ไหม แน่นนอนได้สวัสดิการเยี่ยมกว่าทางนั้นแน่นนอน”


“เอ่อ”ผมรู้สึกเหมือนเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าที่มีผู้ชายสองคนมาเถียงอะไรที่ส่อแววว่าแย่งผม และผมอาจจะดีใจ ถ้าผมเองก็ไม่ใช่ผู้ชายเหมือนสองคนนี้


“อย่ามายุ่งกับเมียกู”พี่ทอสเหมือนจะฟิวขาดเมื่อพี่เอ็มยื่นมือเข้ามาเหมือนจะจับใบหน้าผม แต่พี่ทอสปัดมือออกก่อน


“หึ”พี่เอ็มยังคงทำท่าทางสบายๆ


“กลับ”แต่คนของผมนี่ซิครับฟิวขาดแบบไม่สนใจสิ่งแวดล้อมเลย  มุ่งหน้าลากผมออกจากงานอย่างเดียวโดยที่ผมไม่ทันได้อธิบายอะไร


“กลับไปเจอดีแน่น”เขาพูดแค่นั้นก่อนจะจับผมยัดลงบีเอ็มคันเก่งของตัวเอง และออกตัวทันทีที่ข้นรถอีกด้าน


ผมรู้สึกเสียวๆยังไงไม่รู้ครับตอนนี้

TBC

ตอนี้น้องจีไม่มา555

เอาน่าให้เวลาพ่อแม่ทำน้องอีกสักตอนสองตอนเนอะ