หัวข้อ: น้ำใสของผม น้ำข้นน่ะของเขา \(^O^)/ อวดปกใหม่จ้า

[Min*Jee]

เดาว่าป๊อบคอร์นรสนี้เป็นรุ่นลิมิเตท
ต้องเข้าโรงหนังก่อนถึงได้กินนนน
รอตอนต่อไปย้าาาา

[rogerr]

น่ารัก  มีมาม่าปะเรื่องนี้?

[❣☾月亮☽❣]

 .  พี่ก่อสุดยอดเลย.
แอร๊ย. ลิ้นรสคาราเมลคงจะหวานน่าดู

[yisren.]

พี่ก่อร้ายกาจจ

[lizzii]

หึหึ
ตลอดๆ เลยนะพี่ก่อ

[Freja]

อุ๊ย.....ฟินเจ้าค่ะ  ฟินมาก

คิดว่าจะได้กินก๋วยเตี๋ยวแซ่บๆ ดันได้กินของหวานก่อน   ปกติเราไม่นิยมป็อปคอร์นของแพงแต่วันนี้ยอมค่ะ รสคาราเมลขีสด้วย

ปลึ้มค่ะ คนแต่ง 

[HanATarO]

มาแบบเนียนๆ นะ พี่ก่อ

555

[Zelsy]

ฟินเว่อร์ พี่ก่อรุกจนน้องเท็นจะเป็นลมแล้วมั้ง

[padthaiyen]

พี่ก่อร้ายมาก

[dahlia]

ว้ายยยยยยย นี่ขนาดหนังเลือดสาดนะ ถ้าไปดูหนังโรแมนติกเนี่ยสงสัยพี่ก่อลากน้องเข้าโรงแรมแน่ๆๆๆ 5555

[gupalz]

จูบนี้หวานปนชีส

[TONG]

น้ำใสคือซุปก๋วยเตี๊ยว แล้วน้ำข้นนี้น้ำอะไรนะ....
น่ารักใสๆ เพลินดีครับ ขอบคุณครับ

[HISY]

ทำไรกันอ่ะ เขินแทน

[becrazie]

  ต๊ายยย!!! ช่างไม่กลัวใครเห็น!!!

[sanri]

  รุกเร็วดีจุงเบยพี่ก่อจ๋าาาาา

[wikawee]

  อยากกินป๊อบคอร์นชีสสสสสสสส

[bluecoco]

อยากกินก๋วยเตี๋ยว น้องน้ำใสน่ารักจัง พี่ก่อการร้ายก็เท่มากๆ


อ่านแล้วหิวววววว

[ekuto]

โอ้ออออออ วิธีกินป๊อปค่อนอร่อยมาก( > /// < )

[hibarihao]

 

[goosongta]

เห็นพี่เงียบๆจูบเพียบนะคะ

[ชัดเจนกาบ]

ได้ทีนี้เอาใหญ่เลยนะไอ้พี่ก่อ หึหึ

[=นีรนาคา=]

แหมม พี่ก่อ นี่ก็นะ
 

[uknowvry]

บอกแล้ว....เสือชัดๆ

[kun]

เฮียก่อสุดยอดดดดด ชัดเจนมาก รุกหนักสุดๆๆๆ
โดนใจอ่ะ

[poohanddew]

เดทแรกถูกใจพี่ก่อน่าดูเลยน่ะ
 

[Inwoสูs]

อ๊ากกก จะตายแล้ว  ทั้งหวาน ทั้งเขิน ทั้งฟิน
อ๊ากกกตายแน่ๆ

[เกี๊ยวซ่า]

  พี่ก่อคะ 

[bumzaza258]

มาฟินเพราะรูปก๋วยเตี๋ยว เอ้ยยย มาฟินเพราะความน่ารักของน้องน้ำใส หุหุ
#พี่ก่อการรักเริ่มรุกขึ้นเรื่อยๆแล้วนะครัชช

[♥MPEGz♥]

เธอช่วยมาเสิร์ฟได้มั้ยนะคนดี
ช่วยมาเสิร์ฟตรงนี้ที่หัวใจ
ไม่เอาเส้นเล็กเส้นใหญ่แค่ขอเส้นใจก็พอแล้ว
555 มาเป็นเพลง อยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงเพลงนี้ค่ะ
มันดูมุ้งมิ้งๆ อบอุ่นอบอวลด้วยความรักยังไงไม่รู้เนอะ

[Belove]

                                             น้ำใสของผม น้ำข้นน่ะของเขา

                                                        บทที่ 6

       “ได้กันยัง”


       “ฮะ อะไรนะ”


        ผมที่กำลังก้มหน้าอ่านชีทในมือเงยหน้าขึ้นมาถามไอ้ตึ๊งเพื่อนสนิทเพราะได้ยินไม่ถนัด

ในขณะที่ไอ้คนถามกำลังฟุบหน้าลงกับท่อนแขนที่วางเหยียดอยู่บนโต๊ะหินอ่อนใน

มหาวิทยาลัยที่ผมและไอ้ตึ๊งมักจะมานั่งกันเป็นประจำ ไอ้ตึ๊งเอียงหน้าขึ้นมามองผมอย่างเกียจ

คร้านตามสันดานของมัน


               “ได้กันหรือยัง กูถามว่ามึงกับเฮียก่อน่ะ ได้กันย้างงง”


ผล้วะ!!


               ชีทหนาในมือลอยละลิ่วเข้ากลางแสกหน้าไอ้ตึ๊งจนมันร้องโอดโอยด้วยความมารยา

ผมมองมันหน้าคว่ำพร้อมกับร้อนซู่ไปทั้งหน้ากับคำพูดของมัน


               “คิดอกุศลนะมึง จิตใจใฝ่ลามก ไอ้เวรตึ๊ง”


               “เฮอะ”


               ไอ้เวรตึ๊งหยิบชีทออกจากหน้าพลางหันมาแค่นยิ้มลามกใส่ผม


               “ลืมไปว่ามึงมันเด็กดี แต่ถึงมึงจะไม่คิดกับเฮียเขา แต่เฮียเขาก็คิดกับมึง สัสเท็น”


               “มึงรู้ได้ไง”


               ผมถามมันเสียงสั่น ไอ้ตึ้งเปลี่ยนท่าจากฟุบอยู่กับโต๊ะขึ้นมาเท้าแขนไว้ที่คางแล้วมอง

ผมอย่างละเหี่ยใจ


               “ก็กูไม่ได้โง่ระดับเฟิร์สคลาสเหมือนมึงนี่ แค่กูเห็นสายตาเฮียกูก็รู้แล้ว รู้ป่ะว่าเวลาเฮียก่อ

มองมึงน่ะมันหยาดเยิ้มแค่ไหน นี่ถ้าเฮียกินมึงเข้าไปได้คงจะกินไปแล้วล่ะ”


               “ไม่จริงหรอกมั้ง”


               ถ้าระเบิดตัวเองตายได้คงจะทำตอนนี้เมื่อเลือดลมมันพลุ่งพล่านไปหมดกับคำพูดของ

ไอ้ตึ๊ง ใช่ว่าผมจะไม่เห็นนัยน์ตาระยิบระยับเวลามองผม ทุกครั้งที่สบตาก็ใจสั่นทุกที



              “กูถามจริงๆเถอะ ตอนนี้มึงเรียกความสัมพันธ์ของมึงกับเฮียก่อว่าอะไรแล้ววะเท็น”


ไอ้ตึ๊งจริงจังขึ้น มันเลิกคิ้วถามด้วยคำถามที่ผมยังตอบไม่ได้


               “มึงกะเขาเป็นแฟนกันหรือยัง ถ้าใช่ มึงก็ไม่ควรปล่อยให้ฮีโร่ของกูต้องทรมานเพราะ

เฝ้าแต่มองโดยไม่ได้แดกนะมึง”


ผลัวะ!!


               ชีทหนาอีกอันลอยไปซ้ำที่เดิมบนหน้าไอ้ตึ๊งพร้อมกับที่ผมหน้าแดงก่ำจนถึงใบหู

อยากจะรู้ว่ามันไปรับสินบนพี่ก่อมาหรือเปล่ากับคำพูดยุยงที่ดูเหมือนจะไม่คิดหวงเพื่อนเลย

สักนิด

               จะว่าไปผมก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับพี่ก่อจะเรียกว่าถึงระดับแฟนหรือยัง

ถึงแม้ว่าผมจะยอมรับกับใจตัวเองว่าหลงรักเขาแล้ว แต่ผมกลับลืมคิดถึงข้อนี้เสียสนิท

ผมคิดเพียงแค่ว่าการที่ผมได้อยู่ใกล้ชิดได้มองหน้าของเขา และได้เห็นรอยยิ้มของเขาแค่นี้ก็ดี

แล้ว

               ถ้าเป็นแฟนกัน เขาต้องอะไรกันๆ ถึงไหน นี่แค่คิดถึงปลายลิ้นที่สอดลึกมาตวัดอยู่ใน

ช่องปากตั้งแต่วันที่ไปดูหนังกับเขาก็ทำให้ฟุ้งซ่านไปหลายวัน แล้วถ้าเกิดถึงขั้น ...


โอ๊ย ไม่กล้าคิด!


               “กูไม่พูดกับมึงแล้วไอ้สาวกเฮียก่อ ไปเรียนดีกว่า”


               ผมลุกพรวดแล้วเก็บชีทใส่กระเป๋า ไอ้ตึ๊งหัวเราะลั่นเมื่อเห็นสภาพเขินจัดของผม


               “สัสเท็น จะไปไหนก็ไป เออ แล้วอย่าลืมนะมึงพรุ่งนี้สมาชิกชมรมถ่ายภาพต้องไป

ช่วยงานกีฬาสีเด็กสาธิต”


               โรงเรียนสาธิตของมหาวิทยาลัยมีแข่งกีฬาสีพรุ่งนี้กับมะรืนนี้ เขามาขอแรงชมรม

ถ่ายภาพที่ผมสมัครเป็นสมาชิกให้ไปช่วยทุกปี รุ่นพี่ที่ชมรมเห็นผลงานของผมแล้ว เขาบอกว่า

ใช้ได้และให้ผมไปช่วยงานด้วย ก็คงฝากไอ้ตึ๊งมาเตือนเพราะประธานชมรมเป็นรุ่นพี่คณะของ

มัน









               ร้านก๋วยเตี๋ยวของพี่ก่อมีวันหยุดหนึ่งวันต่อสัปดาห์โดยจะหยุดทุกวันพฤหัส พี่ก่อบอก

ว่าเป็นวันที่มีลูกค้าน้อยที่สุดจากการวิจัยของพี่ก่อเอง เขาจึงหยุดวันนี้เพื่อให้ลูกจ้างในร้านได้

หยุดพักผ่อนกันบ้าง และวันนี้เป็นวันของผม ^_^

               หลังๆมานี้ แม้ว่าจะไม่ต้องทำงานแล้วแต่ผมก็ยังแวะมาที่ร้านบ่อยๆ จนคนในร้านก็

เริ่มผิดสังเกตและเริ่มล้อเลียนเจ้าของร้านกับผมโดยเฉพาะพี่เปี๊ยกหัวโจกนั่นแหละ พี่ก่อเองก็

ไม่ได้ปฏิเสธนอกจากยิ้มเขินๆ และเมื่อไหร่ที่ลูกน้องแซวหนักข้อก็จะมีรายการของใกล้มือ

ปลิวไปกระทบหัวบ้างในบางครั้ง ส่วนผมก็เอาแต่ก้มหน้างุดเพื่อซ่อนรอยยิ้มของตัวเองไว้

แต่เพราะวันนี้เป็นวันหยุด หน้าร้านจึงปิดแต่ภายในร้านกำลังมีเราสองคนยืนอยู่หน้าเตาแก๊สที่

มีหม้อใบเล็กวางอยู่ พี่ก่อกำลังจะทำอาหารมื้อกลางวันให้ผมกินครับ


               “ทำอะไรครับพี่ก่อ”


               ผมที่เพิ่งมาถึงร้านชะโงกหน้าไปมองอย่างสนใจ


               “ก๋วยเตี๋ยวทะเลต้มยำน้ำข้น เปลี่ยนบรรยากาศบ้างดีไหมครับเท็น”


               พี่ก่อหันมาพูดกับผมด้วยใบหน้าสดใสเช่นเคย ผมรีบพยักหน้าหงึกหงักพี่ก่อทำอะไรก็

อร่อยหมดแหละ

               น้ำซุปกระดูกหมูในหม้อเดือดแล้วพี่ก่อใส่ข่าตะไคร้ ใบมะกรูด พริกขี้หนู พริกป่นผัด

น้ำมัน รอให้น้ำเดือดพล่านอีกครั้งจึงเบาไฟให้อ่อนลงก่อนจะใส่เนื้อปลาสดขาวสวย ปลาหมึก

ชิ้นโตที่บั้งเป็นตารางสี่เหลี่ยม กุ้งตัวใหญ่เด็ดหัวเด็ดหางเรียบร้อยลงไป ปรุงรสด้วยเกลือ

มะนาว น้ำปลา น้ำตาล จนถึงขั้นตอนสุดท้ายพี่ก่อจึงใส่นมสดคลุกเคล้า กลิ่นต้มยำโชยหอม

ไปทั้งร้านเล่นเอาผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่

               “เสร็จแล้ว ไปนั่งรอที่โต๊ะเถอะเท็น เดี๋ยวพี่ยกไปให้ ท่าทางหิวซ่กมาขนาดนี้”

               ผมยิ้มแหยให้เขา ก็หิวจริงๆ นี่ ชั่วโมงเรียนตอนเข้าวันนี้ยากมาก ผมใช้พลังงานไป

เกือบหมด ไม่นานนักพี่ก่อก็ยกชามก๋วยเตี๋ยวที่ยังควันฉุยมาวางตรงหน้า ต้มยำน้าข้นที่ราดอยู่

บนเส้นเล็กแสนนุ่มสีสรรเตะตาจนต้องรีบคว้าตะเกียบมาโซ้ยทันที รสชาติต้มยำนั้นกลมกล่อม

ไม่ได้เผ็ดหรือเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดอาจเป็นเพราะพี่ก่อแต่งรสให้ผมซึ่งไม่กินเผ็ดสามารถกินได้ แต่ถึง

กระนั้น เหงื่อเม็ดเป้งๆ ก็ยังผุดขึ้นมาตามไรผมจนได้เมื่อผมกินไปเกือบหมด


               “เผ็ดล่ะสิ เหงื่อออกหน้าแดงขนาดนี้”


               พี่ก่อที่โซ้ยเส้นหมดไปแล้วนั่งมองผมกินด้วยสายตาวิบวับเช่นเคย สายตาแบบนี้มักจะ

ทำให้ผมลืมหายใจได้เสมอ

           
              “แค่ก แค่ก”

             
               สำลักน้ำต้มยำจนไอออกมา พี่ก่อที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามรีบลุกขึ้นมานั่งตรงเก้าอี้ตัวติด

กับผมและเทน้ำเย็นในเหยือกใส่แก้วแล้วส่งให้


               “เท็น กินช้าๆครับ ไม่ต้องรีบ สำลักแล้วเห็นไหม”


               ผมคว้าแก้วน้ำมาดื่มหลังจากที่ไอจนเจ็บคอ กลิ่นพริกลอยขึ้นจมูกจนแสบไปหมด

เมื่อหายจากอาการสำลักน้ำต้มยำแล้ว ก็เกือบจะสำลักลมหายใจตัวเองเมื่อเงยหน้าสบตา

พี่ก่อ

               นัยน์ตาคู่นี้ช่างอาทรจนความอบอุ่นแผ่ซ่านไปหมด มือของพี่ก่อค่อยๆ โอบมารอบเอว

พร้อมกับเหนี่ยวให้ตัวของผมเอียงเข้าไปใกล้ แค่แวบเดียวใบหน้าของเราสองคนก็ใกล้กัน

เรื่อยๆ ใกล้จนกระทั่งปากของเราประกบแนบชิดกันในที่สุด



               
     

                เรียวปากอิ่มร้อนเพราะน้ำต้มยำเมื่อผมไล่ขบเม้มค่อยๆเผยอขึ้นจนผมสอดลิ้นเข้าไป

ได้ในที่สุด ดูเหมือนเดือนสิบจะเริ่มรับมือกับจูบของผมได้แล้วแม้ว่ายังดูกล้าๆ กลัวๆ อยู่บ้าง

ผมตวัดลิ้นเล็กให้เกี่ยวอยู่กับลิ้นของผม รู้สึกถึงเสียงครางแผ่วที่แสนหวานจนผมต้องรีบ

ควบคุมอารมณ์ไม่ให้เลยเถิดไปกว่านี้

               ตบะจะแตกเพราะเดือนสิบนี่แหละ

               เดือนสิบก้มหน้างุดทั้งที่มือเล็กยังกำแน่นอยู่บนบ่าของผม ออกแรงดึงนิดเดียวก็ยกตัว

ผอมๆ ให้ย้ายมานั่งอยู่บนตักของผมจนได้


              “เท็นครับ พี่ก่อถามอะไรอย่างสิ”


              เขาช้อนตามองทำให้ผมยิ่งเอ็นดูจนต้องจูบเบาๆที่ขมับ


              “ตอนนี้เราคบกันในสถานะไหนแล้ว”


              ตากลมของเดือนสิบกรอกไปมาก่อนที่จะหรุบลง มือน้อยเขี่ยอยู่ที่ต้นคอของผม

นี่เด็กน้อยจะรู้ไหมว่ากิริยาแบบนี้ทำให้ผมยิ่งต้องอดทนหนักขึ้นแค่ไหน


               “แล้ว พี่ก่ออยากให้เราคบกันในสถานะไหนล่ะครับ”


               หึหึ ฉลาดโยนนักนะ มีหรือที่ผมจะไม่รับลูกไว้


               “ถ้าเราจะคบกันเกินเลยคำว่าพี่น้อง เท็นจะว่ายังไง”


               เวลาเดือนสิบหน้าแดงเห็นแล้วน่าหมั่นเขี้ยวที่สุด ผมก้มไปหอมแก้มแดงแรงๆ

เต็มลมหายใจ มือที่โอบเอวแนบกระชับจนรู้สึกถึงเนื้ออุ่นๆ ของหนุ่มน้อย


               “รู้บ้างไหมว่าพี่อยากกินน้ำใสชามนี้ใจแทบขาด”


               ผมส่งเสียงแผ่วเบากระซิบที่ข้างหูพลางงับติ่งหูเบาๆ จนเดือนสิบผวานิดหน่อย

ผมเลยต้องเลิกอย่างเสียดาย


               “ไม่ได้ติดป้ายห้ามกินนี่ครับ”


               โธ่เอ๊ย!


               ทำเป็นปากเก่ง แค่ผมหาเศษหาเลยแค่นี้ยังตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ


               อดที่จะยื่นมือไปบีบจมูกโด่งได้รูปนั้นไม่ได้


               “เก็บไว้กินวันหลัง”


               “ผมไม่ใช่ลูกชิ้น ไม่เห็นต้องเก็บไว้กินอย่างสุดท้ายเลย”


               ช่างยั่วนักนะ เดี๋ยวก็กินจริงๆเสียหรอก


               “พี่ยังไม่อยากติดคุก”


               เดือนสิบทำหน้ายู่ใส่ก่อนเอียงหน้าซบไหล่ของผม


               “ผมอายุเลยสิบแปดมานานแล้วเหอะพี่ก่อ เดือนหน้านี่จะครบสิบเก้าแล้วนะ”


               ผมหัวเราะออกมาจนได้ กับคำพูดแก่แดดที่ไม่เหมือนท่าทีเขินอายของเจ้าตัว


               “นี่ทำท่าเหมือนอยากจะให้พี่กินจริงๆนะเนี่ย เว้นระยะปลอดภัยให้พี่นิดนึงก็ดีนะครับ”


               ผมดึงไหล่เดือนสิบขึ้นมาให้เขาสบตา ผมยกนิ้วก้อยขึ้นมาระหว่างเรา


               “เกี่ยวก้อยสัญญากัน วันเกิดเท็นเดือนหน้าเราจะเป็นของกันและกัน”


               เดือนสิบดูตื่นเต้น เขาหายใจขัดไปหมด หน้าใสขึ้นสีแดงก่ำก่อนที่จะยกนิ้วก้อยมา

เกี่ยวกับผมช้าๆ ผมยิ้มกับคำสัญญานั้นพลางโน้มหน้าไปจูบรับสัญญาจนคนบนตักแทบ

ขาดใจจึงยอมปล่อยให้เขาได้พัก


               “เป็นแฟนกันนะครับเท็น”               

   
           กำปั้นน้อยๆ ทุบมาที่ต้นแขนของผมอย่างเขินจัด แต่เจ้าตัวก็พยักหน้ารับ


ผมเลยจูบเขาอีกครั้งเป็นรางวัล             


           เฮ้อ แล้วผมจะอดใจจนถึงวันเกิดคนตัวเล็กนี่ไหมนะ               


               
              ------------------------------------- TBC-----------------------------------

                     

[attachment deleted by admin]