ตอนที่ 45“คุณมาคิดพล็อตตอนพิเศษให้ผมหน่อยน้า คนอ่านเรียกร้อง”
มีเม้นต์จากคนอ่านท่านนึง ที่เขียนระบุมาว่าให้เขียนตอนพิเศษต่อ หลังจากเขียนตอนที่ 40 จบไป
ที่หยุดเขียน จากสาเหตุคือมันกดดันเราเล็กๆจากที่คนอ่านหลายคน ถามว่าเมื่อไหร่ เรากับเด็กซ์จะเจอกัน ซึ่งในความเป็นจริง มันไม่ใช่ เราไม่เคยได้เห็นหน้าเด็กซ์เลยซักครั้ง ทั้งที่คุยกันมาห้าเดือนแล้ว
ถ้าจะให้เขียนแต่งต่อแบบมโนๆว่าได้เจอกันแล้ว ก็คงแต่งได้ แต่มันทำร้ายใจเราเหลือเกิน
แต่คิดอีกทีก็ผิดที่เราด้วย ที่เขียนนิยายเอาแบบเข้าข้างตัวเองไว้ตลอด
พอๆ.. stop drama
“ตอนพิเศษของเรื่องไหน”นอกจาก เก่งเรื่องแถ ยังเก่งเรื่องขี้ลืมอีกเนาะ
“นิยายเรื่องคุณไง”
“ตอนพิเศษเป็นช่วงปีใหม่”กว่าเด็กซ์จะระลึกชาติได้ ต้องกระตุ้นความจำซักสองรอบ
“งั้นต้องบอกพล็อตคร่าวๆมาด้วยน้า ตอนปีใหม่เป็นไงมั่ง”
“ตอนพิเศษ Begin again”“ชื่อหนังโรงป่ะเนี่ย”
“แล้วรีบมาบอกพล็อตซะให้ไวซะให้ด่วน”
“คุณคล้าย (…) มั้ย”“นี่คุณ เค้าหล่อกว่าผมตั้งเยอะ”
เอาอีกแล้ว ชวนคุยเถลไถลไปเรื่องอื่นอีกแล้ว ยังกะเด็กๆ
“ตัดผมทรงเค้าสิ”“ไหนคุณบอกไม่สนใจหน้าตาไง”
“เดี๋ยวคุณก็บอกให้ตัดผม”
“เดี๋ยวคุณก็ให้ผมไปทำให้หุ่นดีเหมือนเขาอีก”
“ก็ผมว่าคล้ายไง 55” คราวก่อนบอกเราหน้าเหมือน คนที่ร้องเพลง อาย วันนู้นบอกเหมือนคนเล่นคลับ ฟรายเดย์ แต่เป็นเวอร์ชั่นผอม วันนี้หน้าเหมือนคนนี้อีกแระ อะไรของเค้าก็ไม่รุ
“ Begin again”“อารายๆ”
“บอกพล็อตมาเลย”
“เป็นตอนปีใหม่รับปีใหม่ ปีหน้าวางแผนเปลี่ยนแปลงตัวเอง”“มีกล้าม มีซิคแพค”“คุณอ่า”
“ก็ผมเป็นยังงี้อยู่แล้วนี่"
“ทำไมต้องเปลี่ยน”
“ไม่เปลี่ยนๆๆ”
เบื่อเด็กซ์แล้วนะ จะชอบกันรักกัน จะต้องเปลี่ยนเรื่องภายนอกขนาดนี้เลยเหรอ
“อ้าว อยากได้สิ่งดี เราต้องทำเอง”“คุณอ่ะ ชอบบังคับ”
คราวนี้คือไม่อยากตามใจเด็กซ์แล้วล่ะ ฝืนกำลังกันเกินไป
“ผมทำเอง”
“คุณกินๆนอนๆไปเลย ไม่มีใครบังคับคุณ 55”
“ผมต้องฟิตๆๆ”
“ผมทำเพื่อตัวเอง”เขียนเอาใจเราหน่อยก็ไม่ได้ ต่อมโรแมนติกพังแล้วใช่มะ
“คุณหล่อ คนอื่นก็มาชอบคุณสิ”
“ผมแก่ ไม่ใช่วัยรุ่น ใครจะมาชอบ”
“ให้มีมาชอบเถอะ 55”เออ จำไว้เลยน้า อย่ามาหึงลมหึงแล้งกะเราแล้วกัน
---------------------------------------------------------------------------------------------
“ดู คลับ ฟรายเดย์ มีความรักมีแต่ทุกข์”“นอยด์ไร”
เมื่อวานยังอารมณ์ดีอยู่เลย
“คุณอ่ะ ชอบดูไรดราม่าๆ
“อย่าดูสิ”
“มันก็สุขๆทุกข์ ปนๆกันไป”
ค้นๆหาเพลง แล้วก็แป๊ะลิ้งค์ไปให้เด็กซ์ซะหน่อย
Live and learn –กมลา สุโกศล :
http://youtu.be/3hhXi8NKreM“ไม่เฉพาะเรื่องความรักแต่รวมถึงทุกเรื่องในชีวิต”
“เฮ้อ““เป็นอะไร หือๆ”
วันนี้ดูเด็กซ์แปลกไปกว่าทุกที
“นอยด์”“วันนี้นอนเร็วๆนะ”
“ทำไม”“จะได้หายนอยด์”
“ตื่นมาสดชื่น”
“กินกล้วยหอมช่วยได้”“กินวิตามินซีไปด้วย”
“กินทุกวัน”“กินเพิ่มได้อีก”
“แล้วก็ไม่ต้องดูข่าวเครียดๆ”
“คิดถึงนะ”
“อะไรเนี่ย”คนเค้าเป็นห่วงทำมาเป็นแปลกใจ เดี๋ยวเหอะ
“หลับน้า หลับน้า”
จะบอกว่าเวลาตอนนั้นยังไม่สองทุ่มดีเลย เด็กซ์จะหลับมั้ยล่ะน่ะ ฮ่าๆ
----------------------------------------------------------------------------------------
“เช้านี้ผมซื้อขนมโดนัทมาให้คุณกินนะ”
แล้วเราก็แป๊ะรูปโดนัทกองนึงให้ไปบนไลน์
“ขนมโดนัท มันเป็นห่วงๆ”
“ผมก็เลย เป็นห่วงๆ คุณน้า”
มุกในนิยายของคุณซัมซิก ยืมมาใช้ก่อนนะ :]
“เมื่อวาน คุนนอยด์คลับฟราย์เดย์ตอน (..) ต่อยหน้า (..) เพราะรู้ความจริงที่ (..)หลอกทำเป็นผู้หญิงเหรอ”
“ผมไม่ได้ดูหรอก น้องเล่าให้ฟัง”
“คุณอย่าไปอินมาก”
“และเช้านี้คุณสดชื่นแล้วเนอะ”
“เพราะชีวิตเราลิขิตเองได้”
“คุณฟ้า ที่มาเพลง คนไม่น่าสงสาร club Friday :http://youtu.be/TytBZEmFMgg
“ผมดูอันนี้”"(..) เค้าจบแฮปปี้”“55 ผมหน้าแตก”
แตกแบบหมอไม่รับเย็บ ความผิดเราใช่ป่ะ ที่ไม่ดูทีวี ไม่รู้เรื่องอะไรเหมือนคนอื่น
“ผมดูไม่จบ เพราะมันดูจะยาก 55”อันไหน คือเด็กซ์ดูไม่จบล่ะ ชักงง
“ลองไปดูนะ”แก้ยากจริงๆ นิสัยตาเด็กซ์ เรื่องบังคับ
“ผมไม่เคยดูเรื่องคุณฟ้า”
“แต่ฟังจากปากคนจริง”“อ้าว”
“แล้วคุณก็นอยด์”
หมายถึงไม่ได้ดูซีรีส์ คลับฟรายเดย์ แต่ฟังตอนออนแอร์จากพี่อ้อย กับพี่ฉอดเหรอ
“เรื่องมันเศร้านิ”ดีๆ ทีหลังแปะหน้าผากเลยมะ ว่าเรื่องมันเศร้า แล้วตรูจะรู้หรอ ว่าเศร้าจากอะไร มันกระทบกับชีวิตจริงใช่มั้ย ไม่เคยจะรู้อะไรจากปาก อ้อมเรื่องอ้อมโลกทุกที
“ผมฟังยูทูป”
“เสียงจริง”
“ไม่ใช่ตัวจริง”“โอ่ย คุณนิ”
“ชอบไปฟังเรื่องดราม่า”
“พอๆๆเลิกๆๆ”
“นิยายคุณอ่ะ ผมเขียนตอนพิเศษไปแล้ว 1 ตอนนะ”
“ตัวละคร ก ในภาคที่แล้ว ต้องคงคาแรกเตอร์ให้เหมือนเดิม”
“ต้องน่าหมั่นไส้ ต้องชอบเปลี่ยนเรื่อง”
“คนอ่านจะได้อิน”
“ไม่รู้คนอ่านจากภาคแรก จะตามมาอ่านอีกรึเปล่า”
“ในความเห็นคนเขียนนิยายอย่างผม ในภาคแรกตัวนิยาย ก ที่ผมเขียน ผมไม่ได้ปูพื้น ปูอารมณ์ให้ตัวละคร ก มีอารมณ์นอยด์ ๆโผล่ขึ้นมา”
“คนอ่านงงแน่ๆ”
“ผมกลัวเรตติ้งนิยายผมตก :]”
“เพราะงั้นตอนพิเศษ begin again คุณต้องช่วยผม”
“นิยายเรื่องนี้มันเริ่มจากคุณ และถ้าจะจบ และดำเนินไปทางไหนก็ขึ้นอยู่กับคุณ”
“เครนะ”
“คิดถึงๆคุณเนาะ”
คำปลอบใจของคนเขียนนิยาย based on true story ที่มีให้ต่อมโนแฟน ก็คือแบบนี้แหละ
“ฝนตก”นี่คือประโยคแรกที่เด็กซ์ไลน์กลับมา
ช่างฟังดูเหมาะกับประโยคที่เราเขียนไปหาเหลือเกิน หนอยๆๆ
“ก เค้าจะเริ่มฟิต ออกกำลังกายเลิกเป็นคนนอยด์”วันนี้เข้าเรื่องเร็วจัง ขอโทษๆน้า เด็กซ์
“อ๋อๆ”
“ก เริ่มดูดีมาก”ไม่ถ่อมตัวเลยนะพ่อคู๊ณ
“แล้วก็นำมาถึงตอนพิเศษ begin again”“ก กลับมาเป็นคนหนุ่มมีไฟ”
“จากความตั้งใจกับปีหน้าที่จะมาถึง”“ไฟมันพรึ่บมาจากไหนได้ล่ะ”
“ตะก่อนแห้งเหี่ยวมากเลยเหรอ”
“ก อย่าไปคาดหวังกับ ข มากนะ รูปภาพมันเมคๆเฟคๆ 55”
และที่สำคัญ ก ห้ามไปคาดหวังกับคนอื่นด้วย ไม่ยอมๆๆ
“ข หมดไฟแล้ว คนอ่านเค้าไม่สนใจ”"ใช่ๆ"
“คนอ่านเค้าฟินกะ ก มากกว่า”
“ ข จะเน้นมุ้งมิ้ง”
คนอ่านนิยายส่วนใหญ่เค้าคงชอบพระเอกแบบนี้แหละ ไม่ค่อยพูด เงียบๆ แถๆ กวนๆ ตาเด็กซ์นี่ใช่เลย
“วันนี้นอนดึกนะคุณ”
“คิดพล็อตอยู่”อ่ะหรอ เป็นจริงเป็นจังไปนะ
แต่ขอบคุณมากๆเลย :]
“นอนดีกว่า เดี๋ยวฝันเอา”“เครๆ”
“คิดถึงคุณน้า”
วันนี้ขอบอกคิดถึงเด็กซ์สองรอบแล้วกัน ;]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกเม้นต์นะครับ
คุณ applej - ชื่อตอนพิเศษ begin again ที่เด็กซ์ตั้งให้คนเขียน มันบังเอิญไปพ้องกับโควทใต้รีพลายของคุณ แล้วเราจะโดนฟ้องจากลิขสิทธิ์หนัง begin again มั้ย
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
