ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Once again ถ้าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน
Chapter 1 : I let it fall, my heart
ผมคิดว่าความบังเอิญบนโลกนี้มีอยู่หลายแบบ ทั้งตั้งใจให้บังเอิญ หรือจะเป็นการบังเอิญแบบแปลกๆ ผมคิดว่าความรักมันก็คงเป็นเรื่องบังเอิญอย่างนึงเหมือนกัน และเรื่องบังเอิญทุกเรื่อง มันก็มีจุดจบของมันเอง..
ตอนนี้จะเรียกว่าผมถังแตก ก็ไม่เชิงนัก เพราะเมื่อประมาณ 5 เดือนที่แล้ว พ่อแม่ผมเสียพร้อมกันทั้งคู่แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่มีเวลามาพร่ำเพ้อหรือเสียใจอะไร เพราะนอกจากจะยุ่งเรื่องจัดงานแล้ว ผมยังยุ่งเรื่องของการแบ่งสมบัติ ความจริงผมเป็นลูกคนเดียว แต่ญาติๆของพ่อเค้าไม่อยากให้ผมได้ในทรัพย์สมบัติของพ่อผม ..
ฟังดูแล้วมันก็น่าตลกดีนะ ทั้งๆที่ผมมีสิทธิ์อย่างถูกต้องทุกอย่าง แต่แค่พ่อแม่ผมไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน กลับกลายเป็นว่าผมโดนฟ้องร้องกลับมาซะจนแทบไม่เหลืออะไรเลยด้วยซ้ำ
ผมโดนพูดกรอกหูบ่อยๆตอนเด็กว่า แม่ผมหนีตามพ่อมา ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่ผมไม่อยากเก็บมาคิดให้มันปวดหัวมากกว่า ก็คนเค้ารักกัน เราจะห้ามอะไรได้
ผมกำลังเดินมายังบริษัทที่ผมต้องสอบสัมภาษณ์เพื่อรับงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขา
“เฮ้อ..” ผมเลิกคิดฟุ้งซ่านและถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ถ้าผมเริ่มทำงานตั้งแต่จบใหม่ๆ ตอนนี้ผมก็คงมีบ้านเป็นหลักเป็นแหล่งแล้วมั้ง และถ้าผมรู้ก่อนว่าญาติของพ่อเป็นพวกหิวสมบัติมากขนาดนี้ ผมก็คงรีบออกจากบ้านหลังนั้นตั้งนานแล้วละมั้ง ผมได้แค่คิดเท่านั้นแหละ อดีตใครจะกลับไปแก้ไขได้..
“น้องที่มาสัมภาษณ์งานใช่มั้ยคะ ?” ผมพยักหน้าพร้อมทั้งส่งยิ้มไปให้เมื่อพี่ประชาสัมพันธ์ถาม
“อืม...วันนี้คุณเลขาลาหยุด 1 วัน เดี๋ยวน้องขึ้นไปชั้น 25 แล้วรายงานตัวกับท่านประธานโดยตรงเลยนะคะ” ผมบอกขอบคุณพี่เขาไป ก่อนที่จะเดินขึ้นลิฟต์ไปชั้น 25
ผมค่อนข้างตื่นเต้นอยู่มากเลยทีเดียว เพราะไม่เคยมีประสบการณ์ทำงาน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำได้รึเปล่า แต่ก็นะ..ถ้าไม่ลองทำ ใครจะรู้ อีกอย่าง..ใครจะคิดละ ว่าจู่ๆผมก็ต้องมาสอบสัมภาษณ์กับประธานบริษัทเลยด้วยซ้ำ
ทันทีที่ลิฟต์เปิดผมก็ต้องพบกับผู้ชายท่าทางน่ารัก อายุน่าจะเกือบเท่ากับผม เดินร้องห่มร้องไห้มา ถึงจะเป็นห่วงแต่ผมก็ไม่กล้าถามหรอกครับ ผมได้แต่ทำหน้าที่ของตัวเอง คือการเดินมาหยุดที่หน้าห้องที่มีป้ายสีดำติดอยู่หน้าห้องว่า ‘Manager’ ผมสูดลมหายใจเข้าปอดครั้งสุดท้ายเพื่อเรียกขวัญตัวเอง ก่อนที่จะผลักประตูที่เป็นกระจกเงาสีหม่นเข้าไป
“ที่บ้านไม่สอนเหรอครับว่าให้เคาะประตูก่อนเข้าห้องคนอื่น..” ผมนิ่งอึ้งไป เมื่อเห็นคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังตัวใหญ่สีดำ
“...” มีเพียงความเงียบที่น่าอึดอัดรอบๆตัว
ผมกำลังคิด..ว่าบางทีโลกนี้ก็กลมเกินไป
“กรุณาแนะนำตัวด้วยครับ”
สายตาอันเย็นตาตวัดตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ตามด้วยสายตาที่คล้ายๆจะสมเพชผมอยู่กลายๆ จนผมรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก
“ที่นี่ไม่รับคนใบ้ทำงานหรอกนะครับ เชิญออกไปด้วยครับ มันเสียเวลาผม” ผมอึ้ง ตกใจกับคำพูดที่ไม่น่าจะออกมาจากปากคนที่ผมเคยรู้จักได้
“..ผมชื่อ ตุลท์ กุลชาต ครับ อายุ 25 ปี จบมาจากมหาลัย..”
“เชิญออกไปได้แล้วครับ ”
หน้าผมชาจนแทบไร้ความรู้สึกเมื่ออีกฝ่ายจ้องหน้าผมตรงๆด้วยสายตาดูถูก จนผมอดคิดไม่ได้ว่า นี่เป็นคนที่ผมเคยรักจริงๆเหรอ ?
“..ตกลงผมไม่ผ่านใช่มั้ยครับ ?”
“...” เมื่อไร้คำตอบจากอีกฝ่าย ผมก็เลยหันหลังกลับ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดทิ้งท้ายกับอีกฝ่าย
“ต่อไปคุณก็ช่วยแยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออกจากกันด้วยนะครับ..ผมคิดว่าบริษัทขนาดใหญ่แบบนี้น่าจะพัฒนาได้ดีกว่าเดิม” ผมเดินไปโดยแทบไม่คิดจะหันหลังกลับมาที่นี่ด้วยซ้ำ
ผมรู้ว่าผมไม่ควรจะพูดแบบนั้น เพราะมันมาทำให้ผมคิดไม่ตกว่า ควรจะทำยังไงกับชีวิตต่อไปดี ก้มลงมองเงินในกระเป๋าตังค์ตัวเองก็เห็นแค่ใบห้าร้อยใบเดียว ผมไม่ได้ดูถูกค่าของเงินหรอกนะ แต่ผมกำลังดูถูกตัวเองอยู่มากกว่า ผมไม่มีปัญญาอยู่ไปถึงสิ้นเดือนหรอก แถมนี้มันยังต้นเดือนอยู่อีกด้วย ผมมองโทรศัพท์ไอโฟนสีดำในมือด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง
“เฮ้อ..” ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ของวันนี้แล้วที่ผมเอาแต่ถอนหายใจ
ผมกลับมาที่หอพักของตัวเองอีกครั้ง ทิ้งตัวลงเตียงเก่าๆของตัวเองด้วยความเหนื่อยล้า หลับตาได้ไม่ถึงนาทีก็มีเสียงโหวงเหวกโวยวายดังขึ้นที่หน้าห้อง
“ปัง ปัง ปัง !! ไอ้โรม มึงออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ !”
ผมเดินเอื่อยๆออกไปเปิดประตู ทันทีที่บานประตูเก่าๆเปิดออก น้ำขุ่นๆสีคล้ำก็สาดเข้ามาเต็มหน้าผม นอกจากกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ของมันแล้ว ก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งวัยกลางคนที่ด่าทอผมอย่างรุนแรง
“ถ้ามึงไม่มีปัญญาจ่ายค่าห้อง มึงก็ออกไปเลยนะค้างกูมาจะสามเดือน พอกูไม่ทวงเข้าหน่อย ก็หุบปากเงียบ ! หน้าก็ดูเหมือนคนมีกิน แต่สันดานยิ่งกว่าขอทาน !! มึงรีบย้ายของมึงออกจากห้องกูไปเลยนะ !” คุณอาจจะไม่เชื่อก็ได้ ว่าคำพูดแสลงหูพวกนี้ออกมาจากปากของผู้หญิง
ผมนึกสมเพชตัวเองไม่น้อยที่มายืนให้คนที่ผมไม่เคยคิดสักนิดว่ารู้จักด่า ผมมองห้องที่ติดกับตัวเองก็เห็นว่ามีใครหลายคนเริ่มสนใจ บางคนก็ซุบซฺบนินทา.. เหอะ..ก็แค่สังคมขยะๆ
“มึงรีบไสหัวมึงออกไปจากหอกูเลยนะ ถ้าพรุ่งนี้กูยังเห็นมึงอยู่ที่นี่นะ มึงเจอดีแน่ !” พูดจบหญิงสาววัยกลางคนก็เดินจากไป ผมปิดประตูให้เรียบสนิท ทิ้งตัวลงนั่งพิงประตู เมื่อประมาณ 6 เดือนก่อนผมยังเลือกอยู่เลยว่าจะไปเที่ยวไหนดี กินอะไรดี หรือจะเรียนต่อป.โทที่ไหนดี
“หึ..” ผมยิ้มให้กับชีวิตแสนบัดซบของตัวเอง บางที..มันอาจจะเป็นกรรมของผมก็ได้ที่ไปทิ้งคนอื่นเค้า
ผมค่อยๆปิดเปลือกตา ย้อนนึกไปถึงวันเวลาตอนที่ผมยังไม่ทิ้งเค้าไป บางทีนะ การที่ผมทิ้งคนอื่นไปง่ายๆแบบนั้น มันอาจทำให้ผมโดนทิ้งอยู่แบบนี้ก็ได้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
