เรื่องสั้น.....แอบรัก ภาค ปอนด์-เท็น
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น.....แอบรัก ภาค ปอนด์-เท็น  (อ่าน 41152 ครั้ง)

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า




แอบรัก ภาค ปอนด์-เท็น


รอยยิ้มหวานที่ฝังใจเพียงแค่ได้พบเห็นในความฝัน เขาคนนั้นเป็นใครกันแน่นะ  ดวงตาคมจ้องมองเพดานห้องนอนสีฟ้าอ่อนแล้วนึกคิดถึงรอยยิ้มหวานฉ่ำที่เหมือนจะคุ้นเคยว่าเคยได้พบเห็นที่ใด......



“ใครกัน?” เสียงนุ่มสถบเบาๆก่อนจะยันตัวลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวออกไปเรียน  ก่อนออกจากห้องชายหนุ่มไม่ลืมที่จะหยิบของสำคัญที่ทุกวันมังจะต้องมีติดมือไปด้วยเสมอ ปึกกระดาษเอสี่ที่เข้าปกอย่างสวยงามถูกบรรจงนำเข้ากระเป๋าอย่างเบามือ......



“เฮ้ย!!ปอนด์ นั่งอ่านไรวะ ขยันนะมึง”   เสียงเพื่อนสนิททักขึ้นพร้อมกับคว้าปึกกระดาษจากเพื่อนไป อ่านหน้าตาเฉย ก่อนจะรีบรนเปิดอ่านเนื้อหาข้อความข้างในอย่างใจจดใจจ่อ  ไม่เห็นมีไรเลยนี่หว่าแค่นิยายไอ้นี่บ้าเห็นนั่งอ่านทุกวันที่แท้มันนั่งอ่านนิยายนี่เอง  กรูก็นึกว่าจะอ่านตำราเรียน เพื่อนกรู ขยันฉิบ....


“เอาไปของมึงไม่เห็นมีเหี้ยไรเลยวะ ไอ้เราก็นึกว่าแนวข้อสอบจะได้ขอยืมไปก๊อปบ้าง แล้วนี่ใครวะ aoikyosuke เนี่ย... คนแต่งหรอ”  เพื่อนหันมาถามอย่างไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ แต่คนตอบกับยิ้มรับเมื่อได้ยินชื่อที่ตนเองชอบ

“ใช่คนแต่ง เห็นว่าชื่อเท็น กรูว่าเขาแต่งนิยายน่ารักดีกูชอบ วะ คนไรไม่รู้แต่งนิยายน่ารักชิหายทำเอากรูไม่ออกไปไหนมาหลายวันแล้ววะนั่งอ่านแต่นิยาย มันเหมือนถูกมนต์สะกด”  ใบหน้าหล่อพูดพลางยิ้นจนแก้มแทบปริ


“เออ เออ ไอ้นี่ท่าจะบ้า นะมึงไปเช็คสมองบ้างนะเว้ยเพื่อน  ว่าแต่สรุปมึงชอบนิยายหรือชอบคนแต่งกันแน่วะไอ้ปอนด์”      ดวงตาเรียวคมของเพื่อนจ้อมมองอย่างคาดคั้น จนคนถูกถามต้องก้นหน้าหนี้เพราะความเขินอาย


“ฮ่า.. ฮ่า... ฮ่า.... เป็นเอามากนะมึงไอ้ห่าปอนด์ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่ามึงชอบอะไรกันแน่  มึงนะมึง แอบหลงรักคนแต่งนิยายเข้าซะได้กรูหละ อยากจะขำให้ฟันร่วง เอาเถอะ เอาเถอะ ไงก็ขอให้รักมึงสมหวังแล้วกันกรูไปหละเชิญอ่านนิยายมึงต่อกูไม่กวนและ โชคดีเพื่อน”     เพื่อนชายตัวแสบเดินจากไปแล้วหลังจากอวยพรไอ้ปอนด์หน้าหล่อจนสมใจ ผิดรึไงวะที่กูจะชอบนิยาย  กะ.. กับคนแต่งนิยาย  ทำเป็นมาหัวเราะกูเอาเถอะมึงไปบอลไม่เป็นบ้างมึงไม่รู้หรอกว่าแอบรักคนไม่มีตัวตนมันทรมานแค่ไหน  


       วันทั้งวันไอ้ปอนด์ก็นั่งเรียนไปแอบอ่านนิยายไปอย่างเพลิดเพลินเวลาช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน แต่ก็ดีหนะสิจะได้กลับไปอ่านนิยายเรื่องอื่นๆของคุณเท็นอีก  หนุ่มหน้าเข้มมีรอยยิ้มจุดที่มุมปากแค่นึกว่าจะได้อ่านนิยายของเท็นมันก็ทำให้เขามีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต  ......คนมีความรักมันเป็นแบบนี้หรือป่าววะ กรูจะบ้ารึป่าวที่แอบหลงรักคนแต่งนิยาย   แต่ยังไงก็รักไปแล้วนิหว่า ใครจะว่าไงก็ไม่สนถึงจะบ้าก็บ้ารัก ใครจะทำไม555กรูมีความสุขโว้ย มีความสุข.....

TBC…


ฝากด้วยนะครับนิยายเรื่องแรกของผม นายปังปอนด์ครับ


*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-09-2010 20:20:39 โดย THIP »

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
 :L2: มาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
ก๊ากกกก  :laugh: :laugh: มีคนมาแอบรักด้วย คุณเท็นได้ยินเข้าดีใจตายเลยนะเนี่ย  :m4: :m4:

ออฟไลน์ Simply Blue

  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-3
หุ หุ หุ ถ้าเท็นมาได้อ่านเข้าคงช๊อคแน่ๆๆ  :m32:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
 :o8: :o8: :o8: :o8:

ขอบคุณครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-05-2008 12:07:34 โดย Junrai_Hyper »

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
   ผมแต่งเองแหละครับ ชื่อในบอร์ดนี้ซากุระ คับในบอร์ดเท็นคุงที่โพส์ใช้ชื่อจิงหนะครับ  ปังปอนด์   
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-05-2008 14:51:19 โดย Sakura_kano »

abcd

  • บุคคลทั่วไป
เห็นจั่วหัวว่าเรื่องสั้น สั้นมากมั้ย อิอิ :o8:
ห้องสำหรับลงเฉพาะเรื่องสั้นก็มีเน้อคุณหนมปัง
 :m23:

ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
โอ้เย้ เอามาลงที่นี่ด้วย :m4:
เอาตอนต่อมาลงด่วนๆๆ :oni3:

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
เห็นจั่วหัวว่าเรื่องสั้น สั้นมากมั้ย อิอิ :o8:
ห้องสำหรับลงเฉพาะเรื่องสั้นก็มีเน้อคุณหนมปัง
 :m23:


ตอนแรกคิดว่าจะสั้นๆนะครับแต่อาจจะยาวก็ได้ยังไม่รุ้เรื่องแต่ไปเรื่อยๆจนกว่านายเท็นจะยอมแต่งนิยายที่ดองออกมา   :m31: :m31: :m31: :m31:     

abcd

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ววววว มีสั้นมียาว ยืดได้หดได้ ดีๆชอบๆๆ จะรออ่านต่อเน้อออ  :oni1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ naumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ เรื่องจริงรึเปล่าคะเนี่ย คุนปังปอนด์แอบชอบคุนเท็นหรอ อิอิ :m1: เราก้อชอบอ่านนิยายที่คุนเท็นแต่ง :m4: ลุ้นๆ จะเปนไงต่อไป :กอด1:
เปนกำลังใจให้นะคะ :L2: :กอด1:

ออฟไลน์ nana

  • 아주마 애기 두명 ㅋㅋ
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2

ออฟไลน์ RN

  • Global Moderator
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3649
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1650/-14
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ตามเท็นมาอ่านหน่อยจิ

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ปล.ช่างคิดเนอะ..+ ให้คนแต่ง

sarin

  • บุคคลทั่วไป
แอบอู้งาน..เข้ามาแปะฮะ :oni1:ชะแว้บ..  :a4:

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
“อ่าเหนื่อยชิบ คนเยอะจังวะวันนี้แถมแม่งฝนก็ตกลงมาได้กูเปียกหมด”   หนุ่มร่างสูง บ่นงึมงำก่อนจะปลดเสื้อนักเรียนตัวเก่งพาดไว้กับพนักพิงเก้าอี้  ก่อนจะนั่งลงตามมา นิ้วเรียวแกร่งกดเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ก่อนจะเข้าไปในเว็ปบอร์ดของเท็นคุง ที่จิงน่าจะเรียกว่าเท็นจังมากกว่า แบบนี้น่ารักกว่าเป็นไหนๆ จิงมะครับคุณผู้อ่าน


“งืมๆ” ดวงตาคมจ้องมองหน้าจอนิ้วมือกดค้นหา เรื่องที่ตนเองต้องการจะอ่าน



“แล้วก็รักเข้าจนได้ ชื่อเรื่องนี้น่ารักดีแฮะ น่าจะสนุก” ถึงจะพูดออกมาแบบนั้นแต่ในใจก็คิดแทบไม่ถูกว่าจะเลือกอ่านเรื่องไหนก่อนดี มันสนุกไปหมด สงสัยคืนนี้ได้นอนดึกดื่นอีกเป็นแน่  เท็นจังนี้แต่งนิยายแล้วเสกคาถาเป่ามนต์อะไรลงไปด้วยรึป่าวน๊า อ่านแล้วลุกแทบไม่ได้เลย มีแต่อย่างอื่นที่ลุก [เฮ้ยไรลุกวะ ]

สายตาคมจ้องมองไปตามตัวหนังสืออย่างตั้งใจไม่อยากพลาดเลยสักบรรทัดเดียว  ในเวลาไม่กี่อึกใจนิยายเรื่องนี้ก็จบลง ....



“อ่า น่ารักจัง คนไรวะแต่งเรทได้อารมณ์จัง ตัวจิงจะหื่นกามแบบนี้ป่าวหว่า”    ก็คงได้แค่คิดเพราะถึงยังไงไอ้ปอนด์หนุ่มบ้ารักก็คงจะตามหาเท็นจังไม่เจอ


“เรื่องต่อไปอ่านเรื่องไหนดีวะกู เลยไม่ถูกเลย ทำไมเท็นจัง แต่งนิยายน่ารักๆแบบนี้น๊าทำพี่เลือกไม่ถูกเลย เรื่องไหนดี เรื่องไหนดี”     ปากเรียวพ่นคำพูด บ้าบออยู่คนเดียวสลับก็ยิ้มหวานไปมา  แม่ง ไอ้ห่าปอนด์นี้น่ากัววะ พูดคนเดียวก็เป็นเอากับมันสิ ....



“เรื่องรักต้องใช้ใจศึกษา  เออชื่อเรื่องน่าสน บางทีอาจจะมีไรดีๆแทรกอยู่เพื่อสอนเราได้ คนไม่เคยรักนี่หว่าพึ่งนิยายก็ดีเหมือนกันแฮะ  มันจะพึ่งได้จึงหรือป่าวหว่า   แต่ยังไงก็คงต้องลองดูสักตั้ง เอาไงเอากัน”




นิ้วเรียวคลิ๊ก เปิดเรื่องที่ว่าขึ้นมาอ่านอย่างใจจดใจจอตามเดิม  มุมปากจุดยิ้มไม่มีทีท่าว่าจะหายไปได้ง่ายๆ บางครั้งก็เผลอหัวเรอะออกมาเสียงดัง เหมืนคนบ้าไม่มีผิด เดียวยิ้ม เดี๋ยวหัวเราะ   ไอ้นี่ท่าจะบ้าจิงๆแฮะ

รอยยิ้มยังคงไม่หุบเมื่ออ่านคำหวานในจอนั้นต่อไปเรื่อยๆ



“จะให้บอกว่ารักกี่พันคำก็ได้.....แต่คืนนี้ต้องมีอะไรเป็นของตอบแทนด้วยนะ....ถ้าตอบแทนแล้วไม่พอใจ...คอยดูเถอะจะไม่พูดอะไรเลย”

TBC…



“อ้าวหมดแล้วหรือวะ กำลังอิน เลยกรู”   นิ้วเรียวกดค้นหาไปทั่วแต่มันก็จบแค่นี้จิงๆ

ค้างสิคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ  ค้างอย่างแรงคร๊าฟท่านผู้อ่านทำไมถึงทำกันได้ เอาน้องแคนกับพี่ชายคืนมานะ หนู๋ไม่ยอม...หนู๋ไม่ยอม...เท็นจังใจร้าย ใจร้ายที่สุด แง.. แง..



“อะไรไอ้บ้า”    เออเอาสิด่าตัวเองก็เป็นกรูบ้าจิงป่าววะ ไหนจะบ้าแอบรักคนแต่งนิยายแล้วยังมานั่งอาลัยนิยายที่ไม่จบอีก.... เอ้ากรูสงสัยจะหิวข้าวมั้งกลับมาข้าวปลายังไม่ได้ตกถึงท้องเลย หิ้วโว้ย หาไรกินดีก่า “เดี๋ยวพี่ปอนด์กลับมาอ่านิยายน้องเท็นนะครับคนดีของพี่หาของเติมพลังก่อนนะครับอย่างอลพี่หละ ไปและเดี๋ยวพี่มาแป๊บเดียว”


ร่างสูงเดินเปลือยอกออกมาก่อนจะไปเปิดตู้เย็นหาอะไรกินประทังชีวิต   อ่ะ มีนมกับหนมปังแผ่น รอดตายแล้วกรู ฮ่า ฮ่า ฮ่า



ร่างบึกบึนเดินกลับมานั่งหน้าจอคอมอีกครั้งพร้อมยัดขนมปังเข้าปากทั้งแผ่นก่อนจะซดนมทั้งขวดลงท้องรวดเดียวหมด  ไอ้นี้คนป่าววะ *-*



“มันมีแค่นี้จิงๆรึ ทำไงดีวะกรูยิ่งอยากๆอยู่ด้วย” ร่างสูงหน้าจอถอนหายใจยาวก่อนใบหน้าคมจะหลับตาลงช้าๆเพื่อจะพักสายตาสักครู่


แล้วมันก็เผลอหลับ อี้สกปรกน้ำยังไม่ได้อาบเลยมึงไอ้บ้าปอนด์



“จะให้บอกว่ารักกี่พันคำก็ได้.....แต่คืนนี้ต้องมีอะไรเป็นของตอบแทนด้วยนะ....ถ้าตอบแทนแล้วไม่พอใจ...คอยดูเถอะจะไม่พูดอะไรเลย”



แล้วเท็นจะให้ปอนด์ทำไรให้หละก๊าบ ปอนด์ไม่มีของตอบแทนหรอกมีแค่ร่างกายนี้แหละเอาปะ  ร่างสูงที่ดูยังไงก็ต้องคิดว่าหลับสนิท แต่ดันบ่นงืมงำอะไรเหมือนคนกำลังคุยกัน แต่มันคุยคนเดียว เออเก่งชิบหายเลยมึงขนาดหลับยังพูดได้อีก

“เขาเรียกว่าละเมอโว้ย.....”


     “เสียงใครวะ???” ตูจะรู้มั๊ย


 ร่างสูงที่ละเมอพูดแค่นั้นยังไม่พอ  ลุกพาตัวเองเดินดุ่มๆมาที่เตียงก่อนจะล้มตัวนอนแล้วซุกใบหน้าคมลงกับหมอ แต่เอ้ มันไม่ซุกธรรดามีชอนไชด้วย ไอ้นี่กำลังฝันไรวะ


“เท็น ตัวเบาจังหละ หืม?”  ใบหน้าคมยิ้มหวาน ส่งสายตาหื่นกระหายให้กับร่างเล็กอย่างไม่ลดละ พร้อมกับตั้งท่าจะซุกไซร้ ใบหน้าคมลงที่ซอกคอยั่วยวนนั้นทันทีแต่มือเรียวก็ดัดหน้าเขาเอาไว้เสียก่อน



“อย่าสิ ผมยังไม่รู้จักคุณเลยนะ”   เสียงหวานใสเอ่ยค้าน แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้คนที่สติกระเจิดเปิดเปิงไปแล้วยอมลดละใบหน้าออกสักนิด


“เท็นจ๋า อย่าขัดพี่ปอนด์สิ ไหนว่าอยากได้ของตอบแทนไง พี่ปอนด์คนนี้พร้อมพลีกายถวายตัวให้น้องเท็นแล้วจ่ะ คนดีมามะ เรามาเล่น ผัวเมียกันเถอะ”



ไม่ทันที่อีกฝ่ายจะคัดค้านได้อีกกลีบปากเรียวบางก็ถูกบดเบียดลงอย่างโหยหา ริมฝีปากร้อนๆ บดเบียดขบเม้มดุนดันให้กลีบปากบางเผยออกก่อนจะส่งเรียวลิ้นซากเข้าไปตักตวงความหอมหวานอย่างสมใจ  มือหนากดท้ายทอยของอีกฝ่ายไว้พร้อมคลึงเคล้าอย่างเบามือเพื่อสร้างอารมณ์และความอ่อนโยนให้กับอีกฝ่าย 



กลีบปากบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระเมื่อคนตัวเล็กทำท่าจะขาดอากาศหาย
หึ เด็กจังนะเท็นจัง ทีแต่งนิยายซะเรทเชียว ไอ้เราก็นึกว่าจะแน่ที่แท้ก็ไก่อ่อน ฮ่า ฮ่า เสียงหัวเราะแผ่วๆไม่ได้จงใจให้อีกฝ่ายน่าแตกก้แค่ล้อเล่นนิดดๆหน่อยๆ แต่กลับทำให้อารมณ์ของร่างบ้างเยเอาง่ายๆ ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้โว้ย  ไม่กี่อืดใจ หนุ่มร่างใหญ่ก็ลงไปนอนหรา หน้าเหวอ แล้ว อ้าวไหงเป็นงั้น ถ้าไม่ใช่แรงของน้องเท็น




“ดูถูกกันไปแล้วนะนายหนะ  แล้วจะได้รู้ว่าใครหมู่หรือจ่า”  เสียงเสียง ปากเรียวบางก้ประกบลงมาอย่างรุ่นแรงบดขยี้แรงแค้นที่ถูกล้อเรียนอย่างลืมตัวว่ากำลังทำเรื่องน่าอายอยู่

ร่างสูงใต้ร่างได้โอกาสเหมาะ เผยอ ปากรอรับสัมผัสที่อีกฝ่ายมอบให้อย่างเต็มใจ เรียวลิ้นหวานกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีลดละ ไม่มีใครจะเป็นฝ่ายยอมใคร จนเมื่ออยู่ๆร่างเพรียวสวยนั้นก็ถอดถอนริมฝีปากหวานออกแล้วส่งเสียงครางอย่างถูกใจ  เมื่อ นิ้วหัวแม่มืออุ่นๆคลึงเคล้นไปมาที่ยอดอกทั้งสองข้างสลับไปมาอย่างรู้ใจ

เพียงแค่สัมผัสไม่นอนร่างเล็กก็ถึงกับอ่อนแรงทรุดลงซบอกกว้าง ก่อนจะซุกไซร้ใบหน้าเข้าหากับยอดอกของอีกฝ่ายเช่นกัน

“โอ้ เท็นจังนี้ไม่เบาเรยนะ ร้ายนักต้องเจอแบบเน้..” 
ร่างเล็กด้านบนถูกพลิกลงข้างล่างก่อนที่จะ......




TBC...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-05-2008 20:00:32 โดย Sakura_kano »

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ก่อนที่จะ.....จะไรอ่ะ  :serius2: ค้างคาอีกละ

sun

  • บุคคลทั่วไป
:o8:  ก่อนที่จะฝันค้างอ๊ะป่ะ    คิคิ

YO DEA

  • บุคคลทั่วไป
 :m13: :m13:

แอบเข้ามาอ่านอย่างจริงๆ จังๆ

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3


ร่างเล็กด้านบนถูกพลิกลงข้างล่างก่อนที่จะ......


 :a5: ตื่น ...  (รีเปล่า?)  o7

ป.ล. ตกลงทู้นี้เป็นทู้บอกรัก หรือ ทู้ทวงนิยายอ่ะ ชักสงสัย  :m23: :m23:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :laugh: ถ้าเรื่องจะไม่สั้นซะแระ คึคึ รออ่านต่อนะ ขอให้สมหวังกะเท็นนะ  :a2: :a2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ~prince™~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +161/-2


เข้ามาให้กำลังใจคับผม........ :L2:



ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
ทำไมตัวหนังสือมันเล็กจัง

สงสารเจ้ บ้างนะเคอะนู๋ขา

 :sad2:


ปล. ถ้าแก้ไม่เป็นบอกเจ้ด่วน  เด่วเจ้จัดการให้

สงสารตัวเองมากมาย

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
ต่อกันเลยครับ o7


ตุบ..เสียงร่างนุ่มนิ่ม ปะทะกับฟูกนอน ก่อนที่ใบหน้าหวานจะมองค้อนตาเขม็ง ดูไปหน้านี้ชักไม่หวานซะแล้วมันโหดมากกว่าม้างงงง แต่ยังไงก็ร๊ากกกกกกกก


ใบหน้าคมเริ่มซุกไซร้ ตามซอกคอ ละเลื่อยมายังกกหู เรียวลิ้นไล่เลียทิ้งความร้อนไปทุกที่ที่ไล่ผ่าน เรียกเสียงครางหวานๆจากร่างน่ารักตรงหน้าได้เป็นอย่างดี



“คิโมจี้ หืม รู้สึกดีมั๊ยเท็น”   ใบหน้าหล่อที่จ้องมองมาพร้อมกับสายตาที่ยั่วเย้า นั้นทำให้ร่างบางไม่อาจจะสู้หน้าได้อีกต่อไป  ทำไมหนะหรอ ก็เขินสิก๊าบบบบบ




“เท็นมองหน้าปอนด์สิ”    มืออุ่นประคองใบหน้าเนียนให้กลับมาสบตากันอีกครั้ง และจรดริมฝีปากลงมอบจุมพิตที่แสนอ่อนโยนให้ ก่อนจะค่อยๆเร่งเร้าและรุนแรง

“อื่อ..อ๊ะ....”   เสียงครางประท้วงถูกกลืนหายไปในลำคอของร่างสูงจนหมด ร่างเบื่องใต้เริ่มหมอแรง เพราะรสจูบที่ทำให้มัวเมา 



นิ้วมือแกร่งยังคงวนเวียนอยู่กับยอดอกสีหวานไม่ยอมห่าง  ไล่ปากละเลื่อยจากซอกคอไล่มาตามแนวลาดไหล่มน  ขบกัด ย่ำเตือนไว้ว่าร่างกายนี้จะเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว  ลิ้นอุ่นๆสะกิดเลียส่วนปลายยอดอกที่แข็งขืนอย่างยั่วยุ สร้างความเสียวซ่านได้ไม่น้อย



“อืม อ่ะ.  ยะ อย...”  เสียงหวานใสที่จะเอ่ยบอกกลับถูกกลืนหายไปอีกครั้งเมื่อยอดอกถูกขบกัดรุนแรงมากขึ้น ทั้งมืออีกข้างก็ซอดแทรงเข้าไปภายใต้กางเกงผ้าเนื้อดีอย่างเบามือลูบไล้สิ่งที่ค่อยๆตุงดันเสื้อผ้าผื่นบางอย่างห้ามใจไม่อยู่


มือหนายังคงลูบไล้อย่างแผ่วเบา ปากอุ่นยังคงดูดดุนขบเม้ม กับยอดอกไม่ยอมปล่อย ร่างเล็กเริ่มอยู่ไม่สุข ดินรนไปมาเพราะความต้องการที่อัดอั้นและทรมานนั้นต้องการที่จะปลดปล่อย  มือเล็กเริ่มผลักไสใบหน้าหล่อให้ทำหน้าที่ให้ได้ดั่งใจตัวเอง


“บอกสิเท็น  พูดมาสิว่าต้องการให้ปอนด์ทำให้ พูดมาสิ หึ...”    ใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าช่างเจ้าเลห์เหลือเกินแต่เพราะอามรณ์ที่ถูกฉุดกระชากนั้นไม่อาจจะระงับได้อีกต่อไป  ปากบางที่แดงอิ่มขบกัดกันจนขึ้นสีเลือกก่อนจะค่อยๆพูดถ่อยคำที่ตนอายแสนอายออกมา อย่างยากลำบาก


“ทะ  ทำ  ให้ทีสิ ตรงนั้นช่วยปลดปล่อย มันทีขอร้องทนไม่ไหวแล้ว .......อ๊า อ่าส์.........”   เสียงใสครางกระเส่าดังไปทั่วห้องเมื่อมือหนานั้นกอบกุมและขยุ้มมือกับส่วนนั้นอย่างรุ่นแรง แต่กลับทำให้ร่างบางเสียวซ่านเสียเหลือเกิน


ใบหน้าคมมองดูอาการน่ารักของคนตรงหน้าไม่ว่างตา ใบหน้าหวานที่มีหยดเหงื่อเกาะพราว ช่วงอกที่มีแต่จุดสีแดงเข้มแต่งแต้มไปทั่ว  และดูตรงนี้สี หึ ปากเรียวเยียดยิ้มก่อนจะใช้หัวแม่มือขยี้ลงกับส่วนปลายของแก่นกายของร่างบางอย่างรุนแรง

“อ่า อ๊า จะ  เจ็บ.....”    ร่างสูงนั่งนิ่งดูอาการน่ารักจนพอใจอยากจะเก็บภาพเหล่นนี้ไปให้นานแสนนานเก็บไว้ในห้องหัวใจที่ลึกที่สุดและจะไม่มีวันลืม



“อ๊า..............อ่าส์..........” .เสียงครางกระเส่าดังขึ้นอีกครั้งมือรับรู้ถึงความอบอุ่นที่ครอบครอบลงมาที่แก่นกายของตนเอง  พร้อมทั้งเรียวลิ้นซากที่ไล่เลียวกวนไปมาดูดดื่ม้ำหวานเยิ้มที่ปริ่มอยู่ตรงส่วนยอดจนหมด

      เรียวปากร้อนห่อเกร็งก่อนจะรูดรั้งส่วนน่ารักนั้นอย่างรวดเร็วแล้วรุ่นแรงขึ้น เพียงไม่นาน ชายหนุ่มก็รู้ถึงอาการเกร็งหน้าท้องแน่น สะโพกมนลอยสูงขึ้นจากเตียงมือเล็กๆนั้นกดศีรษะชายหนุ่มแน่นพร้อมกับประปล่อยน้ำรักรสหวานๆออกมาจนหมดสิ้น ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหอบหายใจรวยริน  เสร็จแล้วสินะหนุ่มน้อยน่ารักของผม ต่อไปก็ตาผมแล้วหละสิ  ปอนด์นึกในใจก่อนจะควานนิ้วมือเข้าไปในปากและดึกกลับออกมา


นิ้วมือที่ถูกเชื่อมไปด้วยขอเหลวข้นใสค่อยๆกดสอดเข้าไปที่ช่องทางทับแคบช้าๆ แต่นายเท็นคนนี้มันยอมง่ายๆซะที่ไหนดิ้นกระแด่วๆเชียว ดูอิ  แด่ว แด่ว แด่ว

เท็น หายใจลึกๆไม่เกร็งนะ จะได้ไม่เจ็บรู้มัย     “ไอ้บ้า มึงเป็นใครเนี้ยอยู่ดีๆจะมาฟันกู ชื่อเสียงเรียงนามก็ไม่บอกแล้วจะมาฟันกูมึงบ้าป่าววะ ไอ้หื่น”

“หึหึ เสร็จแล้วผมจะบอก” นิ้วที่จดจ่ออยู่แล้วกดลงรวดเร็วพร้อมทั้งควักควานไปมาหาจุดสยิวของอีกฝ่าย ไม่นานนัก หนุ่มน้อยหน้าหวานก็ดิ้นกาแด่ว กาแด่ว อีกแล้วแต่ครั้งนี้เป็นเพราะ  ไปกดจุดเสียงเข้านะงับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า


“หืม”    นิ้วเรียวยังคงวกวนไปมาก่อนจะเพิ่มจำนวนเข้าไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าช่องทางดังกล่าวน่าจะกว้างพอกับขนาดของเขาแล้ว ร่างสูงจึงชักนิ้วออกก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายให้อย่างรวดเร็ว  มือหนาโอบอุ้มแก้มก้นอิ่มน้ำสองข้างออกจากกันเพื่อให้รับความรู้สึกของเขาให้มากยิ่งขึ้น ใบหน้าคงก้มลงมอบจูบรสหวานให้กับคนตรงหน้าเพื่อดึงความสนใจไม่ให้ร่างบางต้องเจ็บปวด   แก่นกายขนาดพอตัวยังคงส่งสูบเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ
และฝังลึกลงไปส่วนในสุดของคนน่ารักที่นอนหอบหายใจหนักขึ้น แก่นกานน้อยๆเสียดสีไปมากับหน้าท้องจนกลับมาตั้งชันอักครั้ง  นอกจากปากที่ขบเม้นให้ร่างบางได้สุขสมแล้ว มือเกร็งก็ยังรูดรั้งให้อย่างพึงพอใจ


“อ่า อ๊าส์  งะ กะ  ใกล้เสร็จรึยัง จะไม่ไหวแล้ว”   สิ้นเสียงร่างสูงก้รับรู้ถึงแรงบีบตัวแน่นของช่องทางน่ารัก และความรู้สึกอุ่นๆที่เปื้อนอยู่ที่หน้าท้องของตนเอง เพียงไม่นานชายหนุ่มก็เร่งจังหวะตามมาติดๆ  ใบหน้าคมซบลงที่ข้างหูกระซิบเสียงแหบพร่า ที่ทำให้ร่างบางถึงกับลบหน้าหนีเพราะเขินอาp


 “อืม  อ่า  เท็น  ปอนด์จะไม่ไหวแล้วนะ   ปอนด์ ขอปล่อยในตัวเท็นได้มั๊น  หืม ตอบมาสิเท็น”    เสียงถามที่สั่นสะท้านเพราะแรงกระทำของตน นั้นทำให้เท็นจังน่ารักเลือกไม่ตอบเป็นคำพูดแต่พยักหน้ารับน้อยๆแทน เพราะอามรณ์ขออะไรก็ให้หมดนั้นแหละ เสียวจะตายอยู่แล้วยังจะมาขออะไรบ้าๆอีก ไอ้นี่....



“อ่ะ   อืม  อ๊า เท็น ปะ  ปอนด์  อืม............  สะ เสร็จแล้วววววว”   ร่างสูงกระตุกถี่ๆปลอปล่อยน้ำรักสีข้นเข้าไปในร่างกานของอีกฝ่ายจนหมดสิ้นก่อนจะซบหน้าลงกับอกอุ่นของอักฝ่าย


เหนื่อยจังวะ.....พึ่งจะรุ้นะเนี้ยว่าการทำรักมันเหนื่อยแบบนี้ เฮ้ยยยยยยยยยยไม่เวอร์จิ้นแล้วโว้ยยยยย ฮ่า ฮ่า ฮ่า















แต่งเรทครั้งแรกอาจจะไม่ดีเท่าไหร่นะครับ :m23:ผมไม่ถนัดเรื่องการเขียนเท่าไหร่หัวไม่ค่อยเดินอ่ะ ถนัดแต่ทำจิงๆ :m13: :m13:

หนุ่มคนไหนจะใจดีสอนผมเขียนฉากเรทๆมีบ้างมั๊ยอ่ะครับผมอยากเขียนเป็นจัง ไม่รู้ต้องไปหาเรียนที่ไหน
หุหุ
ไปแล้วครับ... :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
 :m25: :m25: :m25: :m25:

ฝันเปียกอะจิ

เชอะ

 :m14:

sarin

  • บุคคลทั่วไป
  :o8:อ่ะมาแล้ว...อะหุ.หุ.หุ. o13
เดี๋ยว..ทำงานก่อนฮะ :กอด1:

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
 “ปอนด์  ......”    อ่า เสียงใครวะหวานเชียว จะเป็นเสียงใครได้หละอยู่กับเท็นจังก็ต้องเสียงเท็นจังสิ จิงปะ หนุ่มหล่อยิ้มพร้อมกับปรับสายตาช้าๆรับแสงแรกของวันใหม่ที่สาดส่องเข้ามายังห้องนอน

 “เท็นจ๋า...คิดถึงจัง ” เสียงนุ่มกระเส่าบ่นงึมงำก่อนจะความหาร่างที่นอนอยู่ข้างๆ แต่กลับพบกับความว่างป่าว



“ ไม่มี.....  เท็นหละ ”   ไว้กว่าความคิดหนุ่มร่างสูงยันร่างขึ้นหันไปมองอีกมุมของเตียงเพื่อหาร่างบางสุดที่รักที่พึ่งจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันเมื่อคืน

ดวงตาคมพบแต่ความว่างป่าว  หึฝันสินะถึงว่าอะไรๆมันก็ง่ายไปหมด กูฝันซะได้แถมไม่ฝันธรรดาเปียกอีกต่างหาก มือหนาจับที่เป้ากางเกงของตัวเองก็รับรู้ถึงความอุ่นๆที่ชื่นอยู่กับเนื้อผ้า ทุเรศชิบหายกรู โตป่าวนี้แล้วเสือกมาฝันเปียก อยากจะเอาหัวโขกหมอนตาจิงๆวะ   แล้วเสียงหละ เสียงใคร ในเมื่อไม่มีเท็นแล้วใครเรียกกรูวะ

ปรึ๊ยยยยยยย....ผีป่าววะบ้านนี้อยู่คนเดียวนี่หว่าผีแน่เรย  ไอ้ปอนด์กระชากผ้าห่มขึ้นมาคุมตัวเมื่อคิดถึงเร่องผี ตัวโตอย่างกับความเสือกกัวผีไปได้ บ้าจิง



“ไอ้ปอนด์   ปอนด์  ปอนด์โว้ย.....เปิดประตูที”      เสียงเรียกเย้วๆนั้นยังคงไม่หายไปแล้วก็ต้องไม่ใช่ผีแน่ๆเรียกจิกหัวขนาดนั้นใครวะมาหากูแต่เช้าเชียว ร่างสูงลุกจากเตียง เดินไปเปิดประตูทั้งกางเกงตัวนั้นแหละ ก็ใครจะรู้จิงมะมันอยู่ในกางเกง


ร่างสูงหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้าน มือหน้าหมุดลูกบิดช้าๆก่อนที่ประตูจะถูกดึกออกไปอย่างสุดแรงพร้อมกับใครคนหนึ่งที่พุ่งเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็ว และกระโดดเข้าใส่ไอ้ปอนด์จนล้มคว่ำ กันไปทั้งคู่  ใบหน้าหล่อถูกหอมแก้มหนักๆไปมาด้วยความคิดถึงของอีกฝ่าย  ก่อนที่อะไรๆมันจะมากไปกว่านี้ไอ้ปอนด์ก็ต้องยันมือให้อีกฝ่ายถอยออกเสียก่อน  ไอ้ห่าแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร หมาเชานี้เอง มาทำไมแต่เช้าวะ


“มาไม”     เมื่อดันไอ้ตัวป่วนออกได้แล้วก็ถามออกไปอย่างอารมณ์เสียสุดๆ แม่งเซ็งชิหายมาทำไมวะกูยิ่งเบื่อๆมึงอยู่


“ผมคิดถึงปอนด์ก็มาหาสิ ไม่ได้หรอ”    เสียงทุ้ม นุ่นนั้นเอ่ยบอกก่อนจะลูบไล้ใบหน้าของอีกฝ่านเล่นอย่างเบามือ

“เฮ้ย ปล่อย.... จับหน้ากูทำไมเนี้ย รำคาญวะไปๆลุกได้แล้วกูจะไปอาบน้ำ”    ไอ้ปอนด์คนบ้าทำท่าไม่สนใจคนที่มาเยือนสักกะติ๊ด  เดินดุมๆ เข้าห้องน้ำไปเฉยเลย ปล่อยหนุ่มหน้ามนที่อุตส่ามาหาแต่เช้ายืนหน้าสลด

                 ก็รู้ตัวว่า ทำตัวไม่ดี ก็ไม่แปลกหรอกที่ปอนด์จะโกรธ แต่ทำเป็นไม่สนใจกันเลยแบบนี้มันไม่มากไปหน่อยหรอ
ก็แค่มองสาวๆมันผิดมากมายถึงขนาดขับไล่ไสส่งกันเลยรึไง ปอนด์ นะปอนด์ ทำพี่ได้ ไม่รักไอ้พ่อหมีอ้วนคนนี้แล้วสิ  แม่กระต่ายน้อยใจร้ายชะมัด ค่อยดูเถอะจะเอาคือให้เข็ดเลย หึหึ ร่างสูงที่ยืนคิดบ้าบออยู่เดินเข้ามาในบ้านก่อนจะนั่งรอที่โซฟาหน้าทีวี   ไม่ได้มาบ้านปอนด์ตังหลายวัน คิดถึงจะแย่ ใบหน้าคมผุดยิ้มขึ้นมาเมื่อนึกถึงใบหน้าบึ้งตึงของอีกฝ่ายที่หนีไปแอบในห้องน้ำ

คบกันมาตั้งนานทำไมจะไม่รู้ปอนด์ขี้อายจะตายไป ไหนบอกว่าจะอาบไหนกลับเงียบสนิทแบบนี้ สงสัยเข้าไปคิดแผนเล่นงานเราอีกแน่ๆเรย
 


“นั้นอะไรหนะ” สิ้นเสียงพูด ผู้มาเยือนก็เอื้อมมือไปหยิบบึกกระดาษ ที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟาออกมาอ่าน

ดวงตาหรี่เรียวนั้น จองอ่านไปทั่วตั้งแต่ปกที่พิมพ์อย่าสวยงาม  นิยายนี้หว่า ปอนด์แต่งนิยายด้วยหรอ หรือไม่ใช่ นิ้วแกร่งเปิดแผ่นหน้าปกอ่านส่งสายตาทอดอ่านไปเรื่องๆ อ่านไปอ่านมาแม่งนิยายเกย์นี่หว่า เดี๋ยวนี้อ่านแบบนี้ด้วยหรือฟระแฟนกรู สงสัยเป็นเอามาก  ห่างกันนิดเดียว มาติดนิยายซะแล้ว สงสัยกรูจะถูกทิ้งจิงๆแล้วหละมั้ง


ชายหนุ่มถอนหายใจหนักๆ จะไม่กัวได้ไงดูดิ ยายรักหวานเยิ้มขนาดนี้ใครอ่านไม่ติดก็บ้านแล้ว คนแต่งเป็นผู้ชาผู้หญิงวะเนี้ยไม่ได้ๆต้องตัดไฟเสียแต่ต้นลม ขึ้นไปติดนิยาย แล้วทอดทิ้งความรักของเรา เชาเชาก็ซวยสิครับบ

           แม่กระต่ายน้อยจอมดื้อรอให้ออกมาก่อนเถอะเราจะได้เห็นดีกันแน่ๆ  พ่อหมีตัวเน่จะเล่นให้อ่วม เลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า หัวเรากับความคิดชั่วร้ายก่อนจะนั่งคอยอย่างสบายใจเฉิบ   

ส่วนไอ้คนในห้องน้ำก็ยื่นไว้อาลัยอยู่นั้นแหละไม่อาบน้ำหละ (เสียงคนแต่งเองด่าเรียกสติมันหน่อย)


มาได้ไงวะกูอุตส่าจะลืมแล้วแท้ๆ แม่งเอ้ย กรูหละเครียด ฆ่าตัวตายในห้องน้ำเลยดีมั๊ยวะเนี้ย เซ็งชิบหายคนไร วะตามติดอย่างกับนกเอี้ยง อ้างงี้กูก็เป็นควายอะดิ

“ เบื่อ ”   เสียงกรนบ่นเบาๆที่หลุดออกมานั้นคงบอกอารมณ์ของไอ้ปอนด์ได้เป็นอย่างดี  จะไม่ให้เบื่อได้ไง อุตส่าอยู่อย่างสงบมาได้ไม่กี่อาทิต ก็กลับมาตามอีกและ ทำผิดเองแท้ๆยังด้านกลับมาอีก หน้ามันฉาบด้วยยางมะตอยรึไงวะหนาเชียวด่าก็ไม่สำนึก เอาเหตุผลบ้าๆ บอๆมาอ้าง คนเป็นแฟนกันเหี้ยไร  คิดแต่จะฟัดกูเช้ายันค่ำ ไปไหนด้วยก็มองแต่สาวๆพอด่าก็ทำเนียนไม่สำนึก กรูหละปวดหัว จะมีใครโชคร้ายได้แฟนกวนประสาท หื่นกาม แบบกูบ้างมั๊ยวะเนี้ย กรูเซ็งโว้ยยยยยเซ้ง...... :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
และแล้วชีวิตของผมก็ต้องกลับมาพบกับโลกแห่งความเป็นจริง ชีวิตที่เน่าเบื่อหน่าย  กับผู้ชายหื่นกาม เซ็งจัง

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
ตอนพิเศษ   ผมเป็นแมวน้อยของคุณนะ


อืม.............เสียงหวานใสกรนบ่นๆมือเรียวเล็กดึงคอชายหนุ่มที่นอนอยู่เคียงข้างเข้ามากอดประชิดตัวพรางซุกซบใบหน้าหวานลงกับช่วงอกที่แข็งแกร่ง  อ่าหอมจังกลิ่นกายชาย น่าหลงจิงๆผู้ชายอะไรน๊า เหอๆๆมึงไม่ไช่ผู้ชายรึไงวะไอ้ปอนด์


“เท็น จ๊ะ”   เสียงหวานยังคงไม่เลิกพึมพำ ดวงตาหวานลืมขึ้นช้าๆจ้อมมองผ่านในความมือ บนเตียงกว้างที่แสนอบอุ่น ร่างเล็กๆยันตัวลุกนั่งก่อนจะจะมองชายหนุ่มที่หลับอย่างไม่รู้สึกตัว


เห่อ ฝันอีกแล้วสิเรา นี้มันไอ้เจ้าเชานี่หว่า คิดว่าเป็นเท็นได้ไงวะ กูนี่ชั่วชิบหายนอนอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งกลับไปฝันถึงผู้ชายอีกคน  เลวรำยำจริงๆกู ถ้าเชารู้มีหวังกูตาย


วันนี้สินะที่เราตกลงปรงใจยอมเป็นของเชาเชา คบกันมาตั้งหลายปี มันก็มีความอดทนเหมือนกันนี่หว่า ทนมาได้ต้องนาน ถึงจะชอบมองสาวก็เถอะ แต่ก็ไม่เคยนอกลู่นอกทาง หึหึ น่ารักจิงๆพ่อหมีของแม่กระต่ายน้อย แล้ววันนี้กูก้ได้เป็นแม่กระต่ายน้อยสมใจมันจิงๆเล่นกูซะ ระบมไปหมด แต่จะไปว่าอะไรมันได้หละยอมเขาเอนี่หว่า จะว่าไป เป็นฝ่ายรับ มันก็ เออ เอ่อ รู้สึกดีเหมือนกันนะ เสียวดี เหอๆ


นั่งคิดอะไรเพลินๆไอ้ปอนด์ก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้งรู้สึกปวดหัวตุบๆ แล้วมันก็กลับเข้าอีหรอบเดิม ฝันเฟื้องเรื่องรักอีกแล้วครับทุกท่าน   


จากที่คนนอนข้างๆเป็นหนุ่มตัวโตสูงใหญ่กลายเป็นใครคนอื่นไปซะแล้ว  เชาเชาปอนด์ขอโทษ ห้ามใจไม่ได้จิงๆวะ กูขอนอกใจมึงแค่ในฝันคงไม่เป็นไรหรอกนะ ยกโทษให้กูด้วยแล้วกัน เชาเชา

“เท็นงับ   ปอนด์หนาวจังเลย”   ใบหน้าหวานนวล ซุกไชร้กับออกของชายหนุ่มเพื่อนหาไออุ่น อ่าส์แบบนี้สิ อุ่นจังเลย ตอนนี้กูฝันรึป่าวน๊า คงจะฝันจิงๆนั้นแหละเท็นจะมานอนให้กูกอดอยู่แบบนี้ได้ไง แต่ยังไงขอแค่ฝันแค่นี้ก้พอแล้ว แค่นี้กูก็มีความสุขแล้วไม่ขอออะไรอีก เหอๆ


ร่างเล็กๆรู้สึกถึงอ้อมกอดแกร่งที่โอบรัดก็ห่อตัวให้เล็กเพื่อรอรับอ้อมกอดนั้น   ก่อนจะถูไถหัวไปมากับอกอุ่นๆเหมือนกับลูกแมวตัวน้อยๆที่อ้อนเจ้าของ



ราตรีที่พ้นผ่านถูกแสงจากขอบฟ้าเริ่มขับไล่ แสงสีส้มทองเริ่มสอดผ่านเข้ามาในห้องนอนสีฟ้าอย่างช้าๆเพิ่มความสว่างให้กับห้องเพิ่มขึ้น เจ้าแมวปอนด์ตัวน้อย ลืมตาแบ๊ว กรอกลูกตาไปมามองเพดานห้องก่อนจะหันมามองชายที่นอนข้างๆตัวเอง


“เฮ้ย!!!! ใครวะ   เท็นนิหว่ามาได้ไง”    เสียงหวานใสอุทาน จนหนุ่มหล่อลืมตาขึ้นมอง พร้อมรอบยิ้มที่จุดขึ้นที่มุมปาก


“ตื่นแล้วหรอปอนด์”    ชายหนุ่มขยี้ตาสองสาม และลูบผมไอ้ปอนด์ที่นั่งอ้าปากค้างไปมาก่อนจะลุกลงจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปต่อหน้าต่อตา ไอ้ที่ว่าต่อหน้าต่อตาอ่ะก็คือ มันไม่ได้ใส่เสื้อผ้านิ  เช้าแล้วด้วย เห็นจะๆ เหอๆ กูจะเป็นลม  ใหญ่จัง ....( มึงนี่ฝันลามกจังวะ )


ร่างเล็กๆลุกลงตามลงมาเดินออกไปในครัวหยิบขนมปังแผ่นใส่เตรื่องปิ้งก่อนจะเดินไปเสียบน้ำร้อนเพื่อ เตรียมชงกาแฟดื่มตอนเช้า   ไม่นานกาแฟร้อนๆสองแก้วก็มาวางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับขนมปังปิ้ง ที่ส่งกลิ่มหอมกรุ่น


“เท็นมากินขนมปังสิ ปอนด์ทำไว้ให้แล้วนะ”    ร่างบางร้องบอกร่างสูงที่กำลังแต่งตัวหลังจากที่อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว


ร่างๆเดินหายเข้าห้องน้าไป ไม่นานก็กลับออกมา และมานั่งดื่มกาแฟกับชายหนุ่ม  มือนุ่มนิ่ม บิขนมปังให้พอคำและทาเนยก่อนจะส่งให้กับชายหนุ่มที่อ้าปากรอรับ


“งืม  อร่อยมั๊ย”   เสียงหวานใสใบหน้าหวานเอยถามพรางซบหัวลงกับไหล่ของชายหนุ่มพลางถูไถเล่นไปมา


“อร่อยสิปอนด์ทำให้เท็นนิ อะไรก็อร่อย  หึหึ”  เสียงนุ่มของชายหนุ่มหำเราะอย่างมีความสุข มือแกร่งเกาคางเล็กมนเล่นไปมาเรียกเสียงหำเราะจากร่างเล็กได้ไม่น้อย


“ไม่เอาแล้วเท็น ปอนด์  จักจี้ อ่าส์”     จากมือเริ่มเปลี่ยน เป็นจมูกคนที่ซุกไซร้กับซอกคอหอมกรุ่น ลิ้มร้อนๆลากไล้ไปมาจนร่างบางต้องส่งเสียงครางกระเส่า   โอ้ววววแต่เช้าเลย 

ร่างเล็กๆถูกโอนเอนให้นอนลงกับโซฟาก่อนที่ชายหนุ่มจะตามทาบทับลงมาช้าๆ ริมฝีปากประกบกันแนบชิด เรียวลิ้นส่งเข้าไปกวาดเก็บความหอมหวาน มือแกร่งลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อตัวบางของร่างเนอย่างเบามือ ลูบไล้ ยอดอกแข็งขืนไปมาอย่างอ่อนโยน


“อาส์  อ่าส์...เท็น  หะ หยุด ก่อน..เดี๋ยวไปทำงานสายนะ”    มือเล็กเรียวผลักไส  ให้ชายหนุ่มออกห่างถึงจะรู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่อยากจะเสียการเสียงาน ชายหนุ่มยันตัวลุกก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่  มือเรียวเอื้อมมาขยับรูดรั้งเน็กไทให้เข้าที่เข้าท่าง ก่อนจะฉุดมือชายหนุ่มเดินออกจากห้องครัวกันสองคน




ตั้งใจทำงานนะ มือเล็กลูบสัมผัสใบหน้าที่โหยหาอย่างอ่อนโยน ดวงตาใสจ้องมองอย่าอาลัยดุจดังชายตรงหน้าจะลาจากกันอย่างไม่มีวันจะได้พอเจอกันอีก ไม่อยากให้ไปเลยกัวเท็นจะไม่กลับมาอีก กลัวเหลือเกิน


“ผมไปแล้วนะครับ”   เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมจรดจมูกคมสูดดมกลิ่นหอมจากแก้มคนตรงหน้าก่อนจะก้าวขาออกจากประตูบ้านไป




ประตูไม้บานใหญ่ปิดลงแล้ว ในหน้าหวานใสแดงก่ำเหมือนจะร้องไห้รู้สึกไม่ดีเลยไม่อยากให้เท็นไปทำงานเลย อยากจะอยู่ด้วยกันทั้งวัน นอนเล่นด้วยกัน นั่งคุยกัน ดูหนัง ฟังเพลง อ่านการ์ตูน  อยากอยู่ด้วยกันตลอดไป[/size]

Sakura_kano

  • บุคคลทั่วไป
เร็วกว่าความคิด ร่างเล็กรีบคว้าประตูแล้วเปิดออกอย่างรวดเร็ว วิ่งออกไปจากตัวบ้าน นอกบ้านบรรยายกาศยามเช้าชั่งน่ากลัวเสียเหลือเกินมันขาวโพล่นไปหมด หมอกควันพวกนี้มาจากไหนนะ   แล้วเท็นหละหายไปไหนแล้ว
ถนนยาวซะขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะเดินเร็วขนาดนั้น ร่างเล็กที่ยังอยู่ในชุดนอนออกวิ่งทั้งน้ำตาเพื่อนตามหาคนที่รัก ถึงแม้จะไม่มีวันที่จะได้พบกันอีกแล้วก็ตาม   

“เท็น ....เท็น  หายไปไหนแล้ว  อย่าทิ้งผมไปนะเท็น”    เสียงหวานใสละเมอ ส่งเสียงเบาๆแต่กระนั้นก็ทำให้ร่างสูงข้างๆรับรู้ได้

“หึ คิดถึงคนที่แต่งสิยายสินะปอนด์”      ใบหน้าคมจ้องมองคนรักที่หลับใหลแต่ก็มีน้ำตาไหลรินออกมาทั้งที่ดวงตาปิดสนิท     อยากให้ปอนด์มีความสุขเลยไม่ห้ามที่ปอนด์จะอ่านนิยาย    อยากจะไม่ให้ปอนด์ไม่ต้องตื่นจากฝันหวานๆ     หลายต่อหลายครั้งที่ปอนด์ละเมอเพ้อถึงคนที่ชื่อเท็น
หลายต่อหลายครั้งที่ลุกขึ้นนั่งแล้วเรียกเราว่าเป็นคนอื่น เพราะปอนด์มีความสุข เลยไม่อยากจะปลุกให้ตืนถึงในหัวใจมันเจ็บปวดเสียเหลือเกิน ที่คนที่เรารัก ละเมอหาชายคนอื่นที่ไม่ใช่เรา ถ้าจะเจ็บจะปวดแต่ก็ทนเพราะเชารักปอนด์  เพราะปอนด์  เพราะปอนด์ อะไรเชาก็ยอมได้เสมอ จะให้เป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหนเชาก็จะ   ทนได้ เพราะเชารักปอนด์

ถึงปอนด์จะรู้หรือไม่รู้แต่เชาก็รักปอนด์คนเดียว

ที่ชอบมองสาวๆก็แค่อยากให้ปอนด์สนใจ อย่างให้ปอนด์ด่า อยากให้ปอนด์บ่น มันรู้สึกว่าปอนด์สนใจในตัวเชามากขึ้น  อยากมาหาทุกวันถึงปอนด์จะไม่ต้อนรับ ถึงปอนด์จะปิดประตูใส่หน้าก็ยังอยากจะมา  เพราะรักเท่านั้นแหละที่เชามีให้ปอนด์


ไม่รุ้ว่าปอนด์จะรู้บ้างหรือป่าว ใบหน้าหล่อเหลาเศร้าลงนิดๆที่ร่างตรงหน้ายังคงเพ้อถึงชายอีกคนแต่ใบหน้าที่กำลังเศร้าก็ยิ้มรับได้อีกครั้งเมื่อริมฝีปากบ้างนั้นหลุดชื่อชองตัวเองออกมา


“เชา  เท็นทิ้งปอนด์แล้วเชา  เท็นหายไปแล้ว  เชา อย่าทิ้งปอนด์ไปอีกนะ  ห้ามทิ้งปอนด์นะ   มึงห้ามทิ้งกูรุ้มั๊ยไอ้เชา ถ้ามึงทิ้งกูมึงตายแน่ๆ กูจะไม่ให้อภัยมึงเลยเชา ห้ามทิ้งปอนด์นะ ฮือ ฮือ”    ทั้งเสียงร้องไห้เสียงเรียกและอะไรอีกมากมายที่พ่นออกมาจากคนที่หลับไม่รุ้เรื่อง นั้นก็ทำให้ไอ้เชาเชานั่งหัวเราะคนเดียวได้ เออเอาสิเมียกูฝันห่าอะไรของมันว่าบ้าชิบหาย สังสัยตอนเข้าต้องร่วรักรับอรุณ สะแว้ว น่ารักขาดนี้


ไอ้ปอนด์เอ๋ย ไอ้ปอนด์ ทำไมทำตัวน่าร่วมเพศด้วยจังวะมึง กูจะทดได้อีกนานมั๊ยเนี้ย ปล้ำคนหลับบปากรรมป่าววะ


  เอาเถอะยังไงตอนตื่นค่อยว่าไง มึงนี้มันน่ารักจิงๆแบบนี้กูจะทิ้งึงได้ยังไงไอ้ปอนด์บ้านิยายหึหึ



ผมจะทิ้งมันได้ไงดูดิน่ารักขนาดนี้ ก็คงต้องรักมันไปจนตายแหละครับท่านผู้ชม.......................



Fin.....................



ตอนพิเศษครับไม่รู้ว่าจะได้แต่งอีกเมื่อไหร่เพราะผมมีคนข้างกายซะแล้วเอาเรื่องอุบายๆของตัวเองมาแทรงลงในนิยายเหอๆๆจิงๆจะแต่งเป็นนิยายทวงนิยายหนะครับไปๆมาๆมีปุนหานิดนุงเลยตัดให้มันจบไปซะ คุณเท็นน่ารักดีนะครับ :m1: :m1: :m1:
 คุยกันแล้วก็น่ารักดีชวนผมปวดหัวนิดหน่อยเหอๆ จิงๆแล้วผมเป็นแบบไหนก็ได้แต่อิมเมจ ที่อยากได้จิงๆของเท็นคือหนุ่มน้อยวัยทำงานที่น่ารักแต่ก็แต่งออกมาแบบนี้อ่ะ ผมไม่ถนัดแต่งนิยายเท่าไหร่  เปงไงบ้านก็ติชมได้นะครับหวังว่าโอกาสหน้าจะเจอกันใหม่วันนี้ต้องลากันแล้ว

ไปแล้วนะครับสวัสดี :m14:

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านแล้วให้กำลัวใจนะครับ

ขอบคุณเล้านี้ที่มีพื้อนที่ดีๆให้กับนิยายของผม

ขอบคุณความรักที่มันทำให้ผมต้องแต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา :L1:

และขอบคุณๆเท็นที่เกิดมาให้ผมได้แอบรัก และคงได้แต่แอบรักต่อไปเหอๆแต่จิงๆเจ้าตัวก็รุ้แล้วแหละแต่แบบนี้ก้ดีแล้ว :m23:

ไปแล้วนะครับว่างๆผมจะกลับมาใหม่ขอบคุณครับ ขอบคุณ
:m15: :m15:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-05-2008 02:24:33 โดย Sakura_kano »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
อืมมมม

แจ้บๆๆๆ

งับๆๆๆ

 :oni1:

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
เจ้ย  :o จบซะแล้ว แต่แอบงง ตอนแรกเหมือนจะให้น้องเท็นเป็นมะใช่เรอะ ตอนหลังไหงสลับกันได้หว่า  :laugh: :laugh:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด