หัวข้อ: <<X-Theme the series Season2>> ขายทาง Ebook แล้วค่ะ

[Ryoooo]

ธามสู้นะลูก
มาขนาดนี้แล้ว

[soul love]

จัดไปอย่าให้เสีย

[❣☾月亮☽❣]

    กลายเป็นงั้นไป คุณแม่ปูทางไว้ดิบดีเลย
ร้อนลวกปากเลยป้ะธาม

ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป

[lizzii]

คุณแม่ฝากฝังไว้ดีมาก ฮ่าๆ

[Fragrant]

อ่าว โดนซะแล้ว 

[mystery Y]

จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย!?

[PHA_]

นังน้องธามพี่ว่าเราพูดกันไม่รู้เรื่องค่ะ
พี่ว่าต้องรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวเท่านั้นค่ะ555555555555555555

[Death_note]

น้องธามต้องวางแผน เผด็จศึกพ่อเลี้ยงเลยยยย

[Biwty...]

 

[am_am]

ฟินมากกกกกจร้า 

[boboman]

โอ๊ยยย เคะแก่นี่มันน่ารัก น่ารังแกเสียจริงๆ
ธามรุกเลย! ชอบๆๆๆ

[Belove]

                                                                      ลูกเลี้ยง

                                                                       บทที่ 3


               ตื่นนอนมาอีกครั้งยามตะวันสายโด่ง ไข้ลดลงแล้วแต่อาการปวดศีรษะยังคงรุมเร้า ภาติยะรู้ว่ามันไม่ได้เกิดจาก

ฝนเมื่อวันวาน หากแต่เป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับธามต่างหาก

               เหตุที่เกิดเมื่อยามดึกจบลงพร้อมกับเสียงเปิดและปิดประตูตามดังสนั่น ลูกเลี้ยงของเขาหายออกไปจากห้อง

ทิ้งให้ภาติยะนอนเดียวดายอยู่บนเตียงจนเขาได้แต่ถอนหายใจและนอนมองเพดานอยู่ในความมืด ความอบอุ่นของอ้อม

กอดไม่เหมือนธารี ภรรยาของเขามีแต่ความอ่อนโยนเอาใจใส่ปลุกปลอบให้เขาเข้มแข็ง แต่กับธามมันคือการปกป้อง

คุ้มครองให้ภาติยะมั่นใจ มันไม่ควรจะเปรียบเทียบกัน ภาติยะรู้ แต่เขาก็เปรียบเทียบไปแล้ว

               ความหวั่นไหวลึกๆเกิดขึ้นในหัวใจของภาติยะ อันที่จริงมันก็หวั่นไหวมานานแล้วเมื่อเขาได้อยู่ใกล้ธามตั้งแต่

ลูกเลี้ยงเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม ยามสบตากับดวงตาคมที่มักจะมองมาทางเขาแต่ก็รีบเบนสายตาไปทางอื่นเมื่อภาติยะหันไป

มอง ทำให้ภาติยะรู้สึกสงสัยมาตลอดว่าธามคิดอย่างไรกับเขากันแน่ อาจจะเกลียดขี้หน้าหรือหมั่นไส้ที่ภาติยะเข้ามาแบ่ง

ความรักไปจากธารีผู้เป็นแม่ภาติยะเองก็ไม่แน่ใจ และความชิดใกล้เมื่อคืนนี้ยิ่งก่อความสับสนให้ภาติยะเหลือเกิน

               มันใกล้ชิดมากเกินไปและลึกล้ำเกินไปสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยง ภาติยะถึงกับกัดริม

ฝีปากเมื่อเขานึกถึงรสลิ้นยามโลมเลียและโพรงปากที่สัมผัสความเป็นชายของเขาอยู่โดยรอบ มันให้ความรู้สึกเสียวซ่าน

แตกต่างจากที่เขาเคยมีเซ็กส์กับธารี และมันกำลังทำให้เขาโหยหาความรู้สึกนั้นแม้กระทั่งตอนนี้


               “บ้าไปแล้วไอ้ภีม ฟุ้งซ่านว่ะ”


               บ่นตัวเองอย่างหงุดหงิดพลางเด้งกายออกจากเตียงไปอาบน้ำและก้าวออกไปนอกห้องนอน ดีที่ว่าวันจันทร์

และอังคารเป็นวันหยุดของเขา ภาติยะจึงสบายใจที่ไม่ต้องไปสอนดนตรีทั้งที่ยังตัวรุมๆอยู่ เมื่อร่างกายสดชื่นท้องว่างก็

เริ่มร้องขึ้นมาทันที

               เมื่อก้าวมาถึงด้านหลังที่จัดไว้เป็นโซนครัวและโต๊ะอาหารเล็กๆภาติยะก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นอาหารวางอยู่บน

โต๊ะแล้ว แม้จะเย็นชืดแต่ภาติยะก็ต้องเผลอยิ้มออกมาเมื่อรู้ว่าคนเตรียมอาหารไว้จะเป็นใครไม่ได้นอกจากธาม บางทีลูก

เลี้ยงของเขาอาจจะทำอาหารไว้เพื่อกินเองแล้วเหลือไว้เผื่อเขาก็ได้ ภาติยะกินเข้าไปทั้งที่ยังไม่ได้อุ่นรสชาติดีจนเขากิน

เกลี้ยง จัดการล้างจานชามเสร็จแล้วภาติยะจึงเดินกลับมาที่ห้องโถงแล้วนั่งลงหน้าเปียโนเพื่อซ้อมหรือฝึกเพลงใหม่อัน

เป็นกิจวัตรในวันหยุด แต่วันนี้เมื่อสายตาเหลือบเห็นแผ่นโน้ตที่ธามกองทิ้งไว้บนโต๊ะ ภาติยะถือวิสาสะหยิบมันขึ้นมาแล้ว

ลองกดไล่ไปตามโน้ต ภาติยะเผลอตัวเล่นเพลงนั้นจนเวลาล่วงเลยไปถึงยามบ่ายเพลงร็อคของวัยรุ่นก็ดังด้วยเสียงเปีย

โนจนร่างสูงที่ก้าวกลับเข้ามาในบ้านถึงกับต้องหยุดฟังอย่างแปลกหู

               เสียงหวานกังวาลของเปียโนในท่วงทำนองโน้ตของเพลงร็อคจากฝีมือของภาติยะมันช่างรื่นหู ธามอมยิ้มเมื่อ

พ่อเลี้ยงของเขาเล่นมันจนจบเพลง และเมื่อธามก้าวเข้าไปภาติยะจึงได้หยุดปลายนิ้วและมองเขาอย่างเก้อกระดาก


               “เพลงวัยรุ่นนี่เล่นยากแฮะ”


               “แต่ก็ไม่เกินความสามารถของคุณภีม”


               แม้เสียงจะนิ่งเรียบแต่กลับทำให้ภาติยะหน้าร้อนวูบเมื่อจับกระแสชื่นชมจากธามได้


               “ก็ลองเล่นดู เห็นนายลืมไว้ ไม่ว่ากันใช่ไหม”


               ธามในชุดนักเรียนกางเกงสีน้ำเงินก้าวเดินตรงมา เขาก้มหน้ามองพ่อเลี้ยงด้วยสายตาล้ำลึกจนภาติยะเดาไม่

ออก


               “ไม่ว่าครับถ้าคุณภีมจะเล่นเปียโนให้ผมฟังสักเพลง”


               คนถูกขอร้องเลิกคิ้วอย่างสงสัย


               “อยากฟังเพลงอะไรล่ะธาม”


               “เพลงเก่าเพลงนั้นที่คุณเล่นให้แม่ฟังและทำให้แม่ตกหลุมรักคุณ”


               ภาติยะนิ่งงันไปครู่หนึ่งจึงได้ก้มหน้าลงมองแป้นเปียโนและพรมนิ้วลงไปอย่างชำนาญ


               

               วิ่งหารักมาอ่อนใจ เอื่อยไหลซัดทรายกระเซ็น

ชื่นฉ่ำเย็นอยากเป็นน้ำเซาะทราย

โลกของฉันมีแต่เธอ เฝ้าฝันละเมอไม่วาย

อยากบอกทรายกับสายน้ำจำนรรจา

ว่ารักฉันสร้างจากทราย อาจสลายเพียงในพริบตา

คลื่นรักทยอยสาดมา เซาะอุราน้ำตากระเซ็น

แอ่งน้ำนั้นปลาใฝ่ปอง แต่รักของทรายจะเย็น

ไม่วายเว้น ต้องการน้ำเซาะทราย

โลกของฉันมีแต่เธอ เฝ้าฝันละเมอไม่วาย

อยากบอกทราย กับสายน้ำ ในความจริง

               (น้ำเซาะทราย/จำรัส เศวตาภรณ์/2536)




                น้ำตาหยดหนึ่งร่วงลงมาตามร่องแก้มเมื่อเล่นถึงโน้ตตัวสุดท้าย ภาติยะคิดถึงธารีจนไม่อาจทนได้ปลายนิ้ว

เรียวค้างอยู่บนคีย์บอร์ดขณะที่เขาก้มหน้าลงไปร้องไห้ตัวโยน รับรู้ถึงแรงกอดอยู่ตรงเอวราวกับจะช่วยปลอบโยนและเมื่อ

ภาติยะหันกลับไปใบหน้าของเขาก็ถูกดึงไปจูบทันที


               “ธาม...อย่า...”


               ธามปรนจูบซับน้ำตาจนแห้งเหือดก่อนจะไล่ลงมาจากสันจมูกโด่ง ภาติยะหมดแรงห้ามเมื่อในที่สุดธามก็มา

หยุดด้วยการประทับรอยจูบลงไปบนริมฝีปากของภาติยะ แม้ธามกำลังคุกเข่าแต่ความสูงช่างพอเหมาะเมื่อเขาใช้มือ

ประคองกรอบหน้าของภาติยะไว้ไม่ให้หนีไปจากการถูกจูบ


               “อื้อ...”


               สมองของภาติยะว่างเปล่าราวกับไม่มีอะไรอยู่ในนั้น เขาคิดอะไรไม่ออกอีกแล้วเมื่อลูกเลี้ยงกำลังไล่ขบเม้ม

ไปตามกลีบปากและดึงดันปลายลิ้นนุ่มเข้ามาตวัดคลอเคลีย ภาติยะได้แต่ยกมือวางไปกับบ่ากว้างและจิกเล็บลงไปแต่ดู

เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอมหยุด เด็กวัยสิบเจ็ดกำลังสอนเชิงการจูบจนภาติยะหน้ามืดเมี่อธามเริ่มเรียกร้องมากขึ้นเรื่อยๆ

และปลุกเร้าความต้องการของภาติยะจนเขาปวดมวนไปทั่วท้อง


               “พอ หยุดเถอะธาม”


               กัดฟันห้ามอย่างยากเย็นทั้งพยายามผลักไสแต่ไม่รู้ว่าลูกเลี้ยงมีแรงจากไหนถึงได้ดื้อเช่นนี้ มือร้อนของธามที่

กอดเอวของภาติยะอยู่ค่อยๆสอดลึกเข้าไปภายในเสื้อยืดและมันถึงกับทำให้ภาติยะสะดุ้งกับสัมผัส นานกว่านั้นไม่กี่วินาที

เสื้อยืดที่สวมใส่ของภาติยะก็ถูกดึงผ่านหัวและเหวี่ยงทิ้งไปกองกับพื้นด้วยฝีมือของธาม


               “ตัวคุณยังอุ่นอยู่ ผมวางยาลดไข้ไว้ที่โต๊ะทำไมไม่กิน”


               “อื้อ...ธาม...อย่าทำแบบนี้ฉันขอร้อง”


               เพิ่งได้ยินเสียงตัวเองว่าทั้งแหบทั้งสั่นก็เมื่อตอนถูกธามผลักให้ร่างหงายหลังไปบนเก้าอี้เล่นเปียโนนั่นเอง

ธามนั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาและโน้มตัวลงมาซุกหน้าลงกับซอกคอของเขา


              “คุณภีมก็รู้ว่าไม่เคยสั่งผมได้”


               เม้มปากลงไปจนภาติยะสะท้าน เมื่อยอมปล่อยจึงเกิดรอยสีกุหลาบที่ธามฝากไว้ ธามลากปลายลิ้นลงมาจนถึง

แผ่นอกเนียนเรียบที่มียอดอกสีชมพูสดรอเขาอยู่ เขาแตะลิ้นแผ่วเบาทักทายก่อนรัวลิ้นลงไปพลันได้ยินเสียงครางดังแว่ว

จากพ่อเลี้ยงของเขาจนทำให้ยิ่งได้ใจ มือร้อนลูบไล้กายอุ่นพร้อมกับที่เขาเปลี่ยนข้างหยอกล้อตุ่มไตจนกระทั่งเขาเลื่อน

มือมาถึงขอบกางเกงขาสั้นตัวเก่งของภาติยะธามจึงได้ปลดตะขอรูดซิปและสอดมือเข้าไปข้างใน


               “อึก อื้มม...ธาม เราจะทำเรื่องอย่างนี้ไม่ได้นะ ในเมื่อเราเป็นพ่อละ...”


               “หยุดพูดคำนี้เสียทีคุณภีม ผมเบื่อที่จะฟังแล้ว”


               ภาติยะถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเข้มของธาม ลูกเลี้ยงของเขาเงยหน้าประสานสายตาดุใส่จนภาติยะต้อง

ยอมหยุด


               “อะไรๆก็พ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง จะมีพ่อกับลูกที่ไหนเขามากอดจูบลูบคลำกันอย่างนี้บ้าง”


               เสียงตะคอกหยุดลงพร้อมกับที่ธามกดยิ้มที่มุมปากและดวงตาวาววับยามมองภาติยะ มือที่สอดเข้าไปใน

กางเกงบีบเค้นแค่เพียงเล็กน้อยภาติยะก็ถึงกับสะดุ้งโหยง


               “ธาม!”


               “หึหึ อยากจะทำดีกับผม อยากจะให้ผมทำดีกับคุณภีมงั้นสิ มีอยู่วิธีเดียวเท่านั้นแหละ”


               ธามโน้มตัวลงไปงับติ่งหูภาติยะ ปลายนิ้วยาวกอบกุมท่อนเนื้อเหมาะมือแล้วนวดเฟ้นโยกรั้ง ภาติยะถึงกับปรือ

ตากัดฟันไปกับพายุอารมณ์ที่เกิดขึ้นด้วยการปลุกเร้าจากลูกเลี้ยง


               “ยอมเป็นของผมเสียเถอะคุณภีม”


               “ไม่ ธามมม”


               เจ็บใจเหลือเกินเมื่อร่างกายกลับทำตรงข้ามกับปากพูดเมื่อภาติยะถึงกับหอบและรู้สึกถึงความเปียกชื้นอยู่

ภายในกางเกงที่สวมอยู่ แค่เพียงปลายนิ้วของธามก็ทำให้ภาติยะปลดปล่อยออกมาและธามอาศัยช่วงที่เขายังไม่ทันตั้ง

ตัวกระตุกกางเกงขาสั้นตัวนั้นออกไปพร้อมกางเกงชั้นใน และคราวนี้ภาติยะเหลือเพียงกายเปล่าเปลือยนอนหงายพาดอยู่

บนเก้าอี้เล่นเปียโน


               “ยอมรับสิว่าต้องการผม”


               ปลายนิ้วของธามที่ยังเปียกชื้นน้ำใคร่ของภาติยะลากไล่ไปตอบกรอบหน้าก่อนจะหยุดอยู่ตรงมุมปาก ทั้งที่

อยากจะปฏิเสธแต่ตอนนี้ภาติยะกำลังปวดร้าวไปทั้งตัว ภาติยะรู้ใจตนเองในตอนนี้ว่าเขากำลังต้องการเด็กหนุ่มที่มองเขา

อย่างยั่วเย้า ภาติยะนึกชังตัวเองจนต้องเม้มปากแน่น เมื่อเห็นลูกเลี้ยงของตนปลดหัวเข็มขัดและดึงกางเกงนักเรียนลงจน

ไปอยู่ตรงต้นขา ภาติยะเดาได้ในทันทีว่าธามกำลังจะทำอะไรต่อไป


               “ธาม อย่าทำแบบนี้ ถ้านายทำเราทั้งคู่จะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป อ๊ะ อ๊า!”


               ธามยยกขาของเขาจนลอยสูงและยังไม่ทันตั้งตัวช่องทางเบื้องล่างก็ถูกดันตัวแทรกเข้ามาด้วยท่อนเนื้อที่ทั้ง

ร้อนระอุและชื้นฉ่ำไปด้วยความพร้อมของธาม ความเจ็บแปลบเข้ามาเยือนจนภาติยะอ้าปากค้างก่อนจะร้องเสียงดังลั่น

เหงื่อไคลไหลเปียกชุ่มเหนียวหนับจนหน้ามืด


               “อย่าเกร็งนะครับคุณภีม ให้ผมเข้าไปนะ อืม ตอดชะมัด”


               เขาคือคนแรกของภาติยะในช่องทางนี้ธามรู้ดี ความคับแน่นร้อนระอุบอกเขาเช่นนั้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วย

ความเจ็บปวดของพ่อเลี้ยงทำให้เขานึกสงสารแต่ธามมาไกลเกินกว่าจะหยุด เขาได้แต่โน้มตัวลงไปบดขยี้จูบเร่าร้อนลง

กับกลีบปากสีแดงสดที่เขาเฝ้าใฝ่ผันว่าวันหนึ่งจะได้ครอบครอง และนั่นคือวันนี้ธามจะไม่ยอมให้พลาดเด็ดขาด

               ปากตวัดจูบเร่าร้อน มือข้างหนึ่งกอบเค้นยอดอกคลึงขยี้สลับทั้งสองฝั่งส่วนอีกมือก็บขยำบั้นท้ายแน่นมือของ

ภาติยะพลางค่อยๆดันเอวเข้าไปในช่องทางที่เริ่มคลายตัวให้ธามได้แทรกเข้าไปทีละน้อย ช่องทางบริสุทธิ์ถูกธามเบิก

ทางพักใหญ่ตัวเขาเองก็ถึงกับเผลอส่งเสียงออกมาเมื่อดันเอวเข้าไปจนมิดด้าม


                “โอ เสียวชิบ”


               เด็กหนุ่มเป่าปากกับแรงตอดอยู่รอบแท่งเนื้อ ธามทดลองควงแท่งร้อนช้าๆจนกระทั่งพ่อเลี้ยงของเขาสะดุ้ง

ตัวโยนใบหน้าบิดเบี้ยวเมื่อเขาสัมผัสจุดหนึ่งของผนังถ้ำ


               “ตรงนี้สินะครับ”


               ยกยิ้มอย่างยินดี ธามดึงเอวออกมาได้สักครึ่งแล้วก็กระแทกกลับไปอย่างรวดเร็วที่จุดเดิม ภาติยะครางดัง

ลั่นอย่างลืมตัวพลางแอ่นอกเข้าหา ไม่อาจขัดขืนได้อีกแล้วเมื่อตอนนี้ลูกเลี้ยงกำลังทรมานเขาด้วยความปรารถนา รู้สึก

ถึงความชื้นแฉะที่ผุดออกมาช่วยให้ธามขยับตัวได้ง่ายขึ้น ความต้องการปลดปล่อยทะยานสูงลิบจนภาติยะต้องยกสองขา

เข้ากอดเกี่ยวไปรอบเอวของธามให้สิ่งแปลกปลอมยิ่งแทรกตัวลึกสุดโคน

               ธามเองก็ต้องการแตะขอบฟ้าไปไม่น้อยกว่าพ่อเลี้ยง แรงขับของช่วงวัยรุ่นทำให้เขามีกำลังวังชามากเหลือ

เกิน ธามสอดแขนเข้าใต้เอวของภาติยะแล้วกอดไว้แน่นก่อนจะยกกายเปลือยชื้นเหงื่อขึ้นมาแล้ววางลงบนแป้นคีย์บอร์ด

เปียโนจนเกิดเสียงดังลั่นบ้าน


               “ธาม อื้อ ได้โปรด ทรมานเหลือเกิน”


               หมดแล้วซึ่งศักดิ์ศรีภาติยะยอมเอ่ยปากขอร้อง เขากำลังต้องการจนน้ำลายเหนียวหนับและเป็นฝ่ายคล้อง

แขนไปรอบคอของธามพลางเบียดกายเข้าหา ธามมองเขาด้วยนัยน์ตาพราวระยับ


               “ผมเคยบอกคุณภีมแล้วว่าคุณภีมไม่เหมาะจะเป็นพ่อของผมหรอก สิ่งเดียวที่จะเป็นได้คือคุณภีมต้องเป็น

เมียของผมเท่านั้น”


              พูดจบธามก็จูบแลกลิ้นกับภาติยะที่คราวนี้จูบตอบโต้อย่างไม่ยอมน้อยหน้า ธามจับยึดเอวของพ่อเลี้ยงไว้

แน่นหนาเมื่อเขาเริ่มเคลื่อนตัวเข้าออกในช่องทางที่ตอบรับเขาเป็นอย่างดี แรงโยกกระแทกกระทั้นเพิ่มขึ้นจนเสียงเปีย

โนดังก้องไปพร้อมกัน ท้องน้อยของภาติยะบิดเป็นเกลียวจนต้องเด้งเอวตอบรับ


              “อา...ธาม ไม่ไหวแล้ว จะแตก อื้อ...ตรงนั้นนั่นมัน อ๊า...”


               ภาติยะเกร็งกายค้าง ขาสองข้างที่โอบรัดรอบเอวของธามตวัดเข้าหากันเพื่อดันเอวธามให้สอดค้างเมื่อเขา

ปลดปล่อยน้ำรักจนชุ่มโชกหน้าท้อง ภาติยะเงยหน้าหอบถี่เขาหมดแรงในวินาทีต่อมาจึงได้ปล่อยให้ธามได้กระแทกลึก

และเร็วจนร่างของภาติยะแทบจมลงไปกับแป้นคีย์บอร์ด


               “คุณภีม ผมรักคุณ ฮัก ฮัก”


               เงยหน้าส่งเสียงเปล่งเสียงดังลั่น ธามกัดฟันดึงท่อนเนื้อออกมา น้ำรักของเขาฉอกกระเซ็นตั้งแต่ยังดึงออก

มาไม่พ้นช่องทางด้วยซ้ำจนกระทั่งมันเปรอะเปื้อนไปทั้งท่อนขาของภาติยะที่ตอนนี้สบตากับธามด้วยความสับสน         


                 ภาติยะไม่อยากจะยอมรับเลยว่า ตอนนี้เขาตกเป็นเมียของลูกเลี้ยงตัวเองไปแล้ว





TBC

เรื่องนี้เป็นเรื่องโรแมนติก อบอุ่น ไม่มีเรื่องหื่นนะคะ

 



อะ ฟังเพลงโรแมนซ์ๆกันดีกว่า

ฟังเพลงน้ำเซาะทราย




 


พี่น้องเอ๊ย ถ้ารวมเล่มแล้วอย่าลืมช่วยอุดหนุนกันมั่งเด้อ...

[Freja]

ไม่ค่ะ  ไม่หื่นเลยสักนิดค่ะ  ใสๆ

[kms]

ชอบๆๆ ใสๆ ไม่หื่นๆ 55555555

[❣☾月亮☽❣]

    เปียโนยังอยู่ดีใช่ไหม

มีแววไข้ขึ้นอีกรอบ.เป็นอมตะไปอีกคน. 

[ekuto]

ใสๆ น้ำเต็มบ้าน ฮึฮึ

[PiiNaffe]

ไม่หื่นเลยอ่ะ จริงๆนะ 

[HISY]

สุดท้ายคุณพ่อเลี้ยงก็.

[boonpa]

  น้ำใสๆเต็มบ้านเลย

[Tennyo_Y]

ใส ๆ อบอุ่น น่ารัก 555

[lizzii]

ใสๆ ไม่หื่นเบยยย คึคึ

[Biwty...]

 

[mystery Y]

ได้พ่อเลี้ยงเป็นเมียสมใจแล้วนะธาม

[boboman]

โอ้วว บร๊ะเจ้าา 

[Fragrant]

อุตร๊ะ จัดการตรงเปียโนกันเลยทีเดียว 

[Ryoooo]

ชอบเรื่องใสๆ แบบนี้จังเลย
เอาอีกๆๆ

[aisen]

กรี๊ด!!! บนเปียโนหลังงาม ฉากนี้ใสๆๆ มากเลย

[วายซ่า]

กินพ่อเลี้ยงแล้วจะเป็นอมตะด้วยหรือเปล่าน้า   

[supernaturalgay]

จ๊ะไม่หื่นแค่กามเท่านั้นเอง

ปล.เค้ากลัวดราม่านะตัวเอง

[Apple_matinie]