หัวข้อ: เผลอใจ 'รัก' ไปซะแล้ว

[IaminLove]

ชั้นชอบผู้ชายแบบโปเต้~~~~ 
ฟินอ่ะ อ่านละฟินกันไป จริงๆ โปเต้ชอบติณณ์เหอะ คนอ่านรู้ แต่เจ้าตัวไม่รู้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ขอให้น้องติณณ์ตกหลุมพราง เอ้ย หลุมรักของโปเต้เร็วๆ นะคะ เจ้อยากจิฟินมากกว่านี้

[paladin.kn]

นายมันร้ายยย โปเต้นายร้ายมาก 55555

ล่อลวงติณแบบนี้ได้ไง

อยากเป็นแฟนเขาละไม่ยอมขอเอง

[monetacaffeine]

น่ะๆๆๆ ทำไมมันร้ายยยยยแบบนี้ห้ะนายโปเต้ 5555555555555
กลายเป็นติณณ์เป็นฝ่ายขอเป็นแฟนก่อนซะงั้นอ่ะ สถานการณ์พลิกผันชิงลงมือก่อนได้เปรียบ(?)สินะนาย
เอือมมมม คนกวนตีนหน้านิ่ง คนเจ้าเล่ห์ขี้เอาเปรียบ เอือมมมมมม 5555555555 #แซวด้วยความรักนะตัวเอง

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วฮือ สถานการณ์จะเปลี่ยนไปเป็นเช่นไร คราวนี้โปเต้จะถือสิทธิ์ขาดในตัวติณณ์แล้วหรือไม่
เพื่อนๆพอรู้ข่าวแล้วจะเป็นยังไง จะบอกพี่ๆของทั้งสองคนไหม ไหนจะเรื่องนอนห้องเดียวกันอีก!
แงงงง ไม่อยากรอแล้วค่ะ เรื่องนี้สนุกมากกกก อัพปุ๊บพุ่งเข้าอ่านแบบรัวๆเลยจริงๆนะคะ T - T

เป็นกำลังใจให้คนเขียนสุดใจเลยค่าาา มาอัพตอนต่อไปไวๆน้า *บีบๆนวดๆ* (ฮา)
สู้ๆค่ะ ~ ♡

[bigbeeboom]

มาลงชื่อด้วยคนจ้ะ น่าติดตามมาก สนุกๆ โปเต้ต้องชอบแกล้งติณแน่ๆ

[111223]

555 ขอเป็นแฟนกันแบบมึนๆเลยแหะ
โปเต้นายวางแผนจะขอเป็นแฟนกับติณตั้งแต่แรกแล้วใช่มิ๊
ร้ายมากเลยโปเต้

[angel_Z4]

ผมนี้แทบกระอักเลยครับ มาสั้นๆแต่ได้ใจความ
...สั้นๆ งือออ
#คุณพี่สาวสู้ต่อไปนะคะ 

[ป้าจู]

แอร๊ยยยยยยยย น่ารักเกินไปแล้ว

โปเต้นายโคตรเนียนอ่ะ หลอกให้เขาขอคบ

ร้ายกาจจริงๆเล๊ย

ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกหลงรักตัวละคร เงียบทั้งคู่

แต่มีเสน่ห์สุดๆอ่ะ

เป็นนิยายที่ใช้"..."เยอะมาก แต่อ่านแล้วไม่ติดขัดหรือน่าเบื่อเลย

มาต่อเร็วนะคะ

ขอบคุณค่ะ

[Jibbubu]

เจ้าเล่ห์นะโปเต้หลอกให้ติณน์เอ่ยปากขอคบ

[สายลมที่หวังดี]

เข้าทางโปเต้

ปล.เรื่องพี่สาวคนเขียนถ้าสะดวกที่จะเล่าก็มาอัพเดทเรื่องราวได้นะคะ 

[ammchun]

OMGนึกว้ฝ่าเรื่องนี้จะตามสูตรนิยายแบบว่าหลอกว่าเป็นแฟนกัน ที่ไหนได้ โปเต้อาศัยจังหวะนีเหลอกล่อติณน้อยให้เป็นจริงซะได้ แหมมมมม คนอ่่นก็ฟินไปสิคะ

[Satang_P]

 

[ღiสุดขอบiღ]

โปเต้ร้ายกาจนะเธอ ผลักตินตกหลุมแบบไม่รู้ตัวเลย อิอิ

[sb_ng]

มาขอติดตามด้วยคนค่าาาาา
น่ารักกกกกก อึนๆมึนๆเงียบๆแต่มันมีความมุ้งมิ้ง
น่ารักทั้งคู่เลย เวลาติณณ์เอาใจใส่นี่มุ้งมิ้งเชียว
โปเต้บ่นหิวก็งุ้งงิ้งดูขี้อ้อนเล็กๆ น่ารัก ชอบๆ
ส่วนติณณ์ก็แพ้ทางตลอด 555555555

รอติดตามต่อจ้า สู้ๆค่ะคนเขียน

[no.fourth]

คนเจ้าเล่ห์

[kyungploy]

ฟินง่อววววววววว

[FarawayII]

หว่ายยยย ติณณ์ติดกับซะแล้ว นายณภัทรเจ้าเล่ห์จริงๆ 5555

[Mickey199663]

โปเต้เจ้าเล่ห์มากอ่ะ ร้ายอ่ะร้าย 5555555 ติณเราไม่ใช่แค่พี่เฟรมที่ไม่น่าไว้ใจนะโปเต้ก็เหมือนกันเผลอๆไม่น่าไว้ใจมากกว่า 55555

[PsychicLine]

เต้เจ้าเล่ห์ ตินก็ดีเกิน เป็นเราหน่อยไม่ได้ หึหึ

เรื่องพี่สาวก็คอยดูคอยกันไว้บ้างนะ ผู้ชายน่ะอาจเป็นคนดีหรือไม่ดีก็ได้
แต่เรื่องแบบนี้เป็นทัศนคติของแต่ละคน ถ้าไม่อยากกลายเป็นทางผ่านของใคร ก็ต้องใจแข็งเข้าไว้
คนที่เป็นเพื่อนแท้ได้กับทั้งหญิงและชายนั้นมีอยู่ แต่ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่เพศตรงข้ามก็มีอยู่จริง
ใช่ว่าใครดีใครเลว มันอยู่ที่มุมมอง บอกพี่สาวไม่ต้องเสียใจ รู้ทัน ดีกว่าเสียรู้ เชิดไว้น้อง

[milo_oleang]

เรามีประสบการณ์เดียวกันกับพี่สาวคุณเลยค่ะ
เราเพื่อนสนิทเป็นผู้ชาย เราเป็นสาวห้าว กินเที่ยวเมา นอนเตียงเดียวกันบ่อยๆ
วันนึงมันคงอยาก  มาวุ่นวายกับเรา  เราก็ปัดป้อง  แต่ไม่ได้ด่า ว่าอะไร  เห็นแก่ความเป็นเพื่อน และคิดว่าเมา
แล้วก็มีวันอื่นๆ  เป็นงี้อีก  ทั้งที่ไม่เมา และเมา  เราก็ปัดป้องเหมือนเดิม  แล้วเราก็คิดละ  หรือมันจะชอบเรา
แต่มันมีแฟนแล้วนะ  อยู่ต่างจังหวัด ตอนนั้นเริ่มเขวเหมือนกัน คิดว่าตัวเองชอบมันด้วย เลยถามตรงๆ
มันบอก มันรักแฟนมันมาก  แต่มันก็รักเราด้วย (แบบเพื่อน)
5555 จบเลย  เราไม่ไปไหนมาไหนกับมันอีก  คิดว่ามันหลอกฟันตรูเพราะใกล้มือแน่ๆ

ทุกวันนี้เลิกคบกันแล้ว  เพราะเรียนจบแยกย้ายกันไป  งานเลี้ยงรุ่นเราก็ไม่ไป เพราะไม่อยากเจอ


เรื่องของพี่สาวคุณ  ดูดีๆ นะคะ  ว่าเค้าเจตนายังไง

[gupalz]

โปเต้เจ้าเล่ห์มากอ่ะ

[Celestia]

โปเต้ร้ายอ้ะะะ ร้ายแบบนิ่งๆเลย

[Pawaree]

ตอนที 8 (ครึ่งแรก)












ตอนนี้ผมกับโปเต้กำลังเดินกับไปที่พักกันครับ โดยที่ผมทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน




...นี่ผมกับโปเต้กำลังเป็นแฟนกันจริงๆเหรอ เพื่อที่ผมจะกันพี่เฟรมออกจากวงจรชีวิตผม ผมถึงกับต้องมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยเหรอ




ผมยังไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ รู้สึกตื่นเต้นแปลกๆแหะ




“ฮั่นแน่ ทำเป็นเดินหนีพวกกู ที่แท้ก็หายไปกับนภัทรนี่เอง” พอผมเดินมาถึงที่ที่พวกเพื่อนๆอยู่ แลนด์ก็แซวผมก่อนใครเพื่อนเลยครับ




“เสียงดัง” ผมบ่นเบาๆ




“เขินอ่ะ” จีน่าแซวผมบ้าง เหอะ!




“.....” ผมไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆเซย์ เพื่อนของโปเต้ เพราะมันว่างอยู่ตัวเดียว




“.....” ส่วนโปเต้ก็เดินหายไปไหนไม่รู้ แบบ...อยู่ๆก็เดินออกไปเลย อะไรของเขาเนี่ย บทจะไปก็ไปแบบไม่บอกอะไรใคร




“นภัทรมันเป็นอะไรเหรอติณณ์” จิน เพื่อนของโปเต้หันมาถามผม




“...ไม่รู้” ผมไม่รู้จริงๆว่าโปเต้เป็นอะไร ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังมีท่าทางที่อารมณ์ดีอยู่เลย




“ทะเลาะอะไรกันเหรอ” นิดาถามผมบ้าง




“เปล่า”




ผมตอบนิดาไปไม่ถึงหนึ่งนาที โปเต้ก็เดินกลับมา พร้อมกับน้ำเย็นหนึ่งขวด ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ข้างหลังผมแล้วเปิดฝาขวดน้ำ แล้วดื่มมันตรงนั้น ท่ามกลางสายตาของเพื่อนเขาและเพื่อนของผม ...อ่ะ รวมผมไปด้วยก็ได้




“...มีอะไร” โปเต้พูดขึ้นเบาๆ แถมยังมองทุกคนด้วยหน้าดุๆอีก สงสัยนิสัยนี้จะแก้ไม่หาย




“ก็เปล่า เห็นอยู่ๆมึงก็เดินหายไปเลย” เซย์เป็นคนตอบ




“...หิวน้ำ” โปเต้ตอบแค่นั้น ก่อนจะยื่นขวดน้ำที่เหลืออีกครึ่งขวดมาให้ผม ผมก็รับมาถือไว้




“ก็แล้วไป นึกว่าไปอารมณ์เสียมาจากไหนซะอีก”




“ก็เปล่า”




แล้วพวกเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อย ...เอ่อ ผมหมายถึงเพื่อนผมกับเพื่อนโปเต้น่ะนะ ส่วนผมกับโปเต้ไม่ได้มีบทพูดในการสนทนาทั้งหลายเหล่านั้นเลย ได้แต่นั่งฟังเขาพูดๆกันไป คือ...พวกนั้นคุยกันนานมาก จนเขาเรียกให้ไปกินข้าวเย็นเลยทีเดียว














ตอนนี้ก็เป็นเวลาสามทุ่มกว่าๆแล้ว ในห้องนี้นอนทั้งหมดหกคน มีผม แลนด์ หลุยส์ จิน เซย์ และโปเต้ เพราะเขาให้เลือกห้องนอนกันเอง พวกผมก็เลยเลือกที่จะนอนด้วยกัน ที่จริงห้องนี้มันเป็นเตียงคู่ แต่เนื่องจากนักศึกษามีเยอะ จะให้นอนห้องละสองคนมันก็ไม่พอ อาจารย์เลยให้นอนห้องละหกคน




ผมกำลังยืนรับลมอยู่ที่ระเบียง โปเต้อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ส่วนพวกที่เหลือก็นั่งเล่นไพ่ครับ (เด็กๆไม่ควรทำนะครับ)




“นภัทร เสร็จยัง” แลนด์เดินไปเคาะประตูห้องน้ำ แล้วเรียกโปเต้




“เสร็จแล้ว” โปเต้เปิดประตูก่อนจะตอบแลนด์ แล้วเดินมาหาผม มือนึงก็เช็ดผมไปด้วย และที่สำคัญ ...โปเต้ไม่ใส่เสื้อครับ




“เสื้อล่ะ” ผมถามโปเต้ครับ




“ในกระเป๋า”




“ไปเอามาใส่สิ อากาศเริ่มเย็นแล้ว” ผมบอกโปเต้ มายืนตากลมตรงนี้ก็กลัวว่าจะไม่สบาย




“เช็ดผมก่อน”




“อืม” มันไม่ใช่หน้าที่ผมที่จะไปเซ้าซี้ อีกอย่างก็ไม่ใช่คนชอบยุ่งอะไรมากอยู่แล้ว




“ไอ้ติณณ์ มึงลืมแหวนไว้ในห้องน้ำเหรอว่ะ” แลนด์เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินมาหาผม




“แหวนอะไร” ผมถามแลนด์




“แหวนที่มึงชอบใส่บ่อยๆอ่ะ ..เนี่ยไง” แลนด์ว่าก่อนจะแบมือตรงหน้าผม ซึ่งมันก็มีแหวนอยู่ในมือแลนด์




“.....” ผมยกมือตัวเองขึ้นดู ก็พบว่าตัวเองก็ใส่แหวนอยู่ งั้น...




“มึงก็ใส่อยู่หนิ แล้ว...”




“ของผม” โปเต้พูดขัดขึ้นก่อนที่แลนด์จะพูดจบ ก่อนจะหยิบแหวนที่อยู่ในมือแลนด์มาใส่นิ้วตัวเอง ...จริงสิ โปเต้ก็มีแหวนที่เหมือนผมอยู่วงนึงนี่นา





“เดี๋ยวนะ! ...เอ่อ ติณณ์มึงก็มีแหวนลายนี้หนิ” แลนด์ถามก่อนมองหน้าผมอย่างขอคำตอบ




“ก็...ใช่” ผมว่าก่อนจะชูมือให้แลนด์ดูแหวนที่ผมสวมอยูที่นิ้ว




“แล้วทำไมนภัทรก็มี” แลนด์ถามเสียงดัง จนทุกคนที่อยู่ในห้องต่างหันมามองกันหมด




“ก็แหวนคู่” โปเต้ตอบเสียงเรียบ




“แหวนคู่ ...นี่ตกลง ...คบกันจริงๆเหรอ” คราวนี้เป็นเสียงของเซย์ที่ถามอย่างอึ้งๆ




“.....” ผมทั้งคู่เงียบก่อนจะมองหน้ากัน ถามว่าคบกันอยู่มั้ย สถานะตอนนี้ก็เรียกว่าแฟน ก็แปลว่าตอนนี้พวกผมกำลังคบกันนั่นแหละ แต่ว่า...




จะให้บอกคนอื่นๆเหรอ ผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแหะ




จะคบกันใครอะไรยังไง เราต้องบอกคนอื่นด้วยเหรอ ส่วนตัวผมคิดว่ามันไม่จำเป็น




“เฮ้ย! อย่าเงียบดิ รอฟังอยู่” หลุยส์ร้องบอก




“ก็...ใช่” สุดท้ายก็เป็นผมเองที่เป็นคนตอบ




“.....” เงียบกันทั้งห้อง




โปเต้มองผมแล้วยิ้มนิดๆ ก่อนจะเดินไปที่กระเป๋าเสื้อผ้า แล้วหยิบเสื้อตัวนึงออกมาใส่




“เฮ้ย!!!” แล้วอยู่ๆสี่คนนั้นก็ตะโกนออกมาพร้อมกัน




“คบกันตอนไหน!”




“เจอกันที่ไหน!”




“เรื่องมันเป็นมายังไง...!@#%^&*(*&^%$#@!...”




แล้วก็อีกหลายคำถามที่ตามมาอย่างรัวๆ ที่ทุกคนต่างก็เข้ามาถามผม จนผมตั้งตัวไม่ทัน




แต่จะให้บอกคนอื่นๆ เรื่องที่ผมขอโปเต้คบ ...บอกไว้เลยว่าใจไม่กล้าพอ ไม่ใช่ว่าอายหรือรังเกียจจนไม่กล้าเล่า แต่..คือ แบบ... ยังไงดีล่ะ




“นี่...ถ้าไม่เล่นไพ่ ก็ไปปิดไฟซะ” โปเต้พูดก่อนจะเดินมานั่งที่เตียง (พวกผมจัดการลากเตียงมาต่อกัน แล้วกะว่าจะนอนเบียดกันหกคนบนเตียงนั่นแหละ)




“มึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง เล่ามาเลย” เซย์หันไปพูดกับโปเต้บ้าง




“จำเป็น?” โปเต้ถามก่อนจะยักคิ้วขึ้นข้างนึง ...แลดูกวนตีนสุดๆ




“เออ!!” สี่คนนั้นตอบพร้อมกัน




“นี่...จะอยากรู้กันทำไม” ผมถามขึ้นก่อนจะนั่งลงข้างๆโปเต้ ...ไม่ใช่อะไร จะนอนแล้ว




“เฮ้ย! นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ ใครๆเขาก็อยากรู้กันทั้งนั้น ตอนแรกก็นึกว่าแค่จีบกันตามสไตล์คู่นิ่ง แต่นี่คบกันจริงๆ โดยที่ไม่บอกให้ใครรู้เลย พวกกูก็ต้องอยากรู้ความเป็นมาดิว่ะ” แลนด์ร่ายยาวอย่างอยากรู้จริงๆ




“รู้ไปแล้วจะทำอะไรต่อ” ผมถามอีก




“ถามแปลกๆ ก็ต้องกระจายข่าวดิว่ะ” คราวนี้หลุยส์เป็นคนตอบ




“.....”




“.....” โปเต้มองพวกนั้นก่อนจะล้มตัวลงนอน




“ไอ้ภัทร มึงอย่าพึ่งนอนดิว่ะ” เซย์หันไปเรียกเพื่อนตัวเอง




แต่ก็ใช่ว่าโปเต้จะฟังนะ




อืม...ผมว่าผมนอนดีกว่า




“ไอ้ติณณ์ อย่าหนีดิว่ะ” แลนด์เดินเข้ามาก่อนจะฉุดแขนผมเอาไว้ไม่ให้ผมล้มตัวลงนอน




“ปล่อยกู” ผมว่า แต่ก็ไม่ได้สะบัดออก




“มาคุยให้รู้เรื่องก่อน คาใจนะเว้ย” แลนด์มันไม่ยอมครับ




“.....” โปเต้ที่อยู่ก็ลุกขึ้นมา มองแลนด์แบบดุๆ แต่แลนด์ก็ยังไม่ยอมปล่อยผม




“....”




“.....”




สองคนนั้นมองหน้ากันนิ่งๆ ก่อนที่จะ...




“โอ๊ย!!” เสียงแลนด์ร้องก่อนจะรีบปล่อยมือจากแขนผมครับ อยากรู้มั้ยว่าทำไมแลนด์ถึงร้อง และทำไมถึงยอมปล่อยแขนผม




นั่นเป็นเพราะ...เจอโปเต้ดีดมะกอกที่มือ ดังปั้กเลย ท่าทางจะเจ็บมากด้วย




“ขี้หวงจริงเลยมึง” แลนด์แอบบ่นเบาๆ




“ไอ้ภัทร ...มึงนี่ ขี้หวงจริง แต่ว่า...ไม่คิดจะเล่าให้พวกกูฟังหน่อยเลยหรอว่ะ อยากเสือกจริงๆนะหนิ” เซย์พูดกับโปเต้ครับ




“อยากรู้มาก?” โปเต้ถาม




“เออ!!!!” ทั้งสี่คนตอบพร้อมกันอีกแล้ว




“หึ...ดูปากนภัทรนะครับ ...ไม่ บอก เว้ย!”








***********************************




ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้นะครับ

[Shonteen]

มาแล้ว แต่เราอินเรื่องพี่สาวอะ

[iceman555]

อิอิ เพื่อนๆขี้เสือก 

[rainbowbim]

ชอบเรื่องนี้มากกกกก
นิ่งกะนิ่งมาเจอกันนี่มันฟินจังเลย โปเต้นี่น่ารักสุดๆ

[Toon_TK]

 

[angel_Z4]

อ้ายยย~พ่อหนุ่มขี้หวง กลัวคนมาเเย่งหนมเหรอจ๊ะ กิ๊วๆ กร้ากๆๆๆ
#คุณพี่สาวคะ ตอนจบค่อยคิดอีกทีแล้วกันเนอะ ตอนนี้เราก็เรียนๆไป~อ่านนิยายรอไป~...รออยู่นะ พูดจริงๆนะ ฮ่าๆๆๆๆ

[Pupay]

มาให้กำลังใจคนแต่งค่าา
เรื่องน่ารักมากเลยมาเรื่อยๆ นิ่งๆค่อยเป็นค่อยไป
โปเต้น่ามึนมากๆ ติณนี่เงียบๆแต่แอบน่ารักดี อิอิ ชอบนายเอกนิ่งๆ 

  รออ่านตแนต่อไปค่ะ

[gupalz]

โปเต้กวนอ่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา

[PHA_]

เราชอบโปเต้ง่าาาาาาาาาาา