หัวข้อ: เผลอใจ 'รัก' ไปซะแล้ว

[mild-dy]

ขอแบบโปเต้คนนึงงงงงง

[่patsaporn]

ถั่มไมไม่กลับมาจู๋จี๋ที่บ้าน นั่นห้องเพื่อนนะ คู่นี้หวานขึ้นทุกวัน
โปเต้หลงติณมาก มากกกๆๆ

ขอบคุณค่ะ

[suikajang]

  เค้าจุ๊บกันแย้ว

[nicksrisat]

ได้จูปแล้วนะโปเต้

[kdds]

ฟิน มากมาย

[koikoi]

น่ารักจังเลย

[yokibear]

ตามทันแล้ววว เย้เย้
เขินอ่ะ  ใครบอกความเงียบมันอึดอัด เพิ่งรู้เหมือนกันว่าความเงียบมันมุ้งมิ้งขนาดเน้~
รอนะรอออออ 

[poppycake]

กรี๊ดดดด >\\\\\<
อยากจิกหมอน!!! ขอหมอนหน่อยคร้าาาาา
เรื่องนี้น่ารักมากๆเรยอ่ะ คือทั้งคู่ดูสมกันมาก คุยกันทางกระแสจิตตลอด ไม่ค่อยอาศัยคำพูด 5555
โปเต้ จีบแบบมึนๆ  ติณณ์ ก้อตกหลุมไปแบบมึนๆนะ
ชอบบบบบบ ^0^

ปล. พึ่งมาอ่านคร้า ฝากเนื้อฝากตัว
ชอบภาษาของคนเขียนนะคะ สวย สื่ออารมณแบบนิ่งๆ นิ่มๆ แต่แอบหวานอ่ะ รังสีชมพูแผ่กระจาย ♡

[minenat]

ถึงว่าทำไมดอมินิกถึงชื่อคุ้นจัง

ลูกของนิคกับแอลนี้เอง5555555

[Pawaree]

ตอนที่ 12 (ครึ่งแรก)














ผมกับโปเต้เดินออกมาจากห้องครัว เดินมานั่งล้อมวงกินเนื้อย่างกับพวกนั้น แน่นอนว่าพวกเพื่อนมองผมแต่ไม่พูดอะไร จีน่าต้องมากระจายข่าวแล้วแน่ๆ




“คุณชาย ...อย่าซนสิ ไม่งั้นจะให้ไปอยู่ในห้องตัวเดียวนะ” จินหันไปพูดกับแมวเปอร์เซีย ที่สรุปว่าชื่อคุณชายจริงๆ




“คุณชายไม่ซนหรอก” ดอมินิกที่โดนคุณชายนั่งตักเอ่ยขึ้นพลางลูบหัวเบาๆอย่างเอ็นดู




“เอ็นดูคุณชายจังนะ” จินแขวะเบาๆ ..ล่ะมั้ง




“ก็คุณชายน่ารัก”




“จินก็น่ารักนะ” จินบอกอย่างนั้นกับดอมินิกก่อนจะยิ้มกว้างให้ ...ผมว่าจินเป็นคนที่ใช้ยิ้มได้เปลืองมากเลยนะ




“หรอ” ดอมินิกหันมองหน้าจินก่อนจะยิ้มให้




อ่า ...ผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าเวลาทุกคนจิ้นผมกับโปเต้แล้ว ว่ามันรู้สึกยังไง




“อยากได้น้ำจิ้มซีฟู๊ดมากินกับหมึกย่างอ่ะ ใครทำเป็นมั้ง” อยู่ๆอลันก็เอ่ยขึ้นกลางวงซะเสียงดัง




“ไม่อ่ะ”




“ไม่เป็น”




“ไม่”




แต่ละคนรีบตอบปฏิเสธ ไม่ก็ส่ายหัว




“ไม่มีเลยเหรอ อยากกินอ่ะ” อลันว่าพลางทำหน้างอ




“...เราทำเป็นนะ” ผมเอ่ยขึ้นเบาๆ แต่ทุกสายตาที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ หันมามองผมเป็นตาเดียว




“ติณณ์ทำเป็นหรอ ทำให้เรากินหน่อยดิ อยากกินโคตรๆอ่ะ” อลันบอกผมก่อนจะยิ้มกว้าง เขานี่ช่างต่างกับน้องชายฝาแฝดของเขาเสียจริง




“อืม...ได้” ผมว่าก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินเข้าไปในครัว




ผมหาพวกกระเทียมพวกพริก ซึ่งโชคดีที่มันยังมีอยู่ แต่โชคร้ายคือไม่มีครก ถึงมันจะใช้เครื่องปั่นแทนได้ แต่ผมว่าใช้ครกทำมันคลาสสิคกว่า




“ติณณ์ มีอะไรให้ช่วยป่ะ” อลันเดินตามเข้ามาก่อนจะพูดขึ้น




“ไม่เป็นอะไร”




“งั้นเราขอดูวิธีทำนะ ไม่อยากไปซื้อกิน”




“อืม”




แล้วผมก็ทำพร้อมกับอธิบายขั้นตอนต่างๆให้อลันฟัง ซึ่งอลันก็ตั้งใจฟังมากๆ แทบจะหยิบกระดาษมาจดเลยทีเดียว




“เอ้อ...ติณณ์ เราขอถามอะไรหน่อยดิ” อยู่ๆ อลันก็พูดขึ้น หลังจากที่เขาขอให้ผมทำยำปลาหมึกให้เขาด้วย




“...อืม”




“ติณณ์กับภัทรเป็นแฟนกันได้ไงอ่ะ”




“.....” คำถามนี้อีกล่ะ




“อย่าหาว่าเราเสือกเลยนะ คือเราก็รู้จักภัทรมาก็นาน ตั้งแต่ก่อนคบกับเซย์อีก มันก็ดูนิ่งๆของมัน เหมือนจะไม่สนใจอะไร แล้วอยู่ๆพอมีข่าวว่าเป็นแฟนกันกับติณณ์ เราก็เลยสงสัยนะ”




“ก็...ไม่มีอะไรมากหรอก” ผมตอบในขณะที่หั่นปลาหมึกไปด้วย




“ภัทรมันเปลี่ยนไปมากเลยนะ หมายถึงแต่กับติณณ์นะ กับเพื่อนหรือคนอื่นๆมันก็ยังเหมือนเดิม มันดูติดติณณ์มากๆเลยนะ”




“เราว่าโปเต้ก็เหมือนเดิมนะ” ผมพูดออกไปอย่างที่ใจคิด โปเต้ก็ไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยน อาจจะกวนตีนผมมากขึ้น พูดกับผมมากขึ้น แต่มันก็แค่นั้น ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักหน่อย โปเต้ก็ยังเป็นโปเต้นี่นา




“อยู่กับมันทุกวัน ติณณ์ก็ต้องคิดว่ามันไม่เปลี่ยนไปอ่ะดิ แต่ว่าก็ใช่ว่าจะเปลี่ยนไปในทางที่แย่หรอกนะ มันก็ดูสนใจอะไรๆมากขึ้น ไม่ทำหน้าตายอย่างเดียวเหมือนเมื่อก่อน”




“โปเต้เป็นแบบนั้นมาตลอดเลยหรอ” ผมเอ่ยถาม




“ใช่อ่ะดิ มันชอบทำหน้าดุ ไม่ค่อยยิ้ม บางวันก็หน้าบึ้งด้วยซ้ำ ตอนที่จินจีบดอม ...หมายถึงดอมินิกน้องของเราอ่ะ เราก็มีโอกาสไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนของจิน เราก็เห็นนภัทรมันเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่แย่โคตรๆ แต่พอรู้จักกันมากขึ้น เราก็ยังเห็นว่ามันเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์แย่อยู่ดี”




“.....”




“แต่พออยู่ๆกันไปก็รู้ว่าภัทรมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น มันก็แค่เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ชอบทำหน้าดุขัดกับหน้าหวานๆของมันมาก มันก็แค่ไม่ชอบยุ่งด้วยกับคนที่ไม่รู้ กับคนที่รู้จักกันดี มันก็จะเฉยๆ แต่มีปัญหาอะไรก็บอกมันได้ ถ้าช่วยได้มันก็ช่วย”




“...เหรอ”




“ก็ดีนะ ที่มีคนรับนิสัยมันได้ ถึงขนาดอยู่ในฐานะแฟนได้”




“โปเต้ก็...ไม่ได้แย่นะ” ผมบอกก่อนยิ้มนิดๆ เมื่อนึกถึงโปเต้ ก็จริงๆหนิ โปเต้ก็ไม่แย่อะไร แค่เข้าใจตัวเขา ผมว่าใครหลายๆคนก็น่าจะเข้าถึงตัวเขาไม่ได้ยาก




“แหม่ อวยแฟนตัวเองเชียว” อลันแซวผมอย่างยิ้มๆ




“เปล่า” ผมไม่ได้อวยโปเต้สักหน่อย




“ฮ่าๆๆๆ หน้านิ่งพูดน้อยเหมือนกันจริงๆ ถึงว่าทำไมอยู่ด้วยกันได้” อลันหัวเราะกับท่าทีของผม




“เสียงดังไปจนถึงข้างนอกเลย” อยู่ๆเซย์ก็เดินเข้ามาก่อนจะพูดขึ้น




“อะไรของมึง เข้ามาทำไม” อลันหันไปถามเซย์




“ก็เข้ามาดูไงว่าทำไมหายไปนาน ไอ้ภัทรมันกลัวมึงทำอะไรติณณ์มั้ง กูเห็นหันหน้าหันหลังอยู่นั้น กูเลยเดินเข้ามาดูให้” เซย์ก่อนจะขยี้หัวอลัน




“กูขอให้ติณณ์ช่วยทำยำปลาหมึกให้ ก็กูอยากกินอ่ะ”




“รบกวนติณณ์จริงๆเลยมึงหนิ”




“ก็กูอยากกินอ่ะ มึงแม่งก็เสือกทำกับข้าวไม่เป็น แม่เปิดร้านอาหารแท้ๆ” อลันเถียงกลับอย่างไม่ยอม




“แต่กูไม่ได้เป็นพ่อครัวแม่ครัวร้านแม่กูหนิ ทำไมกูจะต้องทำเป็น”




“ไม่ต้องเถียงกัน” ผมเอ่ยขึ้น เมื่อไม่เห็นวี่แววว่าใครคนใดคนหนึ่งจะหยุด




“.....” ทั้งสองหันมามองหน้าผม




“.....” ผมยื่นจานยำปลาหมึกไปให้อลัน และยื่นถ้วยน้ำจิ้มซีฟู้ดไปเซย์ แล้วผมก็เดินออกมา




เอิ่มมม ...ผมรู้สึกว่าผมเข้าไปในครัวไม่นานนะ ทำไมเปิดเหล้าขวดที่สองกันแล้วล่ะ




“ดื่มเยอะมั้ย” ผมนั่งลงข้างๆโปเต้ก่อนจะถาม




ไม่ใช่ว่ากลัวจะขับรถไม่ไหวหรอกนะ เพราะผมเองก็ขับรถเป็น แต่ที่ถามเพราะโปเต้ตัวใหญ่จะตาย ผมเองคงแบกเขาไม่ไหว แม้จะเป็นผู้ชายด้วยกัน แต่โปเต้นั้นตัวใหญ่กว่าผมมาก ใครจะไปแบกไหว




“.....” โปเต้ส่ายหัวเบาๆ เป็นคำตอบ ผมเกือบจะเชื่อเขาอยู่แล้วเชียว ถ้าจินไม่พูดขึ้นก่อน




“อย่าไปเชื่อมันนะติณณ์ เหล้าขวดแรกหมดเร็วก็เพราะมันเลย กินเพรียวๆกับน้ำแข็ง น้ำกับโซดาไม่ต้อง”




“.....” ผมฟังจินก่อนจะหันกลับมามองหน้าโปเต้อีกครั้ง




“.....” โปเต้มองหน้าผมก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย




...กวนตีน




“เมารึไง” ผมลองแหย่ถาม ก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่ม ....น้ำอัดลมครับ ผมไม่ดื่มเหล้า ไม่ใช่ว่าดื่มไม่ได้ แต่วันนี้ไม่ดื่มดีกว่า เพราะโปเต้ดื่มไปเยอะแล้ว เดี๋ยวไม่มีคนขับรถกลับบ้าน




“ไม่หนิ” โปเต้ตอบก่อนจะยกแก้วของเขาขึ้น กระดกน้ำเมาในแก้วเข้าปาก




“แต่หน้าเริ่มแดง” อาจเพราะโปเต้เป็นคนขาวมากๆล่ะมั้ง ถึงได้เห็นว่าหน้าของเขาเริ่มแดง




“ไม่เมา” โปเต้ย้ำอีกครั้ง




“เออ รู้ว่าไม่เมา ย้ำมากๆจะไม่เชื่อนะ” ผมว่าก่อนจะยิ้มนิดๆ อดไม่ได้ที่จะหยิกแก้มที่เริ่มแดงของโปเต้ เริ่มหมั่นไส้ในความกวนตีนของเขา





“เจ็บ ...มือหนักตลอด” โปเต้สะบัดหน้าตัวเองออก ก่อนจะบ่นผมเบาๆ แต่ผมได้ยิน




“ก็มือผู้ชาย”




“ผมยังไม่เคยทำคุณแรงเลย” รู้สึกมั้ยว่าโปเต้เริ่มพูดมากขึ้น???




“ลองดิ”




“อย่าท้า” พูดกับผมด้วยสีหน้าแน่วแน่มาก เหล้าเข้าปากแล้วนิสัยเปลี่ยนกันทุกคนเลยรึเปล่านะ




“จะทำไม” แต่ผมก็รู้สึกสนุกดีกับโปเต้เวอร์ชั่นนี้ ผมเชื่อว่าเขายังไม่เมา อาจจะแค่เริ่มมึน ปากเลยเริ่มรั่ว




“ก็ไม่ทำอะไรไง”




“ฮ่าๆ” ผมหัวเราะเบาๆ




“แหมมมม...สวีตหวานไม่เกรงใจเพื่อนเลยนะ” หลุยส์ออกปากแซว ทำให้ผมรู้ตัวว่า ตอนนี้ผมกับโปเต้ไม่ได้อยู่กันแค่สองคน




“ห้องไอ้จินมีห้องว่างนะ เอากุญแจมั้ย เดี๋ยวไปหยิบให้” ตามมาด้วยเซย์




“เว่อร์น่า” ผมบอกก่อนจะทำเป็นคีบหมูในกระทะย่างมาใส่จานตัวเอง




“วู้ๆๆๆ ไอ้ติณณ์เขินว่ะ” แลนด์ผิวปากอย่างชอบใจ เหอะ!




“โคตรอัศจรรย์ใจเลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ” นิดาหัวเราะ




ครับ...อยากทำอะไรก็ทำเถอะ ปฏิเสธอะไรไม่ได้หนิ เดี๋ยวหาว่าแก้ตัว




“ติณณ์ เราว่าปล่อยให้โปเต้เมาไปเถอะ” จินหันมาบอกผม ทำทุกคนหันมองหน้าจิน ยกเว้นเซย์




“ทำไมอ่ะ” อลันเอ่ยถามครับ




“เพราะเวลามันเมา มันจะ...”




“...?”





“มันจะบอกหวยแม่น!!”









******************************************

FANPAGE

https://www.facebook.com/pages/Pawaree/1548716445345046 (ftp://www.facebook.com/pages/Pawaree/1548716445345046)

[silver]

เตรียมปากกา กระดาษจด พร้อมค่ะ มอมเหล้าโล้ดดด 

[BlueCherries]

เห้ย!!!

โปเต้บอกหวยแม่นจริงดิ 

ขอเลขท้ายด่วนค่ะ

กร๊ากกกกกกกกกก 

[iceman555]

กรี๊ดดดด อยากเห็นโปเต้เมาอะ คริคริ

[nootopazzz]

ถ้าอย่างนั้นก็มอมเหล้าโปเต้กันเถอะ แต่เราว่าครั้งนี้มันต้องมีมากกว่าบอกหวยแม่นนะ 

[maemix]

โปเต้ตินณ์ชอบเข้าโหมดส่วนตัวเวลาที่อยู่ด้วยกัน
เวลาที่โปเต้เมาจะเป็นไงนะ

[Jibbubu]

จริงดิ ใบ้หวยแม่นเนี่ยะนะ ขอ 3 ตัวตรงๆเลยนะโปเต้ ตอนแรกนึกว่าเมาแล้วชอบจูบซะอีก

[QXanth139]

ผมนี่วิ่งหากระดาษกับปากกาเลย

[Mickey199663]

เดี๋ยวววววววววววววววววววววววววววว ทำไมถึงท้ายไว้แบบนี้ 555555555
อยากเห็นโปเต้เมาอ่ะ นอกจากใบ้หวยแม่น แล้วจะเป็นยังไงอีกอ่ะ อยากรู้

[tempo_oil]

ตอนหน้าต้องเตรียมกระดาษกับปากกา

เผื่อโปเต้จะให้หวย

รอค้าาาาา เตรียดจด

[BeeRY]

บอกเลยโปเต้ วันจันทร์หวยออกพอดี

[snowboxs]

บอกหวยแม่นหรือเริ่มรั่วกันแน่ 555

[❣☾月亮☽❣]

งั้นครึ่งหลังขอวันที่15นะคะจะได้ซื้อหวยทัน. 5555
ลกลัวว่าจะเมาแล้วจับคนบางคนปล้ำมากกว่าน่ะสิ

ตอนนี้ออร่าเคะจับมากค่ะหนูติณณ์.   

[Min*Jee]

นี่โปเต้มหัศจรรย์ขนาดนั้นนนนนน
ปล่อยให้เมาไปเลยค่ะ คนเมาพูดทุกอย่างจริงหมด
รอตอนต่อไปน้าาาาา

[Zelsy]

มาต่อพาร์ทสองก่อนวันจันทร์นะ เตรียมกระดาษจดละ 555

[koikoi]

จริงดิ

[bulldog17]

มอมโลดค่ะ
ไปหยิบกระดาษปากกาแป๊บ

[black sakura]

หวานๆน่ารักมุ้งมิ้งกันมาดีๆ
แต่มาตายกะประโยคสุดท้ายเลยอ่ะ

[nincja]

ขุ่นพระเตรียมปากกากระดาษก่อนคร่า
โปเต้น่ารักนะติณเปิดใจแล้ว กิ้ววววว.

ขอบคุณค่ะ

[PetitDragon]

ขอ 3 ตัวตรงๆ เลย 

[ciaiwpot]

รอ หวย โป้เต้