หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[Akikojae]

"ได้ข่าวว่าช่วงนี้มีหนุ่มน้อยมาติดพันหรอวะ .. ไม่พามาให้พี่รู้จักบ้าง .. เห็นเพื่อนๆพี่แม่งอยากได้เป็นแฟนกันนัก .. รสนิยมคนเดี๋ยวนี้เขารักชายด้วยกันเองหมดแล้วหรอวะ" พี่ที่เล่นบอลด้วยกันถามผมครับ พี่แกแก่แล้ว เรียนมาห้าปีแล้วยังไม่จบอีก เห็นบอกจะอยู่เฝ้าคณะไม่ไปไหน ส่วนเรื่องที่แกถามคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้ตัวยุ่งที่ชื่อว่าเกี๊ยว ตั้งแต่วันที่มันได้ขึ้นหอผม มันก็มักจะมาแวะเวียนอยู่ตลอด บางวันมาอ่านหนังสือ บางวันมารอผมทำข้าวให้กิน เออ ดีนะครับ ห้องตัวเองมีไม่ไป เลยกลายเป็นว่าช่วงนี้มันชอบมาหาผมที่หน้าคณะบ่อยๆ ข่าวลือที่ว่าสุดฮอตประจำภาควิชาปีหนึ่งมาติดพันคนธรรมดาอย่างผมเลยดังทั่วมอไปอีก ผมนี่ชีวิตกลายเป็นวุ่นวายทันทีครับ ไม่ได้ชอบเลยนะ แต่ก็ปฏิเสธมันไม่ได้สักที พอมันทำหน้าอ้อน ผมก็เออออตามมันแล้ว


"น้องที่รู้จักน่ะพี่ .. มันจะให้ผมเป็นพี่เทค" ผมบอก เรากำลังพักดื่มน้ำครับ เดี๋ยวเล่นอีกสักครึ่งชั่วโมงค่อยกลับ


"จริงดิ .. น่ารักป่ะวะ .. แล้วเขามีแฟนยัง" พี่แกดูจะตกหลุมมันอีกคน นี่ถ้าพี่แกเห็นมันตัวเป็นๆ ผมว่าพี่แกต้องบ้าคลั่งแน่ๆ


"ไม่น่ารักหรอกพี่ .. ไปเหอะ .. พวกมันเรียกละ" ผมเปลี่ยนเรื่องพยักเพยิดไปที่สนาม วันนี้ผมขี่จักยานผ่าน พี่ๆเขากำลังเล่นอยู่พอดีเลยมาขอแจมด้วย วันนี้คงกลับสักทุ่มครึ่ง พอดีงานที่ได้มาผมทำเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้เหลือแค่รองานใหม่ ช่วงนี้เลยมีเงินเหลือใช้ครับ เก็บเข้าธนาคารอย่างไว


"วิ้ดวิ้ววว .. น้องเกี๊ยวมาว่ะ"  กำลังเลี้ยงส่งบอลกันอยู่ มีพี่คนนึงทำท่าผิวปากส่งเสียงดังจนคนทั้งสนามหันไปมองไอ้เด็กผมจุกเปิดเหม่งที่เดินเข้ามาทางนี้ มันมาคนเดียวครับ ไม่รู้มาหาใคร


"เชี่ย .. เขามาหากูว่ะ" พี่คนนึงพูดขึ้น


"พ่อมึงสิ เขามารับกูกลับบ้านต่างหาก" เสียงพี่อีกคนพูด ส่วนผมก็ไม่สนใจครับ แย่งลูกบอลมาเตะแม่งซะเลย สุดท้ายทีมผมได้ประตูอีกหนึ่งเพราะผมครับ


"แหม .. มึงนี่เงียบเลยนะ .. กูเพิ่งพูดไปหยกๆ .. มาละ" พี่เบิร์ดที่ผมบอกว่าเรียนมาจะห้าปีแล้วทักผม ผมหันไปมองมันที่ตอนนี้พยายามโบกไม้โบกมือให้ผมเห็น นี่มึงจะเอาให้กูเป็นที่สนใจให้ได้เลยใช่ป่ะ


"เชี่ย .. น้องเกี๊ยวมาหามึงหรอวะอิฐ .. สาสสส .. เจ๋งเว่ออออ" พี่คนนึงวิ่งมายกนิ้วให้ผม แถมส่งสายตาล้อเลียนมาอีก


"มึงนี่ได้แฟนเด็ดว่ะ .. น่ารักเหี้ย .. แม้จะผู้ชายกูก็เอาวะ" อีกคนเดินมากอดคอผม สรุปแล้ว ไม่มีใครเล่นบอลต่อแล้วครับ บางคนนี่เดินไปทักไอ้แสบเรียบร้อยแล้ว


"พี่อิฐ" เสียงใสพร้อมรอยยิ้มหวานบาดใจส่งมาทางผม แต่คนรอบข้างผมนี่อ่อนระทวยกันเป็นแถบๆ ถ้ามันจะมีอิทธิพลต่อผู้ชายรอบข้างขนาดนี้ล่ะก็


"เสร็จแล้วหรอครับ" ผมแค่มองมันแล้วเดินไปตักน้ำเย็นราดหัว สดชื่นขึ้นเยอะ ผมเดินมาใกล้ๆมันแล้วสั่งให้มันหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าผมให้


"มีอะไร" ผมถาม มันส่งผ้ามาให้ผม พร้อมเอ่ยลาพี่บางคนที่เข้ามาลามันกลับบ้าน


"สวัสดีครับ .. คือเกี๊ยวจะกลับบ้าน .. แต่เห็นพี่อิฐก่อนเลยรอกลับพร้อมกัน" มันพูดทำหน้าตาแบ๊ว น่าดีดหน้าผากให้แดง


"รอกูทำไม .. กลับไปได้แล้ว .. มันดึกแล้ว" ผมเช็ดหัวพลางบอกมัน แต่ผมรู้ครับว่ามันดื้อ ต่อให้ผมบอกอะไร ถ้ามันจะไป มันก็ต้องไปให้ได้


"เกี๊ยวไม่ได้เอารถมา .. ให้เกี๊ยวกลับด้วยไม่ได้หรอ" มันตีหน้าเศร้า ผมเลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ผมไม่ใช่คนใจร้ายครับ ทางเดียวกัน ไปด้วยกัน


"เกาะแน่นๆ .. เอาขาวางดีๆ" ผมเอื้อมมาจัดท่านั่งให้มัน จักรยานผมมีสองที่นั่งครับ เป็นเสือภูเขาสำหรับสองคน


"ไปเลยครับ" มันบอก ผมเลยเริ่มปั่นจากในมหาลัยเลาะมายังทางลัดที่จะไปหอ


"กลัวตกหรือไง .. กูไม่พามึงไปชนหรอกน่า" ผมหัวเราะเมื่อมันเกาะเสื้อเปียกๆของผมแน่น ไอ้ลูกคุณหนูเอ๊ย โตมาเคยขี่จักรยานบ้างไหมเนี่ย


"ก็น้องกลัว" มันพูดเสียงแผ่ว แต่ผมใจเต้นตึกตัก ยังไม่ชินกับคำว่า 'น้อง' ของมันเลยครับ รู้สึกว่าเวลามันพูดแทนตัวเองด้วยคำนี้ทีไร ผมเหมือนถูกสะกดให้เอ็นดูมันตลอดเลย


"พี่อิฐครับ .. เราแวะกินบะหมี่ก่อนเข้าซอยได้ไหม" หิวสิท่าไอ้ตูด ผมส่ายหัวปั่นให้ไวขึ้น นี่มันหนักเท่าไหร่เนี่ย ผมว่าผมปั่นได้สบายๆเลยนะขนาดมีมันนั่งซ้อน พอปั่นมาถึงร้านบะหมี่ผมก็จอดรถข้างๆร้าน เกี๊ยวมันสะพายกระเป๋าทั้งของผมและของมัน ดูพะรุงพะรังเต็มทน


"บะหมี่แห้งต้มยำสอง .. มึงเอาไร" ผมถาม เกี๊ยวมันดูจะงกเงิ่นนะ คงไม่ค่อยได้กินของข้างทาง


"เอาบะหมี่น้ำผักเยอะๆครับ" นึกว่าจะไม่กินผักเสียอีก แต่อย่างว่าลูกคนจีน กินผักเก่งอย่างกับอะไร


"พี่อิฐครับ .. เกี๊ยวขอปรึกษาหน่อยสิ .. พี่ที่คณะจะให้เกี๊ยวไปเป็นตัวแทนมหาลัยโปรโมทภาควิชาที่จะเปิดใหม่อ่ะ .. เกี๊ยวจะไปดีไหมครับ" มันถามหยิบมือถือขึ้นมาเล่น โว๊ะ ใช้ไอหกเสียด้วย ส่วนผมน่ะเหรอมีแค่สี่ก็บุญละครับ


"ก็แล้วแต่มึงดิ .. ไปก็ไม่เห็นเป็นไร" ผมบอก พลางดูดน้ำที่เขาเอามาเสิร์ฟ


"ถ้าพี่ว่าดีผมก็จะไปครับ" แค่ผมพูดแค่เนี้ย ทำไมต้องทำท่าดีใจขนาดนั้นด้วย ไม่ค่อยเข้าใจมันเลยครับ


"เชื่อกูทุกอย่างเลยหรอ" ผมแกล้งถาม มองหน้าเลิกคิ้วรอคำตอบ


"อืม .. มั้ง" มันตอบอมยิ้มหลบสายตาผม


"ถ้าบอกว่าไม่ต้องมายุ่งกับกูล่ะ" ทีนี้มันหันขวับเลยครับ ปากเริ่มเม้มเข้าหากัน อย่าร้องนะเว่ย


"เออๆ .. ไม่แกล้งละ .. ผู้ชายอะไรวะโคตรขี้แย" ผมบอกเอื้อมมือไปดึงจุกที่หัวเล่นไปมา มันทำหน้างอน เบ้ปากตามสไตล์ ดีแล้วครับที่ไม่ร้องออกมา ไม่อย่างนั้นได้อายคน


"พี่อิฐชอบแกล้งน้อง" หึหึ มันตีแขนผมแล้วนั่งกอดอกหน้ามุ่ยครับ น่ารักตายแหละไอ้ดื้อ รอสักพักบะหมี่ก็มาครับ ของผมสองเพราะเสียแรงไปเยอะ หิวจนตาลาย


นั่งกินกันจนหมดเราก็จ่ายตังกลับ ยื้อกันอยู่นานสุดท้ายผมก็เป็นคนจ่าย ตอนแรกมันไม่ยอมครับ พยายามจะจ่ายให้ได้ แม้ผมจะไม่รวยเท่ามัน แต่ด้วยความที่แก่กว่า ผมขอเลี้ยงมันดีกว่าครับ


"ขึ้นไปนอนได้แล้ว" มาส่งมันที่หน้าคอนโด มันก็ไม่ยอมขึ้นไปสักที จะรอให้ผมกลับไปก่อน


"พี่อิฐกลับไปก่อนครับ .. ขอบคุณที่มาส่ง" มันพูดรอผมกลับ ผมเลยขี่จักรยานออกมา ตอนกำลังออกผมสวนกับรถยนต์คันหนึ่งราคาแพง ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรครับ แต่พอออกมาถึงป้อมยาม หันกลับไปมองมันอีกทีภาพที่ผมเห็นคือเกี๊ยวกำลังกอดกับผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าที่ลงมาจากรถคันนั้นแล้วพากันเดินควงแขนขึ้นห้องไป มันขึ้นไปแล้ว แต่ผมที่ยืนจอดรถอยู่ตรงนี้ไปไหนไม่ถูกแล้วครับ ไม่คิดว่ามันจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือไม่แน่ก็มีเสี่ยเลี้ยง เหอะๆ แต่จะเป็นอะไรก็คงเป็นเรื่องของมัน ผมเลิกสนใจหันมาขี่กลับหอผม พอเข้าหอได้ก็รีบอาบน้ำออกมาเปิดคอมเล่นครับ พอผมออนเฟสเท่านั้นแหละ ไอ้คุณแน่ก็ทักมาทันที


แน่วแน่:  คุณอิฐครับ .. ดูนี่สิครับ .. รูปนี้ครับ


อิฐ: ไหนวะ


แน่วแน่:  ไฟล์รูป


อิฐ: เอามาจากไหนวะ ( ผมถามเพราะมันเป็นรูปผมตอนกำลังก้มผูกเชือกรองเท้า )


แน่วแน่: เอามาจากไอจีเกี๊ยวครับ อ่านแคปชั่นดูสิครับแล้วจะรู้


จะเรื่องมากอะไรวะ บอกมาก็จบมะ ผมอ่านแคปชั่นอย่างที่มันบอกแล้วก็พบว่ามันเขียนถึงผมครับ 'คนดีของเกี๊ยว' หืมมม ผมอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก คนดีของเกี๊ยวบ้าอะไรวะ


แน่วแน่: คนเม้นในไอจีคุณเกี๊ยวจนเต็มไปหมดเลยครับคุณอิฐ ส่วนมากผู้ชายจะด่าคุณอิฐครับ ส่วนผู้หญิงจะอิจฉาครับ ดังใหญ่แล้วครับคุณอิฐ


ดังบ้า ดังบออะไร แล้วใครใช้ให้มันมาแอบถ่ายรูปผมเนี่ย ผมไม่ได้ตอบครับ แต่กดช่องข้อความพิมพ์ชื่อเกี๊ยวขึ้นมา เดี๋ยวมันจะโดนผมเล่นไม่น้อย


อิฐ: ใครให้มึงแอบถ่ายรูปกู


เกี๊ยวกุ้ง: ...


อิฐ: พรุ่งนี้มึงโดนแน่


เกี๊ยวกุ้ง: ....


พอเห็นว่ามันไม่ออน ผมก็ปิดคอมเดินไปดื่มน้ำ ชาร์ตแบตโทรศัพท์แล้วก็ขึ้นเตียงนอน แต่ผมคาใจครับ คำว่า คนดีของเกี๊ยวคืออะไร ผมพยายามนอนแล้ว กระสับกระส่ายก็แล้ว มองเพดานก็แล้ว นับแกะก็แล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถเลิกคิดเรื่องมันได้ ไหนจะเรื่องที่มันพาผู้ชายขึ้นห้อง ไหนจะเรื่องที่มันลงรูปผมอีก เอาจริงๆนะครับ ถ้ามันชอบผมจริง แล้วไอ้แก่นั้นล่ะ เป็นใคร นอนอยู่เป็นชั่วโมง หันไปมองนาฬิกาอีกทีก็ห้าทุ่มแล้ว ผมตัดสินใจเปิดเน็ตมือถือดู เสียงข้อความเฟซแจ้งเตือนรัวเลยครับ ผมเลยกดเปิดอ่าน ปรากฏว่าเป็นของมันทั้งนั้น


เกี๊ยวกุ้ง:  อุ้ย เห็นแล้วหรอครับ


เกี๊ยวกุ้ง:  พี่อิฐครับ ไปไหนแล้วอ่ะ โกรธเกี๊ยวหรอ


เกี๊ยวกุ้ง:  น้องขอโทษ น้องแค่ลงเล่นๆ พี่อิฐอย่าโกรธน้องเลยนะ


เกี๊ยวกุ้ง:  น้องลบก็ได้ พี่อิฐไม่โกรธน้องนะ ><


เกี๊ยวกุ้ง:  นอนแล้วหรอครับ งั้นน้องไปนอนแล้วนะ ฝันดีครับ พรุ่งนี้เจอกัน


ผมอ่านจบก็ปิดบทสนทนาลง เด็กจริงๆครับไอ้ตัวยุ่ง อันที่จริงผมก็แค่อยากแซวมันเล่นแค่นั้น ไม่ได้จะจริงจังถึงขั้นนั้นเพราะอย่างไรมันก็ลงไปแล้ว แต่ที่ผมอยากรู้คือมันจะมานั่งตีซี้กับผมทำไมถ้ามันไม่ได้คิดอะไรกับผม หรือเป็นผมเองที่คิดมากไป บางทีมันก็แค่ไม่มีเพื่อนเลยมาสนิทกับพวกผม อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ครับ


......


แม้ว่าผมจะพยายามหนีมันทั้งวัน แต่มันก็สามารถตามหาผมเจอจนได้ ไม่รู้เพราะไอ้เพื่อนเวรแน่ด้วยหรือเปล่าที่พามันมาหาผมจนได้


"สวัสดีครับพี่อิฐ" มาแล้วครับ วันนี้มันใส่รองเท้าผ้าใบสีรุ้งดูคิขุตายล่ะ ส่วนเสื้อผ้ามันก็แต่งถูกระเบียบครับ วันนี้มันไม่ได้มัดจุกแต่เอาผมมัดหูแทน


"ยังโกรธน้องหรอ .. โอ๋เอ๋ .. ไม่โกรธน้าา" มันเดินมาหาผมที่กำลังนั่งวาดภาพอยู่ริมสระหลังมอ ที่ประจำเวลาผมเบื่อๆครับ มีแค่ไอ้แน่นี่แหละที่รู้ว่าผมอยู่ตรงนี้ สงสัยมันจะบอกตัวยุ่งให้มาตามผมที่นี่


"มีอะไรว่ามา" ผมทำเข้มพูดไปไม่ได้มองหน้ามัน แต่ผมว่าผมอาการหนักละ เห็นหน้ามันอยากจะหยิกให้ร้องไห้งอแง ผมจะได้โอ๋ ผมอาจใกล้บ้าเต็มที


"พอดีเย็นนี้เกี๊ยวไม่มีเพื่อนไปทานเค้กเลยมาชวนพี่อิฐไปด้วยกัน .. ไปนะครับ .. พี่แน่ก็ไปนะ" มันพูดเดินเข้ามาใกล้ๆ ยืนมองผมที่กำลังวาดรูปน้องหมาที่มานอนหลับอยู่ริมสระ เห็นแล้วเพลินดีครับ


"อืม ไป" ผมพูดแค่นั้น มันยืนมองรูปผม พลางสังเกตหมาตัวป้อมที่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ข้างๆ


"วาดสวยจังเลยครับ .. ถึงว่า .. มีแต่คนมาจ้างพี่วาด" เกี๊ยวพูดมองภาพไม่สนใจผม ส่วนผมตอนนี้เผลอมองหน้ามันจังๆ หน้าขาวๆ แก้มใส ระเรื่อสีชมพูอ่อน เหมือนตูดเด็กจัง


"พี่จะวาดไปขายหรอครับ"  มันถามผม


"เปล่า .. วาดเล่นๆไปงั้น" ผมพูด ใช่ครับ ผมแค่มานั่งตากอากาศใต้ร่มไม้ เรียนเสร็จแล้วแต่ผมยังไม่อยากกลับ


"ถ้าอย่างนั้นเกี๊ยวขอได้ไหมอ่า .. สวยดีเกี๊ยวอยากได้" มันพูดเขย่าขาผม หน้าตาจริงจังปนตื่นเต้นทำให้เกี๊ยวดูร่าเริงขึ้นมาทันที สงสัยจะลืมไปแล้วว่าผมโกรธมันอยู่


"แลกกับอะไร" ผมถาม ต้องการคำตอบ


"ต้องแลกด้วยหรอครับ .. เงินหรอ .. หรือว่าพี่อิฐจะเอาเป็นสิ่งของ .. เดี๋ยวเกี๊ยวหามาให้ก็ได้" สีหน้าเหรอหราบวกร่าเริงดูน่าหมั่นเขี้ยวยิ่งนัก ผมเองก็เผลอยื่นมือไปบีบจมูกน้องมันตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา


"ขอโทษครับ .. ผมเสร็จแล้ว .. เราจะไปกันเลยไหม" ผมรีบดึงมือกลับหันไปหาไอ้แน่ทันที แล้วใจนี่ก็เต้นจังเลย


"อะ .. เออ .. ไปๆ .. กูเสร็จพอดี" ผมบอกพร้อมถอนหายใจออกมา เกือบไปแล้วไหมล่ะอิฐ


เราออกกันมาด้วยรถยนต์ครับ ผมเอาจักรยานไปเก็บหอก่อนจะเป็นสารถีขับมินิคูเปอร์ของไอ้ตัวยุ่งออกมาร้านเค้กในห้าง ขับมาไม่นานก็ถึง ลงรถก็เข้าห้าง ร้านนี้เค้กหรือขนมปังเขาดังครับ แต่ผมยังไม่เคยมาทานเลย ผมว่ามันไร้สาระถ้าจะมาบ่อยๆ


"ตกลงว่ารูปนั้นเกี๊ยวเอานะ .. แลกกับเลี้ยงเค้กมื้อนี้" มันพูดต่อรองแลกเปลี่ยน แต่ผมไม่ได้ต้องการอะไรหรอกครับ ก็แค่พูดไปงั้น


"เอาไปเหอะ .. ไม่ต้องแลกอะไรทั้งนั้น" ผมบอกหน้าเข้ม มันคงรู้ว่าถ้าพูดอีกจะโดยอะไรเลยเงียบ ผมสั่งเค้กคาปูชิโนกับเอสเปรสโซ่ปั่นมาครับ ส่วนแน่มันกินเค้กช็อกโกแลตฟรัดจ์กับชาเขียวปั่น ไอ้ตัวยุ่งนี่ทานพายบลูเบอร์รี่กับแอปเปิ้ลสมูทตี้ นั่งกันไม่นานก็ได้ทานครับ เราทานไปคุยไป ไอ้แน่มันขยันหาเรื่องบ้าๆมาคุย ตัวยุ่งมันก็ชอบนะครับ คุยกันเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย


"น้องครับ .. เพื่อนพี่อยากรู้จักน้องอ่ะ" กำลังนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย มีผู้ชายหน้าตาดีสวมเสื้อนักศึกษามออื่นเดินมาถามเกี๊ยวมันถึงที่โต๊ะ เกี๊ยวดูกลัวๆนะครับ คงไม่ค่อยอยากยุ่งสักเท่าไหร่


"ขอไลน์ได้ไหมครับ" มันยังตื๊อไม่เลิกครับ ตัวยุ่งมันก็อึกอัก ผมไม่รู้ต้องทำไง


"คนนี้เขามีแฟนแล้วครับคุณ .. คนนี้แฟนน้องเขาครับ .. อย่ามายุ่งกับน้องเขาจะดีกว่าครับ" อยู่ๆ ไอ้แน่ก็โพล่งขึ้นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไอ้หล่อนั่นหน้าเอ๋อไปสักพักถึงยอมกลับโต๊ะไป


"ไอ้แน่! มึงไปบอกเขาแบบนั้นได้ไง" ผมบอกมันแยกเขี้ยวใส่ ผมไม่ใช่แฟนน้องมันสักหน่อย จะปฏิเสธก็น่าจะหาที่มันดีกว่านี้


"คุณอิฐถือว่าช่วยน้องเกี๊ยวเถอะครับ" มันพูดขยับแว่นตาพลางตักเค้กเข้าปาก


"ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเกี๊ยวเป็นแฟนมึง" ผมถาม เอาสิ ตอบมาให้ได้นะ


"ก็ถ้าบอกว่าเป็นแฟนผม .. ใครเขาจะกลัวล่ะครับ .. พอบอกเป็นแฟนคุณอิฐ .. เขากลัวจนหนีไปเลยเห็นไหมครับ" เออเนอะ พูดอีกก็ถูกอีก เห้ย ไม่ใช่ดิวะ โอ้โห สกิลแถมึงเก่งเกินไปละไอ้แน่


"เฮ้ออ .. อิ่มม" ไอ้ตัวยุ่งลูบท้องตัวเองเบาๆ ไม่อิ่มได้ไงล่ะครับ พายก็หมด น้ำก็หมด ไม่รู้ยัดไปได้ยังไง


"ผมนี่จุกไปหมดแล้วครับคุณอิฐ" ไอ้แน่ก็เหมือนกัน มีผมคนเดียวครับที่ทานเหลือ ไม่ใช่ไม่เสียดายนะครับ แต่ของแบบนี้ผมไม่ถนัดจริงๆ


"กลับไงอ่ะแน่" ผมถามตอนที่เดินออกมาจากร้าน


"คนขับรถมารับที่หน้าห้างครับคุณอิฐ .. ผมลาเลยนะครับคุณเกี๊ยวคุณอิฐ" มันบอกพูดวาจาใกล้เป็นมหาเต็มทน ว่างๆจะเรียกไปสวดที่วัดสักงาน


"บอกว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆไงครับ" ไอ้ดื้อมันงอนพี่มัน ส่วนไอ้แน่มันก็แบบนี่ล่ะครับ ให้เกียรติทุกคนเท่าเทียมกัน


"จะไม่ลืมนะครับ .. ลาครับ" หันมาบอกมันแล้ววิ่งไปจากตรงนี้ เฮ้อ พอแน่มันไปก็เหลือแค่ผมสองคนสิครับทีนี้ เอาไงต่อล่ะ


"พี่อิฐไปซื้อของข้างล่างกับเกี๊ยวหน่อยนะ" แล้วมันก็เป็นคนตัดสินใจ พวกเราเลยพากันลงมาด้านล่างครับ ระหว่างทางนี่ไม่ว่าหญิงหรือชาย แทบทุกคนที่เดินสวนมันจะต้องมองมันเป็นตาเดียว บางคนนี่ยกมือถือมาถ่ายแทบไม่ทันเลยครับ ตลกดี


"ซื้ออะไรเยอะแยะอีกแล้ว" ผมบอก เราเดินออกตรอกนั้น เข้าซอกนี้ ผลที่ได้คือข้าวของเต็มรถที่ผมคิดว่าถ้ายัดใส่รถคงไม่พอ


"ซื้อของเข้าห้องครับ" ตอบแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบอีกสี่ห้าอย่างแล้วไปจ่ายเงิน ผมเพิ่งสังเกตว่ามันจะไม่ค่อยมีเงินสดครับ นี่ก็รูดบัตรเอา หมดไปทั้งหมดเกือบสามพัน ซื้อไรนักหนา


"ดูสิเต็มรถหมด" ผมบ่น พอออกมาจากห้างก็ต้องเอาของไปเก็บ ทีนี้ล่ะครับ ยุ่ฃยากเลย ยัดด้านหลังไม่พอเอามาใส่ด้านหน้าก็แทบไม่พอเลยต้องให้มันเอามากอดไว้บ้าง ใช่เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ


"พี่แวะไปส่งพี่ที่หอก่อน" มันบอก ผมเลยไม่ปฏิเสธ ขับเข้ามาที่หอก่อน ตอนผมลงจากรถ ไอ้ดื้อมันรีบวิ่งมาดักไว้แล้วยื่นถุงหลายถุงมาให้ ให้ผมทำไมวะ


"นี่ของพี่อิฐ .. หลายวันแล้วของพี่อิฐน่าจะหมดแล้ว" ได้ยินแค่นั้นผมนี่เลือดขึ้นหน้าเลยครับ ที่ให้ผมไปช่วยเลือก ที่ให้ผมไปช่วยเข็น คือมันตั้งใจจะซื้อให้ผมตั้งแต่แรก ผมมองหน้ามันอย่างโกรธจัด ถ้าผมไม่ไว้หน้ามัน ผมคงจะเอาของในมือมันมาเทรวมกันไปแล้ว


"เลิกซะทีเถอะนิสัยแบบนี้ ! รู้ไหมกูไม่ต้องการ ! มึงเห็นกูจนมากเหรอ .. ห๊ะ!!!" ผมตวาดมันเสียงดัง มันยืนเม้มปากแน่นน้ำตาไหลออกมา ผมไม่ได้ตั้งใจจะโมโหใส่มันนะครับ แค่ไม่อยากให้มันทำแบบนี้อีก คนอื่นเขาจะคิดว่าไง เกาะมันกินงั้นหรอ


"เกี๊ยวขอโทษ .. เกี๊ยวจะไม่ทำแล้ว .. ฮึ่ก" มันพูดไปสะอื้นไป ผมพยายามทำจิตใจให้เย็นลงแล้วคว้าของบำรุงในมือมันมา


"กูขอโทษที่ตวาดไปแบบนั้น .. กูจะรับไว้แค่นี้ .. ครั้งหน้าถ้ามีอีกกูจะไม่ให้มึงมายุ่งกับกูอีก" ผมเดินเข้ามาใกล้ๆ พูดใส่หน้ามันที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้าร้องไห้ ตอนนี้ถุงในมือมันทั้งหมดมาอยู่ในมือผมเรียบร้อย


"เกี๊ยวขอโทษครับ .. ฮืออ .. พี่อิฐไม่โกรธเกี๊ยวนะ" มันเดินเข้ามาจับเสื้อผมไว้สองข้างแล้วเงยหน้าร้องไห้ตาบวม ผมก้มลงไปมองหน้าตามันตอนนี้แล้วอยากจะจูบลงไปบนหน้าผาก ผมรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงหลงเสน่ห์มันนัก คงเหมือนผมตอนนี้ล่ะมั้งที่อยากจะจูบหน้าผาก จูบแก้มมันซ้ำๆให้แดงเล่น คนอะไรทำไมช่างน่าเอ็นดูได้ขนาดนี้


"ไม่ร้องน่า .. ไปๆ .. กลับหอได้แล้ว .. ขี้แยพรุ่งนี้ตาบวมกูจะขำ" ผมพูดผลักหัวมันไปที มันลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วออกรถกลับคอนโด


ผมเดินหิ้วของที่มันซื้อให้ขึ้นมาเก็บไว้ในห้อง เดินไปเปิดตู้เย็นดูก็ต้องหัวเราะออกมา มันจะรู้ไหมว่ามันทำให้ผมติดนมตราหมี มันจะรู้ไหมว่ามันทำให้ผมติดดื่มแบรนด์ก่อนจะลงมือวาดรูป มันจะรู้บ้างไหมว่าทุกเช้าถ้าไม่ได้กินขนมปังทาแยมผมคงหงอยจนถึงเย็น  ของที่เกี๊ยวให้มันหมดไปนานแล้วครับ ของในตู้เย็นตอนนี้ผมเป็นคนไปหาซื้อมาใส่เอง หึหึ เป็นเพราะมันคนเดียวเลยที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย!

เรื่อยเปื่อยตามประสาคนเมา
55555555555555

[Toon_TK]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก


 

[สายลมที่หวังดี]

น่ารักนะไอ้ตูด(เห็นอิฐเรียกก็อยากจะเรียกบ้าง)

ปล.อยากเห็นแฟนมหาแน่ว่าจะเป็นยังไง(เผื่อจะมีอิอิ)

[Freja]

คุณป๊าถุงทองหรือเปล่าที่มาหาหนูเกี๊ยวน่ะ?

เกี๊ยวน่ารัก คุณพี่ก็สุดแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

[iceman555]

น้องเกี๊ยวของป๋าถุงทองกะเรรื่องปรุง. อ่านมาตั้งแต่เรื่องนั้นแล้วครับบบบ. ดูแล้วน้องน่ารักกว่าเครื่องปรุงอีกนะ  อิอ

[B52]

มีแต่คนหลงเสน่ห์ของเกี๊ยว

[BeeRY]

ถึงเกี๊ยวจะยุ่ง แต่เกี๊ยวก็น่ารักนะพี่อิฐ

[mapreaw]

น้องเกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ใครจะอดใจไม่รักได้ล่ะ

[boonpa]

  น่าร๊ากกกกพี่อิฐเป็นแฟนกับน้องเกี๊ยวเร็วๆดิ

[gupalz]

น่ารักมากเลยน้องเกี๊ยว

[maemix]

คุณป๋าหรือพี่ปรุง ที่ไปหาเกี๊ยว น่าจะเป็นคุณป๋ามากกว่า
พี่อิฐจะโกรธก็โกรธไม่ลง ก็เกี๊ยวออกจะน่ารักน่าถนอมขนาดนี้

[=นีรนาคา=]

กรี๊ดดดด น้องเกี๊ยวของป้า ช่างน่ารักน่าฟัดจริงๆเลย 
พี่อิฐจะทนได้นานแค่ไหนนะ

[❣☾月亮☽❣]

เมาเกี๊ยวด้วยคน

 

ติดนมตราหมีกิ๊วๆพี่อิฐ อีกหน่อยก็ติดเกี๊ยวแทนแล้วล่ะ

[AMMY★]

เกี๊ยวน่าฟัดสุดๆ ชอบมากค่า แต่พี่อิฐใจร้ายย อย่าผลักไสน้อง 

[Veesi3]

ง๊อววว อิฐอ่ะ ยังไม่รู้ใจตัวเองอีก

[PURE LOVE]

พี่อิฐ โดนเสน่ห์ที่ไร้เดียงสาของน้องเกี๊ยวครอบงำแล้วสิ อิอิ หลุดไม่พ้นแล้วพี่อิฐ 

[Zelsy]

น้องเกี๊ยวน่าร้ากกก

[grimace]

หมั่นเขี้ยววววว อยากฟัดเด็กน่ารัก
เกี๊ยวกุ้งเหรอออ น่ารักน่ากินเหลือเกิน ><
เอาจริงๆอยากอ่านพาร์ทของเกี๊ยวเหมือนกัน
ไปไงมาไงถึงได้มาเจอคนดีของเกี๊ยวอย่างนี้
พี่อิฐก็คงอยากรู้เหมือนกันเนาะ
แต่ที่แน่ๆเลยคือ ไม่ว่ายังไงใครๆก็อิจฉาอิฐกันถ้วนหน้าาาา คึคึ

[hormonesyj]

คนอะไรโคตรน่ารักโอ๊ยย
นึ่ถ้าพี่อิฐไม่เอาน้องขอนะคะ
อยากเลี้ยงดูมากๆเลย 

[real port]

น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่อิฐใจอ่อนเร็วๆนะ

[Moose]

อ้อนตลอดเลยน้าน้องเกี้ยว 

[QXanth139]

ยังไม่ได้อ่านเครื่องปรุงกับถุงทอง จะไปตามอ่าน
น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่อิฐใจอ่อนไวๆนะ 

[black sakura]

อร๊ายยยยยเพิ่งเห็นน้องเกี๊ยว
น้องยังน่าฟัดเหมือนเดิมเลย

[Akikojae]

"ขึ้นไปนอนได้แล้ว" พี่อิฐมาส่งเกี๊ยวที่หน้าคอนโดหลังจากที่ไปแวะทานบะหมี่เสร็จ ตอนแรกก็ยื้อยุดอยู่นานครับ แต่เกี๊ยวรอพ่ออยู่ พ่อโทรมาว่าจะถึงแล้วเกี๊ยวเลยยืนรอ วันนี้พ่อปรุงมาหาครับ พอดีว่ามีงานที่กรุงเทพฯพอดี เลยชวนมานอนด้วยกัน ส่วนป๊าน่ะหรอ นู่นน เซี่ยงไฮ้ เห็นบอกมีงานกระทันหัน ไม่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อยให้พ่ออยู่คนเดียวหรอก หวงกันจะตาย ตั้งแต่เล็กจนโตเกี๊ยวเคยเห็นเขาห่างกันปีละไม่ถึงสิบวันครับ เขารักกันมากจนผมอิจฉาเลยแหละ


"พี่อิฐกลับไปก่อนครับ .. ขอบคุณที่มาส่งครับ"  บอกพี่อิฐพร้อมโบกมือลา พี่อิฐใจดีครับ เกี๊ยวรู้จักพี่อิฐมาตั้งแต่มอสาม พอโตมาได้มาอยู่มหาลัยเดียวกันอีกก็ถือเป็นเรื่องดี วันนั้นที่ได้เจอเขาครั้งแรกรู้สึกตกใจมากๆเพราะไม่คิดมาก่อนว่าพี่เขาเรียนที่นี่ ตอนมัธยมพี่อิฐเรียนที่ชลครับ เกี๊ยวเรียนระยอง ตอนที่มีงานบอลภาคตะวันออก เกี๊ยวเจอเพราะเขามาเล่นเป็นตัวแทนโรงเรียนครับ พอเกี๊ยวขึ้นมอสี่ป๊าก็ส่งไปเรียนตึกน้ำชลบุรีก็ได้เจอพี่เขาอีก พี่เขาดูอบอุ่นแล้วก็ใจดี เกี๊ยวอยากได้พี่ชายมานานแล้วพอเจอพี่เขาทีไรเกี๊ยวรู้สึกอยากให้พี่เขาเอ็นดูทุกที ไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร แต่ดูเหมือนพี่เขาไม่เคยสนใจเกี๊ยวเลยครับ เจอกันตั้งแต่สี่ห้าปีที่แล้ว เขาก็ยังจำเกี๊ยวไม่ได้ด้วยซ้ำ เสียใจเล็กๆแต่ก็เข้าใจนะครับ พี่อิฐเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เคยมีเพื่อนผู้หญิงที่เรียนพิเศษด้วยกันเข้าไปขอเบอร์ พี่แกตะเพิดออกมาไม่ทันเลยครับ น่ากลัวมากๆ พอมาเจอกับตัวถึงได้รู้ว่าโหดจริงๆ ชอบดุเกี๊ยวตลอดเลยอ่าา


รถพ่อมาแล้ว สวนทางกับพี่อิฐพอดีเลย พ่อขับรถมาจอดที่ทางเข้า พอลงมาเกี๊ยวกระโดดกอดพ่อแน่นเลยครับ คิดถึงมากๆ เปิดเรียนไม่ถึงสองอาทิตย์เกี๊ยวโทรไปร้องไห้จะกลับบ้านเกือบทุกวันแหนะ ขี้เเยจังเลยเกี๊ยวเนี่ย


"พ่อครับบบ .. คิดถึงงงง .. เดี๋ยวให้พี่ยามขับไปเก็บให้ครับ .. พ่อมาเหนื่อยๆขึ้นห้องกันเถอะ" ผมบอกพ่อปรุง กอดเอวแน่นเลยครับ พ่อตัวโตกว่าเกี๊ยว เวลาพ่อกอดเกี๊ยวนี่เหมือนโดนโอบทั้งตัวเลย


"ไปไหนมาหื้มเรา .. ทำไมเหงื่อแตกแบบนี้" พ่อถามตอนโดนเกี๊ยวฉุดให้เดินไปขึ้นลิฟต์  จะบอกว่าไงดีล่ะ บอกความจริงดีกว่าเนอะ


"เมื่อกี้น้องไปกินบะหมี่หมูแดงหน้าปากซอยมา .. นั่งรถจักรยานพี่ที่รู้จักกลับ .. ร้อนมากเลย" ตอบไปก็ยิ้มไป พ่อลูบหัวเกี๊ยวเล่น ชอบจัง อยากอ้อนเยอะๆ


"ห้องรกแล้วนะเรา .. ได้ข่าวเพิ่งเข้ามาอยู่" พ่อแซว เกี๊ยวหัวเราะสามหึ ก่อนเดินเก็บของให้เข้าที่ ไม่ได้รกสักหน่อย จัดนิดเดียวก็ดูสะอาดตาแล้วเห็นมะ


"เหนื่อยไหมอ่า .. แล้วพ่อจะกลับวันไหน" เดินไปบีบๆนวดๆให้ พ่อปรุงนั่งบนโซฟาถอดเสื้อสูทออก เกี๊ยวลดแอร์อีกจะได้เย็นไวๆ


"พรุ่งนี้ก็กลับแล้วครับ .. เรียนเป็นไงบ้างตัวเล็ก .. ป๊าเขาบอกแล้วนะ .. เรียนไม่ไหวก็เลือกคณะอื่นได้ .. ไม่ต้องกดดันตัวเอง" ใช่ครับ ป๊าเคยบอก ถ้าหากว่ามันไม่ใช่ทางก็รีบเปลี่ยน ไม่อย่างนั้นมารู้ตัวทีหลัง อาจจะเสียใจมากกว่าเดิม


"สนุกครับมี้ .. เกี๊ยวเรียนได้สบายมากกก" เวลาที่น้องอยากแกล้งเขา น้องจะเรียกเขาว่ามี้ครับ เรียกไปก็โดนมะเหงกกลับมาทู้กกที แต่ชอบอ่ะ น่ารักดี ป๊ากับมี้ คล้องจองจะตาย


"เดี๋ยวเหอะไอ้จุ้น .. งั้นพ่ออาบน้ำก่อนนะ .. เดี๋ยวค่อยออกมาคุยด้วยร้อนจะตายแล้ว" น้องรีบเข้าไปเตรียมผ้าให้เขา เสื้อผ้ามี้ที่นี่มีครับ มีสำหรับทุกคนเตรียมไว้ ตอนที่มาส่งป๊ากับมี้มานอนด้วยตั้งหลายวัน


พ่อปรุงเข้าไปอาบน้ำแล้ว เกี๊ยวเลยเดินไปเปิดแม็คเล่น วันนี้คงไม่มีใครแอดเฟสมาใหม่แล้วนะ คนแปลกหน้าทั้งนั้นเลย ก็น้องไม่รู้จักน้องเลยไม่รับ พอเปิดมาหน้าเฟสก็มีคนมาแอดเพิ่มอีกแล้วครับ บางคนที่พอจะเห็นในมอก็มีรับบ้าง แต่ถ้าไม่คุ้นเลยไม่รับแน่นอน คนติดตามเกี๊ยวตั้งหลายหมื่น ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขามาตามทำไม



อิฐ: ใครให้มึงแอบถ่ายรูปกู


อิฐ: พรุ่งนี้มึงโดนแน่


แชทเฟสเด้งขึ้นมาหน้าจอ พอเห็นชื่อเท่านั้นแหละครับ รีบกดเข้าไปดูอย่างไว งื้ออ พี่อิฐรู้แล้วหรออ แงงง ก็ตอนที่พี่อิฐกำลังเตะบอลอยู่ เกี๊ยวแอบถ่ายพี่แกตอนนั่งลงผูกเชือกรองเท้าอ่ะ ก็พี่เขาดูดี ก็แค่นั้น ตายๆๆ นี่เขาต้องเห็นแคปชั่น 'คนดีของเกี๊ยว' แน่ๆเลย ตายแน่ๆ โดนพี่แกโกรธแน่ๆ



เกี๊ยวกุ้ง:  อุ้ย เห็นแล้วหรอครับ


เกี๊ยวกุ้ง:  พี่อิฐครับ ไปไหนแล้วอ่ะ โกรธเกี๊ยวหรอ


เกี๊ยวกุ้ง:  น้องขอโทษ น้องแค่ลงเล่นๆ พี่อิฐอย่าโกรธน้องเลยนะ


เกี๊ยวกุ้ง:  น้องลบก็ได้ พี่อิฐไม่โกรธน้องนะ ><


เกี๊ยวกุ้ง:  นอนแล้วหรอครับ งั้นน้องไปนอนแล้วนะ ฝันดีครับ พรุ่งนี้เจอกัน


ตอบกลับไปแทบไม่ทัน พี่อิฐไม่ได้ออนอ่ะ สงสัยนั่งวาดรูปอยู่แน่ๆเลย อึดอัดจัง เกี๊ยวรู้ว่าเขาไม่เล่นไอจีเกี๊ยวเลยกล้าเอาลง ในรูปเห็นพี่อิฐไกลมากครับ แถมลางเพราะถ่ายตอนตะวันใกล้ตกดินด้วย สงสัยคนที่เห็นจะต้องจำพี่อิฐได้แน่ๆ และคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก 'พี่แน่' !!! ทำไมทำกับน้องแบบนี้ล่ะะ ไปฟ้องพี่อิฐทำไมกัน !! สุดท้ายก็เลยต้องลบรูปนั้นออกครับ มีคนมาทักเหมือนกันแต่น้องไม่ได้ตอบอะไร


"ทำอะไรอยู่ครับ .. ออนสไกป์คุยกับป๊ากันดีไหม" มี้เดินออกมาแล้ว ผมผยักหน้ารัวๆๆ คิดถึงปะป๊าจะตายอยู่แล้ว


"ปะป๊าาาาา" โบกมือให้คนที่อยู่บนหน้าจอ ป๊ากับมี้แม้จะอายุเยอะแล้วแต่ยังหล่อเหมือนเดิมเลยครับ เวลาพาเกี๊ยวไปไหนมีแต่คนบอกว่าเกี๊ยวเป็นน้องชายไม่ก็หลานทั้งนั้นเลย ใครจะไปเชื่อหล่อๆแบบป๊าจะมีลูกแล้ว แถมน่ารักด้วย


( ไงตัวเล็ก .. พ่อไปหาเหรอ ) แหนะ ป๊าคิดถึงผมหรือคิดถึงมี้กันแน่ครับ


"มี้มานอนด้วย .. ป๊าเมื่อไหร่กลับ .. น้องคิดทึ้งงงคิดถึงงงง" อ้อนใส่คนตรงหน้าให้เยอะๆ เปื่อจะได้คอสมอสติดไม้ติดมือมาบ้างสักสองตัว


( เว่อละครับ .. ป๊ากลับถึงไทยวันอาทิตย์ .. มารับดิ ) ไม่บอกก็ต้องไปให้ได้ครับ วันอาทิตย์สบายๆ ขาไปป๊าไปตอนบ่าย น้องติดเรียนเลยอดไปส่ง


"ไปแน่ๆๆ .. คิดถึงปะป๊าที่สุด .. งั้นป๊าคุยกับมี้นะ .. เกี๊ยวไปอาบน้ำก่อนครับ .. ราตรีสวัสดิ์" ส่งจุ๊บรัวๆ ปะป๊าก็จุ๊บเกี๊ยวกลับด้วยล่ะ คว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ เกี๊ยวเป็นคนอาบน้ำนานครับ ต้องขัดให้ทั่วทั้งตัวเพราะเป็นคนแพ้ง่าย อย่างน้ำยาล้างจานหรือน้ำยาต่างๆเกี๊ยวแตะไม่ได้เลย มือนี่พังหมด


อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมานั่งเป่าผมนอกห้อง รู้สึกช่วงนี้อวบขึ้นอ่ะ สงสัยจะกินมากไปหน่อย เป่าผมเสร็จก็เดินไปชงโอวันตินร้อนๆให้มี้กับผมคนละแก้ว ปะป๊าวางไปแล้วครับ ที่นู่นเวลาเร็วกว่าไทยชั่วโมงนึง ป๊าก็ไม่ค่อยชอบนอนดึกด้วยสิ


"มี้ว่าน้องอวบขึ้นป่ะ" เดินไปหามี้ ตบๆหน้าท้องให้มี้ดู โดนหยิกเลยอ่ะ พุงเขียวแน่เลย


"ผอมเป็นโครงกระดูกละ .. ไปเอาความกล้าที่ไหนมาถามเนี่ย" ผมหัวเราะก้มลงไปกอดคอมี้ไว้ อยู่กับมี้แล้วสบายใจ จะกอด จะเล่นอะไรก็ได้ ไม่มีใครว่า


"รีบมานอนได้แล้ว .. พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง" สวมถุงมือล้างถ้วยเสร็จเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วเดินออกมานอน มี้นอนรออยู่ก่อนแล้ว ดีจังคืนนี้จะได้นอนกอดมี้


"มีตอนบ่ายฮับ .. ฟอดด .. รักมี้จัง" ขึ้นมาได้ก็รีบซุกตัวนอนกอดมี้ หอมแก้มขาวฟอดใหญ่ รักจังเลยครับ ตอนเด็กๆเกี๊ยวจำได้ว่าเกี๊ยวเคยเรียกพ่อว่า พี่ปรุง ตอนนั้นยังเด็กอ่ะเนอะ โตมารู้เรื่องก็เรียกพ่อเสียเลย รักเท่าป๊าเลยครับ


"รักเกี๊ยวครับ .. พรุ่งนี้เช้าพ่อกลับแต่เช้า .. ถ้าขี้เซาตื่นมาไม่เจอไม่ต้องร้องไห้นะตัวจุ้น" มี้พูดแซว น้องเลยทำหน้างอน โดนมี้รวบตัวเข้าไปกอดแน่น หอมแก้มผมมารัวๆๆ หึหึ แก้มช้ำเลยครับ


"นอนละ .. ราตรีสวัสดิ์" มี้พูดจูบมาที่หน้าผากผม


"ฝันดีครับมี้ที่รักกก" น้องจุ๊บที่คางมี้แล้วซุกตัวในอ้อมกอด เกี๊ยวขี้อ้อน มีแต่คนพูดแบบนั้น ก็อยากได้ความรักนี่ครับ ก็เลยต้องอ้อนเป็นธรรมดา อ้อนจนกว่าเขาจะรักเลยล่ะ


......


ตื่นมาตอนเช้าไปส่งมี้เสร็จก็กลับมานอนต่อ สิบเอ็ดโมงตื่นมาอาบน้ำก่อนจะขับรถออกมามอ แวะทานข้าวที่ร้านประจำก่อนจะขับรถเข้ามอ นั่งเรียนจนบ่ายสามโมงก็แสะไปหาพี่ที่ให้ผมช่วยไปถ่ายโปรโมทภาควิชาใหม่ครับ พี่แกนัดเป็นวันเสาร์ตอนบ่าย ก็เลยตอบตกลงไป พอคุยเสร็จก็รีบแวะไปหาพี่อิฐที่คณะ พอดีเกี๊ยวอยากกินเค้ก เลยกะชวนพี่อิฐกับพี่แน่ไปด้วย


"สวัสดีครับพี่อิฐ" ไหว้พี่แกไปหนึ่งที วันนี้พี่อิฐมานั่งวาดรูปอยู่ที่บ่อน้ำหลังมอครับ พอดีไปที่ตึกเรียนเจอพี่แน่ พี่เขาบอกให้เกี๊ยวมาหาพี่อิฐที่นี่


"ยังโกรธน้องหรอ .. โอ๋เอ๋ .. ไม่โกรธน้าา" ทำใจเเข็งเดินเข้าไปใกล้ หน้าบึ้งไม่พูดไม่จา สงสัยจะยังโกรธเรื่องเมื่อวานที่เกี๊ยวลงรูปแน่ๆ


"มีอะไรว่ามา" ใจเสียเข้าไปอีกพอพี่อิฐพูดแบบนั้น คนอะไรทำหน้าโหดได้ทุกทีสิน่า พี่อิฐเป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตาหล่อ หุ่นนี่นายแบบเลยครับ ตอนที่อยู่มอปลาย คนเข้าหาพี่แกเยอะมาก มากจนเกี๊ยวไม่มีช่องว่างที่จะเข้าไปทำความรู้จักได้เลย


"พอดีเย็นนี้เกี๊ยวไม่มีเพื่อนไปทานเค้กเลยมาชวนพี่อิฐไปด้วยกัน .. ไปนะครับ .. พี่แน่ก็ไปนะ" ผมบอก อ้อนนิดๆ รู้น้าว่าพี่อิฐแพ้ลูกอ้อนของเกี๊ยว


"อืม ไป" พี่อิฐตกลง ผมนี่ยิ้มออกมาเลยครับ ทำใจกล้าเดินเข้าไปดูว่าพี่เขาวาดอะไรอยู่


"วาดสวยจังเลยครับ .. ถึงว่า .. มีแต่คนมาจ้างพี่วาด" ผมพูด พี่อิฐวาดรูสวยจริงๆครับ แค่น้องหมาวาดออกมาลายเส้นนี่ปรานีตมาก


"พี่จะวาดไปขายหรอครับ"  ผมถาม


"เปล่า .. วาดเล่นๆไปงั้น" เขาพูดทำท่ายักไหล่เฉยๆ ขนาดวาดเล่นยังสวยขนาดนี้ ของจริงจะขนาดไหนน้า


"ถ้าอย่างนั้นเกี๊ยวขอได้ไหมอ่า .. สวยดีเกี๊ยวอยากได้" ผมพูดเขย่าขาพี่อิฐ ถ้าอ้อนเยอะๆพี่เขาจะต้องใจอ่อนแน่ๆ


"แลกกับอะไร" พี่เขาพูดขึ้น นั่นสินะ ใครจะยอมให้ฟรีๆกัน


"ต้องแลกด้วยหรอครับ .. เงินหรอ .. หรือว่าพี่อิฐจะเอาเป็นสิ่งของ .. เดี๋ยวเกี๊ยวหามาให้ก็ได้" พี่อิฐคงหมั่นไส้ผมครับเลยหันมาดึงแก้มผมเล่น


"ขอโทษครับ .. ผมเสร็จแล้ว .. เราจะไปกันเลยไหม" เสียงพี่แน่ดังมาจากด้านหลัง เราเลยผละออกจากกัน


"อะ .. เออ .. ไปๆ .. กูเสร็จพอดี" พี่อิฐบอกเก็บของออกมาไว้หลังรถผม ก่อนจะขี่จักรยานกลับหอ แล้วให้ผมขับรถไปรับอีกที


เราออกกันมาด้วยมินิคูเปอร์ของผมครับ มาทานเค้กชื่อดังในห้างใหญ่กลางใจเมือง ขับไม่นานก็ถึง เกี๊ยวชอบทานเค้กกับพายร้านนี้มาก เคยกินที่สาขาย่อยชลบุรี วันนี้ได้กินที่สาขาใหญ่สักที คงฟินมากแน่ๆ


"ตกลงว่ารูปนั้นเกี๊ยวเอานะ .. แลกกับเลี้ยงเค้กมื้อนี้" ผมต่อรอง อยากได้จริงๆครับ จะเอาไปแขวนที่ห้อง แล้วตั้งชื่อนี้ว่า 'คุณบ่อน้ำ' น่ารักจัง


"เอาไปเหอะ .. ไม่ต้องแลกอะไรทั้งนั้น" แม้น้ำเสียงจะเข้มจนน่ากลัว แต่สุดท้ายภาพวาดนั่นก็ต้องเป็นของผมจนได้ พี่อิฐสั่งเค้กคาปูชิโนกับเอสเปรสโซ่ปั่นมาครับ ส่วนพี่แน่มันกินเค้กช็อกโกแลตฟรัดจ์กับชาเขียวปั่น ของผมเป็นพายบลูเบอร์รี่กับแอปเปิ้ลสมูทตี้ นั่งกันไม่นานก็ได้ทานครับ เราทานไปคุยไป พี่แน่กับผมเข้ากันได้ดีเพราะเรามักจะสรรหาเรื่องสนุกๆมาคุยกัน ส่วนพี่อิฐน่ะหรอครับ ไม่ค่อยพูดค่อยจาหรอก


"น้องครับ .. เพื่อนพี่อยากรู้จักน้องอ่ะ" กำลังนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย มีผู้ชายหน้าตาดีสวมเสื้อนักศึกษามออื่นเดินมาถามผมถึงที่โต๊ะ ผมกลัวมากนะครับ ไม่ชอบเวลามีผู้ชายมายุ่งแบบนี้เลย


"ขอไลน์ได้ไหมครับ" เขาตื๊อไม่เลิก ผมเองก็ไม่กล้าปฏิเสธ


"คนนี้เขามีแฟนแล้วครับคุณ .. คนนี้แฟนน้องเขาครับ .. อย่ามายุ่งกับน้องเขาจะดีกว่าครับ" พี่แน่พูดขึ้นมาจับคู่ให้ผมกับพี่อิฐเป็นแฟนกัน เขาหน้าเสียแล้วเดินกลับโต๊ะไปเลยครับ


"ไอ้แน่! มึงไปบอกเขาแบบนั้นได้ไง" พี่อิฐพูดโวยวายใส่เพื่อนเสียงดัง นั่นสินะครับ พี่อิฐคงไม่ชอบที่พี่แน่ทำนักหรอก


"คุณอิฐถือว่าช่วยน้องเกี๊ยวเถอะครับ" พี่แน่พูดขยับแว่นตาพลางตักเค้กเข้าปาก


"ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเกี๊ยวเป็นแฟนมึง" พี่อิฐพูดสีหน้าจริงจัง


"ก็ถ้าบอกว่าเป็นแฟนผม .. ใครเขาจะกลัวล่ะครับ .. พอบอกเป็นแฟนคุณอิฐ .. เขากลัวจนหนีไปเลยเห็นไหมครับ" ผมหลุดขำออกมาเลยครับ พี่แน่มักจะพูดอะไรตลกๆออกมา บางทีสีหน้าจริงจังยิ่งทำให้ผมตลกไปกันใหญ่


"เฮ้ออ .. อิ่มม" ลูบท้องตัวเองเบาๆ ไม่อิ่มได้ไงล่ะครับ เกี๊ยวฟาดเรียบเลย พายก็หมด น้ำก็หมด อร่อยที่สุดเลย


"ผมนี่จุกไปหมดแล้วครับคุณอิฐ" พี่แน่ก็จัดหมดจานครับ แต่พี่อิฐทานเหลือ สงสัยจะไม่ถูกปาก


"กลับไงอ่ะแน่" พี่อิฐถามพี่แน่ตอนที่เดินออกมาจากร้าน


"คนขับรถมารับที่หน้าห้างครับคุณอิฐ .. ผมลาเลยนะครับคุณเกี๊ยวคุณอิฐ"


"บอกว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆไงครับ" พี่แน่นี่ตลอดเลย เกี๊ยวบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกเกี๊ยวเฉยๆ เรียกคุณเกี๊ยวแล้วมันแปลกๆไงไม่รู้


"จะไม่ลืมนะครับ .. ลาครับ" พี่แน่วิ่งไปแล้ว เหลือแค่พี่อิฐกับเกี๊ยวที่ยังยืนไม่มีที่จะไป


"พี่อิฐไปซื้อของข้างล่างกับเกี๊ยวหน่อยนะ" เกี๊ยวชวนพี่อิฐ ของในห้องเกี๊ยวใกล้หมดแล้ว และคิดว่าของห้องพี่อิฐก็คงหมดแล้วเหมือนกัน


"ซื้ออะไรเยอะแยะอีกแล้ว" พี่อิฐพูด มองของในรถเข็นที่ล้นออกมา โดนบ่นอีกแล้วเรา


"ซื้อของเข้าห้องครับ" ตอบแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบอีกสี่ห้าอย่างแล้วไปจ่ายเงิน ผมซื้อของให้พี่อิฐก็เพราะว่าอยากให้ครับ เห็นพี่อิฐทำงานเลี้ยงตัวเองส่งน้องเรียนก็เห็นใจครับ แต่เกี๊ยวไม่บอกเขาหรอกนะว่าซื้อให้เพราะสงสาร เกี๊ยวกลัวเขาจะโกรธเกี๊ยว เห็นว่าเกี๊ยวดูถูกเขา เกี๊ยวแค่อยากให้เขาในฐานะพี่ชาย


"ดูสิเต็มรถหมด" พี่อิฐบ่นเพราะของมันเต็มรถไปหมด ทำไงได้ล่ะ ก็จำเป็นทั้งนั้นนี่นา


"พี่แวะไปส่งพี่ที่หอก่อน" ผมบอก เดี๋ยวจะได้ขนของพี่อิฐลงเลย ถ้าบอกตั้งแต่แรกผมต้องโดนว่าแน่ๆ มัดมือชกเลยละกันครับ


"นี่ของพี่อิฐ .. หลายวันแล้วของพี่อิฐน่าจะหมดแล้ว" พอมาถึงพี่อิฐลงจากรถ ส่วนผมรีบวิ่งไปเปิดรถแล้วหยิบของวิ่งตามมา


"เลิกซะทีเถอะนิสัยแบบนี้ ! รู้ไหมกูไม่ต้องการ ! มึงเห็นกูจนมากเหรอ .. ห๊ะ!!!" พี่อิฐตวาดเสียงดัง ผมได้แต่ยืนเม้มปากแน่นน้ำตาไหลออกมา ไม่คิดว่าเขาจะโกรธขนาดนี้ เขาเสียงดังใส่จนผมกลัว พี่เขาต้องเกลียดเกี๊ยวแล้วแน่ๆเลย


"เกี๊ยวขอโทษ .. เกี๊ยวจะไม่ทำแล้ว .. ฮึ่ก" พูดไปสะอื้นไป พี่อิฐผ่อนลมหายใจพยายามทำจิตใจให้เย็นลงแล้วคว้าของบำรุงในมือผมไป


"กูขอโทษที่ตวาดไปแบบนั้น .. กูจะรับไว้แค่นี้ .. ครั้งหน้าถ้ามีอีกกูจะไม่ให้มึงมายุ่งกับกูอีก" พี่อิฐพูดเดินเข้ามาใกล้ๆ ตอนนี้ผมเอาแต่ก้มหน้าร้องไห้ ไม่กล้าเงยหน้าไปมอง แต่พอพี่เขามาใกล้ๆแบบนี้เลยอดไม่ได้ที่จะอ้อน


"เกี๊ยวขอโทษครับ .. ฮืออ .. พี่อิฐไม่โกรธเกี๊ยวนะ" ผมก้าวเท้าไปจับเสื้อเขาไว้แล้วเงยหน้าร้องไห้ พี่เขาสายตาวูบไหวเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนผมเริ่มใจเสีย กลัวเขาจะไม่ยกโทษให้


"ไม่ร้องน่า .. ไปๆ .. กลับหอได้แล้ว .. ขี้แยพรุ่งนี้ตาบวมกูจะขำให้" เขาพูดออกมาไม่จริงจังนัก ผลักหัวเล็กๆผมมาอีกที ผมเลยได้แต่ลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วออกรถกลับคอนโด ให้พี่ยามช่วยขนของขึ้นมาให้แล้วจัดของเข้าตู้  พรุ่งนี้ไม่ได้ไปเรียน รู้สึกมีความสุขจังเลย เรื่องพี่อิฐเกี๊ยวก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ ชินแล้ว ที่ร้องไปก็อ้อนซะส่วนใหญ่ เพราะรู้ว่าพี่อิฐเป็นคนแพ้น้ำตา แต่เอาเข้าจริงไม่กล้าทำแล้วครับ กลัวจะโดนเกลียดจริงๆขึ้นมา


.......


"หันซ้ายหน่อยค่ะน้องเกี๊ยว" พี่ช่างถ่ายรูปกำลังจัดแจงท่าให้ผม วันนี้ถ่ายทำวิดีโอเสร็จเรียบร้อยครับ ตอนนี้เหลือแค่ถ่ายภาพนิ่ง เสร็จจากนี่ก็กลับได้ครับ


"น่ารักจังเลยเด็กอะไร .. เสร็จแล้วค่ะ .. กลับได้เลยนะ .. รอดูผลงานได้หน้ามอ .. พวกพี่ขอบคุณเรามากๆนะที่สละเวลามาให้" ยกมือขอบคุณตอบแล้วเดินไปขึ้นรถ วันนี้ต้องเซ็ตผมด้วยครับ แต่ทำไมมีแต่คนบอกว่าน่ารักเต็มไปหมด ตั้งแต่เด็กๆไม่เคยมีใครชมเกี๊ยวหล่อสักคน บางทีก็อยากหล่อกับเขาเหมือนกันนะ เกี๊ยวเล่นคอสมอสนะครับ ไม่ใช่บาร์บี้


"ว่าไงครับพี่แน่ .. เกี๊ยวอยู่มหาลัย .. กำลังขับรถกลับครับ" พี่แน่โทรมาครับ


( เกี๊ยว!!! .. คุณอิฐถูกรุมอยู่ที่คณะครับ .. มีคนมาหาเรื่องคุณอิฐเรื่องคุณเกี๊ยวครับ ) ผมตีไฟเลี้ยวอย่างไวเลยครับ มือเกี๊ยวนี่สั่นจนแทบจะจับพวงมาลัยไม่ไหวแล้ว แต่ก็ต้องทำใจแข็งขับไปให้ได้ พี่อิฐต้องมาซวยเพราะเกี๊ยวอีกแล้ว ครั้งแรกที่ได้เข้าไปคุยกับพี่อิฐก็ตอนที่เจอเขากำลังมีเรื่องกับรุ่นพี่วิศวะนั่นแหละครับ พี่คนหนึ่งในเเก๊งนั้นหมั่นไส้ที่ผมไม่รับรักเขา เขาเลยตามมาดูว่าผมมักจะไปตามเฝ้าใครทุกวัน นั่นล่ะครับ แจ็คพ็อตแตก พี่อิฐโดนต่อย ใช่ครับ สี่ห้าวันที่ได้มาเรียน เกี๊ยวตามมาเฝ้าดูว่าพี่อิฐเรียนอะไร พักที่ไหน ถึงได้ขอป๊าเช่าคอนโดตรงข้าม ตอนแรกกะเอาหอเดียวกับพี่อิฐ แต่ป๊าไม่ไว้ใจ ป๊าบอกอันตรายเกินไป ก็เลยเปลี่ยนไปคอนโดตรงข้ามแทน พอได้คุยก็เริ่มตามไปขอทานข้าวด้วย ตามไปเรียนด้วย เวลาเห็นพี่แกหงุดหงิด เกี๊ยวรู้สึกดีครับ เป็นโรคจิตอ่อนๆแน่ๆ เพราะพี่เขาชอบทำหน้าโหด ไม่ค่อยยิ้มสู้โลก เลยอยากแหย่ให้เขาหลุดฟอร์ม


ขับรถด้วยความเร็วที่รถในซอยเขาไม่ทำกัน เกี๊ยวไม่อยากให้พี่เขาต้องมาโดนทำร้ายเพราะสนิทกับเกี๊ยว เกี๊ยวไม่ได้เด่น ไม่ได้ดัง เกี๊ยวก็แค่เด็กมหาลัยธรรมดาเหมือนคนอื่นๆ ขับมาถึงคณะพี่อิฐก็ไม่เจอใคร วิ่งหาจนทั่วก่อนจะไปสะดุดตากับพี่แน่ที่นอนกองกับพื้น ส่วนพี่อิฐเองก็นอนหอบอยู่ข้างๆเหมือนกัน


"พี่อิฐ! .. ฮึ่ก .. พี่แน่ .. เกี๊ยวขอโทษ! .. เกี๊ยวผิดเองที่เป็นต้นเหตุ" ผมร้องไห้วิ่งไปหาเขาสองคน สภาพทั้งสองคนดูไม่ได้เลย น่าจะโดนรุมหลายคนแน่ๆ พี่อิฐหัวโน ปากบวมเจ่อแตกมีเลือดไหล คิ้วก็แตก ส่วนพี่แน่แค่นอนขดเหมือนเจ็บปวด แต่ใบหน้ามีรอยบวมปูด


"เกี๊ยวขอโทษ" ร้องไห้อย่างหนักเพราะสงสารสองคนนี้ไม่ไหวแล้ว ผมคุกเข่าอยู่ข้างๆพี่สองคน ทำไมถึงมาไม่ทัน อยากรู้เหมือนกันว่าคนทำมันเป็นใคร ทำไมต้องหมาหมู่ด้วย


"ไม่ต้องพูดมากน่า .. มานี่มา" พี่อิฐพูดยื่นมือออกมา ผมเบ้ปากพยักหน้าแล้วยื่นแขนออกไป พี่อิฐดึงผมลงไปนอนเอาหน้าแนบอกเขา ผมหลับตาอยู่บนอกหนา ฟังเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงเต็มที ไม่เอาแล้ว ไม่ให้ใครมาทำร้ายพี่อิฐอีกแล้ว


"กลับไปทำแผลเถอะครับ" ผละตัวออกแล้วช่วยทั้งสองคนให้ลุกขึ้น กว่าจะพามาที่รถได้เล่นเกือบตายเหมือนกัน แผลตามตัวทั้งสองคนมีรอยช้ำเป็นจ้ำ แต่พี่อิฐเยอะกว่า ในรถเราไม่ได้พูดอะไรออกมา ผมทราบว่าพี่เขายังเจ็บอยู่ คงต้องไปทำแผลกันที่หอพี่อิฐ เห็นเขาโดนแบบนี้แล้วรู้สึกผิดชะมัด คืนนี้ถ้าอาการไม่ดีขึ้นเกี๊ยวอาจจะขอนอนเฝ้าเขา เรื่องนี้ต้องให้ป๊าจัดการครับ เกี๊ยวไม่ปล่อยให้มันลอยนวลแน่ๆ

ตอนนี้งงไหม เกี๊ยวแทนตัวเองด้วย 'ผม น้อง เกี๊ยว' 55
เอาของเกี๊ยวมาให้ก่อนค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นน่ารักๆค่ะ
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยจริงๆค่ะ

[Khan_htt]

น้องเกี๊ยวน่ารักกกกกกกก พี่อิฐเริ่มหวั่นไหวแล้วใช่ไหมมมม

[maemix]

เป็นพ่อปรุงนั้นเองที่มาหาเกี๊ยว
เกี๊ยวอ้อนเก่ง  คนถูกอ้อนก็ใจอ่อนให้ทุกคน

พี่อิฐโดนทำร้ายพร้อมพี่แน่ งานนี้ต้องให้ป๊าถุงทองช่วย
จัดการคนที่มาทำร้าย

[iceman555]

ใครมาทำพร่อิฐอะ. เด้ยวๆเจอเก๊ยว. 555555

[Yarkrak]

งงๆ แต่ก็น่ารักนะ

 

[boonpa]

  โอ๊ยกล้าทำว่าทีสามีน้องเกี๊ยวได้ไงต้องให้พ่อตาจัดการ

[B52]

ขี้อ้อน