หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[Akikojae]

"มึงปล่อยเกี๊ยวเดี๋ยวนี้" ผมสะดุ้งทันทีที่พี่อิฐตะหวาดเสียงเข้ม ใบหน้าเขาตอนนี้ไม่เหมือนพี่อิฐคนเดิม เขาเหมือนคนกำลังโกรธและกำลังจ้องหน้ามิลค์ตาเขม็ง ทำไมต้องทะเลาะกันด้วย แค่นี้ยังอายไม่พอใช่ไหม


"กูจะพาเกี๊ยวกลับห้อง  มึงนั่นแหละที่ต้องปล่อย" แม้จะไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ผมก็ไม่ชอบเลยที่เขาพูดจากันแบบนี้ แม้มิลค์จะรุ่นเดียวกับพี่อิฐ แต่อย่างน้อยก็น่าจะเคารพกันบ้าง ส่วนพี่อิฐตอนนี้เกี๊ยวอยากให้เขาใจเย็นลง


"กูไม่อนุญาต!!!" พี่อิฐเดินมากระชากตัวเกี๊ยว เจ็บ แขนอีกข้างก็ถูกมิลค์ดึงไว้ นี่มันเรื่องอะไรกัน


"มึงเป็นแฟนมันเหรอไง ! ไหนมึงบอกกูสิว่ามึงเป็นแฟนมัน !! แล้วกูจะปล่อยเกี๊ยวไปกับมึงทันที" ผมอึ้งในคำพูดของมิลค์พอๆกับพี่อิฐ เขาเริ่มกำมือและเหมือนคนพูดไม่ออก ใช่สินะ ก็เกี๊ยวไม่ใช่แฟนพี่เขาเสียหน่อย จะให้พี่เขาพูดออกมาได้ไงล่ะ


"มึงมันก็แค่หวงก้าง ตอนนี้คงรู้แล้วสินะว่าใครควรได้เกี๊ยวไป" ระหว่างที่เราสองคนกำลังคิดมากในคำถามของมิลค์ มิลค์ก็ดึงตัวเกี๊ยวออกมา พี่อิฐยังยืนอยู่ที่เดิม เขาไม่ได้ตามมา แต่โวยวายเป็นบ้าอยู่คนเดียว ผมเองไม่ได้ท้วงอะไร ตอนนี้อยากพักเหลือเกิน นึกถึงผู้หญิงคนนั้นเธอบอกผมว่าเธอเฝ้ามองพฤติกรรมของผมมานานแล้ว และสรุปได้ว่าผมอ่อยพี่อิฐ เธอเกลียดยิ่งตอนที่เห็นผมอยู่กับมิลค์ มันเหมือนหักหลังพี่อิฐเธอคิดแบบนั้น เธอเป็นแฟนคลับพี่อิฐมาตั้งแต่มอปลาย ผมเองผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงแค้นผมขนาดนี้ แต่ตอนนี้ผมเริ่มจะเข้าใจคำว่า 'จับปลาสองมือ' ของเธอแล้ว


"ล้างหน้า ล้างตาซะ .. เปลี่ยนชุดออกด้วยล่ะ" เราไม่ได้พูดอะไรตอนมาถึงห้อง ผมไขกุญแจเข้าไป ก่อนจะเดินไปล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่มิลค์บอก มันไม่ได้ช่วยให้เรื่องวันนี้ลบเลือนไปได้เลย ผมเหมือนถูกประจานว่าเล่นหูเล่นตากับผู้ชายถึงสองคน น่ารังเกียจที่สุด


"มานั่งนี่" มิลค์ตบที่เตียง เกี๊ยวเดินไปนั่งข้างๆก่อนที่จะโดนมิลค์ดึงไปกอดไว้ ยังไวเขาก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของเกี๊ยวอยู่


"ขอโทษที่ไปช่วยไม่ทัน .. ขอโทษที่ทำให้เกี๊ยวต้องมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้" มิลค์พูดแล้วหอมมาที่ผมเกี๊ยว ผมน้ำตาไหล อยู่ดีๆก็รู้สึกอ่อนแอขึ้นมา คนที่ผมอยากอยู่ใกล้ที่สุดตอนนี้เขากลับไม่ได้อยู่ ผมอยากร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขา


"ไม่ใช่ความผิดมิลค์หรอก เกี๊ยวผิดเอง" ผมบอกน้ำตาไหล กอดมิลค์แน่น ทุกอย่างผมทำเองทั้งหมด ไม่มีใครผิดเลย


"เกี๊ยวนะเกี๊ยว .. ทำไมถึงได้ไปชอบไอ้คนแบบนั้นวะ .. ดูมันดิ๊ .. หวงก้าง .. แฟนก็ไม่ได้เป็นแม่ง!" มิลค์ด่าพี่อิฐ พี่อิฐไม่ได้ขอเกี๊ยวเป็นแฟน พี่อิฐคงไม่ได้รักเกี๊ยว เขาก็แค่อยากให้เกี๊ยวเป็นของเขา แต่ในสถานะอะไร เกี๊ยวไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ


"ฉิบ ! บอกมานะว่ารอยพวกนี้มาจากไหน" มิลค์เลิกเสื้อผมขึ้น ผมตกใจจริงๆ ลืมหมดทุกอย่าง ลืมว่าจะใส่เสื้อคอกลมตัวบางไม่ได้ พี่อิฐไม่ให้เกี๊ยวบอกใคร แล้วแบบนี้จะทำไงล่ะ


"เกี๊ยว! บอกมานะว่ามันทำอะไรเราบ้าง!!!" มิลค์จับแขนเกี๊ยวสองข้างแล้วเขย่าถาม ฮือออ มิลค์น่ากลัวมากเลย เขาดูโกรธเกี๊ยวมาก


"ถ้าไม่บอกมิลค์จะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณอา!" มิลค์ขู่ผม เขาดูพูดจริงทำจริงจนเกี๊ยวกลัว นัยน์ตามิลค์ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว


"ฮือออ .. ไม่เอานะ .. ฮึ่ก .. พี่อิฐ .. เรากับพี่อิฐแค่จูบกัน .. รอยนี้เขาทำไว้ตอนวาดรูปเฉยๆ .. มันไม่มีอะไรนะมิลค์ .. เชื่อเกี๊ยวสิ" น้องร้องไห้ออกมา พยายามทำให้มิลค์เชื่อว่ามันไม่ได้มีอะไร พี่อิฐไม่ได้คิดอะไร เขาแค่ เขาแค่


"มันไม่มีอะไรเหรอเกี๊ยว ! รู้บ้างไหมว่าการจูบกันมันมีแต่คนที่รักกันเท่านั้นแหละที่ทำได้! แล้วรอยนี้ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะคิดไงรู้ไหม! เขาจะคิดว่าเกี๊ยวโดนแล้ว! ไม่ซิงแล้ว!"


"ฮือออออ .. เกี๊ยวไม่รู้ .. ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น .. ฮือออออ" น้องไม่ไหวแล้ว ไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น รอยจูบแผ่วเบาและหนักหน่วงของพี่อิฐ น้องจำมันได้เสมอ แม้เขาจะไม่ขอเกี๊ยวเป็นแฟน แต่เขาก็หวงเกี๊ยวคนเดียวนี่ .. ผมได้แต่หลอกตัวเอง ที่ทำไปทั้งหมด สิ่งที่ได้กลับมาก็คือการที่ได้ไปเป็นของเล่นให้เขาสินะ


"ไม่เอาแล้วเกี๊ยว .. พอแล้ว .. ชู่ว .. นอนซะนะครับ .. นอนนะ .. คืนนี้มิลค์ต้องไปออกงานกับป๋า .. เดี๋ยวมิลค์จะอยู่เป็นเพื่อนเกี๊ยวจนถึงเย็นนะ .. นอนซะ" มิลค์จัดที่นอนให้เกี๊ยว เขาจับเกี๊ยวให้นอนลงแล้วกล่อมจนเกี๊ยวหลับ กว่าเกี๊ยวจะร้องไห้เสร็จ ก็เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไร ได้นอนมาบ้างมันก็รู้สึกดี ตื่นขึ้นมาอีกทีมิลค์ก็ไม่อยู่ห้องแล้ว เขาแปะโพสอิทไว้ว่าให้น้องเวฟข้าวกิน เขาต้มข้าวไว้ให้ มิลค์เป็นเพื่อนที่ดี เขามักจะใส่ใจผมเสมอไม่ว่าผมจะเป็นอย่างไร


ติ๊ดด


เสียงข้อความเข้า


อยากเจอหน้าพี่บ้างหรือยัง


เป็นข้อความที่พี่อิฐส่งมา ถ้าถามเกี๊ยว เอาจริงๆตอนนี้อยากเห็นหน้าเขามาก อยากอยู่ใกล้ อยากให้ปลอบ อยากให้เป็นพี่อิฐที่นอนกอดเกี๊ยวจนหลับไป แต่อีกใจตอนนี้เกี๊ยวไม่อยากเจอ ไม่อยากคุย ไม่อยากให้เขากักกันว่าเกี๊ยวเป็นของเขาคนเดียว ตอนนี้เราอยู่ในสถานะอะไร พี่อิฐจูบเกี๊ยวเหมือนคนรัก แต่ไม่เคยขอเกี๊ยวเป็นแฟนจริงๆสักที เกี๊ยวเองที่คิดว่าพี่เขาเริ่มชอบเกี๊ยวแล้ว แต่เรื่องจริงคือพี่อิฐแค่หวง อยากให้เกี๊ยวเป็นของเล่นของเขาคนเดียว ถ้าจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็เหมือนโกหก คนเรารักใครมากก็อยากให้เขารักกลับ แต่ในเมื่อมันไม่เป็นไปอย่างที่หวัง เกี๊ยวก็คงไม่ยื้ออีกต่อไป


เกี๊ยวไม่ได้ตอบกลับข้อความพี่อิฐหรอกนะ เกี๊ยวแค่เปิดอ่านแล้วเดินไปเวฟข้าวทาน พอทานเสร็จเกี๊ยวก็เดินไปทำสรุปส่งอาจารย์ จนสี่ทุ่มป๊าโทรมาเกี๊ยวก็นอนคุยกับป๊าจนแบตหมดต้องชาร์ตแบตทิ้งไว้ เสร็จแล้วเกี๊ยวก็อาบน้ำเข้านอน ก่อนนอนพี่อิฐโทรมาหลายรอบแต่เกี๊ยวไม่ได้รับ กำลังจะนอนมิลค์ก็โทรมาถามว่าเกี๊ยวเป็นไงบ้าง เกี๊ยวก็บอกไปว่าเกี๊ยวดีขึ้นแล้ว ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ก็คงไปเรียนได้เหมือนเดิม


.....


ผมส่งข้อความไปหามัน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องร้อนรนขนาดนี้ด้วยวะ ตอนนั้นที่ไอ้มิลค์มันด่าผม ผมคิดได้จริงๆนะครับ ผมผิดเองที่ไม่ยอมขอมันเป็นแฟน ผิดเองที่ทำรุ่มร่ามจนมันเสียหาย ผมรังแกมันแต่ไม่ยอมคุยกับมัน ผมแม่งโคตรเลว เกี๊ยวไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยคบ เกี๊ยวไม่เรียกร้อง แต่ผมรู้ว่ามันคิด ผมเองผมชอบมันตั้งนานแล้วและมันกลายเป็นความรักไปแล้ว ผมรักมันแต่ก็ไม่ยอมทำอะไรให้มันกระจ่าง ถ้าเกี๊ยวจะหนีผมไปผมคงเจ็บใจมากที่ไม่เผยใจตัวเองทั้งๆที่โอกาสอยู่แค่เอื้อม


"ทำไมไม่รับสายวะ"


ผมนอนโทรทั้งคืนจนคิดว่ามันหลับไปแล้วจึงเลิกโทร บางทีมันคงเครียดกับเหตุการณ์เมื่อเที่ยงจนไม่อยากรับสาย หรือไม่มันก็คงเกลียดผมไปแล้ว คนไม่ใช่แฟนเขาหวงกันแบบนี้ได้ด้วยหรอ ผมพยายามคิดแล้วคิดอีก แต่มันก็ไม่ได้คำตอบ ผมชอบมัน ผมอยากได้มัน อยากดูแลมัน แต่ผมก็ทำพังทั้งหมด ผมปกป้องน้องไม่ได้ นี่เป็นสิ่งที่ผมไม่ให้อภัยตัวเองอีกเลย


ผมนอนก่ายหน้าผาก คิดไม่ตกจริงๆเรื่องมัน ยิ่งมันไม่รับโทรศัพท์ผมก็ยิ่งเครียด แต่ถ้าจะให้ผมไปหามันที่หอผมเองก็กลัว ผมกลัวว่าไอ้มิลค์มันจะยังอยู่ แล้วผมจะทำอะไรลงไปให้เรื่องมันแย่กว่าเดิม สุดท้ายผมก็ทำได้แค่นอนหลับไป หวังว่าตื่นขึ้นมาอีกวัน จะมีเด็กน้อยจอมยุ่งที่ชื่อเกี๊ยวมาเคาะห้องผมเหมือนเดิม


ก๊อก  ก๊อก


ผมงัวเงียดูนาฬิกาแล้วพบว่ามันสิบโมงกว่าแล้ว ผมรีบเดินไปที่ประตูเพราะคิดไปว่าจะเป็นคนคนนั้น


"เกี๊ยว!" ผมเปิดประตูออกไปตั้งใจว่าจะต้องเป็นมันแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ มันไม่ใช่เกี๊ยว มันคือไอ้แน่


"ทำไมคุณไม่ไปเรียนครับ ผมหนีออกมาหาคุณเลยนะเนี่ย" ไอ้แน่เดินเข้ามาในห้อง อ้าว ไอ้เวรนี่ หนีเรียนมาทำไม


"มึงกลับไปเรียนป่ะ .. จะได้มาติวให้กู" ผมบอกเดินไปเปิดตู้เย็นดื่มน้ำ ปวดหัวฉิบ ผมคงไม่เข้าเรียนแล้ว


"ไม่เป็นไรครับ วันนี้อาจารย์เปิดหนังให้ดู พี่แกบอกว่าชีทต้นฉบับหาไม่เจอ ผมเลยหนีออกมาซะเลย"


"เออดี กูแม่งปวดหัวฉิบ" ผมเดินไปทิ้งตัวบนเตียงพร้อมกุมขมับไว้ ป่านนี้ไม่รู้ไอ้ดื้อมันไปเรียนหรือยัง ผมคิดถึงมันจัง ปกติมันต้องมานอนกับผมสิ ไม่ใช่หายไปแบบนี้


"เมื่อวานได้ข่าวมีคนมาอาละวาดน้องเกี๊ยวหรอครับคุณอิฐ .. คงเป็นพวกแฟนคลับคุณอิฐสินะครับ .. เหมือนที่ผมเคยส่งให้คุณดู .. ที่น้องเขาเคยโดนคนมาด่าในไอจี"


"เออดิ กูยังงงเลยอ่ะ ปกติกูเด่นดังที่ไหนล่ะ" ผมบอก ผมไม่ใช่คนดังนะครับ มีเรื่องแบบนี้ผมก็ตกใจเหมือนกัน แต่ผมสงสารมันมากกว่า ช็อกไปเลย


"คุณอิฐไม่รู้อะไรซะแล้ว เพจคุณอิฐคนฟอลโล่วเป็นหมื่นนะครับ" ไอ้แน่พูด โชว์เพจที่ว่าให้ผมดู ผมนี่งงเลยครับ มันเอารูปผมมาจากไหนกัน มีทั้งแอบถ่าย แล้วก็ที่ผมเคยถ่ายเองในเฟซ


"น่ากลัวว่ะ .. เออแน่ .. มึงว่ากูจะเอาไงเรื่องเกี๊ยวดีวะ .. คิดไม่ออกเลยเนี่ย . กูไม่เคยคบผู้ชายนะเว่ย" ผมเครียดจริงๆครับ ผมไม่รู้ทำไมผมถึงชอบมันแบบนั้นไปได้ บางทีผมอาจผิดปกติอะไรสักอย่าง


"ความรักมันเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อแหละครับ .. ลองถามใจคุณเองดีกว่าไหมว่าคิดอย่างไรกับคุณเกี๊ยว" มันพูดได้ดี ผมหลับตาลงซึมซับวันเวลาที่มีมันเข้ามาวิ่งเล่นในห้องผม มันทำให้ผมปั่นป่วน มันเป็นอีกชีวิตหนึ่งที่ทำให้ผมมีความสุขได้


"ผมจะมาบอกอีกอย่างนึงก็คือน้องเกี๊ยวไม่สบายครับ .. ไข้ขึ้นตัวร้อนจี๋เลย .. เมื่อเช้าคุณมิลค์พาไปหาหมอมา .. ตอนนี้นอนซมอยู่ในห้อง" ผมเด้งตัวขึ้นมาอย่างเร็วเมื่อมันพูด


"แล้วใครบอกมึงวะ"


"เอ่อ .. พอดีผมเจอคุณมิลค์น่ะครับ"


"เออๆ ใจมาก" ผมรีบลุกไปอาบน้ำ ทำไมผมเอะใจไม่ทันนะว่ามันต้องป่วยแน่ๆ เกี๊ยวมันป่วยง่าย เจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจแล้วยังร้องไห้หนักขนาดนี้เป็นธรรมดาของมัน


"คุณอิฐจะไปหาคุณเกี๊ยวหรอครับ" แน่มันถามตอนผมกำลังแต่งตัว


"อืม ไมวะ" ผมถาม


"เปล่าครับ .. งั้นผมจะได้กลับบ้าน"


"แล้วแต่มึงนะ .. ลงไปพร้อมกูเลยมะ" ผมถามคว้ากุญแจห้องกับกระเป๋าตังเตรียมออก


"ไปครับไป" มันพูด ผมเลยนำออกมา ล็อคห้องเรียบร้อยก็ลงมาด้านล่าง กำลังจะเดินไปคอนโดเกี๊ยว ดันเจอไอ้มิลค์ลงมาพอดี


"จะไปหามันหรอ" ไอ้มิลค์ถาม มองหน้าผมที มองหน้าไอ้แน่ที


"อืม" ผมตอบ ไม่อยากมีเรื่อง ตอนแรกผมโกรธมันนะ แต่คิดดูอีกทีมันก็พูดถูก ผมเองที่ไม่ซื่อตรงต่อหัวใจตัวเอง


"ถ้ามึงรู้ใจตัวเองแล้วกูไม่ว่า .. แต่ถ้ามึงทำมันเจ็บ .. กูเอามึงตายแน่" มันพูดจ้องหน้าผมตาเขม็ง ผมเพิ่งเห็นว่ามือมันถือบุหรี่มาด้วย นี่มันสูบบุหรี่เหรอเนี่ย มันส่งกุญแจห้องเกี๊ยวให้ผม ก่อนจะหันไปทางเพื่อนผม


"ส่วนมึง กลับกะกู" ผมมองไอ้แน่ที่โดนไอ้มิลค์ลากออกไป ไอ้แน่หันมาหาผมเหมือนอ่อนวอน ผมไม่รู้ว่ามันไปรู้จักกันตอนไหน ตอนนี้ผมคิดถึงแต่คนข้างบนจนไม่มีอันจะคิดเรื่องอื่นแล้ว


ผมขึ้นลิฟต์มาที่ห้องมัน ดีนะที่ไอ้มิลค์มันให้กุญแจผมมา ไม่อย่างนั้นผมคงได้แต่นั่งแก่วอยู่หน้าห้อง


เปิดประตูเข้ามาก็เดินเข้ามาในห้องนอน มองไกลๆเห็นเป็นก้อนกลมๆม้วนในผ้าห่มแล้วขดตัวเป็นก้อน ผมเดินมาที่หัวโต๊ะข้างเตียง มีถุงยาวางอยู่ มองวันที่เพิ่งจะออกให้วันนี้เอง คงเป็นแค่ไข้ธรรมดาเพราะไม่มียาพิเศษอะไร


"ตูดเอ้ย" ผมหอมหัวที่ชื้นเหงื่อของมัน ก่อนจะจัดให้น้องนอนดีๆ ผมเข้าไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้มัน ไอร้อนออกมาจากผ้าเยอะมาก เช็ดแขน เช็ดขา แล้วก็เช็ดทั้งตัว เว้นไว้แค่ตรงนั้น ผมไม่อยากล่วงเกินเด็กแล้ว


"อื้อ" เช็ดเสร็จเอาผ้าไปซักตาก ก่อนจะเดินมานั่งข้างมัน ลูบผมที่เปียกชื้นจากเหงื่อขึ้นให้ เกี๊ยวมันดูไม่ไหวจริงๆ มันเป็นคนหายใจเงียบนะ แต่คราวนี้มันหายใจแรงมาก น่าสงสารไปอีก


"พี่อิฐ" เสียงเรียกชื่อผมแผ่วเบา ผมก้มลงไปมองมัน ตามันยังหลับอยู่ ลมหายใจก็เข้าออกสม่ำเสมอ ละเมอสินะ ผมก็ได้แต่ดึงมันมากอด ผมเองก็ต้องอยู่กับมันจนมันตื่นแหละ ทิ้งไม่ลงครับ ไม่อยากทิ้งด้วย ผมเป็นห่วงมันมากนะ ห่วงมันจริงๆ


.....


"อื้อออ" ผมตื่นเมื่อได้ยินเสียงยุกยิกของคนข้างๆ นี่นอนไปกี่ชั่วโมงแล้วเนี่ย


"อะไรครับ .. ทำไมมองหน้าพี่เหมือนผีแบบนั้นอ่ะ" ผมหัวเราะ มันพยายามดันผมออก อะไรของเด็กน้อยล่ะเนี่ย แรงตัวเองก็ไม่มีนะ แต่ทำหน้าบึ้งแล้วพยายามจะดันตัวผมให้ห่างจากเขา เดาใจยากจริง


"ใครใช้ให้พี่อิฐเข้ามาในห้องเกี๊ยวเล่า" ผมมองเด็กที่กำลังพูดอยู่ พอป่วยแล้วจะเอาแต่ใจสินะ


"เข้าไม่ได้หรือไง .. พี่มาเยี่ยมเรานะดื้อ" ผมบีบจมูกไปเบาๆ หมั่นเขี้ยวมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ มันไม่สบายอยู่ เดี๋ยวร้องไห้ขึ้นมาปลอบยากอีก


"ก็ .. ใครบอกพี่อิฐล่ะ" มันถาม นอนทำปากเชิด ผมเลยก้มลงไปจูบหนึ่งที ดื้อเหลือเกินเชียว


"ถ้าบอกว่ารู้เองจะเชื่อไหม" ผมถาม


"จะรู้เองได้ไงเล่า" มันสะบัดหน้าใส่ผม ผมหัวเราะออกมา ได้แกล้งเด็กแล้วมีความสุข ผมลูบหัวที่ชื้นเหงื่อขึ้น มันจะได้สบาย ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว ผมเช็ดตัวให้มันอีกรอบดีกว่า


"มาเช็ดตัวอีกรอบนะคนดี" ผมกล่อมเพราะเด็กน้อยของผมทำท่าจะไม่อยากให้ผมแตะเนื้อต้องตัว


"พี่ไม่ทำอะไรเราหรอกน่า แค่เช็ดตัว" ผมบอก ดึงผ้าห่มออกก่อนจะทำเหมือนเดิม เพียงแต่พอเห็นใบหน้าขาวซีดเริ่มแดงเพราะเขินอาย ผมก็ต้องละไว้แค่เเขนและลำตัว ถ้าเช็ดมากกว่านี้ผมคงทำผิดอีกรอบแน่ๆ


"เดี๋ยวทานข้าว ทานยานะ พี่ไปต้มข้าวให้" ผมบอกกำลังจะยกกะละมังไปเก็บ


"พี่อิฐ .. พี่อิฐทำแบบนี้ทำไม" มันดึงแขนผมไว้ ทำหน้าตาจะร้องไห้


"แล้วที่ผ่านมาเกี๊ยวเข้ามาทำดีกับพี่เพราะอะไรล่ะ" ผมถามกลับ มันเริ่มก้มมองผ้าห่ม น้ำตาคลอเบ้า


"ถ้าพี่บอกว่าพี่ชอบเราแล้วเราจะเชื่อไหม" ผมพูด มันรีบเงยหน้ามาสบตาผม น้ำตาเม็ดใสหล่นลงมาใส่มือผม


"พี่ชอบเราแล้วทั้งๆที่ตอนแรกพี่ยังรำคาญเราอยู่เลย .. ตอนนี้พี่กำลังสับสน .. พี่ไม่เคยชอบผู้ชาย .. เกี๊ยวเข้าใจพี่ไหม .. พี่กำลังสับสนมากจริงๆ" ผมบอก เกี๊ยวน้ำตาไหลเป็นทางจนผมต้องคว้ามากอดเอาไว้ แม้จะสับสน แต่ที่ผมชอบมันคือเรื่องจริง บางทีผมอาจจะต้องรีบยอมรับความเป็นจริงนี้ให้ได้


"เกี๊ยวก็เป็น" มันพูดเสียงแหบ ผมจูบซับน้ำตามันอีกทีก่อนจะเดินไปเก็บกะละมังแล้วออกไปเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรให้ทำกินบ้าง


"หอมจัง" ผมหันไปมองทางต้นเสียง ไอ้เด็กดื้อมันเดินเอาผ้าห่มคลุมตัวลากออกมาจนถึงห้องครัว


"อีกนิดก็เสร็จแล้ว .. ไปล้างหน้าไหมจะได้สดชื่น" ผมบอกมัน มันเดินเข้าไปในสภาพเดิม ผมส่ายหัวปิดแก๊สก่อนจะเทข้าวต้มลงถ้วย ผมทำให้มันคนเดียวครับ ของผมเดี๋ยวทำไข่เจียว มันเดินออกมาไข่เจียวผมก็เสร็จพอดี คดข้าวเรียบร้อยก็นั่งกินเป็นเพื่อนมัน


"อร่อยจังเลยครับ" มันบอก ผมทำข้าวต้มกุ้งให้มันครับ พอดีเห็นมีกุ้งเหลืออยู่


"อร่อยก็กินให้หมด .. เอาไข่เจียวไหม" มันรีบพยักหน้า ผมเลยตักไข่เจียวในจานให้ไป พอล้างหน้าล้างตา มันก็ดูสดใสขึ้น ผมว่าคงเป็นเพราะมันไม่ต้องคิดมากเรื่องผมแล้วด้วยแหละ เลยดูไม่ค่อยเครียด


"เรื่องผู้หญิงคนนั้นเรายังติดใจอะไรหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ" ผมถาม ไม่อยากให้มันเครียดแล้วเก็บไว้คนเดียวครับ


"ไม่แล้ว .. เขาก็แค่พูดตามความจริง" นั่นไง คิดแบบนี้จริงๆด้วย


"มันจริงอะไร .. เราอ่อยพี่หรือก็เปล่า .. จับปลาสองมือหรือก็เปล่า .. อีกอย่างพี่ก็เต็มใจเอง" ผมพูด แม้จะเขินนิดๆ แต่สู้มันไม่ได้หรอก เขินจนเขี่ยข้าวเล่นแล้ว


"อิ่มแล้ว" มันบอก ผมมองในถ้วยพอเห็นว่ามันพร่องไปเยอะเลยพยักหน้า เอาจานไปล้างเรียบร้อยก็มาคอยคุมมันกินยา กินยาเสร็จก็เฝ้ามันแปรงฟัน เดี๋ยวคงต้องกลับห้อง คืนนี้คงไม่นอนนี่


"เดี๋ยวเราก็พักผ่อนนะ พี่จะกลับห้องแล้ว" ผมบอก เตรียมตัวกลับ


"ทำไมล่ะ .. นอนนี่ไม่ได้หรอครับ" มันอ้อน ทำหน้าเว้าวอน


"ไม่ได้หรอก .. เอาไว้พรุ่งนี้พี่จะรีบมาตอนเช้าเลยดีไหม .. เดี๋ยวเอากุญแจไปด้วย" ผมเดินมาลูบหัวมัน ปล่อยให้มันกอดจนพอใจ


"ไปแล้วนะ รีบนอน" ผมหอมหน้าผากมันหยิบกุญแจห้องมันแล้วเดินออกมา พอกลับห้องได้ก็รีบวาดรูปให้เสร็จครับ ภาพของมันผมวาดเสร็จแล้วนะ แต่ผมตั้งใจว่าผมจะไม่ขายรูปนี้ล่ะ ผมจะแขวนไว้ที่ผนังห้อง ส่วนรูปที่จะขายเดี๋ยวผมวาดตามรูปนั้นอีกทีแล้วปรับเปลี่ยนให้เป็นผู้หญิงเอา ผมไม่ได้บอกมันหรอกนะครับ กะเซอร์ไพรส์


..........


ผ่านมาสองวันแล้ว ผมกับเกี๊ยวเราเริ่มเข้าใจกัน ผมไม่ได้เอ่ยปากขอมันเป็นแฟน แต่ผมทำให้มันเข้าใจ ที่ผมยังไม่ขอตอนนี้เป็นเพราะว่าผมอยากพามันไปที่บ้าน ผมอยากให้มันรู้ว่าสภาพที่บ้านผม สถานะตอนนี้ของผมมันเป็นอย่างไร ผมไม่ได้เพียบพร้อมเป็นคุณหนูแบบมัน ไม่ได้มีเงินล้นฟ้า ไม่มีพ่อแม่สปอยล์ มีแค่ครอบครัวเล็กๆที่อยู่ได้เพราะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ผมเองผมก็กลัวนะ ผมกลัวว่ามันจะรับที่ผมเป็นไม่ได้ การคบกันมันต้องเกิดจากปัจจัยหลายสิ่ง ผมไม่อยากคบมันแค่แปปๆแล้วเลิก ถ้าผมขอมันเป็นแฟนคือผมสัญญาว่าจะดูแลมันไปตลอดชีวิต นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมยังไม่อยากรวบรัดมัน บางทีคนเราก็มีสิทธิ์จะเลือกทางที่ดีกว่า


"ทานสิครับ .. ไม่อร่อยเหรอ" เกี๊ยวถาม ตอนนี้เรามานั่งกินขนมปังสังขยาร้านเดิมครับ เกี๊ยวมันหายแล้ว ตอนนี้เลยพาผมกินโน่นกินนี่ทุกวัน


"อืม .. เรากินเยอะๆ .. อยากกินไม่ใช่" ผมบอก เช็ดคราบสังขยาข้างริมฝีปาก รายนั้นก็ไม่สนใจหรอกครับ ทานลูกเดียว


"วันศุกร์พี่อิฐจะพาน้องไปไหน .. บอกใบ้หน่อยสิ" เกี๊ยวพูด จิ้มขนมปังเข้าปาก


"อย่าเพิ่งรีบรู้เลย เดี๋ยวมันไม่ตื่นเต้น" ผมบอก มองหน้ามันแล้วอยากดึงหัวจุกมาก เด้งไป เด้งมา จนไอ้โต๊ะข้างๆมอง


"ง่าาา .. ใจร้าย" มันทำหน้าบู้ ผมเลยเอานิ้วจิ้มแก้มขาวๆไปที ที่จริงก็อยากเอาปากจิ้มอ่ะนะ แต่ทำไม่ได้


"ไปขี่จักรยานเล่นที่สวนสาธารณะกัน" มันออกความเห็นตอนผมถามว่าจะกลับห้องเลยไหม ผมก็ตามใจครับ เด็กอยากวิ่งเล่น


"อากาศดีจังเลยวันนี้ .. น้องอ่ะ .. เคยหัดปั่นจักรยานด้วยนะ .. ครั้งแรกนี่ล้มทีเดียวร้องไห้ป๊าดุเลย" มันเล่าเรื่องตอนเด็กให้ผมฟัง อยากรู้จังว่าตอนเด็กมันจะน่ารักขนาดไหน ดูสิ ขนาดโตแล้วยังน่ารักไม่จางเลย


"จอดๆๆ นั่งชิงช้ากัน" มันสั่งให้ผมจอดเมื่อถึงสวนหย่อมใกล้ๆคอนโด


"พี่อิฐนั่งตัวนี้ .. น้องนั่งตัวนี้" มันจัดแจงให้ผมเรียบร้อย ผมนั่งหันหน้าไปทาง มันนั่งหันหน้าไปทาง เรานั่งคนละตัว แล้วเริ่มไกวเล่นกันจนผมแกว่งสูงมากจนมันยอมแพ้ เพราะตามผมไม่ทัน


"โอ๊ย พี่อิฐไม่ออมมือเลย" มันท้วงค่อยๆลดความเร็วจนเหลือระดับปกติ


"คนแพ้ต้องโดนทำโทษ" ผมปรับระดับเดียวกับมัน แล้วดึงชิงช้ามันเข้ามาใกล้จนหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน


"โทษอะไร .. อื้ออ" ผมจูบปิดปากมัน ไม่ใช่โทษฐานที่เกี๊ยวแพ้ผมหรอกนะครับ แต่เป็นโทษฐานที่มันมาทำน่ารักใส่ผมต่างหากล่ะ เราจูบกันอยู่บนชิงช้าคนละตัว จนผมผละออกลูบปากบางและแก้มเนียนก่อนจะจุ๊บไปอีกที ถึงได้พากันปั่นจักรยานกลับห้อง


"คืนนี้คงฝันดีแล้วนะ .. ตัวยุ่ง" ผมขยี้หัวมันตอนมาส่งมันใต้คอนโด หึหึ เห็นมันหน้าแดงเดินดุ่มๆขึ้นห้องไป ผมก็มีความสุขแล้วครับ



TBC.

อย่าว่าเค้าเลยนะ เรื่องนี้เค้าลงเร็วสุดแล้วนะ
มาน้อยบ้าง แต่จะพยายามมาบ่อยๆค่ะ
เราอาจจะแต่งไม่สนุกเท่าที่ควร แต่จะพยายามนะคะ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ

[seaz]

น้องเกี๊ยวเวลาไม่สบายนี่ก็อ้อนจนพี่อิฐไปไม่เป็นเหมือนกันเลยนะครับเนี่ย
ส่วนเรื่องของมิลค์กับคุณแน่ อะไรยังไง เคลียร์ด้วย อยากรู้มากมาย อิอิ

[mukmaoY]

พี่อิฐดูเท่อย่างบอกไม่ถูก

[nu-tarn]

อยากอ่านมิลค์ กับ แน่ จัง
ระหว่างสองคนนี้มันยังไงอยู่น้า 

[สายลมที่หวังดี]

กำลังจะบ่นอิฐอยู่เชียวว่าไม่ยอมขอเป็นแฟนน้องเกี๊ยวเลยนอยด์ แต่ก็อย่างว่าคนเป็นแมนจะให้มารับเรื่องนี้คงยากต้องดูๆต่อไปแต่ถ้าไม่ชอบก็อย่าทำอย่างงี๊เลยรีบบอกความในใจนะจ๊ะสงสารน้องเกี๊ยว

[nolirin]

พาไปรู้จักครอบครัวสินะพี่อิฐ

[mooping-7]

พี่อิฐจะพาน้องไปเปิดตัวที่บ้านหรอๆๆๆๆ

[BeeRY]

พอคืนดีกัน ยิ่งหวานมดกัดเลย

[❣☾月亮☽❣]

    แน่กับมิลค์ลากกันไปไหนจ๊ะ. เค้าอยากเผือกที่สุด

น้องเกี๊ยวน่ารักแบบนี้เชื่อว่าทางบ้านพี่อิฐคงไม่ใจแข็งหรอก.
รอวันที่เขาคบกันจริงๆ.ป้าคงเบาหวานขึ้นตา. ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันยังหวานมุ้งมิ้งขนาดนี้
ฉากชิงช้ากับเช็ดตัวนี่แบบ heart rate. พุ่ง.   

[donutnoi]

น้องเกี๊ยวน่ารัก พี่อิฐก็เท่ซะ เหมาะกันที่สุด ชอบบบ   

[fay 13]

 

[black sakura]

น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกก
แต่ตอนนี้อยากรู้แล้ว
มิลค์ลากพี่แน่ไปไหน

[boonpa]

คู่นีมาแบบค่อยเป็นค่อยไปเน้อ

[Min*Jee]

น้องน่ารักจริงเชียว อยากฟัดแก้มมมมมมมมมม
ตอนหน้าพี่อิฐจะพาไปบ้านสินะะะะ
รอตอนต่อไปปปป

[sam3sam]

มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
มิลค์ - แน่
 

[=นีรนาคา=]

โอเค พี่อิฐกับหนูเกี๊ยวเค้ากำลังเข้าใจกันอยู่
แต่!!!
แต่ที่เจ้ ไม่เข้าใจ
คุณแน่กับมิลค์นี่ อะไรยังไง ไปรู้จักมักจี่ ถึงกับลากกันไปนี่ยังไงค้าาาาา
แอร้ยยย 

[gookgik]

พี่อิฐรีบพาน้องไปเปิดตัวที่บ้านเร็วๆ จะได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการให้ FC ได้เห็นว่าตัวจริงของพี่อิฐคือใคร แล้วน้องเกี๊ยวจะได้ไม่โดน FC ถล่มอีก

ส่วนคู่มิลล์-แน่ มันยังไง อยากรู้ว่าใครปิ๊งใครก่อน

[pui]

น้องสุขพี่ก็สุข>///<

[grimace]

พี่อิฐจูจุ๊บน้องบ่อยๆแบบนี้รีบขอน้องเป็นแฟนเลยนะ
เกี๊ยวน่ารักเหลือเกินนนน
และดูเหมือนแน่จะมีอะไรในกอไผ่ช่ายมะ
มาต่อบ่อยแบบนี้ดีใจตายเลยคนเขียน <3

[poppycake]

ไม่ขอเปนแฟน แต่อยากให้ไปเจอกับที่บ้านนน
พี่อิฐคร้าาาาาา ถ้าได้คบกันนี่ไปสู่ขอน้องเรยน๊าาาา
555555 ^0^

ปล. แอบเหนนะมิลค์ จุ๊งจิ๊งกับคุณแน่หรอออออ!!!!

[КίmY]

โอ้ พี่อิฐจะพาน้องไปไหว้แม่ยายล่ะรึ 
รอนะฮะ :')

[hormonesyj]

ตอนนี้เขินมากๆ พี่อิฐนี่แทบจะกินน้องยังไม่ยอมขอน้องเป็นแฟนอีก
ว่าแต่คู่มิลค์แน่มาไงคะ ช่วยเล่าด้วยย 

[Snowermyhae]

สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างจากมิลค์แน่ 

[patchamai28]

ง่อววว พี่อิฐอ่ะทำน้องเขิล 

[JustWait]

มิลค์แน่ใช่ไหมคะ เอาค่ะเอา เค้าชอบแน่

[fanglest]

จัดไปอย่าให้เสีย
รีบรวบรัดซะ
รวยๆแบบนี้ต้องจับให้อยู่หมัด(?)
อ้าว ไม่ใช่แระ

เค้ารักกันที่ใจโว้ยยย

รอตอนหน้าดีกว่า
 

[AMMY★]

เกี๊ยวน่ารักมาก คู่นี้น่าารักน้ำตาลขึ้นแล้ว
ส่วนคู่แน่ จัดมาค่ะ แน่กวนๆดี 

[Ryoooo]

เชียร์ว่าน้องเกี๊ยว(เด็กดีของป้า)จะไม่ใช่คนที่เลือกคนที่ฐาะทางบานหรอกนะพี่อิฐ
อย่าดกังวลไปเลย
พี่อิฐดูยับยั้งช่างใจขึ้นนะ ดีๆๆๆ



ว่าแต่คุณแน่กับคุณมิลนี้ยังไงคะ ยังไง อธิบายด่วนๆๆๆ 

[B52]

คู่นั้นมีซัมติง มิลล์ระวังน่ะคนนั้นน่ะคุณพ่อดุุ

[hormonesyj]

รอพี่อิฐพาเกี๊ยวไปบ้าน และคุณแน่มิลค์