หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[gayraygirl]

พี่อิฐน้องเกี๊ยวสู้ๆ 

[grimace]

 อ่าวววว ไอ้พล ไหงงี้อะะ มันน่านัก!
จริงๆก็แอบคิดนะ ว่าคุณถุงส่งพลมาลองใจอะไรหรือเปล่า
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ เพราะเชื่อว่าอิฐกับเกี๊ยวต้องผ่านไปได้อยู่แล้ว
แต่ถ้าไม่ใช่ .. ก็ต้องซดมาม่า2ชาม โฮฮฮฮ
ไหนจะพล ไหนจะคุณถุง แงงงงงง
พี่อิฐกับน้องต้องสู้ๆนะ คนอ่านก็จะสู้ไปด้วยค่า ;_;
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ <3

[sam3sam]

ดูซิว่าไอ้คุณพลมันจะมาไม้ไหนอีก

[AMMY★]

อิพลดอกกกก ทำร้ายพี่อิฐของน้องเกี๊ยวได้ไง เกลียดหน้าไม่หาย คนเขียนอย่าใจร้ายมากนักค่ะ สงสารคู่นี้มาก   

[๐๐ตะวัน๐๐]

ทำตัวไม่สมกับอายุเลยน่ะอิพี่พล ทุเรศอ่ะ

[Akikojae]

ทุกวันนี้ผมยังมาทำงานตามปกติ ทุกวันเข้าออฟฟิศ ทำงาน แล้วก็กลับหอ ตอนนี้ไอ้แน่มันไม่ต้องไปทำงานไซต์ต่างจังหวัดแล้วเพราะพ่อมันคุยให้ ตอนแรกมันก็จะให้ท่านช่วยเรื่องผมเหมือนกัน แต่ผมปฏิเสธไป เพราะว่าผมไม่อยากให้คนชื่อพลมาดูถูกได้ มันตั้งใจจะส่งผมไปไกลๆเพื่อให้ผมห่างจากเกี๊ยว แต่ผมเชื่อว่ายิ่งเราห่างกันมากแค่ไหน มันจะยิ่งทำให้เราคิดถึงกันมากเท่านั้น ผมฝากฝังไอ้มิลค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว มันเองก็เจ็บใจแทนผมไม่น้อย และรับปากจะช่วยจับตาดูคนที่เข้ามาหาเกี๊ยวให้ทุกคน ผมเองก็แอบหวั่นใจนะครับ แต่ว่าเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมเองก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ และหวังว่าน้องจะผ่านมันไปกับผมเช่นเดียวกัน


"เกี๊ยวอยู่หน้าบริษัทแล้วนะ พี่อิฐพี่แน่เสร็จกันยังครับ" กำลังคิดถึงอยู่พอดี วันนี้น้องมารับพวกผมไปทานข้าวเย็นครับ ไอ้มิลค์ถ่ายงานอยู่เซ็นเวิร์ล พวกเราไปถึงมันคงใกล้เสร็จพอดี


"รอแปปนะ เดี๋ยวพี่ลงไป" ผมบอก น้องวางสายไปแล้ว ผมเก็บเอกสารเสร็จก็มาลาพี่อ้นก่อนจะเดินมาตามไอ้แน่ที่โต๊ะ


"แน่เร็วๆ ชักช้าอีกนะมึงเนี่ย" มันกำลังปิดแฟ้มงานแล้วเก็บของ ผมก็แกล้งด่ามันไปงั้นล่ะครับ ไม่ได้รีบอะไรมาก


"เสร็จแล้วครับบบ น้องเกี๊ยวมาแล้วหรอ" มันถาม ผมพยักหน้า กดลิฟต์ชั้นล่างสุด รอไม่นานลิฟต์ก็ลงมาจอดที่ชั้นล่าง


"คุณอิฐขึ้นรถไปก่อนนะครับ แน่ปวดฉี่อ่ะ" ไอ้แน่สะกิดไหล่ผม ทำท่าเหมือนอั้นแทบไม่ไหว ผมเลยไล่มันไปกลัวมันจะแตกระหว่างทาง


"พี่แน่ล่ะครับ" น้องถามเมื่อผมเปิดรถเข้ามา เกี๊ยวส่งน้ำเย็นเปิดฝามาให้ ทำหน้าที่แฟนได้ดีจริงๆ


"มันเข้าห้องน้ำ รอมันหน่อยเนอะ เราหิวหรือยัง" ผมลูบแก้มเนียน น้องยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย แถมเวลาขับรถรองเท้าก็ไม่ยอมใส่ ชอบใช้เท้าเปล่าเหยียบ เกี๊ยวบอกถนัดแบบนี้มากกว่า


"ก็หิวแล้วครับ เมื่อเที่ยงกินก๋วยเตี๋ยวไปไม่อิ่มเลย" น้องตอบเอามือขึ้นมาจับมือผมไว้แล้วกุมมือผมเข้ากับมือตัวเอง


"พี่อิฐล่ะครับ วันนี้เหนื่อยไหม"


"ไม่เหนื่อยเลย ถึงจะเหนื่อย แต่แค่เห็นหน้าน้องพี่ก็หายเหนื่อยแล้ว" ผมตอบเสียงเจ้าเล่ห์ส่งสายตาหวานแล้วดึงมือเกี๊ยวมาหอม เอาให้ละลายกันไปข้าง อยากมาน่ารักใส่ผมทำไมล่ะ


"อื้อหืออ สวีทนะครับ" เสียงมารความสุข ไอ้แน่เปิดรถเข้ามานั่ง ส่งสายตาล้อเลียนมาให้ผม


"นี่แน่ เดี๋ยวมึงจะโดน" ผมเอื้อมมือไปเขกหัวไอ้แน่โทษฐานกวนดีนัก


"อูยย ไม่ล้อแล้วครับบบ" ไอ้แน่เอามือลูบหัวตัวเอง เกี๊ยวหัวเราะชอบใจก่อนจะออกรถ วันนี้รถติดบ้าง กว่าจะไปถึงไอ้มิลค์คงเสร็จพอดี ดีเลยจะได้ไม่ต้องรอนาน ไปถึงก็ได้กินเลย


ใช้เวลาชั่วโมงนิดๆก่อนจะถึงห้างที่หมาย ไอ้แน่โทรหาไอ้มิลค์ก่อนจะพากันขึ้นไปหามันที่ถ่ายแบบเสร็จแล้ว ตอนนี้มันยืนรออยู่หน้าร้านติ่มซำราคาแพง พวกผมกำลังไป


"ไม่ต้องยืนหล่อขนาดนั้นก็ได้มั้ง" เกี๊ยวแซวไอ้มิลค์ มันหน้าเต็มผมเต็ม หล่อจนคนเดินผ่านไปมาต้องมอง พอมันเห็นไอ้แน่ก็ลากเมียมันมาโอบคอพาเดินเข้าร้าน


"ก็คนมันหล่ออ่ะ หิวจะตายแล้วด้วย" ไอ้มิลค์พูด ดันเมียมันเข้าไปด้านใน ก่อนจะนั่งปิดทาง ส่วนผมก็ให้น้องเข้าไปนั่งด้านในเหมือนกัน


"ก็แน่บอกแล้วให้คุณมิลค์ทานข้าวเที่ยงเยอะๆ" ไอ้แน่หันไปคุยกับไอ้มิลค์


"ก็วันนี้ถ่ายแบบถอดเสื้อ กินเยอะกลัวกล้ามจะกลายเป็นพุงเหมือนมึงไง" เอาละ แกล้งมันอีกละ เดี๋ยวมันก็งอน มึงก็ต้องง้ออยู่ดี ผมส่ายหัวหันมาสนใจคนข้างๆดีกว่า เปิดเมนูมานี่นึกว่าอยู่เมืองจีน ราคาก็แพงใช้ได้เลย


"พี่อิฐกินหมูดีกว่าเนอะ แล้วก็อันนี้ผัก สั่งจาจังเมี่ยนกับเสี่ยวหลงเปาสองเข่งใหญ่เลยดีกว่า ..." ผมนั่งฟังเกี๊ยวสั่งอาหารไปเรื่อยๆ ผมสั่งไม่เป็นน่ะครับ สุดท้ายเกี๊ยวกับมิลค์ก็เป็นคนสั่งอาหารทั้งหมด ส่วนผมกับมิลค์สั่งเบียร์มาดื่มกันแก้ง่วง นั่งเม้าอีกสักพักอาหารก็มา ตอนที่น้องสั่งผมว่าเยอะแล้วนะ พออาหารมาผมตกใจยิ่งกว่า ตั้งบนโต๊ะแทบไม่พอ


"สั่งมาซะเยอะเลย จะกินหมดไหมเนี่ย" ผมถาม มองน้องสอนกินเสี่ยวหลงเปา


"เอาน่า ไม่หมดค่อยใส่กล่องกลับไปเวฟ กินเร็วพี่อิฐ ทำแบบนี้" ผมก็ทำตามน้องไปเรื่อยๆ อร่อยดีครับ แต่ผมว่ายังไม่ค่อยถูกปากผมสักเท่าไหร่ แต่เกี๊ยวกับไอ้แน่นี่สิ กินเอาๆจนกลัวท้องจะแตก


"อิฐ สรุปมึงต้องไปฝึกงานไหนเนี่ย" ไอ้มิลค์ถามขึ้นมา


"ยังไม่มีสรุปว่ะ พี่หัวหน้ากูกำลังเคลียร์ให้อยู่" ผมตอบ รู้สึกเซ็งทุกทีที่พูดเรื่องนี้


"เชี่ยพลแม่งโคตรเลว ขนาดยังไม่เคยเห็นหน้ายังเกลียด" ไอ้มิลค์ด่า มันคงรู้เรื่องทุกอย่างผ่านเมียมัน ผมก็เกลียดครับ ไม่อยากเห็นหน้าด้วยซ้ำ


"ใครหรอครับพี่อิฐ" เกี๊ยวถาม น้องมองหน้าผมอย่างสงสัย ส่วนผมกำลังหลบตาน้อง เพราะตอนนี้เหมือนผมไม่กล้าพูดความจริง ผมกลัวน้องจะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ ถ้าผมบอก น้องอาจจะไปต่อว่า และมันอาจจะทำให้เรื่องของผมกับน้องลำบากมากขึ้นไปอีก ถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อเกี๊ยว


"มึงจะปิดน้องทำไมวะ บอกๆมันไปเหอะ" ไอ้มิลค์ด่าผม เกี๊ยวเองก็ยื่นมือมาจับมือผมไว้ ผมลูบมือน้องกลับเบาๆ สุดท้ายคงต้องบอก


"คนชื่อพลที่เป็นรุ่นน้องป๊าเกี๊ยวอ่ะเป็นหัวหน้าพี่" ผมบอก น้องทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ


"แล้วเขาทำอะไรพี่อิฐครับ" น้องถาม


"เขาใช้อำนาจย้ายพี่ไปทำงานไกลๆ เพื่อที่เขาจะได้เข้าใกล้น้อง" ผมพูดลูบหน้าเกี๊ยวที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้


"ทำไม ทำไมเขาต้องทำแบบนั้น" เกี๊ยวถาม น้องดูสับสน เขาคงไม่เข้าใจว่ามันทำไปทำไม


"เพราะว่าคุณพลน่ะชอบเกี๊ยวไง เขาเล็งเกี๊ยวไว้ เลยพยายามทำทุกวิถีทางให้คุณอิฐอยู่ห่างเกี๊ยวที่สุด วันนั้นก็เกือบมีเรื่องกันนะ เลวมาก" ไม่ใช่ผมพูดหรอกครับ แต่เป็นไอ้แน่ เกี๊ยวมองผมอย่างสงสาร ผมลูบหัวเขา เขาเองก็เอามือผมไปรองหน้าเขาที่เอียงมาหา


"ทำไมพี่อิฐไม่บอกเกี๊ยวตั้งแต่แรก เกี๊ยวเป็นห่วงพี่อิฐนะ ถ้าเกี๊ยวรู้ว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้เกี๊ยวไม่ยอมแน่ มีสิทธิ์อะไรมาไล่พี่อิฐไปทำงานที่อื่น" น้องพูดอย่างโกรธแค้น ส่วนผมเองก็ได้แต่บอกไม่เป็นไร


"ถือว่าคราวซวยพี่แล้วกัน ไหนๆก็ต้องไปแล้วนี่ ไม่เป็นไรหรอก พี่ฝากให้มิลค์มันดูแลเราแล้ว" ผมพูด ดึงน้องมาจูบขมับ เกี๊ยวกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย จนรู้สึกว่าเริ่มมีคนมอง ผมเลยจับน้องให้นั่งดีๆ แล้วทานอาหารต่อ


"เกี๊ยวไปคุยให้ดีไหม" อยู่ๆคนข้างๆผมก็พูดขึ้น


"ไม่ได้/ไม่ได้/ไม่ได้" พวกผมสามคนหันมาพูดเป็นเสียงเดียวกัน ให้ตายผมก็ไม่ยอมให้เกี๊ยวไปยุ่งกับมันอีก


"โหย ทำไมคัดค้านทั้งสามคนเลยล่ะ พี่แน่ก็เอากับเขาด้วยหรอครับ" น้องพูดเขี่ยจานเล่น


"ไม่ได้หรอกครับ เขาร้ายมาก พี่ยังอยากอัดหน้าสักสองสามหมัดเลย" ไอ้แน่โชว์กล้ามปลาซิว ทำท่าวางกล้ามจนไอ้มิลค์ต้องตบหัวฉาด


"ไม่ได้หรอกเกี๊ยว เรื่องนี้พี่ก็แค่ไปฝึกงาน มันก็จบ เชื่อพี่เถอะนะ ถ้ามันติดต่อมาก็อย่ารับ อย่าไปกับมัน เข้าใจที่พี่พูดนะครับ" ผมหันไปบอกน้อง เกี๊ยวพยักหน้ารับ หลังจากนั้นเราก็ทานข้าวต่อ ก่อนจะพาไอ้แน่แวะไปทานฮันนี่โทสต์เพราะไอ้มิลค์รำคาญมันเร้าหรือ ก่อนจะแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน


.....................


วันนี้วันศุกร์ ผมเข้าบริษัทมาส่งงาน วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะมาทำงานที่บริษัทนี้ จันทร์หน้าผมจะต้องไปอยู่ไซต์งานต่างจังหวัดแล้ว ฝึกอีกสองเดือนถึงจะจบ ก็ดีเหมือนกัน ผมเองก็ไม่อยากอยู่ใกล้มันนักหรอก ไปไกลๆเผื่อจะมีอารมณ์ทำงานมากขึ้น


"เห้ย เดี๋ยวเข้ามาหาพี่หน่อย" พี่อ้นโทรมาตาม ผมรีบรับคำแล้วเข้าไปหาเขา


"ว่าไงพี่ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ" ผมแกล้งกวนเค้า ตอนนี้สนิทกันแล้วครับ ผมนี่แทบจะเล่นหัวแล้ว


"เออ มีเรื่องงานจะบอก ไม่รู้ว่าข่าวดีหรือร้ายนะ" พี่อ้นพูด ควงปากกาไปเรื่อย


"ตกลงรู้แล้วใช่ไหมพี่ว่าผมโดนเนรเทศไปที่ไหน" ผมถามขำๆ เครียดจนเลิกเครียดแล้วครับ


"เออ ตกลงพี่จะเอาเอ็งไปลงไซต์งานที่เดียวกับพี่ เรากำลังสร้างโรงงานให้เขาอยู่น่ะ ชื่อ บริษัท ตงฮว่า จังหวัดระยอง" ผมขมวดคิ้วทันที ทำไมชื่อมันคุ้นๆหูนะ


"ระยองคงใกล้พอที่แกจะกลับมาหาแฟนสุดน่ารักละมั้งงง" พี่เขาแซว ผมเองก็รีบพยักหน้าขำๆ


"บ้านเกี๊ยวก็อยู่ระยองพี่ นี่ผมถือว่าข่าววดีเลยนะ" ผมพูดจริงๆนะครับ คนส่วนใหญ่มักจะถูกส่งไปสุรินทร์บ้าง อุทัยบ้าง แต่ผมได้ไปแค่ระยองเอง


"พี่มีต้องไปลงสองที่ว่ะ พิษณุโลกกับระยอง แต่พี่ขี้เกียจไปพิดโลกเลยเลือกระยองดีกว่า ขับรถแปปเดียวก็ถึงกรุงเทพละ" พี่อ้นพูด


"ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยพี่ แบบนี้เสาร์อาทิตย์ผมขึ้นมาหาแฟนได้สบาย" ผมชิลละครับตอนนี้ แถมเป็นการสร้างโรงงานด้วย ไม่วุ่นวายเท่าสร้างคอนโดหรืออาคารพานิชย์


"งั้นผมออกไปทำงานก่อนนะพี่ ขอบคุณพี่อ้นมากครับ" ผมขอบคุณแล้วเดินออกมาจากห้อง ทำงานไปไม่นานก็หมดช่วงเช้า ผมกับไอ้แน่ลงไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันแล้วผมก็เล่าให้มันฟังแล้วว่าผมได้ไปฝึกงานที่ไหน มันก็ดีใจบอกว่าจะได้ไม่ไกลกันมาก ส่วนมันจะต้องไปออกไซต์บางโพ ไกลมากเหมือนกัน แต่ก็ยังอยู่ในกรุงเทพ


ตกเย็นผมติดรถไอ้มิลค์มาลงทางผ่านแล้วนั่งแท็กซี่เข้าหอ เกี๊ยวเองก็เพิ่งเลิกเรียนถึงหอเหมือนกัน ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วขี่จักรยานพาน้องออกมากินผัดไทเจ้าประจำ

"แล้วต่อไปนี้ใครจะพาน้องมากินข้าวเย็นล่ะ ใครจะปั่นจักรยานให้น้องซ้อนล่ะ" เกี๊ยวดราม่าทันทีที่มาถึง


"สองเดือนเองครับที่รัก ไว้เสาร์ไหนพี่มา พี่จะปั่นพามากอนนะ" ผมเอามือจับแก้มบีบทั้งสองข้างจนปากยู่ ผมเองก็คิดถึงเหมือนกันนะครับ เป็นห่วงด้วยว่าเขาจะอยู่ได้ไหมถ้าไม่มีผม แต่น้องก็โตแล้ว ผมไม่อยากทำเหมือนน้องเป็นเด็กๆ


"อื้ออ .. ก็มันใจหายอ่ะ ตั้งสองเดือนเลยนะ สองเดือนนนน" น้องส่ายหน้าไปมา อ้อนเหลือเกินแฟนผม ผมดีดหน้าผากเหม่งๆไปที ก่อนจะเดินไปรับผัดไทกับหอยทอดมา จากนั้นก็คุยไปเรื่อย คุยไปแย่งกันกินไป ชีวิตแบบนี้ก็มีความสุขดี บางทีผมก็ไม่ได้ต้องการชีวิตที่สวยหรูอะไร ขอแค่มีเกี๊ยวเดินไปด้วย ผมก็สุขใจแล้ว


...........


"ผมสงสารคุณอิฐจังคุณมิลค์" ผมพูดซบอยู่ที่อกหนา เราเพิ่งเสร็จกิจกรรมในร่มกัน ผมยังเจ็บบั้นท้ายอยู่เลย แต่คุณมิลค์กลับไม่เป็นอะไรเลย ผมเริ่มหมั่นไส้แล้วนะ


"อืม เจอคนเลวแบบนั้นมันก็สมควรละนะ" คุณมิลค์พูด มือก็ลูบก้นผมเล่นไปเรื่อยๆ เพลินดีครับ ผมชอบ อิอิ


"วันนี้คุณอิฐเพิ่งมาบอกเองว่าได้ไปอยู่ไซต์งานที่ระยอง ชื่อบริษัทอะไรดงๆนี่แหละ" ผมพูด นึกไม่ออกแล้ว แต่ชื่อเหมือนจัเป็นภาษาจีน


"ดงๆหรอ ตงฮว่าหรือเปล่า" คุณมิลค์ถาม ผมนึกออกทันที


"เออ ครับๆ ตงฮว่า ว่าแต่คุณมิลค์รู้ได้ไงอ่ะ เคยไปหรอครับ" ผมถาม ทำไมเขาถึงรู้ล่ะ อ่อ เขาเคยอยู่ระยองนี่เอง


"ใครบ้างที่อยู่ระยองแล้วไม่รู้จักชื่อนี้ บริษัทนำเข้าส่งออกเครื่องจักรที่ใหญ่ที่สุดในไทย และมีสาขามากมายในเอเชีย" ผมตาลุกโต  โอ้โห บริษัทใหญ่ขนาดนี้เลยหรอครับ


"แล้วก็อีกอย่างที่สำคัญนะ ไอ้อิฐมันจะได้เจอพ่อตาแล้วล่ะ" ผมตาโตไปอีก ไม่เข้าใจอ่ะ จนคุณมิลค์คงหมั่นเขี้ยวเลยดึงผมไปจูบแลกลิ้น เอาซะสมองว่างเลยครับ ตัวลอยเลย ไม่จูบเปล่า ยังเอามือมาลูบร่องแน่ด้วย


"จ๊วบ .. อ่า .. ก็บริษัท ตงฮว่าน่ะ บริษัทของป๊าเกี๊ยวไงล่ะ เด็กโง่เอ๊ย" หาาาา ผมตกใจมากจริงๆนะครับ นี่คุณอิฐหนีเสือปะจระเข้หรือเนี่ย แต่คุณมิลค์ไม่ปล่อยให้ผมสงสัยได้นานหรอกครับ ผมก็โดนตวัดลงเตียง นิ้วที่เคยลูบตอนนี้ก็สอดเข้ามาให้ผมขมิบเล่นเรียบร้อย ตอนนี้ผมคงได้แต่ภาวนาให้คุณอิฐรอดปลอดภัยกลับมาครบสามสิบสองละนะครับ ส่วนฉากบนเตียงนี้ผมขอฉายไปที่ผ้าม่านละกัน กลัวทุกคนจะใจแตก ฝันดีครับ ...





TBC.

โอ๊ยยยย จะมีเรื่องอะไรอีกล่ะเนี่ย
เอาใจช่วยอิฐกันด้วยนะค้าาา
รักคนอ่านคนเม้นทุกคน
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

[mukmaoY]

ดีกว่าเจอพล  รู้สึกว่าป๊าใจดีกับเกี๊ยว

[Freja]

ตั้งใจให้คุณถุงเป็นคนกีดกันหรือเปล่านะ

[nicksrisat]

แบบนี้เกี๊ยวได้กลับบ้านบ่อยๆแน่เลย

[donutnoi]

พี่อิฐสู้ๆ เอาชนะใจพ่อตาให้ได้นะ 

[mild-dy]

 

[Min*Jee]

ต้มน้ำกันอย่าต่อเนื่อง ย๊ากกกกกกก
พี่อิฐสู้!!!!!!
รอตอนต่อไปน้าาาา

[cross]

แอร๊ยยยยยยย อย่าลืมว่ามีพ่อปรุงนะ พ่อปรุงช่วยได้แน่ๆๆๆๆ

[boonpa]

สงสัยต้องเตรียมเลือดให้พี่อิฐด่วนอาจต้องใช้

[Zelsy]

กะให้ป๊าของเกี๊ยวจัดการหรอ มีพ่อปรุงอยู่ ไม่กลัวเว่ยยยย 5555

[QXanth139]

พี่อิฐสู้ๆพิชิตใจป๊าให้ได้

[B52]

จะมีสักครั้งไหมที่สองคนนี้ไม่อยู่บนเตียง   

[seaz]

หวังว่านายพลนั่นจะไม่มามากมายอีกนะ ... แค่หวังแบบนั้น

[iceman555]

อร๊ายยย. เจอพ่อตาอีกละ. จะดีจะร้ายละเนี่ยะ พ่อตายิ่งโหดๆอยู่

[YOSHIKUNI RUN]

พลาดไป2-3ตอน? เกิดอันใดขึ้น~~
ตามอ่านแป็ป!!

[patchamai28]

พี่อิฐของน้องจะได้เจอพ่อตาแล้วจะหมู่หรือจ่าเนี่ย 

[BeeRY]

เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสให้ได้นะพี่อิฐ เอาชนะใจพ่อตาให้สำเร็จ จะมีกี่พี่พลก็ไม่ต้องสนใจแล้วคราวนี้
ส่วนน้องแน่ พวกพี่คนอ่านน่าจะไม่เป็นไร แต่เหมือนหนูอ่ะใจแตกไปนานแล้วนะ

[=นีรนาคา=]

โอยยยยย เรียกได้ว่าอยู่ในช่วงดวงตก จริงๆ ค่ะคุณอิฐ
สู้ๆนะ
 

[❣☾月亮☽❣]

คือมิลค์แน่นี่แบบ. แอร๊ย ถ้าแกไม่....กันเสร็จพักเหนื่อยนี่คงไม่ได้คุยกันใช่ไหม พอคุยแล้วก็จัดยกถัดไปเลย
คู่นี้รักกันแบบเหนื่อยๆนะ. มีเสียงประกอบ แฮ่กๆ โฮกกกก

ยังเชื่อมั่นในตัวพี่อิฐและเกี๊ยวนะคะ. ทั้งคู่จะต้องผ่านด่านพ่อตาและพลมารผจญไปได้แน่นอน. สู้ๆจ้า คนเขียนด้วยนะ
 .   

[hinago]

ง่ะ..

[black sakura]

มันคือแผนกำจัดของอิพี่พลใช่ไหม
แต่ถ้าคิดในแง่ดีนะก็ดีเหมือนกันที่
เกิดเหตุการณ์อย่างนี่ขึ้นมาเพราะ
จะได้เป็นการพิสูจน์ตัวของอิฐได้ดี
เพราะคุณม๊าของน้องเกี๊ยวก็รู้จักอิฐ
แล้วด้วย

[Kalamall]

   ลุ้นๆ ให้อิฐพิชิตใจพ่อตาสำเร็จด้วยเถอะ~

[pui]

เจอพ่อตาๆๆๆๆๆ

[gookgik]

มันเป็นแผนของอิตาพลหรือเปล่านิ สงสัยว่ามันจะต้องไปบอกป๊าเกี๊ยวไว้บ้างแล้วแน่

แต่ยังไงพ่อปรุงยังอยู่ คงช่วยอิฐได้แน่  ยิ่งถ้าเกี๊ยวรู้ว่าอิฐมาฝึกงานที่บริษัทป๊า เกี๊ยวอาจจะกลับมาบ้านก็ได้

[gayraygirl]

พี่อิฐสู้ๆ ยังไงพ่อปรุงก็คงจะแอบๆ ช่วยละมั้ง