หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[๐๐ตะวัน๐๐]

พี่อิฐจะได้เจอพ่อตาแล้ว สู้ๆ

[kawisara]

คุณมิลล์อย่าแค่หมั่นใส้มันครับ ไปอัดมันเลย อิพลน่ะ อัดมันแทนพี่อิฐ

เพราะพี่อิฐจะลงมือทำอะไรก็ไม่ถนัด เป็นเด็กฝึกงานในบริษัทเขาน่ะ

จะให้ดีนะคุณมิลล์ หาสามีให้นางเลยก็ดีนะ หมั่นใส้นาง

[hormonesyj]

พี่อิฐเอาชนะใจได้สบายอยู่แล้ว คุณถุงไม่ใจร้ายนักหรอก สู้ๆ สู้ตาย
ส่วนอีกคู่ยังไม่มีมาม่า มีแต่ความหื่น 

[AMMY★]

พี่อิฐไปเจอพ่อตาต้องทำตัวดีๆนะ ตื่นเต้นจัง แฟนเกี๊ยวจะได้เจอพ่อตาแล้ว

[mooping-7]

ทำงานให้เก่งๆจะได้เข้าตาป๊าเกี๊ยวนะพี่อิฐ

[monetacaffeine]

แน่กลับมาเตือนอิฐด้วยนะะะะะ จะได้ทำตัวดีๆกับพ่อตาเข้าไว้ ทำคะแนนเข้า ฮึบๆๆ
มาหลงรักน้องเกี๊ยวสุดน่ารัก(ผู้เป็นดวงใจของป๊าและพี่ปรุง)เข้าก็ต้องไฟท์แบบนี้ล่ะน่อ

แต่ชอบมิลค์แน่มากเลยค่ะ ; ////////// ; .. แบบว่า ชอบบบบบบบบบบบบ จริงอะไรจริง
คือส่วนตัวเป็นคนชอบเคะแนวๆนี้อยู่แล้วด้วยอ่ะ (ความจริงคือรำคาญเคะที่ชอบบ่ายเบี่ยงเวลาเมะจะขอทำ ทั้งๆที่สุดท้ายก็ครางอยู่ดี ก็อ่านไปงงไปหงุดหงิดไปตลอดว่าจะโวยวายทำแป๊ะอะไร แฟนก็เป็นแล้ว คบมาตั้งนานแล้ว ตอนทำก็แฮปปี้ดี โอ๊ยย งง! ประมาณนี้ค่ะ) เพราะฉะนั้นพอเจอเคะที่แบบ เออ ก็คบกันอ่ะ จะมีอะไรกันก็ไม่แปลกมะ แนวนี้จะถูกใจ 555555555 แบบว่าแซ่บดีค่าาา *O*/

แต่อยากอ่านดราม่าแบบผู้หญิงเข้าหามิลค์เยอะๆแล้วแน่หวั่นไหวนะ แต่ดูท่าทางแน่คงไม่หวั่นไหวง่ายๆอ่ะ 5555
เล่นบอกว่าชอบให้พวกชะนีมองมาด้วยสายตาอิจฉาด้วยแล้ว.... คือแรงจริงค่ะ ยอมมมม ชอบแน่เว่อร์ > _____ <

รอตอนต่อไปนะคะ <3

[Nunun_B2UTY]

 

[klaew]

อิฐไม่ต้องห่วงทางนี้นะ
เดี๋ยวจะดูแลเกี๊ยวให้เอง
น้องเกี๊ยววววววววววว มาอยู่กับป้ามาลูก คุคุ

[lemonpreaw]

คิดถึงน้องเกี๊ยว คิดถึงพี่อิฐจัง รอๆอยู่นะคะ

[Akikojae]

คิดถึงน้องเกี๊ยว คิดถึงพี่อิฐจัง รอๆอยู่นะคะ

พรุ่งนี้ลัดคิวให้เรื่องนี้ค่ะ ขอบคุณที่มารอนะคะ

[Akikojae]

ผมเดินทางมากับพี่อ้น พี่แกขับรถมาเอง ผมเลยพ่วงท้ายมาด้วย ออกจากกรุงเทพฯตอนบ่ายสามโมง ถึงระยองก็ตอนห้าโมงกว่า มาถึงหอพักคนงาน ผมก็เอากระเป๋าเก็บเข้าห้อง ผมนอนกับพี่อ้นในห้องเดียวกันที่แบ่งออกเป็นห้องนอนอีกคนละห้อง พี่แกบอกเผื่อบางทีแฟนผมมาจะได้ไม่ต้องย้าย ผมก็เห็นสมควรด้วย ถ้าเกิดเกี๊ยวมาผมก็อยากให้เขานอนด้วย ในเมื่อผมไปนอนกับเกี๊ยวที่บ้านเขาไม่ได้นี่


เก็บของเสร็จพี่อ้นก็พามาหาของกินแถวตลาดในเมือง ตลาดโต้รุ่งที่นี่มีของกินเยอะแยะมากมายให้เลือกสรรค์ ระหว่างทานผมก็โทรไปรายงานเกี๊ยวว่ามาถึงแล้วและน้องก็ดราม่าใส่มาเรียบร้อย ผมเข้าใจว่าเขาคงเหงา ตั้งสองเดือนไม่ใช่น้อยๆ แม้จะได้เจอกันแต่มันก็แค่อาทิตย์ละวันสองวัน เขาก็อยากให้ผมโทรหาหรือรับสายเขาทุกวันเท่าที่จะทำได้ น้องกังวลเรื่องผม แต่น้องไม่รู้หรอกว่าผมกังวลเรื่องน้องมากขนาดไหน ไหนจะเรื่องคนชื่อพลที่ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก แล้วไหนจะเรื่องความน่ารักของเกี๊ยวมีอิทธิพลกับชายอื่นๆ ทำให้ผมอดที่จะรู้สึกหึงขึ้นมาไม่ได้ ตั้งสองเดือนเลยนะ ถ้าเกี๊ยวเปลี่ยนไปชอบคนอื่นผมจะทำไงดี


เดินเล่นตลาด แวะซื้อของใช้ส่วนตัวเสร็จก็พากันกลับ แม้จะเริ่มงานวันจันทร์แต่เราต้องมาเตรียมตัวก่อน ตอนนี้เห็นว่าไซต์เพิ่งเริ่ม เพราะฉะนั้นหมายถึงว่าพวกผมต้องดูแลตั้งแต่การวางโครงกันยาวเลยทีเดียว หอพักที่เราอยู่ อยู่ไกลจากบริษัทประมาณหกกิโล เนื่องจากแถวนั้นไม่ค่อยมีคอนโดหรือหอพัก บริษัทมีแค่บ้านพักคนงานให้เท่านั้น  แต่หอพักที่พวกผมอยู่ดูดีทีเดียว อีกอย่างพวกผมไม่ต้องจ่ายด้วย เพราะพี่อ้นแกทำเบิกกับบริษัทได้ทั้งหมด


ผ่านไปสองวันที่ผมกับทีมช่วยกันเช็คแบบและโครงสร้าง ผมแอบไม่มั่นใจในความปลอดภัยเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้ท้วงออกไป พี่คนที่เป็นคนรับงานแกบอกว่าเจ้าของต้องการแบบนี้ จึงไม่มีใครท้วงติงอะไรมากมาย  สองวันนี้ผมช่วยพี่เขาดูร่าง พอเสร็จก็คุยกับเกี๊ยวเป็นแบบนี้ทั้งสองวัน ไอ้แน่เองมันก็โทรมารายงานตลอดว่าสำนักงานใหญ่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ก็เป็นปกติดี ส่วนเรื่องเกี๊ยวตอนนี้ยังไม่เห็นวี่แววว่าคนชื่อพลมันจะรุกสักเท่าไหร่ เห็นไอ้แน่บอกช่วงนี้คนชื่อพลอาจจะยุ่งเพราะบริษัทกำลังขยายตัว มันจึงต้องเข้ามาช่วยพ่อมากกว่าเดิม ผมก็ได้แต่ภาวนาให้มันเลิกคิดที่จะได้ตัวเกี๊ยวสักที ยิ่งผมมาอยู่ไกลแบบนี้ผมยิ่งไม่วางใจ อยากออกไปฝึกงานที่อื่นแต่ก็เสียดายเวลาที่ทำมา


"เริ่มงานวันแรกไม่ต้องขยันมากก็ได้ไอ้น้อง" พี่อ้นแซวผม ตอนนี้ผมกำลังคุมคนงานขึ้นโครง อีกฝั่งก็เทปูนลากยาวไป มาทำงานวันแรกถือว่าโชคดีที่ได้เจอแต่คนดีๆ ส่วนมากเป็นพี่ๆที่จบมานานและทำงานกันมาเกินสองปี ถือว่ามีประสบการณ์และเชี่ยวชาญมาก


"ไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ แค่คุมคนงานเอง ไม่ได้ลงมือทำสักหน่อย" เรียนสูงมันดีจริงๆนะครับ เข้ามาก็คุมงานให้ได้มาตรฐานตรงตามเป้าอย่างเดียว พอคนงานทำเสร็จเราก็ตรวจ ถ้ามีผิดพลาดก็สั่งให้แก้ไข แต่มันจะซวยตรงที่ถ้าหากมีข้อผิดพลาดหรือไม่เรียบร้อยวิศะกรจะเป็นคนที่โดนด่าก่อนลูกน้อง


"คืนนี้เดี๋ยวมีเลี้ยงๆ เหล้าน่ะกรึ๊บๆ ฮ่าา" พี่อ้นตบบ่าผมก่อนจะเดินไปด้านนอก เห็นว่าวันนี้เขาจะนัดกันดื่ม ก็ไม่ทราบว่าเนื่องในโอกาสอะไรแต่ผมคงต้องไปด้วย


ตอนเย็นพี่อ้นพาผมกลับมาเปลี่ยนชุด ประมาณทุ่มนึงเราก็มาอยู่กันที่ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง คงไม่แปลกถ้าจะบอกว่าที่นี่มีผู้หญิงนั่งดริง ผมเองก็มาเพราะถ้าพี่อ้นขับกลับไม่ไหวผมจะได้เป็นคนขับให้ มาถึงก็มีเหล้าเต็มโต๊ะแล้ว นั่งไปสักพักก็เริ่มมีสาวๆเข้ามาเสนอตัวอยากนั่งข้างผม


"เอ่อ ไม่ดีกว่านะ ผมขอตัว" ผมปฏิเสธผู้หญิงหน้าอกตูมแล้วเดินออกมากดโทรศัพท์หาคนที่คิดถึงที่สุด


"ทำไมรับช้า" เสียงงัวเงียเหมือนเพิ่งตื่น


( น้องเผลอหลับไป พี่อิฐทำงานวันแรกเป็นไงบ้าง ) เกี๊ยวถาม น้ำเสียงดีขึ้น


"ไปล้างหน้าซะ เดี๋ยวพี่รอ เปิดลำโพงไว้" ผมยืนเอาเท้าเขี่ยดินไปเรื่อย เสียงเพลงและเสียงหัวเราะตลบอบอวลไปหมด


( เสร็จแล้ว )


"ครับ คิดถึงนะ วันนี้ก็เรื่อยๆ"


( เหนื่อยหรือเปล่าครับ )


"ไม่เหนื่อยหรอก ไม่ได้ทำเองสักหน่อย"


( อื้ออ น้องใกล้สอบแล้ว อ่านหนังสือไปเลยหลับ ) ได้ยินเสียงอ้อนๆแล้วอยากดึงมาหอมแก้ม แต่ก็ทำไม่ได้


"สู้ๆครับ ได้ยินเสียงเพลงไหม พี่อยู่ร้านเกะ พอดีเขามีกินเหล้ากัน"


( พี่อิฐดื่มหรือเปล่า )


"นิดหน่อย ไม่ต้องห่วงนะ"


( อื้อ คิดถึงจัง นี่น้องเริ่มอยากเลี้ยงหมาเลย ตั้งแต่พี่อิฐไม่อยู่ )


"เอาสิ หาให้ไหม"


( ไม่ได้หรอก สงสารน้องถ้าเกี๊ยวเลี้ยงไม่ดี )


"ครับ ศุกร์นี้พี่ค่อยขึ้นไปนอนด้วยเนอะ แปปเดียวเอง"


( ครับพี่อิฐ พี่อิฐไปกินเลี้ยงต่อเถอะ เดี๋ยวเกี๊ยวอ่านหนังสือต่อแล้ว )


"ครับผม ตั้งใจอ่านนะเด็กดื้อ"


ผมวางสายเกี๊ยวก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมานั่งที่เดิม แรกๆก็ยังมีผู้หญิงอยากมานั่งกับผม แต่ดีที่ได้พี่อ้นช่วยไว้ ไม่งั้นนี่แย่เลย เรากินกันจนห้าทุ่มก็ต้องเลิก เพราะพรุ่งนี้ยังต้องทำงานกันต่อ ขากลับผมเป็นคนขับรถมาให้เพราะดื่มไปไม่ถึงสองแก้ว ส่วนพี่อ้นเรียกได้ว่าเปลี้ยพอควร กว่าจะพาเข้าห้องได้เล่นเอาเหนื่อยน่าดูทีเดียว


รุ่งเช้าเราเข้าไปไซต์งานตอนเจ็ดโมง พี่อ้นแกยังคงแฮงค์นิดหน่อย แต่ก็ยังสามารถตื่นมาทำงานได้ พอมาถึงก็ทานข้าวแล้วออกไปทำงาน งานวันนี้ก็เหมือนเดิมเพียงแต่เปลี่ยนที่ไปอีกฝั่ง งานมันไม่ได้เหนื่อยอะไร เพียงแค่ต้องดูให้ได้ขนาดและความสูงที่ตรงกับแบบ พอเที่ยงพวกผมก็ไปนั่งทานข้าวในโรงอาหารพร้อมคนงานคนอื่นเหมือนปกติ บ่ายก็กลับมาดูคนงานทำงานต่อ เป็นแบบนี้ทุกวัน ทั้งอาทิตย์


"พี่อิฐ!!" เสียงตะโกนมาแต่ไกล วันนี้วันศุกร์ ผมขอติดรถพี่อ้นขึ้นมากรุงเทพฯ ตอนแรกกะเซอร์ไพรส์ไอ้ตัวเล็ก แต่ลืมไปว่าบอกมันแล้วนี่หว่า


"อื้มม จูบด้วยไหม กลางห้างนี่แหละ" ผมแซวเกี๊ยวที่วิ่งมากอดผมกลางห้าง เมื่อกี้ผมขอพี่อ้นลงตรงสยามนัดน้องออกมาจะได้หาอะไรกินก่อนกลับ


"บ้าหรอ แค่นี้ก็อายจะแย่แล้ว" อ้าว ผมขำเกี๊ยวที่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง ตัวเองวิ่งมากอดผมแท้ๆ ไหงตอนนี้มาเขินซะเองแบบนี้ล่ะ


"เอาล่ะๆ ทานอะไรดีตอนนี้พี่หิวมาก ยอมไม่กินข้าวที่ไซต์เพื่อรอมากินกับเกี๊ยวเลยนะ" ผมแกว่งแขนน้องไปมา เกี๊ยวน่ารักเหมือนเดิม แต่ดูตาล้าๆ ช่วงสอบเด็กทุกคนจะมีอาการแบบนี้หมด ดูโทรมและไม่ค่อยสดชื่น


"ไปแหลมเจริญกัน อยากกินปลาอ่ะ" ผมพยักหน้า ตามใจเขาล่ะครับ เราขึ้นมาถึงชั้นสี่ก็รีบสั่งเพราะตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้ว เดี๋ยวครัวจะปิดเอา


"พี่อิฐทำไมไม่โกนหนวด อีกนิดจะเป็นโจรป่าล่ะนะ" เกี๊ยวเอามือมาลูบหนวดผม ก็อยู่คนเดียวนี่ครับ พอขี้เกียจก็ช่างมัน ไม่โกนก็เท่ไปอีกแบบ


"ไม่มีคนโกนให้นี่" ผมกุมมือน้องขึ้นมาหอม แกล้งเด็กให้หน้าแดงเล่น


"คืนนี้กลับไปเกี๊ยวจะจัดการให้หมดเลยคอยดู" ผมขำหน้าตาจริงจังของน้องมาก เกี๊ยวมักไม่ชอบให้ผมไว้หนวด เวลาหอมจูบหรือไซร้ที่ลับเขาจะจั๊กจี๋เป็นพิเศษ ผมเองก็แล้วแต่ครับ น้องไม่ชอบก็โกนออก ง่ายนิดเดียว


นั่งคุยกันไปจนอาหารมา เรานั่งทานไปเรื่อยๆ เกี๊ยวสั่งปลากะพงน้ำมะขามมาอร่อยมาก ไหนจะต้มยำกุ้งแซ่บอีก กินอาหารเผ็ดๆที่ไซต์จนเบื่อ ได้มาเปลี่ยนรสชาดบ้างก็ดีเหมือนกัน ผมกับเกี๊ยวนั่งทานกันไปเรื่อยๆจนกระทั่ง


"อ้าว น้องเกี๊ยว" เหมือนโดนน็อกกลางโต๊ะกินข้าว เสียงที่ได้ยินด้านหลังนั่นคงไม่ใช่คนที่คิดใช่ไหม


"เอ่อ สวัสดีครับพี่พล" ผมได้แต่หันไปเลิกคิ้วใส่ โดยที่คนข้างหลังก็ทำสีหน้าไม่สนใจว่ามีผมอยู่ตรงนี้เช่นกัน


"มาทานข้าวกับ .. เพื่อนหรอ" มันเจาะจงคำว่าเพื่อนเสียงเหมือนจะเยาะเย้ย เกี๊ยวเองมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน ใช่ เราสองคนไม่คิดว่าจะมาเจอมันที่นี่ วันนี้ ตอนนี้ ตอนที่ผมกับเกี๊ยวกำลังมีความสุข


"เกี๊ยวมากับแฟนครับ" เกี๊ยวพูดเสียงดังฟังชัด ยื่นมือมาแตะมือผมที่วางบนโต๊ะ


"อ๋อ พี่ลืมไปน่ะ เป็นไงอิฐ งานสนุกดีไหม" ผมจะลุกขึ้นประชันหน้า แต่เกี๊ยวดึงผมไว้ ผมเลยต้องนั่งลง


"ก็ดี" ผมตอบส่งๆ ไม่อยากเสวนาด้วย


"อืม ก็ดีนะ ได้ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง หึ คงดีไม่น้อย" มันยังคงพูดส่อเสียด ฟังแล้วอยากอัดให้ล้มลงไปกอง เมื่อไหร่พวกผมจะหลุดพ้นวงโคจรบ้าๆสักที


"พี่พลมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ" เกี๊ยวเองก็คงคิดเหมือนผม อาหารตรงหน้าแทบจะกร่อยทันทีที่เจอมัน


"ไม่มีหรอกครับ พอดีพี่ก็เพิ่งทานเสร็จ เห็นเรานั่งอยู่เลยแวะมา งั้นพี่ไปก่อนนะ เอาไว้วันหลังเราคงได้เจอกันอีกนะเกี๊ยว" ฮึ่ยยย ผมกำผ้าปูโต๊ะแน่น มันเดินออกไปแล้วโดยที่ผมไม่ได้หันไปมอง เกี๊ยวไหว้ลาอีกทีก่อนจะรีบมากุมมือผมไว้


"พี่อิฐช่างเขาเถอะครับ" เกี๊ยวพูด ผมตอนนี้ยังเคืองอยู่ไมน้อย และเจ็บใจที่ไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย


"มันยังอยากเจอเกี๊ยว ได้ยินไหม" ผมเดือดเพราะคำนั้นจริงๆ ในเมื่อเกี๊ยวก็บอกชัดเจนขนาดนี้ ทำไมมันยังดื้อด้าน


"ได้ยินครับ แต่เกี๊ยวสัญญานะว่าจะไม่ไปกับเขา อาทิตย์ที่ผ่านมาที่พี่อิฐไม่อยู่ เขาก็ไม่ได้มายุ่งอะไรกับเกี๊ยวเลยนะ" น้องบอก ทำให้ผมมั่นใจได้มากขึ้น


"ดีแล้ว พี่เป็นห่วง กลัวมันจะทำอะไรเกี๊ยว" ผมพูดจับมือเกี๊ยวมาลูบ


"ไม่เป็นไรหรอกครับ เกี๊ยวดูแลตัวเองได้ เราทานต่อเถอะนะ" ผมพยักหน้ารับ อาหารตรงหน้าเกือบเป็นม่ายไปแล้วไหมล่ะ กว่าจะลงมือทานกันเสร็จห้างก็เกือบปิดพอดี เรากลับมาถึงห้องผมราวๆสี่ทุ่ม สิ่งแรกที่เด็กยุ่งทำก็คือพาผมเข้าไปในห้องน้ำเพื่อโกนหนวด


"จุ๊บ จุ๊บ" ผมไล่จูบไปทั่วหน้าคนตัวเล็ก ตอนนี้โฟมที่ปากผมติดอยู่เต็มหน้าน้องไปหมด น่ารักจัง


"อื้อออ อย่าเพิ่งเล่นครับ โกนให้หมดก่อน" เกี๊ยวดันหน้าผมออก ผมเกี่ยวตัวเกี๊ยวมากอด ยืนพิงกำแพงเอนๆให้น้องโกนถึง กว่าจะเสร็จก็ทำเอาเหนื่อย เพราะมัวแต่ไล่จูบน้อง ตอนนี้เลยเปรอะไปทั้งคู่


"อาบน้ำกัน" ผมชวน ตอนแรกเกี๊ยวก็เขินนิดหน่อย แต่พอผมตื๊อเข้ามากๆก็ยอม กว่าจะอาบน้ำเสร็จน้องก็โดนผมรังแกไปมากโขครับ คราวนี้ผมลองใช้ปากให้ เกี๊ยวงี้ตัวสั่นงอกัดปากครางหวิวจนผมเองก็ทนไม่ไหวต้องให้เขาใช้มือช่วยเหมือนกัน คิดถึงครับ คิดถึงทุกสัมผัสของน้อง คิดถึงกลิ่นตัวหอมๆ คิดถึงเหม่งน้อยที่ชอบผูกจุกให้ผมจุ๊บหน้าผากเล่น  คิดถึงทุกซอกทุกมุม ทุกอย่างที่เป็นตัวเกี๊ยวเลย


สรุปแล้วคืนวันศุกร์เราก็นอนเป็นตายจนถึงบ่ายวันเสาร์ ผมตื่นก่อนเลยแอบมานั่งวาดรูปเกี๊ยวเล่น น้องตอนหลับแอบขมวดคิ้วเล็กน้อยดูน่ารักดี ปากเล็กๆนั่นมันน่าจูบให้แดงเพราะความหมั่นเขี้ยว


"จุ๊บ ไม่หิวหรอครับ" ผมก้มลงจุ๊บปากเกี๊ยว นี่จะบ่ายสองแล้ว ผมเริ่มหิวแล้ว


"อื้อออ พี่อิฐ" ขี้อ้อนเป็นที่หนึ่ง น้องเขยิบมานอนบนขาผมกอดเอวผมเอาหน้าซุกเข้ามา น่ารักจนอดก้มลงไปฟัดไม่ได้


"ลุกขึ้นอาบน้ำไหม เดี๋ยวพี่ลงไปซื้อข้าวให้" ผมบอก น้องนอนส่ายหัวไปมา ทำไมอีกล่ะเนี่ย


"ลงไปกินด้วย" อ่อ แบบนี้นี่เอง


"งั้นลุกสิครับ" เกี๊ยวค่อยๆยันตัวขึ้นมานั่งหลับตา ผมเลยหอมหนักๆเข้าให้ที่ใบหน้า เด็กยุ่งของผมทำไมถึงน่ารักแบบนี้


"พี่อิฐก็ยังไม่อาบนี่" เกี๊ยวถามเพราะเห็นผมใส่เสื้อกล้ามตัวเก่า


"อื้ม อาบพร้อมกันไหม" ผมถาม น้องเองก็ไม่ปฏิเสธ เป็นยิ่งกว่าลูกอีก ให้ผมถอดเสื้อให้ ถอดกางเกงให้ แถมยังต้องกระเตงเข้าห้องน้ำแคบๆไปอีก อาบน้ำอย่างเดียวครับ ไม่ได้ทำอะไร พอเสร็จก็รีบออกมาแต่งตัวลงไปหาข้าวทานด้านล่าง


วันเสาร์พวกเรานอนดูหนังกัน บางทีผมก็ลุกไปวาดรูป เป็นแบบนี้ทั้งวันครับ พอกลางคืนไอ้มิลค์ก็พาไอ้แน่มาทำหมูกระทะทานกันที่ห้องผม ผมเล่าเรื่องที่เจอคนชื่อพลให้พวกมันฟัง พวกมันยิ่งเกลียดมันเข้าไปใหญ่ ส่วนเกี๊ยวเองเขาก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว แค่อย่ามายุ่งกับคนของผมก็พอ


วันอาทิตย์ผมเตรียมตัวกลับระยอง น้องมาส่งผมที่อนุเสาวรีย์เพื่อมารอพี่อ้นกลับพร้อมกัน พอได้เจอก็หายคิดถึงไปเปราะนึงครับ กลับไปทำงานอีกแค่ห้าวัน เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้วผมเลยไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่ แต่เหมือนเจ้าตัวเล็กจะไม่ใช่ จะพาผมดราม่าอยู่เรื่อยเลย


.


เช้าวันจันทร์ก็เป็นวันที่ผมมีภารกิจเหมือนเดิมคือดูงาน ตรวจความเรียบร้อย งานดำเนินไปแล้ว 5% ส่วนมากจะเป็นการลงเสากับวางโครงล่าง พี่อ้นแกพาลูกน้องออกไปขนของตั้งแต่บ่าย กลับมาตอนงานจะเลิกพอดี ผมถอดหมวกแล้วเดินไปหาน้ำดื่ม ว่าจะไปช่วยขนของ แต่ไปถึงเขาก็ยกลงเสร็จหมดแล้ว


"ไปกลับ" พี่อ้นบอก ผมรีบเดินตามมาขึ้นรถ วันนี้ก็คงหาข้าวเย็นกินแถวบ้านหอตามเคย วันๆนึงที่มาฝึกงานก็มีอยู่แค่นี้แหละครับ ทำงาน แล้วก็กลับมานอน


ผ่านมาแล้วสิบกว่าวันที่ฝึกงาน ตอนนี้ขึ้นโครงเรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็เป็นงานก่อ ผมได้รับมอบหมายให้ดูแลชั้นสอง โรงงานเป็นสองชั้นครับ กว้างใช้ได้ คานชั้นสองกำลังถูกวางไปด้วยดี แต่มันเหมือนมีอะไรที่ไม่สมส่วนอยู่ในแบบ มันคงเป็นส่วนที่เจ้าของอยากได้ ถ้าหากว่าชั้นสองมีน้ำหนักเกินมาตรฐาน อาคารมันอาจจะพังลงได้


"พี่อ้น ผมขอแก้งานตรงนี้ได้ไหม มันดูไม่สมส่วนอ่ะพี่" ผมต้องรีบเอาแบบไปให้พี่อ้นดู ถ้าดันทุรังทำไปงานมันอาจจะเสียได้


"เห้ย ไม่ได้ว่ะ เดี๋ยวคนจ้างเขาไม่พอใจทำไงล่ะ" พี่อ้นคงไม่อยากให้ผมทำ แต่แบบนี้มันไม่ได้จริงๆนะ


"แล้วเราจะทำไงอ่ะพี่ เพิ่มเสาตอนนี้ก็ไม่ได้แล้วนะ" ผมบอก ดูจากสัดส่วนมันผิดตรงส่วนขวาของอาคารที่ผมดูแลอยู่ ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่น่ามีปัญหา แต่เอาเข้าจริงมันอาจส่งผลต่อทั้งอาคารเลยก็ได้


"ทำไปก่อนละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลองคุยกะพี่เท่อีกที" พี่เท่เป็นช่างใหญ่ดูแลไซต์งานนี้ ผมเองก็จนปัญญา เป็นแค่เด็ดฝึกงานจะมาทำเก่งเกินคนเก่าๆมันก็ดูไม่ดี


"โอเคพี่ ผมจะดูให้อีกที" ผมบอก ก็ได้แต่รอพรุ่งนี้ว่าพี่เท่แกจะเห็นด้วยไหม ถ้าพี่เม่เห็นด้วยก็คงจะไปคุยกับเจ้าของให้ได้ แบบนี้ยิ่งดีเข้าไปใหญ่ เขาจะได้รับรู้ด้วยตนเอง


.


"ไม่ได้ว่ะอิฐ เจ้าของเขาจะเอาแบบนี้" วันนี้วันศุกร์แล้ว พี่อ้นคงไปคุยกับพี่เท่ และพี่เท่ก็คงไปแจ้งเจ้าของอีกที


"เห้อ ไม่เป็นไรพี่ มันคงไม่เป็นอะไรมั้ง" ผมถอนหายใจเหนื่อยๆ ถ้าเจ้าของว่าแบบนั้นคงไม่มีความจำเป็นที่ผมต้องเข้าไปยุ่ง


"ขอบคุณมากพี่ ผมขอไปทำงานก่อน" ผมบอก เดินมาจนถึงบันไดทางขึ้น พอเดินขึ้นมาจนถึงชั้นที่ผมต้องดูแล


"เป็นไงบ้าง ทำงานกันระวังหน่อยนะ" ผมบอกลูกน้อง ส่วนใหญ่จะเป็นลูกน้องต่างด้าวแต่ก็ฟังไทยออก


"ครับ ลูกพี่" ลูกน้องผมมักจะเรียกแบบนี้


ผมก้มหน้าตรวจงานไปเรื่อยๆโดยไม่ได้คิดอะไร เงยขึ้นมาอีกทีตาผมก็เหลือบไปเห็นปูนกำลังทรุดตัวลง และตรงพื้นที่นั้นตอนนี้มีลูกน้องพม่าคนนึงยืนอยู่


"เห้ย ระวัง!" ผมวิ่งด้วยความว่องไวเข้าไปดึงแขนลูกน้องไว้ ปูนตกจากที่สูงลงสู่ด้านล่าง เสาที่เชื่อมต่อกันไว้หักลงมาทับแขนผมและขาลูกน้องคนนั้น


"พี่ๆช่วยกันหน่อย" เสียงคนงานเดินเข้ามายกเสาออก แขนขวาผมชาไม่มีความรู้สึก แต่มันเจ็บร้าวขึ้นมาขึ้นมาถึงไหปาร้า ตอนนี้ผมเป็นห่วงคนด้านล่างมากกว่า ปูนที่ถล่มลงไป จะมีใครด้รับอันตรายบ้างหรือเปล่า


"อิฐทำใจดีๆ เดี๋ยวพี่จะรีบพาแกส่งโรงพยาบาล" ผมสองคนถูกแบกลงมาขึ้นรถกระบะคนงาน พี่อ้นรีบเข้ามาดูและขึ้นมานั่งกับผม ให้คนพื้นที่ขับไปโรงพยาบาล


"พี่ แล้วมีใครด้านล่างเป็นอะไรไหม" ผมถาม แม้ตัวเองจะเจ็บแต่ผมเป็นห่วงคนอื่นๆมากกว่า ผมอยู่ข้างบนโดนแค่แขน แต่คนด้านล่างอาจถึงตายได้


"ไม่มีๆ โชคดีที่มันออกมากินน้ำ เติมปูนกัน มีมึงกับไอ้พม่านี่แหละ แม่งเกิดเรื่องจนได้" พี่อ้นพูด ผมพยักหน้านอนหงายมองดูพระอาทิตย์ที่กำลังส่องแสงจ้า ผมดีใจที่เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นผมที่โดน เพราะถ้าหากเป็นคนอื่นต้องมารับเคราะห์แทน ผมคงเสียใจมากแน่ๆ



TBC.

มาแล้วววววว คิดถึงทุกคนจังเลยยย
เป็นกำลังใจให้พี่อิฐด้วยนะคะ
ตอนหน้าพ่อตาออกโรงแย้ววว


ปล. เรื่องหลักวิศวะกรปกติมันต้องตรวจและแก้ไขก่อนสร้างนะคะ แต่เรื่องนี้คนเขียนอยากสื่อให้เห็นถึงความชุ่ยของวิศวะกรที่เป็นคนดูแลแต่แรกค่ะ พออิฐเข้ามาจะเปลี่ยนก็ทำไม่ได้ ผลเลยออกมาเป็นแบบนี้ ถ้ามันทำให้คนอ่านรู้สึกไม่ดีต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ไม่ได้มีเจตนาผิดหลักจริงๆ รอเฉลยตอนหน้าน้าาา

[❣☾月亮☽❣]

   พี่อิฐอย่าเป็นอะไรนะ

แง้. หมั่นไส้อีพลจริงๆเลย. น้องเกี๊ยวสู้เค้าพี่อิฐสู้ๆ. ด่านพ่อตายังรอเราอยู่

[fay 13]

 

[cross]

โอ้ยยยยยยยยยย พี่อิฐหายไวๆนะ เป็นนี้ น้องจะมาหาหรือเปล่านิ แต่คาดว่ามาหมด เกี๊ยว แน่ มิลล์ แน่ๆ แล้วแบบจะเจอคุณป๊า พ่อปรุงไหมนิ

ป.ล พี่อิฐ หายเร็วๆนะ

[penneeamoon]

อึ้ออออ  พี่อิฐ  สู้สู้
นักเขียน  สู้ตาย
นักอ่าน กระหายๆ
เป็นกำลังใจ  สู้สู้........แอร๊ยยยยยยย

[B52]

รออีกว่าอิฐจะสร้างเรื่องดีๆอะไร

[nicksrisat]

มันผิดหลักวิศวกรไปนะคนเขียน งานที่ทำจิงๆถ้ามองว่าไม่ปลอดภัยผิดหลักการคำนวน มันต้องคุยกันและทำการแก้ไขก่อนการก่อสร้างนะครับ ไม่ใช่บอกว่าให้ทำไปก่อน

[seaz]

ท่าทางจะมีดราม่า (มั้งนะ)

[iceman555]

 

[Akikojae]

มันผิดหลักวิศวกรไปนะคนเขียน งานที่ทำจิงๆถ้ามองว่าไม่ปลอดภัยผิดหลักการคำนวน มันต้องคุยกันและทำการแก้ไขก่อนการก่อสร้างนะครับ ไม่ใช่บอกว่าให้ทำไปก่อน

เข้าใจค่ะ แต่ตรงนี้เราจะมองในแง่ของหัวหน้าที่ยอมเอาใจลูกค้ามากกว่ากลัวงานเสียได้ไหมคะ ช่วยแนะนำด้วย เพราะแปลนมาแบบนี้ก็เลยต้องทำแบบนี้ วิศวะกรที่รับงานมาคนแรกมันชุ่ยอ่ะค่ะ อิฐเลยซวย  คืออยากจะสื่อให้เห็นว่ามีคนเห็นข้อบกพร่อง แต่ไม่ยอมให้แก้ไขอ่ะค่ะ เลยเป็นปัญหา รบกวนด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แนะนำ

[fuku]

เดี๋ยวนะไม่ใช่อิพี่พลวางแผนชั่วแก้แปลนให้มีเรื่อง ผิดแบบจากที่พ่อเกี๊ยวสั่งแล้วโยนความผิดให้อิฐ
จนมีเรื่องตึกถล่มนะ


ถ้าใช่โคตรเลว บัดซบมาก

[leefever]

งื้ออ แผนไอ่คุณพลป้ะเนี่ยย

[patchamai28]

หมั่นไส้อิพล
พี่อิฐคงไม่เป็นไรมากหรอกเนอะ ,, ตอนหน้าจะได้เจอพ่อตาแล้วสู้ๆนะพี่อิฐ

[Freja]

เข้าใจเรื่องหลักของวิศวะกรนะคะ
เรากังขาตรงที่ว่าอิพลมันจงใจหรือเปล่า?
คือคนเรามันต้องรู้สิว่าพนักงานเป็นคนแบบไหน ในเมื่อมันคุมงานอยู่
น่าจะประมาณมันรู้แล้วว่าโครงการณ์นี้มีปัญหาเป็นของคุณถุงทองพอมีปัญหาขึ้นมาก็โทษลูกน้อง อิฐจะได้ไม่ผ่านการฝึกงาน คุณถุงก็ไม่โปรดประมาณนี้ ตัวมันก็กระโดดเข้าไปออกหน้ารับผิดชอบ ด้วยเป็นคนที่รู้จักกันมารับแบบแมนๆคุณถุงก็คงชิลๆไป

แต่ถ้าหากว่าไม่มีอะไร โอกาสนี้คุณถุงน่าจะได้เจอกับอิฐนะ

[mooping-7]

ลูกเขยปะทะพ่อตา อะไรจะเกิดขึ้นเนี่ยลุ้นๆ

[Min*Jee]

พี่อิฐ ช่วงนี้พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรกนะคะะะ
ไปทำบุญกันเถอะ!!! จริงจังนะคะเนี่ย!!!
อย่าเป็นอะไรมาก รอตอนต่อไปนะคะ

[mild-dy]

เหมือนมาม่าจะมาแฮะ

[black sakura]

พี่อิฐสู้ๆน้าาาเด็กน้อยยังรออยู่
รอๆตอนหน้าเลยพ่อตากะลูกเขย
เค้าจะได้ป๊ะกันแล้ววคุณม๊าจะมาด้วยไหม

[mukmaoY]

   เกี๊ยวต้องมาเยี่ยมนะ

[BeeRY]

เกี๊ยวจะร้องไห้หรือเปล่านะ พี่อิฐเจ็บตัวแบบนี้