////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) ตอนที่ 11 หวง... /2
“ตกลงมึงไม่รู้จักมันแน่นะ”
“........ก็ไม่เชิง”
“อ้าวไอ้ลูก มึงโกหกกูเหรอ!”
“เบาๆได้มั้ยวะเชี่ยเดย์! กูไม่รู้จักมัน แต่....รู้จักเพื่อนมัน.....ไว้กูเล่าให้ฟังวันหลัง”
“...........ได้...........กูเล่นจบเพลงสุดท้ายเมื่อไหร่ กูตามสอยมันแน่! ถามมันเดี๋ยวกูก็รู้”
พี่กานต์ที่อยู่ข้างผมได้ยินยังตกใจหันมามอง ผมรีบห้ามมันตาเหลือก
“ไอ้บ้า! ไม่ต้องไปตามมันนะ”
“มึงจะบอกไม่บอก”
“....เดย์.....กูขอนะ มึงอย่าเอาเรื่องส่วนตัว เอาอารมณ์ส่วนตัวมึงมาปนกับเรื่องส่วนรวม คนอื่นเขาจะเดือดร้อนกัน
มึงเป็นคนบอกกูเองไม่ใช่เหรอว่ามึงไม่อยากเป็นคนอย่างนี้แล้ว...”
ผมพูดมันก็ชะงักไม่โต้ตอบครับ แต่ยังทำหน้าโกรธใส่ผม ผมเลยรีบพูดต่อ
“มึงจะหาเรื่องใส่ตัวให้ปวดหัวทำไม ไอ้นั่นมันไปแล้วมึงก็เห็น ไม่ต้องไปยุ่งกับมันหรอก สำคัญตรงไหนวะ
กูไม่รู้จักมันจริงๆ” เดย์มันทำหน้าไม่เชื่อผมครับ จ้องตาผมเขม็ง
ไอ่สัดเหงื่อกูแตกแล้วเนี่ยยยยย มึงจะขู่กูไปถึงไหนเนี่ยยยยย|||||||||||
“เออๆกูไม่ถูกกับเพื่อนมันคนนึงในกลุ่มนั้นแหละ แต่กูไม่เคยรู้จักมันมาก่อนจริงๆ ไว้ค่อยคุยกันได้มั้ยล่ะ
ตอนนี้หน้าที่มึงคือหันไปเล่นกีต้าร์ให้เขาได้แล้วเว้ย!” ผมดันๆมัน ม๊านก็ไม่ขยับครับ
ไอ้เดย์ยังจ้องหน้าผมนิ่งไม่ไปยืนประจำจุด ทุกคนบนเวทีเริ่มเมียงๆมองๆมาทางนี้ เหมือนรอแค่ไอ้เดย์
พี่โจวมี่ก็พูดเป็นต่อยหอยไปเถอะ ถ่วงเวลาให้ไอ้ตัวปัญหามันทำเรื่องเอาแต่ใจ
ผมไม่อยากให้เดย์มันโดนใครๆว่าเอาได้ ว่าทำให้งานกร่อย งานล่ม วงจะเสียชื่อหมด ไหนจะไอ้กีต้าร์ที่มองมา
ทำหน้าลำบากใจ กลัวไอ้เดย์ก่อเรื่องอีก เพราะถึงยังไงมันก็เป็นคนพาไอ้เดย์เข้ามา เดี๋ยวจะมองหน้าพี่ๆเขาไม่ติด
ช่วยไม่ได้....ผมคงต้องลองอะไรบางอย่าง.. เฮ้อ
ผมเอื้อมไปจับมือมัน..
“อยู่กับกูนี่แหละ! เดี๋ยวเล่นเสร็จแล้วไปเดินเที่ยวอีกฟากนึงกัน กูยังไม่ได้ไปเลยไปเดินด้วยกันนะ
น่าสนุกดีออก ไปกับมึงจะได้ไม่ต้องกลัวใครรุมไง แหม่ อยู่กับเฮียเดย์ซะอย่างเนอะ55จะกลัวอะไรเนาะๆ
เฮ้ย~...ยิ้มหน่อยดี๊~ เดี๋ยวไม่หล่อนะเว้ย55 น๊ะ..นะๆ” พูดไปก็เขินปากไปพี่กานต์ที่อยู่ใกล้ยังอมยิ้มแอบขำผม
อายเขาแม่ง!//////*//
“ก็มึงอ่ะ ไม่ยอมบอกว่ามันเป็นใคร....ไม่รู้แหละยังไงวันนี้มึงต้องบอกกูด้วย... อ่ะก็ได้ๆ เดี๋ยวกูพาไปเที่ยว”
ถึงหน้าไอ้เดย์จะยังบูดๆ แต่มันก็ได้ผลครับ คุณชายเชี่ยเดย์บ่นง๊องแง๊งๆแล้วหันไปเริ่มเพลงใหม่กับพวกพี่ๆ
ดีดกีต้าร์แน๊วๆของมันไปก็คอยหันมาเหลือบมองผม พอผมส่งยิ้มให้มัน มันถึงอมยิ้มได้..
ผม... ได้เรียนรู้แล้วครับว่าคนอย่างไอ้หอกหักเดย์ ใช้ไม้แข็งหรือพูดตรงๆกับมันไม่เคยได้ผลหรอกครับ!
เพราะมันเป็นคนสู้คน มันไม่ยอมใคร มันรั้นจะเอาให้ได้ เลยต้องใช้น้ำเย็นจัดๆสาดใส่แม่ง เอ๊ย!ไม่ใช่ๆครับ
เอาน้ำเย็นลูบเข้าไว้ อ้อนนิดยอหน่อย ลวงให้มันเขวไปก่อน มันถึงจะยอมใจอ่อนลง (ลำบากกูละเกิ๊น)
.......................................................
................................
..............
พอลงจากเวทีทุกคนก็กรูกันเข้ามาถามกันใหญ่ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ผมเป็นคนเล่าให้กระจ่างเองครับ
ก็เล่าไปตามจริง ว่าเจอคู่อริที่มันเคยแย่งแฟนผมที่งานนี้ มันส่งเพื่อนมันมาปั่นหัวผมเล่นแต่ไอ้เดย์มันจำหน้าได้
ก็เลยเรียกตัวผมขึ้นไปอยู่ข้างบนจะได้ไม่มีเรื่องกัน..
ถึงตอนนี้แหละไอ้เดย์ก็หายงอนเป็นปลิดทิ้ง แถมยังพาผมไปเดินเที่ยวตามที่สัญญา......
ด้วยการลากคอผมออกไปกันสองคน ไม่ยอมให้คนอื่นๆตามมาด้วย มีไอ้ซีนที่พยายามวิ่งตามมา
ไอ้เดย์ขัดขามันซะหน้าเกือบทิ่ม แล้วฉุดมือผมให้วิ่งหนีมันไป เราหัวเราะกันน่าดูขำหน้าไอ้ซีนอ่ะครับ
ห้าโมงเย็นกว่าหน่อยๆครับ เวลานี้คนยิ่งมากันเยอะ เด็กโรงเรียนอื่นเลิกเรียนก็มากัน
ไอ้เดย์มันเดินตามประกบผมไม่ห่างเลยครับ ตลอดทางก็ยอมรับว่าระแวงไม่อยากเจอพวกไอ้ไลค์อีก
“เฮ้ยยยยยยย เดย์ๆๆ กูอยากกินอันนั้นอ่ะ” ผมชี้มือไปทางร้านขายเครปตาวาว
“เอาดิ” ไอ้เดย์ยิ้มๆเดินไปร้านเครปกับผม ผมสั่งพริกเผา ทูน่า ไส้กรอก ปูอัด เม็ดมะม่วง ไม่ต้องกรอบมาก
แล้วก็หันมาถามไอ้เดย์ครับ “มึงกินมั้ย” ไอ้เดย์พยักหน้า แล้วมองๆชื่อไส้ต่างๆที่เขาติดป้ายไว้หน้าร้าน
“เอา.....แยมทุกรสเลยละกันพี่ แล้วราดนม..”
“ห๊ะ!!? เชี่ยยยยย|||||||| หวานตายห่า มึงจะแดกได้เหรอเดย์!?”
“งั้น........พี่เติมซอสแม็กกี้ให้ผมด้วยนะ มีป่ะ” มันทำหน้าคิดแล้วหันไปถามคนขายครับ พี่คนขายหัวเราะ
“คือ....||||||||| เดย์... กูไม่ได้ให้มึงแก้ตรงนั้น สัดแดกได้ก็แดกไป แล้วแต่มึงเหอะ” ผมส่ายหน้าช่างแม่ง
ได้เครปมาคนละอัน ก็เดินกินไปเรื่อยๆครับ (ก็เห็นมันกินของมันได้นะ) ดูของกันอยู่ๆไอ้เดย์ก็ถาม
“มึงยังคิดถึงแฟนเก่ามึงอยู่ป่าวลูกคิด”
“......ถามทำไมวะ” ความจริงก็เจอหน้ากันบ้างในโรงเรียน เราอยู่คนละห้องกันครับ ผมไม่อยากเห็นหน้านักหรอก
“เปล๊า....ถามเฉยๆ” หืมมมมม ...ทำหน้าทำตามึงได้น่าถีบมากเลยเดย์ ไอ้เปล๊ามึงนี่เสียงสูงไปนะ
“ก็มีบ้าง.........หึ...55มึงไม่ต้องห่วงกูไม่คิดมากแล้ว กูโดนทิ้งจนชินแล้ว” ปากผมก็พูดดีไปงั้นแหละครับ
ใครไม่เจอกับตัวไม่มีทางรู้หรอก กับคนล่าสุดยังไม่ค่อยผูกพันกันเท่าไหร่ แต่ไอ้ตอนคนแรกๆนี่สิครับ แทบตาย
“กูไม่มีทางทิ้งมึง”
“ห๊ะ? ว่าอะไรนะ”
“กูอ่ะ จะไม่มีทางทิ้งมึง ไม่เชื่อมึงคอยดูดิ////”
อึ้งแดกเลยดิครับ ไอ้คำว่า [ กูได้หมดแหละ! ] ของมันนี่แม่งตีแสกหน้าผมอีกครั้ง
ถ้ามันชอบผู้ชายก็ได้ด้วยจริงแล้วไอ้ที่มันชอบทำตาหวานใส่ผมบ่อยๆนี่ คือ...........
ตกลงนี่มันเล่นหรือจริงจัง ผมชักไม่แน่ใจ......
ผมรีบยัดๆๆเครปเข้าปากให้หมด ขนมเต็มปากซะจะได้ไม่ต้องพูดอะไรโต้ตอบกับมันอีก
ไอ้เดย์เห็นผมแก้มตุ่ยสองข้างก็ขำ มันเลียนแบบบ้างยัดเครปที่เหลือในมือใส่ปากจนแก้มปูดออกมาทั้งสองข้างบ้าง
แล้วมันก็จะอ้วกแต่ก็ยังฝืนกิน พวกเราแข่งกันว่าใครจะกลืนหมดก่อน..... ไอ้เดย์ชนะครับเพราะผมเป็นคนกินช้า
ผมเลยพามันไปเลี้ยงน้ำที่ซุ้ม ไปถึงไอ้เดย์เขาสั่งนมเย็นอีก ผมเลยด่ามัน
“สัดเดย์ เบาหวานจะแดกมึงตายสักวันไอ่ห่า กินอย่างอื่นมั่งมั้ยครับเชี่ย เอ๊ย เฮีย55”
“ก็กูชอบกินนม.......เอามาร้อยนึงเลยมึงลืมใช่มั้ย” ไอ้ที่เคยพนันกันไว้ นี่ผมต้องจ่ายตังค์มันเหรอ
“เรื่องดิ! กูจำได้แต่กูแค่กลัวมึงตายไอ้บ้า ไม่จ่ายเว้ย ....พี่ครับโค้กสองแก้วครับ” ผมสั่งเองซะเลย
“ กูไม่ตายง่ายๆหรอก เดี๋ยวมึงคิดถึง////”
โอ๊ะ สะดุดหน้าแทบทิ่มโค้กเกือบหก คำพูดคำจามึงนี่น้าไอ้เดย์ ผมได้โค้กมาก็รีบยื่นไปปิดปากมันแก้วนึง
“กูเลิกห่วงมึงก็ได้เพราะคนชั่วแม่งตายยากทุกคนแหละ555”
“เอ๊ามึงด่ากูทำไม”
“อ้าวมึงยอมรับแล้วเหรอว่าตัวเองชั่วอ่ะ555”
“55เออ แต่กูไม่ได้ชั่วธรรมดานะ กูชอบซาดิสต์! โรคจิต! วิตถาร! ฆ่า! ข่มขืน!!!55มัดเชือก55555”
มันทำหน้าหื่นๆโรคจิตๆใส่ผม “หึหึหึหึ เดี๋ยวมึงโดนแน่ไอ้ลูก55555”
“โดนเชี่ยไร! ฟาย/////*// มึงไปเล่นทางนู้นไปเดย์ ไปไล่ข่มขืนแมวแถวบ้านมึงอ่ะ”
“ไม่อาว........กูจะเอาคนแถวนี้ เดี๋ยวคืนนี้แหละลากเข้าข้างทางแม่ง5555พงหญ้ารกๆนะ55กูชอบ55”
“เชี่ย……./////*//” อดไม่ได้ที่จะทำตาค้อนใส่มันครับ “กูจะแจ้งตำรวจจับมึง”
“กูไม่กลัว ทุกวันนี้กูกลัวอยู่อย่างเดียว มึงรู้มั้ยกูกลัวอะไร” ไอ้เดย์ยิ้มยักคิ้วให้ผม ทำใจกว้างพูดเรื่องจุดอ่อนตัวเอง
“มึงไม่เคยบอกกูนี่หว่า ไม่นับนะข้อนี้กูไม่จ่ายมึงด้วย”
“เออ เออๆๆ กูไม่คิดตังค์ มึงรู้รึเปล่าล่ะว่าอะไร”
“ไม่รู้อ่ะ... อะไรวะ” ดี ถ้าผมรู้ผมจะหามาแกล้งมัน(วะ555555555หัวเราะแบบพวกผู้ร้ายในหนังไทย)
“กูกลัวตัวเอง..”
“.........เออ สมควรแล้วมึงอ่ะ”
“กลัวตัวเองไม่รักเค้าอ่ะ”
“.....................”
“.............5555555555555555ก๊ากกก5555555”
“ไอ่สัด/////////*//มุกควาย”
มันก็บ้าบออย่างนี้แหละ ถึงผมจะรู้ว่ามันเล่น แต่ใจผมก็เต้นแปลกๆ
แล้วขอโทษทีเถอะครับ แม่งพอมองไปข้างหน้าแล้วใจผมต้องเต้นแรงแทบร่วงไปที่ตาตุ่ม
เห็นกลุ่มคนอันตรายที่ผมไม่อยากเจอ! ผมเห็นกลุ่มพวกไอ้ไลค์เดินมาทางนี้นะเซ่~~~~~~~~|||||||||
ทำไมผมถึงไม่ชวนไอ้เดย์รีบกลับบ้านซะนะ ตอนนั้นเพิ่งรู้สึกครับว่าตัวเองช่างโง่ซะเหลือเกิน ลูกคิดเอ๋ย
tsktonight…
*** หนังตาจะปิดให้ได้ แต่ก็พยายามแต่งต่อจนเสร็จตอนนี้ได้ เย่ ดีใจที่มีคนอ่านเพิ่ม
janamanza /// อยากฟัดน้องลูกคิดต้องหลบๆแอบๆหน่อยนะคะ เดี๋ยวเจอเฮียเดย์ขาโหด วิ่งไวๆนะ55
titansyui /// ขอบคุณมากมายค่ะ รักทุกคนเลยที่อ่านเรื่องนี้
smineeeee /// ความจริงวิว่าตัวเดย์นี่ชัดเจนสุดๆละแต่ติดมึนๆกวนๆสไตล์เขา55
ayumu /// คนอ่านคิด แล้วคนแต่งล่ะ...มันคิดยิ่งกว่าใครอีก555
Alone Alone /// น่ารักทุกคน และมึนทุกคน โดยเฉพาะคนแต่งช่วงนี้วิมึนมาก55
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
