ข่ม ขืน ฝืน รัก
ตอนที่7
มินเดินเข้ามาในบ้านสุริยะทิพย์เกร็งๆ เขากวาดสายตามองความหรูหรา โอ่อ่าของบ้านหลังนี้ มันหรูไม่แพ้บ้านเขา แต่เพียงบ้านเขาจะเน้นสีเงิน ดูสบายตากว่าบ้านหลังนี้ที่เน้นสีทอง
“สวัสดีครับคุณพี่สะใภ้”
มินหันไปมองที่ประตูบ้านนึงก็เจอผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ มินปรายตามองเล็กน้อยก่อนจะมองอย่างอื่นต่อ
“ไม่คิดจะพูดคุยกับน้องผัวหน่อยหรือครับ เอ๊ะ! หรือผัวอีกคน” คิมพูดจบมินตวัดสายตามามองคิมทันที มินเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่ายแล้วจ้องอีกฝ่ายอย่างครุ่นคิด
“นายพูดแบบนี้ต้องการอะไร”
“ต้องการ....”
“ทำไรกัน”
เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ทั้งสองชะงัก มินหันไปเจอครามยืนหน้านิ่งมองเราสองคนอยู่
“ถามน้องชายนายดูสิ คิดจะทำอะไร” มินเหย้าอีกฝ่ายขึ้นมาก่อนจะยิ้มหวานให้คราม
“คิม” ครามถามเสียงสูงอย่างเป็นคำถามพร้อมมองหน้าน้องชายเขม็ง
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ แค่ทักทายตามประสาน้องสามีกับพี่สะใภ้” คิมตอบแล้วยักไหล่เบาๆ ก่อนจะพูดต่อ
“ไปในห้องอาหารเถอะ พ่อรออยู่” คิมพูดจบหันมามองมินเล็กน้อยก่อนจะเดินนำเข้าไปในห้อง
มินหันไปมองครามที่เดินเข้ามาใกล้ ครามก้มลงมากระซิบข้างหูมินเบาๆ
“อดีตจะเป็นไงฉันไม่สนใจ แต่เธอกำลังจะเป็นเมียฉัน จำไว้!”
ครามพูดจบเดินนำเข้าไปในห้อง มินมองภาพตรงหน้าตาแล้วขมวดคิ้วก่อนจะยกยิ้มกับตัวเองน้อยๆ แล้วเดินตามครามเข้าไปในห้อง
“นั่งสิหนูมิน” อาคมยิ้มให้มินน้อยๆ ใบหน้าสวยคมดุของอาคมยิ้มน้อยๆ มินจ้องตาของอาคมแล้วทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายมีตาที่สวยมากแต่ก็ดุไม่น้อย
“สวัสดีครับคุณอา” มินนั่งลงข้างครามแล้วยกมือไหว้อาคม
“คุณอาอะไรกันหนูมิน เรียกคุณพ่อได้แล้ว” อาคมพูดพลางหัวเราะเบาๆ
“ครับคุณพ่อ” มินรับคำแล้วยิ้มให้อีกฝ่าย
“พ่อสั่งให้จัดโต๊ะรอว่าที่ลูกสะใภ้เลย อาหารมีแต่ของชอบของหนูมินทั้งนั้น”
มินได้แต่ยิ้มรับไม่พูดอะไร ทั้งสี่คนเริ่มทานอาหารกัน มินนั่งทานไปเงียบๆ ฝั่งเยื้องกับเขาก็มีนายคิมที่มองเขาอยู่บ้าง
“หนูมินไปเลือกชุดวันนี้แล้วใช่ไหม” อาคมชวนคุยขึ้น
“ใช่ครับ”
“หนูมินเลือกชุดแบบไหนกัน”
“มินเลือกชุดสีขาวงาช้าราตรียาวครับ” มินพูดจบอาคมปล่อยช้อนลงบนจานเสียงดัง
“เพล้ง!!”
ทุกคนหันไปมองอาคม อาคมมีสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้ามาเป็นเหมือนเดิม
“หนูมินคิดจะแต่งเป็นผู้หญิงเหรอ” อาคมถามขึ้นเสียงเย็นเฉียบทำเอาบรรยากาศรอบๆดูเย็นขึ้น
“ใช่ครับ” มินวางช้อนลงแล้วยืดตัวนั่งตรง ประชันหน้ากับอาคม
“หนูคิดเหรอว่าที่ทำมันจะดี”
“มินเลือกแล้วครับ งานแต่งงานของมิน ขอให้มินได้เลือกบ้าง” มินตอบพร้อมจ้องอีกฝ่าย อาคมสะแหยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะจ้องมินด้วยสายตาเย็นยะเยือก
“หนูมินคงจะเหมือนแม่ของหนูมากสินะในวันนั้น”
มินนั่งนิ่งมองอีกฝ่าย เขาปั้นยิ้มหวานแล้วตอบอีกฝ่าย
“ใช่ครับ ใครๆก็บอกว่ามินหน้าเหมือนแม่”
“ใช่ หนูเหมือนแม่หนูมาก แต่นิสัยต่างกันลิบลับ คนหนึ่งเหมือนดอกกุหลาบสวย สูงส่ง น่าสนใจ น่าค้นหา พิษก็แค่หนามที่คอยทิ่มแทงคนอื่น แต่อีกคนเหมือนดอกถุงมือหมาจิ้งจอก สวย หวาน สีสันสวยงาม ดูไม่พิษไม่ภัย แต่ใครจะรู้ว่าพิษของมันอาจจะทำให้คนที่กินเข้าไปตายเลยก็ได้” อาคมพูดจ้องมองมินตาวาว มินจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว อาคมสะแหยะยิ้มก่อนลงมือทานอาหารต่อ
“ทานข้าวต่อเถอะ เดี๋ยวอาหารจะจืดชืดซะเปล่าๆ” อาคมพูดแล้วลงมือทานอาหาร มินหันไปครามที่มองอยู่
“ทานต่อเถอะ”
มินนั่งนิ่งเงียบ เขาไม่อยากจะทานข้าวแล้ว แต่เขาอยากจะรู้ในสิ่งที่อาคมพูดเมื่อกี้มากว่า แม่เขาทำไม สำหรับเขาแม่เขาสวย หวานและใจดีที่สุดในโลก แต่ทำไมอีกฝ่ายพูดกับเขาเหมือนแม่เขาเป็นคนไม่ดี
อีกฝ่ายรู้จักแม่เขามาก่อนหรือเปล่า
รู้จักได้ไง
มินทานไปได้ไม่นานก็อิ่มเขาจิบน้ำแล้วหันไปมองคนอื่นที่ทานเสร็จแล้ว
“อีกอาทิตย์เดียวก็จะถึงงานแต่งแล้วหนูมินพร้อมที่จะมาเป็นสะใภ้สุริยะทิพย์แล้วใช่ไหม” อาคมถามด้วยน้ำเสียงท้าทาย
“มินพร้อมแล้วครับ” มินตอบพร้อมจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่ยอมแพ้
“เป็นสะใภ้สุริยะทิพย์ไม่ง่ายหรอกนะ รับรองว่าคุ้มกับสิ่งที่แลก” อาคมนั่งไขว้ห้างจ้องมินเขม็ง มินรู้สึกเสียวสันหลังทันที แต่ก็เขาก็จ้องอีกฝ่ายแล้วยิ้มหวาน
“มินพร้อมครับ” มินตอบแล้วเชิดหน้าเล็กน้อยมองอีกฝ่าย
“คุณพ่อครับ ผมไปส่งมินก่อนนะครับ นี่ก็ดึกมากแล้ว”
ครามขัดทั้งสองสองฝ่ายขึ้นมา เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ข้างหน้าไม่สู้ดีนัก
อาคมพยัหน้าไม่ตอบอะไร มินเลยยกมือไหว้ลาอาคมแล้วลุกขึ้นเดินกลับ แต่ไม่ทันจะพ้นห้องมินได้ยินเสียงจากอีกฝ่ายขึ้นมาซะก่อน
“รู้ไหม ฉันเกลียดยิ้มหวานๆของเธอที่สุด เพราะอะไรรู้ไหม เพราะมันเหมือนแม่ของเธอไม่มีผิด”
อาคมพูดจบมินตวัดสายตาไปมองอีกฝ่ายทันที อาคมจ้องมินด้วยสายตาเกลียดชังอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มินชะงักเล็กน้อยก่อนเลือกที่จะยิ้มหวานอีกครั้ง
“ครับ”
มินยิ้มหวานตบท้ายแล้วเดินเชิดหน้าออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที
บนรถหรูของครามมินนั่งเงียบมาตลอดทาง เขามองหน้าอีกฝ่ายแล้วถามขึ้นในสิ่งที่เขาอยากรู้
“แม่ของนายไปไหน”
ครมหันมามองอีกฝ่ายเล้กน้อยก่อนจะตอบ
“แม่ของฉันอยู่ต่างประเทศ”
มินขมวดคิ้วกับคำตอบอีกฝ่ายแล้วถามต่อ
“พ่อกับแม่นายเลิกกันเหรอ”
“ใช่ ตั้งแต่ฉันจำความได้”
มินพยักหน้าเข้าใจก่อนจะพูดแหย่คารมเล่นๆ
“ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างพ่อนายจะมีความรักด้วย”
“แต่งงานกัน มีลูกกันไม่ได้หมายความว่าต้องรักกันเสมอไป” ครามพูดจบหันมามองมินอย่างมีความหมายทำเอามินจ้องอีกฝ่ายนิ่งก่อนยิ้มนิดๆตอบอีกฝ่าย
“นั้นสินะ เหมือนนายกับฉันไง”
รถหรูของครามเข้ามาจอดในบ้านของมิน ครามดับเครื่องแล้วมองหน้ามิน มินจ้องอีกฝ่ายก่อนจะตดสินใจในเรื่องที่เขาอยากรู้
“นายคือหนึ่งในพวกนั้นที่ข่มขืนฉันใช่ไหม” มินตัดสินใจถามออกไป เขาอึดอัด อยากรู้จนทนไม่ไหว
“หึหึ ทำไมถึงอยากรู้ขึ้นมาละ”
“บอกฉันมา! พวกนายใช่ไหมที่ข่มขืนฉัน” มินขึ้นเสียงดังขึ้น เมื่อภาพในวันนั้นเข้ามาในหัว เขารู้เกลียดอีกฝ่ายขึ้นมาทันที
“ใช่” ครามตอบแล้วมองมินเจ้าเล่ห์
“นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่ ฉุดฉันไปข่มขืน แล้วอยู่ดีดีมาแต่งงานกับฉัน จะรับผิดชอบเหรอ”
“หึ สำคัญตัวเองผิดไปแล้วมั้งครับคุณหนูมิน ผมแต่งงานกับคุณเพราะทำตามที่พ่อสั่ง ไม่ได้คิดอยากจะรับผิดชอบคุณสักนิด”
“แล้วนายข่มขืนฉันทำไม” มินจ้องอีกฝ่าย ครามเอาหน้าเข้ามาใกล้มินจนลมหายใจรดใส่กัน มินพยายามดันให้ครามออกห่างแต่ครามกลับเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม
มินจะเบื้อนหน้าหนีแต่กลับโดนอีกฝ่ายจับหน้ามาบดจูบ มินชะงักนิ่งเพราะจูบรอบนี้กลับทำให้เขารู้สึกวาบหวามแปลกๆ รสจูบที่ร้อนแรง
“อื้ออออ ” เมื่อมินได้สติเขาพยายามดิ้นหนีแต่โดนอีกฝ่ายล็อกแน่น ยิ่งสถานการณ์ในรถแบบนี้เขายิ่งเอาตัวรอดยาก
มินตัดสินใจกัดปากอีกฝ่ายอย่างแรงเมื่ออีกฝ่ายเผลอ
“โอ๊ยยยยยยยยย !!”
ครามจับปากตัวเองทันที เขารับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือดในปาก
มินมองอีกฝ่ายอย่างเกลียดชังก่อนจะข่วนหน้าคราม
“โอ๊ยยย นายฉันเจ็บ!!”
มินเบ้ปากแล้วเปิดประตูลงจากรถทันที แต่ไม่ทันจะปิดประตูเขาได้ยินเสียงจากในรถซะก่อน
“เพราะคุณเป็นแบบนี้ไง ใครๆถึงอยากปราบคุณ อยากเห็นคุณแพ้บ้าง”
มินยืนฟังอีกฝ่ายนิ่งแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้านตัวเอง
คนอย่างเขาจะไม่แพ้
ไม่มีวันแพ้เด็ดขาด
โดยเฉพาะแพ้ให้คนตระกูลสุริยะทิพย์
______________________________________________________________
มาต่อให้ละครับ ขอโทษที่มาช้าเล็กน้อย ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อย แต่คนเขียนรีบปั่นมาให้อ่านเลย
ตอนหน้าจะเป็นฉากแต่งงานแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ
หัวข้อ: { ข่ม ขืน ฝืน รัก } MPREG ตอนที่34 ตอนจบ หน้า50 19/1/2559 (อ่าน 508579 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก