เสพติดอันตราย...รักผู้ชายพันธุ์โหด >> พิเศษ Out Door [7000 ไลค์] P:69 > 21-6-59
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เสพติดอันตราย...รักผู้ชายพันธุ์โหด >> พิเศษ Out Door [7000 ไลค์] P:69 > 21-6-59  (อ่าน 578125 ครั้ง)

ออฟไลน์ Maxshu

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ทำดีมาก!!! 5555 ขำพวกคุณแม่

ออฟไลน์ funland

  • https://www.facebook.com/pew.pal
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
    • pew.pure
 :mew1: ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากเลยค่ะ

ออฟไลน์ กวังกีเมย์บี

  • วาย ว๊าย วาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ reborn

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-1

ออฟไลน์ Rosnest

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รางวัลผัวดีเด่น      :hao7:  :hao7:  :ling1:

ขอไม่พูดอะไรมากละกัน แต่ขอบอกว่า
.
.
.
.
.
เป็นเรื่องที่ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยละคะ  :katai2-1:

ขอบคุณที่แต่งนิยายให้รับชม นะค้า คุณยูกิ  :z2:


ออฟไลน์ mucan99

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 229
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
คู่จริงเลย น่ารักมากกประกาศได้ใจจริงๆเลย

ออฟไลน์ แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 464
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-14
อ่านรวดเดี๋ยวจบ ตามมาอ่านจากมีสามีทั้งที...ได้ฟรีถึงสอง พัฒน์กับธีร์ก็ผ่านเรื่องราวมาเยอะเหมือนกันนะกว่าจะได้รักกัน เนื้อหาสนุกดี มีดราม่าพอเป็นกระสัยกำลังดี ชอบ แต่จะว่าไปธีร์นี่เหมือนเราเลยนะชอบเจ็บๆ ฮ่าๆๆๆ

 :-[ :-[ :-[

ออฟไลน์ SawachiYuki

  • แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +261/-38
    • Fanpage
Special เสพติดอันตราย...รักผู้ชายพันธุ์โหด
Trick or Treat




อย่างที่เคยบอก ธีร์เป็นคนเชื่อเรื่องสิ่งลี้ลับ แม้ไม่เคยเห็นแต่ก็เชื่อว่ามีอยู่จริง แม้ว่าจะไม่เคยกลัวสิ่งที่มองไม่เห็น แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็อดกลัวไม่ได้ ยิ่งเมื่อวันก่อนไปดูหนังผีมาอีก เมื่อวานก็ไปนั่งฟังประสบการณ์ขนหัวลุกจากอินทัชที่ผ่านการอยู่โรงแรรมต่างๆ ด้วยอีก

จากคนที่ไม่เคยคิดกลัวอะไรอย่างธีร์ ตอนนี้กลับระแวงทุกฝีก้าว จะเดินไปไหนต้องหันมามองข้างหลังตลอด เพราะคิดไปเองว่าเหมือนมีอะไรอยู่ด้านหลัง สุดท้ายก็มองไม่เห็นอะไร จะอาบน้ำยังต้องยอมเสียตัวอาบพร้อมพัฒน์เพราะไม่กล้าอาบคนเดียว จะไปหาอะไรกินที่ครัวก็ต้องลากพัฒน์ไปด้วย

อาการแบบนี้มันจะหายเองได้ ถ้าไม่ดูหนังผีอีกเลย และไม่ฟัง ไม่อ่าน ไม่มอง ไม่ดูเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ทั้งสิ้น และมันเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ เพราะวันนี้มันเป็นวันฮาโลวีน...

คนอื่นคิดยังไงกับวันนี้เขาไม่รู้ สำหรับเขาวันคือ...วันปล่อยผี!!!

“อะไร วันนี้ไม่มีแต่งตัวเป็นผีมาขอขนมกูหรือไง” พัฒน์ถามเมื่อมองคนรักในชุดเสื้อเชิ้ตตัวบางเตรียมนอนแบบไม่ได้สนใจวันนี้เลยสักนิด ทั้งๆ ที่ธีร์มันบ้าวันพิเศษๆ แบบนี้จะตาย

แต่สองสามวันมานี้ทำให้เขารู้ล่ะนะว่ามันกำลังกลัวสิ่งที่มองไม่เห็น เพราะเขาดันพามันไปดูหนังผีมาแล้วธีร์เป็นพวกคิดมาก คิดลึก กลัวว่าผีในหนังจะตามมาด้วยทั้งๆ ที่ไม่เป็นเรื่องจริงเลย ใช่! ดวงวิญญาณเหล่านั้นอาจจะมีจริง พัฒน์ไม่เชื่อแต่ก็ไม่ลบหลู่

“ไม่เอาอ่ะ” ส่ายหน้าพรืด

และที่เพิ่มความกลัวให้กับธีร์อีกก็คืออินทัชนั่นแหละ มาเล่าอะไรไม่เข้าท่าให้ธีร์ฟัง ลำบากเขาที่ต้องพาอาบน้ำ พากินข้าว เอาเป็นว่าในห้องมันไม่กล้าอยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้วล่ะ

“ก็เห็นคลั่งวันพวกนี้มากนี่ วาเลนไทน์ คริสมาสต์” ร่างแกร่งยังคงแขวะ

“เว้นวันนี้ไว้หนึ่งวันก็แล้วกัน”

“ทำไม กลัวหรือไง”

“บ่ะ บ้า...ใครจะไปกลัว ไม่มี๊!!” เสียงสูงเชียว

อย่างนี้แหละธีร์ เวลากลัวอะไรก็บอกว่าไม่กลัว เห็นแบบนี้มันน่าแกล้งจริงๆ เลย ให้ตายจริง ถ้าแกล้งให้กลัวจนร้องไห้จะเป็นยังไงนะ

ชักอยากจะปลอบเด็กน้อยขี้แยแล้วล่ะสิ หึหึ

ในขณะที่ธีร์กำลังนอนเล่นโทรศัพท์แบบลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังกลัวอะไร แล้วไม่รู้ว่าพัฒน์ลุกออกไปจากห้องตอนไหน ในจังหวะที่กำลังเงยหน้าจากโทรศัพท์ ไฟของห้องก็ดับพรึ่บจนธีร์สะดุ้งด้วยความตกใจ

“พ่ะ พัฒน์ มึงอยู่ไหนวะ” เรียกหาคนรักเสียงสั่น ยังไม่ได้กลัว แต่ตกใจ สักพักคำตอบที่ธีร์ได้กลับเป็นความเงียบที่อีกคนตอบกลับมาจนเริ่มรู้สึกใจไม่ดี หันมองไปรอบๆ เพื่อหาใครบางคนที่หายไปใน แต่แล้วก็เหมือนจะจับความผิดปกตินี้ได้ ถ้าหากว่าไฟดับจริง

ทำไมแอร์ยังทำงาน?

“ไอ้พัฒน์!!! มึงอย่ามาแกล้งกูนะเว้ย”

แต่แล้วคำตอบเดิมที่ได้รับก็คือความเงียบ

“ไม่เล่นแบบนี้นะเว้ย” เสียงเริ่มสั่น สายตามองไปรอบข้างอย่างหวาดระแวง คิดถึงหนังผีที่ดูขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ขนที่อยู่ของมันเฉยๆ ก็ลุกขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปง

รู้ว่าพัฒน์แกล้ง แต่มันก็อดกลัวไม่ได้จริงๆ

กรี๊ดดดดด...

เฮือก!!

ธีร์สะดุ้งจนตัวสั่น เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนดังมาจากที่ไหนในห้องนี้ เขารู้ รู้ว่าพัฒน์เปิดคลิปเพื่อแกล้งธีร์ และแน่นอนว่ามันทำสำเร็จ และตอนนี้ธีร์ทั้งโกรธทั้งกลัว ไม่กล้าลุกไปไหนเลย

“พ่ะ พัฒน์ ถ้ามึงไม่หยุดแกล้งกูนะ เลิกกัน!!!” ธีร์ตวาดคำเฉียดขาด ซึ่งอีกคนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแกล้งอย่างผิดปกติ

ร่ะ หรือว่า ของจริง

“ม่ะ ไม่นะ อึก ม่ะ ไม่ ลูกไม่ได้ทำอะไรผิด อย่ามาหลอกหลอนลูกเลย ฮึก ด่ะ เดี๋ยวจะทำบุญกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้นะ” ธีร์ยกมือไหว้แล้วเอ่ยละล่ำละลัก เสียงสั่น พูดอะไรไม่ออก

ตัวสั่นอย่างกับเจ้าเข้า ความมืดมิดของห้องที่พอจะมีแสงไฟจากข้างนอกช่วยไม่ได้ทำให้ธีร์หายกลัว แล้วยิ่งเอาผ้าคลุมโปงแบบนี้ จากที่เห็นห้องลางๆ ก็มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความมืด

โอ้ย!! กูกลัวจนเยี่ยวจะแตกแล้ว ไอ้ผัวตัวดีมันอยู่ไหนวะ รู้บ้างไหมว่าเมียมันกลัวขนาดนี้เนี่ย

พรืด!!

เสียงเลื่อนผ้าม่านทำเอาจิตใจของธีร์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่ก็พยายามทำใจโผล่หน้าออกไปมองเผื่อจะเป็นพัฒน์ที่เดินมาเลื่อนผ้าม่าน เท่านั้นแหละ จากที่เคยเห็นลางๆ กลับมองไม่เห็นอะไรเลย หากก็มีแวบหนึ่งรู้สึกเหมือนมีคนเดินผ่านหน้าไป ร่างตะคุ่มๆ ใหญ่นั่นทำเอาธีร์ถึงกับดีตัวขึ้นจากเตียงวิ่งออกไปด้วยความกลัว แต่เพราะมองไม่เห็นอะไร เลยทำให้พลาดท่าจะเตียงตกลงไปนอนกองที่พื้น ข้อเท้าพลิก

ตุ๊บ!

พรึ่บ!!

“โอ้ยยย” ร้องเสียงลั่นเมื่อข้อเท้าของตนมันพลิกอย่างแรง ประจวบเหมาะกับไฟที่สว่างขึ้น เจ้าของร่างสูงพัฒน์รีบก้าวมาหาธีร์ด้วยความตระหนก

“เป็นอะไรหรือเปล่า”

ธีร์ไม่ตอบอะไร แต่พยายามที่จะลุกขึ้นด้วยตัวเองหากก็ไม่เป็นผล ร่างแกร่งพยายามจะมาช่วยพยุงก็โดนมือขาวปัดออกไปอย่างไม่พอใจ พัฒน์ทนไม่ได้ก็ช้อนตัวคนตัวเล็กกว่าขึ้นอุ้มแล้วไปวางไว้บนเตียงตามเดิม มองใบหน้าคนรักที่บูดบึ้งไม่พอใจก็ถอนหายใจนิดๆ

คงจะแกล้งแรงไป...

“ไปไหนมา!”

“ก็อยู่แถวนี้แหละ”

“อ๋อ...แกล้งกู? หึหึ ดีเนาะ แล้วเป็นไง สนุกดีไหม ตลกดีไหมล่ะ” คำพูดน้อยอกน้อยใจประชดประชันดังออกมาไม่ขาดสาย พัฒน์เองก็รับฟังเพราะตนเป็นคนผิดจริงๆ แต่ก็ไม่ได้อยากให้ธีร์เจ็บเลยสักนิด

“กูขอโทษ”

“ชิ!! คิดว่าทำผิดบ่อยๆ แล้วก็จบลงที่ขอโทษเนี่ยนะ”

“อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ไปเลยน่า มา กูดูขาก่อนว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า” พัฒน์ว่าพลางนั่งลงที่ปลายเท้าอีกคนก่อนจะจับขาฝั่งที่เจ็บมาวางไว้ที่ตักเบามือ ธีร์เห็นแบบนั้นจากที่โกรธก็หายเป็นปลิดทิ้ง

“เจ็บไหม” ถามพร้อมกับบีบเบาๆ ที่ข้อเท้า ธีร์ส่ายหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ

“แกล้งกูทำไม”

“อยากเห็นมึงร้องไห้” ตอบไปตามตรง

“มึงจะบ้าหรือไง กูไม่ร้องเว้ย แต่หัวใจจะวายตาย”

“ขอโทษไง หายโกรธหรือยัง”

“ไม่หายง่ายๆ หรอก เล่นบ้าบออะไรก็ไม่รู้”

“ก็กูเห็นว่ามึงไม่สนใจวันฮาโลวีน ก็เลยจัดหน่อย จะได้มีความทรงจำในวันนี้ เป็นไงล่ะ” ยักคิ้วถามกวนๆ

“หุบปากไปเลย กูอยากนอนแล้ว” ธีร์ว่าแบบนั้น แต่พัฒน์ไม่ยอม ลูบขาเนียนที่มีกล้ามนิดๆ ของธีร์เบาๆ ธีร์มันเป็นคนไม่ค่อยมีขนเท่าไหร่ ไม่เหมือนกับเขา

“วันนี้วันฮาโลวีนนะธีร์” พัฒน์ถามเสียงเจ้าเล่ห์

“อะไร มึงสนวันแบบนี้ด้วยหรือไง”

“ก็เปล่า แต่ไหนๆ ก็เป็นวันนี้แล้วทำตามธรรมเนียมหน่อยเป็นไง”

“ไม่เว้ย ไร้สาระ”

“Trick or Treat ว่าไง ตอบสิ” พัฒน์ถาม แสยะยิ้มมุมปากไปให้ ธีร์เห็นแบบนั้นก็ไม่ไว้วางใจเท่าไหร่ แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

“กูไม่มีขนมจะให้ Treat ก็แล้วกัน” ตอบแบบนั้นก็ยกเท้าที่วางอยู่บนตักขึ้นมาตรงหน้าของพัฒน์ ซึ่งร่างสูงก็ส่ายหน้าไปมาก่อนจะจูบเบาๆ ที่ข้อเท้าของธีร์ ร่างโปร่งที่ไม่คิดว่าพัฒน์จะทำได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ รีบวางขาลงกับเตียงเหมือนเดิม ลุกขึ้นนั่งแล้วทำในสิ่งที่พัฒน์ไม่คาดคิด

“เฮ้ย! มึงทำทำไมวะ กูขอโทษ” ก้มลงกราบตรงตักร่างแกร่งทันที

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ให้เกียรติเรียกมันว่าพี่ แต่ยังไงมันก็เกิดเขาปีหนึ่ง เป็นพี่เขา อายุมากกว่าเขา แล้วเมื่อกี้มันจูบขาเขา ถึงว่ามันจะทำมาบ่อยก็เถอะ แต่ไม่ถึงข้อเท้าเลยขอบอก!!

“Shit!!!” พัฒน์สบถเสียงต่ำ ราวกับระงับอารมณ์อะไรบางอย่างที่พลุ่งพล่านขึ้นตอนที่เห็นธีร์ก้มกราบเขา

มึงจะทำให้กูหลงไปถึงไหน...

“เป็นอะไรไปอ่ะ” ธีร์เงยหน้าถาม ไม่เข้าใจว่าพัฒน์เป็นอะไร

“เมื่อกี้มึงเลือก Treat ใช่ไหม”

“อื้อ...มึงจะแกล้งอะไรกูล่ะ แต่ว่ามึงก็แกล้งไปแล้ว เพราะฉะนั้น นอนนะ!!” ธีร์พูดแล้วนอนลงเอาผ้าคลุมตัวเองทันที พัฒน์ลุกขึ้นไปปิดไฟ ธีร์เองก็เปิดไฟหัวเตียงเพื่อให้พัฒน์เดินกลับมาได้ จะปิดที่หัวเตียงก็ได้ แต่ไม่รู้ว่าจะเดินไปทำไม

ยังไม่ทันที่ธีร์จะหลับ ก็รู้สึกว่ามีอะไรยุกยิกๆ แปลกๆ ตามตัวของตน พอลืมตาก็พบว่าผ้าห่มมันพองใหญ่เป้นพิเศษ แน่นอนว่าพัฒน์คงมุดตัวเองอยู่ในนั้น

มันคิดจะทำอะไรเนี่ย แล้วมือ...เฮ้ย กระดุมหายไปตอนไหนวะ

“อ่ะ อื้อ พ่ะ พัฒน์ ทำอะไร” ถามเมื่อรับรู้ถึงมือร้อนที่กำลังลูบไล้ทั่วแผ่นอกและหน้าท้อง ก่อนที่เจ้าของร่างแกร่งจะคร่อมทับร่างของเขาเอาไว้ทั้งๆ ที่ตัวเองอยู่ในผ้า ส่วนธีร์ก็มีแค่หน้าที่โผล่พ้นออกมา

“เล่นผีผ้าห่ม” สิ้นคำตอบ ลิ้นร้อนก็แลบเลียเม็ดทับทิมสีหวานอย่างที่ร่างบางไม่รู้ตัว เนื่องจากมองไม่เห็น รู้สึกตื่นเต้นเพราะไม่อาจจะเดาได้ว่าคนตัวสูงจะสัมผัสตรงไหนบ้าง เขาทำได้แต่ร้องคราง บิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่านก็เท่านั้น

“อา..อ๊า..อืม” ธีร์พยายามผ่อนปรนลมหานใจเพื่อให้เสียงที่ออกมาเบาลงกว่านี้แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเดี๋ยวคนตัวใหญ่ก็ผละออกจากเม็ดทับทิม แล้วมารู้สึกที่บริเวณหน้าท้อง พอออกจากหน้าท้องไป มือใหญ่ร้อนก็ลูบไล้ซอกขาเรียวขาวที่เนียนสนุกมือ เขาลูบมันใกล้ๆ กับส่วนที่พองโตเต็มที่โดยไม่แตะส่วนนั้นของธีร์ราวกับกลั่นแกล้ง ร่างโปร่งก็พยายามยกตัวเองให้โดนกับกายแกร่งอย่างทนไม่ไหว

“เป็นไง หืม...”

“ย่ะ อย่าแกล้ง”

“ไม่นี่”

“กูรู้ว่ามึงก็ไม่ไหว อึก” ธีร์รู้ทันทุกอย่างที่เป็นพัฒน์ แล้วพัฒน์ก็รู้ทันทุกอย่างที่เป็นธีร์ เพราะฉะนั้นด้วยความที่อยากจะเห็นว่าพัฒน์ทำอะไร และมีสีหน้าแบบไหน ธีร์เลยเปิดผ้าที่คลุมร่างแกร่งออก ดวงตาใสสบเข้ากับสายตาที่หื่นกระหายอย่างปิดไม่มิดของพัฒน์ ก็ยกยิ้มมุมปากอย่างยั่วยวน ร่างผอมยกเท้าเสียดสีส่วนนั้นที่แข็งขืนรอการปลดปล่อยผ่านกางเกงนอนเนื้อดี

“นี่ไง...ส่วนนี้มันบอกกู”

“ฮืม...”





50%

 :katai4: :katai4: :katai4:

   ตอนพิเศษค่ะ มาช้าไปนิด มัวซุ่มอยู่ค่ะ ลงหลายเรื่องพร้อมกันก็แบบนี้แหละ แล้วจะมาต่อครึ่งหลังแบบเร็ววันนะคะ หุหุ หวังว่าคงจะไม่ค้างกัน
   
ทวงได้ เร่งได้ แต่ลงได้หรือเปล่าอีกเรื่อง แหะๆ เข้าไปพูดคุย ติดตามยูกิได้ที่แฟนเพจนะคะ
   https://www.facebook.com/sawachiyuki/

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
ว้ายยย. ผีผ้าห่มหื่น
รอต่ออีกครึ่งจ้า.   :hao6:

ออฟไลน์ k_keenny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aelfy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 78
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
หลังจากอ่านหนังสือเรียนมาหนักหน่วง
 เปิดมาว่าจะหาอะไรรีแรค
มาเจอตอนพิเศษจร้า ฟินกันไป
ตอนนี้ตื่นตัวมาก
กลับไปอ่านหนังสือเรียนอีก 10 เล่มยังไหว

ออฟไลน์ qilarsy39

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ขออีกครึ่งด่วน ค้างงงงงงง  :z13:

ออฟไลน์ sweetyswtcou

  • R.Chek SwtCou
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 155
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
เตรียมเลือดรอ  :impress2:

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
ฮาโลวันกับผีผ้าห่ม  :oo1: :oo1: :oo1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mooping-7

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-5
พัฒน์ยังขี้แกล้งไม่เปลี่ยนน้แงธีร์ยังน่ารักเหมือนเดิม  :mew1:

ออฟไลน์ kitwiphat

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-7
อยากได้แบบบบบนี้โว้ยชอบมากอะ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ Fragrant

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 859
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-0
ฮาโลวีนเร่าร้อน มันร้อนรัก  :haun4:

ออฟไลน์ neno.jann

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 456
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
พัฒน์เล่นแรงนะะ แหม่ คนมันกลัวอ่ะ รอรอรอรอ 50% หลังงงง :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Arzumi

  • #เจ้าหนูจาไม
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ขนมเก๊าะตัวธีร์งัย อิอิ :hao6:

ออฟไลน์ ♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥

  • เหรียญยังมีสองด้าน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2
ครึ่งหลัง จงมา  :z13:

ออฟไลน์ SawachiYuki

  • แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +261/-38
    • Fanpage
Trick or Treat ครึ่งหลัง




“ฮืม...” พัฒน์ครางต่ำ ค่อยๆ ผลักอกพัฒน์แล้วเป็นฝ่ายนั่งทับตัวร่างแกร่งแทน จัดการถอดกางเกงของพัฒน์ออกไป เหลือไว้เพียงเสื้อที่ตัวปลดกระดุมออกจนหมดไปแล้ว เพยงแค่กางเกงหลุดจากส่วนนั้น ความแข็งขืนก็ดีดผึงออกมาเผชิญโลกกว้าง ร่างโปร่งขยับนั่งทับที่ต้นขา จับส่วนนั้นแล้วรูดรั้งเบาๆ เรียกเสียงครางต่ำจากคนรักได้เป็นอย่างดี

“วันนี้ เซอร์วิสให้เป็นพิเศษก็แล้วกัน”

สิ้นเสียงนั้น ใบหน้าที่ยิ้มยั่วพัฒน์ก็อ้าเรียวปากครอบครองส่วนนั้นของพัฒน์เข้าไปแล้วปรนเปรอให้ร่างสูงรู้สึกสุขอย่างสุดความสามารถ ไม่บ่อยครั้งนักที่ธีร์จะทำแบบนี้ให้เขา ทั้งๆ ที่เขาชอบให้ธีร์ทำแบบนี้ให้แท้ๆ

“อา...” เสียงทุ่มต่ำครางออกมาด้วยความเสียวซ่านที่ปลายลิ้นร้อนของธีร์ไล้เลียที่ส่วนปลายของความเป็นชายของพัฒน์ ก่อนจะรู้สึกถึงความอุ่นที่ส่วนนั้นเมื่อร่างโปร่งใช้ริมฝีปากครอบครองอีกครั้งสลับไล่เลียตามความยาวของแก่นกายแกร่ง

“อืม...อือ” ธีร์เองก็ครางอื้ออึงด้วยความเคลิบเคลิ้ม กลืนกินมันราวกับเป็นไอศกรีมรสเลิศที่เจ้าตัวชอบทานมันบ่อยๆ มือแกร่งวางบนศีรษะเล็กของเขาแล้วจิกมันแน่น บังคับกดให้กลืนกินมันเข้าไปให้ลึกกว่านี้ แต่ธีร์ทำให้ไม่ได้หมดเพราะส่วนที่ยาวเกินไป พัฒน์เด้งเอวเข้ากระแทกจนธีร์สำลัก แต่ก็พยายามที่จะทำให้พัฒน์ปลดปล่อยในคราแรกให้ได้

“อา...ธีร์ อา ดีมาก ซี๊ด” พัฒน์ชมและเป็นคำชมที่ทำให้ธีร์ได้ใจ ตวัดปลายริ้นรัวเร็วจนพัฒน์แทบจะปลดปล่อยกับความเก่งของธีร์ ทั้งๆ ที่ทำให้เขาไม่บ่อยแท้ๆ ทำไมธีร์ถึงได้เก่งขึ้นทุกครั้งแบบนี้

พัฒน์มองการกระทำของธีร์ไม่วางตาบ้างคนตัวเล็กก็เงยหน้ามองเขา สายตาของธีร์เต็มไปด้วยความวาบหวาม ชวนให้รุ่มหลง และนั่นมันทำให้พัฒน์กัดฟันอย่างอดทน ร่างกายของเขาเกร็งจนกล้ามหน้าท้องขึ้นเป็นลอนสวย สวยจนมือบางเลื่อนไปสัมผัสมันด้วยความชอบใจ

“ธีร์ อา พอแล้ว อา” เขาไม่อยากจะปล่อยตอนนี้ แต่ดูเหมือนว่าร่างเล็กกว่าจะไม่ยอมและไม่ให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่ เพราะนอกจากที่เขาพยายามจะดันศีรษะของคนรักออกแต่ร่างโปร่งก็ขืนเอาไว้ ดูดกลืน ไล่เลียส่วนแข็งขืนของพัฒน์ต่ออย่างไม่ยอมแพ้ ความร้อนที่โพรงปากบางโอบอุ้มเอาไว้นั้นทำให้พัฒน์แทบจะระเบิดออกมาให้ได้ แต่ก็ไม่อยากจะให้ธีร์สำลักถ้าหากว่าเขาปล่อยเข้าไปทั้งๆ ที่ริมฝีปากของอีกคนยังครอบครองเอาไว้อยู่ ร่างแกร่งเกร็ง ลมหายใจแทบจะขาดห้วงเมื่อมองเห็นปลายทางรำไร ฟันครูดเข้าที่เนื้อเบาๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ ปลายลิ้นที่เพิ่มความเร็วมากขึ้น ปลายเล็บที่จิกเข้าที่ต้นขาแกร่งบังคับไม่ให้พัฒน์สวนกายเข้ามาลึก แต่ก็ดูเหมือนว่าจะห้ามไม่ได้ ธีร์หยุดขยับปลายลิ้นเพราะร่างสูงสวนกายขึ้นลงเข้าหาริมฝีปากเขาเองรุนแรงและเร็วขึ้นเมื่อใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง เสียงครางอื้ออึงในลำคอของธีร์บ่งบอกว่าเจ้าตัวก็กำลังหายใจไม่ออก เพราะโดนกระแทกรุนแรง ความร้อนผ่าวสวนเข้าออกรัวเร็วถี่ยิบพร้อมๆ กับเสียงครางแห่งความสุขของพัฒน์ที่คนรักอย่างธีร์ได้ยินก็รู้สึกดีใจไปด้วยที่ทำให้พัฒน์มีความสุขได้ขนาดนี้

“อา…”

สะโพกสอบสวนกายเร็วถี่ยิบ จนในที่สุดความร้อนผ่าวของแก่นกายแข็งแรงก็พุ่งทะลักเป็นน้ำรักคาวเต็มโพรงปากของคนรักที่สำลัก ซึ่งในในช่วงที่ร่างแกร่งปลอดปล่อยความเป็นชายที่ธีร์ครอบครองมันอยู่ลึกจนร่างเล็กกว่าตกใจ รีบผละออกมาก่อนที่มันจะออกมาหมด

“แค่กๆ” สำลักออกมาเพราะมันไหลลงคอเป็นบางส่วน

“หึหึ เป็นไงล่ะ” พัฒน์ถามยิ้มๆ

“ก็สำลักน่ะสิถามได้”

“แต่ก็ขอบใจ ที่ทำให้ขนาดนี้” พัฒน์เบือนหน้าหนีด้วยความเขิน มือก็ไม่รู้จะไปวางตรงไหน เลยคว้าที่ความเป้นายของพัฒน์อีกครั้ง ซึ่งร่างสูงก็เบ้หน้าด้วยความเจ็บ แต่เพียงแค่อุ้งมือเล็กของคนรักจับมันแล้ว ก็ขยายสู้มืออีกครั้งอย่างไม่อาจจะห้ามได้ ธีร์ก็ไม่ได้ว่าอะไร ลูบปลอบใจมันไปเบาๆ

“มึงจูบขากูนี่”

“หึหึ คราวหน้ากูจะเลียเลยถ้ามึงยอมทำแบบนี้”

“ไอ้บ้า”

“เอาจริงนะ” ธีร์คงจะไม่รู้ว่าพัฒน์หลงริมฝีปากที่คอยปรนเปรอให้เข้าเมื่อกี้มากแค่ไหน

“คิดว่าจะยอมหรือไง” ใบหน้าที่แดงซ่านด้วยความเขินนั้นหันมามองใบหน้าคมดุ ดวงตาที่ดุ สิ่งที่เขารักและเป็นของเขาทั้งหมด ธีร์ทำทุกอย่างเพื่อให้พัฒน์สนใจเขาคนเดียว มองเขาแค่คนเดียว

และรักเขาคนเดียว

“กูรู้...มึงยอมกูตลอดนั่นแหละ” พัฒน์ว่าแล้วค่อยดันตัวเองขึ้น ถอดเสื้อเชิ้ตที่เกะกะสายตาเขาออกไปจากตัวคนรัก ส่วนธีร์ก็ดึงเสื้อเขาออกไปด้วย

“รู้ดี”

ในเวลานี้ธีร์ไม่มีอารมณ์มาเถียงหรอก นอกจากปลดปล่อยความร้อนรุ่มของร่างกายที่พวกเขาได้ก่อมันขึ้นมา ริมฝีปากหยักบดจูบลงมาอย่างเร่าร้อนเมื่อผลักให้เขานอนลงตามทาบทับอย่างรวดเร็วไม่ให้หายใจทัน มือทั้งสองเกาะบ่าแกร่งจิกเกร็งเมื่อเสียวกระสันตามที่ที่ปลายลิ้นร้อนลากผ่าน ส่วนล่างเสียดสีกันไปมาร้อนระอุจนอยากจะหาน้ำมาดับ แต่ความร้อนนี้ไม่อาจจะดับได้ง่ายๆ

“อ๊า อื้อ…อ๊า ก่ะ กัดด้วย อ๊า”

“หึหึ” หัวเราะออกไปแต่ก็ยังทำตามคำสั่ง ฟันคมของพัฒน์กัดไปตามตัวของธีร์จนมันห้อเลือดหลายๆ ที่บนเนื้อขาวๆ ของธีร์

ไม่ต้องเล้าโลมอะไรมานักสำหรับพวกเขา พัฒน์ไม่รอช้า แยกขาเรียวออกจากกันข้างหนึ่งวางพาดไหล่เอาไว้ นิ้วแข็งแรงแหวกชั้นในออกไปแล้วแทงพรวดรวดเดียวไม่ให้ธีร์รู้ตัว เรียกเสียงครางยาวจากคนรักได้เป็นอย่างดี ใบหน้าขาวแดงซ่านตามแรงอารมณ์ การหอบหานใจถี่ขึ้นเนื่องจากความอึดอัดที่ช่องทางและคนตัวใหญ่ไม่ยอมขยับสักทีราวกับกลั่นแกล้ง เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาจำเป็นต้องขยับเองเพื่อให้พัฒน์สวนกายกลับ

ใบหน้าที่บิดด้วยความทรมานมองหน้าพัฒน์อย่างไม่พอใจ จนคนตัวใหญ่เด้งกายเข้าไปนิด เรียกเสียงครางของร่างโปร่ง แต่ก็หยุดเอาไว้เพื่อกลั่นแกล้ง

“อ่ะ ไอ้บ้า ข่ะ ขยับเดี๋ยวนี้”

“ครับผม”

เพียงเท่านั้นแหละจากคนขี้แกล้งก็กลายร่างเป็นคนที่กระหายในกามอารมณ์ สวนกายเข้าออกรัวเร็วรุนแรงกระแทกเข้าที่จุดกระสันจนธีร์ต้องร้องครางดังตามความหฤหรรษ์ที่ได้รับจากคนรัก ความร้อนรุ่มที่ส่วนล่าง แต่ก็เหมือนว่ายังไม่เป็นที่พอใจกับคนตัวเล็กกว่าเท่าไหร่ เลยจัดการผลักร่างสูงแล้วตามขึ้นนั่งทับส่วนแข็งแรงนั้นแล้วขยับเองแอ่นกายขึ้นพัฒน์เองก็บังคับตัวเองขึ้นนั่งทั้งๆ ที่ยังโดนคนรักควบคุมจังหวะเองอยู่ จนนั่งสำเร็จโดยมีคนที่โยกกายบนกายเขาอย่างเมามันส์อยู่บนตัก

“อ้ะ...อ๊า...พ่ะ พัฒน์” ธีร์สะดุ้งวาบเมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดแลบเลียอยู่ที่เม็ดทับทิมน่ารักของเขา อีกข้างก็บนขยี้จนร่างกายพาลหมดแรงเอาเสียดื้อๆ หากแต่เขาก็ยังเพิ่มแรงโยกกายให้เร็วและแรงขึ้น เขาชอบ...ชอบที่ส่วนแข็งแรงมันโดนจุดเสียวกระสัน

มืออีกข้างก็มาช่วยในส่วนด้านหน้าของคนรักที่เสียดสีหน้าท้องเขาอยู่ กลายเป็นว่าโดนกระตุ้นความเสียวซ่านทั้งสองทาง เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหลงมัวเมากับความลุ่มหลงแห่งกามอารมณ์นี้อย่างไม่มีทางที่จะโผล่ขึ้นมาได้ ความอันตรายของพัฒน์ทำให้เขาเสพติดขึ้นทุกวันๆ หากแต่ความอันตรายนี้เป็นความอันตรายที่ทำให้เขาอบอุ่นที่สุด บางครั้งก็ร้อนรุ่มแผดเผาเขาจนทรมาน บางครั้งก็กลายเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ เป็นทุกๆ อย่างของเขา

“อ่า ดีมาก...อา...ที่รัก”

พับ พับ พับ

ราวกับคำว่า ที่รัก ของพัฒน์เป็นยากำลังชั้นดีที่ทำให้ธีร์ควบม้ารุนแรงมากขึ้น ช่องทางตอดรัดแก่นกายแน่นจนพัฒน์ครางลั่นไม่แพ้กัน ท่านี้ทำให้ความเป็นชายของคนตัวสูงเข้าไปลึกกว่าที่เคย

ลืมหมดทุกสิ่งทุกอย่าง มีเพียงความหฤหรรษ์ที่เขาสองคนกำลังมัวเมามันอยู่ พัฒน์สั่งให้คนรักเพิ่มแรงมากขึ้นมากว่านี้ เพื่อพุ่งทะยานสู่สวงสวรรค์ที่ตามหา

“เร็วอีกธีร์ อ๊า เร็วอีก อึก อืม...ดีมาก อา”

“อ๊า...พ่ะพัฒน์ อา ม่ะ ไม่ อ๊า..ไหวแล้ว อ๊า ไม่ไหว” คนตัวเล็กขยับรัวเร็ว ส่ายหน้าไปมาบ่งบอกว่ากำลังถึงสวรรค์รำไร มือแกร่งช่วยจับที่สะโพกแล้วสวนกายขึ้นรับสัมผัสอย่างทนต่อไปไม่ไหวเช่นกัน ริมฝีปากของพัฒน์ปิดริมฝีปากคนรัก ทั้งคู่แลกความวาบหวามก่อนจะผละออกมาครางเสียงดังเมื่อช่องทางรัดความเป็นชายของพัฒน์อย่างแน่น ปล่อยน้ำรักเปรอะหน้าท้องที่มีกล้ามลอนสวย ส่วนพัฒน์เองก็ปล่อยไอความร้อนของตนเข้าไปในช่องทางคับแคบ

“อ๊า...า...า...”

“อืม...” ครางในลำคอเสียงต่ำแต่ลากยาว

“ฮ้า...” ธีร์สูดลมหายใจเข้าออกแรงๆ ด้วยความเหนื่อย พัฒน์เองก็มีแค่หอบเล็กน้อย เพราะวันนี้ไม่ค่อยได้ออกแรงมาก ส่วนคนที่ออกแรง นี่ไง นั่งหายใจไม่ทันอยู่นี่

ธีร์พยายามหายใจให้เข้าจังหวะปกติยกกายของตนออกแต่งยังคงนั่งทับหน้าตักแกร่งเอนตัวไปข้างหน้าทาบทับพัฒน์อย่างหมดแรงจนทั้งคู่ล้มตึงไปบนเตียงนุ่ม ลมหายใจร้อนของทั้งคู่เป่ารดกกหูของกันและกันและเป็นธีร์เองที่แลบเลียใบหูสะอาดของพัฒน์ ร่างแกร่งหัวเราะเล็กน้อยที่เห็นอาการที่ไม่มีทีท่าว่าจะมอดดับของคนตัวเล็กกว่า ที่นานๆ ทีจะคึกได้แบบนี้ที

“ยังไม่เหนื่อยหรือไง” พัฒน์ถาม

“ไม่!!”

“เป็นอะไร ทำไมวันนี้คึก”

“เปล่านี่”

“หรือเพราะที่กูจูบเท้ามึง”

อึก!

ท่าทางที่นิ่งไปแบบนี้ เขาก็รู้คำตอบที่ต้องการได้เป้นอย่างดี นั่นก็หมายความว่า ธีร์อ่อนไหวกับการที่เขาจูบที่เท้าสินะ แน่นอนว่านั่นมันหมายความว่ายอมสิโรราบ...

แบบนี้นี่เอง ที่ทำให้ธีร์มันคึกเป็นพิเศษ

“นอกจากท้ายทอยแล้ว ก็มีที่เท้าด้วยสินะ อืม...กูจะจำไว้”

“หยุดแซวได้แล้ว”

“แล้วจะให้ทำอะไรล่ะครับ ที่รัก...” ให้ตายสิ ธีร์แทบจะละลายไปกับคำหวานนี้ของพัฒน์ชะมัด แต่ก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวมันจะหาว่าธีร์อ่อนหัด ไม่ได้ๆ

ต้องทำให้มันรู้ว่าชั้นเชิงเราน่ะ ก็ไม่แพ้มัน!!

“แหม...ก็รู้อยู่นี่ครับ สนองเมียหน่อยคงไม่เหนื่อยไปก่อนนะ” หยิบตาให้ทีหนึ่งเพื่อโปรยเสน่ห์ ที่อินทัชมันแนะนำมาว่าถ้าเขาทำแบบนี้ผู้ชายทุกคนจะสิโรราบต่อเขา

“อย่าไปส่งสายตาแบบนี้ให้ใครนอกจากกูเข้าใจไหม!” สั่งเสียงเครียด ส่งผลให้ธีร์หัวเราะอย่างผู้ชนะ เห็นว่าบางทีเขาควรจะหัดยั่ว หัดส่งสายตาให้พัฒน์บ้างเสียแล้ว

มันจะได้ตายคาอกเขา หึหึ...

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามเฝ้าเองสิ” ธีร์เบียดกายเข้าหายอย่างยั่วยวน ทำเอาใบหน้าคมดุแสยะยิ้มอย่างกับเสือร้ายพร้อมตระครุบเหยื่อ และเป็นไปตามนั้น มือใหญ่เริ่มเคลื่อนไปตามร่างกายเขาแล้ว

“แน่นอน เมียทั้งคน”

ไม่มีอะไรที่จะพูดคุยกันอีก นอกจากเสียงครางที่ดังออกมาผะแผ่วสลับดังลั่นของคนทั้งคู่...


คู่รักที่เหมาะสมกันที่สุด...

...

...

...


“ว่าไง มีอะไรถึงได้โทรมาเวลางาน”

(วันนี้กลับบ้านเร็วๆ ล่ะ)

“อะไร มีอะไรหรือเปล่า น้ำเสียงมึงไม่น่าไว้ใจมาก”

(เบื่อเมียรู้ทัน)

กูรู้ทันมึงทุกอย่างนั่นแหละพัฒน์ บางเรื่องน่ะนะ เพราะบางเรื่องมึงก็ลึกล้ำเกินกว่าที่คนอย่างกูจะเข้าถึงได้ แล้วไอ้เรื่องที่กูรู้ทัน ดันเป็นเรื่องบนเตียงเนี่ยแหละ

“มีอะไร”

(กูสั่งชุดพยาบาลมา อยากให้ใส่ว่ะ)

ให้ทายว่าธีร์จะตอบยังไง แต่ก่อนตอบลองนึกตามสีหน้าของธีร์ตอนนี้ก่อน เขาหลับตาแน่น มือข้างขวากำปากกาแน่น กัดฟันอย่างระงับอารมณ์ หลับตา คิ้วกระตุก

คงไม่ใช่อาการของคนที่อารมณ์ดีใช่ไหม

“ไปตายซะ!!!”

แล้วเขาก็วางสายไปทันที นับวันพัฒน์ยิ่งหื่น มีอุปกรณ์เข้ามาช่วยในเรื่องบนเตียงเรื่อยๆ จนเขายิ่งเสพติดไปกับมัน นี่แหละคือเหตุผลที่เขาอยากจะเลี่ยง

เพราะเขาดันชอบนี่ไง น่าโมโหชะมัด


อีกทางด้านหนึ่ง ร่างสูงก้มมองโทรศัพท์ที่เพิ่งจะตัดสายเขาทิ้งไป นึกถึงใบหน้าธีร์ที่มีความหงุดหงิดอยู่บนใบหน้าก็ยิ่งยิ้มอย่างสนุกที่ทำให้คนรักโมโหได้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ครับ”

“ว่าไง อารมณ์ดีเชียว” คนที่เข้ามาในห้องทำงานของพัฒน์เอ่ยแซว

“นิดหน่อยน่ะครับ”

“ไอ้ธีร์?”

“ครับคุณดิน”

“หึหึ...ฉันกับไอ้เพลิงคุยกันตั้งแต่วันแรกแล้วว่า พวกแกสองคนนี่ไม่น่าจะไปกันรอด” เป็นประโยคที่ไม่เข้าหูอย่างแรง แต่ก็ไม่กล้าเถียงเจ้านายไป

“อย่าทำหน้าอย่างนั้น ไอ้ที่ไปไม่รอดนั่นคือ ไม่ทะเลาะกันตลอดหรอก เดี๋ยวก็ได้กันเอง สุดท้าย ก็เกลียดกันไม่รอดจริงๆ หึหึ”

“นี่คุณดินแซวคนอื่นเป็นด้วยหรือครับ” พัฒน์อดไม่ได้ที่จะถาม

“เมียสอน” ยักคิ้วกวนๆ ให้ ซึ่งพัฒน์ก็พยักหน้าเข้าใจ

“มีเมียเด็กก็ระวังนะครับ ไอ้เด็กนั่นก็ไม่ธรรมดาอยู่”

“พูดแล้วก็ขึ้น ขอตัวไปโทรเช็คเมียก่อน”

แล้วปฐพีก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้พัฒน์มองตามนิ่งๆ สรุปว่าตนก็ไม่รู้ว่าเจ้านายเข้ามาหาทำไม...พูดถึงเมียนิดเดียวก็ตรงดิ่งไปแล้ว

“เดี๋ยวก็คงโทรมา”

ว่าแล้วก็นั่งหน้านิ่ง ใบหน้าเคร่งขรึมทำงานที่ค้างคาต่อไปอย่างตั้งใจ เพื่อให้มันเสร็จไวๆ แล้วรีบกลับไปหาธีร์ที่บ้าน...







100%


 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:


ครบ 100 แล้วยู ใครไม่เม้นท์นี่โกรธ ตอนพิเศษหน้าก็จะลงช้าอีก โฮะๆ กำลังใจ หวังว่าทุกคนคงไม่ลืมพี่พัฒน์พี่ธีร์ (บทจะหวานก็หวาน บทจะปัญญาอ่อนก็ไปกัน)

พูดคุยกับยูกิ ทวงนิยาย หรือระบายความรู้สึก ไปที่แฟนเพจได้เลยนะคะ

https://www.facebook.com/sawachiyuki/


ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
อุ้ยๆๆ. มีชุดพยาบาลด้วย
ชอบคู่นี้พอบทจะหวานก็สุดๆไปเลย
ขอบคุณค่ะยูกิ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ painture

  • work hard play hard <3
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 260
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
treat  ด้วยผีผ้าห่มซะหน่อยย


จับใส่ชุดนางพยาบาล 55555555555 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:


ออฟไลน์ tempo_oil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
พัฒน์ปากหวานขึ้นเยอะเลยยยยยย

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะ :pig4:


ออฟไลน์ Fragrant

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 859
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-0
 :m25: :m25: :m25: เฮือกเร่าร้อน ธีร์ขี้อ้อนขึ้นเยอะเลย พัฒน์ก็ปากหวาน ส่วงเรื่องบนเตียงนี่เร่าร้อนกว่า 55555
รอๆ ตอนพิเศษต่อไปจ้า รักคนแต่ง  :กอด1:

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
อยากได้ชุดพยาบาลลลล

ออฟไลน์ mooping-7

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-5
อยากเห็นธีร์ใส่ชุดพยาบาลแว้ววววววว

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด