*ลงสองตอนรวดนะคะ 31 กับ 32
เสพติดอันตราย...รักผู้ชายพันธุ์โหด
ตอนที่ 31
“ฟังกูก่อนได้ไหม” พัฒน์พยายามที่จะเข้าถึงอีกคนเมื่อเดินทางกลับมายังเกาะส่วนตัวของโรมัน ธีร์เองก็พยายามที่จะเดินหนีตั้งแต่ลงจากเรือ
“ไม่มีอะไรต้องฟัง”
“อย่ามางี่เง่าน่า” พัฒน์ว่าไปอย่างนึกรำคาญกับความดื้อด้านของอีกคน
“ก็เลิกยุ่งกับกูไปสิ” ธีร์ยังคงใจแข็งและเย็นชาใส่
“พรุ่งนี้เราก็กลับกรุงเทพแล้วนะ”
“แล้วไง”
“ช่วยทำให้วันนี้เป็นวันที่ดีหน่อยได้ไหม” พัฒน์พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
ก็บอกแล้วไง ถ้าเป็นคนอื่นไม่มีทางที่พัฒน์ต้องมาตามง้อ ตามขอโทษ ตามปรับความเข้าใจแบบนี้หรอก นั่นเป็นเพราะร่างบางที่
กำลังเดินหนีเขาตอนนี้ เป็นคนเดียวกับที่เขาแคร์ และเปิดใจให้เข้ามา
ทั้งๆ ที่เคยบอกว่าต้องไม่ใช่ผู้ชาย และต้องไม่ใช่มัน
สุดท้ายก็ไปไม่รอด...
“มึงหาเรื่องกูก่อนเอง อย่าลืมนะว่ามึงตบหน้ากูเมื่อกี้” ธีร์เถียง
“กูไม่ได้ตั้งใจ”
“แต่มึงก็ทำไปแล้ว”
ธีร์ออกวิ่งด้วยความรำคาญที่คนตัวใหญ่เอาแต่ตามแก้ตัวอยู่อยู่อย่างนั้น เกิดมาทั้งชีวิตธีร์ยังไม่เคยรู้สึกน้อยใจใครที่ไม่ใช่พ่อกับ
แม่ได้มากขนาดนี้เลย
ก็เพราะว่าเขารักมาสินะ มันถึงได้รู้สึกอะไรเป็นเด็กๆ แบบนี้
มึงโตแล้วนะธีร์ ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ แต่มันก็น่าน้อยใจไหมล่ะ อยู่ๆ ก็เดินมาตบหนน้าเขา ที่สำคัญเป็นเหตุผลที่เขาไม่ชอบใจสุดๆ
แล้วมันยังมีหน้ามาว่าเขาทำให้มันเดือดร้อนด้วยนะ!!
“ไอ้นี่!” พัฒน์กัดฟันแน่น แล้ววิ่งตามธีร์ทันที เมื่อประชิดเข้ากับตัวอีกคนได้ พัฒน์ก็ขัดขาอีกคนให้ล้มลงกับพื้นทราย
ฟุบ!!
“โอ้ย! ไอ้ห่าพัฒน์ มึงนี่มัน...เจ็บนะโว้ย!!” ธีร์ที่นั่งกองอยู่บนพื้นซ้าย แหงนหน้ามองคนที่กำลังนั่งลง ชั่วพริบตาเดียวที่ธีร์กำลัง
ตกใจ ร่างของตนก็ถูกอีกคนช้อนขึ้นอุ้ม
อ่ะ อุ้ม!!
“ไอ้พัฒน์ปล่อยนะเว้ย กูไม่ใช่ผู้หญิง อย่าอุ้มกูแบบนี้” ธีร์ดิ้นสุดแรง ต่อให้ตกลงไปเจ็บตัวอีกครั้งเขาก็ยอม แต่ใครก็ห้ามพัฒน์ไม่
ได้แล้วล่ะคราวนี้ เพราะใบหน้าของพัฒน์ไม่ได้ฉายแววเรียบนิ่งเหมือนปกติ แต่เต็มไปด้วยความโมโหที่ทำให้ธีร์ต้องหยุดดิ้น
ต่อให้กำลังเป็นฝ่ายโกรธอยู่ แต่เจอโหมดแบบนี้เขาก็กลัวเหมือนกัน
แล้วที่พัฒน์กำลังโมโหอยู่ นั่นเป็นเพราะพูดอะไรไปธีร์ก็ไม่ฟังเขาเลยสักนิด แบบนี้ก็พูดดีๆ ไม่ได้แล้วล่ะ ต้องเปลี่ยนเป็นไม้แข็ง
ก่อนอื่นต้องพาไปที่ส่วนตัว ที่ที่ไม่มีใครสามารถเห็นพวกเขาได้ก่อน
...
...
ตุ้บ!!
พัฒน์ทิ้งตัวของธีร์ลงบนเตียงนุ่มในห้องพักของทั้งคู่ ร่างโปร่งรีบดิ้นหนีไปชิดกับตัวเตียง เอาผ้านวมสีขาวขึ้นคลุมตัวเองเอาไว้
เพื่อป้องกันตัว
“ทำท่าทางเหมือนผู้หญิงที่กำลังถูกข่มขืนนะมึง” พัฒน์กอดอกมอง
“มึงไปให้พ้นหน้ากูเลยนะ”
“มึงจะโกรธอะไรกันนักกันหนา”
“เรื่องของกู ถ้ามึงไม่รู้ก็เงียบไปเลย”
“ที่กูตบมึงน่ะ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะเว้ย ตอนนั้นกูทั้งโมโห ทั้งหงุดหงิดที่ไม่เห็นมึงยืนอยู่ที่เดิม” พัฒน์บอกความจริงออกไป
ถ้าหากว่าต้องเผยความอ่อนโยนให้ใครเห็น พัฒน์ก็ขอให้คนที่เขาอยากให้เห็น เห็นมันคนเดียวดีกว่า...
“แล้วทำไมมึงต้องหงุดหงิดขนาดนั้น กูสามารถจัดการได้น่า”
“นั่นก็เพราะกูเป็นห่วงมึงไง!!!” พัฒน์พูดโบอกไปเสียงเข้ม
เข้าใจเขาสักทีเถอะ ว่าที่เป็นแบบนั้น คือเป็นห่วงทั้งนั้น
ธีร์ที่ได้ยินคำตอบที่เกินคาดฝันและไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำตอบนี้จากร่างแกร่งที่ยืนอยู่ตรงหน้า จึงได้แต่นั่งอึ้งเหมือน
ไม่มีสติอะไร ในหูก็ยินประโยคเดิมซ้ำๆ ความร้อนวิ่งไปทั่วทั้งหน้า พยายามเม้มปากแน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองยิ้มออกมา
หาย...หายโกรธ หายโมโห หายน้อยใจเป็นปลิดทิ้ง
กูเป็นห่วงมึง!
กูเป็นห่วงมึง!!
กูเป็นห่วงมึง!!!
“โอ้ยยย...”
พรึบ!
ธีร์ได้ยินแต่ประโยคนี้จนหัวใจเต้นแรงจนแทบจะเป็นบ้าแล้ว เขาเอาผ้านวมขึ้นคลุมโปงแล้วยิ้มกว้างออกมาเพราะทนฝืนไว้ไม่อยู่
“เป็นไรไปวะ” พัฒน์ถามแอบยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นท่าทีของธีร์
ถ้าเขาได้ยินไม่ผิด เสียงมันอยู่ใกล้ๆ เขามากๆ เลย ธีร์เปิดผ้าออกก็พบว่าอีกคนยื่นหน้ามาชิดเขามากๆ นี่ขนาดคนตัวใหญ่ขึ้นมา
บนเตียงแล้ว ธีร์ยังไม่รู้สึกถึงเลยสักนิด
“อ่ะ ออกไปเลยนะเว้ย”
“กูก็เปิดแอร์แล้วนะ” พัฒน์พูดยิ้มๆ แต่ยังคงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางมากกว่านี้ จนต้องพิงหลังกับพนักเตียง หมอนก็ถูกหยิบขึ้น
มากั้นหน้าคมไม่ให้ขยับเข้ามาอีก
“ทำไม” ถามเสียงสั่น
“เหมือนมึงจะร้อน หน้าแดงซะ”
พรึ่บ!!
เป็นอีกครั้งที่ธีร์เอาผ้าห่มขึ้นคลุมโปงเพื่อหลบหน้าคนที่ส่งสายตาเจ้าล่ห์ให้ ทำไมธีร์จะไม่รู้ว่าสายตาแบบนั้นมันหมายความยังไง
ถ้าไม่ใช่ต้องการตัวเขา
“ทำไมต้องหนี”
“กูไม่ได้หนี” เสียงอู้อี้ดังขึ้นตอบ
“ถ้าไม่ได้กำลังหนีหน้า มึงก็เอาผ้าออกจากหัวสิ”
“ไม่เอา กูจะนอน”
“นอนบ้าอะไรล่ะ ตัวมึงมีแต่ทราย อย่าลืมนะว่ามึงล้มเมื่อกี้” พัฒน์ขัด
“แล้วใครที่มันเป็นคนทำกูล้มวะ! อืม…” ธีร์เอาผ้าออกจากศีรษะแล้วต่อว่าร่างสูงอย่างโมโห ยังไม่ทันที่ร่างบางจะต่อว่าอีกคนจบ
ริมฝีปากของพัฒน์ก็เข้าประกบปิดปากธีร์อย่างจาบจ้วง มือสวยของธีร์ดันหน้าอกแกร่งเอาไว้แต่ก็ไม่ได้ออกแรงมากนัก พัฒน์ปรับ
องศาการจูบไปมา ธีร์เองก็ตอบรับอย่างดิบดี ไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืนอย่างจริงจัง จึงสร้างความพอใจให้กับพัฒน์
อีกคนโจมตีเพราะรู้สึกว่าธีร์ทำตัวน่ารัก ส่วนอีกคนยอมเพราะคนที่ทำคือคนที่เขา...รัก
พัฒน์ดึงขาอีกคนให้เลื่อนตัวลงนอนแล้วจัดการขึ้นคร่อมร่างโปร่งบางเอาไว้ให้อยู่ในอาณัติของตน มือของเขาจัดการถอดเสื้อผ้า
ของธีร์ออกไปอย่างรีบร้อน ริมฝีปากก็ทำหน้าที่ของมันทั้งบดจูบ สลับซุกไซร้ซอกคอ ขบเม้มทำรอยเอาไว้ทุกที่ที่ริมฝีปากลาก
ผ่าน
“อื้อ” ครางออกมาเมื่อริมฝีปากร้อนครอบครองยอกอกเล็กของธีร์ เสื้อผ้าที่เคยใส่ตกไปอยู่ข้างเตียงอย่างรวดเร็วโดยฝีมือของ
พัฒน์ แน่นอนว่าทั้งเนื้อทั้งตัวของพัฒน์ก็ถอดออกทีละชิ้นอย่างไม่เร่งรีบ จนหมดไป สองร่างแนบสัมผัสกันอย่างเร่าร้อน อารมณ์
ที่ถูกกระตุ้นทำให้ธีร์มีอารมณ์ขึ้นมาจนแทบจะประทุออก
ปลายลิ้นร้อนทั้งดูดดุน ตวัดไปมาบนเม็ดทับทิมสีหวาน อีกข้างก็ใช้มือเค้นคลึงอย่างหนัก ทำเอาร่างบางเกร็งไปทั้งร่าง ความรู้สึก
เสียววาบแล่นปราดไปทั้งช่องท้อง ร่างสูงไล่จูบไปข้างบนคืน สร้างรอย ขบเม้มที่ซอกคอขาว ไปกกหูขาว แล้วแลบเลียเบาๆ
ทำเอาไรขนอ่อนลุกไปทั้งตัว พัฒน์สัมผัสและทำรอยทุกที่ที่สามารถทำได้ เพื่อแสดงความเจ้าของ มือข้างหนึ่งก็ยังคงบดอยู่ที่
เม็ดทับทิมสลับข้างไปมา ระหว่างนั้นก็ฟังเสียงครางแผ่วเพราะสัมผัสร้อน ที่กระกระตุ้นพัฒน์ไปด้วย ร่างแกร่งแสยะยิ้ม กดปากจูบ
เข้าริมฝีปากบางที่เริ่มจะแดงเพราะแรงเอาแต่ใจของเขา
พัฒน์ค่อยๆ เปลี่ยนมาสัมผัสอีกคนเบาๆ อย่างอ่อนโยน เพื่อที่จะทดสอบอะไรบางอย่าง แต่มันก็เป็นการกระทำที่เขาเองก็ต้องอด
ทนมากๆ เพราะพัฒน์เป็นคนชอบอะไรที่มันรุนแรงอยู่แล้ว แต่ต้องมีผ่อนความรุนแรงลงเพื่อให้ธีร์เป็นฝ่ายร้องขอ
แม้ว่าตอนนี้ก็แทบจะเผด็จศึกธีร์เต็มทีแล้วก็ตาม
“พ่ะ...พัฒน์” เรียกชื่อของร่างหนาเสียงสั่น ร่างกายอ่อนระทวยเพราะความอ่อนโยนที่ไม่เคยได้รับเลยในการร่วมรักแต่ละครั้ง
แล้วมันจะแปลกไหม ที่เขาไม่ชอบการร่วมรักที่อ่อนโยนแบบนี้
“ว่าไง”
“ม่ะ...มัน อึก มัน...ทำไม” ธีร์บอก
“อะไร” หน้าของพัฒน์ที่ตอนนี้เจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา จากตอนแรกร่างสูงก็ทำมันแบบรุนแรงแล้วนะ แต่จู่ๆ ก็ลดจังหวะการ
ประโลมเขาแบบเบาลงจนธีร์บิดกายไปมาไม่ได้ดั่งใจ
“ย่ะ อย่า อ้ะ ช้าไป ม่ะ มัน เบาไป” แม้จะฟังไม่ได้ศัพท์ แต่ใจความสำคัญของประโยค พัฒน์เข้าใจมันเป็นอย่างดี
“อะไรช้า อะไรเบา”
“ก่ะ...ก็มึงนั่นแหละ”
“กูทำไม”
“อึก...” ธีร์ไม่ตอบ ส่ายหน้าไปมา ฟันกัดริมฝีปากล่างเอาไว้ไม่ให้ครางออกมา เพราะมือแกร่งเลื่อนลงไปที่แก่นกายของธีร์ที่โต
เต็มที่ ความร้อนจากฝ่ามือทำให้ธีร์สีขาไปมากับเตียง เจ้าคนโหดทั้งลูบไปตามความยาว ทั้งบีบ ทั้งเล่นกับส่วนปลาย ถ้าสามารถ
ช่วยตัวเองได้ เขาทำไปนานแล้ว ไม่รอให้พัฒน์แกล้งอยู่แบบนี้
“มึงยอมรับมาว่ามึงชอบความรุนแรง แล้วกูจะทำตามที่มึงต้องการ”
ที่ผ่านมามันยังไม่เข้าใจทุกอย่างอีกหรือไง มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังอยากจะให้เขายอมรับไปถึงไหน แค่การกระทำมันก็ยอมรับมา
มากพอแล้วไม่ใช่หรือไง
“เออ...”
ธีร์รับไปอย่างช่วยไม่ได้ และร่างสูงที่ได้ยินคำตอบที่น่าพอใจก็เริ่มระบายอารมณ์ลงไปกับร่างกายของธีร์อย่างหิวกระหาย ปลาย
ลิ้นรัวเร็วที่เม็ดทับทิม มือก็จัดการดึงแก่นกายของธีร์ไปมา ทำให้ธีร์ครางเสียงเสียงหวานด้วยความเสียวซ่าน มือเล็กเกาะไหล่
หนาเอาไว้แล้วบีบแรงๆ ระบายความรู้สึกที่ปั่นป่วนภายใน
“อ๊า แรงๆ ร่ะ เร็ว อ้ะ” ครางปนหอบ หน้าแดงก่ำร้องเรียกคนที่กำลังกอบกำความเป็นชายของตนเอาร้องขอให้รีบทำให้เขาปลด
ปล่อยเสียที แต่ก็ยิ่งขออีกคนยิ่งแกล้ง มือใหญ่หยุดจากสิ่งที่กำลังทำ ซึ่งธีร์ก็ช้อนตาที่เต็มไปด้วยหยาดอารมณ์มองเขา ซึ่งมัน
ทำให้พัฒน์ทนไม่ไหวเอง เขาขยับรวดเร็วขึ้น รุนแรง เรียวขาสวยจิกเกร็งกับเตียงนุ่ม ปากหน้าก็พรมจูบ ทั้งกัดตามแผ่นอก
หน้าอกเรียบเนียน จนเกิดรอยแดงๆ ไปทั่ว มือขาวเปลี่ยนจากเกาะบ่ามาขย้ำศีรษะของร่างสูงแทน เพราะใบหน้าของพัฒน์เลื่อน
ต่ำลง ก่อนจะปล่อยมือจากแก่นกายอีกครั้ง และใช้อย่างอื่นครอบครองอีกที
“อ๊า ม่ะ ไม่” ธีร์รีบร้องห้ามเพราะโพรงปากร้อนเข้าครอบครองแก่นกายของเขาอย่างไม่นึกรังเกียจ ธีร์ส่ายหน้าไปมาด้วยความ
เสียวซ่า เสียงครางกระเส่าดังไปทั่วห้อง ไม่คิดมาก่อนว่าพัฒน์จะกล้าทำขนาดนี้กับเรา นี่เป็นครั้งแรกที่พัฒน์ใช้ปากสัมผัสส่วนนั้น
ของเขา ซึ่งมันทำให้ธีร์รู้สึกแปลกๆ ไปด้วย
เสียงหวานดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเมื่อพัฒน์เพิ่มความเร็ว ปลายลิ้นหนาตวัดไปมาที่ส่วนปลาย ทำเอามือเล็กขยำกลุ่มผมสีดำของ
พัฒน์อย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์วาบหวาม
เมื่อใกล้ถึงจุดปลายของอารมณ์ ใบหน้าสวยของธีร์เชิดขึ้นเล็กน้อย สะโพกก็สวนรับสัมผัสของโพรงปากร้อนของคนตัวใหญ่ ก่อน
ที่ร่างขาวจะกระตุกไปทั้งร่างเมื่อพัฒน์ช่วยชักนำสู่การปลดปล่อย พัฒน์กลืนส่วนที่อยู่ในปากเข้าไปอย่างไม่รังเกียจ ทำเอาธีร์
ที่นอนหอบมองดูด้วยความรู้หลากหลาย
ทำไมมันถึงได้กล้ากลืนของเราไปแบบนั้น
“ด่ะ เดี๋ยว”
ร้องห้ามไปก็ไม่ทัน เพราะพัฒน์ไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กกว่าหายเหนื่อยจับขาขาวแยกออกจากกันทันที ธีร์เม้มปากแน่นเมื่อปลาย
นิ้วแข็งแรงแกล้งสะกิดที่ช่องทางสีหวาน ให้ธีร์สะดุ้งและเสียววาบเล่น แต่เหมือนว่าร่างกายจะรู้หน้าที่ดีถึงได้ขยิบรอแบบนี้ เพราะ
ไม่มีเจล เขาเลยต้องใช้นิ้วเบิกทางกับน้ำที่ธีร์เพิ่งปล่อยมาแทนเจลหล่อลื่นเพื่อรอรับความใหญ่โตที่จะเข้าไป
“อ้ะ” ร่างโปร่งสะดุ้งเฮือก รู้สึกเหมือนคนเพิ่งจะโดนครั้งแรก แต่เปล่าเลย เขาแค่รู้สึกตื่นเต้น และจินตนาการอยู่ตลอดว่าจะเกิด
อะไรขึ้นบ้าง เมื่ออีกคนสอดนิ้วแกร่งเข้ามาเลยตกใจ นิ้วแกร่งสอดเข้าไปทีละนิ้ว ก่อนจะดึงออกมาจับธีร์ให้นอนคว่ำลง แล้วสอด
นิ้วเข้าไปที่เดียวถึงสาม ร่างโปร่งไม่รู้สึกเจ็บอะไรแล้ว แต่แค่รู้สึกอึดอัดและแอบแสบเล็กน้อยเมื่อไม่มีเจล
นี่ขนาดนิ้วยังแสบแบบนี้ แล้วไอ้นั้นจะขนาดไหนวะ
เพี๊ยะ!!
มือใหญ่ตบเข้าที่สะโพกกลมตึงอย่างแรงหลายที ทำเอาธีร์ครางด้วยความเจ็บ แต่ก็รู้สึกชอบใจ กดใบหน้าลงกับหมอนเพื่อไม่ให้
เสียงออกมากกว่านี้ พัฒน์ที่เริ่มทนไม่ไหวจับแก่นกายของตัวเองแล้วกดเข้าไปในช่องทางคับแคบนั้น ธีร์ถึงกับร้องด้วยความเจ็บ
และจุกที่จู่ๆ แก่นกายขนาดใหญ่ก็สอดพรวดเดียวจนสุดความยาว
“จ่ะ เจ็บ อ๊า อ้ะ พ่ะ พัฒน์” พัฒน์จับแขนของธีร์มาด้านหลังแล้วจับไว้ด้วยมือข้างเดียว ธีร์ร้องด้วยความเจ็บก่อนจะพยายามปรับ
ท่าเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องเมื่อยมาก พัฒน์ดึงอีกคนขึ้นนั่งทับตัวเขาทั้งๆที่แก่นกายใหญ่ก็ยังคงอยู่ด้าน ปล่อยมือเล็กออก ก่อนจะ
พรมจูบตามแผ่นหลัง หลังคอสวย ทั้งกัด มือก็เอื้อมไปสะกิดเม็ดทับทิมทั้งสองข้าง ด้านล่างก็ยังคงแช่อยู่แบบนั้น
“ฮืม...” พัฒน์ครางเสียงต่ำอย่างอึดอัด รอให้ธีร์เป็นคนขยับเอง เลยได้แต่ระบาย ธีร์กัดฟันแล้วเริ่มขยับกายขึ้นลงเมื่อทนไม่ไหว
ความใหญ่โตและความยาวของพัฒน์กำลังเรียกร้องเขา แล้วจู่ๆ ภาพที่พัฒน์อยู่ในชุดดำน้ำก็เข้ามา ทำเอาธีร์ขยับกายอย่างบ้า
คลั่งจนพัฒน์ครางออกมา
“อืม...อ้า ดีมาก” ยิ่งอยู่ในท่านี้ แก่นกายใหญ่ก็ยิ่งเข้าไปลึกมาก ธีร์ครางไม่เป็นศัพท์ ความเป็นชายของพัฒน์กระแทกเข้าจุด
กระสันของร่างเล็กกว่า ซึ่งร์ก็ยิ่งขยับกายรุนแรง พัฒน์เองก็ไม่ต้องทำอะไรมาก ปล่อยให้อีกคนทำไปตามที่ตนต้องการ คอยประ
คับประคองสะโพกเอาไว้ไม่ให้เบี้ยวออกไป
“พ่ะ พัฒน์ อ้า ดี พ่ะ พัฒน์อยากจูบ” ธีร์ร้องหยุดร่างกายตัวเองแล้วหมุนกายเข้าพัฒน์ ผลักคนตัวสูงให้นอนลงไปส่วนตัวเองก็
ขยับกายแล้วก่อนจะโน้มตัวไปหาใบหน้าคมเข้มที่กำลังมองเขาด้วยสายตาพราวระยับ และเต็มไปด้วยความหลงใหล ไม่รอช้าธีร์
ก็บดจูบเข้ากับริมฝีปากของพัฒน์ ทั้งคู่บดเบียดแลกสัมผัสกันอย่างเร่าร้อน ช่วงล่างก็สวนกายเข้าออกเป็นจังหวะ พัฒน์เองก็เด้ง
กายรับเป็นจังหวะรุนแรงที่ทั้งสองคนชอบมัน ร่างกายเสียดสีกันจนทำให้อารมณ์ยิ่งพลุ่งพล่าน ไม่อาจที่จะหยุดลงได้เลย
ใบหน้าคม ขมวดคิ้วแน่น กัดฟันเมื่อเริ่มจะทนไม่ไหวเสียเอง ธีร์ยั่วเขามากเกินไป กลิ่นตัวของธีร์หอมเชิญชวนเขาเกินไป จนไม่
อาจจะทัดทานไหวอีกต่อไป
“ฮืมมม...”
พรึ่บ!
พัฒน์พลิกอีกคนให้อยู่ใต้ร่างอีกครั้ง จากนั้นก็กระแทกกายเข้าไปสุดแรง ความสุขสมที่ทั้งคู่ได้มอบให้แก่กันและกันมันทำให้
หัวใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกดีๆ เสียงลมหายใจถี่ปนกับเสียงครางดังทั่วห้องกว้าง ขณะที่บนเตียงร่างทั้งสองก็กำลังสัมผัสกัน
อย่างใกล้ชิดสร้างความร้อนเร่า รุมเร้าไปทั่วทั้งร่างกาย
“อ๊ะ อ๊า พ่ะ พัฒน์ กูจะ อ๊า ไปแล้ว อ๊า” เสียงครางถี่รัวขึ้นเมื่อสะโพกถูกเค้นคลึง บีบเค้น ทั่วทั้งอกถูกไล้เลีย และแก่นกายที่
กระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็วทำให้ธีร์ได้แต่ครางดัง ใบหน้าขาวแดงก่ำและพราวไปด้วยเหงื่อ ขาเรียวจิกที่นอนแน่นเมื่อรู้สึกว่า
ตนกำลังจะใกล้ถึงจุดหมายอีกรอบ
“พร้อมกัน อืม”
ร่างที่เกร็งของธีร์ทำให้พัฒน์รู้สึกว่าตัวเองต้องเร่งรีบเพราะถ้าเขาไม่เร่งความเร็ว ธีร์อาจจะต้องไปก่อนเข้าแน่ๆ ร่างแกร่งขยับตัว
เร็วรัวๆ อีกหลายครั้ง ก่อนที่ทั้งสองจะกระตุกเกร็งเพราะปลดปล่อยน้ำรักออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน
“อ๊าาาาา!!!!”
“อืมมมม!!!!”
สมองขาวโพลนรู้สึกเห็นดวงดาวตอนกลางวัน ดวงตาที่หลับแน่นเมื่อร่างแกร่งกระแทกมาเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมๆ กับเสียงคราง
ยาวของธีร์และเสียงครางต่ำของพัฒน์ที่ดังข้างหู ขณะที่น้ำรักก็ฉีดเข้าไปในช่องทางคับแคบที่บีบรัดแก่นกายที่ยังคงคาในนั้น
เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังแผ่วเบา ร่างของพัฒน์ยังคงทาบทาบอยู่บนตัวของธีร์ เมื่อเห็นว่าธีร์หมดแรงไปแล้ว เขาก็ค่อยๆ
ถอดแก่นกายของตนออกช้าๆ แล้วพลิกตัวนอนข้างๆ กับธีร์
“กูจะให้มึงพัก” เสียงทุ้มบอก
“หมายความว่าไง”
“ก็หมายความว่ามันไม่ได้มีแค่รอบเดียว”
“ว่าไงนะ ไม่เอาแล้ว กูเหนื่อย” ธีร์รีบปฏิเสธ
“ก็ให้พักไง”
คนตัวสูงหันมามองธีร์ด้วยสายตาคมเข้มที่มีเสน่ห์ของตน ซึ่งร่างบางก็หันหนีด้วยความเขินอาย นี่เป็นครั้งแรก...ที่เวลามีอะไรกัน
เสร็จแล้วคุยกัน
ที่ผ่านมาเขาจะแอบหลับแล้วก็ผล็อยหลับไปเลย แต่วันนี้ มันเป็นอะไรที่แตกต่างจากแต่ก่อน
“ว่าไงนะ อ๊ะ อย่าเพิ่ง อืม...” ธีร์โดนปิดปากอย่างเร่าร้อนทันทีที่เริ่มจะโวยวาย ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มทำกิจกรรมกันอีกครั้งโดยที่ไม่รู้
เลยว่าพวกเขาจะหยุดกันตอนไหน
เป็นการมาพักผ่อนบวกทำงานที่คุ้มค่าจริงๆ?
(มีต่อ)
หัวข้อ: เสพติดอันตราย...รักผู้ชายพันธุ์โหด >> พิเศษ Out Door [7000 ไลค์] P:69 > 21-6-59 (อ่าน 580272 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก