Ch 9 ของขวัญปีใหม่ || ปั้นสิบ
1 มกราคม
ก็ยังคงทักทายเจ๊มิ้วทางแชตเฟสเหมือนเดิม
คุยกันไม่บ่อย เพราะต่างคนต่างไปวัดกับครอบครัว
เจ๊มิ้วจะทักมาบอกเฉพาะตอนที่ไม้ฉากโทรมา หรือส่ง SMS มาหา
m’ m :: ไม้ฉากกลับวันที่ 3 คิดว่ามันจะทักมาไหม
m’ m :: 5555
ปั้นสิบ สิตางค์:: ถามให้หน่อยสิช่วงวันที่6-8ไม้ฉากจะไปไหนมะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 5555
m’ m :: ไป
ปั้นสิบ สิตางค์:: นี่รู้เยอะนะ 5555
เจ๊มิ้วรู้เยอะกว่าผมอีกครับเดี๋ยวนี้ TT
m’ m :: ไม้ฉากบอกแล้วว่า 7-8-9 เข้าค่าย
m’ m :: ไม้ฉากบอกงะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ค่ายไร?
m’ m :: ว่ากลับมาวันที่ 3 แล้ววันที่ 7-8-9 เข้าค่าย
m’ m :: ไม่ได้คุยกันอีกแล้วว
m’ m :: นางงอแงแบบนี้อะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555555
m’ m :: นางจะทำเสียงหลับๆ แต่ไม่ยอมวาง
m’ m :: เดี่ยวถ้าโทรมาอีก พี่จะโทรหนให้ฟังด้วยกัน
m’ m :: เดี๋ยวไปช่วยเตรียมของก่อนนะ
m’ m :: ละมาคุยกันๆ
แล้วเจ๊มิ้วก็หายยยไปทั้งวัน ทักผมมาอีกทีตอนสองทุ่ม
m’ m ::ไม้ฉากส่งข้อความมา
m’ m ::นี้สรุปวัดมีสัญญาณหรือไม่มี
ไม้ฉาก :: นอนยางงงงง ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ เป็นห่วง ;( (20.47 น.)
ปั้นสิบ สิตางค์:: คือระ!?
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
ปั้นสิบ สิตางค์:: นอนยางงงง
m’ m ::ยางงง
m’ m ::55555
ปั้นสิบ สิตางค์:: สรุปมันได้ไปวัดมั๊ย-3-
m’ m ::น่าสงสัยนะ
m’ m ::55555
ปั้นสิบ สิตางค์:: เมื่อไหร่จะถึงวันที่3
m’ m ::ทำไมงะ
m’ m ::วันที่ 3 พี่เดินทางกลับบ้าน
ปั้นสิบ สิตางค์:: วันนี้สามมีคนออกจากวัดไง
m’ m ::5555
m’ m ::ออกมาก็ไปกินข้าวกับครอบครัวญาติๆต่อเลย
m’ m ::เห็นบอกยังงั้นอะ
m’ m ::พี่จะนอนก่อนละนะ ตี 5 ต้องไปขายของ
ปั้นสิบ สิตางค์:: บ๊ะบายครับ
ผ่านไปอีก 1 วันสิน่ะ ‘ ปั้นสิบ
มือถือยังคงเงียบ ไม่มีเสียงเรียกเข้าที่ตั้งไว้
ไม่มีเสียง SMS เข้ามา ไม่มีอะไรเลย
เห้ออออ ,,
2 มกราคม
07.14 น.
m’ m ::โทรมาแต่เช้า
m’ m ::แอบแม่โทรมา แล้วบอกว่า คิดถึงนะ เดี๋ยวเค้าต้องไปเก็บใบไม้แล้ว
m’ m ::ละก็บอกว่าหนาวมาก 13 องศาแหนะ เอาเสื้อหนาวมาไม่พอ
m’ m ::ละรีบวาง
m’ m :: พี่ขายของก่อนนะ คนเยอะมากกก
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555 ครับๆ
14.37 น.
m’ m :: ทำไรวันนี้
ปั้นสิบ สิตางค์:: จะไปเที่ยวอะ
m’ m :: อ่อ โอเค วันนี้พี่จะไปซื้อมือถือใหม่
18.59 น.
m’ m ::ไม้ฉากโทรมา 5-6 รอบอะตอนซื้อมือถือ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
ปั้นสิบ สิตางค์:: ว่าไงอะ
m’ m ::ก็โทรมาตอนแรกพี่กำลังเลือกซื้อมือถือไง
m’ m ::พี่เลยถามว่าโทรได้หรอ
m’ m ::ไม้ฉากบอกได้ๆ
m’ m ::ก็ถามว่าพี่อยู่ไหน พี่ก็บอก อ่ออ อยู่ห้างอะ
m’ m ::ไม้ฉากก็ถามว่ามาทำไร มาขอนแก่นยัง
m’ m ::พี่ก็บอกมาถึงละดิ บอกว่าจะมาวันนี้ไง
m’ m ::ก็บอกมาซื้อมือถืออะ
m’ m ::ซะพักไม้ฉากก็วาง พระเรียกนี้ละมั้ง
ปั้นสิบ สิตางค์:: อ่อ
m’ m ::ละซะพักโทรมาอีก
m’ m ::พี่กำลังยืนรอเค้าติดกันรอย
m’ m ::พี่ก็ ไม้ฉาก ว่าไง
m’ m ::แต่เป็นเสียงน้องไม้ฉากมั้ง
m’ m ::คุยไรกันไม่รู้อะ ไม้ฉากก็หัวเราะ ก่อนจะคุยโทรศัพท์เอง
m’ m ::ก็ถามว่า ขำอารายย
m’ m ::ไม้ฉากบอกเล่นกับน้อง
m’ m ::อื้มม ละก็วางอีก เล่นกับน้องแป๊บบ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 5555
m’ m ::อืมมม
m’ m ::ละอีกไม่ถึง 5 นาทีอะโทรมาอีก
m’ m ::ถามพี่ว่าได้ยัง เอารุ่นไหน
m’ m ::อืมม พี่ก็ตอบว่าได้แล้วว โน้ต 3
m’ m ::อืม ไม้ฉากก็ถาม ซื้อใหม่ทำไม
m’ m ::พี่ก็ อ้ออ มือถือตกน้ำ
m’ m ::5555
m’ m ::ไม้ฉากก็ อ้ออๆ
m’ m ::พี่ก็ถามว่า น้องไปไหนละ
m’ m ::ไม้ฉากบอกไปละๆ เมื่อกี้เล่นเกมส์ชนะแล้ว น้องไม่กวนแล้ว
m’ m ::อืมม แล้วก็เล่าว่า
m’ m ::มาวัดวันแรกเจอผีหลอกเลย
ปั้นสิบ สิตางค์:: คือมันเคยโทรมา
ปั้นสิบ สิตางค์:: แล้วน้องมันอะบอก สวัสดีครับแฟนเฮียๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: คือรายยย
m’ m :: 5555
m’ m :: พี่ฟังน้องมันพูดไม่รู้เรื่องไง
m’ m :: มันก็เล่าว่าเดินเข้าวัดมาอะ น้องก็บอกว่า เห็น ผญ. ซักผ้านี้ละมั้ง
m’ m :: ก็บอกทุกคนว่ามีคนอยู่ตรงนั้น แต่คือทั้งบ้านไม่มีคนเห็นอะ
m’ m :: แล้วไม้ฉากก็หัวเราะ
m’ m :: พี่ก็ถามว่า ละไม้ฉากกินไรยัง
m’ m :: ไม้ฉากบอกไม่กินมื้อเย็นอะ
m’ m :: อื้มม ละก็บอกว่ากลับพรุ่งนี้บ่ายๆ
m’ m :: พี่ก็ อ่อๆ เค้าก็กลับบ่ายๆอะ เพราะวันอาทิตย์รถเยอะ
m’ m :: ไม้ฉากก็บอกว่า คิดถึงนะ
m’ m :: พี่ก็ ห๊ะ อะไรนะ
m’ m :: ไม้ฉากบอก ไม่มีไรรรร
ปั้นสิบ สิตางค์:: หื้มมม จ๊ะ!
m’ m :: อืมม พี่ก็หัวเราะใส่เว้ยย
m’ m :: ละบอก อืมมมๆ งี้แหละใจร้าย
m’ m :: ไม้ฉากก็ คิดถึงไง
m’ m :: พี่ก็ อืมมมม นึกว่าจะไม่บอก
m’ m :: ละไม้ฉากก็หัวเราะ
m’ m :: แล้วก็บอกแม่เรียก พี่ก็บอกว่า อะเคๆ แล้วพรุ่งนี้คุยกันนะ
m’ m :: ไม้ฉากบอกไม่ๆ คืนนี้จะโทรมาหา
m’ m :: พี่ก็ อย่าให้แม่ด่านะ ไม้ฉากบอกครับๆ
m’ m :: ละก็บ๊ายบายย
m’ m :: วางไปอะ
m’ m :: ละโทรมาอีกตอนพี่กะลังเปลี่ยนเครื่องมั้งมันแจ้งเตือนขึ้นมา
ปั้นสิบ สิตางค์:: หื้มม ท่าทางจะติดมิ้วแล้วนะเนี้ย
m’ m :: จบค่ะ
m’ m :: แม่บอก พี่ฟาร์มโทรมาหรอ
m’ m :: พี่หัวเราะ หึหึ ใส่แม่เลย
m’ m :: ก็พี่ฟาร์มมันหายไปตั้งแต่เค้าดาวส์อะ
m’ m :: นี้ยังไม่ได้พูดสวัสดีปีใหม่เลยนะ
m’ m :: ละนี้แกจะไปไหนนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เชียงคาน
ปั้นสิบ สิตางค์:: นี่บอกประมาน108รอบละนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
m’ m :: 5555
m’ m :: มะกี้ไม่ได้ยินอะ
m’ m :: ไม้ฉากพูดพี่ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555555
ปั้นสิบ สิตางค์:: อะไรคือจอดรถอยู่ศาลหลังเมืองขอนแก่น
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม่รู้ไงว่าอยู่จังหวัดไหนเลยถามม๊า “ม๊าเราอยู่จังหวัดไหนอะ"
ปั้นสิบ สิตางค์:: "ขอนแก่น" แล้วทุกคนหันมามองหน้า คือระ!?
m’ m :: 55555
ปั้นสิบ สิตางค์:: แล้วพี่คิดดูนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพื่อนมันตั้งกลุ่มในไลน์ เอาเพื่อนๆตอนอยู่โรงเรียนเก่าไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพื่อนก็ถามๆกันว่า ใครยังไม่เข้ากลุ่มบ้าง
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพื่อนก็บอกคนนู้นคนนี้
ปั้นสิบ สิตางค์:: ทีนี้ก็เลยคิดว่าน่าจะยังไม่มีไม้ฉาก
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็เลยแคปเฟสมันส่งเข้าไปแล้วบอกว่า เอาเข้ามั๊ย
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพื่อนไม่ตอบ
ปั้นสิบ สิตางค์:: แต่แซว
ปั้นสิบ สิตางค์:: คือระ
ปั้นสิบ สิตางค์:: แพว.....คุยกันทุกวันนิ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ออมสิน.....แหม ปั้นสิบ
ปั้นสิบ สิตางค์:: อะระ
m’ m :: คือ เพื่อนมองออกหมดว่างั้นอะนะ
m’ m :: 5555
m’ m :: อายมั้ยยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: 5555
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพื่อนมันนัดกินเนื้อย่างกันอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ตอนปิดเทอม
ปั้นสิบ สิตางค์:: ถ้าไม้ฉากมาบ้านพ่อมันจะชวนไปดู
ปั้นสิบ สิตางค์:: แล้วทีนี้ก็จะให้มิ้วโทรหา
ปั้นสิบ สิตางค์:: ตอนนั้นมิ้วคงหายไปนานละอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: อยากรู้มันจะเป็นยังไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: หึหึ
ปั้นสิบ สิตางค์:: นี่ชั่วมากอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
m’ m :: 5555
m’ m :: พี่ชั่วกว่ามั้ยยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: 5555
ปั้นสิบ สิตางค์:: แต่เค้าคิดไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: ชั่วกว่า
m’ m :: ก็จะหายไปแบบไม่ทำให้เจ็บมากละกันนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
ปั้นสิบ สิตางค์:: มีไม่เจ็บด้วย
m’ m :: ก็เจ็บแหละคนที่มาจีบอะจนทำให้ติดขนาดนั้นหายไป อะ
m’ m :: แต่จะไม่ให้เจ็บมากก็ต้องบอกเลิกไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: เรานี่ดูชั่วๆเนาะ
m’ m :: 555+
m’ m :: อย่าให้ใครรู้นอกจากเราเลยย
m’ m :: เดี๋ยวโดนเกลียดดตายย
ปั้นสิบ สิตางค์:: ยูโรมันรู้ไปแล้วอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันไม่ว่าอะไรนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันรู้แค่ว่าพี่เป็นมิ้ว
m’ m :: โหยยยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันแย่งโทรศัพท์ไป
ปั้นสิบ สิตางค์:: แล้วแชทพี่มันค้าง
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันไม่ได้บอกใคร
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันรู้แค่ว่าพี่เป็นมิ้วจริงๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันอ่านแค่แชทเดียว
m’ m :: น่ากลัวตรงแชตค้างนี้แหละ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เค้าเห็นก่อนก็เลยยึดคืน
ปั้นสิบ สิตางค์:: 5555
ปั้นสิบ สิตางค์:: นี่คือตั้งรหัสใหม่แล้ว
ปั้นสิบ สิตางค์:: ยูโรมันบอก เชรี้ยยยไม่บอกกูจะเอาด้วย
ปั้นสิบ สิตางค์:: คือระ
m’ m :: ไม่ๆ กลัวมันแซวไม้ฉากไง เดี๋ยวมันจะสงสัยว่ารู้ได้ไง
m’ m :: ไม่งั้นอะพี่เสียเลยนะ --
m’ m :: อย่าให้หลุดละกันนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม่แซว
ปั้นสิบ สิตางค์:: ยูโรถึงจะพูดมากไรงี้
ปั้นสิบ สิตางค์:: แต่เรื่องที่มันควรปิดจริงๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันก็ปิดจริงๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เพราะเค้าก็รู้ความลับมันเหมือนกันที่มันไม่บอกใคร
m’ m :: โอเคๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม่มีหลุดแน่นอน
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันคงลืมไปแล้ว
ปั้นสิบ สิตางค์:: ช่วงนี้กินเหล้าแทนน้ำอะมัน
ปั้นสิบ สิตางค์:: 555
ปั้นสิบ สิตางค์:: ดราม่าทุกวัน
ปั้นสิบ สิตางค์:: แฟนมันทิ้งไง
m’ m :: 55555
m’ m :: นี้อยู่ไหนละ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม่รุ้อะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ขอนแก่นมั้ง
m’ m ::นอนไหนงะ
m’ m ::เที่ยงคืนละน่ะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็ยิงยาวเลยอะอ่ออ
m’ m ::จนกว่าจะถึงบ้านอะหรอ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เยส
ปั้นสิบ สิตางค์:: ถึงโรงแรมมมมม
ปั้นสิบ สิตางค์:: พี่ฟาร์มติดต่อมายัง
m’ m ::ตายละมั้งพี่ฟาร์มอะ
ไม่ได้คุยต่อละครับ ผมก็แบตหมดก่อน
กว่าจะถึงเชียงคานก็รีบชาร์ตก่อนเลย
กลัวไม้ฉากติดต่อมาละไม่ติด
นี้ยังคิดนะว่ามันจะติดต่อ T T
3 มกราคม
09.45 น.
ผมส่งรูปวิว รูปโต๊ะ รูปร้านอาหารส่งไปให้เจ๊มิ้วดู
ปั้นสิบ สิตางค์:: รอกินข้าววววว
m’ m ::5555
m’ m ::จะหัวฟูแล้ววว
m’ m ::ลูกค้าเยอะมากก
11.53 น.
m’ m ::กลับจากตลาดละ
m’ m ::กะลังเก็บกระเป๋ากลับบ้าน
ปั้นสิบ สิตางค์:: ครับ ปั้นก็กำลังจะกลับละ
m’ m :: โอเค เดินทางดีๆ แล้วไว้คุยกัน
ป๊าม๊าก็พาผมเที่ยวตามทางมาเรื่อยๆ
จนมาถึงบ้านก็ค่ำๆละครับ
ไม่ได้ทักเจ๊มิ้วไป เพราะว่าแบตมือถือจะหมด
พอถึงบ้านก็รีบอาบน้ำ ชาร์ตแบตโทรศัพท์
ละรอว่าไม้ฉากมันจะติดต่อมาไหม
เพราะวันนี้มันออกจากวัดแล้ว
นี้มันก็สองทุ่มละนี้หว่า ,,, น่าจะออกมาถึงบ้านแล้วมั้ง
หรือมันไปกินข้าวกับญาติมันต่อวะ
หื้มม ,, นอนเล่นไปมาก็คิดว่าผมควรพักเรื่องไม้ฉากไว้ก่อน
ไปเอาหนังสือมาเตรียมอ่านสอบดีกว่ามั้ยย 55555
นั่งอ่านหนังสือเรียนไปพลางๆ ก็มีเสียงไลน์แจ้งเข้ามา
เอ๊ะ ,, เพื่อนคนไหนหว่า เพราะถ้าเจ๊มิ้วจะทักมาทางแชตเฟส
พอเปิดมาดูเป็นไลน์จากไม้ฉากครับ
┗ ไม้ฉาก ™ :: Happy new years Boy ~
หื้มมม Boy งั้นหรอ??
กูชื่อปั้นสิบเว้ยยยย Boy ไหนของมึง
เอ๊ะ หรือ Boy ที่แปลว่าผู้ชายของฉัน
แต่มันไม่มีคำว่า my
โห้ยย มึงส่งมาทำไมเนี้ย กูคิดมากเลย
มโน เพ้อเข้าข้างตัวเองใหญ่ .. มึงแม่งง
ทำไม …. น่ารักงี้วะ
^/////^
ปีใหม่นี้เพิ่งได้ยิ้มกว้างงๆก็วันนี้แหละ
ผมรีบแชตเฟสไปบอกเจ๊มิ้ว
ปั้นสิบ สิตางค์:: เจ๊มิ้วววววว
m’ m :: ว่าไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม้ฉากมันส่งไลน์มาหาปั้นอะ มันตอบไลน์มิ้วไหมม
m’ m :: ไม่ตอบนะอะ
m’ m :: >///< มันส่งมาว่าไงๆ ๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: Happy new years Boy ~
m’ m :: อร๊ายยยยยย ,, สวัสดีปีใหม่ผู้ชายของฉันป่ะแก
m’ m :: อุ่ยย เขิลล
ปั้นสิบ สิตางค์:: เจ๊ ,, มันไม่มีคำว่า my นะ จะผู้ชายของฉันได้ไงอะ
m’ m :: เอาเถอะแก ,, มโนไปเถิดดดแล้วจะเกิดผล 55555
ปั้นสิบ สิตางค์:: โหววว เจ๊อะ
m’ m :: 555 ละแกถึงบ้านละหรอไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: ถึงได้สักพักละครับ ปั้นแบตหมดนะ เลยไม่ได้ทักไปบอกเจ๊
m’ m :: อ่อๆ โอเคๆ
m’ m :: งั้นแกพักผ่อนเถอะ ต้องอ่านหนังสือสอบอีกนะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ใช่แล้ว ,, งั้นคืนนี้ฝันดีนะเจ๊
m’ m ::ฝันดีจ๊า
>///< คืนนี้คงฝันดีแน่ๆปั้น
Boy คำนั้นจะมีความหมายว่ายังไงก็ช่างมันเถอะ
แค่มันติดต่อมาหา ก็สุขที่สุดแล้ว
ผมเลยส่งขอความไลน์กลับไปหามัน
Mr.Pun-10 :: Goodnight
┗ ไม้ฉาก ™ :: : )
หึหึ ,, คนบ้าไรวะ ทำกูนอยด์ได้แม่งงหลายต่อหลายวัน
แต่พอมันส่งข้อความมาหาแค่ข้อความเดียว ..
แม่งงงง .. ทำให้หัวใจเต้นแรงได้อีกรอบบ !
มึงเก่งมากไม้ฉาก .. ฝันดีนะ my boy
4 มกราคม
วันนี้วันอาทิตย์ละครับ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน
และต้องสอบบบบ !!!
วันนี้ผมรีบตื่นนอนมาแต่เช้า อาบน้ำล้างหน้าล้างตา
แล้วลงไปทานข้าว ก่อนจะบอกป๊ากับม๊าว่าจะอ่านหนังสือข้างบน
ป๊าม๊าบอกว่า ตามสบายยครับ
เพราะป๊าม๊าจะไปสวีตกัน
T T ตลอดดอะป๊ากับม๊า พากับเที่ยวตลอด
ผมขึ้นมาเตรียมตัวจะอ่านหนังสือ
แชตไปบอกเพื่อนๆในไลน์ก่อนว่า อ่านหนังสือไม่ต้องทักมา
555+ พวกมันชอบก่อกวนครับ โทรมาบ้างละ
ไลน์ส่งมาแบบรัวๆบ้างละ
ละบอกเจ๊มิ้วว่าวันนี้แชตน้อยนะครับบ ผมอ่านหนังสือ
เจ๊มิ้วบอกว่า เจ๊ก็มาบ้านย่า วันเกิดย่าไม่ว่างเหมือนกัน
ผมปิดสัญญาณเน็ต ปิดเสียงโทรศัพท์
แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ
พออ่านได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องนอน
เอ๊ะ ,, ใครมาวะ
ป๊ากับม๊าก็ออกไปนานแล้วนี้หว่า
แล้วนี้ขึ้นมาถึงบนห้องเลย
หรือป๊าม๊ากลับมาเอาของ
ผมเลยตะโกนออกไป
“ครับๆ ป๊าหรอ ลืมอะไรอะครับ”
พอเปิดประตูไปเท่านั้นละครับ
หัวใจจะวายยย
ไม้ฉาก!!!
มันนั้นแหละครับ ยืนทำหน้าบึ้งอยู่หน้าห้องนอนผม
“มึงมาได้ไงเนี้ย” ผมรีบตั้งสติแล้วถามมัน
“เตี้ย มึงเปิดบ้านไว้อ่อยใครหรือไง ทำไมบ้านไม่ล๊อค
แล้วมือถือมีไว้ปาหัวหมาไงวะ
กูโทรมาหาเป็นร้อยสาย มึงนี้มันน่า … แม่งงเอ้ยย”
มันบ่นๆผมใหญ่เลยครับ ก่อนจะเดินเข้ามานั่งในห้องนอนผม
“ก็กูจะอ่านหนังสือเลยปิดเสียงมือถือไว้อะ
ละที่ไม่ได้ล๊อคบ้านเพราะคิดว่าป๊าม๊าคงจะล๊อคเองไง”
ผมปิดประตูละเดินตามมันมาในห้อง ผมนั่งที่โต๊ะอ่านหนังสือ
ส่วนมันไปนั่งเล่นเกมส์ที่หน้าทีวีในห้องผม
“วันหลังล๊อคบ้านด้วยนะ โจรขโมยเข้ามา มึงได้ตายคาบ้านแน่ๆ”
มันยังไม่หยุดบ่นครับ แหม่,, บ่นเป็นคนแก่ไปได้นะมึงเนี้ย
“เออๆ วันหลังกูจะปิดให้เรียบร้อยนะครับคุณท่าน ละมึงมาได้ไง”
ผมรีบเอามือถือมากดปิดเครื่อง 555 กลัวมันมาค้นๆมือถือละจะซวยครับ
“กูมาส่งพ่อ แล้วแม่จะกลับเย็นๆ กูเลยมาหามึงนี้ไง ทำไมมาหาไม่ได้หรอเดี๋ยวนี้อะ”
มึงพูดอย่างเดียวก็ได้ ทำไมต้องทำหน้าโหดด
“ได้ๆไง กูถามเฉยๆ ทำไมมึงต้องโหดใส่กูด้วยเนี้ย กูกลัวนะ”
ผมพูดกับมันเสร็จก็หันไปอ่านหนังสือต่อ
“555555 มึงอ่านหนังสือไปเลย กูจะเล่นเกมส์”
มันพูดจบก็เอาหูฟังมาใส่ ละเล่นเกมส์ไปครับ
คือ มึงไม่ขออนุญาตกูก่อนเลยใช่ไหม มาถึงเปิดทีวี เปิดเกมส์เลยเล่นเนี้ย
ผมนี้ใจเต้นแรงโคตรที่มันมาหา
แล้วเป็นครั้งแรกที่มันเข้ามาให้ห้องผม
ตั้งแต่ผมรู้ว่าตัวเองชอบมัน
มันเปลี่ยนไปไม่เหมือนตอนที่ไม่รู้ตัว
ตอนที่คิดว่าเพื่อนๆ มันก็เฮฮาสนุกดีครับ
ไม่ใจเต้นแบบวันนี้
วันนี้ใจนี้เต้นแทบจะหลุด
กลัวมันจะได้ยินเสียงหัวใจมากกก
ผมพยายามนั่งแก้โจทย์คณิตไปเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนครับ ตอนนี้หัวใจผมเต้นปกติแล้ว
แต่ก็มีกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยดี เข้ามาใกล้
“ข้อนี้มึงคิดผิด ต้องเอา x ไปแทนค่าตรงนี้”
ไม้ฉากครับ มึงมายืนคร่อมหลังกูตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย
มันเอามือมาแย่งปากกาจากมือผมไป แล้วไปแก้สมการให้ผมดู
“นี้ๆไงทำแบบนี้ มึงตั้งใจทำจริงปะวะ ดูใจลอยๆนะ”
เพราะใครละครับ แม่งง เขยิบออกไปได้แล้ว
ทำแบบนี้กูจะสั่นหวั่นไหวตายแล้วเว้ยย
ผมขยับตัวนิดหน่อย
“มึงก็ถอยออกไปสิวะ เข้ามายืมกอดคร่อมหลังกูทำไมเนี้ยย “
ผมพูดไปพลางผลักตัวมันออก
“ทำไม กูยินชิดแค่นี้ไม่ได้หรอออ” แล้วส่งหน้ากวนตีนมาให้ผม
ได้ๆ มึงทำได้ ,, แต่กูกลัวมึงได้ยินเสียงหัวใจกูเว้ยยย!!
ผมไม่ทันได้เถียงมันครับ
โทรศัพท์มันเข้ามาก่อน
“ครับแม่ จะกลับแล้วหรอ อยู่บ้านปั้นอะครับ ครับๆจะรีบไปครับ”
มันเก็บมือถือก่อนจะหันมามองหน้าผม
“กูจะกลับละนะ แม่กูโทรตามแล้ว”
“อืมม กลับดีๆอะมึง”
ผมบอกมัน แต่ไม่ได้ลุกจากเก้าอี้เดินไปส่งมันหรือยังไง
“ลุกมาเลยเตี้ย มึงต้องไปล๊อคบ้าน กูจะไปแล้ว”
ไม่พูดเฉยๆครับ มาดึงแขนผมให้ลุกตามมันไป
หึหึ ปั้นสิบจะเหลือหรอครับ
เสียงหัวใจดังมากก
แล้วคิดว่าหน้าคงแดงมากเหมือนกันครับ
ผมเดินตามมันลงมาจนหน้าประตูบ้าน ไม่ได้ออกไปส่งหน้ารั้วครับ
แดดตอนบ่ายๆเที่ยงๆแบบนี้ ผมไม่อยากเสี่ยงง
ถึงจะหน้าหนาวก็เถอะ มันก็ร้อนอยู่ดีอะครับ
มันเดินไปใส่รองเท้า แล้วหันมามองผม
“ปั้น ,, กูถามอะไรหน่อยสิ”
ทำหน้าจริงจังทำไมมึง กูละกลัว
“อืมม ว่ามาดิ”
“ที่มึงบอกให้กูไปบอกคนในกระจกอะ กูไปบอกให้ละนะ”
>////< ปั้นสิบบ Game over ครับ หน้าแดงแน่ๆ ร้อนยันหู
“อืมม ขอบใจนะ” พูดไปเสียงก็สั่นไป
“แล้วเค้าฝากมาถามมึงวะ”
ถามอะไรมึง กระจกพูดกับมึงได้ด้วยหรือไง
“ถะ ถาม กูหรอ” อ้าวว ปั้น มึงเสียงสั่นแล้ว
“อืมม เค้าฝากมาถามว่า มึงพูดจริงๆใช่ไหมวะ”
มันถามผม แล้วตามันก็จ้องหน้าผม
คือ ถ้าไม่ละลาย ถ้าไม่ใจเต้นแรงนี้คงไม่ใช่ปั้นสิบครับ
“จริง” ผมตอบไปด้วยเสียงที่แผ่วเบา
กลัวคำตอบครับ ,, ไม่กล้าพูดเสียงดัง
“มึงตอบดีๆดิ กูไม่ได้ยิน
แล้วตอบด้วยนะว่านี้มันยังเป็นแค่เกมส์ของมึงกับเพื่อนหรือป่าว”
มึงไม้ฉากสมชื่อมากถามตรงเป๊ะๆ ไม่คิดจะอ้อมค้อมเลยนะเชรี้ยยย!!
“กูชอบมันจริงๆ แล้วมันก็ไม่ใช่เกมส์”
ผมมองตามัน แล้วตอบออกไป ถึงจะเสียงสั่นๆก็เถอะนะ
ถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเอง ผมเห็นมันยิ้มนะครับ
“อืมม แล้วกูจะกลับไปบอกให้นะ” มันพูดเสร็จก็รีบหันหลังเดินออกไป
“ขะขอบใจ .. กลับดีๆอะมึง”
ผมกำลังจะปิดประตูบ้าน แต่มันเดินหันหลังกลับมา
แล้วดึงผมไปกอด
กอด ครับ อ่านไม่ผิด
ผมยืนตัวแข็งให้มันกอด
“คือ กูก็ไม่รู้นะว่ามึงจะเล่นเกมส์อะไรอีกไหม
แต่ตอนนี้กูอยากให้มึงตั้งใจอ่านหนังสือสอบ ตั้งสติกับตัวเองให้มากๆ
สอบให้มันผ่านไปก่อน แล้ว แล้ว .. มาคุยกันอีกที
คือ คือ กูเองก็ไม่รู้จะบอกมึงยังไง อืมม คือ
โอ้ยย กูเกลียดตัวเองวะ “
มันหยุดพูดไป ผมเลยพยายามจะเงยหน้าไปมองมัน
มันกลับเอามือดันหัวผมให้ยิ่งซุกเข้าไปกับอกกว้างๆของมัน
“กูไม่รู้จะตอบอะไรมึงจริงๆปั้น แต่ .. มึงฟังเสียงหัวใจกูดูละกันนะ
ไม่ใช่แค่มึงหรอก ,, ที่หัวใจมันเต้นแรง
กูก็เป็น”
ครับ ,, เสียงหัวใจมันเต้นแรงมากครับ
“ตั้งใจอ่านหนังสือนะเตี้ย”
“อื้มม “
ผมตอบไปก็พยักหน้าไป
แล้วมันก็ปล่อยผมออกจากอ้อมกอด
แล้วรีบหันหลังวิ่งออกจากบ้านผมไป
อืมม คือ … คือ ปั้นสิบไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
ผมเอามือมาหยิกแก้มตัวเอง แล้วมันก็เจ็บบ
ผมรีบปิดประตูบ้าน แล้วขึ้นห้องมา
เปิดมือถือแล้ว,, รีบไลน์ไปหามัน
Mr.Pun-10 :: เมื่อกี้มึงพูดจริงๆใช่ไหม
┗ ไม้ฉาก ™ :: แล้วเมื่อกี้มึงคือคนที่กูกอด
แล้วมึงคือคนที่ได้ยินเสียงหัวใจกู มันก็คือเรื่องจริง
Mr.Pun-10 :: TT
┗ ไม้ฉาก ™ :: ร้องไห้ทำบ้าไรของมึงเตี้ย
Mr.Pun-10 :: กูดีใจไง ก็มึงเสือกตอบมาแค่ อ่า กูคิดมากชิบหายย
┗ ไม้ฉาก ™ :: 555555555
┗ ไม้ฉาก ™ :: โง่เองอะมึง
┗ ไม้ฉาก ™ :: กูจะกลับบ้านแล้ว มึงตั้งใจอ่านหนังสือนะ
Mr.Pun-10 :: อื้มมมมม ครับ
┗ ไม้ฉาก ™ :: อ่อ ไม่ต้องคิดถึงกูละ กูจะไปเข้าค่ายอีกหลายวัน
Mr.Pun-10 :: กูบอกหรอว่าคิดถึงมึง
┗ ไม้ฉาก ™ :: เอออ ๆ
Mr.Pun-10 :: กูล้อเล่น มึงดูแลตัวเองด้วยนะ
┗ ไม้ฉาก ™ :: อือๆ มึงก็เหมือนกัน
ไม่ต้องแรดไปโทรหาไนซ์มันมากนักอะ ไลน์ด้วย
Mr.Pun-10 :: ก็นั้นเพื่อนกู
┗ ไม้ฉาก ™ :: แล้วกูไม่ใช่หรอ
Mr.Pun-10 :: มึงยังอยากเป็นแค่เพื่อนหรอ??
┗ ไม้ฉาก ™ :: โอ้ยยย เตี้ย มึงไปอ่านหนังสือเลย กูหน้าร้อนไปหมดละแม่งง
555+ มันเขินใช่ไหมครับแบบนี้??
แต่ผมดีใจจนลืมไปหรือป่าว …
ว่ามันกับเจ๊มิ้วก็คุยกันมาตลอดตั้งแต่ก่อนปีใหม่ จนมันไปวัด
แล้วมันกับเจ๊มิ้วยังไม่เลิกคุยกัน ,,
และที่สำคัญ .. ถ้ามันรู้ว่าเจ๊มิ้วกับผมรู้จักกัน
จะเป็นไง TT
เครียดอีกละไงปั้นสิบบบ !!
ผมรีบเก็บมือถือ แล้วไปตั้งใจอ่านหนังสือสอบดีกว่าครับ
สอบผ่านพ้นไป มันอาจจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นก็ได้ครับ
ไม้ฉาก ,, ถ้าหัวใจของมึงเต้นแรงพอๆกับกู …
กูคงไม่เข้าใจไปเองใช่ไหม
ว่าจริงๆแล้ว มึงเองก็ชอบกูเหมือนกัน??
------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59|| (อ่าน 250280 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก