Ch 19 หนักแน่น ! || ปั้นสิบ
“ปั้นสิบ ,, เป็นพี่ได้ไหม ให้คนที่ใจปั้นสิบรักเป็นพี่ได้ไหม”
พี่อุ้มพูดเสร็จก็ดึงผมเข้าไปกอด
เสียงหัวใจพี่อุ้ม ,, เต้นแรงมากๆ
แล้วทำไม …..
เสียงหัวใจผม
มันเต้นเป็นจังหวะเดียวกับพี่อุ้มละ???
“ไอเชรี้ยปั้น ทะ ทำ ทำ ทำอะไรกันอยู่”
เสียงยูโรครับ มันเปิดประตูเข้ามาในห้อง
เห็นผมกับพี่อุ้มยืนกอดกันอยู่ เอ้ยยย พี่อุ้มสิกอดผมอยู่
ผมรีบผลักพี่อุ้มออก ก่อนจะหันไปหายูโร
“ป่าว ไม่ได้ทำไร มึงมาก็ดีละ ทำไมกลับมาช้าวะ”
ผมรีบเดินเข้าไปหายูโร ที่ยังยืนนิ่งอยู่หน้าประตู
“กูมานานละ แต่นั่งรอข้างล่างไม่คิดว่ามึงกับพี่อุ้มจะอยู่ข้างบนด้วยกัน”
มันพูดแล้วก็หันไปมองพี่อุ้ม
“อือ พี่อุ้มมายกที่นอนนะ มึงก็ช่วยพี่อุ้มยกลงไปด้วยละกัน”
ผมพูดเสร็จก็เดินลงมาข้างล่าง
ปล่อยให้พี่อุ้มกับยูโรยกที่นอนลงมา
“ปั้น มึงปิดเครื่องทำไม” ยูโรโยนที่นอนลงกับพื้น ก่อนจะถามผมขึ้นมา
“อ่อ ลืมเปิดมั้ง” กูไม่ได้ปิดวะยูโร
ไอ่พี่อุ้มที่ยืนมองหน้ากูอยู่เนี้ยมันเป็นคนปิด คิดละแม่งงง โกรธวะ
ทั้งพี่อุ้ม ทั้งไม้ฉากนั้นแหละ
“มึงเปิดเครื่องละโทรหาไม้ฉากด้วย โทรเข้าเครื่องกูจะ 100 มิสคอลละมั้ง”
ยูโรยื่นมือถือมาให้ผมดู ซึ่งก็ยังมีสายโทรเข้ามาจากไม้ฉาก
“มึงก็รับละบอกมันว่ากูเปิดเครื่องแล้วกูจะโทรไป”
ไม่อยากคุยวะจริงๆ ทำไมไม่ตอบพี่อุ้มไปวะไม้ฉาก
เงียบเพื่อ????
“ปั้น!! อย่าทำนิสัยแบบนี้ เมื่อก่อนมึงไม่งี่เง่าแบบนี้นะ”
ยูโรมันขึ้นเสียงใส่ผมครับ
คือ อายพี่อุ้มบ้างก็ได้นะ ... ขึ้นเสียงซะกูกลัวเลยอะ TT’
“ก็กูยังไม่อยากคุยไง มึงจะทำไมกับกูละ” ผมหันไปตอบยูโร
ที่ตอนนี้มันจ้องผมแทบจะแดกได้ละครับ มึงโกรธอะไรกูวะยูโร??
“มึงมานี้ดิ” ยูโรกระชากตัวผมให้ลุกออกจากโซฟา ก่อนจะดึงผมให้เดินตามมาบนห้องนอน
“โอ้ยย มึงปล่อยกูดิวะ กูเจ็บ” พอเข้ามาในห้องได้
ผมก็พยายามดึงแขนผมให้ออกจากมือยูโรที่จับไว้
“ปั้น อย่าทำให้กูรำคาญ” พูดเสร็จมันก็ปล่อยแขนผม
ก่อนจะกดรับสายไม้ฉาก แล้วยื่นมือถือให้ผม
“คุยกันให้เรียบร้อย แล้วมึงก็นอนบนห้องนี้แหละ กูจะลงไปนอนกับพี่อุ้มเอง”
“ไม่เอา ยะ ยู ...”
“ปั้น ถ้าคิดจะเป็นเพื่อนกู อย่าทำตัวงี่เง่า
ไม่ชอบใจอะไรไม้ฉากมันมึงก็พูดไปตรงๆ อย่ามาหนี
อย่ามาทำตัวแบบนี้ แบบนี้มึงทำเค้าเรียกว่างี่เง่า
ซึ่งเป็นนิสัยที่ผู้หญิงทำแล้วมันดูน่ารักวะ แต่ผู้ชายแบบมึงทำ ...
โคตรน่าต่อยเชรี้ยๆเลย .. คุยไปให้รู้เรื่อง เข้าใจที่กูพูดไหม”
เชรี้ย,, ทำไมต้องดุกูกันด้วยวะ?!!
“เออ เข้าใจ” กูเลือกอะไรได้หรือไงละ
พอยูโรมันได้คำตอบจากผม มันก็เดินออกนอกห้องไป ก่อนจะปิดประตูห้องให้ผม
เห้ออออ... แล้วมึงอะไรเนี้ยไม้ฉาก
ติดต่อก็โคตรจะยาก พอจะว่างโทรก็โทรมาเยอะชิบบหายย!!!!!
“ฮัลโหล” ผมนั่งลงบนเตียงก่อนจะคุยกับคนในสาย
“มึงปิดเครื่องทำไมปั้น” เหอๆ รู้ว่ากูปิดแล้วจะโทรทำไมเยอะแยะวะ
“กูไม่ได้ปิด พี่อุ้มมันปิด”
“แล้วมึงไม่เอามือถือคืนมาละ ให้มันหยิบไปได้ไง ของๆมึงรักษาหน่อยดิวะ”
แล้วมึงจะบ่นกูทำไมละ?? ของๆกูไม่ใช่หรือไง??
โอ้ยย หงุดหงิดเว้ยย มีแต่คนมาสั่งๆๆๆ
“กูไม่ทันได้แย่งอะไรคืนมาหรอก
พอดียูโรเข้ามากูก็ขนที่นอนลงไปข้างล่าง เลยไม่ได้เปิดมือถือ”
“แล้วทำไมมึงไม่ยอมคุยกับกู ทำไมบอกยูโรว่าไม่คุย”
“ก็กูไม่อยากคุย”
“เชรี้ยปั้น ,, มึงเป็นไรพูดมาสิวะ
นี้กูโทรหามึงจนกูไม่ได้อ่านหนังสือแล้วเนี้ยย มึงเป็นอะไร?”
“กูต้องขอบคุณมึงไหม ที่ไม่สนใจหนังสือแล้วหันมาสนใจกูเนี้ย?”
มึงก็สนใจแต่เรื่องของมึงตลอดปะวะ ,, อย่าทำมาเป็นพูดวะ!
“ปั้นสิบ .. กูถามมึงดีๆแล้วนะ แล้วกูเคยบอกมึงว่าไง จำไม่ได้ใช่ปะ?”
“มึงพูดตั้งหลายเรื่อง มึงจะเอาเรื่องไหนละ”
“มึงอย่ากวนตีนปั้นสิบ!!!!!”
โอ้ยยย .. นี้ทำไมมีแต่คนมาขึ้นเสียงใส่กูวะ
แล้วไม้ฉากมันก็เงียบไป ...
สักพักมันก็ถามขึ้นมาอีก
“กูเคยบอกมึงว่าไง มึงเคยจำบ้างไหมวะปั้น”
เออ .. กูจำได้หมดทุกคำแหละที่มึงบอกกูอะ
แต่กูไม่อยากจะพูดแล้วว!!!
“มึงให้กูรอให้กูเอาแต่เข้าใจๆในสิ่งที่มึงเป็น แล้วไอ่เชรี้ยยย กูเป็นอะไรสำหรับมึงละ มึงบอกกูดิ”
ไม่ไหวละวะ ... อีกนานแค่ไหนวะ?
สิ่งที่มึงทำถึงจะชัดเจน ,, ไม้ฉาก
“มึงคิดว่ามีแต่มึงคนเดียวงั้นหรอที่ต้องพยายามเข้าใจทุกๆสิ่ง มึงคิดว่ากูไม่ทำอะไรเลยงั้นหรอวะ”
เอออ... เพราะกูไม่เคยเห็นมึงทำไรไง กูเลยเหนื่อยแบบนี้
“มึงก็พูดมันออกมาดิ ปากมึงจะเงียบทำไมวะ พูดมันออกมาดิไม้ฉาก มึงพูด”
ไอ่เชรี้ยยเอ้ยยย ... อยู่ๆก็มาตะคอกใส่ กูต่างหากที่ควรจะโวยวายใส่มึง
“กูไม่พูดอะไรทั้งนั้นแหละ เพราะกูเคยบอกมึงไปแล้วว่ารอกูหน่อย
แล้วกูจะบอกมึงทุกๆอย่าง ก่อนหน้านั้นมึงยังรอกูได้ แล้วทำไมวันนี้มึงรอกูไม่ได้ มึงถามตัวเองดีกว่าไหมวะปั้น”
“เออ กูเหนื่อย กูไม่มีความสุข ยืนอยู่แบบไม่รู้ว่ากูเป็นแค่ตัวอะไรสำหรับมึง กูไม่ต้องการ”
ไม่ต้องการเชรี้ยไรแล้ว ,, กูเหนื่อย!
“มึงเหนื่อยมากใช่ไหม .... ถ้ามึงไม่ต้องการกูแล้ว มึงก็ไปเถอะ กูจะไม่ยื้ออะไรมึงอีกแล้ว
แต่ ... มึงรู้ไว้เลยว่าสิ่งที่มึงพูดออกมาวันนี้
กูโคตรเสียใจ”
แล้วไม้ฉากก็กดตัดสายไป
คือ .... มึงจะไปแล้วจริงๆหรอวะ??
นี้คือ ผมกับมันจบแล้วใช่ไหม??
ผมนั่งมองมือถือของยูโร .. รอว่าไม้ฉากจะกดโทรเข้ามาอีกไหม
ผ่านไปเกือบ 30 นาที ไม้ฉากก็ไม่โทรเข้ามา
ผมเลยกดโทรไปหา ... ปิดเครื่อง?
ไม้ฉากปิดเครื่องไปแล้ว
ผมเข้าโปรแกรมไลน์ จะไลน์ถามมันที่บอกว่าจะไม่ยื้อ คือ อะไร??
แต่พอเข้าไปก็เพิ่งคิดได้ว่า นี้มันมือถือยูโรนี้หว่า - -‘
กำลังจะกดปิดไลน์ แต่แล้วก็เห็นแชตของยูโรกับไม้ฉาก
เลยยอมเสียมารยาทกดเข้าไปอ่านหน่อย
┗ ไม้ฉาก ™ :: ยู อยู่ไหน
ยูโร่โร :: มาส่งเปาอะ
┗ ไม้ฉาก ™ :: กลับไปหาปั้นตอนนี้ได้ไหม
เมื่อกี้กูโทรไปคนชื่ออุ้มรับสาย มันบอกว่าปั้นอาบน้ำอยู่
ยูโร่โร :: จริงดิ เออๆ เดี๋ยวรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ
┗ ไม้ฉาก ™ :: โอเคๆ ขอบใจมาก แล้วไงโทรมานะ
คุยวันนี้นี้หว่า .... ไม้ฉากตามให้ยูโรรีบกลับมางั้นหรอ??
ยูโร่โร :: นอนมองหน้ากันจนหลับ มีความสุขไหมคร๊าบบบบบ
┗ ไม้ฉาก ™ :: สาสสสสสสส ... แอบฟังหรอวะ
ยูโร่โร :: มือถือกูไม่มีเพลงวะ ใส่สมอทอคไปงั้นแหละ กลัวปั้นมันเขิน
┗ ไม้ฉาก ™ :: 55555+ กวนตรีนนนน
ยูโร่โร :: สรุปนี้เอาจริงใช่ป่ะวะ
┗ ไม้ฉาก ™ :: เรื่องปั้นอะนะ
ยูโร่โร :: เรื่องกูมั้ง ถามแปลก เรื่องไอ่ปั้นแหละ มึงเอาจริงปะเนี้ย
┗ ไม้ฉาก ™ :: อืมมม วะ ก็ตามนั้นแหละ
ยูโร่โร :: 55555+ ตามนั้นตามไหนละ พูดมาดิวะ กูตื่นเต้น
┗ ไม้ฉาก ™ :: ก็เหมือนที่พวกมึงเข้าใจแหละ 555+
ยูโร่โร :: เออๆ ไม่ยอมบอกนะมึง จำไว้เลย
┗ ไม้ฉาก ™ :: มึงเชื่อเถอะ ... กูไม่ทำให้เพื่อนมึงเสียใจหรอกนะ
ยูโร่โร :: 555+ ครับๆ ผมเชื่อครับคุณไม้ฉาก
“มึงเชื่อเถอะ ... กูไม่ทำให้เพื่อนมึงเสียใจหรอกนะ”
คือ????
หมายความว่าไง??
ไม้ฉาก .. จริงๆแล้วมึงคิดไงกับกูกันแน่วะ??
ผมกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ
ก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
ใครวะ??
“ปั้น กูเอง เข้าไปได้ยังวะ?” อ่ออ ยูโรนั้นเอง
“เออๆ เข้ามาดิ”
ยูโรเอาผ้าห่มกับหมอนขึ้นมานอนกับผมบนห้อง
“นอนด้วยคน ไม่อยากนอนพื้นปวดหลัง”
เออดีจริงๆ ทิ้งพี่อุ้มนอนคนเดียว 555+
“แล้วพี่อุ้มวะ?”
“หลับไปละ สงสัยเหนื่อยมั้ง” ยูโรดึงมือถือจากมือผมไป ก่อนจะล้มตัวลงนอน
“คุยกันรู้เรื่องยัง?” มันหันมามองหน้าผม แต่มือก็พิมพ์ไลน์
เออ น่าจะแอบอ่านไลน์มันกับเปา ... อดเลยยยย - -‘
“ยังวะ” ผมตอบมันเสร็จก็ล้มตัวลงนอนบ้าง
“คือกูไม่รู้หรอกนะว่าพวกมึงเป็นอะไรกัน แล้ววันนี้ทะเลาะอะไรกัน
แต่กูอยากให้มึงระวังคำพูดกับการกระทำมึงบ้าง
บางทีนะเว้ยย... มึงอาจจะทำร้ายคนที่เค้ารักมึง หรือคนที่มึงรักมากๆก็ได้นะ”
มึงบอกกูช้าไปแล้วยูโร .. กูทำไปแล้ววะ เต็มๆเลย
“วันนี้พี่อุ้มมันรับสายไม้ฉาก แล้วพี่อุ้มมันถามไม้ฉากว่าคิดไงกับกู
แต่ไม้ฉากไม่ยอมตอบ กูเลยโกรธมัน ว่าทำไมมันไม่พูดอะไรออกมาบ้างเลย ทั้งๆที่มันกับกูก็เคย...”
ผมไม่ได้พูดต่อละครับ ... เดี๋ยวยูโรแม่งงจะล้ออีก
“เคยจูบกันแล้วใช่ไหม?” หื้มม มึงรู้ได้ไงยูโร
“ทะทำไม มึงรู้?”
“กูเป็นเพื่อนมึงนะปั้น สิ่งที่มึงกับไม้ฉากเป็นกัน พวกกูมองออกนะ
ตั้งแต่นั่งโอบกอดกันหน้าร้านพ่อไม้ฉากละ
แล้ววันที่มากินเหล้าที่บ้านมึงอีก แค่กูไม่อยากพูดเท่านั้นเอง”
นี้พวกมึงรู้กันมาตลอดสินะ ….
“อืมมม ก็อย่างที่พวกมึงรู้ กูก็แค่อยากรู้ว่ามันคิดไงกับกูบ้าง
ไม่ได้ต้องมาคบกันเลยซะเมื่อไหร่ละ แต่มันไม่ยอมพูด กูเลยแค่หงุดหงิด”
ถ้ามันบอกกับพี่อุ้มว่า มันชอบผม .. แค่นั้นผมคงรู้สึกดีครับ
“ปั้น แล้วเมื่อก่อนไม้ฉากมันก็ไม่ได้บอกมึงไม่ใช่หรอ
มึงยังยอมให้มันจูบเลย แล้วทำไมวันนี้มึงต้องการจะฟังวะ?”
เออ .. นั้นดิ ทำไมวะ??
ทำไมต้องหงุดหงิดวะ ปกติมันก็ไม่ได้พูดอะไรไม่ใช่หรอ??
มันก็เป็นแบบนี้มานานแล้วนี้วะ??
เห้ยยย ... นี้กูเป็นไรไปเนี้ย
ไปโกรธอะไรกับไม้ฉากมันวะ??
“หรือเพราะพี่อุ้มเค้ามาจีบมึง มึงเลยเอาไม้ฉากไปเปรียบเทียบกับพี่อุ้ม?”
ยูโร ... มึงไปต่อจิตวิทยาเถอะนะ พูดมานี้จี้แทงใจกูทุกคำเลย
“ก็ ก็ อาจจะใช่วะ”
“ปัญญาอ่อนวะมึง”
อ้าวว ด่ากูทำไมเนี้ยยย!
“กูถามจริงๆนะ ไม้ฉากมันเคยปฏิเสธไหมว่าไม่ชอบมึง?”
“ไม่เคย” อืมม ไม่เคยจริงๆ
ไม้ฉากไม่เคยพูดว่าไม่ชอบ
“แล้วเดี๋ยวนี้ไม้ฉากมันดีขึ้นกว่าเดิมไหม อ่อนหวาน ใส่ใจมึงกว่าเดิมไหม?”
เดี๋ยวนี้หรอ?? ...
“อืมม “
ไม้ฉากคุยไลน์ด้วยบ่อยขึ้น โทรมาบ่อยขึ้น
จะไปไหนจะทำอะไรบอกตลอด
และก็วิดีโอคอลมานอนด้วยทุกครั้งถ้ามีโอกาส ..
สัมผัสมากขึ้น หาเวลามาหามากขึ้น
“มึงคิดดีๆปั้น ,, ว่าไม้ฉากทำให้มึงมากขึ้นหรือยัง แล้วมึงละทำอะไรเพื่อมันแล้วหรือยัง?”
“กู คือ .. “ ใบ้กินสิครับปั้นสิบ
มาคิดๆดูแล้ว ผมไม่ได้ทำอะไรให้ไม้ฉากเลย
แต่ผมเรียกร้องๆทุกๆสิ่งจากไม้ฉากไปทุกอย่าง
แถมยังเอาไม้ฉากไปเปรียบเทียบกับสิ่งที่พี่อุ้มทำอีก
คือ ... มึงโคตรแย่เลยปั้นสิบ TT’
“มึงคิดเอานะปั้น ว่ามึงจะขอโทษไม้ฉากไหม
หรือจะทำยังไงต่อ แต่กูบอกมึงได้แค่คำเดียวเลย
คำว่า “รอ” ของไม้ฉาก ถ้ามึงรออย่างมีความสุข ... พอวันนั้นมาถึงมึงจะมีความสุขแน่นอน”
พูดเสร็จมันก็เอาสมอทอคมาใส่ แล้วหันหลังให้ผม
เดี๋ยวๆนะ มือถือมึงไม่มีเพลงไม่ใช่หรออ??
ใส่สมอทอคของมึง คือ การจบประโยคบทสนทนาสินะยูโร - -‘
เอาไงดีวะปั้น ... ไม้ฉากปิดเครื่องไปแล้วด้วย
อืมม ... จะไลน์ไปปรึกษาเจ๊มิ้วก็เกรงใจ
ให้เจ๊มิ้วช่วยมาตลอดเลย ยิ่งเจ๊มิ้วไม่สบายอยู่ด้วย
ลองไลน์ไปก่อนละกัน เผื่อมันเปิดเครื่องตอนเช้า
ผมหยิบมือถือตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆที่นอนมาเปิดเครื่อง
เจอแจ้งเตือนเข้าว่ามีเบอร์ไม้ฉากพยายามติดต่อเข้ามา
นี้ .. ไม่เคยเห็นมันโทรมาหาเยอะขนาดนี้เลยจริงๆนะ
แล้วตอนนี้มันจะอ่านหนังสือสอบต่อไหม?
Mr.Pun-10 :: ไม้ ...
Mr.Pun-10 :: ปั้นขอโทษนะ
Mr.Pun-10 :: จะทำโทษไงก็ได้ ถ้ามันจะทำให้ไม้หายโกรธปั้น
Mr.Pun-10 :: ปั้นรอได้จริงๆ แต่บางทีมันแค่อยากได้ยินคำๆนั้นจากปากไม้บ้าง
Mr.Pun-10 :: คือ .. จะไม่แก้ตัวอะไรเลย
Mr.Pun-10 :: ปั้นผิดจริงๆ
Mr.Pun-10 :: ยกโทษให้ปั้นนะ
Mr.Pun-10 :: เปิดเครื่องแล้วโทรกลับมาหาด้วยนะ
เอาวะปั้นสิบ .. พรุ่งนี้ต้องง้อไม้ฉากให้ได้
ไม้ฉากบอกให้รอ ... ก็ต้องรอนะปั้น
อย่าหวั่นไหว ,,, อย่าเป็นแบบนี้อีกนะ
ไม้ฉาก ... พรุ่งนี้ปั้นจะรีบโทรหานะครับ
ขอให้ไม้ฉากรับสายปั้นด้วยทีเถอะ!!!
หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59|| (อ่าน 250691 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก