หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59||

[tong_pub]

เรื่องนี้เราเข้าข้างปั้น นี่จริงจังเลยเพราะเคยประสบพบเจอด้วยตัวเอง
วันนี้ยังมั่นใจว่าเขารักแล้ววันหน้าล่ะ แค่การกระทำมันไม่พอหรอกไม้ฉาก
ถ้าไม้ฉากมาเห็นสิ่งที่อุ้มทำ อุ้มรุกหนักแบบนี้ตัวเองก็จะเฉยงั้นเหรอ
ปล่อยให้อุ้มทำไปเพราะมั่นใจว่าตัวเองทำดีแล้ว?
บางทีแค่การแสดงออกว่ารักมันไม่พอป่ะวะ เหมือนการมีชีวิตคู่ที่มันไม่ได้มีแค่ความรักนะเว้ย
สิ่งที่ยูโรพูดก็ถูกแต่มองในมุมปั้นบ้างดิ บางทีคนมันก็คิดดิวะ แล้วนี่คืองี่เง่าเหรอ เราว่าก็ไม่นะ

อยากให้ไม้ฉากแสดงออกมากกว่านี้
บอกให้รอปั้นมันรอได้ แต่ถ้าแค่คิดว่าแสดงออกให้อีกฝ่ายคิดไปเองอย่างเดียว
คนรอเหนื่อยนะ.. เห้อ...
หนึ่งนาทีของคนรอไม่เท่ากับคนที่ให้รอหรอก

อินจัดและกระแดะจะเม้นยาวแต่เม้นในมือถือ ลำบากสุดอ่ะคนเขียน แต่อยากเม้น 555

[nunda]

ของแบบนี้ มันก็อดเปรียบเทียบกันไม่ได้หรอก เง้อออออ

ไม้ฉากอาจจะต้องการความมั่นใจหรือแน่ใจอะไรบางอย่างอีกหน่อยรึเปล่า

[moujay]

ต่อ ////




พอตื่นเช้ามา ผมก็รีบกดโทรหาไม้ฉาก
แต่มันก็ปิดเครื่อง TT’
ผมเลยส่ง SMS ไปหามันแทน
เผื่อมันเปิดเครื่องแต่ไม่เปิดเน็ต


ผม ::
โทรกลับด้วยนะ .. เรื่องเมื่อคืนขอโทษ



พอส่ง SMS ให้ไม้ฉากเสร็จ ผมก็รีบไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน
ก่อนจะปลุกยูโรให้รีบมาอาบน้ำ เพราะพี่อุ้มน่าจะตื่นแล้ว
นี้ก็ 8 โมงเช้าแล้ว
ผมลงมาข้างล่างก็เห็นพี่อุ้ม กับเปา เตรียมโต๊ะอาหารอยู่


“มอร์นิ่งครับปั้น  น้องเปามาแต่เช้าเลยเอาโจ้กมาให้”
พี่อุ้มส่งยิ้มมาให้ผมก่อนจะหันไปช่วยเปาจัดโต๊ะต่อ


“เปาๆ ยูโรไม่ยอมตื่นอะ ไปปลุกมันหน่อยดิ”
55555+ ส่งเปาให้ยูโรครับ แทนคำขอบคุณในคำพูดที่มันเตือนสติผมเมื่อวาน

“อีกละหรอ แม่งงง ... นอนแบบนี้กลับไปนอนบ้านเหอะ”
เปามันบ่นๆ แต่ก็เดินขึ้นไปตามยูโรบนห้อง


ผมเดินเข้าไปช่วยพี่อุ้มจัดโต๊ะ รอเปากับยูโรลงมาก็จะทานข้าวเช้าพร้อมกัน

“เมื่อคืนหลับสบายดีไหม?” พี่อุ้มถามผม
คือ ถ้าพี่ไม่กวนตีนใส่ไม้ฉากผมคงหลับสบายกว่านี้อะครับ TT’

“ไม่อะครับ นอนไม่ค่อยหลับ”
จริงๆครับ กว่าจะหลับได้นี้เกือบเช้าอะ นอนคิดโน้นคิดนี้จนปวดหัว

“คิดเรื่องไม้ฉากคนนั้นนะหรอ” เหอะๆ อย่าทำมาเป็นรู้ดีนะพี่อุ้ม

“ครับ ก็มีไม้ฉากคนเดียวนิ ปั้นก็คิดถึงแต่เรื่องไม้ฉากนั้นละครับ”
ผมพูดแล้วก็ส่งยิ้มไปให้พี่อุ้ม
ที่ตอนนี้นั่งหน้าบึ้งนิดๆละ

“สรุปเป็นพี่ไม่ได้จริงๆใช่ไหมปั้น”
ผมหันไปจ้องตาพี่อุ้ม .. ที่ตอนนี้มองมาที่ผม เพื่อต้องการคำตอบ

“ครับ มันเป็นใครไม่ได้อีกแล้วจริงๆพี่ ปั้นรู้สึกกับไม้ฉากได้แค่คนเดียว”
รู้สึกโล่งแหะ... ได้บอกความรู้สึกตรงๆแบบนี้ออกไป

“แต่ไม้ฉากมันไม่เคยชัดเจนนะ เมื่อวานพี่ถามมันก็ไม่ตอบว่ามันรู้สึกยังไงกับปั้น ... ปั้นจะทนอยู่แบบนี้นะหรอ”
พี่อุ้มพยายามจะพูดเรื่องเมื่อวาน ... คือ ไม่ต้องย้ำครับพี่- -‘

“ไม้ฉากมันบอกให้ปั้นรอ .. ปั้นจะรอครับ”
ผมยิ้มให้พี่อุ้ม ก่อนจะตักโจ้กกิน
คือกูไม่รอมึง 2 คนละนะยูโรกับเปา
ไม่น่าให้เปาไปตามแม่งงเลย … หายไปซะนาน


ผมกับพี่อุ้มนั่งทานโจ้กไปเงียบๆ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงครับ
เปากับยูโรก็ลงมา เปานี้หน้าบึ้งมาเลยครับ แต่ยูโรยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล

“ขอบใจนะครับคุณปั้นสิบ”
ยูโรมันก้มลงมากระซิบผม ก่อนจะเดินไปนั่งกินโจ้กข้างๆเปา
5555555555+ แหม่ ... กูนี้อยากเผือกเลยครับ ว่ามึง 2 คนทำไรกันมา
มาขอบคุณกูอีก ... รอ รอ รอจังหวะดีๆก่อน กูถามแน่



พอผมเก็บล้างถ้วยชามเสร็จ เลน่อนกับคะน้ามาก็มากันพอดีครับ
เลยเริ่มติวกันตั้งแต่ 9โมงกว่าไปเรื่อยๆ มาพักทานข้าวตอนเที่ยงกัน
แล้วก็ติวต่อจนสามโมงเย็น
หมดเนื้อหาหลักสูตรติวเร่งรัดจากพี่อุ้มละครับ
โอ้ยยย ... ความรู้มาเพียบ
ถ้าไม่ติดว่าพี่อุ้มชอบมองผมตลอดเวลาที่ติวนะ
มันจะเป็นติวที่เยี่ยมมากก


“เรียนมา 6 ปี ฉันเพิ่งจะเข้าใจทุกอย่างก็วันนี้แหละ ...
คะน้าขอกราบขอบพระคุณพี่อุ้มรักมากๆคะ”
คะน้ายกมือไหว้พี่อุ้ม ก่อนจะหันไปยิ้มแย้มคุยกับเลน่อนต่อ

“แล้วพี่อุ้มจะค้างที่นี้ต่ออีกคืนไหมครับ หรือจะกลับเลย”
ยูโรถามพี่อุ้ม ที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า

“กลับเลยครับ เดี๋ยวอีก 2 อาทิตย์พี่จะไปเข้าโรงเรียนติวนายร้อยนะ
นี้พี่ปิดเทอมละ ก็เลยว่าจะกลับไปอยู่บ้านก่อน”
พี่อุ้มยังเก็บเอกสารต่อไปเรื่อยๆ
อืมม .. จะเป็นนายร้อยหรอ??
เก่งแบบนี้ได้อยู่แล้วละ



ขณะที่พวกผมกำลังเก็บของกันอยู่ดีๆนั้น
ก็มีคนมาดึงตัวผมให้ลุกขึ้นยืน
โอ้ยยย ... นี้ใครกันวะชอบกระชากชอบดึงเนี้ยย
เมื่อวานก็โดนยูโรดึง ปวดแขนยังไม่หายเลย

ผมหันไปด่าคนที่กระชากตัวผม

“ไอ่เชรี้ยยย .. กะ กู .. เห้ยย ไม้ฉาก”
ครับ ไม้ฉากมันนั้นแหละ มากระชากตัวผมให้ลุกขึ้นยืน

“กูขอคุยกับปั้นหน่อยนะ” พูดเสร็จมันก็ลากผมขึ้นมาบนห้อง
เดี๋ยวก่อนนะ .. คือกูตัวเล็กไปใช่ไหม
พวกมึงถึงลากกูกันง่ายจังเนี้ยยย TT’


พอเข้ามาถึงในห้องได้ ไม้ฉากมันก็ผลักผมลงบนเตียงเลยครับ
ก่อนมันจะเดินไปปิดล๊อคประตูห้องนอน
คือ ... ล๊อคทำไมของมึงเนี้ยย?


“มึงมาได้ไง ไหนมึงบอกมีสอบ”
ผมยันตัวเองขึ้นมานั่ง ก่อนจะถามไม้ฉาก
ไม้ฉากไม่ได้ตอบครับ
แต่ผลักผมลงไปนอนอีกรอบ ก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้

“มึงถามใช่ไหม ว่ากูรู้สึกยังไงกับมึง”
คือ .. อย่าทำหน้าโกรธกูดิ กูไม่อยากรู้แล้ว

“กูไม่อยากรู้แล้ว มึงลงไปจากตัวกูได้แล้วไม้ฉาก”
โอ้ยยย ... กูจะตายเพราะสายตามึงเนี้ยแหละ
มองอยู่ได้ ... ผมหลบสายตาไม้ฉาก
นอนหันหน้าไปมองรอบๆห้องแทน


“มองตากู ปั้นสิบ ,,, มองหน้ากู”
ไม่สั่งเฉยๆครับ พี่ท่านเล่นใช้มือมาดึงหน้าผมให้หันไปจ้องหน้า

“กูไม่ได้มาหามึง เพื่อจะให้มึงหลบหน้ากูนะ”

“อืออ เอามือออกไปสิ หันมามองแล้วไง”
ผมหันไปสบตากับไม้ฉาก
แววตามัน ... ที่มองผมตอนนี้
ผมมองไม่ออกจริงๆ ว่ามันรู้สึกยังไง

เสียใจ?

น้อยใจ?

โกรธ?


“กูมาเพื่อจะบอกในสิ่งที่มึงอยากรู้ มึงอยากรู้ใช่ไหมว่ากูคิดไงกับมึง ...
จริงๆกูแค่อยากรอให้มันพร้อมกว่านี้แล้วกูจะบอก
แต่ถ้ามันทำให้มึงหวั่นไหวและเหนื่อยมากๆแล้ว กูจะบอกมึง”
ไม้ฉากพูดไป ก็มองตาผมไป .. เหมือนจะบอกให้รู้ถึงความตั้งใจที่มันมาในวันนี้

“จริงๆแล้ว กู ...”
ผมเอื้อมเอามือไปปิดปากไม้ฉากไว้

“ไม้ .. ถ้ามันยังไม่ถึงเวลา ไม่ต้องพูดก็ได้
กูขอโทษที่กูทำตัวงี่เง่าใส่มึง กูจะรอ ... รอวันที่มึงพร้อมแล้ว กูรอได้
กูขอโทษนะ”
ไม้ฉากนิ่งไปสักพัก .. ก็พยักหน้าให้ผม

ผมเลยเอามือที่ปิดปากไม้ฉากไว้ออก

“เชรี้ยยยย แล้วทำให้กูรีบมาถึงที่นี้ มึงนี้มัน ... “
แล้วไม้ฉากมันก็บ่นครับ
5555+ ทำหน้าหงุดหงิดแต่เสือกยิ้มให้ คืออะไรวะ??


ผมเลยใช้มือกอดรอบคอไม้ฉาก ก่อนจะโน้มคอไม้ฉากลงมา
แล้วจุ๊บที่ปากไม้ฉากเบาๆ

“ขอโทษครับ หายโกรธปั้นนะ”
ไม้ฉากมันยิ้มละครับ ^//////^

“แค่นี้จะหายปะ?? มึงคิดว่ากูมาไกลขนาดนี้ละ กูจะเอาแค่จุ๊บเด็กๆงั้นดิ”
หื้มมม ... ไม้ฉาก มึงยิ้มโคตรน่ากลัวเลยตอนนี้


มันพูดเสร็จก็โน้มตัวมาจูบที่หน้าผากผม และเลื่อนลงมาจูบเบาๆที่ปาก
ก่อนจะกดจูบให้แรงขึ้นกว่าเดิม ปลายลิ้นร้อนๆ ของไม้ฉากเข้าไปสัมผัสกับปลายลิ้นอุ่นๆของผม
มือที่ใช้ยันตัวเปลี่ยนมาลูบไล้สะโพกและหน้าท้อง จนผมเองต้องเผลอร้องครางออกมา

“อ๊ะ .. อื้มม ม ม มะ ไม้ .. ไม้ฉาก”

ตอนนี้ไม้ฉากมันเลื่อนปากมาหอมแก้มผม
ก่อนจะไซร้ที่ซอกคอผม แล้วดูดเม้มที่คอซะแรง จนผมต้องผลักไม้ฉากออก

“ไม้ .. เดี๋ยวเป็นรอย”

ไม้ฉากที่ยิ้มแล้วมองหน้าผม กลับไม่ทำสีหน้าทุกข์ร้อนอะไรเลย

“ดีแล้ว เป็นรอยแบบนั้นแหละ เค้าจะได้รู้ไงว่ามีเจ้าของ”
หื้มมม ... มึงบ้าไปแล้วใช่ไหม?

“ลงไปได้ยังเนี้ยย หนัก” ไม่หนักได้ไงละครับ มันเล่นทิ้งตัวเองมาทับผมไว้ทั้งตัวแบบนี้
ไม้ฉากพลิกตัวลงไปนอนข้างๆ ก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด

“อย่าทำแบบนี้อีกนะ กูไม่มีสมาธิจะอ่านหนังสือเลย นี้กูยังไม่ได้นอนเลยนะเว้ยย”

“อืมม ไม่ทำแล้ว”
ไม้ฉากมันจูบที่หน้าผากผมอีกครั้ง

“กูรู้สึกไม่ต่างจากมึงหรอกนะ .. รอกู อีกไม่นานกูสัญญา”
พูดจบมันก็กระชับกอดผมให้แน่นกว่าเดิม ผมเลยกอดมันกลับไป

“กูจะรอ”
เรานอนกอดกันได้สักพักครับ ไม้ฉากมันก็ค่อยๆคลายกอดออก

“กี่โมงแล้ววะ กูจะต้องกลับขอนแก่นแล้ว” อ้าวว นี้มึงจะกลับ?

“กูนึกว่าสอบเสร็จแล้ว มึงถึงมา”

“ยังไม่เสร็จเหลืออีกตั้งหลายวันอะ ก็เพราะมึงอะ
กูเลยมาหาก่อน ไม่งั้นกูทำอะไรไม่ได้แน่ๆ คิดถึงแต่เรื่องของมึง”
โอ้ยยย .. แม่งง ทำไมทำตัวน่ารักวะ >/////<


ไม่พูดเฉยๆด้วยนะ มันยังยื่นมือมาดีดหน้าผากผมอีก

“ปะ .. ลงไปส่งกูหน่อย กูจะกลับแล้ว”
มันยื่นมือมาให้ผมจับ พอผมยื่นมือไปมันก็ดึงผมให้ลุกขึ้น

“ไม้ ... กูรอมึงคนเดียวนะ” ผมบอกกับมันอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง

“อืมม กูรู้ .. รอกูนะ” มันหันมายิ้มให้ผม ก่อนที่จะเปิดประตูห้องแล้วลงมาข้างล่าง



พอลงมาก็เจอยูโร , เปา และไนซ์  ส่วนเลน่อนกับคะน้ากลับไปแล้ว
อืมม พี่อุ้มไปไหนวะ??

“พี่อุ้มไปส่งคะน้ากับน่อนเดี๋ยวมาอะ” ยูโรมันตอบผม ตอนที่ผมกำลังมองหาพี่อุ้มอยู่

“อืมๆ แล้วไนซ์มาไงเนี้ย” ผมหันไปถามไนซ์ที่มันนั่งทำหน้าบึ้งอยู่โซฟาข้างๆยูโร

“ก็ไม้ฉากนั้นแหละลากกูให้ขับรถมาเนี้ย สอบเสร็จแล้วมาเลย
กูจะไปติวกับเพื่อนมันก็ไม่ให้ไป แล้วนี้มึงเสร็จธุระยัง
กลับได้ละนะ เดี๋ยวแม่มึงมาตามที่หอกู งานเข้าแน่ๆ “
ไนซ์แม่งง บ่นเยอะจริงๆ แต่ไม้ฉากมันหัวเราะครับ
นี้มึงไม่กลัวหญิงแม่ละหรอไงไม้ฉาก

“เออๆกลับแล้วๆ กูกลับละนะเตี้ยย อย่าแรดแบบนี้อีกนะ กูไม่มาหาละนะคราวหน้าอะ”
ดูมันสิครับ หันมาสั่งผม
กูแรดยังไง???? กูผู้ชายนะเว้ยยย

“แรดอะไร กูผู้ชายนะ ใช้คำดีๆดิ๊” ผมหันไปมองหน้ามัน แต่มันก็ยิ้มกวนๆมาให้ผม

“เออ อย่าแรดนะปั้นสิบ เพราะกูไม่ว่างขับรถมากับมัน มันขับโคตรไวเลยแม่งงง”
ไนซ์มันยังบ่นต่อครับ แต่ก็ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเตรียมกลับละ
ผมเดินมาส่งไนซ์กับไม้ฉากที่หน้าบ้าน
มันเอารถไนซ์มากันนี้เอง 5555+

“ขับรถดีๆอะ ถึงแล้วโทรหาด้วย” ผมหันไปสั่งไม้ฉากที่ยืนใส่รองเท้าข้างๆผม
ส่วนไนซ์มันไปสตาร์ทรถรอละครับ สงสัยจะรีบจริงๆ

“อืมม รู้แล้วครับ ... อย่าดื้อนะเตี้ยย”


กูจะดื้อเพราะมึงเรียกกูเตี้ยนี้แหละ - -‘
มันทำหน้ากวนตีน ก่อนจะเดินไปที่รถ
แล้วหันมาโบกมือให้ผม

“รอกูนะ สอบเสร็จจะรีบมา”

“อืมม กูจะรอ”
ผมยิ้มให้ไม้ฉาก มันยิ้มให้ผมอีกรอบก่อนจะเดินขึ้นรถที่ไนซ์มันรออยู่แล้วออกไป




ผมเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับคุณยูโรกับคุณเปาครับ
มันสองคนมองหน้าผมยิ้มๆ

“กูว่านะที่เค้าบอกว่านอนคุยกันจะเข้าใจกันมากขึ้นนี้กูเชื่อแล้ววะ 5555555”
ยูโรกับเปามันมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ

“อะไรของมึง” ผมมานั่งข้างๆยูโร

“คอมึงนี้อะไรกัดวะ ขึ้นไปคุยกับไม้ฉากแป๊บเดียวเองนะ”
ยูโรมันเอามือมาจิ้มๆที่คอผม

“โอ้ยย พวกมึงนี้ กูคันๆนะ ไม่มีอะไรกัด”
แซวได้แซวไปนะ อย่าให้กูต้องแซวพวกมึงบ้างนะ


แต่ไม่ทันได้เถียงกลับพี่อุ้มก็เดินเข้ามาในบ้าน
พี่อุ้มลงมานั่งใกล้ๆโซฟาที่ผมนั่ง ก่อนจะมองที่คอผม
สงสัยได้ยินที่ยูโรมันแซว ...

มองด้วยสายตาแบบนั้นทำไมพี่อุ้ม???
สายตาที่ไม่มีแววหยอกล้อแบบเดิมๆ

“พี่จะกลับแล้วนะ คงไม่ได้มาหาปั้นนานเลยละ กว่าจะสอบนายร้อยเสร็จอะ”
พี่อุ้มก้มลงไปมองมือตัวเอง แล้วก็พูดกับผม

“ครับ พี่อุ้มตั้งใจสอบนะ” ผมยิ้มให้พี่อุ้ม

“งั้นพี่กลับก่อนละกันนะ ปั้นเดินไปส่งพี่หน่อยได้ไหม?”

“ครับๆได้”

“พี่อุ้มขอบคุณมากครับ” เสียงยูโรกับเปาที่กล่าวขอบคุณพี่อุ้ม


พี่อุ้มได้แค่หันไปยิ้มให้ แต่ไม่ได้พูดว่าอะไร ก่อนจะเดินออกไปหน้าบ้าน
ผมเดินตามมาจนถึงที่รถพี่อุ้ม

“ขอบคุณนะครับพี่ ที่มาติวให้ผม”
ผมยกมือไหว้พี่อุ้ม พี่อุ้มจับมือผมไว้

“ปั้นจะไม่ให้โอกาสพี่จริงๆใช่ไหม”

“พี่อุ้ม ... “

“ถ้าพี่สอบติดนายร้อยแล้ว .. พี่จะมาถามปั้นอีกครั้งนะ อย่าเพิ่งปิดโอกาสพี่ พี่ขอร้อง”
พี่อุ้มพูดไปก็มองหน้าผมไปด้วย สายตาพี่อุ้มมีแต่แววตาตัดพ้อ

“พี่อุ้มครับ ปั้นไม่ได้เป็นเกย์ ปั้นชอบไม้ฉากและรู้สึกอยากกอดอยากจูบได้แค่กับไม้ฉากคนเดียว
กับพี่ .. ปั้นคิดได้แค่พี่น้องจริงๆครับ ต่อให้มันจะนานอีกแค่ไหนปั้นก็รู้สึกได้แค่นั้น ปั้นขอโทษครับ”
ผมดึงมือออกจากมือพี่อุ้ม
พี่อุ้มพยักหน้า .. ก่อนจะเดินขึ้นรถไป
แล้วขับออกจากบ้านผมไป โดยไม่ได้พูดอะไรกับผมเลย


“ดีแล้ววะปั้น .. ถ้าไม่รู้สึกอะไรอย่าทำเหมือนให้ความหวัง มันจะทำให้คนที่รู้สึกดีกับมึงเจ็บทีหลังได้”
ยูโรครับ .. มึงมาแอบฟังมาแอบดูตั้งแต่เมื่อไหร่?

“แล้วมึงมั่นใจหรอว่าไม้ฉากจะไม่ทำให้กูเสียใจ” ผมหันไปถามยูโร

“เรื่องนี้มีแต่มึงที่รู้ จริงไหมปั้น?”


อื้มม ... จริงวะยูโร  มีแต่กูเท่านั้น .. ที่จะรู้ว่าการรอไม้ฉาก
กูจะเจอความสุข หรือกูจะต้องเสียใจ







ไม้ฉาก ... กูรอมึงอยู่นะ ‘





------------------------------------------------------------------
อัพเมื่อวานแล้วคะ แต่เวปมันล่มๆ เลยไม่ได้อัพต่อให้

ไม้ฉากนี้ทั้งอึน ทั้งเงียบ แต่ก็รุกเหมือนกันนะ 555+
ส่วนปั้นสิบ ถ้าไม่ได้ยูโรนี้คงหวั่นไหวต่อไป
งานนี้ต้องขอบคุณยูโรแล้วละคะ : )

เจจะพยายามพัฒนางานเขียนให้ดียิ่งขึ้นนะคะ
แต่เรื่องนี้เจได้เกริ่นไว้แล้วว่ามันมาจากเค้าโครงเรื่องจริง
ซึ่งบางคำพูดหรือบางการกระทำ เจอาจจะไม่ได้ตัดช่วงอารมณ์นอยด์ๆหน่วงๆออกไป

ยังไงต้องขอขอบคุณจริงๆนะคะที่ติดตามกัน
แล้วเดี๋ยวพบกันตอนหน้าค่าา : )

[Mouse2U]

ไม้ฉากทำเราผิดคาดเลยย คิดว่างอนจนไม่อยากคุย ที่ไหนได้รีบมาหาปั้นเพื่อเคลียร์กันนี่เอง

[❣☾月亮☽❣]

   ยูโร ตัวร้ายเลยใช่ไหมเราอะ
ไนซ์ทำดีค่ะ
ปั้น-ไม้ รักทางไกลต้องเข้มแข็งนะ   

[BlueCherries]

อีกนานไหมคะกว่าไม้ฉากจะเฉลยว่าจะบอกอะไรปั้น? (คนอ่านอยากเผือกสุดๆ)

[tong_pub]

ถ้าเหตุผลที่ให้รอของไม้ฉากไม่โอเค ไม่มีน้ำหนัก ไม่ดีพอ ไม้ฉาก...

[Viewonohm]

ไม้ฉากมาหาเราบ้างสิ 

[haemin]

  น่ารักกกกกกกก

[New_Tai]

น่ารักอ่ะ รอๆๆตอนต่อไป 

[broke-back]

https://www.youtube.com/v/_RxtQHSIM5Q

ที่ค้างในความรู้สึก

ว่าลึกลึกเธอคิดยังไง?

เธอจะมีใจหรือเปล่า?

มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ -,-


 

[nicksrisat]

รีบมาหาเลยนะไม้ฉาก

[nunda]

สงสารพี่อุ้มนิดๆ T_T

คนอ่านก็รอนะไม้ฉาก อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ

[muiko]

ยูโรคะ แบบว่าาา คมจริงๆ
ดีละปั้น ทึ่ไม่ให้ความหวัง
รอไม้ฉากหน่อยเนาะ เด๋วก็คงมีความสุขกันเอง

[moujay]

https://www.youtube.com/v/EJkT1oiTWpI



ฉันทำพลาดไปแล้ว ฉันมันพลาดไปแล้ว
รักเกินเพื่อนไปแล้ว ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
ช่วยฉันหน่อยได้ไหม ช่วยเพื่อนหน่อยได้ไหม
ช่วยอย่าโกรธได้ไหม อยากให้เป็นเหมือนที่เคย


คืนนี้พบกันคะ

[Mouse2U]

จ้าา~

[moujay]

เอาเพลงมาบิ้วก่อน ...
แบบว่า ,, เหมือนสิ่งที่ปั้นรออะ
น่าจะรู้ในตอนต่อไปนี้แล้วละ

 

[SOMCHAREE]

สนุกมากกกกกค่ะ น้องปั้นน่ารักมากกกก แต่แอบนอย ไม้ในขางครั้งอ่ะ เราอาจต้องปรับให้ชอบไม้อีกสักนิดนะ 5555 เหมือนเป็นปั้นเองเลยเนอะ

[nunda]

รอค่าาาาาา  ^^

[moujay]

ทำไมกดอัพไม่ได้ TT

[broke-back]

อดอ่าน

แง๊

[nunda]

ทำไมกดอัพไม่ได้ TT

เค้าก็อดอ่านไง T__T

[moujay]

Ch 20 สิ่งที่รอ || ไม้ฉาก




“แหม่ กูละหมั่นไส้ นั่งยิ้มมาเลยนะมึง
ทีตอนมาอะทำหน้าบึ้งชิบหายยย”
ไนซ์ขับรถไปก็หันมาพูดแซวผม
5555+ ก็คุยกับไอ่เตี้ยแล้วมันสบายใจแล้วนี้ครับ




ย้อนไปเรื่องเมื่อคืน ...


ผมเปิดมือถือก็กะว่าจะโทรหาปั้นสิบซะหน่อย
เพราะนี้เหลืออีกไม่กี่วันจะสอบเสร็จแหละ
ตั้งแต่ช่วงใกล้สอบ จนมาเจอช่วงสอบ .. ผมแทบไม่ได้โทรหาปั้นสิบเลยครับ
คือ มันเรียนหนักมากๆ แล้วงานก็เยอะมากๆด้วย

ผมอยากทำให้มันออกมาดีที่สุด ไม่อยากให้เกรดตก และไม่อยากให้แม่เสียใจครับ
เพราะมันมีอยู่ 1 สิ่งที่ผมจะขอแม่ได้ ถ้าการเรียนผมไม่ตกเลย
ผมกำลังพยายามเพื่อสิ่งๆนั้นอยู่ =)



พอเปิดมือถือก็มีแจ้งเตือนเข้ามาจากปั้นสิบ


Mr.Pun-10 :: ไม้ ปิดเครื่องทำไมอะ

Mr.Pun-10 :: พรุ่งนี้ม๊าไม่อยู่บ้านนะ ป๊าก็ไม่อยู่

Mr.Pun-10 :: แล้วเพื่อนจะมาติวหนังสือที่บ้าน

Mr.Pun-10 :: มีรุ่นพี่มาด้วย  1 คน

Mr.Pun-10 :: แล้วจะนอนกันที่บ้านปั้นอะ

Mr.Pun-10 :: จะโทรไปขออนุญาตแต่โทรไม่ติด

Mr.Pun-10 ::เปิดเครื่องแล้วโทรมาหาด้วยนะ

Mr.Pun-10 :: คิดถึง



หื้มมม ,, รุ่นพี่ที่ไหนวะ??
ปกติมันแทบไม่เอาใครมานอนบ้าน ถ้าไม่ใช่พวกยูโร หรือพวกผม
แต่แม่งงงงง ,, ทำตัวโคตรน่ารักเลย
ส่งไลน์มาขออนุญาต โอ้ยยย … อยากจะไปเจอแย่ละเนี้ย
ผมเลยกดโทรออกไปหามัน .. จะได้มีกำลังใจอ่านหนังสือคืนนี้ด้วย



?????  :: สวัสดีครับ

อ้าววว …. เสียงใครว่ะ
ผมเอามือถือมาดูอีกรอบว่ากดเบอร์ถูกไหม
มันก็ถูกนี้หว่า ..

ผม :: เอ่ออ เบอร์ปั้นสิบหรือเปล่าครับ

?????:: ใช่ครับ

ก็ใช่นี้หว่า แล้ว … ใครวะ?

ผม :: ปั้นสิบอยู่ไหมครับ

?????:: อาบน้ำอยู่ครับ ไม่ทราบจากไหนครับ

ผม :: จากไม้ฉากครับ แล้วไม่ทราบว่านั้นใครรับสายครับ


กูต้องถามไหม ว่ามึงนั้นแหละเป็นใคร มารับสายของปั้นสิบ
แล้วไอ่บ้านั้นอาบน้ำยังไงไม่ล๊อคห้อง หรือลืมมือถือไว้ข้างล่าง???


?????:: รุ่นพี่ที่มาติวให้น้องปั้นนะครับ

ผม :: รุ่นพี่ที่ไหนครับ

?????:: แล้วทำไมต้องบอกละครับ


อ้าววว … กวนตรีนแหละ
รุ่นพี่คนนี้แน่ๆที่จะมานอนบ้านปั้น ‘
คือ ... โอ้ยย หงุดหงิดเว้ยยยยยย



ผม :: ผมรู้จักคนที่อยู่รอบๆตัวปั้นดีครับ เลยแปลกใจว่าคุณเป็นรุ่นพี่จากที่ไหนแค่นั้นเอง

?????:: จากมหาลัยขอนแก่นครับ



ขอนแก่น????



ผม :: เจอปั้นเมื่อไหร่ครับ ทำไมผมไม่ทราบ

?????:: เจอเมื่อวันงานเปิดบ้านของมหาลัยครับ เราก็เคยเจอกันนะครับน้องไม้ฉาก



คนนั้นแน่ๆ
วันที่ปั้นสิบไปงานวันเปิดบ้านของมหาลัยขอนแก่น
ผมเห็นมีรุ่นพี่คนหนึ่งเรียนวิศวะนี้แหละ
มายืนคุยกับปั้นสิบ มีจับมือด้วย
แต่ผมก็ไม่คิดว่าโลกจะกลมจนมันจะมาเจอกันอีกรอบบ!!!


ผม :: อ่ออ ใช่คนที่จับมือปั้นไปวางที่แก้มหรือเปล่าครับ

?????:: ครับ นึกว่าไม่ทันสังเกตซะอีกเห็นด้วยหรอครับ

ผม :: ครับ ปั้นสิบอยู่ในสายตาผมตลอดครับ ผมเลยเห็นหมดว่าใครมองปั้นสิบยังไงบ้าง


กูเห็นหมดแหละนะ …
ถึงจะยืนคุยกับเพื่อนๆ แต่ตาผมมองแต่เจ้าตัวเตี้ยนั้นตลอดแหละ
เพราะมันชอบทำตัวดุ๊กดิ๊กๆ อยู่ไม่นิ่งตลอดเวลา
เลยต้องคอยมองมันไว้ว่ามันจะไปทำซุ่มซ่าม หรือหายไปไหนหือเปล่า
จะได้ไปตามตัวมันถูก


?????:: แล้วน้องเป็นอะไรกับปั้นละครับ

ผม :: ผมไม่จำเป็นต้องบอกก็ได้มั้งครับ

?????:: ก็คืนนี้พี่จะนอนกับปั้นที่นี้ไง ก็อยากถามไว้ก่อน เผื่อมันเกิดอะไรขึ้นพี่จะได้ไม่ต้องขอโทษใคร

เดี๋ยวนะ … มึงจะนอนกับปั้นสิบอันนี้กูรู้แหละครับไอ่รุ่นพี่
แต่อะไรจะเกิดขึ้น มันคือเชรี้ยไรครับบบ??


ผม :: พี่จะทำอะไรปั้น



แม่งงง ,,, หงุดหงิดวะ
ทำไมต้องอยู่ไกลกันด้วยวะเนี้ยยย!!!


?????:: พี่จะทำอะไรนะหรอ 555+ อย่างน้อยสิ่งที่พี่ทำมันก็ชัดเจนกว่าที่ไม้ฉากทำละกันครับ

ผม :: ชัดเจนอะไร

?????:: พี่ชอบปั้น พี่ก็บอกชอบ พี่อยากกอดปั้นพี่ก็บอกว่าอยาก
พี่จะจีบปั้น พี่ก็บอกว่าพี่จะจีบ ไม่เหมือนคนบางคนหรอกครับ ไม่ทำอะไรให้ชัดเจนแต่หวงก้าง

ผม :: แล้วพี่จะรู้อะไรดีไปกว่าผมกับปั้นละครับ

?????:: งั้นบอกพี่ได้ไหมละว่าไม้ฉากคิดไงกับปั้น

ผม :: ………



มึงเสือกอะไรกับกูละครับรุ่นพี่
คือกูจะคิดยังไงกับปั้นสิบ มันก็เรื่องของกูกับปั้นไหมละ???
แล้วยูโรไปไหนวะ ถึงปล่อยให้มันอยู่กับปั้น 2 คนเนี้ยย


?????:: เงียบทำไมละครับ ไม่กล้าที่จะพูด หรือไม่กล้าจะยอมรับความรู้สึกตัวเอง
ถ้ายังไม่กล้าจะทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้ก็อย่ามายื้อปั้นสิบไว้สิครับ

กล้ามันกล้าเว้ยยย ,,, แล้วทำไมกูต้องตอบละครับ
ขนาดกับปั้นเองกูยังไม่บอกเลย
ถ้าจะบอกกูก็บอกปั้นเองแหละนะ
ยุ่งไม่เข้าเรื่องงง !!!!


?????:: ถ้าไม่ชัดเจนแบบนี้ วันหลังอย่ามาจูบปั้นสิบอย่ามาทำให้เค้าคิดไกลสิครับ

?????:: ยกปั้นสิบให้ผมเถอะ ผมกล้าที่จะพูดได้เต็มปากว่าผมชอบปั้นสิบ และชอบมากจริงๆ


เห้ยยยย … รู้ได้ไงวะว่าจูบกับปั้นแล้ว?????
ละเดี๋ยวก่อนนะ … ยกปั้นสิบให้
บ้า!!!! มึงบ้าไปละครับไอ่รุ่นพี่มาขอกันง่ายๆแบบนี้คือไรวะ?


อ้าวว … แล้วกดวางสายไปทำไมวะ
ผมกดเข้าไปหาปั้นสิบอีกรอบ แต่ก็กลายเป็นว่าปิดเครื่องไปละครับ
ผมก็ยังกดโทรๆเข้าไปหาอีก แต่ก็ยังปิดเครื่องเหมือนเดิม


โธ่เว้ยยยย!!! ปิดเครื่องทำไมวะปั้น
เกิดอะไรขึ้นหรือป่าววว TT’


ผมโทรหายูโรมันก็ไม่รับสาย … โอ้ยยยย ไอ่บ้าเอ้ยยยทำไมไม่รับวะ
ผมเลยส่งไลน์ไปหายูโร



┗ ไม้ฉาก ™ ::   ยู อยู่ไหน


รอ รอ รอ ................
เว้ยยยย ยูโร!!
โทรหาก็ไม่รับ ไลน์ก็ไม่อ่าน
ผ่านไปเกือบ 5 นาทีครับ ยูโรก็ตอบไลน์กลับมา


ยูโร่โร :: มาส่งเปาอะ

┗ ไม้ฉาก ™ ::   กลับไปหาปั้นตอนนี้ได้ไหม
เมื่อกี้กูโทรไปคนชื่ออุ้มรับสาย มันบอกว่าปั้นอาบน้ำอยู่

ยูโร่โร :: จริงดิ เออๆ เดี๋ยวรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ

┗ ไม้ฉาก ™ ::   โอเคๆ ขอบใจมาก แล้วไงโทรมานะ



ทำไมเวลา รอ .... แบบนี้
เวลาเดินช้าจังวะ มองเวลากี่รอบๆก็เพิ่งจะผ่านไปถึง 5 นาที
ไม่ไหวละ .. โทรหายูโรเลยดีกว่า
แต่ยูโรมันก็ไม่รับครับ
ผมไม่เคยกดโทรหาใครเยอะขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
ตอนนี้ผมกดโทรหายูโรเกือบจะ 50 สายละครับ
แต่ยูโรมันไม่รับ …
โอ้ยย เกิดอะไรขึ้นปะวะ ทำไมไม่รับวะเนี้ยยยย??


กว่ามันจะรับสายผมครับ เกือบ 30 นาที
แล้วพอปั้นสิบมารับสายผม ดันมาชวนทะเลาะอีก
( เหมือนที่ปั้นสิบมันเล่าไป ในตอนที่แล้วนะครับ )


พอวางสายจากปั้นสิบ ผมก็ปิดเครื่องแล้วเอามือถือลงไปชาร์ตแบต
ก่อนจะขึ้นมาอ่านหนังสือต่อ
แต่.... สมาธิมันไม่มีเลย


ไม่เข้าใจปั้นสิบเลยวะ!!
คือ ... ทำไมวะ??????


ตอนแรกมึงรอได้ไง .. ทำไมอะ อีกไม่นานแล้วทำไมมันรอไม่ได้
แล้วบอกว่าเหนื่อย??
คือ ก่อนที่มึงจะบอกรักกู มึงไม่เหนื่อยหรอ
ก็เป็นเพื่อนกันมาเป็นสิบๆปี
กูก็เป็นแบบนี้ ,, วุ่นวายกับการอ่านหนังสือแบบนี้อะ
แล้ววันนี้คือ มึงบอกว่าเหนื่อย??


สรุปแล้ว ,, มึงต้องการอะไรจากความรักที่บอกกูวะปั้นสิบ??




คืนนั้นทั้งคืนผมพยายามดึงสมาธิเพื่อมาอ่านหนังสือ
ถึงจะเครียดเรื่องปั้นสิบแค่ไหน แต่ก็ต้องพยายามรักษาเรื่องเรียน
เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมจะต่อรองกับแม่ได้




พอเช้ามาผมก็รีบไปสอบครับ
วันนี้สอบถึงแค่ 11 โมง
แม่ผมจะมารับที่หอไนซ์ตอน 6 โมงเย็น
เพราะแม่ไปหาลูกค้าอีกจังหวัดใกล้ๆ
พอสอบเสร็จผมรีบเดินมาหาไนซ์ที่หน้าห้องสอบ
( ผมกับไนซ์อยู่คนละห้องครับ )

“ไงวะไม้มึงทำข้อสอบได้ไหม” ไนซ์เห็นผมเดินมาหา ก็ทักผมขึ้นมา

“อืมๆ มึงจะไปไหนต่อปะวะ” ผมรีบดึงมันเดินออกมาจากหน้าห้อง

“ก็จะไปติวหนังสือวะ มึงอะไปติวกับพวกกูนะ”
ติวบ้าอะไรละไนซ์ กูไม่มีสมาธิแล้วเว้ยย
นี้เมื่อเช้าก็ดันรีบมาสอบ ลืมหยิบมือถือมาอีก

“กูจะไปหาปั้น มึงขับรถไปกับกูหน่อยดิวะ”

“มึงบ้าไปละแน่ๆ จะไปทันอะไรแม่มึงจะมารับกี่โมง”
ไนซ์มันทำหน้าตกใจ ก่อนจะหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าผม

“ไปคุยแป๊บเดียว เดี๋ยวกูขับเองนะมึง ไปกับกูหน่อย”
ถ้าไม่ได้ไปคุยเอง ผมคงเครียดไม่มีสมาธิกับวิชาที่เหลือๆแน่ครับ
ไนซ์มันยืนคิดสักพักมันก็ตกลงครับ


ขับมาแบบไวมากก ปกติคือเรื่อยๆเกือบ 2 ชม.
แต่วันนี้ชั่วโมงกว่าๆ เพราะไนซ์มันกลัวตำรวจเรียกตรวจใบขับขี่


พอมาถึงบ้านปั้นสิบ ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านเลยครับ
หื้มมม นั่งข้างๆกันอีกนะ
มันน่าต่อยให้หายหมั่นไส้จริงๆ


ผมเดินเข้าไปดึงปั้นสิบให้ลุกขึ้น ก่อนจะดึงมันขึ้นมาคุยบนห้อง
ไอ่ที่โกรธๆอยู่หายไปหมดละครับ
แค่เห็นหน้ามัน แววตามัน คือ ... กูโกรธทำไมครับ
TT’ แพ้มันทุกทีสินะ



มันบอกขอโทษผม  แล้วยังโน้มคอผมไปจูบอีก
โอ้ยยย .... เป็นเพื่อนกันมาเป็นสิบๆปี
เพิ่งรู้ว่ามันอ่อยเก่งขนาดนี้ ^////////^
ไอ่เตี้ยเอ้ยยยย !


ยิ่งมองตามันที่มีแต่แววตาขอโทษ แววตาสำนึกผิดแล้วอดใจไม่ไหวครับ
จูบมันไปจนตัวเองเกือบจะเคลิ้มเลยเถิดมากกว่านี้แล้ว
ต้องเม้มดูดคอมันเพื่อหยุดอารมณ์ตัวเอง
555555555+

ก็แค่ผมมานอนกอดมัน มาจูบมัน
มันก็ทำเกินกว่าสถานะที่ผมบอกมันไปเยอะแล้วครับ
รอเวลาให้ชัดเจนกว่านี้ก่อนดีกว่าครับ
ผมไม่อยากทำให้มันเสียใจ =)




“นั่งยิ้มเชรี้ยยไรของมึง ใกล้จะถึงหอละนะ”
ไนซ์แม่งง เรียกซะขัดจังหวะเลย
ตอนนี้เกือบหกโมงเย็นแล้วครับ
พอเข้ามาในหอไนซ์ถึงกับหน้าซีดครับ
ก็แม่ผมนะสิครับ มารอรับแล้ว


“เอาไงละมึง แม่มึงมารอแล้วนะเว้ยย” ไนซ์พูดไปก็หน้าซีดไป
เพราะแม่ผมขึ้นชื่อว่าดุมากๆครับ



“ไม่เป็นไรหรอก กู ม.6 แล้วนะไนซ์ไม่ใช่เด็กอนุบาล
ขอบใจมากๆ แล้วไงค่อยคุยกันกูกลับก่อนนะ”
ผมลงจากรถไนซ์แล้วเดินไปสวัสดีแม่ ที่ยืนรออยู่ข้างๆรถ
แม่ผมยกมือรับไหว้ไนซ์ ก่อนจะหันมามองหน้าผม แล้วขึ้นรถก่อนจะขับออกไป


“ไปไหนมาไม้ฉาก” โหวว แม่ครับ
ให้พ้นรั้วก่อนก็ได้ครับ รีบถามเลย


“ไปส่งไนซ์มาครับ มันไปคุยเรื่องพ่อแม่มันมา” ไนซ์กูขอโทษนะมึง TT

“ที่บอกว่าจะหย่ากันนะหรอ”
แม่ผมทำเสียงเบาลงละครับ คือดีนะที่เคยเล่าให้แม่ฟังมาบ้างแล้ว

“ครับ จะหย่ากันวันพฤหัสหน้านี้ละครับ”
เมื่อไหร่จะถึงบ้านวะเนี้ยย
อึดอัดมากๆ .. เคยไหมครับทำผิดมาแล้วกำลังโกหกแม่
ผมไม่เคยโกหกแม่เลยครับ นี้เป็นครั้งแรก
กลัวตัวเองทำให้แม่สงสัยมากๆ TT


“สงสารไนซ์นะ แต่บอกไนซ์ละกันว่าอย่าคิดมาก
ให้สนใจแต่เรื่องเรียน สนใจอนาคตตัวเองไว้ก่อน”
แม่ผมหันมามองหน้าผม ก่อนจะขับรถต่อไป
คือแม่ครับ … แม่จะบอกผมหรอครับ??



นั่งเงียบๆไปจนเกือบจะถึงบ้านละครับ

“เออ ไม้ฉาก เมื่อเช้าเราลืมเอามือถือมาโรงเรียน แม่เอามาให้นะอยู่ตรงกระเป๋าแม่นะ”
พอแม่พูดจบผมก็เอื้อมไปหยิบกระเป๋าแม่มาเพื่อจะเปิดเอามือถือ



อ้าวว .. มือถือเปิดเครื่องไว้??



“ปั้นสิบส่ง SMS มาหาเราด้วยนะ
รีบโทรกลับละ ท่าทางจะมีเรื่องสำคัญเห็นมีข้อความแจ้งเตือนมาเยอะแยะเลย”




อื้มมม ทำไมรู้สึกว่าบรรยากาศในรถมันแปลกๆวะ???




แม่อ่านอะไรในโทรศัพท์บ้างครับ?????




---------------------------------------------------
เย่เย้ อัพได้แล้ววว >////<

แม่ไม้ฉากรู้อะไรมาบ้างนะ ท่าทางแปลกๆ
อ่านโมเม้นต์ของไม้ฉากแล้ว ,, รักไม้ฉากกันบ้างยังคะ 5555

มีตอนต่อนะคะ =)

[Mouse2U]

กรี๊ดดด~ คุณแม่อ่านข้อความแล้วแน่เลย สู้ๆนะไม้ฉาก ที่ตั้งใจเรียนมากเพราะแบบนี้นี่เองสินะคะ

[BlueCherries]

แม่เชคมือถือชัวร์ โหดมาก!!!

ไม้ฉากคะ มือถือมันมีให้ใส่พาส ทำไมไม่ใส่วะคะ? 

เด็จแม่ลุยเองแน่งานนี้ คิดแล้วเสียวจริง

[penneeamoon]

เอาละซิ  หนูไม้กำลังเคลิ้มๆ  เจอคุณแม่พูดเป็นในๆ  ยังไงดีล่ะทีนี้
เป็นกำลังใจให้ไม้ฉาก  สู้ๆนะคะ

[Viewonohm]

ให้แม่รีบๆรู้ไปเถอะ 

[❣☾月亮☽❣]

    ไม้ฉาก. ชีวิตผจญภัยดีแท้

[tong_pub]

ขนาดแกรอแค่ห้านาทียังทรมาน
แล้วปั้นสิบที่ต้องรอแกนานกว่าห้านาทีคิดว่าไม่ทรมาณเหรอ หึหึ


 

[Freja]

มาแล้วมาร(ดา)