**หลุดจอง1ชุด** {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ลูกหมู & ลีโอ......[31/1/60]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: **หลุดจอง1ชุด** {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ลูกหมู & ลีโอ......[31/1/60]  (อ่าน 233152 ครั้ง)

ออฟไลน์ manami_01

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 980
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-1
อ้าวววววว

ไอ้เราก็นึกว่าจะมีตอนที่ลูกโตแล้วเมอาร์มาเอาตัวไป แอบนึกดราม่าก่อนล่วงหน้าว่าลีโอกับลูกหมู่ไม่ยอม 55

สงสัยจะคิดไกลไปหน่อยจบแบบนี้กะดีไม่ดราม่าดี ไม่รู้จะม่ตอบพิเศษหรือเปล่าอยากอ่านอ่ะ :hao6: :hao6: o13 o13

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ไลอ้อนเสียงดีจริงๆ รอตอนพิเศษนะคะ :pig4:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ตอ
«ตอบ #933 เมื่อ09-07-2015 22:44:02 »

จบแล้วอ่ะ แต่ไลอ้อนพึ่งเกิดน่ารักซะ จะรอตอนพิเศษน้า~

ออฟไลน์ k_keenny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1

ออฟไลน์ rayaiji

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 817
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
    • ray's deviantart

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
อยากอ่านเรื่องของพฤกษ์ แอร๊ยยย
รอตอนพิเศษค่า

ออฟไลน์ DarkAki

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
งื้อออออออออออออออออออออ จบแล้วอ่ะ จบแล้วอ่ะ จบแล้ววว

ไม่อยากให้จบเลย

ลูกหมูจ๋าาาาาาาาาาาาาาา

ป้าขอขอเลี้ยงน้องไลอ้อนวันนึงนะ ><

รอ Sp. ค่าาาาาาาาาาาาาาา

วิ่งไปจองมาเรียบร้อยยย

ออฟไลน์ ๐๐ตะวัน๐๐

  • ๐๐๐ลูกตาล๐๐๐
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
 :pig4: :L2:

จบซะแล้วขอบคุณมากน่ะค่ะที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้อ่าน

ออฟไลน์ ckk

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Monkey D lufy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +245/-4
ครอบครัวสุขสันตร์555

อยากให้มีอีกสักคนจะได้เป็นเพื่อนเล่นกันไง ดีป่ะๆ

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ไลอ้อนเด็กน้อยรู้เรื่องแต่เล็กเชียวนะ น่ารักจัง
อยากอ่านตอนไลอ้อนโตขึ้นมาหน่อยจัง

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
ในที่สุดลูกสิงห์น้อยก็ถือกำเนิด ดูก็รู้ว่าลูกหมูรักสามีแค่ไหน
ขนาดลูกยังต้องชื่อตระกูลเดียวกับพ่อเลย :hao3:
มีโซ่ทองคล้องใจมาแล้ว คุณพ่อยิ่งรักยิ่งหลงเข้าไปใหญ่
ครอบครัวพร้อมหน้า ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
ดีใจด้วยนะคะที่ส่งคู่นี้ถึงฝั่งอีกคู่
ขอบคุณพี่มาศมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

ออฟไลน์ แ ฝ ง.

  • แด่....แ ฝ ง.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
สนุกมากค่ะ
อยากอ่านตอนน้องไลอ้อนมาวิ่งเล่น  :hao6: :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ mypink801

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ไลอ้อนน้อยน่ารักมากกก

ออฟไลน์ แก้วเจ้าจอม

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0

ออฟไลน์ Legpptk

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
นิยายหวานมากก อบอวนไปด้วยความรัก
ลูกหมูน่ารักมาก พี่ลีโอก็ดูแลน้องได้ดีจนน่าอิจฉา
ยังไงจะรอตอนพเศษนะคะ

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ประกาศรวมเล่ม!!!

“ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู”

30 ตอน  13 ตอนพิเศษ
(ไม่ลงในเล้า 10 ตอน) 
จำนวน 2 เล่ม  เล่มละ 300 หน้า  ปกสี  แถมที่คั่นหนังสือ
ราคา 650 บาท  ส่งแบบลงทะเบียนฟรี!

ตั้งแต่  วันนี้ ถึง กันยายน 58

พิเศษ!!  ท่านที่โอนเงิน 50 ท่านแรก  รับฟรีพวงกุญแจหนัง ‘MiSS-U’

“สำหรับการแพ็คหนังสือ  เราจะห่อด้วยพลาสติกกันกระแทก  และหุ้มมุมด้วยกล่องโฟม
ป้องกันหนังสือช้ำระหว่างการขนส่ง (ที่แสนโหดร้ายของไปรษณีย์) ให้อย่างดีที่สุดค่ะ
และขออนุญาตไม่รับเปลี่ยนหนังสือ  หากเกิดจากการขนส่งนะคะ 
แต่ถ้าหน้าหาย  ตัวหนังสือในเล่มไม่ชัด  เหตุจากการจัดพิมพ์  เรายินดีรับเปลี่ยนให้ค่ะ”


ติดต่อสั่งจองทาง PM (ข้อความส่วนตัว)  หรือ  E-mail : miss-u_novel (แอท) hotmail.co.th
มีรายละเอียดดังนี้
*โดยขึ้นหัวข้อว่า  “จองหนังสือ”
*Username ของเล้า(ถ้ามี) หรือ ชื่อ-สกุล  และ  E-mail  ที่ติดต่อได้

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนพิเศษ 1

ลูกหมู

“คนดีของหม่ามี้  ไลอ้อนไม่ร้องนะครับ  โอ๋ๆ  ทำไมไม่ดูดนมล่ะครับลูก  น้ำนมของมี้ปันปันไงครับ  อร่อยน้าดูดนมสิคนดี  นะครับลูก...นมก็อุ่นกำลังดีนี่หน่า”  มือหนึ่งผมอุ้มลูกที่มีอาการสะอึกสะอื้นน้ำตาคลออย่างน่าสงสาร  อีกมือถือขวดนมเจ้าปัญหาที่พิจารณาอย่างไร  ก็ไม่เห็นความผิดปกติต่างจากเคย

ผมเหลียวมองลูกชายในอ้อมกอดก็ให้นึกกังวล  เพราะลูกไม่ยอมดูดนมในขวด  ทั้งๆที่ถึงเวลาดื่มนมของเจ้าตัวแล้ว  ไลอ้อนเอาแต่ร้องโยเยตั้งแต่ผมเริ่มป้อนนมลูก  ผมหาสาเหตุการงอแงของลูกชายไม่เจอ  อุณหภูมิร่างกายก็ปกติตัวไม่ร้อน  แพมเพิสก็เพิ่งเปลี่ยนลูกไม่น่าไม่สบายตัวจากเหตุของการขับถ่าย  หรือไลอ้อนไม่สบายเพราะเหตุอื่น 

ในสมองผมคิดสับสนวุ่นวายไปหมด  ยิ่งเห็นดวงหน้าเล็กๆแดงก่ำแสดงออกถึงความทรมาน  ด้วยหัวคิ้วขมวดมุ่น  เบะปาก  น้ำตาคลอ  ดิ้นน้อยๆไปมาอย่างอึดอัดใจ  และเหมือนลูกเตรียมจะแผดเสียงร้องขึ้นมาอีกรอบ  ได้เห็นแบบนี้ผมก็แทบจะร้องไห้ตามลูกเสียให้ได้

“ไลอ้อนเป็นอะไรครับ  หม่ามี้ไม่บังคับให้ดูดนมแล้วก็ได้  ไลอ้อนอย่าร้องเลยนะลูก”  ผมพยายามพูดกับไลอ้อนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน  ทั้งๆที่รู้ว่าลูกฟังไม่รู้เรื่อง  แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้ดีไปกว่านี้แล้ว

วันนี้จะเรียกว่าผมอยู่บ้านคนเดียวก็ว่าได้  ด้วยพี่ลีโอไปทำงานที่ธนาคารแต่เช้า  คุณพ่อและคุณแม่ไปงานทำบุญบ้านของคุณป้าแต่เช้าเช่นกัน  พี่เลี้ยงเด็กที่ปกติจะอยู่ช่วยผมเลี้ยงไลอ้อนเกิดลากะทันหัน  ด้วยแม่ป่วยจึงต้องไปดูแลแม่ที่โรงพยาบาล  ส่วนเด็กรับใช้คนอื่นๆก็ต้องทำงานในส่วนที่ตัวเองรับผิดชอบ  แม้ผมสามารถเรียกเด็กมาสั่งงานได้  แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าผมไม่รู้ว่าลูกชายเป็นอะไร  จึงไม่รู้จะเรียกหาเด็กในบ้านมาช่วยทำอะไรให้

โดยปกติไลอ้อนเป็นเด็กเลี้ยงง่าย  ตั้งแต่ลูกเกิดจนครบสามเดือนในวันนี้  เวลาไลอ้อนจะกินจะถ่ายก็แค่ร้องนิดหน่อย  เหมือนว่าลูกร้องเพื่อสื่อสารให้คนที่อยู่รอบตัว  รู้ความต้องการของเจ้าตัวเท่านั้น  แต่ไม่เคยร้องโยเยเหมือนว่ากำลังเจ็บปวดอย่างเช่นครั้งนี้มาก่อน  บวกเข้ากับไลอ้อนเป็นเด็กอารมณ์ดีและยิ้มง่ายเสมอ  ใครแหย่ใครพูดเล่นด้วยหน่อย  ลูกชายผมก็เหมือนจะรู้ความ  จ้องคนพูดตาแป๋ว  พยายามออกเสียงเอิ๊กอ๊ากเหมือนกำลังตอบโต้ด้วย  จึงไม่แปลกที่คุณปู่กับคุณย่าและคุณพ่อจะรักไลอ้อนไม่ต่างจากแก้วตาดวงใจ  มีอะไรจะนึกถึงเจ้าลูกชายของผมคนนี้เป็นคนแรกเสมอ 

ถ้าทุกคนรู้ว่าหลานรักและลูกชายคนโปรดมีอาการเช่นนี้ล่ะก็  บ้านอัครภูมิเมธีคงยิ่งกว่าพายุลงเป็นแน่  เผลอๆผมคงโดนตำหนิที่เลี้ยงลูกได้ไม่ดี  นาทีนี้ยิ่งผมได้เห็นสีหน้าทรมานของลูกยิ่งทำให้กระวนกระวายใจ  ทั้งกลัวว่าไลอ้อนจะป่วยจนมีอาการย่ำแย่มากกว่าที่เป็นอยู่  ทั้งกลัวจะโดนคุณปู่คุณย่าและคุณพ่อของเจ้าลูกชายต่อว่า  โทษฐานที่ผมดูแลไลอ้อนไม่ดี 

ผมตัดสินใจโทรหาคุณลุงหมอเพื่อปรึกษาอาการของไลอ้อน  แต่ยังไม่ทันหยิบโทรศัพท์  เจ้าตัวเล็กในอ้อมกอดก็แผดเสียงร้องขึ้นมาเสียดัง  จนผมเองยังตกใจ

“ฮึกๆ  งะ...แง้ๆๆๆ”

“ไลอ้อนไม่ร้องนะครับ  โอ๋ๆ  คนเก่งของหม่ามี้อย่าร้องเลยนะลูก  หม่ามี้ทำอะไรไม่ถูกแล้ว  ฮึก  ไลอ้อนเป็นอะไร  ฮึกๆ  คนเก่งของหม่ามี้หยุดร้องนะครับ  ไม่...ร้อง...สิ”  ผมพยายามปลอบลูกพร้อมๆกับกลั้นน้ำตาไปด้วย  จนตอนนี้ปวดหัวตาและพาลปวดหัวขึ้นมาเสียดื้อๆ

ระหว่างที่ผมละล้าละลังจะวางลูกลงบนเตียงแล้วโทรหาคุณลุงหมอนั้น  ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างแรง  และเจ้าของร่างที่ปรากฏตัวให้เห็น  ทำให้ผมดีใจอย่างที่สุด  น้ำตาที่กลั้นไว้ก็พรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย

“พะ...พี่ลีโอ!  ฮือๆๆๆ”  พี่ลีโอสวมกอดผมไว้เต็มอ้อมแขนและกอดรัดร่างผมจนแน่น  แน่นอนว่าเจ้าลูกชายคนเก่งถูกพี่รับไปอุ้มแทนแล้ว 

คราวนี้ทั้งห้องจึงมีเสียงร้องของผมแข่งกับเสียงร้องของไลอ้อน  จนพี่ลีโอต้องปลอบเราทั้งคู่

“ชู่ว์ๆๆ  ไม่ร้องสิครับลูกหมู  พี่อยู่นี่แล้ว  หม่ามี้หยุดร้องก่อนเร็ว  ต้องเป็นตัวอย่างให้ไลอ้อนสิครับ  ลูกชายเราเป็นอะไร  ลูกหมูบอกพี่ก่อน...โอ๋ๆ  ไลอ้อนหยุดร้องก่อนครับลูก  ลูกร้องดังแบบนี้  รู้มั้ยทำหม่ามี้ใจเสียหมดแล้วเนี่ย  หืม”  พี่ลีโอไม่เพียงแต่ปลอบผมกับลูก  แต่พี่ยังพยายามลูบไหล่ลูบหลังผมเพื่อเรียกสติอีกด้วย

ผมเริ่มละอายใจที่มัวแต่ร้องไห้และทำตัวเป็นภาระให้พี่  ทั้งๆที่เราต้องให้ความสำคัญกับไลอ้อนก่อน  จึงพยายามกลั้นสะอื้นและป้ายหลังมือเช็ดน้ำตาบนใบหน้าแบบลวกๆ  ก่อนรวบรวมสติเตรียมเล่าที่มาที่ไปอาการของไลอ้อนให้พี่ลีโอรู้  แต่พอเงยหน้าขึ้นมาผมก็ต้องแปลกใจ  เมื่อใบหน้าหล่อเหลาของพี่กำลังยกยิ้มและจ้องผมด้วยแววตาอ่อนโยน 

แม้บรรยากาศจะไม่เป็นใจและไม่ชวนโรแมนติกสักนิด  เพราะอยู่ท่ามกลางการแผดเสียงร้องของไลอ้อน  และน้ำมูกน้ำตาของหม่ามี้แสนขี้แยอย่างผม  แต่ทำไมผมต้องเขินสายตาอบอุ่นเจือแววหวานของพี่ด้วยนะ  ผมรีบหลบตาพี่ลีโอลงมามองยังใบหน้าเล็กๆที่กำลังบูดเบี้ยวของลูกชาย 

ถึงผมไม่มองผมก็ยังรับรู้ได้ถึงสายตาคู่เดิมของพี่  สายตาที่สื่อถึงความรักและความห่วงใยคู่นั้น  ก่อนผมจะเผลอสูดน้ำมูกเสียแรงจนตัวผมเองยังตกใจ  ปฏิกิริยาของพี่ลีโอคือการกลั้วหัวเราะน้อยๆกับสิ่งที่ผมทำ  พาลให้ผมแก้มร้อนฉ่าที่ทำอะไรเปิ่นๆต่อหน้าพี่  และอยากจะมุดพื้นห้องหนีสายตาพี่เลยทีเดียว

“ฮึๆ  นอกจากต้องเลี้ยงลูกแล้ว  พี่ยังต้องเลี้ยงหม่ามี้ขี้แยของลูกด้วยรึเนี่ย  ฮึๆ”  จากที่เขินอยู่แล้ว  หน้าผมแทบไหม้กับคำล้อเลียนที่ได้ยิน 

พาลให้ผมอยากจะงอนและอุ้มไลอ้อนหนีคนเป็นพ่อเสียทีเดียว  แต่วงแขนอบอุ่นที่เพิ่มแรงโอบรั้งรอบตัว  ทำให้ผมสลัดความคิดไม่เข้าท่าทิ้ง  ยิ่งได้สัมผัสหยุ่นชื้นที่หน้าผาก  ความคิดที่จะหนีไม่มีติดหัวอีกเลย

“[จุ๊บ!]...ที่พูดแบบนั้น  พี่แค่แซวเล่น  เพราะพี่ยินดีเลี้ยงลูกหมูและไลอ้อนไปตลอดชีวิตนะครับ  ไม่งอนนะ  ไหนเล่าให้พี่ฟังก่อนว่าลูกร้องทำไม”  ผมนี่แย่จังคิดถึงแต่ตัวเอง  จนลืมเรื่องลูกชายที่กำลังร้องไห้จ้าไปเสียได้

ผมเริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พี่ลีโอฟัง  และเล่าจนถึงนาทีที่พี่เปิดประตูเข้ามา  พี่ลีโอคลายอ้อมกอดผม  ก่อนจะวางไลอ้อนลงบนเตียงเด็ก  และเริ่มสำรวจไปตามร่างกายลูก 

กระทั่งไปพบรอยแดงขนาดใหญ่ยังแผ่นหลังของไลอ้อน  และรอยแดงที่ว่าได้สร้างความแปลกใจให้กับเราทั้งคู่คือ  รอยแดงดังกล่าวมีรูปร่างคล้ายปีกขนาดเล็ก  ที่สำคัญมันมีถึงสองรอยตรงสะบักหลังพอดี  ผมกับพี่สบตากันอย่างไม่นัดหมาย  ก่อนพี่จะผละจากเตียงลูกและเดินออกไปจากห้อง 

รอยแดงรูปปีกบนแผ่นหลังของไลอ้อน  คงเป็นสัญลักษณ์พิเศษที่ติดตัวลูกมาเหมือนอย่างที่ผมมี  แต่ทำไมมันถึงปรากฏให้เราได้เห็นในช่วงที่ไลอ้อนอายุได้แค่สามเดือน  ต่างจากผมที่รอยรูปปีกเพิ่งปรากฏให้เห็นบริเวณข้อเท้าเมื่อสองปีก่อนนี้เอง 

ผมไม่รู้ถึงความต่างนี้ของเราแม่ลูก  ว่ารอยแดงรูปปีกบ่งบอกถึงอะไรและซ่อนนัยยะอะไรไว้หรือไม่  แต่เท่าที่ผมรู้สึกได้คือปีกเป็นเหมือนของขวัญจากสวรรค์  และเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุขของชีวิต  เพราะตั้งแต่มันปรากฏที่ข้อเท้า  ชีวิตของผมก็พบเจอแต่ความสุข  โดยเฉพาะความสุขที่มาจากผู้ชายที่ชื่อ  ‘ลีโอ  ทัตเทพ  อัครภูมิเมธี’  ซึ่งผมเชื่อว่าไลอ้อนเองก็คงมีแต่ความสุขนับจากนี้ต่อไปเช่นกัน

ผมได้แต่ครุ่นคิดพลางลูบหัวลูบหลังและปลอบลูกไปด้วย  แต่กลับเกิดสิ่งน่าประหลาดใจสำหรับผมอีกอย่างคือ  ยามที่ผมไล้ปลายนิ้วผ่านรอยแดงๆโดยบังเอิญ  ไลอ้อนชะงักหยุดร้องไห้กะทันหัน  ก่อนจะร้องขึ้นมาอีกครั้ง  ผมจึงทดลองใช้นิ้วลูบรอยสีแดงรูปปีกไปจนทั่ว  คราวนี้ลูกชายของผมค่อยๆหยุดร้องได้อย่างน่ามหัศจรรย์  แต่ก็ยังคงเหลืออาการสะอึกสะอื้นน้อยๆอยู่บ้าง 
จนผมเริ่มคลายใจและเบาใจว่าในที่สุดก็พบวิธีที่ทำให้เจ้าลูกชายคนเก่งหยุดร้องได้  หรือว่าเราสองคนแม่ลูกที่มีสัญลักษณ์พิเศษเหมือนกัน  สามารถเยียวยาความเจ็บปวดให้กันและกันได้โดยวิธีสัมผัสผิวกายกันนะ

“ไลอ้อนหยุดร้องแล้วเหรอครับ...ทายาตัวนี้ให้ลูกก่อน”  หลังจากการพยักหน้าตอบคำถามพี่ลีโอของผม  หลอดยาเล็กๆก็ถูกยื่นมาตรงหน้า

ผมบรรจงทายาที่รอยแดงอย่างแผ่วเบาด้วยกลัวลูกจะเจ็บ  แต่ปฏิกิริยาของไลอ้อนกลับไม่เป็นอย่างที่ผมกังวล  เพราะเจ้าตัวเล็กหลับตาพริ้มและยกยิ้มน้อยๆขึ้นมาอย่างสบายใจ  เหมือนว่าไลอ้อนชอบสัมผัสจากปลายนิ้วของผม  ทั้งๆที่สองข้างแก้มของลูกยังคงชื้นไปด้วยคราบน้ำตา  ได้เห็นแบบนั้นผมทั้งสงสารและเอ็นดูเจ้าตัวเล็กของผมไปพร้อมๆกัน  จนพี่ลีโอต้องยื่นมือมาเช็ดรอยชื้นบนแก้มให้ลูก  และเผื่อแผ่ความใจดีมาเช็ดรอยน้ำตาที่ยังคงเหลือบนแก้มให้ผมด้วย

“ลูกคงดีขึ้นแล้ว  แต่ดูท่าหม่ามี้ของไลอ้อนจะน่าเป็นห่วงกว่าลูกเสียอีก  จริงมั้ยครับหมูน้อย”

“โอ๊ะ!...พี่ลีโออ่ะ  ชอบแกล้งลูกหมู”  ผมส่งค้อนให้เจ้าของปลายนิ้วที่อยู่ๆก็บีบเข้าที่ปลายจมูก  ทำซึ้งได้ไม่เท่าไหร่  พี่ลีโอชอบแกล้งผมอยู่เรื่อย

ผมเลิกสนใจคนรักขี้แกล้ง  และหันมาอุ้มลูกชายเข้าสู่อ้อมกอด  ทันทีที่ไลอ้อนรับรู้ถึงไออุ่นจากตัวผม  ลูกพลิกตัวเข้าหาหน้าอกและทำปากจุ๊บจั๊บเหมือนกำลังดูดนม  ดูท่าเจ้าลูกชายจะเริ่มหิวขึ้นมาเสียแล้ว  หลังจากหมดพลังงานไปกับการแผดเสียงร้องเมื่อครู่ใหญ่  อาการของลูกทำให้ผมกับพี่ลีโอกลั้วหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน  ก่อนพี่จะเดินเลี่ยงไปอุ่นนมและกลับมาพร้อมขวดนมขวดใหม่

ระหว่างที่ผมกำลังมองไลอ้อนใช้ปากเล็กๆขยับดูดนมด้วยความเอ็นดูอยู่นั้น  พี่ลีโอก็รั้งร่างผมให้นั่งลงบนตักพี่  ทำให้เราสองแม่ลูกไม่ต่างจากการตกอยู่ในอ้อมกอดของคุณพ่อรูปหล่อด้วยกัน  ผมลอบมองพี่นิดแต่ก็ต้องรีบหลบสายตาแพรวพราวของพี่  ไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน  ผมก็ไม่สามารถสบตาระยิบระยับของพี่ลีโอได้นานเสียที  เพราะรับรู้ได้ว่าแววตาที่สื่อว่ารักของพี่มีไว้มอบให้แค่ผมแต่เพียงผู้เดียว

“ตอนที่รู้ข่าวจากเด็กในบ้าน  รู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วงหมูน้อยกับไลอ้อนมากแค่ไหน  รีบออกจากธนาคารจนลูกน้องตกใจกันหมด  ยิ่งมาเห็นเรายืนอุ้มไลอ้อนที่กำลังร้องไห้เสียดัง  และเหมือนจะร้องตามด้วย  พี่ตกใจจนเกือบทำอะไรไม่ถูก  วันหน้าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก  รีบให้เด็กโทรหาพี่นะครับ” 

เสียงนุ่มๆที่ดังแถวซอกคอกับสัมผัสอุ่นๆจากวงแขนรอบตัว  ทำให้ผมสำนึกผิดและได้แต่รีบตอบรับคำของพี่  เพราะรู้ว่าตัวเองทำให้พี่ลีโอเป็นห่วงเราสองคนแม่ลูกมาก  จนถึงขั้นทิ้งงานมาหา

“ครับ  ลูกหมูขอโทษ  ลูกหมูทำอะไรไม่ถูก  ไลอ้อนไม่เคยร้องงอแงขนาดนี้  ที่สำคัญลูกหมูไม่อยากกวนเวลางานของพี่ด้วย  ตอนแรกว่าจะโทรหาคุณลุงหมออยู่แล้วครับ  แต่ไลอ้อนร้องดังจนลูกหมูตกใจ  ลนไปหมด...ลูกหมูดีใจมากนะครับที่เห็นหน้าพี่ลีโอ  แต่สุดท้ายก็ทำตัวขี้แยไม่ต่างจากลูก  น่าอายจัง  แหะๆ” 

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดที่ผมไม่สามารถดูแลไลอ้อนได้ดีเท่าที่ควร  จึงไม่รู้ตัวสักนิดว่าตัวเองกำลังมีสีหน้าแบบไหน  จนกระทั่งพี่ลีโอเชยคางผมขึ้นและพูดประโยคถัดมา

“หมูน้อยอย่าทำหน้าเศร้าแบบนี้สิ  เดี๋ยวไลอ้อนก็โยเยขึ้นมาอีกรอบหรอก  ยิ้มก่อนครับ  ต้องอย่างนี้สิ  หม่ามี้ของไลอ้อนเก่งมาก  ฮึๆ...เพราะหมูน้อยของพี่เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่ารอยน้ำตา”

“พี่ลีโอ...”  ผมหลุดเสียงเรียกได้แค่ชื่อพี่เท่านั้น  เพราะริมฝีปากนุ่มแตะเข้าที่ปากผมปิดกั้นประโยคที่เหลือไว้

หลังจากนั้นลิ้นร้อนๆแทรกผ่านกลีบปากที่ผมเต็มใจเผยอเปิดรับเข้ามา  ก้อนเนื้อนุ่มๆค่อยๆเลาะเล็มไปทั่วโพรงปากผมอย่างเชื่องช้า  ผมทั้งลุ้นทั้งตื่นเต้นกับสัมผัสอ่อนหวานของพี่  ก่อนมันจะแตะต้องเข้ากับลิ้นของผมที่รอรับการทักทายอย่างจดจ่อ  นาทีแรกที่ลิ้นร้อนๆสัมผัสลิ้นผม  เหมือนว่ามีกระแสไฟฟ้าแล่นพล่านไปทั่วร่าง  ก่อนความอ่อนหวานจะแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง  เมื่อลิ้นร้ายเกี่ยวกระหวัดดูดกลืนลิ้นผมอย่างหิวกระหาย 

พี่ลีโอเป็นผู้มอบสัมผัสลึกล้ำให้  ผมเองเต็มใจคล้อยตามและรอรับสิ่งที่พี่หยิบยื่นให้  ไม่ว่าจะเป็นห้วงอารมณ์ใดก็ตาม  จนผมเกือบสำลักความหวานและความร้อนแรงจากจูบของพี่  แต่ที่แน่ๆผมแทบขาดใจ  เมื่ออากาศถูกช่วงชิงไปจนหมดปอด  ผมรู้ตัวอีกทีก็ต่อเมื่อนอนระทวยอยู่บนเตียงเด็ก  เคียงข้างลูกชายที่หลับตาพริ้มทั้งๆที่ปากยังคาขวดนม  พร้อมๆกับเจ้าของลมหายใจร้อนจัดที่เป่ารดยังข้างแก้ม  ทำท่าจะลามต่ำไปแถวซอก  สำคัญที่ผมรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่กำลังดุนดันแถวหน้าขา

ผมกับพี่ลีโอห่างเหินกับเรื่องบนเตียงไปนานพอสมควร  เพราะตั้งแต่ผมผ่าคลอดไลอ้อนออกมาจนครบสามเดือนนี้  พี่ลีโอไม่เคยร่วมรักกับผมแบบลึกซึ้งเลย  ด้วยพี่รู้ว่าร่างกายผมยังไม่แข็งแรงสมบูรณ์ดีนัก  แต่มีบ้างที่เราจะแตะต้องและมอบความสุขให้กันแต่แค่ภายนอกเท่านั้น  ซึ่งก็นานๆครั้ง  เพราะเวลาส่วนใหญ่ของเราจะหมดไปกับการช่วยกันดูแลเจ้าตัวน้อยที่เพิ่งเกิด  ด้วยเวลากินเวลานอนของลูกจะแตกต่างจากผู้ใหญ่อย่างเราๆ 

ไหนจะรวมช่วงเวลาก่อนผมจะคลอดอีก  พี่ลีโอแทบไม่แตะต้องผมเลย  ด้วยเหตุผลของสรีระและความปลอดภัยของคนใกล้คลอดอย่างผม  พี่ลีโอคงอัดอั้นและต้องใช้ความอดทนอดกลั้นอย่างมากเพื่อผมและลูกของเรา  แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมตอบแทนความดีความน่ารักของพี่ได้อย่างไร  ในเมื่อไลอ้อนก็หลับแล้ว  ที่สำคัญร่างกายผมเองก็พร้อมจะตอบรับบทรักของพี่

“พี่...ลีโอครับ”  ผมเรียกชื่อพี่ลีโอทำให้พี่ชะงักทันที  ก่อนพี่จะผละใบหน้าออกจากซอกคอและลดมือออกจากแผ่นอกของผม

“พี่ขอโทษ  ลืมตัวไปหน่อย  ลูกหมูดูลูกก่อน  เดี๋ยวพี่มา...ครับ!?”  ผมคว้าข้อมือพี่ไว้ได้  ก่อนที่เจ้าของใบหน้าเคร่งขรึมที่เอาแต่หลบตากันจะเดินออกไปจากห้อง

“ลูกหมู  เอ่อ...อยากให้พี่รักลูกหมูครับ  ไลอ้อนก็หลับแล้ว  กว่าจะตื่นอีกทีก็ไม่ต่ำกว่าชั่วโมง...พี่ลีโอช่วยรักลูกหมูหน่อยได้มั้ย  ลูกหมูคิดถึงพี่มากเลยนะครับ”  ระหว่างที่ผมอ้อนขอให้พี่รัก ผมพยายามข่มความอายเพื่อสบตาพี่  ก่อนจะเขย่งเท้าและยื่นหน้าแตะจมูกเข้าที่แก้มขาว  ผมลงทุนขนาดนี้ไม่ได้ผลก็ให้รู้ไป

ทันทีที่ผมกลับมายืนดังเดิมและจงใจช้อนตาขึ้น  เพื่อยั่วยวนผู้ชายแสนดีของผมให้ตบะแตก  พี่ลีโอเปลี่ยนจากการจ้องผมตาค้างเป็นหรี่ตามองผมอย่างประเมิน  เพียงเสี้ยววินาทีพี่ก็คลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมส่งสายตาวิบวับให้ผม  ยังไม่ทันที่ผมจะหลบสายตาพี่ด้วยความเขินจัด  พี่ลีโอเปลี่ยนมากุมข้อมือแล้วกระตุกผมเข้าหาตัว  ก่อนประกบแก้มและจูบผมชนิดที่ว่าหายใจหายคอไม่ทัน  และได้แต่โอนอ่อนไปตามที่พี่ชักจูง

.
.
.
มีต่อด้านล่างค่ะ^^

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
อ่านต่อกันเลย^^
.
.
.


หลังจากพี่ลีโอจูบผมจนสติหลุดลอย  จนผมพร้อมที่จะไปกับพี่จนถึงไหนๆ  ผู้ชายแสนดีของผมก็ยังรอบคอบพอที่จะกลับไปห่มผ้าให้ไลอ้อน  ปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ  และเปิดวิทยุสื่อสารที่หัวเตียงเด็กอ่อน  ก่อนจะอุ้มผมที่นอนระทวยมองตามการกระทำของพี่แบบเบลอๆกลับห้อง 

สายตาที่พี่ใช้มองผมเต็มไปด้วยแววแห่งความปรารถนา  แววตาที่ผมไม่ได้เห็นแบบนี้เสียนาน  แต่ในเวลาเดียวกันก็ให้ความรู้สึกอ่อนหวานเจือรอยอุ่นจางๆ  เหมือนยามปกติที่พี่มักจะใช้ดวงตาคู่นั้นมองผม 

ผมช่างโชคดีที่ถูกผู้ชายอย่างพี่ลีโอรักและดูแลกันอย่างดีมาตลอด  หากใครคิดจะช่วงชิงพี่ไปจากผม  ขอให้เลิกคิดซะ  เพราะไม่มีทางเสียล่ะที่ผมจะยอมเสียสละผู้ชายคนนี้ให้ใคร  แม้จะรู้ดีแก่ใจว่าตลอดมาจนถึงนาทีนี้  พี่ไม่มีทางชายตาแลคนอื่น  แต่อะไรๆก็ไม่แน่นอนและยั่งยืน  ดังนั้นผมจะทำทุกวิถีทางให้พี่ลีโอรักและหลงใหลในผมแต่เพียงผู้เดียวตลอดไป  การกระทำของผมต่อจากนี้อาจทำให้พี่แปลกใจ  แต่ขอให้รู้ไว้ว่าเกิดจากความตั้งใจของผมทั้งสิ้น

“ลูกหมู!...ซี้ดๆ”  ท่อนเนื้อขนาดเขื่องในอุ้งมือร้อนผ่าว  และตอบรับสัมผัสผมด้วยการขยายขนาดเพิ่มขึ้น  จนผมที่ทำใจกล้าคว้ามันไว้ยังใจเต้นโครมคราม  แต่เมื่อได้ยินเสียงสูดปากเพราะความเสียวซ่านของผู้ชายที่ผมรัก  บวกเข้ากับสายตาคาดหวังและลุ้นระทึกที่ผมได้สบด้วย  ทำให้ใจฮึกเหิมตัดสินใจทำในสิ่งที่คิดไว้

ผมก้มหน้าเข้าหาของร้อนในอุ้งมืออย่างช้าๆ  รู้สึกได้เลยว่าพี่ลีโอเกร็งตัวขึ้นและเหมือนจะกลั้นลมหายใจอย่างลุ้นๆ  ผมจึงจงใจหยุดร่นระยะห่างระหว่างใบหน้าและท่อนเนื้อที่กำลังสั่นกึกๆในอุ้งมือ  พี่ลีโอถึงกลับครางชื่อผมแผ่วเบาอย่างผิดหวัง  ก่อนผมจะช้อนสายตาขึ้นอย่างเชื่องช้า  และไล่สายตาผ่านหน้าท้องแกร่งที่เกร็งแน่น  จนขึ้นรูปร่างของกล้ามเนื้อชัดเจน  ไปยังแผ่นอกกว้างที่ยอดอกหดเกร็งเป็นตุ่มไต  กระทั่งได้สบตาคู่คมที่มีแววหวามไหวของพี่ 

ผมยกมุมปากขึ้นยิ้มเล็กน้อยอย่างยั่วยวน  ก่อนจะแตะริมฝีปากยังปลายหัวแดงฉ่ำของแท่งร้อนด้วยความทะนุถนอม  ทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาไปจากดวงตาคู่เดิม  เห็นผมทำตัวก๋ากั๋นจงใจกระตุ้นอารมณ์คนรักแบบนี้  อย่าคิดว่าผมยังคงปกติอยู่ได้  เรียกได้ว่าตื่นเต้นจนเกือบไม่ได้ทำอย่างใจคิด 

หัวใจในอกนี่แทบกระดอนออกมานอกอก  เพราะสายตาเร่าร้อนปนรักใคร่ที่พี่ลีโอใช้มองผม  ผิวกายทั่วตัวก็ร้อนผะผ่าว  เหมือนว่าขณะนี้มีมือพี่ลูบไล้ไปทั่วร่าง  แม้แต่ริมฝีปากที่กำลังยกยิ้มยั่วพี่ก็แตกระแหง  เพียงเพราะลำคอแห้งผากด้วยนึกรู้การกระทำต่อไปของตัวเอง  ผมจึงเผลอแลบเลียเพิ่มความชุ่มชื้นแก่กลีบปาก  แต่กลับเป็นการยั่วพี่แบบไม่ตั้งใจ

“ลูกหมู~  ตั้งใจยั่วพี่ให้ขาดใจตายใช่มั้ย...ซี้ดดด  อ่าๆๆๆ”  ผมที่พยายามปฏิเสธถ้อยคำกล่าวหาของพี่  จึงเผลอส่ายหัวไปมาอย่างแรง  แต่กลับส่งผลให้ทั้งริมฝีปากและแก้มปัดป่ายไปมากับส่วนหัวของแท่งร้อนในมือ  ทำให้เจ้าของตัวจริงถึงกลับสูดปากครางลั่น  และมองมาที่ผมอย่างมาดหมาย

ผมเองที่นึกรู้ความหมายของสายตาคู่นั้น  จึงรีบครอบปากกลืนกินตัวตนของคนที่ผมรักทันที  ก่อนที่พี่ลีโอจะมาทำลายความตั้งใจแต่แรกของผมเข้า  แน่นอนว่าปฏิกิริยาของพี่คือการเกร็งตัวอยู่ชั่วขณะ  ก่อนจะครางผะแผ่วอย่างถูกใจตลอดเวลาที่ผมพยายามมอบความสุขให้ 

ท่อนเนื้อขนาดใหญ่ในปากสั่นกึกๆตลอดเวลาที่ผมเอ็นดูมัน  ไม่ว่าผมจะพยายามดูดกลืนมันเข้ามาในโพรงปากให้ลึกที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้  หรือแลบเลียมันไปตลอดความยาวจากบนลงล่าง  ลูกบอลกลมๆสองข้างผมก็ไม่เว้น  แม้แต่การหยอกล้อมันด้วยปลายลิ้นและริมฝีปากยังส่วนหัว  จนผมรับรู้ได้เลยว่าเป็นจุดไวสัมผัสของพี่  เมื่อแท่งร้อนขยายขนาดและเบ่งบานแทบปริแตก  พี่ลีโอเองก็ครางลั่นไม่เป็นภาษา  ฝ่ามือที่เคยลูบหัวผมไปมาอย่างพึงพอใจการกระทำของผม  เปลี่ยนเป็นขยุ้มเส้นผมไว้อย่างลืมตัว  แต่ยังดีที่พี่ไม่กดหัวผมลงไม่เช่นนั้นคอผมคงแตกเพราะขนาดของมันเป็นแน่

“ลูกหมู  อ่าๆๆ  มานี่  ซี้ดดด  พี่กำลังจะแตก”  ผมปัดมือพี่ออกเป็นการปฏิเสธคำขอของพี่  ยิ่งได้ยินประโยคสุดท้ายด้วยแล้ว  ผมยิ่งเร่งฝีมือเพิ่มความเร็วทั้งมือและปาก  เพื่อส่งพี่ให้ถึงจุดหมาย

ในที่สุดความตั้งใจของผมก็ประสบผลสำเร็จ  เมื่อพี่ลีโอเกร็งตัวและครางลั่นเรียกชื่อผมเสียงหลง  ก่อนปลดปล่อยธารรักร้อนๆพุ่งออกมา  ผมที่เตรียมตัวอยู่แล้ว  อ้าปากกว้างและเปิดคอรอรับหยาดรักของพี่ไว้ทั้งหมด  แต่ด้วยความแรงและปริมาณที่มากกว่าเคยเพราะถูกเก็บกักไว้นาน  อดไม่ได้ที่ผมจะเก็บกลืนไม่หมดและเผลอสำลักเล็กๆออกมา

“เอือก...แค่กๆ”  ระหว่างที่ผมกำลังไอ  ผมรู้สึกได้ถึงฝ่ามืออุ่นหนาที่จับไหล่ผมเข้าหา  ก่อนจะรู้สึกถึงความหยุ่นชื้นของริมฝีปากนุ่ม  แตะเข้าบริเวณหน้าผาก  ปลายจมูก  ข้างแก้ม  กระทั่งลิ้นร้อนๆแลบเลียยังมุมปาก  ไปตามปลายคางจนถึงลำคอของผม  ที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำรักของพี่

ร่างผมถูกวางลงบนที่นอนอย่างอ่อนโยน  เมื่อแผ่นหลังผมสัมผัสถึงความนุ่มของผืนผ้าปู  ที่ยังคงมีไออุ่นจากร่างกายพี่  ผมก็เปิดเปลือกตาขึ้น  ก่อนจะส่งยิ้มตอบรอยยิ้มเจิดจ้าและแววตาอบอุ่นที่พี่ส่งให้ผม  พี่ลีโอไล้ปลายนิ้วไปตามกรอบหน้า  มาจนถึงกลีบปากและหยุดค้างไว้  ผมอาศัยจังหวะนั้นเปิดปากงับปลายนิ้วข้างนั้นแผ่วเบา  และจงใจดูดมันแรงๆ  โดยที่ไม่ละสายตาไปจากแววตาที่ฉายแววรักใคร่ของพี่เลย

“หมูน้อย~  ตั้งใจยั่วพี่อีกแล้วใช่มั้ย  หืม”  เสียงพี่ลีโอที่ผมได้ยินแผ่วหวิวจนเกือบหายไปในลำคอ

ผมดูท่าทางพี่ก็รู้แล้วว่าพี่ลีโอหลงเสน่ห์ที่ผมจงใจโปรยใส่พี่ไปเต็มๆ  และพี่คงแทบคลั่งแน่ๆหากได้ยินประโยคต่อไปของผมเข้า
“พี่ครับ  ลูกหมูแทบรอพี่รักไม่ไหวแล้ว  ช่วยรักลูกหมูหน่อยนะครับ...อืมมมม”  ผมไม่ต้องบอกคุณก็คงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 

เสี้ยวนาทีถัดมาลูกหมูอย่างผมโดนสิงห์หนุ่มจับกิน  และไม่ต้องคิดจะร้องขอความปรานีอีกเลย  เมื่อผมเป็นฝ่ายยั่วและเปิดทางให้พี่ลีโอขนาดนั้น  หลังจากจูบดุเดือดพี่ลีโอฟอนเฟ้นทั้งฝ่ามือและริมฝีปากไปทั่วร่าง  โดยเฉพาะจุดอ่อนไหวบนร่างกายผมบางจุดที่กระตุ้นอารมณ์พิศวาส  จะได้รับความใส่ใจเป็นพิเศษ  ไม่ว่าจะเป็นใบหู  ลำคอ  ยอดอก  ต้นขาด้านใน  หรือแม้แต่แท่งร้อน กลางลำตัว  และจุดกระสันที่อยู่ในร่องหลืบด้านหลัง  ที่ขณะนี้โดนปลายนิ้วร้ายหยอกเอินบีบบี้จนแทบปลดปล่อยคาโพรงปากอุ่นของพี่

“พะ...พี่  อ้าๆๆ  ลูกหมูจะไป  ตรงนั้นมันเสียว  ฮึก  พี่ครับ  ไม่เอานิ้ว  อ่าๆ  ลูกหมูอยากได้พี่...ได้โปรด”  เสียงผมที่ใช้อ้อนวอนพี่นั้น  แหบพร่าแทบไม่หลุดออกจากลำคอ  จากความเสียวซ่านที่เกือบถึงขีดสุด  แต่ผมยังมีสติพอจะขอให้พี่รักผมด้วยตัวตนที่แท้จริงของพี่

“หมูน้อย  วันนี้เรารู้ตัวมั้ยทำพี่แทบคลั่งใจตายหลายรอบแล้วนะ”  ผมส่ายหน้าไปมาบนหมอน  ส่วนมือได้แต่ไขว่คว้าหาพี่ลีโอ  แต่ก็เหมือนว่าพี่กำลังแกล้งผม 

พี่ลีโอไม่ยอมให้ผมกอดและไม่ยอมถอนนิ้วออกไป  แต่ยังจงใจใช้นิ้วทั้งสามหมุนคว้านไปมาในตัวผม  พร้อมๆกับที่ขยับมือสาวรูดตามความยาวของแท่งร้อนที่บวมเปล่งแทบปลดปล่อยของผม  ผมจึงได้แต่ขยุ้มผ้าปูที่นอนแทบขาด  และอ้อนวอนพี่ด้วยสายตา  พี่เองก็จ้องผมยิ้มๆเหมือนกำลังถูกใจในความทรมานของผม 

ภาพที่เห็นพาลให้ผมน้อยใจขึ้นมาดื้อๆ  แม้ร่างกายจะเร่าร้อนแทบมอดไหม้  แต่ผมกลับน้ำตาไหลจากหางตาเป็นสาย  แววตาที่เคยระยิบระยับถูกใจของพี่ค่อยๆอ่อนแสงลง  เหลือเพียงประกายแห่งความอบอุ่นรักใคร่เท่านั้น

“ลูกหมูไม่ร้อง  พี่ยอมตามใจทุกอย่างแล้วครับ”  ผมจ้องเจ้าของเสียงนุ่มๆอย่างตัดพ้อ  แต่ทนสายตาเว้าวอนที่เห็นไม่ได้  จึงได้แต่เปิดอ้อมแขนรอรับร่างแกร่ง  และเรียกหาพี่ด้วยใจที่โหยหาความอบอุ่นของผิวกาย

“พี่ครับ  อ๊ะ!...อึก”  พี่ลีโอโน้มตัวเข้าสวมกอดผม  พร้อมๆกับถอดถอนปลายนิ้วออก  และแทนที่ด้วยตัวตนของพี่อย่างช้าๆ 

แรกสัมผัสกลับทำให้ผมจุกเจ็บน้อยๆ  แม้ร่างกายผมจะถูกพี่เตรียมพร้อมไว้ดีแล้วก็ตาม  แต่ด้วยขนาดและความห่างเหิน  ทำให้ผมต้องปรับตัวพอสมควร  พี่ลีโอเองก็เหมือนรับรู้ไม่มีบุ่มบ่าม  รุกคืบเข้าหาผมอย่างใจเย็น  แถมยังคอยปลอบประโลมและเบี่ยงเบนความสนใจของผมตลอด  กระทั่งตัวตนของพี่เข้ามาอยู่ในร่างกายผมทั้งหมด  พี่ไม่ผลีผลามและรอให้ผมปรับตัว  จนผมกลายเป็นฝ่ายเรียกร้องเสียเอง

“พี่ครับขยับที  ลูกหมูอึดอัด”  ผมอ้อนพี่ข้างใบหูหอมๆ  พร้อมขยับสะโพกเสียดสีของร้อนในกาย  เพื่อส่งสัญญาณให้พี่เดินหน้าตา  ด้วยเริ่มอึดอัดทรมานอยากให้พี่เติมเต็มอารมณ์ให้เสียที

พี่ลีโอแสนดีถอดถอนสะโพกออกจากตัวผมช้าๆ  พาลให้เสียววืดไปทั่วช่องท้อง  แต่ผมยังไม่ทันส่งเสียงแห่งความพึงพอใจให้พี่รับรู้  พี่ลีโอกลับกระแทกสะโพกกลับเข้าหาผมอย่างแรง  ผมกรีดร้องออกมาทันที  แต่ยังปล่อยไม่สุดเสียงพี่ก็ดูดกลืนเสียงผมไว้ทั้งหมด

ความเร่าร้อนเริ่มเพิ่มทวีขึ้น  ตามความเร็วและแรงกระแทกหนักหน่วงของพี่  ผมได้แต่กกกอดร่างแกร่ง  ลดทอนความเสียวซ่านด้วยการครางไม่เป็นภาษา  และปล่อยตัวปล่อยใจไปตามการชักจูงของพี่  จนเกือบถึงปลายทางผมเลือกที่จะฝังเขี้ยวลงบนลาดไหล่แน่นๆ 

พี่ลีโอถึงขั้นสูดปากเบาๆแต่ไม่มีการปัดป้อง  แถมยังเอียงคอให้ผมทำตามใจชอบ  และใช้มือที่กำลังลูบแผ่นหลังขึ้นมาลูบแถวท้ายทอยให้ผมอีก  เมื่อผมผละออกจึงปรากฏรอยฟันเป็นแผงชัดเจนบนผิวเนื้อไหล่ขาวๆ  รอยที่เห็นสร้างความพอใจให้ผมมากนัก  เหมือนว่าผมได้ประทับรอยความเป็นเจ้าของผู้ชายรูปหล่อคนนี้ไว้แล้ว  ‘พี่ลีโอเป็นของลูกหมูคนเดียวเท่านั้น’

ระหว่างที่ผมกำลังกระหยิ่มยิ้มย่องใจ  มือหนากลับยกเอวผมขึ้นและกดลงแรงเร็ว  สวนกับแท่งร้อนที่ตั้งตระหง่านรอการปลดปล่อย  แน่นอนผมที่ไม่ทันตั้งผมก็กรีดร้องเสียงหลง  และแทบปลดปล่อยออกมาทีเดียว  ยังไม่เท่านั้นเจ้าของรอยยิ้มบาดตาก็ก้มลงดูดผิวต้นคอสร้างรอยให้ผมเช่นกัน  ผมไม่เจ็บอย่างที่ผมทำกับพี่  แต่การกระทำของพี่กลับสร้างความรัญจวนให้ผมยิ่งขึ้น  บวกเข้ากับการเสียดสีของส่วนเชื่อมต่อที่ขยับต่อเนื่อง  การเล้าโลมของปลายนิ้วที่ยอดอก  และการขยับรั้งที่ส่วนอ่อนไหวส่วนหน้าจากฝ่ามือหนา 

ในเวลาต่อมาจึงไม่ใช่เรื่องยากที่ผมจะปลดปล่อย  จนสายธารอุ่นร้อนพุ่งปะทะหน้าท้องแกร่งเปรอะเปื้อนไปหมด  แต่ผมไม่มีเวลาสนใจมันนัก  เมื่อความซาบซ่านแห่งความสุขสมที่ผมห่างหายไปนาน  แผ่ปกคลุมผิวกายไปทั่วร่าง  แม้แต่หัวใจรักก็อาบไล้ไปด้วยความสุขเช่นกัน

ผมถูกจับให้นอนลงบนเตียงอีกครั้ง  ก่อนพี่ลีโอจะเปิดท่อนขาผมออกจนกว้าง  และส่งถ่ายความร้อนผ่าวใส่ผมเป็นจังหวะรุนแรง  ไม่นานร่างหนาก็กระตุกแกร่ง  ครางกระหึ่มไปทั้งห้อง  พร้อมกับสายธารร้อนๆฉีดพุ่งเข้ามาในตัวผม  จนผมเองยังอดสะดุ้งไปกับความแรงของสายน้ำนั้นไม่ได้

“อ๊าๆๆๆ”  สิ้นเสียงครางหนักๆ  พี่ลีโอก็ล้มตัวลงทาบทับผม  แต่ก็เป็นเพียงน้ำหนักส่วนหนึ่งเท่านั้นที่ผมรองรับไว้  ก่อนพี่จะเป็นฝ่ายนอนลงและดึงผมเข้าไปกกกอด

เสียงหัวใจที่เต้นแรงและหนักหน่วงข้างหู  ค่อยๆเต้นเบาลงเรื่อยๆจนอยู่ในระดับปกติ  พร้อมกับลมหายใจที่เคยหอบกระชั้นก็เหลือเพียงลมอุ่นๆที่เป่าลดอยู่เหนือหัว  แต่ฝ่ามือใหญ่ยังคงลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผมไม่เปลี่ยน  ก่อนอ้อมแขนแข็งแรงจะโอบกอดผมแน่นขึ้น  ตามมาด้วยรอยจูบอุ่นๆที่กดแช่ไว้กลางกระหม่อมของผม

“พี่มีความสุขที่สุด  ขอบคุณลูกหมูนะครับ  ที่ใส่ใจและไม่เคยละเลยความรู้สึกของพี่เลย”  ผมอมยิ้มกับแผ่นอกกว้าง  และกอดตอบอ้อมกอดใหญ่โตของพี่

“พี่ลีโอเป็นคนรักของลูกหมูนี่ครับ  ไม่ให้ใส่ใจพี่  จะให้ลูกหมูใส่ใจใครกัน  อ่ะ!?  ใช่สิ  แต่ขอลูกหมูเว้นไว้สำหรับผู้ชายอีกคนหนึ่งนะครับ”  สิ้นเสียงผม  ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งครึมขึ้นมาทันตาเห็น  ก่อนพี่ลีโอจะเอาแต่จ้องผมอย่างคาดคั้น  ด้วยสายตาไม่พอใจเท่าไหร่นัก

“ใคร!?  ลูกหมูจะใส่ใจใครนอกจากพี่” 

‘อูย...เสียงเข้มมาเชียว’  ยังไม่ทันที่ผมจะเฉลยให้เจ้าของสายตาพิฆาตได้รู้  ‘ใครคนนั้น’  ก็ส่งเสียงร้องแสดงตัวออกมาเสียก่อน

“งะ...แง้ๆๆ”  ผมกับพี่ชะงักและหันไปมองที่มาของเสียงยังหัวเตียง  เสียงร้องดังจากลำโพงที่มีต้นเสียงอยู่อีกห้องที่อยู่ข้างกัน

เมื่อพี่ก้มหน้าลงมาสบตากับผมอีกครั้ง  ผมก็ยิ้มให้หวานที่สุดเท่าที่ทำได้  และเฉลยถึงใครคนนั้นที่พี่ไม่พอใจ  แต่เชื่อเถอะหากว่าผมเฉลยออกไป  ต้องมีคนเก้อเขินกันบ้างล่ะน่า  ที่หึงได้กระทั่งลูกชายตัวเอง

“คนนี้ไงครับ  ที่ลูกหมูขอใส่ใจเพิ่มขึ้นอีกคน  นอกจากพี่ลีโอ”  ผมได้แต่อมยิ้มไปกับสีหน้าเก้อๆของพี่  ที่คาดไม่ถึงกับคำเฉลยของผม

“เรานี่น้า  ฮึๆ  พี่ไปดูไลอ้อนให้ก่อน  ลูกหมูไหวใช่มั้ย...ถ้างั้นไม่ต้องรีบนะคนดี  จะนอนต่อก็ได้  เดี๋ยวพี่ดูแลผู้ชายอีกคนของลูกหมูให้เอง”  สิ้นประโยคผมก็โดนพี่จูบเข้าที่หน้าผาก 

พี่ลีโอพลิกตัวผมลงนอนบนเตียง  และผละไปใส่เสื้อคลุม  ก่อนจะเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องข้างๆ  ส่วนผมได้แต่นอนอมยิ้มและมองตามร่างสูงไม่วางตา  พร้อมๆกับหัวใจที่ฟูฟ่อง  เต็มไปด้วยความสุขที่เกิดจากผู้ชายที่ผมรักทั้งสองคน 

‘ชีวิตนี้ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว  ในเมื่อผมมีผู้ชายอันเป็นที่รักถึงสองคน’

.............................................

เป็นอย่างไรบ้างคะกับตอนพิเศษตอนแรกนี้  พอหายถึงถึงคุณแม่ลูกหมูได้บ้างมั้ย   :laugh:
และต้องขอโทษด้วยน้าที่หายไปนานเลย  คราวแรกตั้งใจจะมาลงให้
ตั้งแต่วีคที่แล้วค่ะ  แต่งานยุ่งมากๆเลย  และตามที่เคยบอกไว้ว่าจะลง
ตอนพิเศษทั้งหมด 3 ตอน  ดังนั้นใครติดตามและเอ็นดูในลีโอกับลูกหมู
อย่าลืมติดตามน้า

 :กอด1:   :pig4:

รู้ยัง!!!  ว่าเรื่องนี้ประกาศรวมเล่มแล้วน้า  ติดตามรายละเอียดด้านบนค่ะ  หรือที่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45519.msg2963785#msg2963785

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
อ่านไปหน้าก็ร้อนผะผ่าวตามไปด้วยเลยค่ะ >\\\\\< เขินนนนนน.. ลูกหมูร้อนแรงมากๆ เปรมเลยสินะคะพี่ลีโอ~ ขนาดน้องไลอ้อนยังเป็นใจไม่กวนคุณป๊ากับคุณหม่ามี้เลยด้วยน่ะ น่ารักจริงๆ เลยน้าา :man1:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
แน่ะ....จะมีน้องให้ไลอ้อนแล้วเหรอ อิอิ

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :pighaun: ตอนพิเศษคู่นี้ก็ยังร้อนแรงเหมือนเดิม

ออฟไลน์ mypink801

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
เลี้ยงลูกกันน่าร้ากก ทำแบบนี้หม่ามี้มือใหม่จะมีน้องให้ไลอ้อนอีกคนมั้ยน้อ  :hao6:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ตอ
«ตอบ #955 เมื่อ22-07-2015 20:12:12 »

ลูกหมูร้อนแรงจริงๆ >///<

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
พี่ลีโอกับลูกหมูก็ยังหวานกันได้ตลอดเวลา

ออฟไลน์ BoJuNg

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
อ่านจบแล้วลืมเม้น

เพิ่งมานึกได้ตอนเห็นตอนพิเศษ   :laugh:

ลูกหมูน่ารักมากก  ดูแบบมุ้งมิ้งๆ  แต่ชอบลุคแพ้ท้อง  ช่างอ้อน  แอบเหวี่ยงเบาๆ น่ารักกกก

พี่ลีโอก็แอบร้าย ทำน้องเสียความมั่นใจ  ฮ่าๆๆๆ

จะดราม่าเรื่องลูกชายไหมมม   ที่พระเอกสัญญาไว้อ่ะะะะ


ระแวงงงง  ไม่อยากกินมาม่าในตอนพิเศษ  :ling1:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
 :z3:  เลียงเด็กนี่มันยากจริงๆ

ออฟไลน์ DarkAki

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
อรั๊ยๆๆๆๆๆๆ ลูกหมูยั่วอ่ะ ยั่วอ่าาาาาา  :impress2: :impress2:

ยั่วได้น่ารักน่าฟัดจริงๆ

โอยยยๆๆ ชอบอ่ะ

ชอบให้ลูกหมูหึง หวง พี่เลโออ่ะ ><

ลูกหมูจ๋าาาาาาา ป้า อยาก ได้หลานสาวล่ะ / สบตาวิ้งๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด