หัวข้อ: ◐ เธอที่ร้าย ◑ THE END

[Noname_memi]

ฮือออออ ก็ยังดีที่จบแบบนี้ ยังดีที่ไม่จบแบบปวดใจ ขอบคุณคนแต่งที่แต่งนิยายได้ดีมากๆ อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด คำพูดต่างๆที่ถ่ายทอดออกมา มันดีจริงๆ ขอบคุณมากนะคะ แต่... ถ้าจะดีขอตอนพิเศษแบบบอกเรื่องราวที่ภูผาหายไปได้ไหม พลีส

[Load_mikael]

ชอบเรื่องนี้มากเลยคับ ขอบคุณที่บอกแนวคิดดีๆไปใช้ในชีวิตจริง ความจริงผมก็คล้ายๆกับโรคนี้นะ  555

[GUNPLAPLASTIC]

นั่งอ่านนั่งลุ้น หน่วงกระชากตับมากค่ะ ระทึกยิ่งกว่าดูเจมส์บอร์นไปอีกกกกก
แต่ก็ดีใจสุด ที่ตอนจบได้เจอกันอีกครั้ง พี่คินนี้ดีแตกใช่ไหมม เสียดายเบาๆ
ตอนแรกที่อ่านพูดกับตัวเองว่าจะไม่ให้อภัยภูเด็ดขาด แต่อ่านพาร์ทภู โอ้ย สงสารทั้งคู่เลย
เป็นเรื่องที่พลิกล็อคจริงๆ แต่งดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านนะคะ

[ขนมโก๋]

แรกๆคือโกรธภูผามาก เกลียดๆๆๆ
ต่อพอถึงพาร์ทภูผาบ้าง แรกๆก็ไม่ใจอ่อนอ่ะ ยิ่งอยากให้ตายๆไปเลย
ต่อพอได้รู้เบื้องลึกขึ้นเรื่อยๆกลับอยากให้สิงหาใจอ่อนเร็วๆ
แอบขัดใจสิงหาอยู่เรื่องคือเจ้าน้ำตาไป ทั้งที่ควรจะเข้มแข็งได้แล้วนะ เป็นปีๆอ่ะ แต่ทุกอย่างก็เรียงร้อยออกมาจนเป็นตัวละคร "สิงหา". ให้เราได้อ่านกัน

[TheGraosiao]

เป็นนิยายที่อ่านแล้ว น้ำตาไหลไม่รู้ตัว หลายรอบ หลายตอนมาก
สะอื้นฮึกๆ จนแม่ถามว่าเป็นอะไร
คือเศร้ามาก หน่วงจิต หน่วงใจ จริงๆ
เขียนได้ดีมากค่ะ ชื่นชม

[by-mon]

เราเขามาอ่านตั้งแต่สามทุ่มจนตอนนี้ตรหนึ่ง
บอกเลยค่ะว่าร้องไห้หนักมากกกกกกก (ทิชชูหมดไปหนึ่งม้วน ผ้าเช็ดหน้าถึงขั้นชุมไปด้วยน้ำตา)
จะร้องดังก็ไม่ได้ เดี่ยวห้องข้างๆด่า
เป็นเรื่องที่เราประทับใจมาก

ภาษาดี การวางโครงเรื่องดีมาก
ยอมรับว่าตอนแรกเกรียดภูผามาก แต่พอรู้เหตุผลที่ภูผาร้าย เราก็พร้อมให้อภัย

หายากมากเลยสำหรับเรื่องที่ทรมานคนอ่าน บีบจิต มากกกกกขนาดนี้แล้วภาษายังออกมาดี
สื่ออารมณ์ของตัวละครออกมาเป็นตัวอักษรได้ลึกซึ้ง
การกระทำต่างๆ เราชอบฉากที่ภูผาจะกินยาตาย แล้วเห็นภาพหลอน
กับตอนที่ภูผาไม่สบาย แล้วบอก ปล่อย.. เจ็บ.. พี่เจ็บ ตรงนี้เราร้องแบบไม่สนอะไรแล้วอะ
คือเข้าใจความรู้สึกเลยว่ามันต้องทรมานขนาดไหน ถึงขนาดคนๆหนึ่งร้องขอความตาย
ถ้าเป็นเราอยู่ในสถานการณ์นั้น เราก็คงจะร้องขอความตายเหมือนภูผา มันทรมาน สิ้นหวัง และอยากเป็นภาระของใคร

ตอนที่เราพิมพ์คอมเม้น เรายังไม่หยุดร้องเลย
ไม่ไหวแล้วอะ รู้สึกจิตตกนิดๆ ยังดีที่จบ Happy End
นี้เป็นคอมเม้นยาวที่สุดเท่าที่เคยส่งเลย

[Sapiens.]

ร้องไห้หนักมากกก ปวดตับจนเกือบวรรคสุดท้ายเลยจริมๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆจ้า

[Kei]

ทำไมดราม่าอย่างนี้

[กรรไกรบิน]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ ภาษาดีมาก เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน
ชอบเสพดราม่ามาก แต่เรื่องนี้ทำเสียน้ำตาเป็นลิตรเลย
เป็นนิยายที่อ่านแล้วหดหู่ บีบหัวใจ รู้สึกเศร้าลึกตามตัวละครมาก
ประทับใจทุกอย่าง รักพี่ภู กับน้องสิงหามากๆค้า

[coolgunboy]

ดีใจมากเลยคับ ปลื้มมาก 

ทำไมมันหน่วงจิตใจขนาดนี้ 

*....ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคับ

 

[mkianit]

เสียน้ำตาตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่องเลยค่ะ
ครบทุกรสจริงๆ คืออ่านไปแล้วเหมือนเป็น
ตัวละครนั้นจริงๆ ถึงแม้นิยายจะจบไปนานแล้ว
แต่กินใจและเชื่อว่าจะจำไม่ลืมเลยค่ะ ขอบคุณ
สำหรับนิยายดีๆ  ไม่ผิดหวังจริงที่เข้ามาอ่านคือ
อ่านรวดเดียวจบเลยอะ5555555555 อินมาก
มาทำให้โกรธ มาทำให้เศร้า มาทำให้อบอุ่นแต่
สุดท้ายก็จบลงด้วยดี
จริงๆแล้วแอบอยากให้มีตอนพิเศษนะคะะะ อิอิ
ยังไงก็จะติดตามผลงานต่อไปนะค้าาเยิฟ 

[myapril]

เสียน้ำตาไปหลายลิตรเลยค่ะ
หน่วงเศร้าและสนุกมากค่เ
+1

[xaomammx]

ถึงคุณจิตติ

ไม่รู้ว่าจะได้วนเวียนกลับมาอ่านคอมเมนต์ในนี้อีกหรือเปล่า
แต่จะขอสารภาพจากใจจริงว่าเรื่องนี้จะเป็นนิยายที่ประทับอยู่ในใจตลอดไป
อ่านจบแล้ว แต่ยังคงวนเวียนนึกถึงความรักที่มากมายระหว่างภูผาและสิงหา
ความรักที่แท้จริงแล้วเป็นทั้งขนมหวานและยาพิษ
คุณจิตติเป็นนักเขียนที่เก่งมาก มากจริงๆ ร้องไห้กับเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่อง
เพียงแต่จากเสียใจ เศร้าใจ สงสาร ปลื้มปริ่ม และซึ้งใจ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
อ่านตอนที่ภูผาเรื่องเป็นโรคซึมเศร้า จากที่เคยเกลียดความไร้เหตุผลกลับกลายเป็นสงสาร
ความเศร้าที่คุณจิตติถ่ายทอดออกมาผ่านตัวหนังสือ ความเศร้าและรู้สึกผิดทั้งโหยหาของภูผา
ทำให้แต่ละย่อหน้าเราเศร้าตามอย่างเหลือเชื่อ อ่านไปจนจบรักเหลือเกินกับความมีมิติของตัวละคร
รักภูผาที่แม้จะมารู้ตัวทีหลังแต่ยอมรับและเข้าใจสถานะตน รักความมั่นคงของสิงหา
รักบรรยากาศแสนเศร้าปนอบอุ่น รักการที่ถ่ายทอดถึงการจากไปของคนที่รัก
มีท่อนนึงที่กล่าวถึงวัชร  ทำให้เรานึกถึงพี่โจ้ วงพอช และพี่สิงห์ สคีซเอนิมอล มาก
มันดีพมากในความรู้สึก ท่อนที่บอกว่าเพื่อนจะมารับ เชื่อสิ่ เราร้องไห้เหมือนกันจะตาย จนต้องพักเอาไว้ก่อน
เพราะหายใจไม่ทัน อยากให้ทั้งภูผาและสิงหาได้รับรู้เหลือเกินว่าต่างฝ่ายต่างรักกันมากขนาดไหน
อยากให้ภูผารู้ว่าน้องเฝ้ารอคอยดูแลและอยากให้พี่มีชีวิตอยู่ เพราะการมีชีวิตอยู่ของพี่คือความสุขของน้อง
และอยากให้น้องรู้ว่า ความสุขของพี่คือการที่น้องมีความสุข

ความรักนี้มันลึกซึ้งและกินใจเรามาก ขอบคุณจริงๆที่แต่งเรื่องราวดีๆสุดประทับใจแบบนี้ออกมา
ไม่รู้ว่าเสียเวลาไปมากมายและไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ถึงไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
ท้ายนี้ ไม่จินตนาการอะไร เพราะคิดและเชื่อว่าเขาจะรักและอยู่ด้วยกันตลอดไปอยู่แล้ว

ภูผาเป็นพระเอกที่เรารักที่สุดตั้งแต่อ่านนิยายมา คนเก่งที่เราเชื่อว่าจะผ่านเหตุการณ์ร้ายๆไปได้
ผู้ชายในกระดาษที่โลดแล่นในความรู้สึกราวกับมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้จริงๆ

ปล.ถ้ามีโอกาสได้ซื้อหนังสือหวังว่าจะได้พบตอนพิเศษที่แสนพิเศษ คุ้มกับการเสียกระดาษไปหนึ่งม้วนถ้วน
ขอบคุณคุณจิตติ และจะเป็นแฟนคลับตลอดไปค่ะ

[Pawana]

ปวดตับ. ปวดไต. ช้ำเลือดหนองไหลกันเป็นแถบๆๆๆ.     เป็นเรื่องที่เศร้ามาก.หน่วง ปวดหัวใจไปกับ ภูผา และ สิงหา.   เรื่องมันมีเหตูและผลว่าทำไมภูผาถึงกระทำเรื่องร้ายๆๆกับสิงหา.   แล้วในที่สุดภูผา ก็ได้รับและรับรู้ความรู้สึก.  และเจ็บปวด.  ความสูญเสียทุกอย่างเช่นเดียวกัน.     เป็นเรื่องที่เสียน้ำตาท่วมโลกแล้วมั้ง   ความรักในความเป็นจริงที่สัมผัสได้.   เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ.   สื่อความรู้สึกจนเราคิดว่าเป็นภูผา. สิงหาเสียเอง.   เราชอบแนวนี้มาก. ชอบเรื่องนี้มาก.   คงผลิตมาให้อ่านกันอีกนะคะ.      ขอบคุณ.   คุณเก่งจริงๆๆๆ

[meeoo]

ยอมใจคนเขียนเลยค่ะ ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้ให้ได้ติดตามนะคะ เป็นกำลังใจให้ และจะสนับสนุนผลงานต่อไปค่ะ

[TOEISPTRY]

ตอนแรกไม่คิดจะอ่านเรื่องนี้เลยค่ะ เพราะมันเศร้า มันหน่วง×1000 แต่ก็รักจิตติค่ะ ถ้าอ่านบางเรื่องกลัวจิตติน้อยใจ เลยต้องมาอ่านนิยาย18ตอนนี้ พร้อมกองน้ำตา น้ำหูน้ำตาน้ำมูกเต็มหมอน เต็มผ้าห่มหมดแล้ว ฮืออออ สงสารตัวละครที่ชื่อภูผา และก็ไม่ชอบเลยที่เขาปากร้าย และร้ายมากๆกับคนที่เขารักแบบนี้ เกลียดคินอ่ะะะะ เห็นแก่ตัววว เสียใจแทนสิงหามากๆเลย อยากให้มีต่อจังเลยยยย อยากได้หนังสือจังเลยยยยยยน อ่านจบมีความตาบวมเล็กๆ

[popular]

  น้ำตานองหน้าเลย ขอบคุณนะครับ 

[rakkie]

โหยย อ่านจบแล้วว มันหน่วงอ่ะ หน่วงมากๆ เข้าใจความรู้สึกทุกคนในเรื่องเลย
สงสารทุกคน เราร้องไห้เยอะมากกับเรื่องนี้ เข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าเลยเพราะเราก็เป็น
เราชอบตอนจบนะ  นิยายเรื่องนี้ให้อะไรกับเรามากจริงๆ ขอบคุณค่ะที่แต่งเรื่องนี้ออกมานะคะ <3
 

[Inamning]

น้ำตาร่วง ไม่รู้จะปาดยังไงแล้ว ฮื้ออออิอออ

[duckka]

ร้องไห้ทั้งเรื่องสงสารสิงหา

[Praykanok]

ตอนแรกๆนี่เกลียดพี่ภูมากกกกกก
แต่หลังๆคือไม่ไหวววว หมดน้ำตาไปหลายลิตร
แต่ยังขัดๆกับพี่คิน คือรู้สึกว่านางดีมาตลอดหลายปี ไม่น่าอยู่ดีๆพลิกขนาดนี้
แต่ก็ดีใจที่เค้ายังแฮปปี้เอนดิ้งกัน
แอบอยากให้มีตอนพิเศษหรือบอกเล่าเล็กน้อยที่พี่ภูหายไป คือมันงงๆนิดหน่อยค่ะ 555555

[hey_sloth]

ฮือออออออ ภูผาใจร้ายมาก ทำร้ายน้องสุดๆ แต่ก็สงสารภูผาสุดๆเหมือนกัน
ตอนชีวิตตกต่ำ ภูผาสู้มากอ่ะ แต่ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง ดูแลเลย แม้กระทั่งครอบครัวของตัวเอง
เพื่อนฝูง หรือแม้กระทั่งสิงหา แต่แอบคิดว่า ก็สมควรแล้ว เพราะทำร้ายน้องเอาไว้เยอะมากๆ
ส่วนสิงหา น่าสงสารสุดดด โดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังรัก ยังมั่นคงต่อภูผาคนเดียว
ตอนแรกแอบเชียร์ให้สิงหาเลิกๆไปเถอะ หาคนอื่นใหม่55555

ตอนที่ภูผาตั้งใจจะตาย ทำนู่นทำนี่เอาไว้ให้น้อง นับวันรอคอยที่จะตาย มันเศร้ามากเลยอ่ะ ฮืออออ
ร้องไห้เยอะมาก เศร้า

_เรื่องนี้อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากๆเลยอ่ะ แต่ก็สนุกมาก
สงสารทั้งคู่ 
__อยากให้มีตอนพิเศษเพิ่ม อยากรู้ว่าทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อไป
___ขอบคุณค่ะ

[airicha]

โอ้ยยย น้ำตาท่วมเลย
สงสารทั้งสิงหา และภูผา
แรกอาจจะเกลียดอีพี่ภู
แต่หลังๆนี่สงสารมาก
ไม่อยากจะบอกน้ำตาไหลทั้งเรื่องค่ะ
แต่ตอนหลังเกลียดอีพี่คินจัง
 

[ptrwd]

โอ๊ยยยยยยยย ร้องไห้จนปวดหัวไปหมดแล้ว อ่านรวดเดียวจบเลย ฮืออออ

[romeo2000]

อ่านบทนำแล้วเหมือนหายใจไม่ออก แบบอินเข้าเส้นโดนใจจังๆเลยค่ะ

[kiszy]

เปิดมาตอนแรกเศร้ามากกกก ทำใจอยุ่นานว่าจะอ่านดีรึป่าว

คิดในใจไม่อาจจะไม่เศร้าทุกตอนก็ได้นะ น่าจะมีตะมุ้งตะมิ้งหน่อย

เป็นใงล่าาาาาาาาาา เศร้าทั้งเรื่อง  งื่ออออออ แต่สุดท้ายก็อ่านจนจบ

[คุณหนูไฉไล]

ตกสำรวจเรื่องนี้ไปหลายปี เพิ่งได้มาอ่าน

ถ้าเป็นหลายปีก่อน คงเสียน้ำตาไปหลายโอ่ง

แต่ ณ ตอนนี้ กับนิยายเรื่องนี้ จะบอกว่า กรรม คำเดียว

ภูผา ทำตัวเองทั้งนั้น ไม่น่าสงสารเลยแม้แต่นิดเดียว

สิงหา การ์ตูนตาหวาน โลกสีชมพู มันควรจะรักตัวเองมากกว่านี้ไหม รักแม่มากกว่านี้ไหม ไม่รู้สิ ทำตัวเหมือนตัวคนเดียว ยิ่งกว่า Loser อีก

โมเม้นต์ต่าง ๆ ในเรื่องนี้ ค่อนข้างแยบคาย แต่พอมองย้อนไปถึงต้นเรื่อง มันไม่อิน เพราะ ต่างคนต่างสุดโต่ง คนนึงก็รักแต่ตัวเอง ไม่เคยเอาคนอื่นมาใส่ใจ อีกคนก็ไม่เคยรักตัวเอง ขังตัวเองไว้กับอดีต ไม่ยอมเดินไปข้างหน้า

หวังว่าคนแบบนี้จะมีแต่ในนิยายนะ ~

[Yeonmi]

  ร้องไห้หนักมาก​ แต่... ตอนจบทำให้ยิ้มได้นอนหลับฝรรดีละเค้า​

[เด็กเลี้ยงแมว]

คือเรื่องมันก็หน่วงดีอ่ะนะแต่การดำเนินเรื่องมันไม่ค่อยทำให้มีอารมณ์ร่วมซักเท่าไหร่ ไม่ใช่สิ มีอามรมณ์ร่วมนะแต่มันไม่เชื่ออ่ะตัวละครมันดูโต่งๆไปยังไงไม่รู้เหมือนเล่นละครในนิยายอีกทีนึงทำให้เราไม่อินไปการดำเนินเรื่อง มีแต่อามรมณ์สุดโต่งที่ตัวละครส่งมาเท่านั้นเองที่เรารู้สึก ว่าตัวละครเจ็บปวดนะ โอเคอิน แต่พูดถึงสาเหตุขึ้นมา จะรู้สึกไม่ค่อยสมจริงเลย แต่มันก็สะใจดีแหล่ะนะ อ่านเอามันส์ๆ

[เจ้าหญิงในเงามืด]

กลับมาอ่านรอบ2 คืนเดียวจบ ร้องไห้ตั้งแต่ตอนที่10 ยันตอนจบ ภูผาร้ายที่สุดแต่ก็เจ้บปวดที่สุด การอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครมันโคตรทรมาน สงสารภุผามากอะ สำหรับเราไม่สงสารสิงหานะ สิงหาควรได้เรียนรู้แบบนี้มากกว่า และสุดท้าย เกลียดคิน รักนิยายเรื่องนี้นะคะ จุบ