เห้อ. เรื่องสามเส้าพี่เหนือน้ำปลาและพี่เบียร์เนี้ยมันช่างขมขื่น.
ปัญหาคือมันต้องเคลียร์ใจกันระหว่างพี่น้อง เพราะตอนนี้พี่เบียร์ก็ยังไม่รู้ว่าอดีตเป็นไง คงอยากจะลืมๆให้หมดล่ะเนาะ
นี่ดีขนาดไหนแล้วที่ไม่จมน้ำตายหรือนอนสมองตายเป็นแบบอดีตนักร้องดัง พี่เหนือควรจบและปล่อยวางเสีย จะได้มีความสุขจริงๆสักที น่าสงสารเหลือเกินพ่อคุณ
ถ้ายังจบไม่ได้ก็อาจจะต้องแยกกันตลอดไป แต่มันตัดกันขาดเหรอพี่น้องคลานตามกันมา
ยัยป้าโรคจิตนั่นก็ขอให้หายดีศึกษาธรรมมะบ้างจะได้ไม่ป่วงอีก. รุ่นลูกเขาทรมานกันมาตั้งเป็นสิบปีแล้ว
ส่วนน้ำหอมก็เก็บเกี่ยวเวลาหวานๆกับก้าเอาไว้นะ. คืนนี้ไม่รอดจ้า ก้ากล่าวไว้
เราล่ะกลัวใจจริงๆว่าจะลุกขึ้นมาต้มมาม่าอีกเมื่อไหร่ เนอะคนเขียนเนอะ.

ขอบคุณค่ะ. รอตอนหน้าแบบใจจดจ่อ.