[เรื่องสั้น]ปิดแยก..แจกรัก
13 กุมภาพันธ์ 2558
11:00 น.
คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง
ณ โรงอาหารใต้อาคารเรียน
"ไอ้ปั้น เตรียมตัวเลยมึง ไปแจกกุหลาบไอ้สัดอย่าอู้"
"ไอ้เพียวครับ กูเหนื่อย กูเพลีย ขอเหอะ กูอยากกลับห้องไปนอนละ"
ผมฟุบหน้าลงกับกระเป๋าสะพายของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะตัวยาวในโรงอาหารอย่างอ่อนแรง กิจกรรมแจกกุหลาบวันวาเลนไทน์เชี่ยอะไรของพวกมึง กูไม่เอาา
"ไอ้ปั้น มึงลุก มึงหน้าตาดีไอ้สัด เดือนคณะรึเปล่าหัดทำประโยชน์ซะมั่ง"
"ไอ้เชี่ยย เจ็บบ"
ผมยกมือขึ้นคลึงหัวตัวเองป้อยๆ ไอ้เพียวเพื่อนผมกระชากกระเป๋าออกจากหัวของผมที่กำลังนอนทับอยู่อย่างแรง จนหัวผมกระแทกกับโต๊ะเต็มๆ
"ช่างมึง ลุกตามกูมา"
ไอ้เพียวมันเอาแขนมาล็อคคอผมแล้วลากผมออกจากโรงอาหารไปที่ห้องสโมฯคณะทันที ผมนี่ก้าวตามมันแทบไม่ทัน แล้วที่มันล็อคคอผมเนี่ย มันก็เตี้ยกว่าผมทำให้ผมต้องทำหลังค่อมๆเดินตามมันไปเงียบๆจนถึงห้องสโมฯมันถึงปล่อยผม
คนในห้องสโมฯหันมามองผมเป็นตาเดียวเลย คือผมหล่อก็รู้ตัว
"โหย ไอ้เพียวแม่งสุดยอดจริง ขุดไอ้เดือนขี้เกียจมาได้เนี่ย"
ไอ้ธันวา ไอ้ประธานสโมฯคณะพูดขึ้นพร้อมทำสีหน้าตกใจอย่างถึงที่สุด
"กูเก่ง"
ไอ้เพียวมันยักไหล่ให้แบบกวนๆตามประสามันแล้วเดินไปหยิบถุงดอกกุหลาบมาจัดเตรียมพร้อมเอาไปแจกตอนเที่ยงนี้
"ช่วยหน่อยมึง เป็นหน้าเป็นตาคณะ มีเดือนคณะมาเดินแจกคนเพียบแน่ๆมึง เพื่อจะได้มีแฟนกับเขาสักที"
โหย ไอ้เพื่อนเชี่ย นี่มึงจะว่ากูไม่มีน้ำยาเหรอ ผมนี่ชูนิ้วกลางให้มันเลย ด้วยรักและฟัคยูว่ะ
เฮ้อ... ทำก็ทำวะ
12:30 น.
อีกด้านหนึ่งของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ณ ลานหน้าคณะ
"กูถึงแล้ว มึงอยู่ไหน"
ผมยืนอยู่ด้านหน้าของคณะ ที่ตอนนี้มีแต่นักศึกษาเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมไม่ใช่นักศึกษา และวันนี้บังเอิญผมมีประชุมผู้บริหารในตอนเช้า ทำให้ผมต้องใส่ชุดสูทผูกเนคไทอย่างเรียบร้อยผิดปกตินิสัยของผม ทำให้ผมกลายเป็นจุดเด่นในทันที
"ห้องสโมฯนักศึกษาคณะ ชั้น 2 ตึกใหญ่ ถามทางมาได้เลย กูวางก่อน ยุ่งอยู่ๆ"
เอ้า.. เพื่อนเวร นี่ผมต้องหาทางไปเองใช่มั้ย มันนัดผมมาเองแท้ๆนะ
ผมถอนหายใจเบาๆพลางหันซ้ายหันขวาหาตัวช่วยที่จะพาผมไปที่ห้องสโมฯอะไรนั่นได้
กรี้ดดดดด พี่ปั้นนน
แกกก เดือนคณะมายืนแจกกุหลาบอ่ะะ
แซ่บเว่ออ่ะะะะ กรี้ดดด
ผมหันไปตามเสียง ก็เจอกับเด็กผู้ชายตัวสูงๆหน้าตาหล่อคนนึงยืนถือช่อดอกกุหลาบอยู่ท่ามกลางสาวๆนี่ยืนล้อมหน้าล้อมหลังอยู่และพยายามจะแย่งกุหลาบช่อนั้นกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
ผมกำลังจะเดินผ่านคนกลุ่มนั้นไปแต่พอดีที่สายตาของเด็กคนนั้นหันมาสบตากับผมพอดี แล้วอยู่ๆเขาก็เดินผ่ากลุ่มของนักศึกษาสาวๆนั่นมาหาผม ก่อนจะคว้าข้อมือของผมไปจับก่อนจะพูดขึ้นมาแบบยิ้มๆ
"มารอนานแล้วเหรอครับ ขอโทษที่ให้รอนะ พอดีติดงานกิจกรรมนี้อยู่อ่ะ
ผมนี่ค้างเลยครับ ขมวดคิ้วมองเด็กนี่งงๆ
"อ่าา หงุดหงิดใหญ่เลย หึงผมเหรอเนี่ย"
เฮ้ย..
"ปะ..!!!"
"ชู้วว ไม่งอนนะครับ นี่กิจกรรมคณะจริงๆ ไปครับ ไปทานข้าวกันเนอะ"
ไอ้เด็กนี่ใช้นิ้วชี้มันแตะปากผมประมาณว่าปรามไม่ให้ผมพูด แต่เฮ้ยย ท่าทางมันล่อแหลมมาก นี่ผมเสียหายนะเว้ยยย
และก่อนที่ผมจะโวย ไอ้เด็กนี่ก็หันไปพูดกับกลุมผู้หญิงเมื่อกี้ แล้วก็รีบชิ่งพาผมหนีจากตรงนั้น
"แฟนผมมาแล้วล่ะครับ ขอตัวก่อนนะ"
ผมเดินตามไปอย่างงงๆ ถ้าหูผมไม่ฟาด ผมว่าผมได้ยินเสียงกรี้ดด้วยนะ
ว่าแต่นี่... เฮ้ย ... อะไรวะ??
Pun's talk
ผมจูงมือคนที่บังเอิญผ่านมาเจอผมเมื่อกี้มาทางด้านในของตึกเรียน เพราะตรงนี้คนไม่ค่อยมีเท่าไหร่ เพราะไปแจกกุหลาบที่แยกหน้าคณะกันหมด
ผมรู้สึกถึงแรงกระชากที่แขนเลยหยุดแล้วหันไปมอง
คนที่ผมบังเอิญเจอเป็นผู้ชายหุ่นมาตรฐานชายไทย เตี้ยกว่าผมเล็กน้อย ผิวสองสีค่อนข้างไปทางขาว ใส่ชุดสูทเหมือนคนทำงานแล้วทั้งๆที่ดูหน้าตายังเด็กๆอยู่
"จ้องอะไร ปล่อยมือได้รึยัง?"
"อ่ะ ครับ"
ผมสะดุ้งเมื่อสบตากับอีกคน ตาดุชิบ..
เขามองผมอย่างเคืองๆ เอ่อ..ลืมไปว่าใช้เขาเป็นไม้กันผู้หญิงไปเมื่อกี้
"เอ่อ..เมื่อกี้ ขอโทษนะครับ"
"ช่างเถอะ..."
เหมือนเขาจะพูดอะไร แต่เสียงมือถือของเขากลับดังขึ้นก่อน เขาเดินแยกจากผมไปคุยโทรศัพท์ เหมือนเขาจะหงุดหงิดกับคนปลายสาย
ผมสังเกตจากคิ้วของเขาน่ะนะ..
ผมเห็นว่าเขาคุยเสร็จแล้วจึงเดินเข้าไปหา แล้วยื่นช่อดอกกุหลาบในมือให้
"แทนคำขอโทษครับ"
ผมยิ้มให้เขาอย่างจริงใจหวังจะให้เขาหายหงุดหงิด
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ผมไม่ชอบเวลาเขาทำหน้าเครียดเลยแหะ
"ไม่เอาไปให้สาวๆพวกนั้นล่ะ ดูท่าทางอยากได้มากกว่าฉันนะ"
"แต่ผมอยากให้คุณนี่ครับ รับไว้นะครับ"
ผมทำหน้าอ้อนๆใส่ ไอ้เพียวชอบบอกว่าเวลาผมทำหน้าอ้อนทีไร เหมือนอ้อนเท้ามันตลอดเลย
ผมเห็นเขาถอนหายใจเบาๆก่อนจะยื่นมือมารับช่อดอกกุหลาบจากผมไป แต่ผมนี่ยิ้มกว้างจนปากฉีกละ อ่ะ.. ผมแอบเห็นเขาหน้าแดงนิดๆด้วยแหะ
"ไปนะ"
เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินออกไปทางลานจอดรถหลังตึก ส่วนผมก็ยืนแก้มร้อนๆอยู่กับที่
ผมว่า ถ้าผมตาไม่บอด.. เมื่อกี้เขายิ้มให้ผมล่ะ!
อีกด้านหนึ่ง ณ ลานจอดรถหลังตึกเรียน
ผมก้าวขึ้นรถเบนซ์สีขาวที่มาจอดเทียบรออยู่ที่ทางขึ้นตึก ยังไม่ทันจะปิดประตู ไอ้เพื่อนเวรก็เริ่มเห่า..
"เหยดด ใครให้กุหลาบเพื่อนกูช่อเบ้อเริ่มเลยเนี่ย"
"ไม่รู้จักชื่อ ใส่ช็อปวิศวะ ตัวสูงๆขาวๆหน้าออกตี๋ๆ"
ผมพูดหน้าตายพลางดึงเข็มขัดมาคาดเลยต้องวางช่อดอกกุหลาบไว้บนตัก ทำให้เห็นว่ามีกระดาษเสียบอยู่ใบนึง
"เฮ้ย กระดาษไรวะ?"
ผมที่กำลังคาดเข็มขัดอยู่ทำให้มือไม่ว่างพอที่จะหยิบมาดู ทำให้ไอ้เพื่อนตัวดีของผมหยิบไปอ่านได้ก่อน
ปั้น วิศวะปี 1
080688xxxx
ขมวดคิ้วแล้วแก่เร็วนะครับ
"เหยดดดดด เดือนคณะเลยนะมึงเด็กคนนี้อ่ะ"
"มึงรู้จัก?"
มันหันมาทำหน้าทำตาใส่ผม
"เดือนคณะ ทำไมจะไม่รู้จักวะ นี่ลูกศิษย์คลาสกูด้วยนะ เด็กนี่แม่งหล่อจริง แต่แม่งชอบกวนตีน"
ผมพยักหน้ารับรู้ พลางแย่งกระดาษใบนั้นมาจากมือมันก่อนจะเก็บลงกระเป๋าเสื้อ
อืม..เก็บไว้ซื้อหวยงวดนี้แล้วกัน..
จบ.
------------------------------------------------
จบครับ! จบจริงๆ ก็บอกว่าเรื่องสั้น #สั้นจริงๆ 5555
ไม่ได้คิดชื่อนายเอกด้วย ทำไงดีเนี่ย..
คนเขียน เขียนสนองนี้ดตัวเองล้วนๆ
ขอบคุณที่อ่านครับ.
vickie.
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]ปิดแยก..แจกรัก(จบ.15/03/58)+ตอนพิเศษ:วันหวยออก100%**แจ้งข่าวครับ (อ่าน 9264 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก