END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53  (อ่าน 511794 ครั้ง)

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
อ๊าย..หวานหื่นๆสไตล์ท่านทิว...ว่าแต่มิน..บอกชื่อเพจมาจิ..จะตามไปกด Like  :laugh:

ฮ่าๆๆๆ มาคนแรกอีกแล้ว ชนะเลิศ
ว่าแต่.... เพจไหนอ่ะจะตามบ้าง หุหุ



แอบหื่น.....


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2016 22:14:54 โดย Star_ss »

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:*มหาลัยวุ่นรัก...เดอะ ซีรี่ย์*:.★
เรื่อง
.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★
❤❤❤❤❤❤❤❤❤



ตอนพิเศษสุดๆ คิดถึง งี่เง่า เอาแต่ใจ
พาร์ทที่ 3

 



ตอนนี้ผมรู้สึกว่าการใช้ชีวิตประจำวันในแต่ล่ะวันของผมมันยากขึ้นทุกวันครับ บางวันก็เงียบสงบ บางวันก็โคตรวุ่นวาย อย่างเช่นวันนี้ เหอะ!! ผมมีภาระกิจพิชิตมรดกที่ต้องทำอย่างเลี่ยงมิได้ อีกไม่กี่นาทีต่อไปนี้ชีวิตผมจะวุ่นวายอีกครั้งเพราะไอ้เด็กแสบคนที่คุณก็น่าจะรู้จักมันดี ผมกำลังจะถูกมันคุกคามความเป็นส่วนตัวในอีกไม่ช้า เรามานับถอยหลังพร้อมกันดีไหมครับ เริ่ม....




 5



 4



 3



 2



 1




 แกร๊กกก....




 ตึก ตึก ตึก.....





 ตุบ!!!!!





 "กู๊ดมอร์นิ่งงงงงง..... ดาร์ลิ้งงงงง...." นรกมาเยือนกูจริงๆ เล๊ยยยย....




 "....."




 "พี่ฟิว!!! ตื่นๆๆ ตื่นได้แล้วนี่มันเช้าแล้วนะ ตื่นๆๆ ตื่นได้แล้วคร๊าบบบบ...." เฮ้อออ... กูตื่นตั้งแต่มึงเปิดประตูแล้วไอ้ฟี่เอ้ย!!!



 "เออๆ ตื่นแล้วๆ มึงเป็นอะไรของมึงเนี้ยะไอ้ฟี่ ถ้ามึงไม่กวนกูสักวันมึงจะลงแดงตายใช่ไหม ห๊ะ!!!"



 "ถ...ถูกต้องนะคร๊าบบบ...." กูเพลียคนอย่างมึงที่สุด



 "กวนตีนจริงๆ เดี๋ยวโดนถีบ!!"



 "ฮ่าๆๆ นี่ฟี่เบาๆ แล้วนะเนี้ยะ ปกติฟี่กวนตีนกว่านี้เยอะคร๊าบ" มันยิ้มจนตาหยี ถ้ามันไม่ติดทำตัวกวนตีนจนน่ารำคาญไอ้ฟี่มันจะเป็นเด็กที่น่ารักมากเลยนะครับ เพราะหน้าตามันก็น่ารักกว่าเด็กผู้ชายทั่วๆ ไปอยู่แล้วไงครับเลยทำให้มีคนมาจีบมันค่อนข้างเยอะ แต่ในความคิดเห็นส่วนตัวของผมนั้นผมคิดว่ามันเป็นเด็กที่โคตรจะน่ารำคาญเลย




 "เฮ้ออ... กวนตีนกูแต่เช้าเลยนะมึง!! แล้วนี้มึงมาที่บ้านกูทำไมตั้งแต่เช้าวะ?"



 "โหหห... อะไรอ่ะ เมื่อวานฟี่บอกพี่ไปแล้วนิว่าฟี่อยากกินไอติมรสมะม่วงอ่ะ แก่จนจำไม่ได้เลยรึไง!!"




 ป๊าบบบบ.....




 "โอ๊ยยย!!! ตบหัวฟี่ทำไมอ่ะ!!"



 "กูตบให้เจ็บ ปากดีฉิบหาย!! พูดจาให้มันดีๆ หน่อย กูพี่มึงนะโว๊ย!!"



 "พี่ๆๆ พี่ตลอด พี่อีกล่ะ ไม่รู้จะอยากเป็นพี่ไปถึงไหน ชิส์!! น่าเบื่ออ่ะ ออกตัวแรงขนาดนี้แล้วยังคิดไม่ออกอีก!!" มันบ่นยาวเลยครับ





 ถามว่าผมรู้ไหมว่าไอ้ฟี่มันคิดกับผมยังไง ผมขอตอบเลยตรงนี้ครับว่า... โคตรไม่รู้เล๊ยยย... แหกปากบอกคนอื่นเขาไปทั่วว่าผมเป็นว่าที่สามีในอนาคตของมันไงครับ แม่ง!!! คิดได้ยังไงวะ!! กูกับมึงเป็นผู้ชายเหมือนกันนะโว๊ย!! แล้วที่สำคัญกูชอบผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย





 ตอนนี้ไอ้ฟี่มันกลับมาที่ไทยได้เกือบสองอาทิตย์ครับ มันอยากเรียนต่อมหาลัยที่ไทยมันก็เลยมาบินมาลองสอบเข้าดูนะครับแต่เห็นว่าถ้าสอบไม่ติดก็อาจจะสมัครเข้าเรียนต่อที่มหาลัยเอกชน แล้วมหาลัยที่มันเลือกสอบเป็นมหาลัยที่ค่อยข้างดังคนแข่งขันกันเยอะครับ เมื่อสองวันก่อนผมเพิ่งขับรถพามันไปสอบมาครับ คุณนายแม่สั่งผมเลยขัดใจไม่ได้ ถ้ามันสอบติดมันจะขอมาพักอยู่ที่บ้านแม่ของผมครับ คุณนายเขาก็โคตรดีใจเลย ยินดีต้อนรับทุกเวลาอยู่แล้ว ส่วนพ่อกับแม่มันก็ฝากฝังให้แม่ผมช่วยดูแลมันอีกที ไอ้เด็กดื้อคนนี้มันจะมาตามความฝันครับ แม่มันบอกไว้อย่างนั้น ส่วนแม่ผมก็นะ ปฏิเสธยากครับ เพื่อนรักของคุณนายแม่ใครจะกล้าห้ามล่ะครับ แม่ผมดูมีความสุขมากที่ไอ้ฟี่มาอยู่ด้วยแต่ผมนี่ซิ แม่ง!! เหมือนสวรรค์กำลังทำโทษกู สาปให้ชีวิตผมไม่มีความสุข แช่งให้ผมจมความทุกข์ตราบนานเท่านาน เฮ้อออ.... ชีวิตหนอชีวิต ไอ้ฟิวอยากลาบวชจริงๆ เผื่อชาติหน้าจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้ครับ





 "เลอะเทอะแล้วมึง!! ออกไปๆ กูจะนอนต่อแล้วอย่ามากวน"



 "เฮ้ยย... ไม่เอาดิ วันนี้พี่ฟิวต้องพาฟี่ไปกินติมดิ เราตกลงกันไว้แล้วนะ อย่าเบี้ยว!!!"



 "ใคร? ใครไปตกลงกับมึงไม่ทราบครับไอ้ฟี่ฟิบ!!"



 "เฮ้ยย!! ได้ไง!! พี่ฟิวตกลงกับฟี่เมื่อวานไง ว่าถ้าฟี่ไม่ตามพี่ฟิวไปที่ร้านเฮียทิวพี่ฟิวจะพาฟี่ไปกินติมไง โห้ววว... วัยรุ่นเซ็งว่ะ!!"




 เพี้ยะ!!!




 ผมตีที่ปากไอ้ฟี่เบาๆ ด้วยความหมั่นใส้




 "ปากดี!! วัยรุ่นเซ็งแล้วไง กูเนี้ยะเซ็งกว่ามึงเยอะ ไอ้เด็กเปรต!!"



 "โหหห... จุ๊ๆๆ ไม่เอาๆ ไม่เรียกฟี่ว่าเด็กเปรตนะครับ เดี๋ยวแม่พี่ฟิวได้ยินเข้าจะไม่ดีน้า...." แน่ะ!! มันมีขู่กูอี๊กกกก.....



 "มึงอย่ามาลูกเล่นเยอะไอ้ฟี่! ออกไปจากห้องนอนกูเลยไป!! แม่ง!! เสียเวลานอนฉิบหาย!!"



 "....."



 "ไม่เอา!! ไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ! ถ้าพี่ฟิวไม่ตื่นเดี๋ยวนี้ฟี่จะไปฟ้อง..... คึคึ" มันหัวเราะได้กวนตีนมากครับ แล้วที่มันบอกจะไปฟ้องๆ นะก็ฟ้องแม่ผมนั่นแหละ



 "เชิญ! มึงคิดว่าขู่กูแค่นี้แล้วกูจะกลัวรึไง หลบๆ ลงไปจากที่นอนกูได้ล่ะ!"



 "ไม่ได้!! พี่ฟิวต้องพาฟี่ไปเดี๋ยวนี้!!"



 "มึงอย่ามาออกคำสั่งกูไอ้ฟี่!! ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้ก่อนที่จะโดนกูถีบออกไป!"



 "ไม่!! แน่จริงพี่ฟิวก็ถีบฟี่เลยดิ!!" มันยืดตัวแล้วเชิดหน้าท้าทายผมครับ



 "ไอ้เด็กเวร! มึงนี่มันพูดไม่รู้เรื่องยิ่งกว่าหมากว่าแมวอีกนะ!! มาอยู่บ้านคนอื่นเขาแล้วยังมาสร้างความเดือดร้อนให้เขาอีก!! ออกไปเลยไป!!"



 "ไม่ออก!! ต่อให้พี่ฟิวจะด่าจะว่าฟี่ยังไงฟี่ก็ไม่สนใจหรอกนะ เชิญเลย!! เชิญด่าให้สบายใจเลย!! ฟี่จะนั่งให้พี่ฟิวด่าอยู่อย่างนี้แหละ!! ฟี่จะไม่หนีไปไหน ด่าเลย!! ด่าฟี่เลยพี่ฟิว!! ถึงพี่ฟิวจะด่าฟี่ยังไงพี่ฟิวก็ยังสำคัญที่สุดสำหรับฟี่เสมอตั้งแต่วันแรกที่ฟี่ลืมตาดูโลก ตั้งแต่วันที่ฟี่จำความได้ ตั้งแต่วันที่ฟี่หัดคลาน หัดเดิน หัดพูดจนมาถึงวันนี้ฟี่ก็รักพี่ฟิวเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ถึงพี่จะไม่รักฟี่เหมือนเดิมแล้วฟี่ก็ยืนยันคำเดิมว่าฟี่จะรักแค่พี่ฟิวคนเดียว!!"





 ผมนี่อึ้งแดกเลยครับ ไอ้ฟี่มันเล่นพูดออกมาอย่างงี้ผมถึงขั้นไปต่อไม่เป็น สิ่งที่มันพูดมาทั้งหมดผมยังคงจำมันได้ดีทุกอย่าง พอเห็นมันจะร้องไห้ทีไรผมก็ใจอ่อนกับมันทุกที ไอ้เด็กบ้านี่มันทำไมมีอิทธิพลกับผมมากมายขนาดนี้ก็ไม่รู้ เฮ้อออ.... เหนื่อยอีกแล้วกู




 "เออๆๆ ไปก็ไป! แม่ง!! พูดมากนะมึง น้องกูคนเดียวกูพาไปได้อยู่แล้ว ไปๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปนั่งรอที่บ้านแม่นู้น เดี๋ยวกูแต่งตัวเสร็จแล้วจะเดินไปเรียก"



 "....."




 มันยังคงนั่งนิ่งน้ำตาคลอเบ้าอยู่บนเตียงของผม ไอ้เด็กบ้าเอ้ย!! กูล่ะเหนื่อยใจกับมึงจริงๆ ให้ตายซิ




 "เอ้า!! จะไปหรือไม่ไป?" ผมถามย้ำกับมันๆ ก็ยังนั่งเงียบแล้วก้มหน้าหนีผมซะงั้น



 "...."



 "ยังไง?" ผมถามมันอีกครั้งเสียงเริ่มจะดุขึ้นแล้วครับ



 "...." มันเลยพยักหน้าตอบผม แต่แม่ง!!! ผมไม่ค่อยชอบคำตอบแบบนี้ซะด้วยซิ



 "กูถามว่าจะไปหรือไม่ไปมึงไม่มีปากรึไงห๊ะ!!"



 "...."



 ครั้งนี้มันสะดุ้งเฮื้อกเลยครับ เพราะผมพูดค่อนข้างเสียงดัง



 "ปะ...ไป!!"



 "พูดจาให้มันมีหางเสียงหน่อย กูเป็นพี่มึงนะหัดเคารพกันซะบ้าง!!"



 "ครับ... ไปครับ"



 "เออ!! ไปก็รีบไปทำตามที่กูบอก เดี๋ยวเสร็จแล้วกูจะไปเรียก"



 "ครับ...." พอมันพูดจบก็ลุกขึ้นจากเตียงผมแล้วเดินคอตกออกไปเลยครับ



 "แม่งเอ้ย!!! หยุดหงิดฉิบหายเล๊ย!!" ผมขยี้หัวตัวเองอย่างขัดใจก่อนจะเดินไปหยิบผ้าแล้วเข้าไปอาบน้ำครับ




 ผมใช้เวลาอาบน้ำค่อยข้างนานก่อนจะออกมาหาเสื้อผ้าใส่ หน้าตาอย่างผมไม่ต้องแต่งอะไรมากมายหรอกครับ คนมันหล่ออยู่แล้วทำอะไรก็ดูดีไปหมด กร๊ากกกก....





 หลังจากแต่งตัวเสร็จผมก็หยิบกุญแจรถพร้อมกระเป๋าตังค์แล้วเดินตรงไปยังบ้านแม่ของผมที่อยู่ข้างๆ กันนี่แหละครับ แต่พอไปถึงก็ไม่มีวี่แววไอ้เด็กพูดมากคนก่อนหน้านี้เลย ไม่รู้มันหายหัวไปไหน ผมเดินต่อไปทางห้องครัวที่อยู่ด้านหลังของบ้างก็เห็นแม่ผมกำลังยืนทำอาหารทดลองสูตรใหม่อยู่ในครัว




ผมไม่รอช้าเดินตรงเข้าไปกอดคุณนายแม่ของผมทันที รักมากครับผู้หญิงคนนี้



 ฟอดดดด.....




 "อรุณสวัสดิ์ครับคุณนายแม่"




 ฟอดดดด......




 "จ้า... อรุณสวัสดิ์จ๊ะพ่อลูกชาย วันนี้สงสัยฝนจะตกหนักนะเนี้ยะ! ตาฟิวของแม่ตื่นซะเช้าเลย"



 "โหหห... คุณนายครับ นี่มันสิบโมงกว่าแล้วคร๊าบ"



 "คริคริ สิบโมงเนี้ยะถือว่าเช้าสำหรับพ่อลูกชายของแม่จ๊ะ"



 "คร๊าบ... เช้าก็เช้าครับ แล้วนี่แม่กำลังทำอะไรอยู่ครับ หอมจัง"



 "แม่กำลังทำอาหารสูตรใหม่นะ ฟิวจะลองชิมไหมลูกเดี๋ยวแม่ตักให้ชิม"



 "เอาไว้วันหลังดีกว่าครับแม่ เดี๋ยวผมต้องพาไอ้ดื้อไปข้างนอกครับ มางอแงใส่ผมแต่เช้าเลย"



 "อุ๊ย!! แม่ลืมไป"



 "ลืมอะไรครับแม่?"



 "แม่ลืมให้เด็กเดินไปบอกว่าน้องขอยกเลิกจ๊ะ น้องบอกว่าน้องปวดหัวมากเลยอยากพักผ่อนนะจ๊ะ" ผมขมวดคิ้วทันที อะไรวะ!! ก่อนหน้านี้ยังฤทธิ์เยอะอยู่เลย



 "อ้าว!! เมื่อกี้ตอนไปกวนผมที่บ้านนู้นก็ยังปกติอยู่เลยนิครับ อะไรของมันวะ!!"




 เพี๊ยะ!!!




 "โอ๊ยยย... แม่ครับผมเจ็บนะเนี้ยะ" แม่ฟาดลงที่แขนผมอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บๆ แสบๆ เลยครับ



 "ตาฟิวอย่าไปว่าน้องอย่างนั้นซิ น้องบอกน้องไม่สบายต้องพูดดีๆ กับน้องหน่อยซิ ลูกก็รู้ว่าน้องอยู่ที่นี่คนเดียวแค่นี้น้องก็เหงาจะแย่แล้วต้องอยู่ห่างจากพ่อกับแม่ขนาดนี้"



 "คร๊าบบบ... ขอโทษครับแม่ งั้นถ้าน้องไม่ไปแล้วฟิวขอตัวกลับไปนอนก่อนนะครับ ถ้าเกิดเปลี่ยนใจก็ค่อยให้น้องไปเรียกฟิวที่บ้านแล้วกันนะครับ"



 "เดี๋ยวซิ! เราจะไม่ขึ้นไปดูน้องหน่อยเหรอ?"



 "ไม่ดีกว่าครับแม่ เดี๋ยวฟิวจะไปรบกวนน้องป่าวๆ ให้น้องพักผ่อนเถอะครับ"



 "ตาฟิว....." สายตามกดต่ำทันที



 "โอเคครับ งั้นเดี๋ยวผมขึ้นไปดูน้องก่อนกลับก็ได้คร๊าบบ...."



 "ดีมากจ๊ะ งั้นถือข้าวต้มขึ้นไปให้น้องแทนแม่ทีนะลูกจะได้ไม่เสียเที่ยว" ง่ะ ได้โอกาสใช้เลยนะครับคุณแม่ที่รัก



 "ได้คร๊าบ... เพื่อคุณแม่สุดที่รักผมจัดให้อยู่แล้วครับ"




 ฟอดดด....




 ผมหอมแก้มแม่อีกหนึ่งทีเพื่อยืนยันว่าผมโคตรรักแม่คนนี้ของผมเลยครับ




 ฟอดดด....





 "ดีมากจ๊ะพ่อลูกชาย ว่านอนสอนง่ายอย่างนี้ซิแม่รักตายเลย ไปๆ เอาข้าวต้มขึ้นไปให้น้องเร็วเดี๋ยวข้าวต้มจะเย็นชืดซะก่อน" แม่ยื่นถาดข้าวต้มมาให้ผม งานนี้ปฏิเสธยากครับ เอาวะ!! เพื่อความสบายใจของคุณแม่ที่รักครับ



 "คร๊าบบบบ...."





 ผมเดินถือถาดข้าวต้มขึ้นมาที่ห้องนอนริมสุดชั้นสอง ห้องนอนห้องนี้ดันอยู่ฝั่งเดียวกับห้องนอนของผมที่อยู่คนละหลัง สามารถมองเห็นกันได้ครับถ้าเปิดผ้าม่านอ่ะนะ





 ผมเดินมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูบานสีขาว ห้องนี้เคยเป็นห้องนอนของผมมาก่อนครับ ก่อนที่ผมจะซื้อบ้านหลังข้างๆ ต่อจากเพื่อนบ้านที่ย้ายออกไปอยู่ที่อื่นแล้วทุบทำใหม่ทั้งหมด กำแพงที่เคยกั้นบ้านทั้งสองหลังไว้ผมก็จัดการทุบทิ้งเพื่อให้บ้านทั้งสองหลังอยู่ในบริเวณเดียวกัน ทั้งหมดนี้เป็นความคิดของผมเองครับ พ่อกับแม่ผมก็ตามใจผมทุกอย่าง ก็นะ! ผมมันลูกชายคนเดียวนี่ครับ ส่วนเงินที่สร้างบ้านหลังใหม่นะเงินผมทั้งหมดครับ งานนี้ผมขอเป็นคนออกค่าใช้จ่ายเองทั้งหมดเพื่อความสบายใจ พ่อกับแม่ก็ไม่ขัดอะไรแถมยังภูมิใจกับบ้านหลังนี้มากกว่าผมซะอีก




 ก๊อก ก๊อก ก๊อก....




 ผมเคาะประตูห้องตัวเอง ตลกป่ะล่ะ หึหึ แต่ทำไมมันถึงเงียบขนาดนี้วะ!! ไอ้เด็กน่ารำคาญมันไปไหนของมัน ทำไมไม่ยอมเดินมาเปิดประตูหรือขานรับวะ!!




 ปัง ปัง ปัง!!!




 "ไอ้ฟี่ หูหนวกรึไงวะ!! มาเปิดประตูดิ!!"



 เงียบครับ ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ทั้งสิ้นจากด้านในห้อง



 ปัง ปัง ปัง!!!




 "ไอ้ฟี่!!! ถ้ามึงยัง...."



 แกร๊ก....




 ผมยังไม่ทันจะพูดจบประโยคประตูบานนั้นก็เปิดออก




 "ไอ้ฟี่ มึง!!!" ผมหยุดชะงักไว้แค่นั้น เพราะภาพที่ผมเห็นตอนนี้ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่



 "ครับพี่ฟิว"



 "มึงเป็นอะไร?"



 "ฟี่ปวดหัวครับ ขอโทษพี่ฟิวด้วยนะครับที่ฟี่ยกเลิกกระทันหัน ฟี่ไม่ค่อยสบายนะครับ"



 "ไม่สบาย! แล้วทำไมตามึงถึงบวมขนาดนี้วะ?!"



 "อ่อ ฟี่คงไข้ขึ้นอ่ะครับ ตัวร้อนคงจะทำให้ฟี่ดูตาบวมๆ แดงๆ อย่างนี้มั้งครับ"



 "ไหนมาดูดิ๊!!"




 พรึ่บ!!!




 ผมกำลังจะเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากมันเพราะอยากรู้ว่ามันเป็นอะไรมากรึป่าว แต่มันดันปัดมือผมออกเฉยเลยครับ




 "ฟี่ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ ฟี่แค่อยากพักผ่อน ถ้าพี่ฟิวไม่มีอะไรฟี่ขอตัวไปนอนนะครับ ฟี่ปวดหัวอยากพักผ่อนแล้ว"



 "เดี๋ยว!! แม่ให้เอาข้าวต้มมาให้ กินซะจะได้กินยา" ผมยื่นถาดข้าวต้มให้มัน



 "ขอบคุณครับ งั้นฟี่ขอตัวก่อนนะครับ"



 "เออ!! กินยาแล้วก็พักผ่อนซะ กูไปล่ะ"



 "ครับ...." แล้วไอ้ฟี่มันก็เดินกลับเข้าไปในห้องแล้วล็อคประตูทันที



 "แม่ง!! กูปรับตัวตามมึงไม่เคยทันเล๊ย!"






 หลังจากวันนั้นไอ้ฟี่มันก็เงียบไปเลยครับ มันไม่มากวนผมเหมือนทุกวัน ผมจะเห็นหน้ามันก็ตอนไปกินข้าวที่บ้านแม่ผมนั่นแหละครับ แต่น้อยครั้งมาก





 วันนี้เป็นวันประกาศผลสอบของมันครับ ไม่น่าเชื่อ!! มันสอบติดซะด้วยซิ แม่ผมนี่ดีใจใหญ่เลยครับ พอได้ยินข่าวก็รีบขับรถกลับบ้านทันที โทรบอกผมว่าวันนี้บ้านเราจะมีฉลองใหญ่ให้มันครับ ผมเลยต้องขับรถกลับมาที่บ้านก่อนอาหารค่ำ แต่พอผมกลับมาถึงที่บ้านกลับเงียบจนผมแปลกใจ




 "สวัสดีครับคุณนายแม่ ไหนอ่ะครับงานเลี้ยงฉลองครั้งใหญ่ ทำไมบ้านเงียบเฉียบอย่างนี้ล่ะครับ?"



 "ตาฟิว...." แม่ผมเงยหน้าขึ้นมาผมเห็นแล้วตกใจมากเลยครับ



 "แม่!! แม่เป็นอะไรครับ ร้องไห้ทำไมครับ?" แม่ผมโผลเข้ากอดผมไว้แน่นแล้วร้องไห้อย่างหนัก



 "ฮือออ.... ตาฟิว... น้องไปแล้ว น้องจากเราไปแล้ว ฮือออ...." ผมตกใจหนักขึ้นไปอีก น้องไหน แม่หมายถึงไอ้ฟี่รึเปล่า ไปแล้ว... ไปแล้วหมายความว่าไง



 "แม่ครับ แม่ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ น้องไหนครับแม่?"



 "ฮือออ... น้องฟี่ไงลูก น้องไปแล้ว น้องไม่ได้อยู่กับเราแล้ว"



 "แม่หมายความว่ายังไงครับ? แม่บอกผมก่อนซิครับ แม่อย่าเพิ่งร้องไห้ซิครับ"



 "น้องกลับไปหาพ่อกับแม่ของเขาแล้วตาฟิว น้องจะไม่อยู่กับเราที่นี่แล้ว ฟิวได้ยินไหมลูก! แม่คิดถึงน้อง"





 ผมนี่แทบจะหัวใจวายตายเพราะอาการฟูมฟายของแม่ผม ให้ตายเหอะ!! ผมนี่คิดไปไกลนึกว่าไอ้ฟี่มันเป็นอะไรไปซะอีก โถถถถ... ที่แท้มันก็กลับไปหาพ่อกับแม่มันนี่เอง กำ!!





 "โหหห... แม่ครับ ผมตกใจแทบแย่นึกว่าน้องเป็นอะไรไปซะอีก แล้วนี่แม่รู้ได้ไงครับว่าน้องกลับไปที่บ้านนู้นนะครับ?"



 "นี่ไง... น้องทิ้งจดหมายไว้ให้แม่" แม่ผมยื่นจดหมายน้อยๆ มาให้ผมครับ เนื้อความในจดหมายบอกว่าขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้น้องในช่วงที่น้องอยู่บ้านหลังนี้ น้องคิดว่าที่นี่คงไม่เหมาะกับน้องสักเท่าไหร่และน้องก็คิดถึงพ่อกับแม่มากๆ ด้วย น้องเลยเลือกที่จะกลับไปเรียนต่อที่บ้านน้องครับ




 ผมนั่งอ่านจดหมายจนจบแล้วปลอบใจคุณนายแม่ผมจะหยุดร้องไห้แล้วก็กลับมาที่บ้านของผม รู้สึกแปลกๆ เหมือนกันครับ มันเงียบเกินไป มันดูเหงาๆ เกินไป ผมเดินขึ้นไปบนห้องนอนก่อนจะเดินไปที่ระเบียงแล้วเปิดผ้าม่านออกกว้าง มองไปที่ระเบียงที่อยู่ตรงข้ามข้างในมีแต่ความมืด ไม่มีไอ้เด็กพูดมากคนเดินอยู่ในห้องนั้นแล้ว ผมเดินกลับมาที่เตียงนอน มองไปที่โต๊ะเล็กข้างๆ เตียงนอนก็เห็นกระดาษโน๊ตแผ่อนเล็กๆ อยู่หนึ่งแผ่น ผมหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นลายมือเดียวกันกับของแม่ผม ข้อความนั้นเขียนบอกผมว่า....





 ขอบคุณพี่ฟิวมากนะครับที่ดูแลฟี่ตลอดเวลาที่ฟี่อยู่ที่บ้านหลังนี้ ฟี่มีความสุขมากๆ ครับ (ยิ้มหวานให้พี่ฟิว) ฟี่ขอโทษที่กวนใจพี่ฟิวตลอดเวลาจนทำให้พี่ฟิวรำคาญ (ทำไมรู้สึกเศร้าจัง) ต่อไปนี้พี่ฟิวไม่ต้องรำคาญฟี่แล้วนะครับเพราะฟี่จะกลับไปอยู่บ้านของฟี่แล้ว คึคึ ฟี่คงจะคิดถึงพี่ฟิวมาก พี่ฟิวอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับฟี่เป็นห่วง ลาก่อนนะครับ




 รักและคิดถึงพี่ฟิวเสมอ
 ฟี่


 END.




จบแล้วจ้า... ตอนพิเศษสุดๆ ที่เขียนเพื่อให้หายคิดถึงกันเนอะ  อยากจะบอกว่า... ทั้งสามตอนนี้มีความหมายตามชื่อตอนทั้งสองตอนเลยค่ะ คือ "คิดถึง งี่เง่า เอาแต่ใจ" อันนี้ตามความคิดของคนเขียนเองล้วนๆ เลยนะจ๊ะ
 อ่านแล้วรู้สึกยังไงบ้าง เขียนบอกกันบ้างจิ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญน้า... ถ้าคนอ่านไม่บอกคนเขียนก็ไม่มีทางรู้ว่าคนอ่านได้อ่านแล้วรู้สึกยังไงเนอะ

ตอนพิเศษยังคงมีคำผิดอยู่บ้างถ้าเจอก็แจ้งได้นะคะ จะตามไปแก้ให้ค่ะ

 ปล. ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามมาโดยตลอดจ๊ะ
 แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ จุ๊บๆๆ



ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
ฟี่กับฟิวจบตรงนี้เลยรึว่ามีต่ออีก

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
 :monkeysad: แง๊ แง๊ แง๊...สงสารฟี่อ่ะ...
:z6: ขอกะโดดทีบอิพี่ฟิวสักที..ทำน้องร้องไห้ยังไม่รู้ตัวอีก..

 :m16: :m16: :m16:

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3

ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1633
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0

ออฟไลน์ kiyomine

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ก็เเค่รู้สึกว่ามันไม่จบ มันค้าง
แต่ก็ช่างเหอะ ก็คนแต่งเค้าใส่ End มาเเล่วหนิ่ จะทำอะไรได้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2016 17:29:06 โดย kiyomine »

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
อือ... เหมือนยังไม่จบจริงๆ :ling1:
ไร้ท ช่วยใต่อให้จบสวยๆ นะ  :mew1:
รอ  :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mam.nalok

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 247
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
มันค้างงงงงงงงงสงสรฟี่อะ มันคืออะไร

ออฟไลน์ Minty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ฟี่กับฟิวอ่านแล้วค้างอ่าาาาา

อ่านแล้วเหมือนยังไม่จบ มันไม่สุดอะไรประมาณนั้น :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ thanza1970

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ไม่อ่านแล้วมาเปรียบเทียบกับตัวเองแล้วเศร้าจัง

 :hao5: :mew6: :mew5:

ออฟไลน์ ไอศิรา

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อ่านรวดเดียวจบเลยคะ  สนุกดี ชอบคะ อิอิ  :mew1:

เหลือตอนพิเศษๆ แวบมาคอมเม้นก่อนอ่านต่อ อิอิ   :L2:


ออฟไลน์ แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 464
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-14
เราว่าเนื้อเรื่องมันเรื่อยๆมาเรียงๆไปหน่อย ไม่ค่อยถูกจริตเรานัก แต่ก็อ่านจบแล้วหละ

 :hao3: :hao3: :hao3:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
อ่านชิมลางไป3-4ตอนแรกก็แซ่บแล้วค๊าา :pighaun: :oo1: :man1:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
ไงๆพ่อทิว ใสๆๆ อดแด๊กใสๆไปเลย :pigha2: :laugh:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
โอยยยย ตอน14ทั้ง3ตอนนี่ทำเอาเราหน้าแทบติดจอ อ่านไปมโนตามไปทุกท่าทุกลีลา ไรจะขนาดเน้โอยยย ตายๆๆดีงามมากค๊าา :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
ตอนที่24นี่นอกจาก ทิวมินจะน้ำหมดตัวคนอ่านยังเลือดจะหมดตัวตามนะค๊าา เลอค่าน่าติดตามมากค๊าา :m25: :jul1: :oo1: :z1: :pighaun: :katai3:

ออฟไลน์ kedtawan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 78
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
บอกตรงตรงนะฮะ เราไม่ชอบให้จบแบบนี้เล้ยยยย พลัดพราก จากกันเนี่ย ส่งฟิวไปง้อด่วนนนน แล้วเราจะรักคุณดังเดิม :katai1:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
คุณนายแม่พี่ปูเปรี้ยวม๊ากกค๊าา หูยยงี้ดิซูสีไทเฮายังต้องหลบ o13 o13 :z2:

ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
โอ้ววว ncตอน49นี่แทบจะนับท่าไม่ทันกันเลยที่เดียวพ่อทิ๊วว ลีลาเด็ดเกิ๊น :jul1: :haun4: :oo1: :pighaun: :z1: :m25:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ risanana

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-4
เนื้อหาหลักจบแบบประทับใจนะคะ โดยส่วนตัวแล้วเราชอบพระเอกแนวแบบนี้ด้วย คือแบบ ไม่ว่าคุณจะเคยเจ้าชู้มากๆๆๆขนาดไหนหรือน่ากลัวอะไรขนาดไหน แต่พอมีคนรักแล้วจะทุ่มเทและรักคนรักมากๆแบบทิวกับปูเราว่ามันมีเสน่ห์อ่ะ ดูเป็นคนที่พึ่งพาได้ มั่นคง ชัดเจน เด็ดขาดดี ถ้ามีภาค2 อยากให้คงคอนเซปแนวนี้ไว้อาจเพิ่มชีวิตหลังมินเรียนจบไปทำงานทำการไรทำนองนี้ แต่ขอนะคะมาม่าหม้อโตๆอย่าเลย พลีส หรือไม่ๆก็แต่งฟิวกับฟี่เป็นเรื่องยาวแล้วมีทิวมิน ปูโจ ร่วมแจมซัก10-20 ตอนก็ได้ค่ะจะได้ไม่ต้องแตกเรื่องไปเยอะแยะ ถ้าคนแต่งจะรับไปพิจารณาจะเป็นพระคุณมากค๊าา เดี๋ยวจะตามเก็บผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ :katai3: :L1: :mew1:

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:*มหาลัยวุ่นรัก...เดอะ ซีรี่ย์*:.★
เรื่อง
.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★
❤❤❤❤❤❤❤❤❤



ตอนพิเศษสุดๆ ผัวขี้หวง
30%





วันนี้อากาศกำลังเย็นสบาย อือออ.... เปิดแอร์ 20 องศากำลังเย็นพอดีเลย อ่าา.... ได้นอนหลับบนที่นอนนุ่มๆ มีหมอนข้างนิ่มๆ แบบมีชีวิตพลิกไปพลิกมาได้นี่แหละครับ อ่าา... ที่สุดของชีวิตไอ้ทิวไผ่





 หลังจากที่ทำงานเหนื่อยมาติดๆ กันห้าวันเต็มๆ เป็นอะไรที่ทำให้ร่างกายผมค่อนข้างอ่อนล้า อ่อนเพลีย ร่างพัง เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด ฮ่าๆๆ อันนี้เริ่มเว่อล่ะ งานที่ผมพูดถึงเนี้ยะไม่ใช่งานประจำนะครับ แล้วก็ไม่ใช่งานที่ร้านด้วย หึหึ แต่งานที่ผมกำลังพูดถึงเนี้ยะคืองานตามติดชีวิตเมีย ฮ่าๆๆ ช่วงนี้ปล่อยให้ห่างสายตาไม่ได้เลย ตั้งแต่มันได้ผมเป็นผัว อ่อล่าความหล่อของเมียผมมันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ จนมีหมาตัวผู้คอยเดินตามตลอด สาดดด... เมียกูห้ามยุ่ง!! แง่มมมม... กัดแม่งเลยดีไหมหื้อ!






 เหอะ!! ว่าไม่ได้ครับ พูดอะไรก็ไม่ได้ อยากหวงก็ต้องแอบหวง อยากหึงก็ต้องแอบหึง เซ็งวุ้ย!! พอผมออกอาการมากๆ เมียก็ของขึ้น บอกว่าผมไม่ไว้ใจมันบ้างล่ะ บอกว่าผมไร้สาระบ้างล่ะ บอกว่าผมหึงหวงจนบ้าบ้างล่ะ ชิส์!! ถึงกูจะเป็นผัวกูก็น้อยใจเป็นนะเว้ย!! เห็นใจกันบ้างดิวะ!! คิดแล้วเพลียจิต ถอนหายใจแพ๊พ! เฮ้อออ...






 วันนี้ผมมีความสุขโคตรอ่ะ นานๆ ทีได้มีโอกาสนอนกอดเมียอยู่ที่ห้องไม่ต้องออกไปไหนให้วุ่นวายเหมือนทุกวัน เมื่อคืนก็พากันฟินไปหลายรอบ อยากจะต่อให้อีกสองทีหนักๆ เมียก็คอพับหลับไปซะก่อน งืออ.. ไม่โอเคเลย... พอเมียหลับสิ่งเดียวที่ผมทำได้คือการแอบกอด แอบหอม แอบจุ๊บเมียจนหลับตามกันไป ฝันดีจนถึงเช้าเลยครับ






 "ทิว... ทิว..."


 หื้ออ.... แม้กระทั่งในฝันผมยังได้ยินเสียงเมียเรียกชื่อผม ฟังแล้วรู้สึกดี๊ดีครับ


 "ทิว....."


 เสียงเมียผมเพราะจังเลย เมียจ๋า.....



 "ทิว!! ไอ้ทิว!!!"




 เพี๊ยะ!!!!


 พรึ่บ!!!




 "ครับๆๆ ครับผม" ผมเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง เสียงเรียกชื่อผมเสียงนี้ไม่ใช่ในความฝันแต่มันคือความจริง


 "เอาน้ำให้หน่อยดิ หิวน้ำ" คำสั่งเมียโคตรน่ารัก หลับตาสั่งซะด้วย



 ฟอดดดด.....




 "ได้คร๊าบ รอแป๊ปนะที่รัก"


 จากที่เมียนอนหลับตาสนิทอยู่ก็เริ่มหรี่ตาขึ้นมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ค่อนข้างน่ากลัว



 "หิวน้ำ! ให้ไว!!"


 "คร๊าบบบ... รู้แล้วครับคุณชายมิน หึหึ!"


 "รู้แล้วก็ให้ไว้ครับ คือตอนนี้คุณชายคอแห้งมาก!! ถ้าขืนยังช้าอยู่อีกจะแดกเลือดคนแถวนี้แทนน้ำซะเลย!!" อุ๊ย!! ถึงขั้นอยากแดกน้ำผัว เฮ้ย!! อยากแดกเลือดผัวแทนน้ำ หึหึ เมียผมไม่ธรรมดาจริงๆ





 หลังจากได้รับคำสั่งเมียรักก็วิ่งโทงๆ ในชุดวันเกิดออกไปหาน้ำหาท่ามาให้เมียดื่มแก้กระหาย เมื่อคืนได้ไปหลายน้ำยังไม่พอใจตื่นมาก็อยากได้น้ำอีก บร่ะ!! เมียผมนี่สุดยอดจริงๆ กร๊ากกก....





 "น้ำมาแล้วคร๊าบบ...." ผมวิ่งถือขวดน้ำพร้อมแก้วกลับเข้ามาในห้องนอน มินมันก็ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง หัวยุ่งๆ นั่งหลับตาอยู่บนที่นอนมีผ้าห่มบดบังช่างล่างเอาไว้แอบโชว์สะโพกเล็กน้อยพอให้ผัวอย่างผมใจสั่น ลูกชายก็เกิดครึกขึ้นมาอีกจนได้ สาดดด.... อยากอีกแล้วกู



 "อ่ะนี่..." ผมยื่นแก้วน้ำไปให้


 "อืม... ขอบใจ" มินพยายามเอื้อมมือมารับแก้วน้ำ


 "ลืมตาก่อนดิมิน"


 "หึ! ลืมไม่ขึ้นอ่ะ ง่วงนอน"


 "อ่ะๆ แก้วอยู่นี่" ผมจับมือมินแล้วยื่นแก้วใส่มือให้เมียรัก


 อึก อึก อึก.... เสียงกลืนน้ำของมินแทบไม่มีช่วงให้หยุดหายใจ สงสัยจะคอแห้งมากจริงๆ น่าสงสาร หึหึ


 "ค่อยๆ มิน เดี๋ยวก็สำลักหรอก"


 "ขอน้ำอีกทิว" มินไม่ฟังที่ผมพูดหรอกครับ สงสัยจะไม่ไหวจะฟัง ฮ่าๆๆ ผมเลยต้องจัดน้ำให้คุณชายอีกสองแก้ว


 "ไง หายคอแห้งยัง" ผมถาม


 "อืมๆ ดีขึ้นแล้ว" มินพยักหน้าตอบแล้วค่อยๆ หรี่ตามองผม


 "มองพี่ทำไม?" มินหรี่ตามองอีกล่ะ น่ารัก!


 "ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า"



 "ห๊ะ! เสื้อผ้านะเหรอ ใส่ทำไมเดี๋ยวก็ต้องถอด" ผมตอบแบบหน้าด้านๆ มินมันก็มองของมันบ้าง ปรากฏว่าเราสองคนอยู่ในชุดวันเกิดทั้งคู่ คือพอชำระร่างกายให้ทั้งผมและมันเสร็จก็ห่มผ้านอนมันทั้งอย่างนั้นเลย กร๊ากกก... อบอุ่นมากกก....



 "เหอะ!! อบอุ่นบ้าอะไร! หนาวจะตายห่า"


 "อ้าว!! หนาวก็ไม่บอกนะ มาๆๆ เดี๋ยวพี่จะกอดให้หายหนาว" ผมคว้าแก้วจากมือมินไปแล้ววางไว้ที่พื้นตื่นมาอีกทีค่อยเก็บ ฮ่าๆๆ หลังจากนั้นก็รวบหัวรวบหางเมียซะเลย หึหึ


 "อื้ออ... จะกอดทำไมทิว ขยับไปนอนดีๆ ดิ๊!!"


 "ไม่เอา!! อยากกอดที่รักอ่ะคร๊าบบ..." ผมก็อ้อนไปตามประสา


 "เฮ้ย!! เดี๋ยวๆๆ แล้วข้างล่างมันคืออะไร?!" อุ๊ย!! แย่จังเมียรู้ตัวซะแล้ว หึหึ


 "ห๊ะ! อ่อ... ก็มันตื่นตอนเช้าไง หืออ..."



 ฟอดดดด....




 "มินช่วยทำให้มันลงให้หน่อยดิ พี่อึดอัดม๊ากมาก"


 "หึหึ ตลกล่ะ! ไม่เอา!! ไปทำในห้องน้ำนู้นไป!!"


 "โหห... มินอ่าา.... ช่วยหน่อยดิ นะๆๆ นะที่รัก" จุ๊บบบ.....


 "ไม่เอา!! ยังเจ็บอยู่เลยนะเว้ย!!"


 "น่านะ... งั้นใช้ปากก็ได้ นะคร๊าบบ..." ผมอ้อนสุดตัว งานนี้ต้องให้ได้ต้องให้โดน


 "แม่ง!! รอบเดียวพอนะ" ในที่สุด!!


 "คร๊าบบ... รอบเดียวครับที่รัก มินของพี่นี่น่ารักที่สุดเล๊ย!!"


 "หึหึ ไอ้แก่หื่นกามเอ้ย!!"


 "ฮ่าๆๆ หื่นกามแล้วรักไหม?" ผมก็หน้าด้านถามเนอะ


 "ไม่รักมั้ง!" มินมันตอบ


 "โอเค มินไม่รักพี่ไม่เป็นไรแต่พี่อ่ะโคตรรักมินเลย จริงๆ นะ" ผมยิ้มกว้าง


 "เว่อว่ะ!! เร็วๆ ดิ! จะให้ทำให้รึป่าว!!"


 "คร๊าบบบ... ทำคร๊าบบบ...." รีบเลยตูเดี๋ยวอด ฮ่าๆๆ






 หลังจากได้สิ่งที่ต้องการผมก็จัดท่าจัดทางใหม่เพื่อให้อะไรๆ มันง่ายขึ้น ตอนแรกกะจะทำแค่ที่ขอนั้นแหละครับแต่พอทำเข้าจริงๆ มันอดใจไม่ไหวอยู่ดี มินก็เลยต้องเลยตามเลย สรุปผมก็ได้จัดการล้างหน้าไก่กันตอนเช้าอีกรอบ อ่าาา.... สบายตัวโคตรๆ






 ผมกับมินตื่นขึ้นมาอีกทีก็บ่ายแล้วครับ เราสองคนตกลงกันว่าจะไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันข้างนอก วันนี้มินบอกผมว่าอยากดูหนัง ไม่ได้ดูหนังมานานแล้ว หึหึ ปกติมินจะซื้อแผ่นมานอนดูที่ห้องกับผมครับ ผมชอบนะ ได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน นอนกอดกันมีความสุขมากอ่ะ แต่วันนี้เราสองคนอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างอะไรบ้างผมก็เลยพามินมาเดินเที่ยวห้างครับ
 "มินอยากกินอะไร?" ผมถามระหว่างเดินเข้าไปในตัวห้างสรรพสินค้า





 "เออ! กินอะไรดีเดี๋ยวคิดแป๊ป"


 "แห้งเอ้ย!! บอกให้คิดตั้งแต่ออกมาแล้วนะ ไหนบอกว่าหิวข้าวมากไง หื้อออ...."


 "หิวดิ! แต่ตอนนั้นมันยังคิดไม่ออกนี่หว่า เราจะกินอะไรกันดีทิวช่วยคิดหน่อยดิ" นั่นไง หันมาถามผมเฉยเลย


 "อยากกินอะไร ปิ้งย่างหรือข้าว?" ผมถามกลับ


 "ปิ้งย่างหัวเหม็นอ่ะ"


 "อาหารญี่ปุ่นไหม?" ผมถามต่อ


 "อืม... ไม่เอาอ่ะ อยากกินข้าว อยากกินสเต็ก อยากกินสลัด อยากกิน... อยากกินหลายอย่างอ่ะบอกไม่ถูกว่ะ!"


 "หึหึ เชื่อแล้วคร๊าบว่าหลายอย่างจริงๆ ฟังจากรายการที่พูดมานี่จะกินหมดเลยว่างั้น"


 "อืม... ก็ตอนนี้มันหิวนี่หว่า คิดอะไรได้ก็พูดหมดแหละ"


 "ครับๆ เข้าใจแล้วครับผม เอางี้! งั้นเราไปกินร้าน on the table กันดีไหม?"


 "เออๆ เอาดิ อาหารมีให้เลือกเยอะดี"


 "โอเค งั้นไปกันเลย" ผมคว้าคอมินเข้ามากอด มินมันก็พยายามดิ้นครับเพราะคนที่เดินผ่านไปผ่านมามองเราสองคนค่อนข้างเยอะ


 "เฮ้ย!! ทิวอย่ากอดดิ! อายคนอื่นเข้าบ้าง"




พอดีมาถึงร้านก็ปรี่เข้าไปหาโต๊ะนั่งเลยครับ ดีนะที่ตอนนี้มีโต๊ะว่างไม่งั้นมินมันคงอาละวาดผมแน่ เวลาหิวนี่น่ากลัวที่สุดพูดเลย





 "น้องครับ พี่ขอเมนูด้วยครับ" จัดไปแบบไม่ต้องรอ หึหึ


 "เมนูครับ" พนักงานยืนเมนูให้มิน แต่มึง! มึงนั่นแหละ มองเมียกูน้ำลายเยิ้มเลยนะมึง!!


 "น้องครับ ไม่ต้องรอรับออเดอร์หรอกครับ เดี๋ยวพี่จะสั่งพี่จะเรียกเอง" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง สายตาก็จ้องไอ้เด็กเสริฟแบบไม่กระพริบตา


 "ทิว... อย่า!" มินมันเงยหน้าจากเมนูมามองที่ผม


 "น้อง!!" ผมยังคงเรียกไอ้เด็กเสริฟนั่นให้คืนสติ


 "อ่อ ครับๆๆ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะรับอะไรดีครับ?" ไอ้สาดดด.... กูเรียกมึงแต่มึงมองเมียกู!! ไอ้เด็กเหี้ย!!


 "น้อง!! เมื่อกี้พี่พูดว่า!"


 "ทิว!! มาดูนี่ให้หน่อย" มินเรียกผมค่อนข้างเสียงดัง มันชี้ให้ผมดูรายการอาหารครับ


 "เออ! อยากกินอะไรเลือกเลย" ผมพูดด้วยอารมณ์แบบหงุดหงิดสุดๆ


 "น้องครับ เดี๋ยวพี่ขอเลือกอาหารสักสิบนาทีแล้วพี่จะเรียกน้องมารับออเดอร์อีกทีนะครับ" มินมันหันไปคุยกับไอ้เด็กเสริฟนั่น


 "ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ ถ้าคุณลูกค้าจะสั่งอาหารเรียกผมได้เลยนะครับ ผมยืนรอด้านนู้นนะครับ" แหมๆๆ มึงบอกพิกัดเรียบร้อยเลยนะสาดดดด....


 "ได้ครับ ขอบคุณมากครับ" มินมันหันไปตอบเด็กเสริฟ แม่ม!! เสือกหน้าตาใช้ได้ด้วยดิ


 "ไอ้เด็กเปรต!!" ผมด่าแม่ง!!


 "เป็นอะไรอีกเนี้ยะ!"


 "ป่าว!! ไม่ได้เป็นอะไรนิ" ผมก็หน้าด้านตอบเนอะ


 "เอาดีๆ ทิว จะไปเขม่นน้องมันทำไมวะ! เขาไม่ได้มาจีบกูซะหน่อย"


 "เออ!! ไม่ได้จีบแต่แม่งมองเมียกูจะลูกตาจะทะลุออกจากเบ้าอยู่ล่ะ"


 "เฮ้ออ... ให้มันน้อยๆ หน่อย สั่งอะไรมากินเหอะหิวจะตายอยู่แล้ว!"


 "อืม... อยากกินอะไรก็บอกมาเดี๋ยวกูสั่งให้เอง"


 "หึหึ ไอ้ขี้หวงเอ้ย!!" มินมันยังมีหน้ามาหัวเราะผมอีก!!





 ผมรอมินเลือกเมนูอยู่สักพักแล้วผมก็จัดการเรียกผู้จัดการร้านมาสั่งแม่งเลย หึหึ ไอ้เด็กนั่นทำหน้าเป็นหมาหงอยทันที ส่วนมินมันก็นั่งส่ายหัวให้กับผัวขี้หวงอย่างผม แต่ผมนี่นั่งยิ้มพอใจในผลงานของตัวเองสุดๆ ฮ่าๆๆๆ






 ....






 "เลือกได้ยังว่าจะดูหนังหรือแค่ซื้อของแล้วกลับ?" ตอนนี้ผมกับมินเราสองคนกินอาหารกันจนอิ่มแล้วครับ พอกินอิ่มอาการง่วงเหงาหาวนอนก็ตามมาติดๆ หึหึ


 "อยากดูหนังแต่ง่วง" ดูคำตอบเมียผมดิครับ


 "สรุปอยากดูไหม?" ผมถามย้ำเพราะดูอาการน่าเป็นห่วงมากๆ


 "อืม... ดูดิมาถึงหน้าโรงหนังแล้วจะให้เดินกลับรึไงล่ะ!" อ้าว! สรุปกูผิดเหรอวะที่ถามความต้องการของเมียตัวเอง


 "อ้าว!! อยากดูก็ดูซิคร๊าบที่รัก ไหนๆ อยากดูเรื่องอะไรชี้เลยครับผม"


 "เออว่ะ! ดูเรื่องไหนดีทิว?"


 "หึหึ ไอ้แห้งเฮ้ย! ร้องจะมาดูหนังแต่ไม่รู้จะดูเรื่องอะไรเนี้ยะนะ!"


 "เออน่า!! งั้นเอาเรื่องนี้ๆๆ ไปซื้อตั๋วมาดิ" ชี้นิ้วสั่งจริ๊งจริงงง....


 "คร๊าบบ... ได้ครับผม"


 "เอาที่นั่งดีๆ นะ" หื้อออ... สั่งยังกับกูขายตั๋วหนังเลยนะเมียจ๋า





 หลังจากได้รับคำสั่งและชื่อเรื่องของหนังที่จะดูด้วยการหลับตาจิ้มผมก็เดินมาต่อคิวตามมารยาทคนไทยที่ควรมี ช่วงเวลาที่ต่อแถวซื้อบัตรผมก็มองเมียผมเป็นระยะไม่ให้ห่าง พอรู้ว่าเมียยังรออยู่ที่เดิมผมจึงหันมาตั้งใจจองตัวหนังต่อ






 "เฮ้ย!! ทิว" ผมหันไปตามเสียงที่เรียกชื่อผมครับ




 ....





 ไอ้สาดดด... เสือกมาเจอกันอีก....


*****30%*****


มาอัพให้หายคิดถึงกันนะคะ ส่วนใครที่รอภาคสองอยู่รอหน่อยน้า... มีแน่นอนค่ะ
ช่วงนี้ไรท์ไม่ได้หายไปไหนนะคะ ยังมีชีวิตอยู่ 555+
แต่กำลังวุ่นวายเรื่องงานใหม่ หน้าที่ใหม่ บ้านใหม่ที่ทำเอาปวดหัวมากๆ
ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามและยังไม่ทิ้งกันนะคะ

ปล. เรื่องหนังสือจะอัพเดทให้ในเพจนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
คิดถึงทิว-มิน   :กอด1:

สู้สู้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
อุ้วววว มีถาคสองด้วยเหรอคะ ชอบคุ่นี้อ่า  :hao7:

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
จุ๊บๆๆๆๆๆ..เขารอทุกวันเลย... :laugh:

ออฟไลน์ Shinigami_AC

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชื่อเร่ืองชวนอ่าน  :o8: :-[ :impress2:

ออฟไลน์ reborn

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-1
อยากอ่านฟิวฟี่อีกอ่ะ

ออฟไลน์ lovewannabe

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 371
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
เขาดูหนังกันไปถึงหนายแล้ววว

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
ต่อค่ะ...


ความเดิมตอนที่แล้ว....


หลังจากได้รับคำสั่งและชื่อเรื่องของหนังที่จะดูด้วยการหลับตาจิ้มผมก็เดินมาต่อคิวตามมารยาทคนไทยที่ควรมี ช่วงเวลาที่ต่อแถวซื้อบัตรผมก็มองเมียผมเป็นระยะไม่ให้ห่าง พอรู้ว่าเมียยังรออยู่ที่เดิมผมจึงหันมาตั้งใจจองตัวหนังต่อ




 "เฮ้ย!! ทิว" ผมหันไปตามเสียงที่เรียกชื่อผมครับ




 ....





 ไอ้สาดดด... เสือกมาเจอกันอีก....



****************************************





"อ้าว! เออ! ไอ้ไม้มึงมานี่ได้ไงวะ?" แม่ง!! งานจะเข้ากูป่าววะ!!



 "โหหห... ไอ้ทิวเพื่อนรัก"




 หมับ!!




 "เฮ้ย!! ไอ้สัสไม่ต้องกอดกูก็ได้ไอ้เหี้ยอายคนอื่นเขา!" นั่นๆ เมียกูเดินมาแล้ว!! เมียกูเห็นมึงแล้ว!! ซวยๆๆๆ กูบอกเลยว่าวันนี้คือวันซวยของกู อร๊ากกก.....



 "ไรวะ! เดี๋ยวนี้ห่วงตัวเหรอมึง หึหึ อ้าว!! แล้วนี่มึงมากับใครวะ?" ไอ้สัสนี่ก็ตาไว เรื่องเสือกนี่ขอให้บอก แม่งคือสันดานมันเลยครับ



 "เพื่อนใหม่เหรอวะ?" แม่ง!! ไม่มีช่องให้กูพูดจริงๆ ไอ้ลิงเอ้ย!!



 "ป่าวไอ้เหี้ย!! นี่เมียกูเอง"



 "ห๊ะ!! มึงว่าไงนะ?" ไอ้สาดดด... มึงตกใจแรงไปไหมเมียกูตกใจหมดไอ้เพื่อนเหี้ย!!



 "เออ!! มึงได้ยินไม่ผิดหรอก เมียกูเองชื่อมิน"



 "ทิว...." อุ้ย!! อะไรครับที่รัก ยิ้มหวานๆ ให้ที่รักก่อน



 "ทำไมอ่ะคร๊าบ... ก็เราแต่งงานกันแล้ว พี่เป็นผัว มินเป็นเมียก็ถูกแล้วนี่ครับที่รัก" ยิ้มหล่อๆ ยิงฟันสวยๆ ใส่เมีย กร๊ากกก....



 "ทิวไผ่...." อร๊ากกก.... เมียเรียกชื่อจริงของผัว เมียจ๋า... พี่ขอโทษคร๊าบบ... พี่ลืมตัวเบาๆ คร๊าบบ..



 "แฮะๆ รู้แล้วคร๊าบ... เออไอ้ไม้นี่แฟนกู" ผมต้องพลิกสถานการณ์เพื่อเอาตัวรอดก่อนครับ มินเริ่มตาเขียวแล้ว!!



 "เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวนะ!! นี่กูไม่ได้หูฝาดใช่ป่าววะ นี่อ่ะนะแฟนมึง?"



 "เออ!! มึงจะตกใจเหี้ยอะไรหนักหนา แล้วนี่มาได้ไงไหนบอกว่าไปทำงานที่ต่างประเทศวะ?" แม่ง!! หงุดหงิดสัสๆ เลยกู



 "เฮ้ย!! เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนดิวะ เอาเรื่องนี้ก่อน เนี้ยะๆๆ เรื่องนี้เนี้ยะ" มึงใช้หางคิ้วชี้หน้าเมียกูทำม้ายยย... ไอ้สาดดด...



 "เออมิน... ไอ้เหี้ยนี่ชื่อไอ้ไม้ เพื่อนพี่สมัยเรียน ตั้งแต่เรียนจบมันก็ไปทำงานต่างประเทศ แต่เนี้ยะ!! เสือกกลับมาเมื่อไหร่ไม่รู้เหมือนกัน" ผมแนะนำให้มินรู้จักไอ้เหี้ยไม้ตัวเหี้ยอีกตัวประจำกลุ่มเที่ยวผมครับ



 "สวัสดีครับ ผมชื่อมินครับ"



 "เออ... สวัสดีครับน้องมิน เอ่อ... คืออย่าหาว่าพี่เสือกเลยนะครับ น้องมินเป็นแฟนไอ้ทิวจริงป่าวครับ?"



 "เสือก!!" ผมพูดสวนขึ้นทันที



 "ครับ ก็อย่างที่ทิวมันบอกนั่นแหละครับ" อร๊ากกก... เมียเปิดตัวผัวต่อหน้าเพื่อนผัว กร๊ากกกก.... ตอนนี้ไอ้ไม้ทำหน้าเหมือนหมางงเลยครับ ฮ่าๆๆๆ ให้รู้ซะบ้างว่าเมียกูไม่ธรรมดา



 "เหี้ย!! เอ่อ... พี่ขอโทษนะครับ พอดีว่าพี่โคตรตกใจนิดหน่อย พี่ไม่คิดว่าไอ้เหี้ยทิวจะมีเมีย เฮ้ย!! มีแฟนเป็นผู้ชายนะครับ"
"อ้าวๆ มึงอย่าพูดอะไรเหี้ยๆ ออกมานะไอ้สัสไม้ เดี๋ยวมินจะเข้าใจผิดกู" เอิ่ม... หรือว่าผมจะออกตัวแรงเกินไป เอิ่ม... มินมันกำลังมองผมแปลกๆ อ่ะครับ



 "พูดอะไร หึหึ ทำไมวะ มึงกลัวกูพูดอะไรเหรอวะไอ้ทิว?" ไอ้สัส!! หน้าตามึงเลวมาก ไอ้เหี้ย!! ไอ้เพื่อนเลว ถ้ากูรู้ว่ามึงโตมาแล้วจะเป็นตัวเหี้ยแบบนี้กูจะตีให้หนอนแดกตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วไอ้เหี้ย!!



 "หึหึ ทำไมเหรอพี่ไม้ เรื่องทิวมันเยอะเหรอพี่ผมมีเวลาพอนะ" นั่น!! เมียกูก็เอากับมันด้วย โอ๊ย!! ไอ้ทิวอยากตายจริงๆ เล๊ย!!



 "เฮ้ย!! ไม่มีอะไรหรอกมิน ไอ้เหี้ยไม้มันก็พูดไปอย่างงั้นแหละ ป่ะๆๆ เราไปดูหนังกันดีกว่านะครับ"



 "อื้อหืออ... ไอ้สาดทิว มีครับด้วย แม่ง!! เพื่อนกูแดกอะไรเข้าไปตอนกูไม่อยู่วะเนี้ยะ"



 "เสือก!! เรื่องของกู!!"



 "ฮ่าๆๆ แม่งเป็นเอามากโว๊ย!! น้องมินนี่ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ เลยใช่ไหมครับ เพราะทำเอาไอ้เสือทิวหมอบกับพื้นซะขนาดนี้เนี้ยะ"



 "เสือที่ไหนพี่ ผมว่าแมวต่างหากล่ะ" เอาแล้วไง! เมียกูดันเล่นด้วยกับไอ้เหี้ยไม้



 "ป่ะมินเราไปดูหนังกันเถอะ เฮ้ย! กูไปก่อนนะเว้ยไอ้ไม้ วันหลังค่อยนัดแดกข้าวกัน" ผมฉุดกระชากลากแขนเมียหนีไอ้ไม้ทันที อยู่นานกว่านี้เห็นท่าจะไม่ดีแน่นอน ความลับบวกความเลวของผมกับมันร่วมกันทำไว้เยอะครับ



 "เฮ้ย!! เดี๋ยวดิวะไอ้ทิว แม่งมาแดกข้าวเป็นเพื่อนกูก่อน!"



 "ไม่เว้ย!! วันนี้กูไม่ว่าง มึงอยากแดกค่อยนัดกูวันหลังไม่ใช่วันนี้!!"



 "เฮ้ยย... แดกข้าวกับกูก่อน! เมียมึงไม่ว่าหรอก ใช่ไหมครับน้องมิน" ไอ้สาดดด... มึงจะรั้งกูไว้ทำม้ายยย....



 "หึหึ เอาดิพี่ ผมยังไงก็ได้" อร๊ากกก... เมียกูยิ้มแปลกๆ อีกแล้ว!!



 "ไม่เอามิน เราจะไปดูหนังกันไม่ใช่เหรอ เนี้ยะๆ ตั๋วหนังซื้อมาแล้วนะ เสียดายอ่าา...."



 "โธ่!! แม่งแค่ตั๋วหนังไอ้สัส!! กูเพื่อนมึงไหม?! ไปแดกข้าวกับกูเลยไอ้เลว!"



 "ไอ้เหี้ยไม้!! มึงด่ากูเหรอไอ้ควาย!!" ไม่รู้แหละ! ตอนนี้กูต้องไปจากตรงนี้ก่อนไม่งั้นชีวิตก็วุ่นวายแน่!



 "เออ!!" ไอ้ไม้ตะคอกเสียงดัง แม่ง! มึงจะจริงจังไปไหมไอ้เหี้ยไม้



 "กูไม่แดกวันนี้!! ป่ะมิน" ผมจะพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อให้ช่วงเวลาอันโหดร้ายนี้ผ่านไปได้



 "น้องมินครับ ช่วยพูดกับไอ้เพื่อนเลวคนนี้ให้พี่ไม้ทีครับ พูดให้มันอยู่กินข้าวเป็นเพื่อนพี่ทีครับ พี่เหงา" ไอ้สาดดด.... สายตามึงคืออะไรไอ้เพื่อนเลว!!



 "ไม่นะมิน!!" ผมรีบขัดขวางทันที มินมันหันหน้ามามองผมแล้วก็ยิ้มเย็นๆ ส่งมาให้ผม อร๊ากกก... งานนี้กูว่ากูไม่รอดแน่เลยคร๊าบบ....



"ไปดิพี่ ผมว่าผมเริ่มหิวข้าวอีกล่ะ" อร๊ากกก... กูตายๆๆๆ งานนี้ใครก็ได้เก็บศพกูที ความลับกูจะยังคงเป็นความลับอีกม้ายยย.....



 "ฮ่าๆๆๆ น้องมินนี่น่ารักที่สุดเลยครับ แหมๆๆ ไม่น่าล่ะทำไมไอ้ทิวมันถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ หึหึ"



 "มึงหุบปากเลย!!" ผมส่งสายตาคาดโทษไอ้ไม้ไว้ก่อน งานนี้มึงเจอกับกูหลังไมค์



 "ไปเป็นเพื่อนพี่ไม้เขาหน่อยเถอะทิว ไม่ได้เจอกันนานไม่ใช่เหรอ หึหึ" ผมพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เมียที่รัก ม้ายยยย....



 "ถูกต้องครับน้องมิน ไอ้ทิวนี่มันไร้หัวใจจริงๆ เพื่อนกลับมาไทยทั้งทีไม่มีน้ำใจกับเพื่อนบ้างเลยเนอะ ไม่เห็นเหมือนน้องมินเลย เข้าใจพี่ยิ่งกว่าเพื่อนรักของพี่ซะอีกนะครับ"



 "เออไอ้ควาย!! จะแดกอะไรก็รีบๆ เข้า กูจะได้ไปเที่ยวกับที่รักกูบ้าง!"



 "แหมๆๆ ที่รักๆ ไอ้ตอแหล! แต่กูเห็นมึง...."




 ป๊าบบบ.....





 "โอ๊ยยย.... ไอ้เหี้ยทิว! มึงตบหัวกูทำไมเนี้ยะ! เจ็บสาดดด..." จะอะไรซะอีกล่ะครับ ก็ฝ่ามือผมนะซิที่ตบลงที่หัวมันเต็มๆ ปากนี่ไม่เคยหยุดเห่าเลยจริงๆ ไอ้สัสไม้



 "เลิกพูด!! จะแดกไหมข้าว?!" ผมถามเสียงแข็ง



 "เออๆ แดกๆ ไปแดกข้าวกัน แม่ง!! กูมึนหัวเลยสัส! ป่ะครับน้องมินให้เกียรติไปทานข้าวเป็นเพื่อนพี่ไม้คนนี้หน่อยนะครับ"



 "ค.ว.ย. มึงสะกดถูกไหม ไอ้ควายไม้!!" แม่ง!! ยุ่งกับเมียกูจัง



 "ฮ่าๆๆ เออๆ ขอโทษที กูเห็นว่าน้องมินทั้งหล่อทั้งน่ารักขนาดนี้กูเลยลืมตัวไปนิดนึงว่ะ โทษทีว่ะเพื่อน ป่ะๆ ไปกินข้าวกัน" มึงก็ยังหน้าด้านแถต่อไปอีกเนอะ



 "ลืมตัวส้นตีนอะไร ถอย!! ไปเดินไกลๆ ตีนกูทางนู้นเลย!! เดินนำหน้าไปเลยเดี๋ยวกูตามไป" บังอาจจะมาเดินใกล้เมียกูนะไอ้สัส แม่ง!! หัวเราะกูทำเหี้ยอะไร กวนตีนไอ้เพื่อนเลว



 "ทิวเดินดีๆ ดิ๊"



 "อะไร! มินมึงมาเดินทางนี้อย่าไปเดินใกล้ไอ้ไม้ มานี่ๆ เร็ว!"



 "อะไรหนักหนาทิว! เดินเบียดขนาดนี้มึงพากูกลับบ้านเลยไหม!!"



 "เออ... งั้นเรากลับบ้านกันเนอะ?" ยิ้มเลย แฮ่ะๆ



 "เฮ้ย!! ไหนบอกจะไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่ไม้เพื่อนมึงอ่ะ"



"โหห... กูอยากไปกับมันที่ไหนมิน กูอยากไปจิ๊จ๊ะกับมึงในโรงหนังมากกว่าไปแดกข้าวกับมันอีก" ผมขออ้อนเมียนิดนึงได้ป่ะ ปล่อยไอ้สัสไม้เดินไปก่อนเลย แม่งมองสาวผิวปากสบายใจไปนู้นล่ะ



 "หึหึ มึงร้อนตัวมากไปรึป่าวทิว แค่ไปกินข้าวมึงยังงอแงขนาดนี้หรือว่ามึงมีอะไรปิดกูครับคุณแฟน"



 "เฮ้ย!! ปิดอะไร ป๊าววว.... ไม่มีเล๊ยยย... ไม่มีอะไรปิดบังมินเลยจริงๆ นะ เชื่อดิ" กระพริบตาปริบๆ



 "หึ! ให้มันจริง ถ้าไม่มีอะไรก็ไปกินข้าวเป็นเพื่อนเขาหน่อยเหอะส่วนหนังอ่ะค่อยไปดูหลังกินข้าวเสร็จก็ได้"



 "โหห... นี่ถ้าเมียไม่ขอพี่ไม่จัดให้นะเนี้ยะ" ฉีกยิ้มๆ กร๊ากกก...



 "เดี๋ยวโบก!! เดินดีๆ เลยอย่ามาเบียด!" เหมือนเมียกำลังดุผัวเลย กร๊ากกก....



 "หึหึ เดินแบบนี้แหละอบอุ่นดี จับมือด้วยได้ป่ะ? นะๆ นะน้าาา...."



 "แล้วห้ามตอนไหน" อร๊ายยย... เมียอนุญาตให้เขาจับมือได้แหละ





 ระหว่างที่ผมกับมินเดินตามไอ้ไม้ไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง ไอ้ไม้ก็หันมามองผมสองคนตลอดทาง มันเดินกลับมาลากผมให้เดินเร็วๆ ส่วนมือผมก็ลากมินให้เดินตามไม่ให้ห่าง พอมาถึงร้านอาหารก็ต้องรอคิวอีกสองคิว เหอะ! มันใช่ป่ะ!!





 "น้องมินว่าไอ้ทิวเพื่อนพี่เป็นยังไงบ้างครับ?" ไอ้สาดดด... มึงยิงคำถามมาอย่างนี้เมียกูจะตอบได้ม้ายย....



 "ก็ปกติดีนิครับ"



 "ห๊ะ!! ไอ้ทิวเนี้ยะนะปกติ น้องมินรู้จักตัวตนที่แท้จริงของมันรึยังเหอะ ไอ้ทิวมันอะนะ...."



 "เฮ้ย!! มึงอย่าพูดอะไรมั่วๆ นะเว้ยไม่ไม้!!"



 "ทำไมวะ? มึงคิดว่ากูจะพูดเรื่องอะไรงั้นเหรอ ฮ่าๆๆๆ ขำว่ะ สนุกด้วย"



 "ไอ้สัส!! อยากพูดอะไรบ้าๆ ออกมานะเว้ย!"



 "มีอะไรเหรอพี่ ก่อนหน้านั้นทิวมันทำอะไรงั้นเหรอ?"



 "เฮ้ย!! มินพี่ป่าวนะเว้ย!!"



 "หึหึ ร้อนตัวตลอด"



 "ไม่มีอะไรจริงๆ มิน ไม่เชื่อใจทิวเหรอครับที่รัก ทิวรักมินคนเดียวจริงๆ นะคร๊าบ"



 "อร๊วกกก.... ไอ้สัสทิว มึงอย่ามาหวานได้ป่ะไอ้เหี้ย!!" แม่ง!! ขัดกูทำม้ายย...



 "เสือกไอ้ห่า!! กูคุยกับที่รักกูอยู่เว้ย!"



"เหอะ!! น้องมินไม่รำคาญมันบ้างเหรอครับ ติ๊งต๊องเหี้ยๆ เลยไอ้ทิวเนี้ยะ!"



 "ไอ้เหี้ยไม้!! มึง!!" ผมโคตรอยากฆ่ามันเลยตอนเน้!!



 "หึหึ ไม่หรอกครับ ผมว่าถ้าขาดแฟนคนนี้ไปชีวิตผมคงน่าเบื่อน่าดู" แล้วมินก็ส่งยิ้มโคตรหวานมาให้ผม อร๊ากกกก....



 "มินคร๊าบ... ที่ร๊ากกกก...."




 หมับ!!!




 กอดเมียกลางห้างใครจะกล้ามีปัญหากับกูม้ายยย... กูรักเมียคนนี้ที่สุดในโลกเลย! ไม่เคยรักใครเท่าเมียคนนี้อีกแล้ว... ที่รักของพี่ทิว มิน... มิน... มิน... พี่รักมินนะคร๊าบ...





 "เฮ้ย!! ทำไรเนี้ยะ!! ทิวอย่ามากอดดิ! นี่มันกลางห้างนะเว้ยเฮ้ย!!"



 "โอ๊ยยย... ก็คนมันดีใจอ่ะ ที่รักคร๊าบ...."



 "ทิว... ปล่อยเล๊ย!! ไม่งั้นเจ็บตัว!!"



 อร๊ากกก.... ผมนี่รีบหยุดเลย เสียดายแต่ดีใจสุดๆ ชื่นใจสุดๆ ไปเลย




 "โอเคๆ ป่ะ งั้นเราไปกินข้าวเป็นเพื่อนไอ้เหี้ยไม้กันเนอะ"



 "โหหห... ไอ้ขี้เห่อ!!"



 "หึ!! ไอ้ขี้อิจฉา ป่ะครับที่รักเราไปหาอะไรกินกันดีกว่าเนอะ" แล้วผมก็เดินเกาะแกะเมียไปตลอดทาง จนได้ยินประโยคที่ทำเอาผมสามคนหันกลับไปมองตามๆ กัน





 "ดาร์ลิ้งคะ... ดาร์ลิ้ง! ที่รักคะ!"



[/size]



เอาไป 60% เดี๋ยวมาต่อให้อีกนะคะ





ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
อ๊ากกกกก..ประโยคสุดท้ายมายังไงงงงง :katai1: :katai1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด