★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ตอนที่ 1 (ปูกะโจ) แมร่ง!! โดนว่ะ..
วันนี้เพื่อนสมัยเรียนผมมาที่ร้านผมครับ แมร่ง!!! ทำเอาผมเกือบช็อคแน่ะ! ไอ้ทิวมันไม่เคยมีรสนิยมเหมือนผมนี่น่า...ทำไมมันถึงมีเมียเป็นผู้ชายได้ว่ะ?! แมร่ง!! น่าตาหล่อน่ารักซะด้วย อิจฉาชิบหาย มันไปหามาจากไหนฟร่ะ!! ผมจะได้ไปบ้าง ถ้าไม่ติดว่าแย่งมาแล้วจะโดนไอ้เหี้ยทิวกระทืบตายซะก่อนที่จะได้แอ้มนะ ผมแย่งมาแล้ว เสียดายผมน่าจะเจอน้องเขาก่อนมัน พูดมาตั้งนานแนะนำตัวก่อนแล้วกันครับ ผมชื่อเล่นว่า "ปู" ครับ สมัยเรียนเพื่อนชอบเรียก "ไอ้ปูเปียก" คือเป้าเปียกนะ ฮ่าๆๆ มันมาจากนิสัยของผมครับ นิสัยในการเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น วันไหนเป้าไม่เปียกไอ้ปูไม่ไปเรียน ผมกับไอ้ทิวนี่กอดคอกันเลยครับเรื่องอย่างนี้ แต่ไอ้ทิวมันจัดเฉพาะผู้หญิงนะครับ แต่สำหรับผมหญิงก็ได้ชายยิ่งดี หึหึ ใช่ครับ ผมเป็นไบ เน้นหนักทางผู้ชายมากกว่าเพราะไม่ต้องกลัวทำผู้หญิงท้อง สเปคผมไม่ต้องตัวเล็ก ขาวๆ น่าทะนุถนอมเหมือนที่คนอื่นชอบหรอกครับ ผมชายออกแมนๆ นิดๆ ผิวขาวๆ ไม่ต้องแบ้วเหมือนเกย์ตัวน้อยๆ แต่ขอให้มองแล้วดูมีเสน่ห์ก็พอ อย่าบอกไอ้ทิวนะครับว่าเมียมันเนี๊ยะสเปคผมเลยครับ ฮ่าๆๆ ตีท้ายครัวแมร่งเลยดีไหม คงไม่ดีแน่ครับ เพราะไอ้ทิวนี่ก็นิสัยไม่ต่างจากผมคือถ้าได้เลวแล้วจะเลวจนถึงที่สุด หลังจากเรียนจบโทผมก็มาเปิดผับที่หัวหินครับ ผมมีบ้านอยู่ที่หัวหินและกรุงเทพฯ ปูกับย่าผมอาศัยอยู่ที่หัวหินครับ ผมเลยอยากมาอยู่ใกล้ๆ คอยดูแลท่านนะครับ ส่วนพ่อกับแม่ผมก็อยู่กรุงเทพฯ ครับ ผมมีพี่น้องสามคนพี่ชายทั้งสองคนของผมแต่งงานมีลูกมีครอบครัวหมดแล้วครับ พี่ปีพี่ชายคนโตของผมอยู่กับครอบครัวที่หัวหินนี่แหละครับ ดูแลรีสอร์ทธุรกิจของที่บ้านและยังดูแลคุณปูคุณย่าช่วยผมอีกแรง ที่บ้านผมรู้ครับว่าผมเป็นอะไรและรับได้ในสิ่งที่ผมเป็น พี่ชายผมบอกผมว่า
"แกเป็นน้องที่พี่รักนะ รสนิยมของแกไม่ได้ทำให้ความเป็นพี่น้องและความเป็นครอบครัวของเราลดลง แกยังเป็นลูกของพ่อกับแม่ เป็นน้องของพวกพี่ เป็นหลานของปู่กับย่า แกมีความรับผิดชอบพอที่จะรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ควรทำ พวกพี่เป็นห่วงแกอยากให้แกดูแลตัวเองดีๆ มีอะไรให้พี่ช่วยบอกพี่ได้เสมอ ไอ้น้องรัก" นี่คือวันแรกที่ผมเปิดตัวกับที่บ้านว่าผมมีรสนิยมยังไงครับ ทุกคนในบ้านไม่มีใครรังเกียจผมเลยซักนิด ผมเลยมีโอกาสดีกว่าหลายๆ คน สามารถใช้ชีวิตอย่างที่ใจต้องการ...
เอ๊ะๆๆ แต่เดี๋ยวก่อนครับ พอผมพาเพื่อนๆ เข้ามาในร้านสายตาผมไม่ได้สนใจเพื่อนผมแล้วครับ เพราะผมเหลือบไปเห็นคนบางคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเมียเพื่อนผมนี่ซิ น่าสนใจกว่าเยอะ!! หึหึ แต่อยากจะด่าไอ้เหี้ยทิวจริงๆ แมร่ง!! ว่ากูเป็นเกย์ กูเป็นไบ สัส!! โปรดทำความเข้าใจซะใหม่ เสียหมด ไอ้ทิวมันบอกว่าผู้ชายหน้าหล่อคนนี้มาจีบเมียมันครับ มันเลยฝากให้ผมช่วยดูแลน้องเขา หึหึ.... จัดไปเพื่อนความสุขของเพื่อนรัก ปูเป้าเปียกจัดให้ ผมหันไปสั่งเด็กๆ ให้จัดโต๊ะเตรียมเหล้ามาเสริฟเพื่อนๆ ของผม ผมเดินขึ้นไปบนห้องทำงานที่อยู่ชั้นลอยเพื่อเก็บเอกสารให้เรียบร้อยก่อนที่จะเดินลงมาสมทบกับเพื่อนๆ ผมเลือกที่จะนั่งใกล้กับคนที่ผมกำลังสนใจอยู่ตอนนี้ครับ ไอ้ฟิวมันเหล่ตามามองผมหน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วหันไปกินเหล้าต่อ มันรู้ครับว่าผมคิดอะไร ฮ่าๆๆ คนที่ชื่อโจหันมามองผมนิดๆ ครับ
"สวัสดีครับคุณโจ ผมชื่อ "ปู" นะครับ เป็นเพื่อนของไอ้ทิวมันครับ"
ผมเริ่มแนะนำตัวเองแบบหล่อๆ ก่อนครับ
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
แต่ตานี่มองเมียเพื่อนผมไม่วางตาเลยครับ แล้วเขาก็ถามเมียเพื่อนผมว่าจะไปไหนเพราะเห็นเมียเพื่อนผมลุกขึ้นยืน น้องมินจะไปเข้าห้องน้ำครับ ผมเลยพูดบอกว่าอย่าไปยุ่งกับแฟนเพื่อนผมเลย ให้มาคุยกับผมดีกว่า หึหึ เขาหันมามองหน้าผมก่อนที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
"คุณโจมาเที่ยวเหรอครับ มาพร้อมกับพวกเพื่อนๆ ผมรึเปล่า?"
ผมถาม คืออย่างนี้ครับ ร้านผมก็เปิดเพลงใช่ไหมครับ เวลาจะคุยก็ต้องใกล้ๆ กันนิดนึงไม่งั้นจะไม่ได้ยินนะ ไอ้ผมก็เกรงว่าคุณเขาจะไม่ได้ยินก็เลยโน้มเข้าไปพูดใกล้ๆ ใบหูเขาเลยครับ หึหึ รู้สึกจะสั่นขนเล็กน้อย....
"เปล่าครับ ผมมาทำงาน"
"อ้าว!! มาทำงานหรอกเหรอครับ คุณโจทำงานอะไรเหรอครับไม่ทราบว่าผมถามได้ไหม?"
ผมทำท่าทางตกใจก่อนจะซักไซ้ประวัติต่อครับ
"ผมมาดูงานนะครับ"
สั้นไปนะจ๊ะ แต่ไม่เป็นไรคนอย่างไอ้ปูถ้าอยากได้อะไรต้องได้ครับ
"แล้วดูงานเสร็จรึยังครับ?"
ผมถามเสร็จเขาก็หันมามองหน้าผมเล็กน้อย หึหึ มองใกล้ๆ หน้าตาหล่อใช่เล่นนะเรา อยากจับมาเล่นซะแล้วซิ หึหึ
"ก็ใกล้ๆ เสร็จแล้วครับ"
"แล้วคุณโจพักที่โรงแรมเดียวกับไอ้ทิวเพื่อนผมเหรอครับ?"
"ผมต้องตอบคำถามนี้ด้วยเหรอ?"
ต้องตอบครับเพราะกูรอฟังอยู่ อ่อ! ที่คุยๆ อยู่เนี๊ยะเขาไม่โน้มเข้ามาคุยกับผมใกล้ๆ หรอกนะครับ มีแต่ผมที่โน้มตัวเขาไปหาเขาเอง
"แหม!! ใจร้ายจังครับ ผมก็แค่ถามๆ ดูเผื่อมีอะไรให้ได้ช่วยเหลือกัน เห็นว่าเป็นเพื่อนของพี่ชายของแฟนเพื่อนผม"
หลังจากจบประโยคเขานิ่งไปนิดนึงครับ สงสัยคงยังงงกับการลำดับความสัมพันธ์อยู่ ฮ่าๆๆ แอบขำเล็กน้อย ผมถามไปเรื่อยๆ ก็รู้ว่าเขาอายุมากกว่าผมสองปีครับ หึหึ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ดีจะได้ไม่จำเจ
"คุณโจครับ ให้เกียรติดื่มกับผมซักแก้วนะครับ"
ผมยื่นแก้วของผมเข้าไปขอชนแก้วกับเขาครับ เขาก็ยกแก้วขึ้นมาชนกับผมนะครับ ชนเสร็จก็หันไปมองเมียเพื่อนผมต่อ หึหึ งานนี้น่าจะสนุกว่ะ!! ผมได้แต่คิดในใจ
"คุณโจครับ สนใจผมบางซิครับ ผมนั่งข้างๆ ทั้งคนไม่เห็นชวนผมคุยบ้างเลย"
"อ่อ!! ครับ เอ่อ.... นี่ร้านของคุณปูใช่ไหมครับ?"
หึหึ ได้ผลครับ อาการเรียกร้องความสนใจของผมยังใช้ได้ดีไม่มีเปลี่ยน
"ใช่ครับ คุณโจว่าร้านผมเป็นยังไงบ้างครับ พอไหวไหม?"
เขาทำท่าครุ่นคิดก่อนที่จะพูดตอบออกมา
"ผมว่าทางเดินไปห้องน้ำมืดไปนิดครับ ส่วนโต๊ะเก้าอี้แยกเป็นสัดส่วนดีแต่พื้นที่ทางมุมขวาตรงทางเดินไปห้องน้ำถ้าทำเป็นเก้าอี้นั่งพักเล็กๆ ก็น่าจะดีนะครับ ไว้นั่งพักสำหรับคนที่เมามากๆ อาจจะรู้สึกเวียนหัวจะได้นั่งพักได้เผื่อเดินไม่ถึงห้องน้ำ แต่ห้ามทำยื่นออกมาถึงทางเดินนะครับ ทางเดินกว้างๆ หน่อยจะดีกว่า"
ผมอึ้งเล็กน้อยครับ คนๆ นี้ไม่ธรรมดาอย่างที่คิดแหะ!
"คุณโจเก่งจังนะครับ มีความรู้ด้านนี้เป็นพิเศษเหรอครับ?"
ผมถามต่อแต่เริ่มถูกใจคนๆ นี้ขึ้นเรื่อยๆ แล้วครับ
"ผมเปิดบริษัทอินทรีเรีย รับตกแต่งภายในนะครับ"
อื้ม!! ไม่ธรรมาดาจริงๆ น่าสนใจ
"เก่งจังเลยครับ ถ้าผมอยากจะจ้างมาตกแต่งบ้านผมบ้างนี่ต้องทำยังไงบ้าง?"
"คุณติดต่อกับเลขาผมได้เลยครับ เดี๋ยวผมขอหานามบัตรก่อนนะครับ"
เขาล้วงกระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาตั้งใจหานามบัตรที่ว่าให้กับผม เรื่องอะไรล่ะครับที่ผมจะติดต่อผ่านเลขา ในเมื่อคนที่ผมอยากติดต่อจริงๆ นั่งอยู่ข้างๆ ผมแล้วนิครับ ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้มากกว่าทุกครั้ง แล้วพูดที่ข้างหู
"ผมขอติดต่อคุณโจโดยตรงไม่ได้เหรอครับ เราจะได้รู้จักกันมากกว่านี้"
เขามีอาการขนลุกเล็กน้อยเพราะผมพ่นลมหายใจใส่ที่ใบหูหลังจากพูดจบ ผมยิ้มกริ่มอย่างพอใจในขณะที่คนโดยกระทำหันมามองผมด้วยท่าทีที่ตกใจก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น หึหึ....
ผมนั่งคุยไปเรื่อยครับ รู้สึกว่าเขาเริ่มไม่กล้าสบตาผมซักเท่าไหร่ แต่ผมหรือจะสนผมก็ยังคงชวนคุยต่อไปจนไอ้ทิวเพื่อนผมมันไปตามเมียมันครับ เพราะเห็นว่าเมียมันไปเข้าห้องน้ำนานเกินไป พอตามไปเจอเมียมันกำลังโดนไอ้ผู้ชายคนนึงจะปล้ำนี่ดิ๊ เพื่อนผมมันเลยโหดใส่แบบจัดหนักเลยครับ อย่างที่บอกไป ไอ้เพื่อนผมคนนี้เวลาถ้ามาโกรธนี่น่ากลัวที่สุด แล้วนี่ดันจะมาปล้ำเมียมันอีก ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตล่ะว้า.... ผมทำได้อย่างเดียวคือรอเก็บศพใส่ซองช่วยงานครับ ฮ่าๆๆ เพื่อนผมกำลังขาดสติชนิดชุดไม่อยู่ แต่ตอนนี้ผมก็เริ่มสติจะหลุดตามแล้วครับ เพราะคนที่ผมกำลังหมายตาเกาะแขนผมไว้ซะแน่น คงจะหวาดกลัวกับอารมณ์ของเพื่อนผมในตอนนี้ ไอ้ทิวก็ใส่ไม่ยั้งเลย ตายๆ กูว่างานนี้หยอดน้ำข้าวต้มอย่างเดียว ทำใครไม่จีบเสือกมาทำเมียเพื่อนกู ผมยืนดูเหตุการณ์อยู่สักพักก็ได้คำสั่งให้เก็บศพไอ้ผู้ชายเคราะห์ร้ายไปทิ้งนอกร้านครับ มาสืบได้ทีหลังว่ามันเป็นลูกผู้มีอิทธิพลพอสมควร แต่ต้องขอโทษที่เพื่อนผมมีเยอะกว่าครับ หึหึ พ่อไอ้หนุ่มคนนั้นต้องขอโทษขอขมาแทนลูกชายมันครับ
"คุณๆ เดี๋ยวก่อน รอผมก่อน"
หลังจากไอ้ทิวเพื่อนผมได้ยำตีนคนที่มีจีบเมียมันเรียบร้อยแล้วม๊อบย่อยๆ ก็สลายแยกย้ายกันกลับ แต่ตอนนี้เพื่อไม่ให้พลาดโอกาสดีๆ ผมเลยต้องวิ่งตามออกมาเพื่อคว้าโอกาสนั้นไว้
"เอ่อ.....มีอะไรเหรอครับ?"
คนที่ผมกำลังรั้งเขาไว้ก็ถามขึ้น
"ผมขอเบอร์คุณไว้หน่อยได้ไหม? เผื่อผมอยากจะปรึกษาเรื่องตกแต่งร้านเพิ่มเติมนะตรับ"
ผมถามออกไปด้วยใบหน้าที่ไม่แสดงอาการใดๆ ออกมาให้อีกฝ่ายรู้ตัวก่อนถึงเวลาอันควร...
"เอ่อ..... คือผม"
"นะครับ ผมอยากปรึกษานิดหน่อยเผื่อมีโอกาสได้ใช้บริการจากบริษัทของคุณ"
สุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วครับ ซึ่งจริงๆ ผมไม่ค่อยมีตรงนี้ซักเท่าไหร่ หึหึ
"ก็ได้ครับ นี่ครับนามบัตรผม"
หึหึ ในที่สุด......
"แล้วพรุ่งนี้คุณไปไหนรึเปล่า ถ้าผมอยากไปปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณพอจะสะดวกไหม?"
"พรุ่งนี้ผมมีประชุมกับลูกค้าครับ ผมคงไม่....."
"โอเคร.....งั้นเดี๋ยวผมไปหาคุณที่โรงแรมตอนทุ่มนึง"
"เอ่อ.... คือผมไม่....."
"ไม่เป็นไร....ผมว่าง เจอกันทุ่มนึง ตามนั้นผมขอตัวไปดูร้านก่อน"
ผมไม่รอคำตอบหรอกครับ ถ้ามัวมาอ้ำอึ้งกันอยู่เสียเวลาเปล่าน้า ผมพูดจบก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในร้าน หันกลับไปอีกทีคนๆ นั้นก็ทำท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก ผมเลยส่งยิ้มมุมปากไปให้ก่อนจาก.....
"หึหึ พรุ่งนี้เจอกัน"
ปูพูดพรึมพรำกับตัวเองก่อนจะยิ้มร่าอารมณ์ดีแล้วเข้าไปดูร้านของตัวเองต่อ ส่วนอีกฝ่ายก็ได้แต่ขัดใจที่มีคนเข้ามายุ่มย่ามทำให้รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย ก่อนที่โจจะขับรถกลับไปที่โรงแรมที่เขาพัก
"ไอ้พงษ์ๆ"
ผมเรียกหาลูกน้องที่ยืนอยู่ใกล้ๆ แถวหน้าร้านของผม
"ครับนาย นายมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"
"มึงขับรถตามรถคันนั้นไปดิ แล้วเอาทุกเรื่องที่มึงเห็นมารายงานให้กูฟัง"
ผมสั่งลูกน้อง
"อันแน่!!! เด็กใหม่เหรอครับนาย"
"เสือก!! กูบอกให้ทำก็ไปทำ หรือมึงอยากจะโดนตีนกูก่อน"
ผมยกเท้าขึ้นทำท่าจะถีบมันแล้วครับ มันดันก้มตัวลงแล้วจับขาผมเอาไว้
"ทำๆๆ ทำครับนาย โห....นายใจเย็นๆ ซิครับ"
"พูดไม่รู้เรื่อง ไปเลยมึง!! รีบๆ ไปทำตามที่กูบอกแล้วมารายงานกูด้วย"
"ครับนาย ผมจะทำตามอย่างเคร่งครัดครับนาย"
ไอ้เหี้ยพงษ์วิ่งหางจุกตูดขึ้นรถแล้วขับตามออกไปทันทีครับ
"หึหึ นี่กูเป็นห่วงความปลอดภัยมึงนะเนี๊ยะ ไว้ค่อยมาขอบคุณกูทีหลังแล้วกัน"
ผมเดินเข้าไปทำงานต่อด้วยหน้าตาที่ชื่นมื่น ก่อนที่จะหิ้วเด็กที่มาเที่ยวที่ร้านของเขาออกไปปลดปล่อย ก่อนจะวางเงินไว้ที่โต๊ะใกล้ๆ หัวเตียงในโรงแรมหรูแห่งนึง แล้วกลับออกไปโดยคนที่อีกคนไม่รู้ว่าเขานอนหมดแรงอยู่คนเดียวบนเตียงใหญ่
TBC.
คู่รองเนอะ!! ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คู่นี้ด้วยนะค่ะ
เปิดตัวคู่หลักมานานได้เวลาเปิดตัวคู่รองซะที.....
อ่านแล้วอย่าลืมเม้น บวกคะแนนความฟินนน.... ให้คนเขียนบ้างนะค่ะ คนอ่านที่รัก จุ๊บๆๆ
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53 (อ่าน 514591 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก