หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 3 (ปูกะโจ) อย่าให้โมโห

"ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น ไม่เคยรึไง?"
ผมถามด้วยหน้าตาเย้ยหยันนิดๆ กระตุ้นอารมณ์โมโหหน่อยๆ



"ผมจะเคยไม่เคยมันก็เรื่องของผม ถ้าคุณพาผมมาเพื่อนจะพูดเรื่องบ้าๆ แบบนี้ก็เลิกซะเถอะนะ เพราะผมไม่ใช่เกย์อย่างที่คุณคิด... ผม เป็น ผู้ ชาย"





โจลุกขึ้นแล้วเดินหนีผมทันที ผมได้แต่ยิ้มขำๆ ให้กับคนที่บอกว่าไม่ใช่เกย์ แต่ดันไปชอบเมียเพื่อนผม สงสัยต้องทำให้รู้เพศตัวเองซะหน่อยล่ะครับงานนี้ ผมวางเงินค่าอาหารไว้บนโต๊ะ พยักหน้าให้เด็กเสริฟมารับเงินไป เงินที่ผมวางเกินค่าอาหารแน่นอนครับ แล้วผมก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินตามโจออกไป หนีไปไหนไม่ได้หรอกครับ เพราะร้านอาหารอยู่ลึกพอสมควรและตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีรถผ่านมาเท่าไหร่ คนส่วนใหญ่ที่มากินส่วนมากจะขับรถยนต์มาทั้งนั้นแหละครับ ผมไม่เคยเห็นใครนั่งรถโดยสารเข้ามาซักคน





"เดี๋ยว!! หยุดก่อน"



"ไม่ต้องมายุ่งกับผม คุณกลับไปเถอะ เดี๋ยวผมหาทางกลับเองได้"
แน่ะ!! หยิ่งอีก เดี๋ยวจะจัดให้หนักๆ เพราะหมั่นใส้ในความหยิ่งนี่แหละ หึหึ



"ไปกับผมนี่แหละ เดี๋ยวจะพาไปส่งที่โรงแรม อยากโดนข่มขืนแถวนี้รึไง ขี้ยามันเยอะน้าา....."


ผมขู่เล็กน้อย แต่เพราะถนนเส้นนี้เปลี่ยวพอสมควรครับ เพราะร้านอาหารอยู่ลึกมากแต่อาหารเขาอร่อยขึ้นชื่อกิจการเลยอยู่ได้ จะว่าไปแถวนี้เด็กติดยาเยอะครับ มีคดีเกิดขึ้นบ่อยๆ ผมพอจะรู้มาบ้าง



"คุณไม่ต้องมาพูดให้ผมกลัวหรอก ผมไม่เชื่อ!! เชิญคุณกลับไปเถอะ!!"


"มาเถอะน่า อย่าเรื่องมาก อยากโดนเด็กติดยาข่มขืนรึไง?"
เสียงผมเริ่มดังขึ้น เพราะเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อยแล้วครับ ก็ผมไม่เคยต้องมาชุดกระชากลากถูใครขนาดนี้เลยนิครับ มีแต่คนคอยเอาใจซะส่วนใหญ่ ไม่ต้องจีบก็ได้เสียบ



"โอ๊ยย..... ปล่อย จะบ้ารึไง ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมเจ็บ!!"
ผมจับที่ข้อมือแล้วกระชากให้เดินตามผมมาขึ้นรถ ก่อนที่ผมจะหมดความอดทนแล้วปล่อยให้เด็กแถวนี้ลากไปข่มขืนจริงๆ




พรึ่บ!!!




หมัดขนาดพอเหมาะลอยผ่านหน้าผมไปเลยครับ ผมหันมาอีกทีหมัดขนาดลุ่มๆ ก็กำลังเหวี่ยงมาที่หน้าหล่อๆ ของผม แต่ขอโทษครับ เรื่องความเร็วผมไม่เคยแพ้ใคร ผมรับหมัดนั้นไว้ได้อย่างง่ายดายด้วยมือข้างเดียวพร้อมบิดแขนมันเล็กน้อยก่อนจะกำข้อมือนั้นไว้แน่น หึหึ ได้!! ถ้าอยากเล่นแบบนี้เดี๋ยวผมจะจัดให้!!





"โอ๊ยย!!! เจ็บ"


"ถ้าไม่อยากเจ็บกว่านี้ก็หุบปาก!! แล้วเดินตามมาดีๆ!!!"

 
ผมหันไปตะคอกใส่เสียงดัง จับที่แขนไวัแน่น มันสะดุ้งด้วยความตกใจก่อนแรงขืนตัวจะผ่อนลงแล้วเดินตามผมมาที่รถ มือก็พยายามจะสะบัดให้หลุดจากมือของผม



"เข้าไปนั่งรอในรถก่อน กูสูบบุหรี่แป๊บ!!"



ผมเริ่มเปลี่ยนสรรพนามแล้วครับ อารมณ์เสียนิดหน่อยครับ มาทำเก่งใส่ผมเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย จะให้โดนเด็กติดยาแถวนี้ลากไปรุมโทรมก็กลัวจะเสียของ สู้ผมจัดหนักคนเดียวดีกว่า ปลอดภัย รับรองไม่ท้อง ไม่ติดโรค หึหึ ผมควักบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้ที่ปากกำลังจะจุดไฟเพื่ออัดสารนิโคตินให้สมองปลอดโปร่งซะหน่อยก็ดันมีเสียงคนข้างๆ มันขัดใจอีก



"เมื่อไหร่คุณจะไปซะทีล่ะ?!"
ห่า!! หันมาเสือกยืนบื้ออยู่นอกรถอีก เว้ย!! พูดยากจริงโว๊ย!! ผมคีบบุหรี่ที่ปากออกก่อนจะมองด้วยสายตาที่เรียบนิ่งแต่ดุดัน



"กูบอกให้เข้าไปนั่งในรถ"
ผมพูดเสียงเรียบคีย์ต่ำสุด



"ผมถามว่าคุณจะไปตอนไหน?"
ขึ้นเสียงใส่ผมเลยครับ หึหึ รู้จักไปปูน้อยไปซะแล้ว



"มึงหูหนวกรึไง ห๊ะ!!! กูบอกให้ขึ้นไปรอบนรถ"


 
ผมตะคอกใส่เสียงดังกว่าเดิม ทำท่าทางขึงขังจะเดินเข้าหา โมโหครับ พูดไม่รู้เรื่อง.... ตั้งแต่ผมเจอคนมาก็เยอะ มันพูดไม่รู้เรื่องที่สุด แถมท่าทางที่หยิ่งๆ ของมันด้วยนี่ทำเอาผมไม่ชอบเอาซะมากๆ ไม่เห็นทำตัวให้เข้ากับหน้าตาซื่อๆ เลยว่ะ!! เดี๋ยวกูจะดัดนิสัยให้ใหม่แล้วกัน!




พลั่ก!!!!




ปัง!!!!




โอ๊ยยย!!!!!




ผมหมั่นใส้ครับเลยผลั่กแมร่งเข้าไปในรถแล้วปิดประตูเสียงดังลั่น แล้วหันมาจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบระบายอารมณ์ให้คงที่กว่านี้นิดนึงครับ ไม่งั้นผมมีหวังซ้อมคนตายก่อน




ครืดดดดด....... ครืดดดด.......




"เออ!! ว่าไง?!"


("นายครับ พอดีที่ร้านมีปัญหานิดหน่อยครับ")


"ปัญหาเหี้ยอะไรอีก!! แค่นี้มึงจัดการกันเองไม่ได้รึไงว่ะ!!!"
ผมด่าลูดน้องเสียงดัง ห่า!! อารมณ์กูยิ่งไม่ค่อยจะดีอยู่เสือกคุมร้านกันไม่ได้อีก



("โหห.....นายครับ ก็คุณโมนะซิครับ มาหานายแล้วเมาอาระวาดไม่ยอมกลับ บอกว่าจะเจอนายให้ได้ ผมบอกแล้วว่านายไม่เข้าร้าน คุณเขาก็ไม่ยอมครับ บอกว่าถ้านายไม่มาจะอยู่รอที่นี่จนนายจะมานะครับ")


ลูกน้องผมโทรรายงาน แมร่ง!!! เป็นแบบนี้อีกล่ะ กูล่ะเบื่อ!! สงสัยคนนี้ต้องเลิกยุ่งก่อนที่จะวุ่นวายไปมากกว่านี้



"เออๆ มึงรอกูแป๊ปนึง เดี๋ยวกูเข้าไป ไอ้ห่า!! เรื่องแค่นี้เสือกจัดการไม่ได้ เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ พวกมึงเนี๊ยะ!!"


("ครับๆ นาย ผมขอโทษครับนาย")


"เออๆ แค่นี้ เดี๋ยวกูไป พวงมึงเตรียมตัวไว้เลย กูไปถึงจะตบให้หัวทิ่มเลย!!"


("ครับๆ นาย สวัสดีครับนาย")





ผมต้องมาอารมณ์เสียคูณสองกับเรื่องบ้าๆ นี้อีก เฮ่อ!! ผมยืนสูบบุหรี่จนหมดมวนก็ดับบุหรี่บนถังทรายที่อยู่ไม่ไกลจากรถผมแล้ว ขึ้นรถก่อนจะขับออกไปจากร้านอาหาร ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ของเล่นใหม่ก็ทำผมอารมณ์เสีย ไหนจะคู่นอนที่เริ่มไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไรที่รอให้ผมกลับไปจัดการ ผมขับรถไปเรื่อยโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาจนรถผมแล่นผ่านทางเข้าโรงแรมที่ผมบอกว่าจะพาไปส่ง โจก็ร้องเสียงหลงออกมาทันที




"เฮ้ยย!!! คุณจะไปไหนนะ มันเลยทางเข้าโรงแรมที่ผมพักแล้วนะ"


"ไปร้านกู......"


"แต่ผมไม่อยากไป คุณจอดให้ผมลงตรงนี้ก็ได้"


"แต่มึงต้องไป!! เพราะกูจะไม่จอดรถให้มึงลงจนกว่าจะถึงร้านกู"


"บ้าไปแล้วรึไง!! ทำไมผมต้องไปกับคุณด้วย!!"


"กูบอกว่าไปก็ต้องไป แล้วเงียบปากซะด้วย ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
ผมหันไปส่งสายตาดุๆ ใส่ แล้วรถผมก็มาจอดติดไฟแดงอยู่ไม่ไกลมากจากร้านของผมเท่าไหร่ครับ



"มึงไม่ต้องคิดจะหนีลงจากรถให้เหนื่อยฟรีหรอกนะ เพราะถ้าหนีกูไม่ทัน กูไม่รับรองความปลอดภัยมึงแน่"
"......"



แล้วมันก็นั่งเงียบมากับผมจนถึงร้าน ผมจอดรถไว้ที่ประจำก่อนจะดับเครื่องและเตรียมตัวลงจากรถ ลูกน้องผมก็วิ่งกรูเข้ามาต้อนรับ เหมือนกำลังเอาชีวิตรอด



"ลงดิ๊!! นั่งบื้ออะไรอยู่ แล้วเดินตามกูเข้าไปในร้าน"


"นายครับ....."
ไอ้พันวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว




ตุบ!!!




"นายครับ ผมขอโทษครับนาย ผมพยายามบอกคุณโมแล้ว แต่คุณเขาไม่ยอมกลับจริงๆ ครับนาย"
ผมถีบเขาที่ท้องไอ้พันจนล้มลงไปนั่งกองที่พื้นก่อนจนยกมือขึ้นไหว้ผมตัวสั่น



"เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ เลยพวกมึงเนี๊ยะ!! เดี๋ยวปั๊ด!!"



ผมง้างมือขึ้นอยากจะตบกระโหลกมันอีกซักที แต่ก็ต้องลดมือลงเพราะคิดได้ว่าต้องเข้าไปจัดการเรื่องคนข้างในก่อน ตอนนี้ร้านผมคนกำลังเยอะเลยครับ เสียงเพลงดังกระหึ่ม.....



"ไอ้สัน มึงพาคุณคนนี้ขึ้นไปรอกูที่ห้องทำงานดิ๊"


"ครับนาย"
ไอ้สันเรียบวิ่งเข้ามาผายมือเชิญคนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมให้เดินเข้าไปทางหลังร้าน เพื่อพาไปรอที่ห้องทำงานผมตามที่ผมสั่ง....



"ผมยืนรอข้างนอกดีกว่า ผมไม่อยากรบกวนคุณ"
หึหึ เสียงอ่อนเลยนะมึง!!



"บอกให้ไปก็ไปเถอะน่า!! อย่าเรื่องมากนัก!!"


"ไอ้สัน!! มึงยืนบื้อทำเหี้ยอะไรอยู่ ทำไมไม่ทำตามที่กูบอก!! หรือต้องให้กูช่วยถีบส่งก่อนซักทีนึง ห๊ะ!!"


"ครับนายๆๆ คุณครับ เชิญทางนี้ครับ คุณไปเถอะครับ ก่อนที่ผมจะโดนนายถีบ!! เชิญครับๆ เชิญทางนี้ครับ"




หลังจากผมด่าลูกน้องเรียบร้อยแล้วคราวนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องเคลียร์เรื่องคู่นอนชั่วคราวของผมซักที เซ็งวุ้ย!! นี่คือเหตุผลนึงที่ผมเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ ไม่คิดจะจริงจังกับใคร เพราะเรื่องน่าเบื่อแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นสักวัน คงเป็นเพราะคนนี้ผมนอนด้วยเกินสามครั้งแน่ๆ เลยออกฤทธิ์ อ่ะนะความต้องการมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ผมเดินมาที่โต๊ะที่โมเคยนั่งรอผมประจำ พอเห็นผมเดินเข้ามาแค่นั้นแหละ




"ปูครับ ไปไหนมา ทำไม่วันนี้ไม่เข้าร้านล่ะ เพื่อนโมบอกว่าเห็นปูอยู่กับคนใหม่ เป็นเรื่องจริงเหรอครับปู เรื่องนี้โมไม่ยอมนะครับ ปูทำอย่างนี้กับโมไม่ได้นะ ปูต้องเป็นแฟนโมคนเดียว ใช่ไหมปู ใช่ไหม?"
เริ่มแล้วครับละครดราม่า คิดเองเออเอง




"ผมว่าคุณเมาแล้วกลับบ้านไปเถอะนะ"


"ไม่!!! เราต้องคุยกันให้เข้าใจก่อน มันอยู่ไหน ปูพามันมาด้วยใช่ไหม? ปูทำอย่างนี้ได้ไง?!"
โมจับตัวผมแล้วกอดผมแน่น



"ผมไม่เคยบอกผมเป็นแฟนคุณ แล้วผมจะไปกับใครหรือพาใครมาด้วยคุณก็ไม่มีสิทธิมายุ่งเรื่องส่วนตัวของผม"
ผมยังพูดด้วยน้ำเสียงที่ปกติดีอยู่ครับ แต่ผมเริ่มไม่ชอบใจตรงที่ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมนี่ซิ มันน่าเบื่อ!!



"ปู ปูพูดอย่างนี้กับโมได้ไง โมรักปู่ก็รู้ ถ้ามีคนคิดจะมาแทนที่โมนะ อย่าหวังซะให้ยากเลย!! โมไม่ยอม!!"


โมตะหวาดเสียงดังลั่น ผมโคตรแสบแก้วหูเลยครับ เพราะเพลงที่เปิดเป็นเพลงที่เปิดคลอเบาๆ ในโซนวีไอพีในร้านของผม ลูกค้าคนอื่นๆ เริ่มหันมามองประมาณว่าเรื่องชาวบ้านคืองานของเรา



"งั้นต่อไปนี้ผมก็คงไม่มีอะไรที่ต้องพูดกับคุณอีก แล้วต่อไปนี้คุณไม่ต้องมาให้ผมเห็นหน้า เพราะผมไม่เคยมีแฟนอย่างคุณ คุณควรที่จะกลับไปซะตอนนี้ เพราะถ้าคุณยังดื้อดึงอีกผมจะเลิกพูดดีกันคุณอีกแล้ว สิ่งที่ผมพูดไม่ใช่การขู่ แต่ผมทำจริง"
ผมพูดด้วยสีหน้าที่เฉยชา ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้เท่าไหร่ เพราะผมเจอมาจนชิน




"ปู ปูอย่าทำอย่างนี้กับโมเลยนะ โมรักปูจริงๆ โมรักปู ฮือออ...... ฮือออออ....."
นี่ผมกำลังดูหนังช่องเจ็ดอยู่รึเปล่าครับ ใครก็ได้บอกผมที ผมพยายามแกะมือที่กอดผมแน่นออก จนผมได้ยินเสียงที่ขัดใจผมดังขึ้น



"นี่คุณ ผมจะกลับแล้วนะ"
ผมหันไปตามเสียงที่ดังขึ้นแล้วมองไปทางไอ้ลูกน้องตัวดีที่ทำหน้าที่ได้ไม่เอาไหนเอาซะเลย.....



"ใครบอกให้ออกมาข้างนอก?"
ผมถามด้วยอารมณ์ขัดใจ แมร่ง!!! ชอบขัดคำสั่งกูนักนะมึง!!



"ไม่มีใครบอกหรอก แต่ผมคิดว่าผมไม่จำเป็นต้องอยู่ที่ร้านคุณ ผมจะกลับโรงแรม คุณไม่ต้องไปส่งผมหรอกเดี๋ยวผมกลับเองได้"


"ไอ้สัน!!! กูบอกมึงว่าไง!! แล้วทำไม่ปล่อยให้เขาออกมาข้างนอกได้ ห๊ะ!!!"
ผมตะคอกเสียงดังใส่ลูกน้อง



"นายครับ คุณเขาไม่ฟังผมเลยครับ แล้วผมก็ไม่กล้าแตะตัวคุณเขาด้วยครับ ผมเลยขอร้องให้เขาเดินมาบอกนายก่อนครับ"




ผั๊วะ!!!!




"เฮ้ย!!! คุณไปทำเขาทำไม?!"
ผมสลัดแขนคนที่กอดเอวผมแน่นออกแล้วเดินพุ่งไปโบกกระโหลกหนาๆ ของลูกน้องผม แมร่ง!!! โคตรไม่ได้เรื่องเลย ผมนี่ของขึ้นเลยครับ




"ไม่ต้องยุ่ง!! ลูกน้องกู กูจะทำอะไรมันก็ได้!! ส่วนมึงมานี่เลย"
ผมเดินไปจับแขนโจเอาไว้แล้วกระชากให้เดินตาม



"หยุดนะ!!! ปูนี่มันอะไรกัน แล้วคนนี้ใคร? คู่นอนใหม่ของปูใช่ไหม? ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ โมไม่ยอม!!"
โมวิ่งมากระชากแขนผมจนมือผมหลุดมาแขนของอีกคน



"เฮ้ย!!! เป็นบ้าอะไรเนี๊ยะ!!! กลับไปเลย!! ก่อนที่กูจะทนไม่ไหว!!"
ผมหันไปด่าเลยครับ ทำผมอารมณ์เสียคูนสองคูณสาม คูณสี่อยู่ได้




เพี๊ยะ!!!!!




ไม่ใช่หน้าผมครับที่เจ็บ แต่เป็นหน้าของอีกคนที่ผมพามา โดนมือโมกระแทกหน้าอย่างจังจนสะบัดหันไปตามแรงตบ




"โม!!!!" 




ผมตะโกนขึ้นเสียงดังก่อนที่จะจับแขนโมแล้วเหวี่ยงโมล้มกระแทกพื้นอย่างแรง ก่อนจะเดินเข้าไปหาโจที่ตอนนี้จับที่หน้าของตัวเองที่โดนตบแล้วส่งสายตาไม่พอใจมาทางผม



"ออกมาทำไมห๊ะ!!! เห็นไหมว่าออกมาแล้วเป็นยังไง!! อยู่ดีๆ ไม่ชอบรึไง!! หรืออยากโดนให้คนอื่นทำร้ายให้เจ็บตัวซะก่อน มานี่!!!"


"ปล่อยนะ!!! ปล่อยผมเดี๋ยวนี้"
มันพยายามขัดขืนไม่ยอมเดิน



"ฮืออ......ฮือออ..... ปู โมขอโทษ ต่อไปโมจะไม่ทำอีก ปูอย่าไปจากโมเลยนะ โมยอมแล้ว ฮือออ.... โมยอมให้ปูมีอีกกี่คนก็ได้แต่ปูต้องอย่าทิ้งโมไปนะ"



"กลับไปเลย!!! กูไม่สนใจใครทั้งนั้น!! มึงไม่มีสิทธิมาทำร้ายคนของกู คนของกู กูมีสิทธิคนเดียว ไอ้เหี้ยสัน มึงไปส่งมันที่บ้านดิ๊!!! แล้วอย่าปล่อยให้มาให้กูหน้าอีก เร็ว!! กูสั่งก็รีบทำซิว่ะ!!"



"ค...ครับนาย"



"ปู.....โอ๊ย!!! ปล่อยนะเว้ย!!! ปล่อยกู.... ปู โมรักปูนะ.....ปล่อย....ปล่อยกู!!!"
ไอ้สันทำตามทำผมสั่งทันที



"ส่วนมึง!! ตามกูมานี่!!! อยากเจ็บตัวนักใช่ไหม? เดี๋ยวกูจัดให้"




"ปล่อยนะ!!!! ผมไม่อยากไปกับคุณ!!"




"ปล่อย........"


TBC.

เอ่อ.....ปูค่ะ อย่าเถื่อนมากซิค่ะ สงสารโจจับใจ 
โจเอ้ย!! อดทนนะลูก....เดี๋ยวกรรมก็จะหมดไปเอง ฮ่าๆๆๆๆ   
ขอโทษที่มาช้านนะค่ะ ช่วงนี้เวิ่นเว้อเรื่องงาน เรื่องคน..... ค่ะ 
ขอบคุณทุกๆ คนที่ยังติดตามและคอยเม้นให้กำลังใจตลอดมานะค่ะ 
รักคนอ่านค่ะ 

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

อื้อหือพี่ปูขาโหดสุดแล้ว. พี่ทิวมุ้งมิ้งไปเลย
เราสงสารโจนะเนี่ย. ไม่รู้ว่าปูคิดจริงจังหรือแค่อยากเปิดซิงเล่นๆอ่า
ลูกน้องนี่จะกลับบ้านถูกไหมเนี่ยโดนจัดไปซะหลายดอก. ไปกะคนเมาระวังจะแหกโค้งกันทั้งคู่เน้อ.   

ขอบคุณที่มาต่อจ้า. สู้ๆ

[TOY_SKY]

อย่ารุนแรงสิปู เดี๋ยวโจช้ำหมด   

[nnaon]

อย่ารุนแรงสิ
สงสารโจจจจจ
 

[Mouse2U]

พี่ปูคนเถื่อนเบาๆ หน่อยค่ะ ยังไม่ทันคืบหน้าไปถึงไหนพี่โจเขาก็ตัวช้ำหมดพอดีสิคะเนี่ย ไม่ไหวเลยจริงๆ ทะนุถนอมพี่โจหน่อยสิ~ แค่แก้มที่ถูกโมตบมาก็เจ็บจะแย่แล้วนะคะน่ะ ..

[boonpa]

   ปูแกจะรุนแรงไปไหนเดี๋ยวโจช้ำหมดหรอก

[วายซ่า]

ชื่อปูไม่น่าโหดขนาดนี้เล้ย สงสารน้องโจ โดนหนักแน่เลย   

[kiyomine]

เริ่มจะค่อนไปทาง here เเล้วอ่ะพี่ปูดูไม่มีเหตุผลเลยว่ะ

[aom2529]

  คนโตนตบน่าจะเป็นปูนะเนี่ยะ

[Star_ss]

ขอบคุณทุกเม้น 

บวก 1 สำหรับทุกกำลังใจค่ะ 

แอบชอบนิสัยเฮียปูนิดๆ ฮ่าๆๆ โหดแท้ว่ะ!! เฮียทิวนี่เบาไปเลย แต่บอกเลยนะค่ะว่าโหดไม่ต่างกัน

แต่..... มีอะไรที่ต่างกันนิดหน่อย กร๊ากก....

ขอให้ติดตามเฮียเขาต่อไป แล้วคุณจะรู้ว่าฟินเฟ่อเป็นยังไงจ้าา....

ขอบคุณทุกเม้นที่เม้นให้ทุกตอนและคนที่ให้กำลังใจทางเฟรชบุ๊คด้วยนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ 

[killerofcao]

ปู โจ
นี่สุดๆ

[sodawan1]

 

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 35 (ทิวVSมิน) เมื่อผัวคิดมาก

"แห้ง.....ทำไรอยู่อ่ะ?"

 
"เป็นไรทิว ทำเสียงแอ๊บแบ๊วเพื่อ!!!"


"บ้า!! ทำที่ไหน ไม่เล๊ยย แค่ถามว่าที่รักทำอะไรอยู่ต่างหากล่ะ ทำไรๆ หื้อออ"


"หึหึ มาแปลกนะ เห็นอยู่ว่าดูทีวี หัวฟาดพื้นมารึไงถามอะไรแปลกๆ"


"โห.... ก็แค่ตอบดีๆ ว่าดูทีวีก็ตอบมาดิ๊!!"


"พูดมาเลยทิว มีอะไร? ต้องการอะไร? อย่ามาอ้อนหน่อยเลย มีอะไรก็ว่ามา"
เบื่ออ่ะ!! เมียรู้ทัน.....



"แห้งคร๊าบบบบ... ตอนนี้ว่างไหม?"   


"อืม มีอะไรก็พูดมาดิ"


"ถ้าว่างเราทำกันเลยดีไหม?"


"ทำอะไร?"

 
"ทำการบ้านไง" 


"หึหึ นึกว่าเรื่องอะไร อยากว่างั้น?!!"


"อืม......"
ผมตอบพร้อมพยักหน้าหงึกๆ แต่เมียผมมันเงียบครับ
"........"



"มินคร๊าบบ.... ตอนนี้เลยไหม? ผัวพร๊อมพร้อม"

 
ผมทำตาหวานเชื่อมแบบว่าอยากจัดสุดๆ เมื่อคืนค้างเว่อ โดนถีบเจ็บจนหด ไม่รู้ลูกชายผมตัวเล็กลงรึเปล่า ถ้าเล็กลงจริง เมียผมคงจะแย่ หึหึ


"ยัง ดูความประพฤติก่อน ถ้าทำตัวดีคืนนี้มีเฮ"


"อะไรอ่ะ!! ขี้โกงว่ะแห้ง ไหนมึงบอกว่าอยากได้ จัดให้ไง?" 
แมร่ง!!! หลอกผัวตัวเอง หลอกผัวมันบาปรู้ไหมคร๊าบบ... เมียคร๊าบบ



"หมกมุ่นไปนะทิว"


"หมกมุ่นอะไร ป่าวเล๊ยยยย ไม่มี๊" 


"หึหึ เสียงสูงไปล่ะ!"


"โห..... นะมินนะ ทำกันนะ มึงไม่สงสารกูเหรอ? เนี๊ยะ!! ใจจะขาดแล้วน้าา.....มินคร๊าบบบ แห้งคร๊าบบ"
อ้อนสุดๆ ไปเลยงานนี้ เมียผมออกจะใจดีครับ ยังไงก็ต้องได้ต้องโดนว่ะงานนี้



"ยังไม่ใช่ตอนนี้ทิว"


"ไม่ใช่ตอนนี้แล้วตอนไหนอ่ะ!! มึงสัญญาแล้วนะมิน อย่าผิดสัญญาดิ๊!!" 


"ก็ไม่ได้ระบุวันนิ อย่าหื่นทิว กูเมาค้างอยู่ มึนหัวด้วยเนี๊ยะ!!"

 
"ใครบอกให้แดกจนเมาขนาดนั้นล่ะกูไม่สนใจหรอกแห้ง ว่ามึงจะเมาค้างรึป่าว ตอนนี้กูอยากเอา เข้าใจไหม?"   
ทำให้ผมดีใจแล้วจะจากไปง่ายๆ ไม่ยอมเว่ย!! กูจะปล้ำเมียแมร่งเลยวันนี้ สู้!!


"ก็นานๆ ที วันนั้นมึงก็แดกเหล้าคนเดียวเหอะทิว อย่ามาเยอะ!!"
เมียเถียงๆ เดี๋ยวปั๊ดตบ.....จูบ


"โห.....นะ แห้งนะ อยากอ่ะ มากด้วย"


"พาไปดูหนังก่อนได้ป่ะ กลับมาเดี๋ยวจัดให้"
นั่นแน่!!! มีต่อรองด้วยนะเมียจ๋า



"ทำก่อนค่อยไปได้ป่ะ นะๆ ทีเดียวๆ ก่อน"
อ้อนเลย ขอซักทีก่อนก็ยังดีว่ะ!!



"อย่ามา มึงไม่เคยทำทีเดียว กูไม่หลงกลหรอกไอ้ป๋า ฮ่าๆๆ ขืนกูยอมให้ทำตอนนี้ พอดีได้เดินขาถ่างไปดูหนังแน่ๆ อย่ามาหว่านล้อมซะให้ยากเลย"


"โธ่!! แห้ง มึงดูดิลูกมึงตื่นแล้วเนี๊ยะ จับดูดิ" 
ผมจับมือมินมาจับที่เป้าตุงๆ พร้อมรบของผม อึดอัดฉิบ!!




เพี๊ยะ!!!!!




"โอ๊ยยย!!! แห้งทำไร ผัวเจ็บนะ.."
ห่าน!!! ลูกกูคอหักป่าวว่ะ เมียอันเป็นที่รักเล่นฟาดมาซะเต็มแรงเลย อู้ยย....ซี๊ดดด.... เลยกู



"ทะลึ่งไม่เลิก K มึงก็แข็งทุกทีและไอ้ป๋า หื่นตลอด ห่างตูดหน่อยไม่ได้"
ป๊าดด... เมียกูแรงแท้ วิจารย์ K ผัว หึหึ แต่ชอบว่ะ เมียแรงๆ เร้าจายย... เอิ๊กก



"โห.... แห้งแมร่งใจร้ายว่ะ"



ผมบ่นอุบ ทำให้อยากแล้วจากไป จะว่าไปลูกชายผมก็ไม่ได้แข็งเต็มร้อยหรอกครับ แต่แข็งไม่เลิก ฮ่าๆๆ ยิ่งตอนเอามือนุ่มๆ ของเมียมาสัมผัสที่เป้า โอ้มายก๊อดด... สยิวกิ้ว บรึ๊ยยยย.... ขนลุกซู่ อย๊ากก... อยาก จับปล่ำๆๆ เลยดีไหมว่ะ



"ตกลงจะพาไปไหม? ถ้าไม่พาไปกูจะไปดูกับกิ๊ก"


"ใครคือกิ๊กมึงแห้ง?"
อันนี้ผมไม่ขำแล้วครับ แมร่ง!! เมียผมแอบไปมีกิ๊กตอนไหนว่ะ?! หรือใครแมร่งแอบมาตีท้ายครัวผม อย่าให้กูรู้นะมึง!!! กูเอาตาย!!



"บอกก็กลัวดิ๊" 


"กูถามว่าใคร?"
ผมเริ่มไม่สนุกขึ้นเรื่อยๆ อารมณ์เริ่มมาเต็ม



"ฮ่าๆๆ โอ๋ๆๆ ไอ้ป๋า ขี้หึงนะเนี๊ยะ!! ล้อเล่นนิดเดียวทำตาเขียวซะ ไม!! จะต่อยกูเหรอ? อย่านะเว้ย!! กูสู้นะ"


"อย่ามาตลกแห้ง"


"กู ล้อ เล่น"


"อย่าล้อกูเล่นบ่อยนะ เพราะคนที่จะเจ็บคือมึงนะแห้ง"


"ทำไม? มึงจะทำอะไรกูทิว เดี๋ยวนี้มึงจะใช้ความรุนแรงกับกูเหรอ?"


"กูไม่รู้ แต่กูไม่ยอมแน่ถ้ามึงนอกใจกู"




ผมตอบหน้าซีเรียส แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน เรื่องล้อเล่นของมันทำให้ผมรู้สึกใจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัวใจตัวเองว่าถ้าผมโมโหขึ้นมาผมจะทำอะไรลงไปบ้าง นับวันผมยิ่งรักมัน หวงมันมากขึ้นกว่าเดิม ก็ไม่อยากจะคิดว่าถ้าวันนึงมันเกิดนอกใจผม ไปมีคนใหม่แล้วผมจะทำยังไง ผมนั่งลงที่เก้าอี้โต๊ะทำงาน เปิดดูเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ แต่สายตาผมกลับมองผ่านตัวหนังสือในเอกสารไปซะงั้น....




"ทิว.....มึงโกรธกูเหรอ?"
มินมันเดินตามผมเข้ามาในห้องทำงาน ผมนั่งนิ่งไม่ได้ตอบคำถามของมัน



"กูแค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง"   
"....."



"เออ... งั้นรอมึงอารมณ์ดีก่อนค่อยมาคุยกัน"
มันพูดแล้วเดินออกไปจากห้องทำงาน ส่วนผมก็นั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ในหัวก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนเที่ยงผมก็ยังนั่งอยู่ในห้องทำงาน...



"ทิว กินข้าว"
ผมเงียบ ไม่ตอบ ไม่หิว....



"จะกินไหมข้าวอ่ะ?!!"
ผมเหลือบตามองมันนิดๆ แล้วส่ายหน้าแต่ไม่ได้พูดตอบอะไรออกไป



"เอ่อ!! ดี ไม่กินก็ไม่ต้องกิน กูกินคนเดียวก็ได้ ไอ้แก่ขี้งอน!!" 




มินมันตะโกนใส่ผมแล้วเดินกระทืบเท้าเสียงดังออกไปจากห้องทำงาน ผมหยิบงานขึ้นมาทำอีกครั้ง คราวนี้เริ่มทำอย่างจริงจังเผื่อจะเลิกคิดเรื่องที่อยู่ในสมองตอนนี้ออกไปได้บ้าง ผมทำงานจนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าในห้องเงียบมาก ผมไม่ได้ยินเสียงมันเลย เสียงทีวีก็ไม่ได้ยิน เสียงเดินในห้องก็ไม่ได้ยิน ตอนนี้มินมันทำอะไรอยู่ ผมเก็บงานที่ทำวางบนโต๊ะแล้วเดินออกไปดูที่ห้องนั่งเล่น ไม่อยู่ครับ ห้องครัวก็ไม่มี เหลือที่เดียวคือห้องนอน ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผมคงจะทำให้มันโกรธแน่ๆ ที่โมโหมันโดยไม่มีเหตุผลขนาดนี้ ผมแค่รู้สึกกลัว... กลัวจะไม่มีมันคอยอยู่ข้างๆ ผม ผมเดินเข้าไปในห้องนอนก็เห็นมินมันนอนห่มผ้าหันหลังให้ประตูอยู่ครับ ผมเดินเข้าไปแล้วล้มตัวนอนลงข้างๆ รวบตัวมินเข้ามากอดไว้เหมือนกลัวมินจะหายไป




"อือ.....ทิวเหรอ?"
ผมจูบลงท้ายทอยมันเบาๆ เพราะผมนอนซ้อนด้านหลังมันอยู่ครับ



"อืม...กูเอง"
มินผลิกตัวหันหน้ามาหาผม ผมยังคงกอดมินไว้ไม่ยอมปล่อย



"หิวข้าวยัง?"
มินมันหลับนะครับ ตาก็ยังปิดอยู่ มันถามผมทั้งที่ยังไม่ได้ลืมตามมามองผมด้วยซ้ำ แต่ยังเป็นห่วงที่ผมยังไม่ได้กินข้าวเมื่อตอนเที่ยง



"กูยังไม่หิวครับ"


"ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวปวดท้องหรอก"
พูดจบมินมันก็ขยับตัวนอนต่อ บอกให้ผมไปกินข้าวแต่ดันซุกหน้าเข้าที่อกผมให้ผมกอดซะงั้น



"เป็นอะไรทำไมนอนซะเย็นเลย....หื้ออ"


"ปวดหัว เลยอยากนอน"


"กินยารึยัง?"
ผมถาม เป็นห่วงมันนะครับ แต่ก็แอบทำตัวงี้เง่าใส่มันอีก.....



"กินแล้ว กินยาแล้วก็เลยมานอนนะ"


"หายปวดรึยัง ยังปวดอยู่ไหม?"


"อืมม...... หายปวดแล้ว"
ค่อยยังชั่วที่มินมันหายปวดหัวแล้ว เฮ้อ!! ผมนี่ไม่ไหวเลยจริงๆ



"มิน.....มึงโกรธกูไหม?"


"อืม.....โกรธ"


"โกรธกูมากไหม?"


"มาก......."



"มากแล้วทำไมถึงยังเป็นห่วงกู ถามว่ากูหิวข้าวรึยังอีกล่ะ?"


"หึหึ....กูโกรธที่มึงปล่อยให้กูกินข้าวคนเดียว"
ดูคำตอบมันซะครับ ทำผมรู้สึกผิดเลย



"แล้วเรื่องอื่นล่ะ มึงโกรธกูไหม?"


"โกรธ....."
ผมจูบลงที่หัวมิน อยากบอกว่าผมขอโทษที่โมโหใส่มันครับ



"เรื่องอะไรบ้าง?"


"มึงไม่พากูไปดูหนัง" 


"หึหึ..... กูขอโทษนะที่กูอารมณ์เสียใส่มึงนะแห้ง"


มันเงยหน้าขึ้นมามองผม เอาขาเกี่ยวที่เอวผมแล้วกอดตอบผม มินมันกอดผมเหมือนกอดหมอนข้างนะครับ แล้วยื่นหน้ามาจูบที่ปลายคางของผม



จุ๊บ........
 



"กูแค่ล้อมึงเล่นนิดเดียวเอง มึงคิดมากไปป่าวว่ะทิว กูอยู่กับมึงทั้งวันทั้งคืนขนาดนี้กูจะเอาเวลาที่ไหนไปมีกิ๊กว่ะ นี่ๆๆๆ คิดบ้างซิ คิดบ้าง"
มินมันใช้นิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากผมย้ำๆ เมียกำลังสั่งสอนผมอยู่ง่ะ!!



"อ้าว!! ใครจะไปรู้ล่ะ ตอนมึงเรียนอยู่เผื่อมีใครมาสนใจมึงตอนกูไม่อยู่กูจะรู้เหรอ!! กูไม่ได้ไปเรียนกับมึงนิ"


"กูเรียนเหอะทิว แค่เรียนกับทำงานส่งอาจารย์ ไหนจะอ่านหนังสืออีก กูไม่มีเวลาว่างขนาดนั้นหรอก หึงไม่เข้าเรื่อง!! แก่แล้วยังจะคิดมาก งอนเป็นเด็กวัยรุ่นไปได้ไหนดูดิ๊ หัวล้านหรือยังกูจะได้พาไปปลูกผม"
เมียกูเล่นหัวแล้วง่ะ มันใช้มือสางผมของผมดูว่าหัวผมล้านรึยังมั้ง หึหึ ดูมันทำ




"แห้ง มึงรู้ไหมว่ากูรักมึงมากแค่ไหน?"


"หึหึ ไม่รู้ กูจำไม่ได้"
ดูเมียผมมันตอบครับ



"อย่ากวนตีน ถามดีๆ คนกำลังทำซึ้ง"


"เออๆ รู้น่า....."


 
"รู้ก็ดีแล้ว.... แล้วก็รู้ไว้ด้วยนะว่ามึงเป็นเมียกูคนเดียว มึงต้องมีกูคนเดียว คนอื่นห้ามยุ่ง!! มึงรู้ใช่ไหมว่าถ้ากูรู้ว่ามีใครมายุ่งกับมึง จุดจบของไอ้นั่นจะเป็นยังไง กูไม่ได้ขู่นะแห้ง กูพูดจริงทำจริง มึงรู้ใช่ไหมว่ากูไม่เคยพูดเล่นกับมึงเรื่องนี้"


"โอ๋โห..... ไอ้โหด โหดได้กว่านี้อีกไหมเนี๊ยะ!! กูโคตรกลัวเลยอ่ะ พี่ทิวคร๊าบบน้องมินกลัวแล้วคร๊าบบ"


"มิน......"
ผมเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งและจริงจัง



"เฮ้อ! ทิว มึงคิดว่าทุกวันนี้กูอยู่กับมึงเพราะอะไร ที่กูยอมให้มึงเอากูเพราะอะไร ที่กูยอมมึงทุกอย่างเพราะอะไร ถึงกูจะดื้อกับมึงบ้าง ไม่ยอมฟังมึงบ้าง เถียงมึงบ้าง แต่สุดท้ายแล้วกูก็อยู่กับมึง กูยอมมึง... มึงคิดว่ากูทำเพราะอะไร ไม่ใช่เพราะกูรักมึงหรอกเหรอ ถึงกูจะไม่ค่อยบอกว่ากูรักมึงแค่ไหนเหมือนกับที่มึงชอบพูดบอกกู แต่กูก็รักมึงมากนะทิว กูพูดแค่นี้มึงเข้าใจไหม?"



ผมอึ้งกับสิ่งที่มันบอกครับ ถึงจะรู้อยู่ลึกๆ ว่ามันก็รักผมเหมือนที่ผมรักมัน แต่มินมันไม่ค่อยพูดออกมานิครับ พอผมได้ฟังแล้วก็อดยิ้มไม่ได้


"อืม....เข้าใจแล้ว กูก็รักมึงเหมือนกันนะมิน รักมาก มากกว่าชีวิตกูอีกนะ"



 
ฟอดดดด......



"เฮ้อ!! เหนื่อย คนแก่ก็งี้แหละ!! เข้าใจยาก เอาใจก็ยาก แต่ขี้เอาฉิบหาย หึหึ"
ดูดิ๊ครับ เมียผมมันกวนตีนขนาดไหน



"คำก็แก่ สองคำก็แก่นะแห้ง เดี๋ยวโดนคนแก่จัดหนักหน่อยดีไหม หื้ออ!!!"


"ฮ่าๆๆ ไม่เคยกลัว" 


"เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย!! เดี๋ยวได้ได้รู้ว่าคนแก่เจ็ดนิ้วครึ่งเป็นไง!! จะเอาให้ไข้ขึ้นเลย คอยดูเหอะ!! มานี่เล๊ยยย"
ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมมันทันที




จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ




"เฮ้ย!!! ทิว!! เดี๋ยวก่อน ฟ้ายังไม่มืดเลย แล้วต้องไปร้านอีกน้า ปล่อยก๊อนนน"

 
"วันนี้กูไม่เข้าร้านแล้ว!!"


"ทำไมอ่ะ?"


"จะเอาเมีย"   


"เฮ้ย!!! ตอนนี้ยังทำไม่ได้"


"ทำไม?"


"มึงต้องไปร้านไง"


"ไม่ไปแล้ว"


"เฮ้ย!! ได้ไง แล้วใครจะดูร้าน!! ปล่อยเลยๆ ลงไป"


"เรื่องอะไรจะลงง่ายๆ ของขึ้นซะขนาดนี้ล่ะ อย่าขัดขืนมินยอมผัวซะดีๆ หึหึ"
ผมก้มลงจูบที่หน้าผากก่อนจะเลื่อนลงไปจูบที่คอขาว



"อืออ......ทิ.....ทิว เพิ่งหกโมงเองนะเว้ย!!! แมร่ง!! ฟ้ายังสว่างอยู่เลย อื้อออ....."
ผมเริ่มซุกไซ้ที่ซอกคอของเมียผม



"เอาน่า...... ทำตอนนี้แหละ!!! กูอยากแล้ว"


"แต่...... แต่มึงยังไม่ได้กินข้าวเลยนะเว้ย!! อื้อออ......."
ลิ้นร้อนผมเริ่มทำหน้าที่เลียตามลำคอขาวแล้วขบเม้มที่ซอกคอเมียอย่างหื่นกระหาย ไม่สนใจฟังคำห้ามปรามใดๆ



"อื้มมม..... กูกินมึงก่อนค่อยกินข้าวตามที่หลัง อื้ออ......"


"ทิ.....ทิว อ่าาา...... ปิดกระตูระเบียงก่อนดิ เดี๋ยวคนอื่นเห็น อื้อออ......."


"หึหึ.....ไม่มีใครเห็นหรอก ทำเลยนะ กูไม่ไหวแล้ว"


"ไปปิดประตูก่อน อื้อออ......."


"ไม่ต้องหรอกกูอยากทำโชว์"



จะว่าไปคอนโดผมโคตรสูงเลย ใครจะมาเห็นฟร่ะ ถ้าไม่โรยตัวลงมาจากด่านฟ้าแล้วครับที่รัก ไม่ต้องอายนะครับ เพราะมีผัวอยู่ด้วยทั้งคน ถ้าคนอื่นเห็นจริงๆ เขาก็ไม่เห็นที่รักคนเดียวแน่นอน หึหึ ฉะนั้นเราจะมาอายด้วยกันเนอะ



"อืม...... ก็ได้"


"หึหึ เด็กดี"


"ไอ้ป๋าหื่น อ่าาา......."


"คืนนี้หนักหน่อยนะ อื้อออ...... เพราะมึงทำให้กูหึง"
ปากผมพูดไปแต่ก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดี ผมจูบไล่ขึ้นไปที่ใบหูก่อนจะเลียที่ใบหูจนมินต้องหดคอหนีด้วยความเสียว



"หนักแค่ไหน? อ่าาา......"


"หนักมาก เตรียมใจไว้เลย อื้มมม......"


"ไม่เคยกลัว อื้มมม ทิว ตรงนั้น......."



"หึหึ ต่อไปนี้คือของจริงนะที่รัก......."
 



TBC.

หึหึ.....หัวเราะในลำคอแบบเสียงป๋าทิว หึงจนได้เรื่องซินะ 
น้องมินจะเป็นไงบ้างน้าา..... อีป๋าเล่นพูดซะขนาดนี้ล่ะ 
นึกภาพตามแป๊ปนะค่ะ...... 
อ่านแล้วอย่าลืมเม้น กดบวกเป็ด บวกคะแนะให้กำลังคนเขียนด้วยนะค่ะ.....
ขอบคุณมากคร้า......

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

[iceman555]

 

[Mouse2U]

สุดท้ายพี่ทิวก็ได้สมใจอยาก นี่แกล้ง
งอนมินเพื่อพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสใช่ไหมคะพี่ทิว~ บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้น้าา..

[BlueCherries]

หวังว่าป๋าจะไม่รุนแรงจนน้องขาถ่างไปสองวันหรอกนะ

[boonpa]

  สมใจป๋าแต่เบาๆนะ

[nnaon]

ความดราม่าไม่มีความหื่นเข้ามาแทนน่ะป๋า
 

[Nus@nT@R@]

ป๋าทิวนี่..จริงๆเลย

[❣☾月亮☽❣]

   ตลอดอะพี่ทิว ขยันจังนะเรื่องการบ้านการเรือน 555

[gupalz]

อิป๋าหื่นมาก ตอนหน้าขอโจปูๆ

[TOY_SKY]

คนแก่มักคิดมากกกกก   

คิดถึงคู่ ปูกับโจ  จังเลย  ( )

[วายซ่า]

แหม.... ป๋าหื่น....  จนได้นะ   

กำลังมโนตาม 55555

[hczmtp]

คุณป๋านี่หื่นจริงๆ 555555555555555 

[ขนมโก๋]

ทิว

[em1979]

อ่านรวดเดียวเลย ทั้งหื่นทั้งฮา ชอบคู่ทิวกะมินนะ
แล้วก็ลุ้นคู่ปูกะโจ แบบจะไปรักกันอีท่าไหน ปูโหดมาก
อยากให้โจดัดนิสัยแรงๆ เอาให้หายซ่าเลย

[aom2529]

ป๋า..แกล้งหึงเพราะจะกินน้องมินอ่ะเปล่าเนี่ยะ..

[sunipum]

ป๋าทิวขี้งอนไม่พอ ขี้เอาด้วย  หื่นตลอดอ่ะ    ขอบคุณนะคะ ^^

[miya_pp]

หึหึ ป๋าทิว

[Ayla]

 หื้นได้ใจเลย