ต่อจากด้านบนค่ะ
*****************
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เออ.... เข้ามา"
ไม่ใช่ใครหรอกครับ ไอ้ต้นลูกน้องผมเอง....
"นายครับ...."
"เออ.... มึงมีอะไร?"
"คือ.... น้องที่บ้านต่างจังหวัดผมมันจบม.3 มาแล้วมันหางานไม่ได้อ่ะครับนาย.... ถ้าผมจะ...."
"ไปเรียกมันเข้ามาดูหน้าดิ๊"
"เอ่อ... ครับนาย เฮ้ย!! ไอ้แก้ว เข้ามาได้แล้ว...."
แล้วก็มีเด็กหนุ่มเดินเข้ามา มันเห็นผมก็รีบยกมือไหว้ทันที แล้วก็ก้มหน้ามองพื้นเหมือนเดิม
"เงยหน้าขึ้นดิ๊...."
มันก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม
"อายุเท่าไหร่?"
"16 ครับ...."
"ชื่อแก้วใช่ไหม?"
"ครับ.... ผมชื่อแก้วครับ"
มันตอบแบบกล้าๆ กลัวๆ แต่มันก็พยายามอ้าปากตอบผม
"กูให้มึงทำงานที่นี่ไม่ได้...."
ทั้งไอ้ต้นและไอ้แก้วทำหน้าตกใจมองหน้าผมก่อนจะก้มหน้าลงมองพื้นเหมือนเดิม
"แต่กูจะให้มึงไปทำสวนที่บ้านย่ากู.... เสาร์อาทิตย์ก็ไปเรียน กศน. ให้ไอ้ต้นมันพาไปสมัครเรียน มึงต้องคอยเป็นหูเป็นตารอยดูแลปูกับย่าให้กู แต่แค่ดูอยู่ห่างๆ เพราะมีพี่กูอยู่ที่บ้านอีกสองคนแต่อยู่คนล่ะหลัง ส่วนมึงก็ทำสวนรดน้ำต้นไม้ ตัดหญ้าไป... เวลาว่างก็อ่านหนังสือ ถ้าปู่กับย่ากูใช้ให้ไปทำอะไรก็ไปทำให้เขา... ส่วนค่าเล่าเรียนเดี๋ยวกูออกให้มึงเอง.... เงินเดือนกูก็ให้มึงปกติ แต่ถ้ามึงทำตัวไม่ดีเมื่อไหร่ มึงเจอตีนกูแน่!! เข้าใจไหม?"
ไอ้ต้นกับไอ้แก้วยืนฟังนิ่ง มันพยักหน้างึกๆ ตาลอยๆ อ้าปากค้างจนแมลงวันจะเข้าไปทำรังล่ะ
"กูถามว่าเข้าใจไหม?"
"เข้า...เข้าใจครับ ขอบคุณมากครับนาย"
ไอ้แก้วมันยกมือขึ้นไหว้ผม แมร่งเสือกร้องไห้อีก!!

"นายครับ.... ผมขอบคุณนายมากครับ ที่นายดีกับมันขนาดนี้ ไอ้แก้วมันเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่มันตายไป แม่ผมก็เลี้ยงมาจนมันโต มันไม่อยากจะรบกวนผมกับแม่ไปมากกว่านี้มันเลยขอออกมาทำงาน ผมขอบคุณนายมากนะครับที่กรุณามันมากมายขนาดนี้...."
ไอ้ต้นมันพูด ไอ้นี่ก็อยู่กับผมมานานครับ นิสัยมันดีใช้ได้ ทำงานไว รู้เรื่อง... ช่วยมันได้ผมก็อยากช่วย อีกอย่างเพราะมันเป็นคนขยันด้วยครับ งานหนักงานเบาไม่เคยเกี่ยงมันทำหมด ยกเว้นเรื่องเดียวคือปากหมาไปหน่อย...
"เออๆ มึงก็ตั้งใจเรียนล่ะ อย่าให้ไอ้ต้นมันเป็นห่วง ถ้ามึงทำตัวเหี้ยเมื่อไหร่ มึงจะรู้ว่ากูโหดกว่าที่มึงคิดเยอะ"
"ครับนาย ผมจะตั้งใจเรียนและตั้งใจทำงานตามที่นายสั่งครับ ผมขอบคุณมากนะครับ"
มันยกมือไหว้ผมอีกล่ะ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ไอ้ห่า!! ดูแก่เลยกู!!
"เออๆ ออกไปได้แล้ว ไอ้ต้นมึงก็หาที่หลับที่นอนให้มันด้วย ส่วนรายละเอียดงานกูจะบอกมันทีหลัง"
"ครับนาย.... ขอบคุณมากครับ ป่ะ ไหว้นายแล้วออกไปจัดของกันไอ้แก้ว"
"สวัสดีครับนาย...."
"เออๆ ไป... กูจะทำงานต่อ"
ผมไล่มันสองคนออกไป ผมก็หันมาจัดการของของผมต่อ ผมทำงานต่อได้สักพัก โจมันก็โทรเข้ามา
ครืดดดด..... ครืดดดด.....
"นอนรึงยัง?"
"ยังเลย งานยังไม่เสร็จ"

"อืม... แล้วร้านเป็นยังไงบ้าง? เรียบร้อยดี"
"อืม... ไม่มีปัญหาอะไรครับผม"
ผมตอบไปหน้ายิ้มไป เพ้อล่ะกู.... ท่าจะเป็นเอามาก

"แล้วเมื่อไหร่จะกลับบ้านนอน? นี่ก็เที่ยงคืนกว่าแล้วนะ"
"คร๊าบบ... อีกชั่วโมงนึงกลับบ้านเลยอ่ะ"
"ให้มันจริงเหอะ!!"
"จริงดิครับ.... เป็นห่วงเหรอ?"
"อืม.... อย่าหักโหมมาก ง่วงก็นอน เหนื่อยก็พักบ้างนะปู"
ยิ้มเลยผม.... มันนิสัยคนละขั้วกับผมมากครับ ตั้งแต่ผมมีมัน ผมเปลี่ยนไปเยอะมาก... พูดเพราะขึ้น (กับมันคนเดียวนะครับ ส่วนคนอื่นเหมือนเดิม หึหึ)
"ครับผม รับทราบครับ ตัวเองนอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงานอีก"
"เอ่อ.... ปูวันมะรืนโจต้องไปดูงานด่วนที่สระบุรีอ่ะ อาจจะต้องค้างคืนวันนึง"
"เฮ้ย!!! ได้ไงอ่ะ แล้วปูจะนอนกับใครถ้ากลับไปกรุงเทพฯ เลื่อนไม่ได้เหรอ รอปูกลับไปก่อนนะค่อยไป นะๆ นะ....."
"ไม่ได้จริงๆ อ่ะ เจ้านี้ลูกค้าประจำอ่ะ ปูอยู่ที่บ้านก่อนก็ได้... ไว้ค่อยกลับวันที่โจกลับกรุงเทพฯ ดิ"
"เฮ้อออ.... งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวไปนอนรอที่ห้องนั้นแหละ"
"อืม.... เอางั้นก็ได้ รีบๆ กลับบ้านนอนนะปู อย่าทำงานดึกมากล่ะ"
"อืม.... รู้แล้วคร๊าบบบ"

"งั้นโจนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า"
"ครับ....ฝันดีนะที่รัก"

จุ๊บ......
ผมพูดเสร็จก็จุ๊บใส่โทรศัพท์นั่นแหละครับ มโนว่าโทรศัพท์เป็นปากมันแล้วกัน
"ฝันดีเหมือนกันครับ.... รักปูนะ"

"คร๊าบบ.... รักโจเหมือนกันนะครับ"

ฝันดีนะที่รักของผม...... ❤️ปู
***************** TBC.******************