END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53  (อ่าน 514618 ครั้ง)

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
มาต่อให้แล้วค้าา...  :mew1:

ตอนที่ 15 (ปูกะโจ) สุขเล็กๆ ของไอ้ปู 100%



พอรู้ว่ามันออกไปคุยงานกับลูกค้าผมก็ขับรถกลับมาที่คอนโดครับ บอกตรงๆ ว่าเหนื่อยกับการขับรถพอสมควรครับ ยิ่งต้องขับรถเข้ากรุงเทพฯ แล้วยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ แมร่ง!! รถนี่ติดมากครับ เหยียบเบรคบ่อยกว่าเหยียบคันเร่งอีก พอกลับมาถึงห้องผมจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระร่างกาย แช่น้ำอุ่นให้หายเมื่อยล้าซะหน่อย อ่าา... รู้สึกดีขึ้นครับ จากอาการที่เมื่อยล้าก็ทุเลาขึ้นเยอะ ผมแช่น้ำประมาณครึ่งชั่วโมงตัวแทบเปื่อย พออาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวชุดธรรมดานี่แหละครับ เพราะมองนาฬิกาแล้วเพิ่งจะบ่ายสองกว่าๆ มันคงยังคุยกับลูกค้าไม่เสร็จแน่ๆ งั้นผมขอนอนพักสายตาซักแป๊ปดีกว่า...



ผมตื่นมาอีกทีก็สี่โมงครึ่งแล้วครับ งัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ กะจะขับรถไปหามันที่คอนโดมันครับ ผมลุกขึ้นจากที่นอน ขยี้หัวตัวเองจนยุ่งก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอีกครั้ง ผมใช้เวลาอาบน้ำสิบห้านาทีก็ออกมาด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดพันไว้ที่เอวที่ได้รูปของผม ผิวปากอารมณ์ดี  เดินไปหยุดที่หน้ากระจกบานใหญ่ข้างตู้เสื้อผ้า มองดูตัวเองในกระจกแล้วฉีกยิ้มกว้าง ใช้มือขวาจับกล้ามเนื้อเหนือหน้าอก เอ่อ!! ผมว่าผมต้องเข้าฟิตเนสอีกซักหน่อย ช่วงนี้กล้าหายไปนิสนะเนี้ยะ หึหึ



หลังจากบ้าบออยู่กับหุ่นตัวเองแล้วยิ้มอารมณ์ดีอย่างบ้าคลั่งก็ถึงเวลาแต่งหล่อออกไปหาว่าที่แฟนในอนาคตครับ ผมเลือกเสื้อเชิ้ตสีดำพับแขนเสื้อจนถึงข้อศอกกับกางเกงยีนส์เข้ารูปสีเข้ม จัดทรงผมอีกนิดหน่อยก็หล่อพอแล้วครับ ผมออกจากห้องล็อคประตูเรียบร้อยก็เดินไปขึ้นรถที่จอดไว้ ผมขับรถออกมาจากคอนโดได้แค่นิดเดียวรถแมร่งติดบรรลัยเลยครับ มองดูนาฬิกาจะหกโมงเย็นล่ะ ไม่รู้ป่านนี้โจมันถึงคอนโดหรือยัง แมร่ง!! ผมน่าจะออกมาเร็วกว่านี้ว่ะ



ผมใช้เวลาเกือบชั่วโมงครึ่งกว่าจะมาถึงคอนโดมันครับ เพราะรถแมร่งโคตรติดเลย ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดข้างๆ อาคารด้านนอก พอจอดรถได้ผมก็เดินตรงไปที่รีเซฟชั่นทันที ไปถามซะหน่อยว่ามันกลับมารึยัง



"สวัสดีค่ะ มาติดต่อขอพบใครค่ะ?" รีเซฟชั่นสาวพูดขึ้น

"คือผมมาพบคุณโจ ที่อยู่ห้อง xxx ไม่ทราบว่าเขากลับมารึยังครับ?" ช่วงนี้กูดูมีมารยาทไปป่าวว่ะ ผมคิดในใจ

"อ่อ!! คุณโจยังไม่เห็นเข้ามาเลยค่ะ น่าจะอีกสักพักมั้งค่ะ ถ้ายังไงเชิญนั่งรอที่โซฟารับแขกของทางคอนโดก่อนได้นะค่ะ ถ้าดิฉันเห็นว่าคุณโจกลับมาแล้วจะเดินไปแจ้งให้ทราบค่ะ"

"ขอบคุณมากครับ งั้นผมรบกวนด้วยนะครับ"

"ยินดีค่ะ..." เธอพูดแล้วยิ้มให้ผม



ผมเดินมานั่งลงที่โซฟาที่อยู่ไม่ไกลจากเค้าเตอร์รีเซฟชั่น หยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองว่าจะโทรไปหามันดีไหม แต่พอคิดขึ้นได้อยากเซอร์ไพส์มันมากกว่าครับ เพราะผมยังไม่ได้โทรบอกมันว่ามาถึงกรุงเทพฯ แล้ว หึหึ งั้นเอาไว้รอเจอมันเลยดีกว่า อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำหน้ายังไงพอเจอหน้าผม



ผมนั่งรอไปเผือกเรื่องชาวบ้านไป ได้ความมาว่า... ไอ้โยเลิกกับแฟนคนล่าสุดเรียบร้อยแล้วครับ เพราะผู้หญิงคนนั้นติดแฮชแท็กด่ามันเรียบร้อย เพราะมันเสือกโพสรูปมันกับผู้หญิงคนใหม่ขึ้นไอจี หึหึ ไอ้เหี้ยโย ต่อมาก็ไอ้ทิว ไอ้เหี้ยนี่ก็ไม่มีอะไรนอกจากแอบถ่ายรูปเมียตัวเองตอนหลับในท่าที่ล่อแหลม แล้วขึ้นเตตัสว่ารักเมียคนนี้ชิบหาย หืออ.... ไอ้สาดดด... กูอิจฉา ไอ้เหี้ย!! ต่อมาที่ไอ้ฟิวครับ มันขึ้นเตตัสในไอจีพร้อมรูปเด็กผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาแมร่งโคตรใส แล้วเขียนเตตัสใต้รูปว่า.. "เมื่อไหร่มึงจะไปผุดไปเกิดซะที" ไอ้เหี้ย!! ด่าซะน้องเขาเสียหายหมด แต่รูปแมร่งดูแล้วผิดกะเตตัสที่มึงขึ้นมากไอ้สัส!! ผมนั่งส่องไอจีคนอื่นไป ก็นึกครึ้มอยากโพสของตัวเองบ้าง เลยจัดซะหน่อยครับ ฮ่าๆๆ หล่อๆ เท่ๆ กันไป



#นั่งเหงาๆ#รอว่าที่แฟนในอนาคต#คิดถึงชิบหาย#รออยู่นะครับ



หน้าด้านชิบหายเลยกู หึหึ หลังจากที่โพสรูปหล่อๆ พร้อมแฮชแท็กใต้ภาพไป ไอ้พวกเพื่อนเวรทั้งหลายก็กระหน่ำเข้ามาในไอจีผมทันทีเลยครับ



Tiwpaiสุดหล่อ @ Pu ไอ้เหี้ย!! เพื่อนกูติดผู้ชาย จีบให้ติดนะไอ้สัส!! เดี๋ยวเมียกูของขึ้นอีก #ทิวมิน#รักมินครับ#เมียน่ากัด#หึหึ
 :katai1: :katai3:


ไอ้เหี้ยทิวแมร่งเสื่อมตลอด ไอ้ห่า!! ให้กูชัดเจนกว่านี้ก่อนเหอะ กูจะเอาให้คู่มึงหมองไปเลยไอ้เพื่อนเลว!! หึหึ


YoYo!! @ Pu ตามกูให้ทันนะไอ้อ่อน!! กร๊ากกก..... #พาที่รักไปกินข้าว#ดูหนัง#ช๊อปปิ้ง#อุ๊ย!! เพื่อนปูอิจฉา


ไอ้สาดดดด กวนตีนเหี้ยๆ ไอ้สารเลวโย หล่อแต่เรื่อยเปื่อยนะมึง!! ไอ้เหี้ย!!


ฟิว!! @ เตตัสแรงนะมึง!! จีบยังไม่ติดยังหน้าด้านโพสอีกนะครับเพื่อนปู ไอ้ฟายย!!!




แต่ละตัวนี่แรงๆ ทั้งนั้นครับ คือพวกมันให้กำลังใจผมง่ะ ไอ้เหี้ย!! เดี๋ยวกูโทรด่ารายตัวแมร่งเลยสัส!! เอ๊ะ!! หรือว่าขับรถไปกระทืบมันถึงที่ดีว่ะ ระหว่างที่ผมกำลังจะกดโทรไปด่าไอ้เหี้ยโยคนแรกสายตาก็หันไปเจอคนที่ผมกำลังรอยืนอยู่หน้าทางเข้าคอนโดครับ แต่ที่ทำให้คิ้วผมต้องขมวดเข้าหากัน ก็เพราะผมเห็นว่ามันไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว มันทำท่าจะเดินเข้ามาแต่มีผู้ชายสองคนมาหยุดคุยกับมัน ก่อนที่.....



"เห้ยย!!! เหี้ยอะไรว่ะ?!!!" ผมรีบวิ่งออกไปทันที


ภาพที่ผมเห็นคือไอ้ผู้ชายที่เข้ามาคุยกับไอ้โจต่อยเข้าที่ท้องไอ้โจอย่างจังจนตัวมันงอล้มลงกับพื้น แล้วมันสองคนก็ช่วยกันลากไอ้โจไปขึ้นรถเก่งฮอนด้าสีดำที่จอดรออยู่ถนนหน้าคอนโด ผมรีบวิ่งไปให้ทันแต่ก็ช้าไปครับ ไอ้โจโดยลากขึ้นรถคันนั้นไปแล้ว ผมรีบวิ่งไปที่รถที่จอดอยู่ไม่ไกลนักแล้วขับตามออกไปทันที



"ไอ้เหี้ยเอ้ย!!! แมร่งมันเป็นใครว่ะ!!"


ผมสถบขึ้นเมื่อขับรถออกมาตามรถเก่งคันนั้นไป โชคดีที่มันหลุดจากไฟแดงไปได้แป๊ปเดียว ทำให้ผมขับตามได้ทัน มันเลี้ยวซ้ายเข้าไปในซอยที่ผมโดนรถชนครับ ผมหยีบคันเร่งสุดความเร็วเพื่อตามให้ทันรถคันนั้น ผมขับตามรถคันนั้นเข้าไปในซอยที่สามารถทะลุไปยังอีกทางได้ จนมาโผล่ที่ทางหลักอีกครั้ง แล้วเลี้ยวเข้าไปถนนอีกเส้นนึงที่ค่อนข้างเปลี่ยว เป็นเส้นที่กำลังจะออกจากกรุงเทพฯ ครับ ผมขับแซงรถมันขึ้นไปแล้วลดกระจกลง ทำมือชี้ไปทางข้างหลังให้มันมองตาม กดไฟกระพริบ มันลดกระจกลงแล้วก็ทำหน้างงๆ ว่าผมกำลังจะบอกอะไรมัน



"พี่ๆ ยางรถข้างหลังมันแบนอ่ะครับ" ผมมองเข้าไปในรถแทบจะไม่เห็นอะไร เพราะกระจกมันฟิมส์ดำมาก

"อ้าว!! จริงเหรอว่ะไอ้น้อง" มันตะโกนกลับมาถามผม

"ครับพี่ ผมเห็นมาสักพักแล้วครับ ผมเลยขับตามมาบอกพี่ครับ" ผมก็ตะโกนกลับไปตอบมัน ไอ้ห่า!! เดี๋ยวจอดรถก่อนเถอะไอ้สัส!!

"เหี้ยเอ้ย!!! เออๆ ขอบใจมากว่ะไอ้น้อง" มันสถบขึ้นเสียงดัง

"ไม่เป็นไรครับพี่" ผมก็ตีเนียนเล่นละครต่อไป



หลังจากนั้นผมก็ผ่อนความเร็วลดลงให้ตามหลังรถของมันไปเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตุ ไอ้รถคันนั้นก็ตบไฟท้ายเข้าจอดข้างทางทันที ผมก็ตบไฟท้ายตามแล้วจอดรถห่างจากมันไม่มาก มันให้อีกคนลงมาดูล้อรถตามที่ผมบอก ผมเปิดเก๊ะรถแล้วหยิบปืนที่ผมใส่ไว้ออกมาเผื่อฉุกเฉินได้ใช้ ผมเก็บไว้ในรถตลอดแหละครับ แมร่ง!! สงสัยวันนี้จะได้ใช้งานมันซะทีครับ อาชีพผมวงการมาเฟียมันเยอะ เสี่ยงตายหลายครั้งเพราะขัดแย้งกันเรื่องธุรกิจ ถ้าร้านค้าดีคนเข้าเยอะคู่แข่งก็ไม่ชอบขี้หน้าเป็นธรรมดา ผมเปิดประตูรถเดินลงไปโดยเอาปืนเหน็บไว้ข้างหลัง



"พี่!! รถเป็นไงบ้างครับ?" ผมแกล้งถามออกไป

"ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่าไอ้น้อง ล้อรถก็ปกติดี" มันตอบผมกลับ

"อ้าว!! เหรอครับ แต่ผมเห็นยางฝังขวามันแบนนะครับพี่"

"เห้ย!! จริงเหรอว่ะ พวกพี่ยิ่งรีบๆ อยู่ด้วย" มันเดินทำหน้าหงุดหงิดเดินไปดูล้อด้านขวาตามที่ผมบอก

"พวกพี่มีธุระด่วนเหรอครับ? ผมมียางสำรองอยู่หลังรถ ถ้าพวกพี่รีบเอาของผมมาเปลี่ยนก่อนได้นะครับ" ผมพูดตอบแล้วเดินตามหลังมันไป

"เออๆ เดี๋ยวพี่ขอดูก่อน ไอ้น้องนี่มีน้ำใจดีโว๊ย!!" ไอ้ควาย!! กูอยากด่ามึงจริงๆ เล๊ย!! โง่ชิบหายเสือกอยากเป็นคนเลว คนเลวต้องฉลาดเว้ยย!!


"เห้ย!!!" เสียงร้องของมันดังขึ้น


ปึ่ก!!!



"น้ำใจกับพ่อมึงซิไอ้สัส!!" ผมคว้าปืนที่เหน็บอยู่ฟาดเข้าที่ท้ายทอยมันอย่างจัง จนมันสลบล้มลงไปนอนก่อนจะถีบซ้ำแล้วเดินกลับไปที่รถมัน

"เห้ย!! มึงทำอะไรว่ะ?" ผู้ชายอีกคนออกมาจากรถแล้วพุ่งเข้ามาหาผม


ผลั่ก!!!


"มาจัดการพวกมึงไงไอ้เหี้ย!!" ผมถีบเข้าที่ท้องมัน จนมันตัวงอเซไปข้างหลังล้มลงด้วยแรงถีบ แล้วผมก็จ่อปืนไปที่มันครับ

"มึงบอกไอ้คนที่อยู่ในรถให้ปล่อยตัวแฟนกูซะ!!"

"ไอ้เหี้ย!! มึงเป็นใครว่ะ?" มันลุกขึ้นมา


ผั๊วะ!!


"ไม่ต้องรู้ว่ากูเป็นใคร แต่ที่มึงจับตัวมานะแฟนกูไอ้เหี้ย!!" ผมใช้ปืนตบเข้าที่หน้ามันอย่างแรงแล้วกระชากคอเสื้อมันมาแล้วล็อคคอมันไว้จากนั้นใช้ปืนจ่อเข้าที่ขมับขวาของมัน

"เห้ย!! กูยอมแล้วๆ ไอ้สันๆ ปล่อยไอ้หน้าหล่อคนนั้นโว๊ย!!!" มันตะโกนบอกอีกคนที่อยู่ในรถ

"อ้าว!! ลูกพี่ เห้ย!! มึงปล่อยลูกพี่กูนะเว้ย!!"



ผั๊วะ!!



"โอ๊ยย!!! ไอ้เหี้ยสัน กูบอกให้ปล่อยมันไอ้สัส!!" ผมใช้สันปืนฟาดเข้าที่หัวมันอย่างแรงจนเลือดไหลลงมาเต็มแขนผมเลยครับ

"ถ้ามึงไม่อยากตายเป็นผีเฝ้าถนนนี้ มึงปล่อยแฟนกูซะ!!!" ผมตะโกนเสียงดังลั่นจนไอ้เด็กอ่อนหัดคนนั้นรนรานทำตัวไม่ถูก ดูแล้วมันน่าจะอายุยังไม่ถึงยี่สิบดีครับ


"อ้าว!! ไอ้เหี้ย!! มึงจะรอให้กูตายก่อนรึไง!! ไปปล่อยเขาออกมาซิโว๊ยย!!! โอ๊ยยย...." ไอ้เด็กนั่นหายเข้าไปในรถแล้วกลับออกมาพร้อมกับไอ้โจที่สภาพดูยังมึนๆ อยู่ครับ ส่วนไอ้คนที่ผมทุบแล้วกระทืบไปทีแรกค่อยๆ ลุกขึ้นมา


"โจ!!...." ผมเรียกมัน ท่าทางมันดูสั่นๆ เหมือนยังตกใจกับเหตุการณ์นี้อยู่ครับ

"มึงปล่อยแฟนกูเดี๋ยวนี้!!!!" ผมตะคอกขึ้นสุดเสียงด้วยความโกรธ ยิ่งเห็นไอ้โจมีท่าทางหวาดกลัวยิ่งทำให้ผมแทบควบคุมสติเอาไว้ไม่อยู่แล้วครับ


ผลั่ก!!!


ผมผลักคนที่ผมจับเอาไว้ลงไปนอนกองกับพื้นแล้วใช้ตีนเหยียบคอมันไว้ แล้วเล็งปืนไปที่หัวของมัน


"โอ๊ย!!! มึงปล่อยเขาไปไอ้เหี้ยสัน!!" มันตะโกนบอกลูกน้องมัน ไอ้ตัวเหี้ยอีกคนที่ฟื้นขึ้นมาก็วิ่งไปหลบอยู่กับไอ้เด็กคนนั้นครับ

"ปล่อยแล้วๆ ผมปล่อยแล้วครับ"

"คุณ...." ไอ้โจได้สติก็วิ่งมาหาผมทันที

"มึงเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึป่าว?" ผมรีบถามมัน ผมมายืนหลบข้างหลังผม ตัวมันสั่นเล็กน้อย มันยังไม่ตอบอะไรครับ มันยืนอยู่ข้างหลังผมเงียบๆ

"พวกมึงไปคุกเข่าตรงนั้น!!" ผมจ่อปืนไปที่พวกมันสองคนแล้วชี้ไปอีกทางให้พวกมันนั่งคุกเข่า

"ก้มหน้าลงไอ้เหี้ย!!!" ผมด่ามันพร้อมกับปลดล็อคปืนเตรียมยิงยิ่งเพิ่มความกลัวให้พวกมันเป็นหลายเท่า ดูจากรูปการแมร่งโคตรโจนกระจอกบ้านๆ เลยครับ

"ก้มแล้วครับ ก้มแล้ว"


พวกมันรีบก้มลงตามที่ผมบอก อีกคนแมร่งนอนราบกับพื้นเลยครับ ไอ้ห่า!! กูไม่ได้ให้ฝึกทหารนะไอ้เหี้ย!!


"ปล่อยพวกผมเถอะครับ ผมไม่ได้จะทำร้ายคุณเขา ผมแค่ทำตามคำสั่งมาอีกทีครับ" ผมคนที่ผมเหยียบมันไว้พูดขึ้น

"พวกมึงจับตัวแฟนกูมาทำไม ห๊ะ!! ใครสั่งพวกมึง?!!" ผมตะคอกถามเสียงดัง

"...." มันเงียบไม่ยอมตอบครับ



พลั่ก!!



"โอ๊ยย!!! คุณนายครับ คุณนายสั่งผมครับ" มันรีบตอบทันที่เพราะผมใช้ตีนกระทืบเข้าที่หลังมันอย่างแรงจนติดพื้นถนน

"คุณนายที่มึงว่าคือใคร? ไอ้สัส!! ตอบ!!"

"ลุกพี่!!" ไอ้ลูกกระจ๊อกสองตัวร้องเรียกลูกพี่มันครับ


พลั่ก!!!


"โอ๊ยย!!! ผมยอมแล้วๆ คุณนายสมร คุณนายสมรสั่งผมมา" ผมกดแรงเหยียบเพิ่งเข้าไปอีกจนมันร้องโอดโอยขอให้ผมปล่อยมัน



พรึ่บ!!!



ไอ้โจทรุดตัวลงนั่งกับพื้นถนนทันที มืออีกข้างของมันจับที่ขากางเกงผมไว้แน่น ผมสัมผัสได้ถึงแรงสั่นไหวของร่างกายมันครับ


"โจ!! มึงเป็นอะไร?" ผมหันไปมองมัน มันนั่งมองเหมือนคนกำลังเหม่อลอยไม่มีสติ ผมนี่โคตรเป็นห่วงมันเลยครับ

"โจ!! กูถามว่ามึงเป็นอะไร? บอกกูเร็ว!!"

"คุณ... คุณ...." มันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

"โจ!! กูถามว่ามึงเป็นอะไร? ตอบกู!!" ผมถามย้ำอีกครั้งเพื่อเรียกสติมันกลับมา มันเงยหน้าขึ้นมามองที่ผม สายตามันสั่นๆ เหมือนกำลังจะบอกผมว่ามันกำลังหวาดกลัวอะไรบางอย่าง

"ปู พาผมกลับบ้านที"



ผลั่ก!!



"พวกมึงไปซะ!! ก่อนที่กูจะยิงพวกมึงตายให้กลายเป็นศพไร้ญาติอยู่ตรงนี้!!!"
ผมเตะเข้าที่ชายโครงของไอ้คนที่นอนอยู่ใต้ตีนผมอย่างแรง พวกมันรีบวิ่งรนรานขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที



"โจ มึงเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึป่าว?" ผมรีบลงไปจับตัวมันแล้วถามว่ามันเป็นอะไร เจ็บตรงไหน ผมโคตรเป็นห่วงมันเลยครับ

"พาผมกลับบ้านที" มันพูดอยู่แค่ประโยคเดียวครับ คือให้ผมพามันกลับบ้าน

"เออๆ ป่ะ งั้นเรากลับบ้านกัน มึงไม่ต้องกลัวนะ มึงไม่เป็นอะไรแล้ว"


ผมพยุงตัวมันให้ยืนขึ้นแล้วพามันเดินไปที่รถ จัดการให้มันเข้าไปนั่งแล้วคาดเข็มขัดให้มันเรียบร้อย แล้วผมก็วิ่งขึ้นไปฝั่งคนขับ ผมมองไปที่มัน สายตามมันยังคงเหม่อลอย ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ผมโคตรทนไม่ไหวอ่ะครับ มันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง แต่เห็นมันในสภาพแบบนี้แล้วผมโคตรอยากฆ่าคนที่อยู่เบื้องหลังให้ตายๆ ไปซะ!!



ระหว่างทางขับรถกลับมาที่คอนโดของมัน มันไม่พูดอะไรเลยครับ ได้แต่นั่งเงียบอย่างเดียว พอผมจอดรถที่ใต้คอนโด ยามก็วิ่งเข้ามาถามใหญ่ว่าคุณโจปลอดภัยดีใช่ไหม? เขาโทรแจ้งตำรวจให้แล้วเพราะเขาจำทะเบียนรถได้ ก็ตอนที่ผมวิ่งไปลุงยามก็วิ่งตามเหมือนกันครับ แต่ผมขับรถตามออกไปก่อนเลยไม่รู้ว่าเป็นยังไงต่อ ผมก็ขอบคุณลุงยามไปครับ แล้วก็บอกว่าโจมันไม่เป็นอะไรมาก ปลอดภัยดี ลุงยามเลยขอตัวกลับไปทำหน้าที่ของเขา ผมเดินตามไอ้โจขึ้นมาถึงห้องของมัน มันไขกุญแจแล้วเดินเข้าไปในห้อง ผมล็อคห้องแล้วเดินตามมันเข้าไป มันยืนนิ่งอยู่กลางห้องครับ



"โจ มึงเป็นอะไร มึงบอกกูได้นะ กูเห็นมึงเป็นอย่างนี้แล้วกูจะบ้าว่ะ กู...."


พรึ่บ!!!


ร่างของผมโดนมันกอดรัดไว้แน่น ตัวมันสั่นไปทั้งตัว เสียงสะอื้นเหมือนกำลังกลั้นเสียงจากการร้องไห้ น้ำตาหยดลงที่ไหล่ของผมจนเปียกชื้น


"ทำไมเขาต้องตามทำร้ายผมด้วย!! แม่ของผมต้องตายเพราะเขา ทำไมเขายังไม่หยุดอีก!! หรือต้องให้ผมตายตามแม่ผมไปก่อน ทำไม!! ฮือออ....."


เหมือนทุกอย่างที่มันเก็บกลั้นไว้นานก็ถูกปลดปล่อยออกมาครับ ผมกอดมันไว้แล้วลูบหลังปลอบมันเบาๆ ให้มันหายกลัว ให้มันรู้ว่ามันไม่ได้อยู่คนเดียว ให้มันรู้ว่ามันจะปลอดภัยถ้าผมยังอยู่กับมัน


"มึงไม่ต้องกลัวนะ ถ้ากูอยู่กับมึงจะไม่มีใครทำอะไรมึงได้อีก กูจะปกป้องมึงเอง มึงเชื่อกูนะ" ผมลูบหลังแล้วพูดปลอบมัน แต่ในใจผมนี่โคตรอยากไปฆ่าอีป้าสมรนั่นให้ตายๆ ไปซะตอนนี้เลย


"ผมควรจะทำยังไงดี ผมไม่อยากเจอเรื่องบ้าๆ แบบนี้อีกแล้ว ฮืออ...."
มันร้องไห้ออกมาอย่างคนที่เก็บความรู้สึกอัดอั้นเอาไว้มานาน เหมือนมันกำลังปลดปล่อยความรู้สึกนั้นออกมาทั้งหมด


"มึงไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เพราะกูจะเป็นคนจบเรื่องทุกอย่างให้มึงเอง"



มันร้องไห้อยู่นานจนหมดแรงและหลับลงในอ้อมกอดของผม ผมอุ้มมันไปนอนลงบนที่นอน ถอดเสื้อผ้ามันออกแล้วเช็ดตัวให้มัน หน้าท้องมันมีรอยแดงที่เกิดจากการต่อยเข้าที่ท้อง คงจะต่อยแรงมากจนช้ำเห็นรอยแดงชัดขนาดนี้ ผมเดินออกจากห้องนอนไปค้นหายาในกล่องยาที่มันเคยเอามาทำแผลให้ผม ผมทายาลงที่รอยแดงนั้นอย่างเบามือ เห็นสภาพนี้แล้วผมโคตรไม่อยากปล่อยให้มันอยู่คนเดียวเลยครับ ผมเป็นห่วงมัน พอผมทายาเสร็จก็ใส่ชุดนอนให้มันแล้วห่มผ้าให้มันก่อนที่จะเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายให้ตัวเอง หลังจากผมอาบน้ำเสร็จก็ใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวนั่นแหละครับ ปิดไฟเสร็จก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ มัน รวบตัวมันเข้ามากอดไว้แนบอก มันทำให้ผมรู้สึกว่าไม่ควรอยู่ห่างมันแม้แต่วินาทีเดียว


"มึงไม่ต้องกลัวนะโจ ตราบใดที่มีกูอยู่จะไม่มีใครทำร้ายมึงได้อีก"


เช้า.......

ผมบอกตรงๆ ครับว่าผมนอนไม่ค่อยหลับ เรื่องของมันทำให้ผมเป็นกังวัลอยู่ไม่น้อย เรื่องกลัวใครมาทำร้ายผมไม่เคยกลัวอยู่แล้วครับ แต่ที่ผมกังวลคือความรู้สึกมันมากกว่า ไม่รู้ตอนนี้จิตใจมันเป็นยังไงบ้าง เพราะเรื่องที่ผมฟังมาเกี่ยวกับแม่เลี้ยงของมันก็แย่มากพอแล้ว แล้วเรื่องที่ผมยังไม่เคยรู้อีล่ะ ป้าสมรที่ว่าเนี๊ยะ!! ถ้าให้ผมทายก็ต้องเป็นแม่เลี้ยงมันแน่ๆ เพราะเมื่อคืนมันพูดว่าทำร้ายแม่มันยังไม่พอ ยังจะมาทำร้ายมันอีก ไอ้เหี้ย!!! เลวชิบหาย



ตอนนี้ผมกำลังนอนมองคนที่อยู่ในอ้อมกอดของผมครับ มันนอนหลับนิ่งเลย ไม่ดิ้นซักนิดเดียว หึหึ ผมตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงแล้วครับ วันนี้อากาศดีใช้ได้มันก็คงจะนอนเพลิน และที่สำคัญเป็นวันเสาร์มันไม่ต้องไปทำงาน ฉะนั้นปล่อยให้มันนอนพักให้เต็มที่แล้วกันครับ เง้อ!! นอนมองมันหลับก็ดันง่วงตามมันซะงั้น อ๊ะๆ มันขยับตัวแล้วกอดผมแน่นขึ้นอ่ะครับ สงสัยมันคงคิดว่าเป็นหมอนข้างล่ะมั้ง หึหึ ผมกระชับตัวกอดมันกลับ รู้สึกดีชิบหายเลยครับ รู้สึกดีจนเผลอหลับตามมันไปครับ....



"อืออ...."


ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะร่างอีกร่างที่นอนหลับอยู่ข้างผม และผมกำลังกอดมันอยู่ก็ขยับตัวครับ มันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามอง มันหลับตาลงไปอีกครั้งช้าๆ ก่อนที่ตาคู่นั้นจะลืมตาขึ้นเต็มตาอีกครั้งด้วยความตกใจ


"เห้ย!!! คุณ!!"  o22

"ตื่นแล้ว?!! แต่กูยังง่วงอยู่เลย ขอนอนต่อแป๊ปนะ" ผมแกล้งทำเนียนนอนกอดก่ายมันไว้ทั้งตัว มันก็ดิ้นดิ๊ครับ

"เห้ย!!! คุณปล่อย!! คุณมานอนในห้องผมได้ไง?!!" มันถามขึ้นเสียงดังหลังจากใช้สายตาสำรวจจนรู้ว่าเป็นห้องนอนของมันครับ

"ก็มึงชวนให้กูมานอนด้วยเมื่อคืนนี้ มีเหรอกูจะขัด"

"ผมไปชวนคุณตอนไหน?" มันทำหน้าสงสัยแล้วถามผม มันดิ้นครับ แต่ดิ้นไม่หลุด หึหึ

"เมื่อคืนไง หือออ.... อย่าดิ้นดิ๊ว้า.... กำลังนอนสบายเลย"

"เห้ย!! ไม่ได้!! คุณปล่อยผมก่อน!!" มันโวยวายใหญ่เลยครับ ผมไม่สนซะอย่าง

"อย่าดิ้นโจ!! ไม่เจ็บท้องเหรอว่ะ?" กึ่ก!! มันหยุดดิ้นแล้วหันมามองหน้าผมทันที

"ท้อง?" มันขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย  :confuse:

"เออ!! ท้องมึงนั่นแหละ หายเจ็บรึยังว่ะ ช้ำมากรึป่าว? เมื่อคืนกูเห็นมันแดงๆ ไหนมาดูดิ๊"


พรึ่บ!!!


ผมถลกเสื้อนอนมันขึ้นทันทีจนถึงหน้าอก โชว์ให้เห็นหน้าอกแบนเรียบ ผิวเนียนขาวจนทำเอาผมใจสั่นไปเลยครับ ห่านนน!!!


"เห้ย!!! คุณจะทำอะไร?" มันรีบดึงเสื้อลงทันที

"ดูรอยช้ำที่ท้องมึงไง เจ็บรึป่าวว่ะ?"

"รอยช้ำที่ท้องงั้นเหรอ?"

"เออ!! ดิ๊ รอยช้ำที่ท้องที่มึงโดนต่อยที่หน้าคอนโดจนโดนลากขึ้นรถไปไง"

"....." มันก็ทำหน้าแปลกๆ อ่ะครับผมบอกไม่ถูก เหมือนมันกำลังคิดอะไรอยู่

"เอ้า!! ยังไง ผมถามว่ายังเจ็บอยู่ไหมครับคุณโจคร๊าบบบ? ไหนมาให้ดูดิ๊" ผมจับหมั่บเข้าที่ชายเสื้อนอนมันทันที

"เห้ย!! ไม่ต้อง!! ผมไม่เจ็บ"

"จริง?!!" ผมถาม

"จริง ผมไม่เจ็บ"

"เฮ้อออ... หิวข้าวว่ะ ตั้งแต่เมื่อวานข้าวยังไม่ตกถึงท้องเลย"

"....." มันมองหน้าผมครับ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา อีกล่ะ!!


"โอเคๆ กูเข้าใจล่ะ งั้นเดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน แล้วเดี๋ยวกูกลับเลย" ผมลุกขึ้นจากที่นอน คว้าผ้าเช็ดตัวของมันนั่นแหละครับ แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีครับ



ผมใช้เวลาอาบน้ำนานพอสมควร คิดอะไรไปด้วยเพลินๆ นะครับ ก็ไม่พ้นเรื่องมันนั้นแหละครับ เฮ้ออ.. เหมือนจะมีหวังแต่ก็ดูเหมือนจะแดกแห้วในเวลาเดียวกัน หลังจากผมอาบน้ำเสร็จก็พันผ้าเช็ดตัวออกมาใส่เสื้อผ้าตัวเองที่ถอดแขวนไว้หน้าตู้เสื้อผ้ามันครับ มันไม่อยู่ในห้องนอนแล้วครับ เฮ้ออ..... ผมแมร่ง!! ถอนหายใจกี่ครั้งแล้วว่ะ พอผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องนอน มองหามันก็ไม่เจอครับ ห้องทำงานก็ไม่มี ห้องครัวก็ไม่มี ที่โซฟาหน้าทีวีก็ไม่มี กำ!! ผมคงคิดว่าผมต้องไปจริงๆ แล้วล่ะครับ มันโคตรไม่สนใจผมเลย ผมเดินตรงไปที่ประตู เอื้อมมือไปข้างหน้ากำลังจะเปิดประตู ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออกจากใครอีกคน



"อยู่กินข้าวก่อนซิ แล้วค่อยไป"


พรึ่บ!!!


ผมคว้าตัวมันเข้ามากอดทันที แมร่งโคตรดีใจจนพูดไม่ออกอ่ะครับ ดีใจที่มันบอกให้อยู่ต่อ ดีใจที่มันยอมพูดกับผมบ้าง บอกตรงๆ นะครับว่า... ถึงมันไม่บอกให้ผมอยู่ต่อผมก็กำลังจะเดินถอยหลังกลับไปนั่งรอมันครับ เพราะผมคงปล่อยมันให้อยู่คนเดียวตอนนี้ไม่ได้ ผมกลัวว่าถ้าผมไม่อยู่จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับมันอีกครับ


"เห้ย!!! คุณกอดผมทำไมเนี๊ยะ!! ปล่อย!!"

"ขอบใจนะ ที่มึงยังเห็นว่ากูมีตัวตนอยู่บ้าง" ผมกอดมันทั้งๆ ที่ประตูยังเปิดอ้าอยู่นั่นแหละครับ คือผมไม่อายใครอยู่แล้วไงครับ

"อืม ก็คุณช่วยผมไว้นิ แต่ตอนนี้ปล่อยผมก่อนได้ไหม ถ้าคนอื่นมาเห็นเข้ามันจะดูไม่ดี"

"ไม่ปล่อย!! จนกว่ามึงจะตอบคำถามนี้ของกูก่อน"

"คำถามอะไร?" ไอ้โจมันถามกลับ

"มึงคบกับกู เป็นแฟนกูได้ไหม?"

"ห๊ะ!! จะบ้าเหรอ? ผม..."

"ลองคบดูก่อนก็ได้ ถ้ามึงลองคบกูแล้ว กูทำให้มึงรักกูไม่ได้ กูจะไม่รั้งมึงไว้อีก กูสัญญา"


มันเป็นสิ่งที่ผมคิดมานานแล้วครับ เพราะถ้ามันไม่รักผม ผมคงทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยมันไป แต่อย่างน้อยก็ขอให้ผมได้ลองทำให้มันรักผมซะก่อน แล้วคำตอบจะเป็นยังไง หลังจากนั้นผมจะยอมรับมันเองครับ


"แต่ผม... ผมเป็นผู้ชาย แล้วคุณก็..."


"เออ!! จะเป็นอะไรก็ช่างมันก่อน ตอบกูมาก่อนว่ามึงจะลองคบกับกูได้ไหม? เพราะกูอยากอยู่กับมึง อยากกินข้าวกับมึง อยากทำทุกอย่างร่วมกับมึง อยากนอนตื่นขึ้นมาแล้วมีมึงนอนอยู่ข้างๆ อยากคอยดูแลมึงไม่ให้ใครมาทำร้ายมึงได้อีก โจกูไม่เคยทำกับใครแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่มึง กูก็ไม่รู้ว่ากูจะรู้สึกอยากทำแบบนี้กับใครอีกรึป่าว ว่าไง? คบกับกูนะ เป็นแฟนกูนะ"


"...."


เหมือนทุกอย่างมันหยุดนิ่ง ไม่มีเสียงลม ไม่มีเสียงคนเดิน ไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจ เพราะทุกอย่างถูกกลบด้วยเสียงของคำตอบที่เบามาก มากจนแทบจะไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำ....




"อืม... ก็ลองดู"


TBC.


เหนื่อยกับคู่นี้มาก... อีพี่โจก็ลังเล ส่วนอีพี่ปูก็รุกซะน่ารับ ฮ่าๆๆๆ
แต่ก็โอเคเนอะ ในที่สุดเขาก็ยอมลองคบกับพี่ปูของเรา เฮ้ออ!!! ถอนหายใจแพ๊พ!!
ต่อไปนี้เตรียมฟินและจิกหมอนค่ะ แต่คงแทรกทิวมินก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวแฟนคลับจะคิดถึง
ขอบคุณที่ติดตามและเม้นให้กำลังใจคนเขียนนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
:L2: :L2: :L2: :L2:



ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :กอด1:    ลองดูเนอะ
เหนื่อยแทนอีพี่โจเหมือนกัน อะไรจะรันทดปานนี้ แถมได้ผัวก็ไม่ค่อยเต็ม 555 ล้อเล่นนะพี่ปู
 :L1: 

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ทีนี้ก็ขึ้นสเตตัสได้แบบเต็มภาคภูมิแล้วนะคะพี่ปู :laugh:

ออฟไลน์ mam.nalok

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 247
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อร้ายยยยยยยยยยไม่อยากบอกหน้าบานแทนเฮียปูละ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
โจรับเฮียปูเป็นแฟนแล้ว แถมตำแหน่งการ์ดให้ด้วยนะ   o13

ออฟไลน์ alt1991

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1

ออฟไลน์ ยอดมนุษย์ขนมปัง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
โอ้ยยยย จะได้หวานกับเค้าบ้างซะที  :hao7:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
จ้าาาา ก็สมใจพี่ปูแกไป อิอิ ยินดีด้วยจ้า

ออฟไลน์ kiyomine

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
นี่ถ้าไม่มีตอนป้าสมรโดนตบเลือดกลบปากนี่เซ็งเลยนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡


ตอนที่ 42 (ทิวVSมิน) เอาตัวเข้าแลก


พาร์ทมิน


หลังจากที่ผมเกิดอุบัติเหตุคราวนั้นไอ้ป๋าก็ไม่ปล่อยผมให้ไปไหนมาไหนคนเดียวอีกเลยครับ เรียกว่าตามประกบทุกฝีก้าวเลยก็ว่าได้ แต่เรื่องนี้ผมห้ามไม่ให้มันบอกพ่อกับแม่ผมครับ เพราะผมกลัวท่านเป็นห่วง ส่วนไอ้ป๋าตอนแรกก็จะไม่ยอม มันบอกว่าต้องบอกให้ท่านรู้ไว้ มันรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมครับ และอีกอย่างผมก็ไม่อยากให้เรื่องนี้ทำให้ผู้ใหญ่ตำหนิมันว่ามันดูแลผมไม่ดี ถึงพ่อกับแม่ผมจะไม่คิดอย่างนั้นก็เถอะ แต่ผมก็อยากเก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเพราะเรื่องมันไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมายไงครับ ผมก็พยายามอธิบายว่ามันคืออุบัติเหตุอย่าคิดมาก มันก็ไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น จนผมต้องใช้ไม้ตายเข้าจัดการกับปัญหาครั้งนี้ครับมันถึงจะยอมทำตามที่ผมขอร้อง ไม้ตายอะไรนะเหรอครับ หึหึ...



"ไม่ได้!! ยังไงก็ต้องบอกให้พ่อกับแม่รู้รวมถึงบ้านกูด้วย อย่าดื้อมิน!! ถึงมึงจะไม่ได้เป็นอะไรมากแต่ยังไงก็ต้องบอกให้ผู้ใหญ่ได้รับรู้ไว้ เรื่องนี้กูก็มีส่วนผิดเพราะกูดูแลมึงไม่ดี" ตอนนี้เราเถียงกับอยู่ที่คอนโดมันนั่นแหละครับ

"แต่กูไม่ได้เป็นอะไรมาก มึงอย่าทำให้มันเป็นเรื่องทิว กูไม่อยากให้พ่อกับแม่เป็นห่วง"

"แล้วมึงต้องรอให้เป็นอะไรมากนี้ก่อนงั้นเหรอมึงถึงจะบอก แค่มึงเจ็บแค่นี้กูก็แทบจะบ้าตายอยู่แล้วนะมิน ต้องรอให้มึงเจ็บกว่านี้อีกเหรอว่ะ?"

"กูไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ ทิว มึงใจเย็นๆ ก่อน กูรู้ว่ามึงเป็นห่วงกูมาก แต่มึงก็อย่าเอาเรื่องนี้ไปคิดมากแล้วโทษตัวเองว่าเป็นความผิดมึงซิทิว กูเดินไม่ระวังเอง แล้วมันก็คืออุบัติเหตุ มึงไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นซะหน่อย มึงใจเย็นๆ ก่อนดิ๊" มันทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตรงหน้าทีวีครับ ผมเดินเข้าไปหามันแล้วนั่งลงข้างๆ มัน จับมือมันขึ้นมากุมเอาไว้ ผมไม่อยากให้มันคิดมากครับ


"กูเป็นห่วงมึง..." มันพูดสั้นๆ

"อืม.... กูรู้" ผมตอบมัน มันเอานิ้วขึ้นมาเกลี่ยผมที่หล่นมาปิดหน้าผมก่อนจะจูบลงเบาๆ ที่หน้าผากผมครับ ผมรู้สึกอุ่นไปทั้งใจเลยก็ว่าได้

"กูไม่อยากเห็นมึงเจ็บตัวแบบนี้อีก" ผมโผลเข้ากอดมันไว้ทั้งตัว มันก็กอดผมครับ เรากอดกันอยู่อย่างนั้นไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่ผมไม่อยากหลุดจากอ้อมกอดที่อบอุ่นนี้เลย

"ขอบคุณนะทิว ที่มึงเป็นห่วงกูขนาดนี้" ผมบอกมันครับ แล้วผมพยายามพูดให้น้ำเสียงเป็นปกติที่สุด ทั้งๆ ที่ใจอยากจะร้องไห้เพราะดีใจที่มันรักและห่วงผมมากขนาดนี้


"ไม่ให้กูห่วงมึงแล้วจะให้กูไปห่วงใครว่ะ เมียกูทั้งคน กูรักมึงยิ่งกว่าชีวิตกูอีก มึงจำไว้นะมิน มึงสำคัญกับกูมาก...." น้ำตาผมค่อยๆ ซึมออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ผมอ่อนแอไม่เป็นตัวของตัวเองทุกครั้งที่อยู่กับมัน ทั้งๆ ที่เวลาผมอยู่กับเพื่อนๆ ที่มหาลัยผมจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในทุกๆ เรื่อง ไม่เคยอ่อนแอให้ใครเห็นด้วยซ้ำ


"อืม... กูก็เหมือนกัน มึงก็สำคัญสำหรับกูเหมือนกันทิว"

"หึ!! ทำตัวน่ารักนะมึงเนี๊ยะ" มันขยี้หัวผมจนเสียทรงเลยอ่ะครับ ทรงผมหล่อๆ เสียหมด หึหึ

"ทำตัวน่ารักบ้าอะไร กูเท่เหอะ!!" ผมก็แถไปเรื่อยเหมือนกันครับงานนี้

"ไหนยกขาขึ้นมาดิ๊ แผลเป็นไงบ้าง?"

"ดีขึ้นเยอะแล้ว รอตกสะเก็ดอีกนิดเดียวเอง" ผมยกขาขึ้นมาวางบนหน้าตักไอ้ป๋ามันครับ

"เดี๋ยวนั่งรอแป๊ปจะไปหยิบยามาทาให้ กูไม่อยากให้ขาเมียกูมีแผลเป็น"

เพี๊ยะ!!!!

"โอ๊ยยย!!! ตีกูทำไม่คร๊าบบบ.... ที่รัก!!"

"เมียๆๆ พูดอยู่ได้!! เดี๋ยวกูจับกดพลิกสถานะซะเลย"


คือก็ด่าแก้เขินไปงั้นแหละครับ ถ้าจะให้ผมจับกดไอ้ป๋ามันจริงๆ คงต้องรอชาติหน้า แค่มันสัมผัสผมนิดหน่อยผมแมร่งก็อ่อนระทวยไปทั้งตัวล่ะ ยิ่งชั้นเชิงยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไอ้ป๋ามันชนะผมใสๆ ครับ อร๊ากกกก.... พูดแล้วอายชิบหาย ความเป็นชายผมแมร่งเหลือน้องลงไปทุกทีโดยเฉพาะเวลาที่อยู่กับมันนะครับ ถ้าเป็นคนอื่นมาทำตามเยิ้มๆ ใส่ผม ผมเห็นแล้วอยากถีบให้กระเด็นไปไกลๆ เลยครับ จะอ้วกกก.....


"ชอบใช้ความรุนแรงกับผัวเหรอ? หือออ.... งั้นอย่าอยู่เลย จงตายซะ ฮ่าๆๆๆ...." แมร่งโคตรน่ากลัวอ่ะครับ ไอ้ป๋ามันทำท่าทางเหมือนโคตรพ่อเสือที่หิวโซจ้องจะกินเหยื่อที่ไม่มีทางสู้อย่างผม

"อร๊ากกก.... อย่าเข้ามานะโว๊ยยย!! กูถีบจริงๆ นะทิว!!!"  :m14:

"มึงถีบกูปล้ำ!!" ดูมันตอบดิ๊ครับ

"งั้นกูต่อย เอาดิ๊ๆ วันนี้เป็นไงเป็นกัน เข้ามาเจอดีแน่!!" คือแมร่งเป็นการขู่ที่โคตรไร้ผลเลยครับ มันกลัวที่ไหน มันพุ่งเข้าใส่ผมทันที

"หึหึ กล้าสู้กูเหรอ? หืออ... งั้นมานี่เลย!! กูจะสอนมวยปล้ำให้มึงเองครับที่รักของผัว หึหึ"

"อืออ.... ทิว...."



ไอ้ป๋าแมร่งจู่โจมผมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ผมล้มลงนอนราบกับโซฟาตัวยาวโดยมีไอ้ป๋าตามประกบปากจูบผมจนทำเอาผมใจสั่น ร่างกายก็อ่อนย๊วบเมื่อได้รับสัมผัสจากมัน ปากของมันบดเบียดปากผมอย่างไม่ยอมแพ้ พยายามจะสอดลิ้นเข้ามาในปากผมแต่ผมเม้มปากไว้แน่น มือมันเริ่มล้วงเข้ามาใต้เสื้อยืดที่ผมสวมใส่ก่อนที่มือหนาของมันจะลูบไล้ไปตามแผงอกของผมจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว จากที่ผมพยายามจะต่อต้านมันไม่ให้มันได้ใจ แต่ร่างกายผมกับทรยศผม มือที่พยายามจะผลักห้ามมันในตอนแรกก็กลายเป็นเลื่อนไปปลดกระดุมกางเกงของมันออก



"หึหึ...."


ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของมันแล้วโคตรอยากตาย ก็อายบ้างอะไรบ้างแหละครับ แต่ก็ทำต่อ หึหึ
ไอ้ป๋ามันเริ่มบดเบียดริมฝีปากผมแรงขึ้น เราสองคนต่างสบตากัน ก่อนที่ผมจะเผยปากรับลิ้นร้อนมันเข้ามาทักทายลิ้นผม มันสอดลิ้นเข้ามาตวัดเกี่ยวรัดลิ้นผมทันที ผมก็ตอบรับมันด้วยการเกี่ยวรัดลิ้นกับมันอย่างหยอกล้ออยู่สักพักก่อนที่มันจะถอนปากออกแล้วจุ๊บที่ปากผม


จุ๊บบบ.....


"ในห้องหรือตรงนี้ดี?" มันถามพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"ตรงนี้ก่อนแล้วค่อยไปต่อในห้อง" ผมพูดพร้อมกับยักคิ้วกวนๆ ตอบมันกลับไป

"หึหึ จัดไปครับผม"



ไอ้ป๋ามันยกแขนขึ้นแนบใบหูทั้งสองข้างก่อนจะยักคิ้วเป็นเชิงว่าให้จัดการให้มันด้วย พอผมได้สัญญาณก็ยืดตัวขึ้นกึ่งนั่งแล้วเอื้อมมือทั้งสองข้างไปถอดเสื้อให้มัน มันก็ทำเช่นเดียวกันให้ผม ผมเลื่อนมือลงไปรูดซิบกางเกงของมันลงอย่างช้าๆ จนสุด แล้วดึงกางเกงมันลงโชว์ให้เห็นกางเกงในตัวสีขาวสะอาด มันก็จัดการดึงกางเกงผมพรวดเดียวหลุดออกหมดทั้งกางเกงนอกกางเกงในเลยครับ


"มึงเอาเปรียบว่ะ ค่อยๆ ถอดดิ๊ รีบเหรอ?" ผมแกล้งถามมันด้วยน้ำเสียงที่กวนตีนนิดๆ

"รีบว่ะ อยากเอามึง หึหึ" นี่คือคำตอบที่มันตอบผม

"งั้นก็เริ่มเลย รออะไรอยู่"


ผมคว้าคอมันลงมาประกบจูบทันที ส่วนมืออีกข้างก็จัดการถอดผ้าชิ้นน้อยๆ ที่เหลือของมันออก เราจูบแลกลิ้นกันอย่างดุเดือดและเร่าร้อน ต่างไม่มีใครยอมใคร ร่างกายก็บดเบียดเสียดสีกันจะรู้สึกร้อนไปทั่วร่าง ทุกครั้งที่มือมันลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกายผม มันทำให้ผมรู้สึกดีมากอย่างบอกไม่ถูก ทุกสัมผัส ทุกการกระทำของมันทำให้ผมยิ่งคลั่งใคล้หลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้น


"อ่าาาา...... ทิวเข้ามาเลยกูพร้อมแล้ว" ผมพูดเสียงพร่า ร่างกายของผมเหมือนกำลังต้องการสัมผัสนั้นของมันมากถึงมากที่สุด


"อือออ.... กูจะเข้าไปแล้วนะ อย่าเกร็งนะครับ"


จุ๊บบบบ.....


มันถอนจูบแล้วจุ๊บที่ปากผมอย่างไม่ล่วงล้ำ ก่อนที่ผมจะรับรู้ได้ว่าท่อนเอ็นที่ผมคุ้นเคยกำลังจอวนอยู่ทางช่องทางรักของผม มันเสียดสีและวนเวียนอยู่ตรงนั้นจนผมรู้สึกร้อนวู๊บว๊าบไปทั่วทั้งตัว


"อือออ.... ทิวอย่าแกล้ง" ผมจับเข้าที่ท่อนเอ็นที่ร้อนระอุแล้วจ่อที่ช่องทางรักอันคับแคบของผม ถูบไปมาเพื่อเตรียมพร้อม


"อ่าาา.... อย่างนั้นมิน อ่าาา....." เสียงไอ้ป๋ามันแหบพร่า ขนลุกเกลียวอย่างเห็นได้ชัด


"หึหึ แกล้งกูดีนัก" ผมคล้องคอมันลงมาประกบจูบเพื่อระบายความเสียวให้น้อยลงบ้าง ไอ้ป๋ามันก็ค่อยๆ ดันท่อนเอ็นของมันเข้ามาทักทายช่องทางรักของผม


"อ๊ะ!! ทิว... ช้าๆ หน่อย" ความเจ็บยังคงเกิดขึ้นทุกครั้งเมื่อมันเข้ามาในตัวผม แม้จะผ่านการทำรักกับมันมาแล้วกี่ครั้งไม่ถ้วนแต่ผมก็ยังเจ็บอยู่ทุกครั้ง เพราะด้วยขนาดที่ไม่ธรรมดาของมันทำเอาผมทั้งเจ็บทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน


"อย่าเกร็งมิน กูเข้าไม่ได้ ผ่อนคลายนะครับที่รัก อ่าาาาา....."



เราจูบปากกันอีกครั้ง จูบกันอย่างดูดดื่ม มันค่อยๆ สอดใส่เข้ามาในตัวผม ผมรู้สึกคับแน่นและอึดอัดไปหมด ขนาดที่ทั้งใหญ่และยาวของมันทำเอาผมเสียวแทบขาดใจ ผมเก็บกลั้นความเสียวแล้วผ่อนลมหายใจอยู่สักพักมันก็ดันพรวดเข้ามาในตัวผมจนสุดความยาว



"ซี๊ดดดดด..... แมร่ง!! เสียวชิบหายเลยว่ะ อ่าาา....." ไอ้ป๋าสถบออกมาพร้อมกับซู๊ดปากด้วยความเสียว ผมเองก็โคตรเสียวเหมือนกันครับ ทั้งแน่นทั้งจุก ทั้งอึดอัดทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน


"อือออ.... ทิวขยับเลย" สิ้นเสียงสั่งจากผมไอ้ป๋ามันก็เริ่มขยับเข้าออกโดยเริ่มจากขยับเข้าออกอย่างช้าๆ สลับกับวนสะโพกเป็นวงกลม ผมนี่เสียวโคตรๆ


"ซี๊ดดดด.... มิน ข้างในมึงร้อนดีชิบหายเลยว่ะ ตอดกูแรงสุดๆ ซี๊ดดด อ่าาา...."

"ทิว เร็วๆ อ่าาาา....."


ไอ้ป๋าเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แรงกระแทกทั้งหนักเบาสลับกันก่อนจะใส่แรงกระแทกช่องทางรักผมไม่ยั้ง


ผับ ผับ ผับ....


ร่างผมสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่โหมกระหน่ำเข้ามาอย่างต่อเนื่องแบบไม่มีสะดุด มันโน้มตัวลงมาจูบปากผม ผมรีบจูบตอบมันทันที ความเสียวที่ทำเอาผมเสียวสุดจนแทบจะทนไม่ไหว แรงกระแทกที่ใส่เข้ามาไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อกับเสียงร้องครางของผมกับมันดังสนั่นลั่นห้อง


ผับ ผับ ผับ....


"ซี๊ดดด.... ตอดแรงๆ เลยครับที่รัก อ่าาาา...." ไอ้ป๋ามันพูดด้วยเสียงที่แหบพร่า หลับหูหลับตากระแทกใส่ผมไม่ยั้ง ผมทั้งจุกทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน ทำอะไรไม่ได้นอกจากครางเสียงดังลั่น


"อ๊ะๆๆ ทิว แรงๆ อ๊ะๆๆ อ่าาา...."


มันยังคงโหมแรงกระแทกใส่เข้ามาในตัวผมอย่างต่อเนื่อง ทั้งแรงทั้งรัวจนผมไม่มีเวลาหยุดเสียว ยิ่งร้องยิ่งครางมันก็ยิ่งได้ใจ โหมกระหน่ำใส่ผมแบบนอนสต๊อป เสียวจนแทนหายใจไม่ทัน


"ซี๊ดดด.... เสียวดีชิบหายเลยว่ะ ทั้งร้อนทั้งเสียว อ่าาา.... กูรักมึงนะมิน" มันทำไป พูดไป บอกรักผมไป แค่มันทำผมก็เสียวมากพอแล้ว ยังมาทำใจสั่นเพราะคำบอกรักจากมันอีก ผมนี่แทบคลั่งเลยก็ว่าได้


"อ๊ะๆ ทิวกูใกล้แล้ว อ๊ะๆ แรงๆ แรงอีก อือออ...."


"ซี๊ดดด.... ไปพร้อมกันนะครับ อ่าาา...."


จุ๊บบบ....


มันจุ๊บปากผมหนึ่งทีก่อนจะจับขาผมยกสูงแนบติดกันก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ผมแล้วกระแทกใส่ผมไม่ยั้งจนผมปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มหน้าท้อง ไอ้ป๋ากระแทกย้ำๆ แน่นๆ อีกสามครั้งก็ปล่อยปล่อยเข้ามาในตัวผมจนรู้สึกอุ่นว๊าบไปทั่วท้องน้อย


"อ่าาาา....."


มันก้มลงมาจูบปากผมอีกครั้งอย่างอ่อนโยนจนผมรู้สึกอุ่นว๊าบไปทั้งใจ ก่อนที่จะผละปากออกแล้วพูดกับผมว่า....


"รู้รึยัง? ว่ากูรักมึงมากแค่ไหน" มันถามผม ผมยังคงนอนหอบหายใจเหนื่อยอยู่ใต้ร่างของมันอย่างหมดแรง

"รู้.... รู้นานแล้ว" ผมตอบมันทั้งๆ ที่ยังเหนื่อยกับบทรักที่เพิ่งจบไป


จุ๊บบบ....


"ยกต่อไปมึงทำให้กูนะครับ หึหึ" มันยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ แต่มีรึผมจะขัดใจมันครับ

"ไม่มีปัญหา เตรียมเสียวได้เลย หึหึ"


มันอุ้มผมขึ้นทั้งที่ร่างกายเรายังเชื่อมต่อกันอยู่แล้วพาผมเดินเข้าไปในห้องนอน วางผมลงบนที่นอนก่อนจะทิ้งตัวลงมาทับผมไว้ทั้งตัวแล้วจับผมผลิกขึ้นไปอยู่ข้างบนเพื่อให้ผมเป็นคนคุมเกมส์


"จัดหนักๆ นะ กูอยากเสียว" มันพูดบอก


"หึหึ เดี๋ยวได้เสียวสมใจแน่ครับไอ้ป๋า"



หลังจากนั้นเราสองคนก็สร้างบนรักให้กันและกันจนสุขสมอารมณ์หมายกันไป ต่อยกสองที่เตียง พาไปต่อยกสามที่หน้ากระจกก่อนจะจบที่ห้องน้ำในยกสุดท้าย ผมนี่แทบจะชูแฮนด์ขอยอมแพ้ เพราะไอ้ป๋ามันเล่นใส่ผมไม่ยั้ง เหมือนแมร่งไม่รู้สึกเหนื่อยเลยซักนิด แต่ผมนี่จะตายให้ได้ คำว่าระบบยังน้อยไป มีอะไรกับมันทีไรร่างแทบแหลกแน่ะครับ แต่ทั้งหมดก็เพราะผมรักมันไงครับเลยยอมทำทุกอย่างเพื่อมัน มันจะรู้ไหมน้าา.... ว่าผมรักมันมากขนาดนี้


"ฝันดีนะครับ" จุ๊บบบ... สัมผัสอุ่นๆ จากมันทำให้ผมหลับลงแล้วฝันดีเหมือนทุกๆ คืน แค่มีมันอยู่ข้างๆ ก็ดีที่สุดแล้วครับ




เช้า....


ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา มองไปที่นาฬิกาบนผนังก็เจ็ดโมงแล้วครับ วันนี้ผมมีเรียนบ่ายเลิกห้าโมงเย็นเลยไม่ต้องรีบเท่าไหร่ ไอ้ป๋ายังคงนอนหลับหายใจสม่ำเสมออยู่ข้างๆ ผมครับ ยิ่งตอนมันหลับมันยิ่งดูหล่อ ไอ้ป๋ามันมีตรงไหนที่ด้อยบ้างว่ะเนี๊ยะ ผมเห็นมันแล้วโคตรอิจฉาเลย โดยเฉพาะหุ่นมันครับ หนังหน้ามันนี่ไม่ต้องพูดถึง เพราะมันดูดีเกินคนอยู่แล้วไงครับ หึ!! หล่อไปเหอะมึง เพราะถึงยังไงมึงก็เป็นของกู ผมเขี่ยปลายจมูกมันเล่นครับ จมูกนี่ก็ไม่รู้จะโด่งไปไหนเหมือนกัน ปากนี่ก็เข้ารูปที่สุด เฮ้อออ!! นี่ผมมานอนมองหน้าแฟนแล้วอิจฉามันเนี๊ยะนะ ฮ่าๆๆ โคตรบ้าเลยว่ะ!!


"อือออ.... ตื่นแล้วเหรอ?" มันงัวเงียตื่นขึ้นมาถามผม

"เพิ่งตื่น... หิวอ่ะทิว"

ฟอดดดด......

มันหอมแก้มผมครับ แมร่ง!! กูเขินแป๊ป

"อยากกินอะไร? เดี๋ยวทำให้กิน"

"อยากกินข้าวต้มหมู ใส่หมูสับเยอะๆ นะ" พูดแล้วกลืนน้ำลายแป๊ป หิวครับ เมื่อคืนเสียพลังงานไปเยอะเลยหิวมากถึงมากที่สุด ถ้ากินไอ้ป๋ามันแทนข้าวได้คงกินไปล่ะ หึหึ (ได้ข่าวว่าเมื่อคืนกินกันเองทั้งคืนแล้วนะ)

"อย่างเดียว?" ดูดิ๊ครับ ไอ้ป๋ามันโคตรเอาใจผมเลย

"อย่างเดียวพอ"

"โอเค... งั้นรอแป๊ป เดี๋ยวไปทำให้ครับผม"

"อืม ขอบคุณคร๊าบบ..."

"ขอบคุณอย่างเดียวไม่พอ ให้รางวัลด้วยดิ" มันยื่นหน้าเข้ามาหาผมครับ

"หึหึ...." ผมขำให้กับความไม่เคยพอของแฟนตัวเอง เมื่อคืนแมร่งก็จัดผมหนักมาทั้งคืนล่ะ นี่ยังอยากจะได้รางวัลอีก ไม่เคยพอจริงๆ ไอ้ป๋าเนี๊ยะ!!

จุ๊บๆๆๆ...... ผมจุ๊บรัวๆ ที่ปากมัน

"พอยัง?" ผมถาม

"พอแล้วคร๊าบบบ...."


ฟอดดอดด......


"อ่าาา..... ชื่นใจว่ะ โคตรรักมึงเลย" ดูมันดิ๊ครับ ไม่รู้จะทำให้ผมเขินไปถึงไหน ไอ้ป๋าทิวเอ๊ยยย!!!

"พอๆ ไปทำข้าวต้มได้แล้ว หิว"

"คร๊าบบ.... รอสักครู่นะครับที่รัก เดี๋ยวผัวจะไปทำให้คร๊าบบ..."


เพี๊ยะ!!!!


"โอ๊ย!! เจ็บ!! แต่ก็รักเหมือนเดิม" แล้วมันก็ลุกขึ้นหนีผมไปเลยครับ


ฟิ้วววว..... ผมปากหมอนใส่แมร่งเลย


"ไอ้บ้า!!!...." ผมด่ามันครับ แต่ปากนี่ยิ้มจนจะฉีกอยู่ล่ะ  :o8:



พอไอ้ป๋ามันออกไปทำข้าวต้มผมก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันครับ เดินโคตรจะลำบากอ่ะบอกเลย ทั้งเจ็บทั้งเสียดทั้งปวดเอว สะโพกพังไปเรียบร้อยด้วยแรงรักจากไอ้ป๋าตัวดีของผมไงครับ แมร่ง!! รักกูรุนแรงจริงๆ จะถนอมกูสักนิดก็ไม่ได้ พอผมจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จก็ได้กลิ่นหอมลอยเข้ามากระแทกจมูกอย่าจัง เลยต้องรีบวิ่งตามกลิ่นนั้นไป พอได้กินก็ฟินเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ไอ้ป๋ามันทำอร่อยมากครับ หมูสับเน้นๆ ตามคำขอ พอกินเสร็จก็นอนแผ่ดูหนังอยู่บนโซฟาโดยมีไอ้ป๋านั่งอยู่ปลายเท้าของผมครับ



"มิน เดี๋ยววันนี้กูไปรับช้านิดนึงนะ มึงรอกูอยู่ที่มหาลัยนั่นแหละ อย่าออกไปไหน" นี่ไงครับคำสั่ง เข้มยิ่งกว่าเป็นทหารอีกครับ

"จะไปไหน?" ดมกลิ่นแมร่งเลย เผื่อติดสาว หึหึ

"กูต้องไปทำธุระให้พ่อคร๊าบ เดี๋ยวกูทำธุระเสร็จจะรีบขับรถไปรับ"

"ร้อนตัวนะมึง ยังไม่ทันพูดอะไรเลย ร้อนตัวตลอด"

"กูร้อนตัวที่ไหนคร๊าบบ... นี่อย่าบอกนะว่ามึงหึงกูนะมิน หื้มม!!" มันทำเสียงโคตรน่าหมันใส้อ่ะครับ แหวะ!!  :oak:

"หึงที่ไหน มั่วตลอดอ่ะไอ้ป๋า"

"หึหึ รอกูนะ เดี๋ยวกูไปรับเหมือนเดิม" แมร่งลูบขาผมอ่ะ ขนแมร่งลุกซู่เลยครับ

"ทิว!! ให้กูขับรถไปนะ เดี๋ยวเลิกเรียนกูไปรอมึงที่ร้านเลย ดีม่ะ?" มันขมวดคิ้วมองต่ำทันที

"ไม่ได้!! เดี๋ยวกูไปรับเอง!!" แมร่งเสียงดังชิบหาย หูแทบแตกแน่ะ

"โห้วว!! เดี๋ยวให้ไอ้ทีนนั่งมาเป็นเพื่อน ไม่มีอะไรหรอก นะๆ ทิวนะ"

"อย่าดื้อน่า... เดี๋ยวกูไปรับเอง" มันยังยืนยันคำเดิมครับ

"นะทิว!! กูไม่ได้ขับรถไปมหาลัยนานแล้ว เนี๊ยะ!! กูจะลืมอยู่ล่ะว่าขับรถเขาขับกันยังไง" อ้อนๆ เดี๋ยวไอ้ป๋าก็ใจอ่อนครับ

"เออ!! ลืมไปเลย เพราะเดี๋ยวกูจะขับให้มึงนั่งเอง!!" ดูมันดิครับ ไม่ยอมอีท่าเดียวเลย คือมึงจะหวงกุไปไหนคร๊าบบบ....

"เออแมร่ง!! แค่นี้ก็ไม่ได้!! กูแค่ขับไปมหาลัยเอง ไม่ได้จะไปที่อื่นซะหน่อย โอ๊ย!! เซ็งวุ้ย!! ไม่ไปแมร่งล่ะ!!"  :m16:


ผมฟึดฟัดเดินเข้าห้องนอนทันที อารมณ์เสีย แต่ก่อนจะขับรถไปไหนมาไหนก็ได้ เดี๋ยวนี้แมร่งตามติดยิ่งกว่าชีวิตเอเอฟอีกครับ คือมันก็ดีนะ แต่บางครั้งก็ต้องปล่อยบ้างป่ะว่ะ!!

"มิน มึงอย่าดื้อได้ป่ะว่ะ กูแค่เป็นห่วงมึง ไม่อยากเห็นมึงเจ็บอีก" มันเดินตามผมเข้ามาในห้องนอนครับ

"แค่ขับรถไปมหาลัยมันจะเป็นอะไรว่ะทิว กูไม่ได้ไปไหนไกลซะหน่อย!!"

"ก็นั่นแหละ เดี๋ยวกูไปรับมึงเอง" มันคว้ามือมาจับที่แขนผม

"งั้นมึงไปส่งกูที่มหาลัย เดี๋ยวตอนเย็นกูให้ให้ทีนไปส่งที่บ้านแม่กู กูจะกลับบ้าน"

"มิน!!...." แมร่งขึ้นเสียงใส่ผมอ่ะครับ ผมหันควับไปจ้องหน้ามันทันที ด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจสุดๆ

"ปล่อยกูเลย!! กูจะไปแต่งตัว" ผมสะบัดแขนออกแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อ หยิบชุดนักศึกษามาเตรียมไว้แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจมันที่ยืนมองผมอยู่เลยครับ


  :เฮ้อ: หน้าทิวตอนนี้


ผมเข้าไปอาบน้ำดับอารมณ์ซะหน่อย พออารมณ์เย็นลงก็ออกมาแต่งตัวเตรียมตัวไปมหาลัย ออกมาจากห้องนอนก็เห็นมันนั่งรออยู่ที่โซฟาหน้าทีวีครับ ผมเดินไปในครัวเปิดตู้เย็นหยิบน้ำมาดื่มมันก็นั่งอยู่ที่เดิม แมร่ง!!


ผมเดินผ่านมันออกไปหยิบรองเท้าในตู้ใส่รองเท้า มันก็เดินมายืนข้างผม ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง มันก็ทำหน้าเครียดใส่ผม ผมมองมันก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็ก้มหน้าใส่รองเท้าต่อ


"อ่ะนี่กุญแจรถ มึงขับคันนี้ไป ถึงมหาลัยแล้วโทรมาบอกกูด้วย"  :เฮ้อ:


ผมเงยหน้าขึ้นมองมันทันทีก่อนที่จะฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ หึหึ ไอ้ป๋ามันแพ้ทางผมอยู่แล้ว ผมยืนขึ้นสุดความสูงแล้วกอดมัน เอาใจมันซะหน่อย ไอ้ป๋าของผม
 :กอด1:


"ขอบคุณนะ เดี๋ยวกูถึงแล้วจะรีบโทรหามึงเลย" มันก็กอดผมนั่นแหละครับ มันรักผมจะตาย  :m1:

"ขับดีๆ กูเป็นห่วงมึงเข้าใจไหม?"

"อืม รู้แล้ว จะไม่ขับเร็วแล้วเดี๋ยวเย็นนี้เจอกันที่ร้านนะ เดี๋ยวกูไปรอที่ร้าน"

"ให้ไอ้ทีนนั่งมาเป็นเพื่อนนะมึง อย่ามาคนเดียว ชวนไอ้นันไอ้กับไอ้บี้มากินเหล้าที่ร้านก็ได้" เห็นป่ะล่ะ มันโคตรรักผมเลย

"คร๊าบบ... งั้นกูไปเรียนแล้วนะ" ผมพูดแล้วผละออกจากอ้อมกอดมัน มันยื่นมือมาขยี้หัวผมจนผมเสียทรงหมดอ่ะครับ

"ขับรถดีๆ อย่าดื้อกับกูให้มากนัก ตั้งใจเรียนล่ะอย่ามัวแต่มองสาวๆ กูหึง"

"หึหึ อย่าห่วงไปเลยครับไอ้ป๋า ไปทำธุระให้พ่อเถอะ"

"เออ! เจอกันตอนเย็น"

"คร๊าบบบ....."  :give2:



หลังจากร่ำลากันเสร็จผมก็ขับรถอย่างอารมณ์ไปมหาลัยครับ หึหึ ไอ้ทิวมันก็เป็นแบบนี้แหละ ตามใจผมอยู่แล้ว อย่าว่าแต่มันขาดผมไม่ได้เลยครับ ผมก็ขาดมันไม่ได้เหมือนกันแหละ จริงป่ะ?


TBC.

มินร้ายมากนะ เอาตัวเข้าแลกตลอด อีป๋าทิวก็แพ้ทางตลอดเหมือนกัน
รักมากก็อย่างนี้แหละเนอะ ชิส์ หมันใส้แพ๊พ

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
:L2: :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
แค่มินขู่ว่าจะกลับไปนอนที่บ้านก็ชนะทิวแบบขาดลอยเลยนะคะเนี่ย :m20:

ออฟไลน์ makone

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 296
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ฮิ้วววววววว อยากมีอย่างงี้มั่งจัง

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
โอ๊ย ทั้งหวานทั้งร้อนแรงกันได้ตลอดๆเลยนะคู่นี้อ่า
ป๋าทิวหนูมิน    :jul1:  วนเวียนอยู่แถวๆเตียงนี่แหละเนาะ ระเบียงบ้างก็ได้เอ้ยพูดเล่น
บอกตรงๆว่าอยากรวดเดียวกับโจ-ปูไปเลยอะค่ะ มันค้าง ขาดตอน ยังไงไม่รู้
ขอบคุณค่ะ.  :mew1:

ออฟไลน์ nuttzier

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ร้ายมากนะเราอ่ะ  มิน...เอ๊ย

ออฟไลน์ Cady

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ได้ทีเอาใหญ่เลยนะมินนะ 

เอะอะกลับบ้าน ๆ  อิป๋าก็ต้องยอมตลอดแหละ กลัวเมียหนี   :hao3:

ออฟไลน์ meepooh2499

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กระทืบอิป้าสมรให้จมดินแม่งงงง

ออฟไลน์ meepooh2499

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รักเมีย หลงเมีย หวงเมีย ห่วงเมีย แบบเว่อวังอลังการต้องยกให้ป๋าเค้าเท่านั้น 55555

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★
❤❤❤❤❤❤❤❤❤


ตอนที่ 43 (ทิวVSมิน) วันนี้"โสด"ครับ
.


ผมขับรถเข้ามาในมหาลัยอย่างอารมณ์ดี วันนี้ฟรีดอมสุดๆ ครับ ขับรถไปผิวปากไปตามจังหวะดนตรี สาวๆ นี่มองผมหรือมองรถก็ไม่รู้ครับ ตั้งแต่หน้ามหาลัยมายันตึกคณะ ไอ้ป๋ามันดันให้ผมขับ Z4 มาอ่ะดิ รถที่ใครๆ ชอบเรียกว่ารถเห็นแก่ตัวนั่นแหละ ก็แมร่งนั่งได้แค่สองคนไงครับ เห็นแก่ตัวตรงไหนว่ะนั่งได้ตั้งสองคน ผมกับไอ้ป๋า ไอ้ป๋ากับผมไง ฮ่าๆๆ ตอนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังขำมุขแป๊กหรือเมายากันแน่กู อารมณ์ดีแบบเว่อๆ หึหึ ว่าไปก็นะ.... ไอ้ป๋ามันให้ผมขับรถคันนี้มานี่ก็คงเป็นแผนของมันอีกแน่ๆ อันนี้แอบสงสัย มันกะไม่ให้ผมพ่วงใครไปด้วยนอกจากไอ้ทีนมั้งครับ หึหึ แมร่ง!! รู้ดีไปหมดนะมึง เบื่อว่ะ!! อดพาสาวไปซิ่งเลย กร๊ากก.... ผมเลี้ยวรถเข้าจอดเรียบร้อยก็จัดทรงผมเล็กน้อย หน้าพร้อมกายพร้อมก็เปิดประตูไปยื่นเท่ๆ กระชากใจสาวได้แล้วครับ วันนี้พี่โสดครับน้อง ฮ่าๆๆ (ไอ้ป๋า มึงหลงกลกูแล้ว หึหึ)



"เฮ้ยๆๆ ไอ้มิน มึงอย่าบอกนะว่า...?!" ไอ้บี้ทำหน้าเหมือนหมาสงสัยแล้วแหกปากตะโกนข้ามฝั่งถนนหน้าตึกคณะมาเลยครับ ไอ้ห่า!! เพื่อนกูไม่มีความเป็นผู้ดีกับเขาซะเล๊ยยย!!!


"เหี้ยไรครับ อยู่ในรั้วมหาลัยโปรดสุภาพด้วยครับไอ้บี้เพื่อนรัก" ผมยักคิ้วกวนตีนให้มันทีหนึ่งเป็นการทักทายมายเฟรนด์ของผมครับ


"เฮียไปไหนว่ะ? ปล่อยมึงมามหาลัยคนเดียวได้ไงไอ้สัส!! กูงงแป๊ป!!" ไอ้นันพูดต่อ


"อ้าว!! ตัวกูไม่ได้ติดกันนี่หว่า มึงนี่ก็ถามแปลกๆ นะสัส!!" ผมด่าไอ้นันด้วยความรักล้วนๆ จากใจเลยนะครับ


"โคตรติดเหอะไอ้เหี้ย!! กูเห็นมึงที่ไหนต้องมีเฮียเขาที่นั้น แล้วตั้งแต่มึงโดนรถมอไซค์ชนกระเด็นครั้งนั้นกูไม่เคยเห็นมึงมามหาลัยคนเดียวอีกเลย จนพวกกูแมร่งนึกว่าเฮียจะมาสมัครเรียนที่คณะเราซะอีก" ไอ้ทีนเสริมขึ้นทันที ไอ้ห่า!! มโนเก่งนะมึง!!


"พอๆ เลิกพูด วันนี้กูโสดเว้ย!! ไหนๆ ตั้งแต่พวกมึงนั่งเห่ามาเนี๊ยะ มีอะไรแจ่มๆ ให้ดูป่ะว่ะ?"


ผมนี่หูตาตั้งรอฟังเลยครับ เฟรชชี่ปีนี้มีแต่น่าตาน่ารักๆ โดยเฉพาะเด็กนิเทศ หึ่ม!! ผมนี่แอบมองน้ำลายไหลหลายครั้งแล้วครับ แต่พอเหยื่อจะติดเบ็ดทีไรไอ้ป๋าทิวก็ปรากฏตัวขึ้นทุกที เหมือนมันได้กลิ่นแปลกๆ ไม่ปลอดภัยมั้งครับ ฮ่าๆๆ ผมเลยอดอ่ะดิ บอกเลยว่าเสียดายสุดๆ


"แจ่มบ้านมึงดิ เดี๋ยวเฮียรู้เรื่องเข้าพวกกูก็โดนกระทืบตายห่ากันพอดีดิว่ะ!!" ไอ้ทีนผลักหัวผมอ่ะ แมร่ง!! เดี๋ยวกูจะฟ้องเฮียมึงว่ามึงทำร้ายร่างกายกู


"ว่าแต่... ทำไมวันนี้เฮียปล่อยให้มึงมาเองว่ะ?" ไอ้นันมันถามขึ้น ไม่รู้จะถามแมร่งอะไรหนักหนา มันแปลกมากรึไงก็ไม่รู้กะอีแค่ผมมามหาลัยเองเนี๊ยะ วู้!!


"วันนี้มันไม่ว่าง มันต้องไปทำธุระให้ป๋ามันกูเลยขอขับรถมาเอง"


"แล้วเฮียก็ปล่อยให้มึงมาง่ายๆ เนี๊ยะนะ เป็นไปได้ไงว่ะ? กูไม่อยากจะเชื่อ!!"


ปัก!! ปัก!! ปัก!!


"อ้าว!! กูก็มีวิธีของกูดิว่ะ พวกมึงนี่ยังไงเนี๊ยะ แทนที่จะเชื่อที่กูพูดบอก เสือกพากันมานั่งสงสัยทำเหี้ยอะไรครับเพื่อน" ผมม้วนหนังสือแล้วตีที่หัวพวกมันเรียงตัวเลยครับ ข้อหาหมั่นใส้ครับ


"โอ๊ยย!!! ไอ้มิน!! ตั้งแต่อยู่กับเฮียมึงชอบใช้ความรุนแรงเป็นชีวิตจิตใจเหรอสัส!!" ไอ้บี้ลูบหัวปอยๆ ด้วยความเจ็บ แต่มึงจะเจ็บหนักกว่านี้แน่ถ้าเฮียมึงเป็นทำ ไอ้ทิวมันชอบความรุนแรงเว้ย!! กูติดมันมาอีกทีว่ะ ฮ่าๆๆ  :laugh:


"ปากดีไอ้สัสบี้ เดี๋ยวกูถีบตกโต๊ะเลยไอ้ฟาย!!"


"พอๆ เลิกกวนตีนมันได้ล่ะ นู้นๆ ทางนู้นเลย น้องหวานของพี่นัน" ไอ้นันทำตาเยิ้มน้ำลายหก ผมนี่ต้องรีบหันไปมองด่วนเลยครับ กลัวพลาดของดี วิวดี๊ดี หึหึ น้องเขาสูงยาวเข่าดี ขาวๆ หมวยๆ ผมยาวๆ นมนี่กี่ซีซีผมวัดไม่ได้ครับ เพราะมันใหญ่มาก กร๊ากกก.... หุ่นแมร่งดีฉิบหาย เอวนี่กิ่วเชียว น่าใช้แขนรัดเอวแล้วกอดแน่นๆ กระแทกนมจังๆ คงจะรู้สึกดีไม่น้อย หึหึ


เพี๊ยะ!!!


"ใครบอกของมึงสัสนัน น้องหวานของกูต่างหาก" ไอ้บี้ฟาดเข้าที่หัวไอ้นันเต็มๆ เลยครับ หัวแมร่งเกือบกระแทกกับโต๊ะหินอ่อนแน่ะ


"หุบปาก!!!" ไอ้ทีนตะคอกเสียงดึงจนผมนี่ต้องหันกับไปมองมัน


"เป็นเหี้ยอะไรของมึงว่ะไอ้ทีน แหกปากทำเหี้ยอะไร แล้วมึงบอกใครให้หุบปากว่ะ?" ผมถามขึ้นด้วยความสงสัย


"กูบอกพวกที่กำลังเห่าเมียกูในอนาคตนี่แหละ เหม็นน้ำลายไอ้สัส!!" ผมแมร่ง!! งงหนักดิครับ ใครเมียมันว่ะ กูเป็นเพื่อนมึงมานานกูยังไม่เคยเห็นซักคนเลยสัส!!


"ใครว่ะเมียมึง?" ไอ้บี้ถามต่อทันทีด้วยความเสือกล้วนๆ


"ก็น้องหว๊านหวานไง เมียกู....กร๊ากกก!!"


"ไอ้เหี้ย!!!" ผมสามคนประสานเสียงกันทันที แมร่ง!! หน้าด้านฉิบหาย  :jul3:


"เฮ้ย!!! พวกมึงหุปปาก น้องหวานเดินมาทางนี้ว่ะ" พวกผมแมร่งโคตรอัตโนมัติเลยครับ ยืดตัวตรงเสยผมปัดเสื้อช็อปกันใหญ่ ผมก็ทำตามพวกมันเฉยๆ หรอก ที่จริงผมไม่ต้องทำขนาดนั้นก็โคตรเท่ล่ะ


"สวัสดีค่ะ" น้องหวานคนสวยเดินเข้ามาทักทายพวกผมด้วยรอยยิ้มหวานๆ


"สวัสดีครับ เอ่อ.... น้อง...." ไอ้บี้หน้าหม้อทันที


"หวานค่ะ หนูชื่อหวานค่ะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงหวานๆ ตามชื่อน้องเขานั้นแหละครับ


"ครับ น้องหวาน สวัสดีครับ... พี่ชื่อ..." ไอ้บี้กำลังจะแนะนำตัวเองก็มีตัวเสือกตัดหน้าไปซะก่อน


"ทีนครับ พี่ชื่อทีนนะครับน้องหวาน" ไอ้ทีนยิ้มกริ่มก่อนจะหันไปยักคิ้วกวนตีนไอ้บี้ ผมนี่อยากขำก็ต้องเก็กหล่อก่อนครับ ไม่ได้ๆ เดี๋ยวหลุด


"ค่ะ พี่ทีน แล้วพี่....." เธอทำท่าเหมือนจะถามชื่อพวกผมทุกคนนะครับ


"พี่ชื่อนันครับ นี่ไอ้บี้แล้วก็นี่ไอ้มินครับ ไอ้พวกนี้มีแฟนหมดแล้วครับ ยกเว้นพี่คนเดียว "โสด" ครับ" ไอ้สาดดด.... มึงฆ่าเพื่อนทุกคนไอ้เหี้ยนัน น้องหวานก็ได้แต่ขำด้วยท่าน่ารักน่าหยิกอ่ะครับ ป๊าดด... จะหวานเหมือนชื่อป่าวว่ะ โคตรสงสัยเลย...


"น้องหวานอย่าไปเชื่อมันครับ พวกพี่โสดทุกคนยกเว้นไอ้นี่ครับ" แมร่ง!!! ชี้มือมาที่กูทำม้ายยย....


"จริงเหรอค่ะ?" น้องหวานถามขึ้นทันที


"แฮ่ะๆ คงงั้นมั้งครับ พี่ก็คุยๆ อยู่นะ" กูแถครับงานนี้ ไอ้ป๋าวันนี้ขอโสดซักวันแล้วกันนะ น้องเขาขาวว่ะ กร๊ากกก....


"ไอ้เหี้ยมิน กูจะฟ้อง....."



เพี๊ยะ!!!!



"ฟ้องอะไรครับเพื่อนบี้ กูแค่คุยๆ กันเฉยๆ ครับ มึงอย่าทำน้องเขาเข้าใจผิดซิครับ หื้ออ!!!" ผมฟาดเข้าที่ท้ายทอยมันจนหน้าทิ่ม ไอ้สาดด... วันนี้กูของโสดหน่อยดิว้าา.... ไอ้เพื่อนเลว!!!


"งั้นก็แสดงว่าพี่มินก็...." น้องหวานเธอยืนบิดทำท่าเขินโคตรน่ารักอ่ะครับ ใจละลายสาดดด...


"หึหึ น้องหวานเรียนคณะอะไรครับ?" ผมสานต่อทันที


"กูเซ็ง!!...." ไอ้ทีนนั่งลงแล้วขยี้หัวตัวเองอย่างขัดใจ ขอโทษทีว่ะเพื่อนเลิฟ มันผิดตรงที่กูเกิดมาหล่อเกินไป น้องเขาเลยห้ามใจตัวเองไว้ไม่อยู่ว่ะเพื่อน กร๊ากกก.....


"น้องหวานนั่งก่อนไหมครับ ใส่รองเท้าส้นสูงยืนนานๆ เดี๋ยวจะเมื่อยนะครับ" ผมผลักไอ้นันให้ถอยไปที่ม้านั่งอีกตัวทันที แล้วปัดม้านั่งที่ว่างข้างๆ ผมให้น้องหวานคนสวยครับ


"ขอบคุณค่ะ" เธอตอบก่อนจะหย่อนก้นงอนๆ ลงข้างผม


"น้องหวานเรียนคณะไหนครับ? ยังไม่เห็นตอบพี่เลยน้าา...." ผมถามต่อ


"หวานเรียนบัญชีค่ะ" เธอตอบ


"เรียนบัญชี คณะอยู่ห่างจากคณะพี่ตั้งไกลนิครับ แล้วนี่น้องหวานเดินมาทำอะไรแถววนี้ล่ะครับ มาหาเพื่อนรึเปล่า?"


"หวาน... เอ่อ.... พอดีหวานเดินมาเรื่อยๆ รู้สึกตัวอีกทีก็เดินเลยคณะมาแล้วอ่ะค่ะ"


"ให้พี่เดินไปส่งไหมครับน้องหวาน" ไอ้ทีนเสือกขึ้นมาทันที


"อ้าว!! พี่ก็นึกว่าน้องหวานมาหาพี่ซะอีกครับ" ผมส่งยิ้มหล่อละลายใจให้น้องเขาไปทีหนึ่ง น้องเขินยาวเลยครับ


"หวานก็เคยเห็นพี่มินหลายครั้งเหมือนกันค่ะแต่ไม่มีโอกาสได้เข้ามาทักทาย วันนี้เดินมาแล้วก็เลยแวะเข้ามาทักทายหน่อยนะค่ะ" ไอ้พวกที่นั่งฟังนี่ก็นั่งน้ำลายเยิ้มเลยครับ ไอ้ห่า!! กูนึกว่าหมาหิวกระดูก หึหึ แอบด่าเพื่อนตัวเอง


"แล้วเพื่อนๆ น้องหวานล่ะครับ ไม่มาด้วยเหรอ?" ไอ้บี้ถามขึ้น ตานี่แมร่งโคตรเป็นประกายอ่ะครับ


"เพื่อนหวานไปทานข้าวอยู่ค่ะ ช่วงนี้หวานไดเอทนะค่ะ หวานเลยเดินออกกำลังกายนะค่ะ นั่งอยู่เฉยๆ หวานรู้สึกเบื่อๆ ค่ะ" เอ่อ!! แดดเที่ยงนะครับน้องหวาน เป็นพี่ๆ ร้อนตายเลยครับ ผมได้แต่คิดในใจ


"งั้นพี่ว่า...."



ครืดดด..... ครืดดด.......


"ไอ้มิน โทรศัพท์มึงมีสายเข้าป่ะว่ะ กูหูไม่ค่อยดีว่ะ แต่โต๊ะแมร่งสั่นแรงชิบหาย ฮ่าๆๆๆ" ไอ้สัสทีน รู้ดีนะมึง ผมแมร่งอารมณ์เสียเลย ขัดเวลาจริงๆ เล๊ยยย.... อย่าให้รู้นะว่าใคร หึ่ม!!! ผมล้วงมือเข้าไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง หน้าจอโชว์หน้าไอ้ป๋าขึ้นมามือถือผมแทบหล่นอ่ะครับ


"เดี๋ยวพี่ขอตัวแป๊ปนะครับ" ผมยิ้มแล้วพูดบอกน้องหวานคนสวย


"อ่อ... ค่ะ" เธอตอบเสียงใส ผมเลยลุงขึ้นเดินออกห่างจากโต๊ะที่พวกผมนั่งมายืนคุยใต้ต้นไม้ใกล้ๆ ครับ


"โหลคร๊าบบ...."


("หึหึ ไหนบอกถึงแล้วจะโทรหาว่ะ?") ไม่ใช่ใครครับ ไอ้ป๋าของผมนั่นเอง


"เพิ่งถึงคร๊าบบ.... กำลังจะโทรหาพอดี แต่มึงโทรมาก่อนนะครับผม หึหึ"


("เนียนนะมึง ลืมก็บอก") ดูดิ่ รู้ทันผมอีก


"ป่าวลืมคร๊าบบ... กำลังจะโทรหาจริงๆ เนี๊ยะ จอดรถเสร็จยังไม่ทันได้นั่งเลย ไม่เชื่อเหรอว่ะ?"


("ให้มันจริง! แล้วนี่เพื่อนๆ มึงไปไหน ทำไมกูไม่ได้ยินเสียงพวกมัน?") ป๊าดดด... ไอ้ป๋ามึงเป็นโคนันเหรอครับ จับผิดกูหราาา....


"มันนั่งอยู่ที่โต๊ะเดิมหน้าคณะนั้นแหละ ก็เดินมาคุยกับมึงใต้ต้นไม้เนี๊ยะ รำคาญเสียงพวกมัน"


("ไหนมึงเรียกไอ้บี้มาคุยกับกูดิ๊") นั่นไง!! มันเริ่มกระบวนการตรวจสอบผมล่ะ


"เออๆ แมร่ง!! ตลอดอ่ะมึง!! แป๊ป!!"


("หึหึ.... มึงทำตัวน่าสงสัย") มันพูดครับ


"ไอ้บี้!!! มานี่ดิ๊!!!" ผมตะโกนเรียกไอ้บี้ครับ


"อะไรของมึง?!!" ไอ้ห่านี่ก็ตะโกนกลับมา แล้วเสือกไม่ลุกมาด้วยนะ ไอ้สาดดด....


"มานี่!! เร็วๆ อย่าให้กูต้องไปลากมานะสัส!!" ผมทำหน้าโหดใส่มันครับ มันบ่นงุ้งงิ้งๆ แล้วเดินมาหาผม ไอ้นันกับไอ้ทีนก็ป้อน้องหวานต่อไป น้องหวานเธอก็ยิ้มมาให้ผมเป็นระยะๆ ครับ


"อะไรของมึงว่ะ?" ไอ้บี้ทำหน้าขัดใจ


"เฮียมึงไง มันจะคุยกับมึง" ผมยืนโทรศัพท์ไปให้มันแล้วทำท่าปาดคอให้มันดู มันฉีกยิ้มกวนตีนใส่ผมก่อนที่จะรับโทรศัพท์จากผมไป


"สวัสดีครับเฮีย"


("เออ... พวกมึงทำอะไรกันอยู่ว่ะถึงไม่ยอมไปเรียนกัน นี่มันกี่โมงแล้วห๊ะ!!") เสียงไอ้ทิวแมร่งดังออกมาข้างนอกเลยอ่ะครับ


"กำลังจะไปครับเฮีย เฮียใจเย็นๆ ก่อนดิครับ ผมกลัวจนเยี่ยวจะราดแล้วเนี๊ยะ!!" ไอ้บี้ตอบหน้าถอดสีเลยครับ ผมนี่อยากขำนะแต่สงสารมันมากกว่าครับ


("ขึ้นเรียนกันได้แล้วนะพวกมึง!! แล้วเย็นนี้จะมาที่ร้านกูไหม?")


"ไปๆ ไปดิครับ เฮียเลี้ยงพวกผมใช่ป่ะ กำลังเปรี้ยวปากพอดีเลยครับเฮีย"


("เออ!! จะมาก็รีบมา ดูไอ้มินให้กูด้วย อย่าให้เกิดเรื่องนะมึง!!")


"คร๊าบบ.... ผมจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดครับเฮีย พวกผมจะดูแลมันเป็นอย่างดีเลยครับ"


"เออ!! ดีมาก ไหนเรียกมินมันมาคุยกับกูดิ๊"


"คร๊าบ... คืนนี้เจอกันครับเฮีย สวัสดีครับ" ไอ้บี้กราบลาไอ้ป๋าก่อนที่มันจะยื่นโทรศัพท์มาให้ผม ยกมือขึ้นมาลูบปากปอยๆ ก่อนจะแลบลิ้นแล้วเลียปากตัวเอง ไอ้ห่า!! แดกฟรีอีกแล้วซิมึง



พลั่ก!!!!  :z6:



"โอ๊ยย!!! ไอ้สัสมิน ถีบกู!!"


"หมั่นใส้ไอ้สัส!! แดกฟรีตลอด" ผมด่ามัน  :angry2:


"ฮ่าๆๆ ก็กูมีบุญ เพื่อนดี เหล้าดี ผัวเพื่อนโคตรดี กร๊ากกก..... ฮ่าๆๆ วันนี้แดกเหล้าฟรีโว๊ยย!!!" มันวิ่งหนีผมกลับไปที่โต๊ะเลยครับ แมร่ง!! น่าจะได้ถีบมันอีกซักทีว่ะ!!


"มิน...." เสียงไอ้ป๋าดังออกมาจากโทรศัพท์ ผมเลยยกขึ้นมาแนบหูทันที


"อืม... ว่า?"


"เลิกเรียนแล้วโทรหากูด้วยนะครับ ให้ไอ้บี้นั่งมาเป็นเพื่อนแล้วอย่าขับรถเร็วนะมึง!!"


"เออ!! รู้แล้ว!! สั่งจังว่ะ!!" ผมบ่น


"กูห่วงมึง อย่าทำให้กูห่วงนักได้ไหมว่ะ กูแมร่งทำธุระให้พ่อแทบจะไม่ได้เพราะห่วงมึงเนี๊ยะ!!" พอผมได้ฟังใจผมนี่วู๊บว๊าบเลยครับ มันรู้สึกดีแปลกๆ ว่ะ บอกไม่ถูก


"อืม... รู้แล้ว จะไม่ขับรถเร็วแล้วจะให้ไอ้บี้นั่งไปกับกูนี่แหละ มึงก็รีบทำธุระให้เสร็จแล้วจะได้ไปเจอกันที่ร้าน" ผมแมร่งพูดไปก็เขินแมร่งไปอ่ะครับ ไอ้ป๋าแมร่งชอบทำให้ผมเขินบ้าๆ บอๆ แบบนี้อยู่เรื่อยเลย


"อืม กูจะรีบไปทำธุระต่อล่ะ คิดถึงมึงนะแห้ง มึงคิดถึงกูไหมว่ะ?" ผ่าง!!!! ไอ้สาดดด.... กูเขินเป็นนะเว้ยย!!!


"เออ!! คิด ไปๆ ไปทำธุระของมึงได้ล่ะ กูจะได้เข้าเรียน" กูเขินนะเว้ย!!! แมร่ง!! ไม่รู้ว่ามีคนได้ยินป่าว


"คิดนี่คิดอะไรว่ะ? หึหึ"


"คิดถึงมึงไง แค่นี้นะกูจะไปเรียน!!" ผมแมร่งโวยวายอ่ะครับ ก็กูเขินมึงนะสาดด...


"ฮ่าๆๆๆ เออๆ กูคิดถึงมึงว่ะแห้ง รีบๆ มานะ กูอยากจูบมึงชิบหายเลยว่ะ!!"


"ไอ้หื่น!!! ตลอดอ่ะมึง แค่นี้!!" ผมเขินอย่างต่อเนื่อง


"คร๊าบบ รักแห้งนะ หวัดดีครับที่รัก"


"ไอ้ทิว!!... ไอ้!!" ผมไม่รู้จะด่ามันว่าอะไรดีอ่ะครับ คือคิดคำไม่ทัน กูเครียดดดด!!!!


"กูชอบเวลามึงเขินกูว่ะ เดี๋ยวคืนนี้กูจัดให้หนักๆ เลยครับ ข้อหาทำตัวน่ารักเกิ๊นน!!"



"ไอ้ทิว!! มึง!!....."  :m16: :angry2: :o8:



ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด.....




ผมแมร่งยังไม่ทันจะได้ด่ามันเลยครับ ไอ้ป๋ามันก็ชิ่งวางสายไปซะก่อน มึงนะมึง!! ทำกูเขินแล้วทิ้งกันไปกลางทางอย่างนี้เหรอมึง!! เดี๋ยวเจอแมร่งจะตบจูบซะให้เข็ด กร๊ากกก.... นี่กูคิดอะไรออกไปครับ อายว่ะ!!! พอผมตั้งสติให้เป็นปกติได้ผมก็เดินกลับไปหาพวกเพื่อนๆ ผมครับ


"ไงมึง โดนเฮียสอบสวนอ่ะดิ๊ ฮ่าๆๆ ไอ้อ่อน!!" ไอ้ทีนปากหมาทันที


"สัส!! ปากดีนะมึง กูคุยปกติเหอะ แล้วนี่น้องหวานกลับไปแล้วเหรอว่ะ?" ผมนั่งลงข้างไอ้นันครับ ไอ้ห่านี่ก็ทำหน้ายิ้มขำๆ กวนตีนโคตรๆ


"เออ!! กลับไปแล้ว ไปคุยกับผัวยังจะถามหากิ๊กอีกนะมึง กร๊ากกกก...."  :laugh:


"ไอ้สัส!! เดี๋ยวกูถีบ!!"  :z6: :angry2:


วันนี้เฮียเลี้ยงเหล้า หึหึ ไมมึงไม่บอกพวกกูว่ะ?" ไอ้นันถาม


"กูกำลังจะบอกแต่มันดันโทรมาก่อนเหอะ พวกมึงนี่เห็นของฟรีไม่ได้ต้องพุ่งเข้าใส่ บ้านพวกมึงไม่มีเงินว่างั้น แดกแล้วจ่ายมั่งก็ได้นะค่าเหล้าอ่ะ คงไม่ได้ทำให้บ้านมึงล้มละลายหรอกสัส!!" ผมต้องรักษาผลประโยชน์ให้ไอ้ป๋ามันใช่ไหมครับ


"โหหห.... ไอ้งก!! แค่นี้เฮียไม่สะเทือนหรอกสัส!! ค่าเหล้าแค่ไม่กี่พันเองไอ้ฟายย!!!" ไอ้บี้เสริมได้เหี้ยมากครับ


"ช่ายย!!! กูเห็นด้วยครับเพื่อนบี้" ไอ้ทีนก็อีกตัว


"เออๆ เลิกพ่นน้ำลายได้แล้ว!! ไปโว๊ย!! ได้เวลาล่ะ อาจารย์คนนี้แมร่งยิ่งโหดสาดด.... เข้าสายอีกกูว่าได้งานทำเพิ่มแน่สัส ป่ะๆ ไปเรียนเหอะว่ะ!!" ไอ้นันลุกขึ้นคนแรก แล้วพวกผมก็ลุกตามไปติดๆ ไม่อยากได้งานเพิ่งครับ ขี้เกียจทำส่ง หึหึ


เรียนไปก็ง่วงไปครับ อาจารย์สอนได้น่าสนใจมาก เรื่อยยยย..... ได้อีก ผมนี่โคตรอยากได้หมอนสักใบเลย กูจะหลับโชว์อาจารย์เลยงานนี้ ถ้าอาจารย์สอนอย่างนี้ผมว่าปล่อยให้พวกผมอ่านหนังสือดีกว่าไหมครับ แมร่ง!!! ตามหนังสือเป๊ะเว่อ!! พอกำลังจะหลับอย่างจริงจัง เสียงเคาะโต๊ะด้วยสันหนังสือก็ดังขึ้นจนผมนี่สะดุ้งเลยครับ


"เดือนหน้าส่งงานที่สั่งให้ครบทุกคนด้วยนะครับนักศึกษา ใครไม่ส่งมีผลตอนเกรดออกนะครับ เลิกคลาสครับ" แล้วอาจารย์ก็เดินหายไปอย่างไร้ร่องลอย ปล่อยให้ผมอ้าปากค้าง อาจารย์แมร่งสั่งงานตอนไหนว่ะ?



หลังจากได้งานมาแบบมึนๆ พวกผมก็เดินล่องลอยวิญญาณออกจากร่างไปยังรถสุดคลูของไอ้ป๋าครับ พวกผมหลังจากหมดคลาสก็กลับมาร่าเริงลันล้ากันสุดโต่ง เดินกอดคอหัวเราะกันอย่างบ้าคลั่ง สาวๆ เดินผ่านก็พาเห่าหอนไปตามประสานั้นแหละครับ ไอ้ทีนแมร่งเสือกได้เบอร์น้องแนนนี่เด็กคณะนิเทศอ่ะดิ๊ ผมนี่อยากจะอ้วกกับมุขเสี่ยวๆ ของมันที่ใช้จีบสาวครับ น้องแนนนี่ก็อายม้วนกลับบ้านไปนอนรอโทรศัพท์จากไอ้ทีนครับ ส่วนพวกผมก็แยกย้ายกันขึ้นรถใครรถมัน ไอ้นันไปรถไอ้บี้ส่วนไอ้ทีนไปรถผมตามคำสั่งไอ้ป๋าครับ


"เฮ้ย!! ไอ้มินมึงขับนำรถกูไปเลย เดี๋ยวกูขับตาม ไปทางลัดนะเว้ย เผื่อรถติด" ไอ้บี้ตะโกนบอกผม


"เออ!! ตามนั้น ตามกูมา โม๊ะๆๆ ฮ่าๆๆ" ผมกับไอ้ทีนหัวเราะลั่นรถเลยครับ ได้ยินเสียงไอ้บี้ด่าตามมาแว่วๆ แต่ผมไม่สนใจครับ หึหึ


"เฮ้ย ไอ้มิน เดี๋ยวข้างหน้ามีปั้มมึงแวะแป๊บดิ๊ กูปวดฉี่ว่ะ"


"ไอ้ห่า!! ทำไม่มึงไม่รู้จักเยี่ยวไว้ตามข้างทางอย่างที่เคยทำว่ะไอ้เหี้ยทีน!!"


"ไอ้เหี้ย!! กูไม่ใช่หมาไอ้สัสมิน!!"


"ฮ่าๆๆ เออๆ เดี๋ยวกูแวะให้ กำจู๋เล็กๆ ของมึงไว้ก่อน เดี๋ยวรถไอ้ทิวจะมีกลิ่นตุๆ หึหึ"


"ปากดีไอ้สัส!! นั้นๆ ข้างหน้าๆ เลี้ยวเลยมึง"


"รีบนะไอ้สัส อีกตั้งไกล รอแป๊ป" ไอ้บี้ก็ขับรถตามผมมาติดๆ ครับ พวกผมขับกันไม่เร็วมาก เดี๋ยวไอ้ป๋าจะบ่นครับ ผมขี้เกียจฟังอ่ะ


"แมร่ง!! ข้างหน้ารถติดไรว่ะ?" ผมบ่นขึ้นมาครับ เพราะข้างหน้ารถค่อยๆ ผ่อนความเร็วลงเรื่อยๆ บางคันที่อยู่ข้างหน้าก็จอดเรียบร้อยล่ะ เพราะรถไปต่อไม่ได้ครับ เหมือนกำลังติดอะไรซักอย่าง ผมเลยผ่อนความเร็วลดลงแล้วเหยียบเบรคครับ


"เฮ้ย!! รถเป็นเหี้ยไรว่ะ?" ผมเหยียบเบรคแล้วรู้สึกแปลกๆ อ่ะครับ เหมือนรถมันจะไม่ผ่อนตามที่ผมเหยียบเบรคครับ


"เป็นไรว่ะ?" ไอ้ทีนหันมาถามทันที  :hao4:


"แปลกๆ ว่ะ เหมือนรถจะไม่หยุดว่ะ!!"


"เฮ้ยย!! จริงดิ๊ มึงลดเกียร์เลยไอ้มิน ค่อยๆ ชะลอรถแล้วตบไฟเข้าข้างทางเลยมึง!!" ไอ้ทีนแมร่ง!! กูตกใจมึงไอ้ห่า ผมก็พอรู้ครับว่าควรทำยังไง แต่ตอนนี้ผมจะตกใจเพราะมันพูดเนี๊ยะแหละ ผมลดเกียร์แล้วชะลอรถจอดเทียบตามที่ไอ้ทีนบอก มองดูกระจกหลังก็เห็นรถไอ้บี้ผ่อนตามครับ ผมปล่อยรถไหลไปเรื่อยๆ จนรถจอดสนิท ดีนะครับที่วันนี้รถไม่เยอะเท่าไหร่ ดีที่เลือกมาทางลัดและยังไม่ได้เข้าไปโซนรถติดครับ



"รถเป็นไรว่ะ?" ไอ้ทีนถาม


"ไม่รู้ว่ะ กูเหยียบเบรคแล้วมันแปลกๆ เหมือนรถจะไม่หยุดว่ะ หรือกูคิดมากไปว่ะ" ผมหันไปทำหน้างงใส่ไอ้ทีน ไอ้ทีนก็งงแดกตามผมครับ


"เอาไงต่อว่ะ?"


"ลงไปดูก่อนแล้วกัน"


"เออๆ ไอ้บี้เดินมาพอดีเลย"



ก๊อก ก๊อก ก๊อก...


ไอ้บี้เคาะกระจกข้างไอ้ทีนครับ ไอ้ทีนก็เปิดประตูทันที


"พวกมึงจอดทำไมว่ะ?" ไอ้บี้ถาม


"รถเป็นไรไม่รู้ว่ะ พวกกูเลยกะจะจอดดู" ไอ้ทีนตอบ ผมเปิดประตูเดินอ้อมไปยืนข้างรถ ก้มๆ เงยๆ ดูก็มองอะไรไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ครับ เพราะตรงที่ผมจอดค่อนข้างมืดครับ


"เป็นไงว่ะ?" ไอ้นันเดินเข้ามาก้มตามแล้วถามผม


"ไม่รู้ว่ะ มองไม่ค่อยเห็น" ผมตอบมันไป


"เอาไงต่อมึง จะขับต่อเหรอว่ะ?" ไอ้บี้เดินเข้ามาถาม ไอ้ทีนก็เดินตามมาสมทบครับ


"คงไม่ขับต่อว่ะ มึงมีเบอร์ใครที่พอจะมาลากรถให้ได้ป่ะว่ะ?" ผมถามเพื่อนผม


"มี เพื่อนพี่กูเอง เขาเปิดศูนย์ซ่อมรถครบวงจรนะ เดี๋ยวกูโทรแป๊ป" พูดจบไอ้บี้ก็เดินออกไปโทรศัพท์หาเลยครับ



หลังจากโทรตามรถลากเรียบร้อยแล้วก็รอประมาณครึ่งชั่วโมงรถลากก็มาถึง ผมให้เบอร์โทรพี่เขาไป บอกพี่เขาเช็คเบื้องต้นให้ก่อนแล้วจะเอาเข้าศูนย์พรุ่งนี้ ตอนนี้ต้องรีบไปให้ไอ้ป๋าเห็นหน้าก่อน เดี๋ยวมันจะโวยวายครับ ผงเดินไปขึ้นรถไอ้บี้แล้วขับตรงไปร้านไอ้ป๋าทันที พอถึงร้านไอ้เก่งกับเด็กที่ร้านก็วิ่งมาทักทายผมยิ่งกว่าเจ้าของร้านอีกครับ



"สวัสดีครับคุณมิน นายอยู่ห้องทำงานครับ" ไอ้เก่งให้ข้อมูลโดยที่ผมไม่ต้องถามเลยครับ


"เออ ขอบใจ" แล้วพวกผมสี่คนก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของมันทันทีครับ


แกร๊ก.....


"ช้านะมึง!!" ไอ้ป๋าของผมเงยหน้าขึ้นมามองเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผมอ่ะครับ


"สวัสดีครับเฮีย..." พวกเพื่อนๆ ผมรีบทักทายเฮียรักของมันครับ


"รถเสีย...." ผมตอบมัน แล้วเดินไปนั่งลงบนโซฟาครับ


"รถใคร?" มันถามต่อ


"มึงมึงอ่ะครับ?" ไอ้ป๋าขมวดคิ้วทันที


"เสียได้ไงว่ะ? เมื่ออาทิตย์ที่แล้วกูเพิ่งให้ไอ้เก่งเอาไปเข้าศูนย์เช็ครถมานะ" งงดิครับ ก็มันน่าจะเสียจริงๆ นะมึง ตีนกูมันบอกว่ารู้สึกอย่างนั้น


"ไม่รู้ว่ะ!! แต่ขับแล้วรู้สึกแปลกๆ"


"แล้วเสียเมื่อไหร่? ทำไมไม่โทรบอกกู" พวกเพื่อนๆ ผมก็นั่งฟังกันนิ่งเลยครับ มองผมทีมองเฮียมันที


"ตอนจะมาที่ร้านเนี๊ยะแหละ ให้พี่ที่รู้จักกับไอ้บี้มาลากให้" ผมบอกมัน


"แล้วรถอยู่ไหน?" มันถามต่อ


"อยู่ร้านเพื่อนพี่ไอ้บี้" ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ


"ทำไมมึงไม่โทรบอกกูมิน?"


"ก็....." ผมกำลังจะตอบเสียงโทรศัพท์ผมก็มีสายเข้าครับ



ครืดดด..... ครืดดด.....



"แป๊ป! กูรับโทรศัพท์ก่อน" ผมพูดบอก


"สวัสดีครับ"


("เอ่อ... นี่เบอร์น้องมินใช่ไหมครับ?")


"ใช่ครับ...." ผมตอบ


("พี่โชคเองนะ ที่น้องให้พี่ไปลากรถมาเช็คให้นะครับ")


"อ่อครับ รถผมเป็นอะไรรึเปล่าครับพี่?"


("ก็เป็นอ่ะน้อง น้องไปมีเรื่องอะไรกับใครบ้างรึเปล่าช่วงนี้?") ผมขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ฟังทำถาม




"พี่หมายความว่าไงครับ?"



("คืออย่างนี้นะน้อง.....")



TBC.


โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
:L2: :L2: :L2: :L2:



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0

ออฟไลน์ sweetyswtcou

  • R.Chek SwtCou
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 155
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ท่าทางรถจะถูกตัดสายเบรคไหมคะเนี่ย? ดีไม่ดีน้องหวานอาจจะเป็นนกต่อเข้ามาคุยกับพวกมินเพื่อดึงความสนใจให้คนร้ายก็ได้นะคะ เพราะตอนมารถก็ยังดีๆ อยู่เลยนี่นา :really2:

รอเฉลยความจริงตอนหน้าจ้า ^^

ออฟไลน์ Yara

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
มินโดนตัดสายเบรครึป่าว

ออฟไลน์ meepooh2499

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กล้ามากมาล้วงคองูเห่าแบบป๋าทิว

ออฟไลน์ ยอดมนุษย์ขนมปัง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1

ออฟไลน์ makone

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 296
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ค้าง :katai1: :katai1:
เป้าหมายมินหรือทิวกันเนี่ย  :hao4: มินเพิ่งโดนรถชนเองนะ แล้วนี่รถทิวก็ดันมาเสีย
ใครมันกล้ามายุ่งกับผัวเมียคู่นี้ว่ะ
ถ้าจะไม่รู้ซะแล้วว่านรกทีจริง o18

ออฟไลน์ alt1991

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
มรสุมเข้าแล้วอิป๋าอารักขาน้องมินด่วนนน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด