หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ( รั ก ) ล อ บ | P. 1 22/4/58 ● E P. 3

[Akikojae]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

[Akikojae]

สารบัญ

INTRO
EP. 1
EP. 2
EP. 3

[Akikojae]

INTRO


ผมเป็นเด็กจรจัด มีคนเก็บผมมาเลี้ยงตอนผมยังเด็ก
เขาให้ผมเรียกเขาว่า 'คุณ'
แต่เขาอายุมากกว่าผมตั้ง 12 ปี
ตอนที่เขาเก็บผมมาเลี้ยง ผมอายุประมาณ 5 ขวบ
ผมไม่แน่ชัดว่าเขาเก็บผมมามีจุดประสงค์อะไร
รู้แค่ว่าพอผมเริ่มเข้า มัธยมปลาย
ผมเริ่มเรียนรู้เซ็กส์จากเขา
ผมไม่ได้เป็นฝ่ายถูกเสียบหรอกนะ
ผมเป็นฝ่ายทำให้คุณครางใต้ร่างผม
เขาชอบมาคลอเคลียเวลาผมทำการบ้าน แล้วเราก็มีอะไรกัน

ครั้งแรกของเราเริ่มขึ้นเพราะคุณหึงผมกับเพื่อนในห้อง
เขาร้องไห้แล้วนอนกอดหมอนแน่น
ผมเองรู้สึกผิดเลยปีนขึ้นไปเพื่อปลอบเขา ให้เขาหยุดร้อง
ตอนนั้นผมน่าจะอยู่มอสี่ เขาเองทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
พอเขาหยุดร้อง เขาก็ลูบหน้าผมแล้วจูบมาที่ริมฝีปาก
ผมใจเต้น ตัวสั่นเพราะแรงปราถนา
คุณบอกว่าไม่เคยคิดจะทำแบบนี้กับผม
แต่ผมเองที่พยายามเล้าโลมเขาโดยเลียนแบบจากหนังอย่างว่าที่แอบดูกับเพื่อนที่โรงเรียน

คุณแปลกใจที่ผมทำเป็น แต่เขาก็ไม่ถาม
พอเสร็จคุณก็นอนกอดผม คุณรักผมมาก
คุณบอกว่าผมเปรียบเสมือนหัวใจของคุณ
คุณไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ คุณเองก็เคยเป็นเด็กจรจัดมาก่อน
แต่ตอนนี้คุณมีเงินแล้ว ตั้งแต่วันที่คุณเก็บผมมาเลี้ยง
คุณบอกว่าเหมือนคุณได้มีชีวิตใหม่

คุณไม่เคยเล่าเรื่องที่บ้าน หรือ เรื่องพ่อแม่ให้ฟัง และผมก็ไม่ได้อยากรู้
เราอยู่กันมานานจนตอนนี้ผมจบมอหกและเตรียมขึ้นปีหนึ่ง
คุณบอกว่าตอนนี้เขามีเงินในบัญชีเจ็ดหลักแล้ว และผมก็ดีใจกับความพยายามของเขาด้วย

คุณน่ารักมากจนผมมักอดใจไม่อยู่
ร่องรอยทำรักบนตัวคุณช่างมากมายเหลือนับ
ผมเป็นวัยรุ่นที่ความต้องการทางเพศพุ่งสูง
บางวันคุณบอกเหนื่อยจนหลับไป แต่ผมก็ลักหลับคุณจนได้

เราอยู่กันอย่างมีความสุขจนวันนึงที่คนชื่อ กิจ เข้ามามีบทบาทในชีวิต
เขาเป็นคนที่ช่วยเหลือคุณไว้ตอนที่คุณไม่เหลือใคร
คุณเล่าให้ฟังว่าเขาชอบคุณและมันจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าไปอยู่ที่บ้านเขา


คุณเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันที่เราเข้าบ้านหลังนั้นไป
คุณให้ผมเรียกเขาว่า คุณอา เพราะคุณบอกคนชื่อกิจว่าผมเป็นหลายที่มาอาศัยด้วย
ผมไม่ค่อยเข้าใจในตอนแรก จนถึงตอนที่ผมจะไม่ได้นอนกับคุณอีก
คุณต้องนอนกับอากิจ เขาให้ผมเรียกแบบนี้
คุณต้องนอนกับมัน ทั้งๆที่ผมต่างหากที่เป็นคนที่คุณรัก

ผมเริ่มเกเรทำตัวเปลี่ยนไป จากที่เคยเรียนดีๆผมกลับตกในเทอมแรก
คุณทำงานหนักขึ้น พอกลับบ้านมาเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย
ผมคิดถึงคุณ อยากนอนกอด อยากให้คุณคลอเคลียเหมือนเคยแต่ไม่ได้อีกแล้ว


บางทีผมควรจะตัดใจ จนกระทั่งวันที่อากิจต้องไปดูงานต่างประเทศ
วันนั้นผมไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งสิ้น ผมคิดถึงร่างกายเร่าร้อนของคุณเหลือเกิน
และหลังจากนั้นมาเราสองคนก็ลักลอบเอากันแทบทุกคืน โดยที่อากิจ หรือ คนในบ้านต่างไม่มีใครรู้

อยากลองแต่งดราม่าดูบ้าง
เปลี่ยนวิธีการเขียนด้วย ไม่ถนัดแต่จะลองดู อิอิ
เรื่องสั้นมาอาทิตย์ล่ะครั้งนะคะ กร๊ากก
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

[Mouse2U]

ปวดตับกันเลยทีเดียว
บุญคุณทดแทนเป็นอย่างอื่นก็ได้นะคะคุณ
รอตอนต่อไปจ้า~

[mukmaoY]

โอ้วววโดนจายย

[sirin_chadada]

เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

[❣☾月亮☽❣]

โอ้ว ดราม่าหรอกเหรอ   

[hormonesyj]

น่าสนใจดี

[AMMY★]

อยากอ่านเยอะกว่านี้

[boonpa]

จะไหวมั๊ยเนี่ยเรา สงสัยต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าไวั

[lollita]

รอค่ะ   

[BeeRY]

จะเสียน้ำตากี่ลิตรนะ คุณดูน่าสงสารจังเลย

[hembetaro]

เพิ่งแวะเข้ามาอ่าน   

[Akikojae]

"คุณครับ" ผมเรียกคุณที่นั่งตรวจทานงานที่บริษัทอากิจ วันนี้อากิจไม่อยู่ ไปดูงานที่ต่างประเทศ
ผมกับคุณอยู่บ้านกันสองคนไม่นับรวมคนใช้ ซึ่งก็ไม่ได้มายุ่งอะไรกับพวกผมอยู่แล้ว
"ครับ" คุณตอบ แต่ไม่ได้หันมาหา เหมือนเขากำลังตั้งใจดูงานมากเกินไป
"คุณจ๋าา .. เค้าคิดถึงคุณจังเลย" ผมเปลี่ยนมานั่งซ้อนหลังคุณไว้ ใช้มือลูบไปที่หน้าท้องน้อยที่ช่างบางเรียบไม่มีแม้กระทั่งส่วนเกิน ผมวนเล่นไปเรื่อยๆ คนตรงหน้าก็ไม่ได้ห้ามปราม
"คิดถึงทำไมครับ เราก็อยู่ด้วยกันทุกวัน" คุณพูดออกมาหน้าตาเฉย
ผมชักมือกลับ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
"ถึงจะอยู่แต่ก็แค่ในบ้านหลังเดียวกัน .. ไม่ใช่ในห้องเดียวกัน .. หรือว่าเตียงเดียวกันสักหน่อย ..
รู้ไหมว่าเจไม่มีความสุขเลย .. ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่"
ผมพูดขึ้นเสียงที่ประโยคท้าย บางทีมันก็หงุดหงิด จะทำอะไร อยากได้อะไรก็ต้องรอ
ผมอยากนอนกับคุณ ทำไมมันจะต้องเอาตัวคุณไปด้วย
"แล้วเจจะให้คุณทำยังไง คุณก็เหนื่อยนะ คุณทั้งต้องทำงาน ดูแลคนในบ้านอีก เจอยากได้อะไรเจก็บอกสิ"
คุณหันมาตัดพ้อ แต่มันไม่ได้ทำให้ผมเดือดน้อยลงเลย
"เจอยากเอาคุณ เจไม่ไหวแล้ว นานแล้วนะที่เจไม่ได้ทำกับคุณ" ผมพูด ลูบต้นขาอ่อนเบาๆ ผมอยาก
ผมอยากเข้าไปในนั้นใจจะขาด เสียงครางอ๊ะอื้อที่เคยได้ยิน ตอนนี้เปลี่ยนไปร้องให้อีกคนฟังแล้ว
"คุณขอโทษ บางทีคุณก็ไปหาเจไม่ได้" คุณยื่นมือมาลูบหน้าที่เริ่มมีหนวดเคราขึ้นของผม
เขาตามใจผมเสมอ แม้ว่าจะเป็นการแอบทำ
"ตอนนี้เจทำได้ไหม" ผมถาม เลื่อนมือขึ้นไปที่ขาอ่อนด้านในสุด เขี่ยนิ้วกับขอบชั้นในสีเทาอ่อน
น่ารัก ตรงนั้นของคุณน่ารักจนผมอยากจะกระชากกางเกงลงมาทั้งหมด แล้วหยอกล้อกับมันจนคุ้นเคย
"คุณก็คิดถึงเจ แต่ว่าคุณให้รอบเดียวนะ เดี๋ยวต้องทำงานต่อ" คุณพูดดึงมือผมไปที่เตียง เขาปลดกระดุมเสื้อตัวเอง แล้วค่อยๆถอดกางเกงออกทั้งตัวนอกตัวใน


ความร้อนจากการเล้าโลมทำให้ผมหมดความอดทน ผมช่วยเบิกทางที่คับแน่นช้าๆ
คับแน่นขนาดนี้แสดงว่าคุณก็ขาดมานาน
นิ้วสองนิ้วกำลังเข้าออกช่องทางที่ภายในตอดรัดแน่น
อีกมือกำลังชักรูดแก่นกายสีสดให้คนตรงหน้า แค่เริ่มตรงส่วนปลายก็มีน้ำใสๆปริ่มออกมาแล้ว
คุณนอนครางเอามือจิกมาที่แขนผม สีหน้าเขาแดงก่ำ ตาปรือ หายใจหอบสั่นไหว
ผมครอบครองแก่นกายหวานด้วยอุ้งปากผม ใช้ลิ้นไล้เลียย้ำที่ส่วนหัว คุณสอนผมให้ทำแบบนี้ คุณชอบให้ผมใช้ปากบรรเลงเพลงรักให้ บางวันเขาไปรับผมที่โรงเรียน ตลอดทางขากลับ ผมจะเป็นคนทำรักให้คุณ ผมชอบมาก เวลาคุณครางไปขณะขับรถ ไม่รู้สิ มัน เสียวจนแทบแตกเองอ่ะ
"อ๊ะ .. ที่รักเข้ามาเลยได้ไหม .. คุณไม่ไหวแล้ว" คุณครางอือผลักหัวผมออก แค่สองนิ้วคงไม่พอสินะ
"ได้สิครับ" ผมบอก คุณรู้หน้าที่รีบเขยิบมาดึงกางเกงผมลง ส่วนแข็งชูชันโดยไม่ต้องสงสัย ปากเล็กๆครอบลงมาแล้วรูดด้วยความเร็วเหมือนกระหาย ผมส่งนิ้วไปเล่นที่เม็ดอกสีชมพูเพิ่อไม่ให้เสียเปรียบ
คุณผละออกมาเล่นพวงไข่ของผมก่อนจะรีบลงไปนอนอ้าขากว้าง
สวย สีช่องทางรักของคุณสวยจนผมไม่อยากละสายตา
ผมจ่อความใหญ่โตที่ตึงแน่นแข็งขืนเส้นเลือดใกล้จะแตกไว้ที่เนื้อด้านนอกที่กำลังเต้นตุบๆรอการสอดใส่
ใช้ส่วนปลายถูผ่านขึ้นลงในขณะที่คนที่นอนอยู่ครางเสียว บิดตัวไปมา แอ่นบั้นท้ายขึ้นลงตามแรงถู
"อ๊ะ .. เจ็บ .. อย่าเพิ่งเข้าหมดนะ" เพียงแค่ดันส่วนหัวเข้าไปก็ถูกคนใต้ร่างร้องห้าม ผมพยายามทำตาม ปล่อยให้คุณได้ผ่อนคลายกล้ามเนื้อที่เครียดเกร็ง รัดแก่นกายผมแน่น ไม่ยอมให้ขยับ
"ไหวหรือยังครับ" ผมโน้มลงไปจูบริมฝีปาก จูบข้างแก้ม และปลายคาง
คุณพยักหน้ารับ ผมจึงค่อยๆดันเข้าไปจนสุด
"อ่า .. อ๊ะ .. อ๊ะ" ร่างกายสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ช่วงที่เสียดสีกันร้อนระอุ เหมือนกำลังจะเผาไหม้ ผมเร่งแรงกระแทกยิ่งขึ้นเมื่อร่างกายคุณร้องขอ คุณผ่อนแรงเกร็งให้ผมเข้าไปได้ง่ายเมื่อสัมผัสได้ว่าส่วนนั้นของผมต้องการลึกกว่านี้ เราไม่ต้องเอ่ยปากพูดสิ่งที่ต้องการด้วยซ้ำ ระยะเวลาที่ผมอยู่กับคุณมามันนานจนความเข้าใจกันและกันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต แต่เพราะมีบางคนนี่แหละ ที่ทำให้ชีวิตคู่ของเราสองคนเปลี่ยนไป


"ว่าไงคะคนดี พี่ไม่อยู่ เราไม่เหงาใช่ไหม" แล้ววันที่ผมไม่อยากเจอก็มาถึง เมื่อคุณบังคับให้ผมมารับอากิจที่กลับมาจากต่างประเทศด้วยกัน ทันทีที่ก้าวออกมา เขาก็เข้าสวมกอดคุณของผมทันที หึ คิดถึงมากสินะ
"เหงาบ้างครับ แต่งานล้นหัวเลยไม่ค่อยเหงา" คุณตอบน้ำเสียงน่ารัก เอนหัวซบบ่าแกร่ง ผมยืนมองด้วยสายตาเบื่อหน่าย ไม่รู้ต้องแสร้งทำเป็นไท่รู้สึกอะไรไปอีกนานแค่ไหน
"เจล่ะ อาซื้อของฝากเจ๋งๆมาให้เราด้วยนะ" เขาเอื้อมมือใหญ่ๆมาขยี้หัวผม และนั่นทำให้ผมเอี้ยวหัวหลบมือเขาพัลวัน ผมทำหน้ามุ่ย แต่เขากลับหัวเราะให้ผม
"ไปกันเถอะ อยากพักจะแย่" อากิจพูดแล้วจูงมือคุณเดินนำไป ผมได้แต่เดินตามมาเงียบๆ ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้รู้สึกเจ็บ ภาพที่พวกเขาหยอกล้อกัน ภาพที่คุณของผมถูกคนตัวโตกว่าหอมเข้าที่ขมับ


"คุณกิจจะรับอะไรเพิ่มไหมคะ" เด็กรับใช้ในบ้านทักขึ้นเมื่ออากิจวางส้อมจากแตงโมชิ้นหนา
"ไม่ล่ะ แค่แตงโมก็อิ่มแล้ว อ้าว เจ กินไปนิดเดียวเอง" เขาทักเมื่อเห็นข้าวในจานของผมยังเหลืออยู่ คุณเหลือบมองผมเล็กน้อย เขาดูกังวล แต่คงไม่กล้าพูดอะไร ผมรู้ ผมงี่เง่าเอง เราคุยกันเข้าใจแล้วตอนจะย้ายเข้ามา ว่าผมจะมาอยู่ในฐานะอะไร แล้วเขาสองคนอยู่ในฐานะอะไร
ผมผิดเองแหละที่รักคุณมาก ผมรับไม่ได้ที่คุณต้องมีเขาอีกคน
"ผมขอตัวนะครับ พอดีปวดหัวนิดหน่อย" ผมพูดตาไม่ได้มองใคร รีบลุกจากเก้าอี้แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้อง ผมรีบอาบน้ำ ชำระล้างสิ่งสกปรกในหัวออกไป บางทีผมเองแหละ ที่ไม่ยอมปล่อยวาง


ก๊อก ก๊อก


"แฮะแฮ่ม ไหนคนป่วยของคุณ ปวดหัวจริงหรอครับ" คุณเคาะห้องก่อนจะเปิดเข้ามา ผมทราบครับว่าเขาเป็นห่วง ผมรู้ว่าเขาจะต้องมา เลยจงใจที่จะไม่ล็อคประตู
"ตัวไม่ร้อน แสดงว่าป่วยการเมืองใช่ม้า" เขาแตะตามเนื้อตัวผม ตอนนี้ผมนั่งหน้าบึ้งพิงหัวเตียงอยู่ ผมใส่เสื้อกีฬาแขนกุดกางเกงขาสั้น ร่างกายผมออกแนวนักกีฬา มีกล้ามไม่หนามากให้คุณไว้กัดเล่น
"งอนอะไรอีกครับ ไม่งอนน้าาา" คุณปัดผ้าห่มออก ขึ้นมานั่งทับตักผมไว้ สองแขนโอบรอบคอผม แม้เขาจะสามสิบแล้ว แต่ทุกส่วนของเขาราวเด็กยี่สิบต้นๆ หอม หวาน เหมือนเด็กน้อยแรกแย้ม
"มันกลับมาแล้ว" ผมพูดในลำคอ อันที่จริงไม่ได้อยากพูดออกไป
"อย่าเรียกเขาว่ามันสิ คุณบอกกี่ครั้งแล้ว" คุณทำหน้าดุ ก็ผมไม่อยากเรียกเขาว่าอานี่
"เอาล่ะๆ อย่างอแงเลยนะ เราน่ะขึ้นมหาลัยแล้ว ควรจะคิดได้แล้วว่าควรทำตัวอย่างไรจึงจะเหมาะสม" คุณพูดสอนคำเดิมๆ ปากแนบชิดที่ริมฝีปากผม
"นอนกับเจนะ" ผมโพล่งคำที่ไม่น่าพูด เพราะรู้อยู่แล้วว่าคงจะไม่มีทางเป็นไปได้
"นอนไม่ได้ แต่จะเข้ามาดูบ่อยๆ บอกกิจแล้วว่าเจไม่ค่อยสบาย คืนนี้อยากทำอะไรก็ทำ เดี๋ยวคงจะอดยาวเป็นอาทิตย์" ผมขบกรามแน่น แต่ก็ถือว่าคุณอนุโลมให้มากแล้ว คืนนี้ผมคงได้เสพความหวานจากร่างกายของคุณอีกคืน หลังจากนี้คุณก็ต้องกลับไปเป็นของอากิจทั้งอาทิตย์ หรือจนกว่าเราจะหาเวลาตรงกันได้ แต่มันช่างยากเหลือเกิน ผมก็คงได้แต่เหงาต่อไป


TBC.

หายไปเดือนนึงต้องกราบขออภัยค่ะ ยุ่งมากจริงๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น อาจจะมาหลายตอน แต่ตอนละไม่มาก
สนุกหรือเปล่าบอกด้วยนะคะ แต่งไม่ค่อยเก่งเลยแบบนี้
แล้วพบกันใหม่ค่ะ

[Mouse2U]

คุณบอกเจว่า 'ให้เจทำตัวให้เหมาะสม' แต่การที่คุณมานอนกับเจเป็นครั้งคราวแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่ 'เหมาะสม' แล้วใช่ไหมคะเนี่ย?? ทั้งๆ ที่คุณก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น.. เจจะเอาแต่ใจตัวเองก็ไม่แปลกเลยค่ะคุณ

...แอบถามหน่อยนะคะ จะไม่กลายเป็นสามพีใช่หรือเปล่าเอ่ย?? รอตอนต่อไปจ้า~ ^^

[BlueCherries]

 

งงกับคุณ มีอากิจแล้วแต่ก็ยอมเจ

แล้วตอนแรกที่มีอะไรกับเจเพราะอ้างว่าเป็นเพราะเจเริ่มก่อน......

งงกับฮิมดีแทเ งี้ถ้าคุณกิจรู้ความจริงขึ้นมาจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย

[mukmaoY]

คุณร้องไห้เรื่องเจ
แล้วไม่คิดหรือว่าเจเศร้าแค่ไหนเรื่ิงคุณ

[hormonesyj]

บีบหัวใจเว่อ สงสารเจอ่ะ

[AMMY★]

เหตุผลของคุณคืออะไร สงสารเจว่ะ ต้องมาเจออะไรแบบนี้ 

[Akikojae]

สองอาทิตย์เข้าไปแล้วที่อากิจพาคุณไปดูงานต่างจังหวัด
เป็นโรงงานของอีกคน แต่เขาก็ต้องพาคุณไปด้วย
คุณโทรมาทุกคืนก่อนผมจะนอน เขาโทรมาถามความเป็นไปและบอกคิดถึงผมเสมอ
มันน่าจะดีใจสินะ แต่ทำไมผมกลับไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด
มันออกแนว .. น่าสมเพชมากกว่า
อาทิตย์แรกผ่านไป .. จนมาถึงอาทิตย์ที่สอง
ผมนั่งรอแล้ว รออีก รอทุกวันจนผมเริ่มท้อ
ทั้งๆที่ผมควรจะรู้ได้แล้วว่าผมกับคุณไม่มีทางเป็นไปได้ แต่จะให้ทำอย่างไรล่ะในเมื่อผมรักคุณมาก
รักหมดใจจริงๆ

"มึงจะมัวแต่มานั่งคิดถึงเขาทำไมวะ กูพามึงมาเที่ยวเพื่อให้มึงผ่อนคลายนะเว้ย"  เสียงเพื่อนผมไอ้ทิวโวยวาย
"กูคิดถึงคุณว่ะ" ผมยกเหล้ากระดก เป็นคืนที่สามที่ผมเริ่มไม่อยากอยู่บ้าน เลยออกมาตระเวนราตรี
"ไอ้ห่า เค้ามีผัวแล้วนะเว่ย" ไอ้สัสทิวพูดขึ้น
"ไอ้เหี้ย กูนี่แหละผัวคุณ ไอ้นั่นมันชู้ มึงไม่รู้อะไรหรอก"
ผมด่า หลังๆออกแนวเพ้อด้วยซ้ำ ใช่ คุณเป็นของผม ของผมคนเดียว
"ไอ้ควายเอ้ย" ไอ้ทิวผลักหัวผมเอนลงไปนอนบนโซฟาร้านเหล้า
ผมไม่มีแรงจะลุกด้วยซ้ำ เมาเพราะรักแม่งเจ็บจริงๆ

"ทิวหวัดดี เที่ยวอีกแล้วนะ" เสียงหวานแหบดังขึ้นไม่ไกล แต่ผมไม่ได้ลืมตามอง
"เออ พาเพื่อนมาเที่ยวอ่ะบีม มันอกหัก" ไอ้ทิวพูด
ผมรีบด่ามัน "ฆวย"
"โห ดูเมาได้ที่นะ เรานั่งด้วยสิ พอดีเพื่อนกลับก่อนอ่ะ เดินหาคนนั่งด้วย เจอทิวพอดี"   
"ได้ๆ นั่งข้างไอ้เจมันแหละ ฝากเพื่อนเราแปปนะ ไปห้องน้ำหน่อย" ไอ้ทิวพูด ผมนอนพิงโซฟาหลับตาไม่อยากสนใจใคร
"นายชื่อเจใช่ป่ะ" เสียงหวานถาม ผมแค่พยักหน้า
"อกหักไม่ตายหรอกนะ เราก็เพิ่งโดนทิ้งเหมือนกัน หึ ผู้ชายแม่งเลว" ผมค่อยๆลืมตาขึ้น มองหน้าคนพูด
ใบหน้าหวาน ทาคิ้วและตาพังค์ ตัวเล็กแต่น่าจะแสบเอาเรื่อง ในชุดแขนกุดเอวลอย เดฟดำรัดเซอร์ๆ

"ชื่อบีมใช่ป่ะ" ผมถาม เขาหันมามองผมสักพักก็พยักหน้าแล้วดื่มเหล้าต่อ
"เราไม่ได้อกหักหรอก แค่เป็นตัวสำรองเท่านั้นเอง" ผมพูด กระดกเหล้าเข้าปาก
"หน้าตาก็ดี ทำไมไม่หาคนใหม่" บีมพูด ไขว่ห้าง จิบเหล้าเบาๆ
"ไม่ได้ว่ะ รักจริงๆ" ผมตอบ หัวเราะให้ความมั่นคงบ้าบอของตัวเอง
เป็นเพราะมีคุณตั้งแต่เด็กๆ ผมเลยรักเขา รักเขามากจริงๆ
"นายมันบ้าดีนะ" บีมพูด ส่งเสียงหัวเราะเยาะผม แน่สิ เป็นใครก็ต้องสมเพชผมทั้งนั้นแหละ
"ขอบคุณ" ผมบอกขำๆ หลังจากนั้นเราก็นั่งดื่ม นั่งคุยกันสามคน จนจะตีสองนั่นแหละ ถึงได้กลับกัน

"นายนี่มันตัวหนักจริงๆเลย" ผมเมาแล้ว และเสียงที่พูดไม่ใช่เสียงทิวแน่ๆ
"อยู่นิ่งๆได้ไหมเล่า จะเช็ดตัวให้" รู้สึกเหมือนมีใครกำลังถอดเสื้อผ้าผมออก เขาเช็ดตามหน้า เรื่อยลงมาตามตัว
"คุณ .. คุณใช่ไหมครับ" ผมคว้าตัวคนนั้นมากอด พรมหอมที่แก้มนิ่ม แม้กลิ่นจะต่างกัน แต่มันก็ให้ความรู้สึกดีไม่น้อย
"นี่! ปล่อยก่อน คุณบ้าอะไรเล่า เจ!" เสียงหวานพูด พยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอด
"เจรักคุณนะ" ผมพร่ำเพ้อ จับหน้าของอีกคนมาใกล้ๆ แล้วฉกชิงความหวานจากริมฝีปากเขา
คนด้านบนพยายามผลักอกผม แต่ผมไม่ยอมยังคงละเลียดชิมภายในริมฝีปากนั้นจนคนตัวเล็กสั่นเทา และยอมผมในที่สุด
"แฮ่กๆ จูบเก่งเป็นบ้านะนายเนี่ย" เสียงหวานชมตอนที่ผมผละออก
ผมพลิกตัวเขาลงด้านล่าง ผมกลายเป็นคนขึ้นคล่อมเสียเอง
คนตัวเล็กช่วยผมถอดเสื้อออกจนหมด ผมเองก็พยายามถอดเสื้อคนใต้ร่างออกเหมือนกัน
"อ่า .. อ๊ะ .. หวังว่าตอนเช้านายจะไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียวหรอกนะ" คนใต้ร่างพูด
หลังจากนั้นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก็คือเสียงครวญครางเพราะความสุขสมที่ผมมอบให้
ผมคิดถึงคุณ คิดถึงร่างกายของคุณ
แม้ว่าร่างที่ผมกอดก่ายทั้งคืนจะเป็นคุณหรือไม่ แต่มันก็ช่วยให้ผมรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย

"อืม ตื่นแล้วหรอ" ผมค่อยๆกระพริบตาขึ้น เสียงที่ได้ยินเหมือนกระซิบอยู่ข้างหู
ความขบเมื่อยและปวดตัวทำให้ผมต้องนิ่วหน้า แต่ความรู้สึกโล่งก็ทำให้ผ่อนคลายไม่น้อย
"หิวหรือเปล่า เดี๋ยวบีมสั่งข้าวมาให้" คนตัวเล็กพูดแล้วจูบมาที่หน้าอกผม
"เมื่อคืนเรา .." ผมพูดกุมขมับเมื่อความทรงจำเมื่อคืนหวนกลับมา คนที่ผมมีอะไรด้วยไม่ใช่คุณ แต่เป็นบีม
"ไม่เป็นไร เราไม่คิดอะไรมากหรอก" บีมพูดแล้วลุกเดินไป
ผมมองตามคนที่อยู่ในกางเกงในตัวแพงตัวเดียวเดินออกไปกดโทรศัพท์
พอสังเกตุดีๆแล้วบีมขาวมาก ขาเรียว ก้นกลมเด้ง หุ่นดีกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก
ห้องบีมเหมือนเป็นคอนโดแพงๆ เพราะห้องกว้างและตกแต่งดีมาก
"สั่งแล้ว อาบน้ำก่อนป่ะ ไป อาบพร้อมกันเลย" ผมไม่ได้ปฏิเสธ จะว่าไปผมยังมึนๆอยู่
เรากอดจูบกันในห้องน้ำ บีมใช้ปากช่วยผมอีกรอบก่อนจะออกมาแต่งตัวกัน
ผมไม่ได้รู้สึกกับบีมเกินเพื่อน แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าเซ็กส์กับบีมก็สุดยอดเหมือนกัน

"ไม่รังเกียจหรอที่ใช้ปากให้เรา" ผมถามตอนที่นั่งกินข้าว
"ไม่อ่ะ ของเจสะอาด เราพิสูจน์มาแล้วทั้งคืน" ผมอึ้งเล็กน้อยกับคำตอบ
คุณเองยังไม่เคยใช้ปากให้ผมเลย ผมรู้ว่าเขาอาจจะไม่ชอบ แต่บางทีผมเองก็ต้องการมัน
"อื้อ แล้วจะกลับบ้านเลยป่ะ" บีมถาม เท้าเราพันกันอยู่ใต้โต๊ะ
"แปปนะ" ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่บีมช่วยชาร์จแบตให้ เปิดดูก็พบว่ามีประมาณสิบสายที่ไม่ได้รับ
เป็นสายเข้าของคุณทั้งหมด


"หายไปไหนมาทั้งคืนเลยเจ" เสียงดุแทรกเข้ามาทันทีที่รับสาย
"เจมานอนกับเพื่อน ขอโทษนะครับ เมื่อคืนเมามากกลับไม่ไหว"
"อืม เป็นห่วงมากนะรู้ไหม คิดถึงด้วย อีกสองวันจะกลับแล้วนะ"
ไม่รู้ทำไมผมถึงยิ้มออกมาได้
"ครับ แล้วเจอกัน" ไม่อยากพูดเรื่องของคนอื่น แค่คุณจะกลับมา ผมก็รู้สึกดีใจแทบบ้า


คุณวางไปแล้ว ผมเดินกลับไปที่โต๊ะกินข้าว
"จะกลับหรอ" บีมถาม ผมมองหน้าเขา มองดีๆตอนที่ไม่มีอายไลน์เนอร์ เขาก็น่ารักดีนะ หน้าใสจนเลือดฝาดขึ้นเลย
"ขออยู่อีกคืนได้ไหม" ผมถาม บีมยิ้มกว้างทันที
"ได้สิ เราอยากไปสวน เจไปเป็นเพื่อนเรานะ" ผมพยักหน้า วันนี้ผมขอมีชีวิตของตัวเองก่อนที่จะกลับไปพบกับความจริงที่ไม่อยากเจอ
หวังว่าคุณจะเข้าใจเจนะ


TBC.

ไม่มีสามพีค่ะ

[question09]

 

[BlueCherries]

ไม่มี 3P

........

คาดว่าคุณคงเลือกคุณอากิจ

 

เดากันต่อไป

[mukmaoY]

เอาบีมเนี่ยแหละ เคะในสเป็คเลย
แก่นๆแต่เรียบร้อย 

[Mouse2U]

เจลองเปิดใจรับบีมเข้ามาบ้างก็ดีน้าา.. ^^
เพราะไม่แน่เจอาจจะเข้าใจผิดไปเองก็ได้ว่ารักคุณแบบ 'คนรัก' ทั้งที่ในความจริงแล้วอาจเป็นเพียงแค่ 'ความผูกพันธ์' ที่สำคัญดูเหมือนคุณจะเอนเอียงไปทางอากิจมากกว่าเสียด้วยสิ 

[hormonesyj]

มีตัวแปรแล้ว หวังว่าบีมจะช่วยเจได้นะ

[AMMY★]

ชอบบีมอ่ะ น่ารักดีนะ จะมาช่วยเจให้หลุดพ้นใช่มั้ย

[hembetaro]

เป็นบีมจะดีกว่านะเจ คุณมีผัวแล้วก็ปล่อยเขาไปเถอะ

ความรู้สึกของเจอาจเป็นความรู้สึกของลูกเป็ดที่เห็นสัตว์ตัวแรกหลังฟักออกมาจากเปลือกไข่หรือเปล่า

  

[Akikojae]

"เจก็รู้ว่าคุณงานเยอะ คุณมาหาเจทุกวันไม่ได้ แต่เจก็ไม่น่าเที่ยวทุกวันขนาดนี้ เจมีอะไรหรือเปล่า" คุณถามมาในสาย พอกลับมาคุณก็อยู่ได้แค่สามวัน เราแทบไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวกันด้วยซ้ำ คุณก็ต้องไปกับอากิจอีกแล้ว ผมเซ็งๆเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ส่วนมากจะไปนอนห้องบีม นานๆจะกลับมาบ้านที สงสัยจะมีคนรายงานเรื่องผมให้คุณฟัง

"เจเหงา เจไม่มีคุณ เจก็ออกไปหาเพื่อน" ผมตอบปลายสาย คิดถึงเขาจะบ้าตาย
"เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย ไม่ได้นอกใจคุณใช่ไหม" เขาถามผม นั่นสินะ นี่มันเรียกนอกใจหรือเปล่า แล้วที่เขาทำล่ะ คืออะไร
"เพื่อนเจนี่แหละ คุณ เมื่อไหร่คุณจะกลับ"
"อีกสองวันครับ รอคุณนะ คราวนี้กลับไปก็อยู่บ้านยาวเลย คุณคิดถึงเจนะ เจล่ะคิดถึงคุณไหม"
"เจคิดถึงคุณครับ รีบกลับมานะ" จะให้บอกไหมว่าคิดถึงมากขนาดไหน คุณไม่รู้หรอกว่ามันมากพอที่จะทำให้คนๆนี้เหมือนตายทั้งเป็น

"คุณของนายจะกลับมาแล้วหรอ" บีมที่อยู่ในห้องด้วยเดินถือน้ำฝรั่งมาให้ ผมวางสายไปแล้ว
"อีกสองวัน" ผมตอบ รับแก้วน้ำมา
"อืม" บีมเพียงแค่ตอบรับ แล้วนั่งลงข้างๆ ดูทีวีไป ผมดีใจนะที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับผม ผมไม่อยากดึงใครมาเจ็บด้วยอีกแล้ว
"บีม ขอบคุณนะ" ผมบอก วางแก้ว แล้วเอนกายนอนไปบนตักบีม ตักนุ่มๆก็ทำให้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนกัน
"ไม่เป็นไรเลยเจ บีมยินดีช่วยเจเสมอนะ" เขาใช้มือบางลูบหัวผม จนผมแทบเคลิ้มหลับ ความรู้สึกสุดท้ายคือสัมผัสจากปากนิ่มที่แตะลงมาบนหน้าผาก .. เขาไม่ได้คิดอะไรกับผมจริงๆใช่ไหม

"ขอเหล้าอีก" ผมบอก บีมชงเหล้าให้ผมเพิ่ม วันนี้ผมออกมาเที่ยว พรุ่งนี้คุณจะกลับแล้ว
"แก้วนี้ก็พอแล้วนะเจ" บีมส่งเหล้ามาให้ ผมรับมา พร้อมกอดเอวบีมเข้ามาใกล้
"คืนนี้เจนอนห้องบีมนะ พรุ่งนี้บีมจะได้ปลุกเจ" ผมบอก หอมแก้มขาวหลายที อยู่กับบีมแล้วสบายใจ ไม่ต้องคอยระแวงชายอื่น
"คืนนี้บีมจะอ้าขาให้เจทั้งคืนเลยล่ะ" เขาพูดยั่วยวนแล้วลูบมาที่เป้าผม หึ ถ้าผมมีแรงน่ะนะ

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า" เสียงร้องสุดท้ายเมื่อคนใต้ร่างปลดปล่อยน้ำขุ่นสีขาวออกมา
ผมกระแทกอีกสามสี่ทีก็ปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในตัวบีม
"เจลุก ไปอาบน้ำก่อน" บีมดึงผมจนเราเข้ามาในห้องน้ำ ใช้เวลาไม่นานเราก็ขึ้นมาอยู่บนเตียง
"ลีลาดีเหมือนเดิมนะเจ ถ้าคุณของนายยังอยู่แล้วเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่"
บีมถามผม นอนซบอยู่ในอ้อมกอดผม
"เอาไว้ถ้าเราออกมาได้ เราจะโทรหานะ" ผมพูด หลับตาในความมืด
"ถ้าเจไม่มีใคร เจยังมีเรานะ" บีมพูดชะโงกมาหอมแก้มผม ผมก็หอมบีมคืน เราต่างคนต่างต้องการแค่คนแก้เหงา ไม่ได้อยากครอบครอง
เป็นคุณต่างหากที่ผมอยากครอบครองเขา และเขาเองก็อยากครอบครองผมเหมือนกัน

"เจอยู่ไหน ทำไมเมื่อคืนไม่นอนบ้าน" ผมสะดุ้งทันทีที่รับโทรศัพท์ ตอนนี้เที่ยงแล้ว ผมตื่นสาย
"เจมานอนกับเพื่อน เมื่อคืนเจแฮงค์" ผมพูด รีบเอากางเกงมาใส่ บีมยังนอนอยู่บนเตียง
"ทำไมทำตัวแบบนี้อีกแล้ว รีบกลับมาเลยนะเจ!" คุณเริ่มโกรธแล้ว เขาไม่ชอบที่ผมทำตัวไร้สาระไปวันๆ แต่ผมเบื่อนี่ อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำ
"เจ.." บีมลืมตาขึ้นมามอง
"นอนต่อไปเถอะ เดี๋ยวเจกลับแล้ว" ผมบอก หยิบกระเป๋าเงินก่อนจะเดินไปที่ประตู
"แล้วมาหาบีมอีกนะ จุ๊บ" บีมวิ่งเนื้อตัวเปล่าเปลือยมาหอมแก้มผม ผมก็หอมแก้มบีมคืนแล้วรีบลงมาโบกแท็กซี่กลับบ้าน

"คุณ" ผมเปิดประตูห้องมาก็ต้องตกใจเมื่อคุณนั่งอยู่บนเตียง พร้อมข้าวของมากมาย
"ไงตัวดี เที่ยวจนโทรมเลยนะ" คุณเพ่งสายตาตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมโทรมจริงๆแหละ หนวดเคราเฟิ้ม
"จุ๊บ คิดถึงคุณนะ" ผมเดินเข้าไปกอด แล้วหอมแก้มคุณซ้ำๆ คุณย่นคอหนีเพราะจั๊กจี๋
"ครับ คิดถึง ทุกถุงในนี้เป็นของเจนะ เสื้อผ้าที่คุณซื้อให้เอามาใส่ด้วย หืม กลิ่นเหล้าทั้งนั้นเลย ไปอาบน้ำเถอะ"
คุณไล่ผม ผมใส่เสื้อผ้าเมื่อคืนน่ะครับ กลิ่นเหล้าเลยยังอยู่
"อาบให้เจหน่อยสิ น้าาา" ผมอ้อน เอาหนวดถูไถไปที่หน้าเขา คุณไม่ได้ผลักไส แค่หัวเราะ สั่งให้ผมล็อกห้อง แล้วก็เข้าไปในห้องน้ำพร้อมผม
"หนวดเคราเนี่ย ถ้าคุณไม่อยู่เจก็โกนเองบ้างสิ" คุณบ่นแต่ก็ยอมใช้ที่โกนโกนให้ผม บรรจงโกนอย่างเบามือ สายตาที่ตั้งใจทำให้ผมหลงใหล ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
"เสร็จแล้ว (จุ๊บ) อื้อ อย่าแกล้งสิ เปื้อนหมดแล้ว" ผมแกล้งจุ๊บปากเขา ครีมเลยเปื้อนปากคุณด้วย น่ารัก เหมือนแมวน้อย
"อาบน้ำกะเจนะ" ผมกอด ไซร้ซอกคอขาว ไม่อยากห่างคุณไปนานๆเลย
"ไม่เอาหรอก คุณเพิ่งอาบตอนกลับมาถึง เดี๋ยวคุณรอด้านนอก เจรีบอาบนะครับ จุ๊บ"
คุณปฏิเสธ หอมแก้มผมหนึ่งที ก่อนจะเดินไปล้างหน้าแล้วออกไปจากห้องน้ำ
ผมรีบอาบน้ำ สำรวจตัวเอง พอไม่มีหนวดเคราสภาพก็ไม่ดูโทรมมากมาย โทรมไม่ได้ครับ เดี๋ยวคุณไม่รัก

"เมื่อกี้มีเพื่อนเจโทรมานะ แต่ไม่ได้บอกอะไร" ผมรีบรับโทรศัพท์มาดู ดีนะที่ไม่ได้เซฟเบอร์บีมไว้ ไม่อย่างนั้นเป็นเรื่องแน่
"โทรกลับสิ" คุณพูดจ้องผมธรรมดา เป็นผมเองที่ร้อนตัว กลัวคุณจะรู้เรื่องผมกับบีม
"คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เจอยากอยู่กับคุณนานๆ อยากกอดคุณทั้งคืน" ผมเดินไปล้มตัวลงกอดเอวคุณไว้แน่น จะมีใครที่ทำให้ผมรักได้ขนาดนี้
"คุณขอโทษนะ ที่จริงคุณก็ไม่ได้อยากไปหรอก แต่กิจบังคับน่ะ" คุณพูดลูบหัวผมไปเรื่อยๆ
"แล้วเขาอยู่ไหน" ผมถาม ทำไมอากิจไม่กลับมาด้วย
"เขายังต้องดูงานต่อ คุณเลยรีบขอกลับมาก่อน คุณคิดถึงเจ" คุณพูด ทำให้ผมต้องเงยหน้าไปมองคนที่ผมรักที่สุด
คุณพูดจริงใช่ไหม
ไม่ได้พูดเพราะแค่อยากเอาใจหรอกนะ

"เจรักคุณนะ" ผมพูด ค่อยๆถอดเสื้อผ้าคุณออก เนื้อตัวขาวสะอาด ตอนนี้ดูเหมือนมีอะไรผิดแปลกไป
"นี่มันรอยอะไร! คุณ!" ผมตวาดลั่น เมื่อร่องรอยตามเนื้อตัวเหมือนไม่ใช่คุณคนเดิม
ที่ซอกคอมีรอยกัดเขียวช้ำ และตามเนื้อตัวมีรอยช้ำเต็มไปหมด
"ไม่มีอะไร" คุณพยายามดึงเสื้อปิด แต่สู้แรงผมไมืได้
"ไม่มีได้ไง มันทำอะไรคุณ ทำไมมันซาดิสแบบนี้!" มันไม่ใช่รอยดูดแบบที่เห็นทั่วไป รอยมันน่ากลัวมาก คงไม่ใช่การทำรักธรรมดา
"ไม่มีอะไร .. ฮึ่ก . จริงๆ .. คุณยอมเขาเอง .. เขาไม่ได้ทำอะไร" คุณร้องไห้ คุณร้องไห้เพราะมัน
"เจจะไปฆ่ามัน! มันอยู่ไหน เจจะไปตามล่ามัน!" ผมโวยวายพยายามลุกออกจากเตียง แต่คุณกอดผมไว้ ร้องไห้บอกให้ผมหยุด พูดไม่ให้ผมไป
"ถ้าคุณไม่ยอม คุณก็ไม่ได้กลับมาหาเจ ไม่เป็นไรนะ คุณไม่เป็นไร คุณคิดถึงเจ คุณต้องกลับมา"
ผมทรุดตัวลงกอดคุณไว้แน่น พอเห็นคุณสะอึกสะอื้นน้ำตาผมก็ไหลลงมาเอง
คุณยอมให้มันซาดิสใส่เพราะมันไม่ยอมปล่อยให้คุณกลับมาหาผม
ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ผมไม่อยากอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกับมันแล้ว
ผมอยากพาคุณไป ไปไกลๆ ที่ไหนก็ได้ ที่ๆมีแค่เราสองคน

"นอนพักนะครับคุณของเจ" ผมจัดท่าให้คุณนอนดีๆ คุณขดตัวเข้าหาผม ตัวยังสั่น มีเสียงสะอื้น
"เจจะปกป้องคุณเองนะ เจรักคุณนะ รักมาก คุณคือคนสำคัญที่สุดของเจ" ผมกระซิบจูบลงไปที่ขมับแผ่วเบา สงสารเหลือเกิน
ไม่คิดว่าคุณจะทำเพื่อผมขนาดนี้
แล้วผมจะทำไงต่อไปดี ผมจะช่วยคุณอย่างไรดี!


TBC.

[Mouse2U]

...

เหมือนคุณกำลังจับปลาสองมืออยู่เลย ถ้าการอยู่กับอากิจมันเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องทำ คุณช่วยทำใจแล้วปล่อยเจไปได้ไหมคะ??

[mukmaoY]

อะไรกันนนนน