หัวข้อ: # Accident Lovely อุบัติรัก...พ่อลูกอ่อน # 14/10/58 พิเศษ 3 รามี่+พัฒน์ p.51

[B52]

จะชอบหรือเกลียดไม่รู้ ที่แน่ๆถ้าเจอเสน่ห์เด็กทั้งสองคนต้องรักต้องหลงแน่ๆ

[❣☾月亮☽❣]

   คนเขียนชอบซาดิสเหรอ เราไม่ใช่มาโซนะ
ลุ้นๆ

[agava1313]

หนีไม่รอด 55+

[Mouse2U]

น้องอันเดรสอยากเจอคุณย่าเหรอคะ? รีบส่งเสียงร้องเรียกเชียวน้าา~

[Malila]

ไม่เอามาม่าน้าาา. แบบนี้กำลังน่าร้ากกก

[SakeiooSakei]

ค้างงงงงงง
พ่อผักกับลูกผักน่ารักกกก
อันเดรธก็น่ารักกกก
แต่พ่ออันเดรธน น่าตืบ
ขอร้องอย่าดราม่าา
รอตอนต่อไป

[mukmaoY]

เอามาม่าแบบพอให้รู้ว่ากำลังกินมาม่าก็ได้  อย่าถึงกับร้องไห้เลยน้า  สงสารเด็กๆ

[่KEI_jry]

เอามาม่านิดๆหน่อยๆพอหอมปากหอมคอ ไม่ต้องเยอะมากก็ได้ค่า เดี๋ยวท้องอืด

ชอบแบบน่ารักๆ กุ๊กๆกิ๊กๆกันอย่างนี้ น่ารักดีค่ะ

[บูมเบส]

มาต่อคืนนี้เถอะผมจะรอนะ แต่อย่าดราม่ามากเลยเดี๋ยวคนอ่านหายหมดเอากลางแบบตอนนี้นะดีแล้วครับ

[Lucifer77]

คุณปู่คุณย่า!!~

[ชัดเจนกาบ]

ถ้ามาม่าหนักผมก็ขอบายถึงจะเสียดายแต่ก็ไม่ชอบอยู่ดี แถมปล่อยให้ค้างอีกตั้งหาก

[Shonteen]

ฉันเกลียดเธออออออออออออออแม่โซอึน______มาต่อให้ไวเลยน้าาาาาาาาาาา ได้โปรดดดดดด

[4559]

สนุกนะแต่สั้นไป

[koikoi]

ต่อ

[โซ อึน]

แอบดูอยู่ไม่ไกลเลยคร้าาา คนอ่าน8000ก็เลยมาแบบเบาๆ

แล้วจะมากระซิบว่า
คนเขียนไม่ชอบกินมาม่าเจ้าค่า
เลยจะมาบอกว่าเรื่องนี้ไม่มีมาม่าให้อืดท้องแน่นอน
มีแต่ผัก555+
ไม่เขียนมาม่าคร่าา เหนื่อยจิตเจ้าค่ะเวลาเขียนมาม่า
เรื่องนิกะมาแบบมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง




ตอนที่ 7 คุณย่าขี้บ่น


      จากความเดิมตอนที่แล้วกุ้ยช่ายอุ้มอันเดรสแล้วให้ตั้งโอ๋เดินตามไปหลบอยู่ที่ระเบียง เพราะได้ยินเสียงเถียงกับอยู่หน้าประตูห้อง
      แสดงแดดอ่อนๆยามเช้าพาดผ่านร่างของทั้งสาม ใบหน้าขาวเหงื่อตก ที่ต้องมาหลบๆซ่อนๆเหมือนเมียน้อยหลบเมียหลวงอะไรประมานนั้น แขนที่อุ้มอันเดรสก็โยกไปมาไม่ให้อันเดรสงอแง ส่วนตั้งโอ๋ก็ยืนเกาะชายเสื้อ ดวงตากลมโตตั้งคำถามปากเล็กกำลังจะอ้าแต่คนเป็นพ่อยกมือทำสัญญาณให้เงียบ ตั้งโอ๋จึงเอามือตะครุบปากตัวเองนิ่ง

      ด้านในห้องนอนได้ยินเสียผู้หญิงโวยวาย ตัวกุ้ยช่ายเองก็สงสัยทำไมต้องซ่อน แต่ทำไงได้พ่อตัวดีคงมีเหตุผลที่ให้เขาหลบหลบซ่อนแบบนี้


      “แว๊ แว๊ แว๊


      กุ้ยช่ายสะดุ้งจู่ๆอันเดรสน้อยก็ร้องให้งอแง ตากลมโตจ้องมองประตูระเบียงพลางเดินถอยหลัง แขนก็เขย่าไปมาปลอบประโลมหมีน้อยในอ้อมแขน พอก้มดูก็ตกใจ มดแดงตัวใหญ่เกาะอยู่บนแก้ม กุ้ยช่ายรีบปัดมดตัวโตออก เผยให้เห็นรอยแดงเป็นจ้ำ
 
      ไม่ทันเสียแล้ว ประตูระเบียงเปิดผ่าง ร่างของหญิงต่างชาติสูงวัยปรากฏ ใบหน้าสวยตามวัยดูจะอารมเสียไม่น้อย เบื้องหลังของเธอคือพ่อตัวดียืนทำหน้าตาเหรอหราบอกบุญไม่รับ

      “นี่มันอะไนกันเนี่ย”เธอวีนเสียงดัง

      “อะ เอ่อ”กุ้ยช่ายอึกอัก ไม่รู้จะพูดยังไงดี

      “แล้วเด็กนี่ใคร”หันไปตามลูกชาย

      “เอ่อ คือ”คนถูกถามอึกอัก

      “ไหนส่งมานี่สิ”แม่ของมาตินพูดพลางรับเด็กมาจากกุ้ยช่าย ส่วนตั้งโอ๋ตอนนี้ยืนหลบอยู่หลังพ่อโผล่แต่หัวมามองตาปริบๆ


      
      หญิงสูงวันอุ้มอันเดรสหมีน้อยแกว่งไปมาปลอบประโลม จนหายร้อง แต่แผลที่แก้มยังไม่หายจาง

      “เอ่อ แม่”คนตัวโตเรียก

      “ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ว่าลูกแก หน้ายังงี้จะลูกใครได้”พูดจบก็เดินหนีลงชั้นล่างของบ้าน มาตินหันมามองหน้ากุ้ยช่ายขอความเห็น
      กุ้ยช่ายก็พยักหน้าให้มาตินตามคุณแม่ลงไป ส่วนตัวเองจะไปยุ่งก็ใช่เรื่อง เลยรออยู่ในห้องนอนแขกเงียบๆกับลูกชาย ใจรู้สึกแย่ลึกๆ เหมือนลูกสะใภ้หลบแม่สามี คิดแล้วก็ปวดหัวแทนพ่อตัวดีที่ไม่รู้ตอนนี้เป็นอย่างไร



      “จ๋าฮับ คนเมื่อกี้เค้าเปนใคนเหยอฮับ”ตั้งโอ๋ถาม

      “คนเมื่อกี้เค้าเป็นแม่ของคุณลุงครับ ตั้งโอ๋อย่าดื้อนะครับรู้มั้ย”กุ้ยช่ายหันไปตอบลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆพลางลูบหัว



      ด้านล่าง

      “อ่าวคุณ ไปอุ้มเด็กที่ไหนมา”พ่อของมาตินถามภรรยาของตนที่จู่ๆอุ้มเด็กทารกลงมาจากชั้นบนของบ้าน

      “คุณก็ดูเอาสิ ว่าลูกหลานใคร”ภรรยาส่งอันเดรสน้อยให้สามี พอสามีได้รับ ก็สำรวจเด็กน้อยในอ้อมแขนถึงกับหัวเราะร่วน

      “ฮ่าฮ่า เอาจนได้เจ้าลูกตัวดี”คนเป็นพ่อไม่ถือสา กลับหัวเราะชอบใจวีรกรรมของลูกชาย สำเนาถูกต้องจริงๆ

      “นี่คุณเอาแต่ให้ท้ายไง ฉันว่าแล้วสักวันมันต้องเป็นแบบนี้ ฉันบอกแล้วให้มันแต่งงานกับลูกสาวของผู้ว่าอันโตนิโอก็ไม่เอา แล้ว
เป็นไงล่ะ ลูกใครหลานใครก็ไม่รู้”คนเป็นภรรยากอดอกหันหลังให้สามี

      “แม่”มาตินนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเรียก

      “ไม่ต้องมาเรียกฉัน แกนะแก จะบ้าตาย แอบไปมีลูกมีหลานตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แล้วไม่คิดจะบอกฉันสักคำ ต้องให้ฉันมารู้เอง
ใจคอแกนี่นะ นี่แกยังเห็นฉันเป็นแม่แกอยู่มั้ยห่ะ มาตี้”แม่ของมาตินยกพัดขึ้นมาโบก มือก็ล้วงยาดมขึ้นมาสูด

      “คุณก็ ปล่อยลูกไปเหอะ ผ่านแล้วให้ผ่านไป ดูสิเจ้าตัวเล็กน่ารักเหมือนคุณเลย”พ่อมาตินพูดพลางยิ้มเล็กยิ้มน้อยกับอันเดรส

      “หึ จะไม่น่ารักเหมือนฉันได้ไง ก็ฉันเป็นย่านิ พอเลย เอามาให้ฉันอุ้มบ้าง”คนที่อ้างตัวเป็นคุณย่าแย่งหลานมาอุ้ม



      แล้วเวลาผ่านไปสักพักใหญ่เรื่องราวทั้งหมดก็ถูกสารภาพจากปากของมาติน แต่ท่าทีของคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่มีทีท่าจะโกรธ
อะไรมากมาย แค่ตกใจมากกว่า

      “แล้วหลานฉันชื่ออะไร”คุณย่ามือใหม่ถาม

      “อันเดรสครับแม่Andresที่แปลว่านักรบ”มาตินตอบยิ้มกริ่มออกมาได้เมื่อเห็นว่าพ่อแม่ของตนไม่โกรธเคืองเขามากนัก

      “อืมชื่อมีความหมายดี คล้องกับแกดีMartinez แปลว่าเทพเจ้าแห่งสงคราม พอมีสงครามก็มีนักรบ เอ้อ มานี่สิหลานปู่”พูดจบก็ตีเนียนจะแย่งหลานออกจากอกของภรรยา

      “นี่คุณ ปวดหลังอยู่ไม่ใช่รึไง ฉันอุ้มเองอย่ามายุ่ง ตั้งแต่โตมาฉันก็เพิ่งเห็นมันฉลาดก็คราวนี้ล่ะ แล้วเด็กคนนั้นที่อยู่ข้างบนล่ะ”แม่ของมาตินถาม

      “อ่อ คนนั้นเขาจะมาเป็นผู้ช่วยผม แล้วก็จะมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้ผมด้วย แล้วอีกอย่างเขาไม่เด็กแล้วนะครับแม่ อายุ24แล้ว”

      “งั้นแกขึ้นไปชวนเขามาทานข้าวด้วยกันสิ ฉันเอาข้าวใส่ปิ่นโตมา อยู่หลังรถแน่ะ”

มาตินก็หายขึ้นไปข้างบนสักพักก็กลับลงมาตามมาด้วย กุ้ยช่ายที่อุ้มตั้งโอ๋ตามมา กุ้ยช่ายปล่อยตั้งโอ๋ลงยืนแล้วยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองคนอย่างนอบน้อม

“หวัดดีฮับ คุณปู่คุณย่า”ตั้งโอ๋เอาบ้างยกมือไหว้โดยที่ไม่ต้องให้กุ้บช่ายสอนเลย

“ไหว้พระเถอะลูก ไหนเจ้าตัวเล็กมาให้ย่าดูไกล้ๆสิช่ารักน่าชังเชียว”ว่าเสร็จก็หันไปฝากหมีตัวน้อยกับสามี ตอนนี้เจ้าตัวเล็กนอนดูดนมไปเสียแล้ว

ส่วนตั้งโอ๋ก็เดินต้วมเตี้ยมเข้าไปหา คุณแม่ของมาตินอุ้มเจ้าตัวอ้วนขึ้นนั่งแล้วหันมาบอก

“มาตี้ ไปหยิบปิ่นโตหลังรถมาสิจะได้ทานข้าวกันเสียที”แม่มาตินหันมาสั่งลูกชาย

“เดี๋ยวผมไปช่วย ตั้งโอ๋อย่าดื้อนะครับ”

กุ้ยช่ายเดินตามมาตินไปช่วยยกปิ่นโตเข้าครัวแล้วจัดใส่จาน ความเงียบเข้าปรกคุม จนกุ้ยช่ายทนไม่ไหว

“นี่คุณ พ่อแม่ของคุณยังไม่รู้เหรอว่าคุณมีลูก”

“จะให้รู้ได้ไงเล่า อีกอย่างจะเอาเวลาที่ไหนมาบอก ท่านสองคนอยู่ที่สเปน เนี่ยสงสัยว่าพึ่งจะกลับมา ใครจะรู้ว่ามาเร็วขนาดนี้”มาตินบ่นพลางกระแซะเบียดมาใกล้

“แล้วก็ไม่บอก ผมหัวใจจะวายตาย”กุ้ยช่ายอดบ่นไม่ได้

“นี่”มาตินกระซิบ

“อะไร แล้วจะมาเบียดทำไมเดี๋ยวกับข้าวก็หกหรอก”กุ้ยช่ายถอยหนีโยกหน้าหลบจมูกโด่ง

“นี่”เสียงทุ้มกระซิบเบา

“อะ อะไร”กุ้ยช่ายถามเมื่อหลบไม่พ้น ใบหน้าคมเข้ามาใกล้ ลมหายใจร้อนผ่าวปะทะใบหูจนขนแทบลุก

      มาตินสูดลมหายใจเข้าออก จนกุ้ยช่ายเรื่มทำตัวไม่ถูก




   


      “คุณยังไม่ได้อาบน้ำเหรอ”



******************

ขอโทษที่มาแบบสั้นๆนะค้าาา
บับว่าเขียนยาวไม่เก่ง แต่จะมาถี่ๆค่ะ

แอบดูอยู่ไม่ไกล ฮี่ ฮี่

ร๊ากกกกกคนอ่านที่สุด

ขอบคุณทุกกำลังใจทุกคนติค่า

อย่าพึ่งหนีคนเขียนไปน้าาาา

ถ้าไม่มีคนอ่านคนเขียนขาดใจตายแน่เลย

ยิ่งถ้าไม่มีกำลังใจนี่สมองแห้งเลยคร่ะ คิดไรไม่ออก คริคริ

แต่พอมีคนมาทวงถาม มันเหมือนแบบ ตามรูปเลยคร่า

มีกำลังใจเฟร่อ

สุดท้ายก็ขอคำแนะนำด้วยคร่าาาา

ร๊ากทุกคน


ตอนต่อไปกดคร่าา

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45960.192

[Mouse2U]

ทุกอย่างมันกำลังจะดีอยู่แล้วนะมาติน เล่นทักเรื่องกลิ่นออกมาแบบนี้ บรรยากาศเคลิ้มๆ ที่มีมาตั้งแต่แรกหายโม้ดดด...~

[●GreenTEA●]

น่ารักอีกแล้ว

ปล. คนเขียนขอยาวๆหน่อยจิ 

[black sakura]

หมดกันมาตินกับประโยคสุดท้าย

[koikoi]

แหมกวนทีนจริงๆ

[junpa]

บรรยากาศกำลังออกแนวเขิลๆ พอประโยคสุดท้าย.....หมดกั๊น

[agava1313]

แหม่...มาทำให้ใจเต้นซะได้ กุ้ยช่ายฝากเบิ้ดกระโหลกเจ้านายคุณทีนึงสิ

[B52]

 

[Shonteen]

คิดว่า Andrés จะออกเสียงว่า อังเดร่ส (เดร่ส ออกเสียงควบ เด+เร่) หรือ อังเดร. ถ้าแบบคุณปู่เรียก Andreas ก็ออกเสียงว่า. อังเดรอัส. น่าจะคล้อยเสียงมากกว่า อันเดรส  (อัน-เดส) หรือ. Un+dress = ถอดเสื้อแก้เสื้อ นะเราว่า

[takara]

จะอาบได้งัยละเนี้ย เหตุการ์ณระทึกขนาดเนี้ย

[mukmaoY]

พูดวี้เสียคสามมั่นใจหมด

[Shonteen]

บ่นอีกนิด สั้นมากกกกกไม่น่าเรียกเป็นตอน7นะเพราะ6ยังไม่จบเหตุการณ์ ตามชื่อตอน ปู่ย่ามหาภัย (อย่างไร?) คือเราว่าขึ้นตอนใหม่มันต้องเป็นเหตุการณ์ นอกจะเป็นปมเรื่องที่ประเด็นยาวมากถึงจะแยกเป็น 1234 เหมือนการตูนนะจ๊ะ


..........ถึงอย่างไรฉันก็เกลียดเธอว์.  แบะปากรัวๆ แม่โซอึน.....ไม่รีบมาต่อนะ. คอยดู. ความฟินมันขาดตอนมันทำให้เราอยากอัปเปอร์คัท.....เธอว์

[Min*Jee]

จะเอาอะไรมากยะ เลี้ยงอันเดรสยังไม่ได้วางมื
จะเอาเวลาที่ไหนมาอาบน้ำ
รอตอนต่อไป

[bloodั]

ขอยาวๆๆหน่อยจิ อ่านแล้ว  ขัดอกขัดใจ  อยากอ่านต่ออะ   :mew2:กรี้ดดดดด 

[BlueCherries]

เฮ่ยยยย มาร์ตี้คะ ทักอะไรเสียบรรยากาศหมด 

[nai_ball]

รออย่างใจจดใจจ่อ..มาเร็วๆนะครับ