คิเถิงคนอ่านเลยมาหา
52000
ตอนที่ 24 สินบน
“คุณยุงฮับ คุณยุงชอบจ๋าเหยอฮับ”เสียงใสเอ่ยถามมาตินที่อุ้มอยู่ตนเองอยู่
“อะไรนะครับ”มาตินถามย้ำ
ใจลอย ไม่ทันได้ฟัง กำลังจูบพี่เลี้ยงซึ่งก็คือพ่อของเจ้าตัวอ้วนกลมที่อุ้มอยู่ กำลังเพลินเพลิน ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากจะจูบ แต่พอจูบไปแล้วก็ชอบเลย จูบผู้หญิงกี่คนกี่คนก็ไม่เคยชอบเท่านี้มาก่อน
พอจูบเพลินๆ รู้ตัวอีกทีก็จ้องเข้ากับตาใสใสที่มองมาตาแป๋วเหมือนสงสัยอะไร
ส่วนคนเป็นพ่อสงสัยจะช็อกหรืออะไรไม่รู้ นิ่งตาค้างไปแล้ว ก็เลยฉวยเอาตัวลูกชายเดินออกมาก่อนที่ลูกชายโวยวายเสียก่อน
เลยพาเดินเลียบชายหาดมา ตอนเช้าแดดกำลังอ่อน ลมไม่แรงมาก เสียงคลื่นเบาๆกำลังดี
“ก้อคุณยุงจุ๊บปากจ๋าต้างหยายยอบ คุณยุงชอบจ๋าเหยอฮับ”ตั้งโอ๋ถามยกแขนป้อมป้อมขึ้นกอดคอมาติน ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าลุงอย่างต้องการคำตอบ
“หะ เห็นเหรอครับ”คุณลุงถึงกับสะดุด พูดไม่ประติดกันเลยทีเดียว ไอ้คำว่าหลายรอบที่ว่าเนี่ย ไม่ใช่รอบเดียวใช่มั้ย
“ฮับ เห็นฉองยอบ ตอนไปเที่ยวบ้านคุณยุง กับตอนเมื่อจี้”ตั้งโอ๋บอกย้ำพลางกอดที่คอมาติน
“ระ เหรอครับ”มาตินเหงื่อแตก ไอ้ตอนอยากทำมันก็หน้ามืดไม่ค่อยได้สนใจมองรอบข้างสักเท่าไร แต่ไม่นึกเลยว่าจะมีเด็กมาเห็นทำให้เป็นเรท ฉ ฉิ่ง แล้วที่ว่าเห็นครั้งที่แล้วด้วยตอนที่อยู่บ้าน ก็แสดงว่าลูกชายไม่ได้หลับ ดันไปจูบพ่อโชว์ลูกชายซะงั้น
“ฮับ คุณยุงชอบจ๋าเหยอฮับ”ตั้งโอ๋ถามย้ำตากลมโตมองหน้าลุง รอคำตอบที่คุณลุงไม่ให้สักที
“ชอบเหรอ?”มาตินถามย้ำ ชอบงั้นเหรอ ชอบมั้ย ใครจะไปรู้ แล้วถ้าตัวเองไม่รู้ใครจะรู้ เออ งงเอง ถามว่าชอบมั้ยตอนนี้คำตอบยังไม่มีให้หรอก
แค่รู้สึกดีที่อยู่ใกล้ หลายอย่างมันทำให้รู้สึกดี ทั้งรู้สึกว่าเป็นที่พึ่งพาได้และอยากถูกพึ่งพา ตั้งแต่อีกฝ่ายก้าวเข้ามาในชีวิต ก็เริ่มรุ้สึกว่าหลายอย่างในชีวิตที่เคยมีมันเปลี่ยนแปลงไป
จากที่ไม่เคยห่วงใยใครก็กลับสนใจและห่วงหา จากที่เคยเที่ยว กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง ทุกวันนี้ไอ้เรื่องเที่ยวไม่เคยคิดอยู่ในสมอง ผู้หญิงที่ไม่เคยขาดมือตอนนี้ก็กลับรู้สึกไม่ต้องการ
ตรงกันข้ามเรื่องผู้หญิงมากมายที่เคยควงเคยคบตอนนี้เป็นเรื่องที่คอยหลีกเลี่ยง ไม่อยากยุ่งด้วยไปโดยปริยาย
จากที่อยู่ตัวคนเดียวไม่ผูกพันใคร ตอนนี้รู้สึกว่าอยากจะผูกพัน และเริ่มรู้สึกว่าเหงาหากไม่มีอีกคนอยู่ข้างๆให้คอยคุย คอยยั่วโมโหให้อารมณ์ดี
แต่ถ้าจะเอาคำตอบว่าชอบมั้ยน่ะเหรอ คิดไม่ออก แล้วก็เป็นผู้ชายด้วยกัน มันจะได้ยังไง มันไม่ดูแปลกไปหน่อยเหรอ
“ตกยง คุณยุงจะตอบมั้ยฮับ ไม่งั้นตั้งโอ๋ฟ้องคุณปู่”ตั้งโอ๋เด็กชายตาโตถามด้วยน้ำเสียงข่มขู่เมื่อเห็นคุณลุงไม่ตอบ แต่ไอ้น้ำเสียงทำเป็นขู่ทำให้มาตินหลุดขำเล็กน้อย
คุณปู่? คุณปู่ก็ต้องเป็นพ่อของกุ้ยช่ายสินะ แล้วทำไมต้องฟ้องล่ะ
“ทำไมถึงฟ้องคุณปู่ล่ะครับ”มาตินถาม สงสัย อดไม่ได้เห็นหน้ากลมๆ ติดขาวเหมือนพ่อ ทำท่าเค้นเขี้ยวทำเป็นโหดแต่ดูน่าเอ็นดูเลยยกมือหยิกแก้มไปเบาเบา
“ก็คุณปู่บอกว่าถ้ามีใครจะมาเป็นแม่ใหม่ฟ้องคุณปู่”ตั้งโอ๋บอกตาโต
มือที่กอดคอลุงยกขึ้นกอดอกทำแก้มป่อง
“ไม่บอกไม่ได้เหรอครับ”มาตินถาม หอมแก้มกลมๆไปฟอดใหญ่
อืม นิ่มเหมือนแก้มพ่อ กลิ่นก็หอมเหมือนกัน หอมอะไรกันนะ ไอ้กลิ่นหอมนี่มันถ่ายทอดทางพันธุกรรมกันรึยังไง หอมเหมือนกันไม่มีผิด
“คุณยุงชอบจ๋าเหยอฮับ”ตั้งโอ๋ถามย้ำกอดอกมองหน้าคนเป็นลุง คาดคั้นเอาคำตอบ
มาตินเห็นท่าทางไม่ยอมง่ายง่ายของเด็กตัวอ้วนได้แต่ขำในใจ นิสัยเหมือนพ่อ แล้วไอ้ที่ว่าคุณปู่ให้ไปฟ้องเนี่ย ท่าทางคุณปู่เองคงจะหวงลูกชายน่าดู
ท่าทางจะงานเข้า แล้วทำไมงานต้องเข้า ไม่ได้จะไปจีบลูกชายเขาสักหน่อย แต่ก็ดันไปจูบไปกอดลูกชายเขาซะหลายรอบหลายคราเสียแล้ว รึว่าจีบกันแน่ ไม่มั่นใจ
“ตั้งโอ๋อย่าไปบอกคุณปู่นะครับ”มาตินทำน่าทำตาอ้อนวอนกับตั้งโอ๋ แต่ปากก็ยิ้มอย่างตลก แต่ถ้าตั้งโอ๋ไปฟ้องคุณปู่ งานก็คงเข้าไม่น้อย
“แย้วคุณยุงชอบจ๋าเหยอ คุณปู่บอกใครมาชอบจ๋าให้ฟ้อง”
“ไม่ฟ้องไม่ได้เหรอ”มาตินถาม ก้มไปหอมแก้มป่องอีกฟอด
“ไม่ได้”ตั้งโอ๋ทำพูดเสียงเด็กขาดจนมาตินยิ้ม
“ไม่ฟ้องนะครับ”
“ไม่ได้ฮับ ตั้งโอ๋ยับปากปู่แย้ว”ตั้งโอ๋ทำปากบุ้ย
“เดี๋ยวลุงเลี้ยงไอติมนะครับ”มาตินเอาเหยื่อเข้าล่อ แอบเห็นตั้งโอ๋ยิ้มที่มุมปากแต่ทำเป็นทำหน้ามุ่ย
“ไม่ได้ฮับ”คราวนี้กอดอกหันหน้าหนี ทำท่าทำทางเหมือนพ่อไม่มีผิด
“ไอ้ติมอร่อยๆ เย็นๆ ไม่ชอบเหรอครับแล้วก็ของเล่นด้วย”
“ของเล่นด้วยเหยอ?”คราวนี้หันมาทำตาโตใส่
“ใช่ครับของเล่นด้วย เอาที่อยากได้เลย”มาตินยิ้มให้เจ้าตัวกลมที่อุ้มอยู่ ปัดผมที่ปรกหน้าจากลมทะเลพัดออกจากใบหน้ากลม
“จะดีเหยอ?”ถามแล้วยกนิ้วจิ้มปากทำท่าคิด
“ดีสิครับ เอาที่ตั้งโอ๋อยากได้เลย”
“งั้นตกยงฮับ ไม่บอกใคร สัญญากันฮับ”ตั้งโอ๋ชูนิ้วป้อมๆขอเกี่ยวทำสัญญา
“ใจดีจังเลยนะครับ”มาตินแซว พอได้ของเล่นเท่านั้นยิ้มแก้มแตกเลย เด็กหนอเด็ก
“ใครบอกใจดี”คราวนี้มาทำขากอดอกใส่อีกแล้ว ทำเอามาตินเหวอ
เมื่อกี้ยังตกลงเกี่ยวก้อยสัญญษกันดีดีอยู่
“อ่าว”
“ก็สัญญาว่าไม่บอกปู่ แต่จะบอกคนอื่นให้หมดเยย”ตั้งโอ๋ยิ้มมุมปากทำท่าเจ้าเล่ห์ นอกจากจะไม่ยอมง่ายง่ายแล้ว ยังเจ้าเล่ห์อีก เด็กคนนี้ เกินอายุเหมือนพ่อไม่มีผิด
“ทำไมใจร้ายกับลุงจังเลย”มาตินทำเสียอ้อนใส่
ร้อยวันพันปีไม่เคยนึกรักเด็กมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พอมาใกล้ชิดเอาจริงจริงจังจังก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้น ทั้งกอดทั้งหอม
ไม่ว่าจะลูกตัวเองหรือว่าลูกคนอื่น กอดลูกคนอื่นไม่พอ กอดพ่อด้วยเลย แถมให้
“ไม่ได้ใจย้าย ก็คุณยุงมาแย่งจุ๊บจ๋าของตั้งโอ๋ทำไม”
“เอ งั้นเอาไงดีครับ ลุงก็ว่าจะซื้อจักรยานให้ซะด้วย เอาไงดี”มาตินพูดทำท่าคิด
“ก็ได้ ตกยงฮับ จักรยานด้วย ไม่บอกใครเยยสัญญาจู๊ดจู๊ด”
ทีไอ้แบบนี้รีบดึงมือไปสัญญาเชียว แถมแข่งจู๊ดจู๊ดกันอีก เด็กหนอเด็ก เหมือนสอนให้เด็กเจ้าเล่ห์ยังไงไม่รู้
แต่ช่างเถอะ มีแต่ได้กับได้ ได้ใจลูกแล้ว อีกหน่อยก็ได้ใจพ่อ
ได้ใจพ่องั้นเหรอ?
แล้วจะเอาใจพ่อมาทำไม ต้องการเหรอ ไม่รู้ว่าต้องการรึป่าว แล้วถ้าได้มาล่ะ ก็คงดีไม่น้อย
แต่มันจะเป็นไปได้ไง ผู้ชายเหมือนกัน ไม่ดีแน่
เดินไปก็เห็นกองถ่ายอยู่ไม่ไกล เลยเดินเข้าไปทักทายทีมงานที่ทยอยเอาอุปกรณ์มาเตรียมถ่าย
ส่วนพวกทีมงานก็มองมาตินแบบเหวอเหวอ ไม่รู้มาไม้ไหน เมื่อวานยังทำหน้าเหมือนจะกินใคร จนคนอื่นเขากลัวไปไปเป็นแถบ วันนี้ยิ้มปากบานมาเชียว
“อ้าวเฮ้ย ไอ้มาตี้ ตื่นแต่เช้าเลยนะเว้ย เมื่อวานเห็นได้ข่าวว่านายแบบหน้ายักษ์ทำให้กองถ่ายล่มนี่จริงป่าววะ”พอไปถึงก็มีคนมาทักแทบเสียศูนย์ กับคำว่าทำกองล่ม
มาตินมองหน้าเพื่อนสมัยเรียน ใบหน้าหล่อทำหน้ามุ่ยใส่ พยักหน้าให้เพื่อนที่เพิ่งลงมาจากกรุงเทพเพราะเมื่อวานติดธุระ เลยพึงได้เจอกัน
“เออ แล้วงานที่กรุงเทพดีแล้วรึไงถึงได้ลงมา”มาตินถาม
“เออ ก็อยู่ตัวแล้วเลยทิ้งมาได้ เห็นว่าไอ้รามี่ก็มานี่หว่า เป็นไงกองล่มเมื่อวานต้องเลื่อนถ่ายเพิ่มอีกวัน อย่างนี้ชาร์ทนะเว้ย”ใบหน้าขาวตาตี๋บ่งบอกถึงเชื้อสายจีนพูดกระเซ้ามาติน
“เออ ชาร์ทก็ชาร์ทไปเหอะ ไม่ล้มละลายหรอก รวย”มาตินพูดทำหน้าเซ็ง เสียเซ้ลไอ้เรื่องกองล่มเมื่อวานไม่หาย
“ฮ่าฮ่า ล้อเล่น คิดแค่ค่าแรงทีมงานพอ คนกันเอง ว่าแต่นี่ลูกใคร”
“ลูกฉันไง”มาตินตอบ ไหนไหนก็พูดกวนกันแต่เช้าแล้ว กวนกลับบ้างหน่อยคงไม่เป็นไร
“ตลกแล้ว แกอย่ามาปัญญาอ่อน ลูกแกยังพึ่งดิกเท่าเม็ดถั่ว อย่ามาอำ ตอบมาลูกใคร”เออ ดิกเท่าเม็ดถั่วดูถูกลูกกระทบมาถึงพ่อ
“เออ ลูกพี่เลี้ยงลูก ว่าแต่แฟนแกไม่มารึไงแป๊ะ”มาตินถาม ปกติเห็นทีไรทีไรเพื่อนคนนี้ก็มากับแฟน จะว่าแฟนก็ไม่ถูก ว่าเมียเลยก็ได้ แต่งงานกันแล้ว บ้านฝ่ายหญิงเป็นตระกูลคนจีนเหมือนกัน เป็นเจ้าของบริษัทโฆษณา แต่งกับเขาได้ทั้งงานได้ทั้งบริษัทเขา ไหนจะร้านทองของบ้านตัวเอง
“ไม่มาอ่ะ ฉันให้เฝ้าร้านทอง ช่วงนี้ทองราคาตก คนซื้อเยอะ ว่าจะมาดูบิกินนี่แถวนี้ด้วย”นอกจากจะตาตี่ท่าทางเหมือนโรคจิตแล้ว ยังหื่นอีกต่างหาก
“เออ ขอให้เมียจับได้เข้าสักวัน”
“ว่าแต่ เด็กคนนี้มีแววนะ”ไม่พูดปล่าวเอานิ้วทำท่าทางประกบแล้วมองลอดท่าทางเหมือนกำลังถ่ายรูปใส่ตั้งโอ๋
“มีแววอะไรวะ”มาตินถาม แปลกใจไอ้ท่าทางของเพื่อนอยู่ไม่น้อย
“ก็มีแววเป็นดาวไง เอาถ่ายด้วยได้มั้ยวะ”ทำท่าทางตื่นเต้นใส่ตั้งโอ๋ เดินวนไปวนมา ทั้งที่มาตินกำลังอุ้มตั้งโอ๋อยู่ จนตั้งโอ๋มองตาใส แปลกใจกับท่าทางแปลกแปลกของคนแปลกหน้า
“ใครเหยอฮับคุณยุง”ตั้งโอ๋ถาม นึกกลัวกับท่าทางแปลกๆ
“เพื่อนของลุงน่ะครับ”มาตินตอบ
“เอาถ่ายด้วยเหอะว่า น่ารักแบบนี้ แม่ยกเพรียบ”จะว่าน่ารักมันก็จริงอยุ่หรอก แต่ก็ต้องถามผู้ปรกครองเขาด้วยจะยอมมั้ย ให้ถ่ายด้วยก็ไม่เสียหายอะไร ตั้งโอ๋ก็น่ารัก ดีเสียอีก
“เรื่องนี้แกต้องไปคุยกับพ่อเด็กเอาเองฉันตอบแทนไม่ได้หรอกนะ”มาตินพูด
“ไม่มีปัญหา”เพื่อหน้าตี๋รับปาก
คุยกันได้สักพักเลยเดินกลับบ้าน เพื่อนแป๊ะขอตามมาจะคุยกับกุ้ยช่ายให้ได้ ทีแรกเองกุ้ยช่ายก็ไม่ยอม เพราะกลัวตั้งโอ๋เหนื่อย
ไปไปมามาตั้งโอ๋พอเห็นแป๊ะโน้มน้าวก็เกิดสนใจแล้วตื่นเต้น อยากลองทำ กุ้ยช่ายเองก็ตามใจลูกชาย หากลูกชายอยากทำ คงไม่ขัดอะไร อีกอย่างเห็นคุณนายประธานคนเก่าเสนอค่าตัวมาเยอะอยู่หรอก ตั้งห้าหลัก เลยพอรับได้
จนถ่ายแบบริมฝั่งกันไปหมดวัน การถ่ายทำวันนี้ต่างจากเมื่อวานลิบลับ เพราะนายแบบร่วมมือเต็มที่ยิ้มเหงือกบานแก้มปริ อาจเป็นเพราะไม่เห็นเพื่อนตัวดีที่คอยแย่งพี่เลี้ยง วันนี้สภาพอากาศ สภาพอารมณ์จึงค่อนข้างสดใสแล้วผ่านไปได้ด้วยดี
“เหนื่อยมั้ยครับ”กุ้ยช่ายถามลูกชาย หลังจากถ่ายทำเสร็จก็เย็น เลยพาตั้งโอ๋มาอาบน้ำ
“ไม่เหนื่อยฮับ ฉะหนุกมาก”
“ชอบเหรอค?”กุ้ยช่ายถามลูกชาย
“ฮับ ชอบ ฉะหนุกมาก เหมือนในทีวี”ตั้งโอ๋พูแก้มกลมขึ้นสีระเรื่อ ปากเล็กยิ้มแก้มแทบปริ ท่าทางจะชอบจริงจริง
“งั้นเหรอ ดีแล้ว”อาบน้ำเสร็จก็พาลูกแต่งตัวพามาห้องรับแขกฝากไว้กับแม่บ้านที่ดูอันเดรสให้ แล้วขอตัวจะไปอาบน้ำบ้าง
เปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้ก้าวขาก็โดนดันเข้าประตูไป ตกใจอยู่ไม่น้อย หันมาจะดูว่าใครเป็นคนผลักก็ตกใจรอบสอง เห็นหน้าหล่อหล่อยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วมันนึกหมั่นไส้อยู่กลายกลาย
“จะทำอะไร”ถามดักไว้ก่อน มาแบบนี้ต้องมีอะไรแน่แน่
“ขอบคุณนะครับที่ยอมให้ตั้งโอ๋ถ่ายด้วย”มาตินไม่พูดปล่าว เอามือร้องเอวกุ้ยช่ายให้เขามาหา เพราะเห็นอีกฝ่ายเตรียมเดินหนี
“ขอบคุณอะไรผมล่ะ ก็ไปขอบคุณตั้งโอ๋สิ”กุ้ยช่ายพูดหันหน้าเมินหนี ใครจะไปอยากมองรอยยิ้มน่าหมั่นไส้แบบนั้น ทีไอ้เมื่อวานทำหน้าทำตายังกับจะกินคน หมั่นไส้ไม่หาย
“นั่นสินะ”แล้วจะมากระซิบข้างหูทำไม จะดันก็ดันไม่ออก ได้แต่ยกมือขึ้นดันอกกันไม้ให้ใกล้ไปกว่านี้
“ไม่มีอะไรก็ออกไปได้แล้วครับ จะอาบน้ำ”กุ้ยช่ายพูดใส่หน้า ช่วงหลังหลังรู้สึกว่าจะรุ่มร่ามเกินจำเป็นมากไป มันเริ่มเกินขอบเขตที่วางเอาไว้ มันไม่ใช่เรื่องถูกต้องสักเท่าไรที่ผู้ชายจะมากอดกัน จูบกัน เพราะฉะนั้นอยู่ห่างห่างกันเป็นดีที่สุด
“ขอจูบหน่อยได้มั้ย”
*********************************
ช่วยกันดันไปหน้า 27 นะคร้าาาา
รัก รัก รัก คนอ่าน
อย่าทิ้งกันน้าคร้าาาา
พรุ่งนี้มาต่อ(ถึงจะงานยุ่งก็ตามมมม)
โพลล์
หัวข้อ: # Accident Lovely อุบัติรัก...พ่อลูกอ่อน # 14/10/58 พิเศษ 3 รามี่+พัฒน์ p.51 (อ่าน 514833 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก