ตอนที่ 3.1ทายซิวันนี้เราจะไปไหน ?สถานที่ที่มีแสงแดดจ้า อากาศที่ปะปนกับกลิ่นเค็มๆของเกลือที่แค่นึกก็รู้สึกเหนียวไปทั้งตัว น้ำสีใส หาดทรายสีขาว รู้สึกดียามได้ยินเสียงคลื่นยามกระทบกับชายฝั่ง ใช่เลยครับ เรากำลังมุ่งหน้าสู่
…พัทยาฮั่นแน่อยากรู้ละสิว่าทำไมพวกเราถึงได้ไปพัทยา ก็ไม่มีอะไรมากครับเนื่องจากมันว่างมาก มากๆๆๆมากจนไม่มีอะไรทำในขณะที่ผมกำลังนอนหลับยามบ่ายอยู่บนเตียงคิงไซต์ปูด้วยผ้าไหมแบบนุ่มนวลไม่ระเคืองระคายผิวสักตารางนิ้วในห้องนอนบนคอนโดหรูชั้นสามสิบห้าของไอ้เสือ พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่บนรถประจำที่นั่งข้างคนขับไปซะแล้ว ถามไปถามมาก็พบว่ามันจะพาผมไปพัทยาครับ
ลัมโบกินี่สีควันบุหรี่คันงามแล่นโฉบเฉี่ยวไปตามท้องถนนอย่างรวดเร็ว ผมตวัดสายตามองมาตรวัดความเร็วอย่างหวั่นๆก็ในเมื่อไอ้เสือมันเหยียบเกือบจะเกิน 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมงอยู่ร่อมร่อ เล่นเอาหัวใจของคนที่ไม่เคยขับรถเกิน 150 อย่างผมตกไปถึงตาตุ่มเสียวไปถึงกระดูกสันหลัง นัยน์ตาสีครามเข้มเหล่มองผมแล้วยิ้มมุมปากมันคงจะรู้ว่าผมกลัวเลยลดระดับความเร็วลงจาก 200 เหลือ 170 เอาจริงมันก็ยังเร็วอยู่ดีแต่ก็พอหายใจได้ทัน
ผมเท้าคางกับขอบประตูมองร่างสูงที่สะท้อนภาพในกระจกด้านบน ไม่อยากบอกว่าวันนี้มันหล่อมากครับ แม้ไอ้เสือจะใส่แค่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มธรรมดา กางเกงยีนส์ก็ธรรมดาแต่ไม่รู้ทำไมใส่แล้วเสื้อผ้ามันออกจะดูดีมีระดับขึ้นมาทันตาเห็น ต่างจากผมครับยังใส่เสื้อบอลกับกางเกงเจเจอยู่เลย
นั่งมองวิวไปเรื่อยเปื่อยในที่สุดเราก็มาถึงพัทยากันซะที เสือมันจอดรถเอาไว้แล้วตรงดิ่งไปเช็กอิน ในขณะที่ผมวิ่งลงทะเลทันที กระโดดลงน้ำแทบไม่ทัน รสเค็มปร่าและอาการแสบนิดๆที่ตาบ่งว่าผมมาถึงทะเลจริงๆ เล่นไปเล่นมาอยู่นั้นแหละคนเดียว ผมคงจะมีความสุขมากไปหน่อยคนเลยหันมามองกันเต็มเลย ก่อนจะมาพึ่งระลึกทีหลังว่าเขาไม่ได้มองผมแต่มองไอ้ตัวที่อยู่ข้างหลังผม
ผมสีขนอีกาของไอ้เสือปลิวไปตามแรงลม มีแสงแดดสะท้อนร่างสูงดูสมส่วน ใบหน้าหล่อเหลาดุจซาตาน ฝ่ามือที่ค้างไว้ตรงหน้าผากทำหน้าที่ปิดบังแสงแดด มีหาดทรายสีขาวละเอียดเป็นพื้นหลัง ดูไม่ดีคงนึกว่ากำลังถ่ายเอ็มวีอยู่ ถ้าตามันไม่กำลังมองผมอยู่ละก็นะ “ตี้ยังแดดอยู่เลย”
“ไม่เป็นไรกูไม่กลัวดำ” ผมตะโกนตอบ
ไอ้เสือถอนหายใจมันหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วเดินดุ่มๆมาทางผม ครีมสีขาวขุ่นถูกทาลงบนแขน รู้สึกเหนียวๆเหนอะจนต้องเบะปาก คาดว่าคงเป็นครีมกันแดด แขนทั้งสองข้างถูกโบะครีมลงอย่างหนา ผมปล่อยให้ไอ้เสือทาอยู่อย่างนั้นจนเสร็จ
“เล่นได้ยัง”
ไอ้เสือพยักหน้า ผมก็จัดการลงน้ำทันที หันควับไปวักน้ำก้อนใหญ่ใส่มันด้วย ผมหัวเราะร่าก่อนจะโดนเอาคืน แสบและเค็มไปทั้งหน้าแต่ก็สนุกดี สุดท้ายก็ได้เปียกด้วยกันทั้งสอง เล่นกันตั้งแต่แสงแดดจ้าจนมันเริ่มคล้อยต่ำสู่พื้นจึงเลิก สีผิวผมคล้ำขึ้นเล็กน้อย ส่วนไอ้เสือมันไม่ดำขึ้นสักนิดยังขาวสว่างเปล่งออร่าเช่นเดิม
เราตกลงพากันขึ้นไปอาบน้ำใหม่ที่โรงแรมก่อนแล้วค่อยมาหาอะไรทาน รอจนไอ้เสืออาบน้ำเสร็จผมจึงเข้าไปอาบต่อพอเดินออกมาก็เห็นเสื้อผ้าวางไว้ให้แล้วบนเตียง แถมยังพึ่งนึกได้ว่าตัวเองนั้นไม่ได้เตรียมอะไรมาในทริปครั้งนี้เลยคงจะเป็นไอ้เสือนะแหละที่เตรียมเอาไว้ให้ เสื้อผ้าก็เป็นของมันอีกนั้นแหละครับ เพราะที่ผมอยู่กับมันได้ 2 วัน(ตั้งแต่เจอกันบัดนี้ยังไม่ได้กลับบ้าน)ก็ใส่เสื้อผ้าของไอ้เสือตลอด แม้มันจะหลวมๆเพราะไซต์มันใหญ่เกินขนาดตัวผมไปเยอะก็เถอะ
ผ้าขนหนูสีขาวถูกวางแหมะไว้บนหัว ผมรู้สึกถึงแรงสะเทือนจากการขยี้เบาๆ เงยหน้าก็เจอกับสายตาคมเลยปล่อยให้มันทำอยู่อย่างนั้น จวบจนเวลาล่วงไปแล้วเกือบ 10 นาที ผมสีน้ำตาลเข้มจึงเริ่มแห้งขึ้นบ้างแล้ว
“หิวข้าวแล้วเสือ” ผมบอกพร้อมโชว์เสียงกระเพาะที่ร้องโครกครากขึ้นมาอย่างน่าอาย
“หึ” มันยิ้มแสยะครับ ขยี้ผมแรงๆอีกทีก่อนจะปล่อยมือออก ผมลุกจากเตียงเดินไปใส่รองเท้ารอด้านนอก ไม่นานนักร่างสูงก็เดินตามออกมา มันมองผมวิบวับทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่างก่อนจะไล่ให้ไปเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่
“เปลี่ยน ?”
มันพยักหน้า
“เปลี่ยนทำไม”
กูหิวข้าวแล้วนะ“มันบาง”
“ไม่เป็นไรกูไม่อาย”
“แต่กูหวง” ว่าจบมันก็ลากผมเข้าห้อง อ๊ะๆ เข้าห้องมาเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่ครับ เสื้อยืดสีขาวถูกถอดออกสวมทับมาใหม่คือเสื้อยึดธรรมดาแต่เป็นสีเทาเข้มไม่มีลาย เอาจนพ่อคุณพอใจเราจึงได้ไปทานข้าวกันสักที
ไอ้เสือจับมือผมเดินไปเรื่อยๆ ผมมองมือที่ประสานกันไว้อย่างเหนียวแน่น (ไม่ได้โรแมนติกซ์นะแต่มันไม่ปล่อยผมจริงๆ) รู้สึกหน้าแดงแต่พองาม ร้านที่เรามาถึงเป็นร้านริมทะเลกึ่งร้านอาหารกึ่งผับไปในตัว ลมเย็นสบายดี ผมสั่งแบบชุดใหญ่มา เสือมันมองผมนิ่งๆ บอกแล้วนะว่ากูหิว ในขณะที่มันสั่งแค่เบียร์มาประมาณห้ากระป๋อง ผมนั่งรออาหารอย่างใจจดใจจ่อ ฟังเพลงฆ่าเวลาไปเพลินๆ อยู่ดีๆก็อยู่อุ้มตัวไปนั่งที่ตักแกร่งตามมาด้วยริมฝีปากเย็นเฉียบที่ตามประกบลงมาอย่างรุนแรง
…จูบที่เต็มไปด้วยความรู้สึก
ผมนั่งสั่นดิกๆเหมือนลูกหมาตกน้ำในตักมัน มือหนาจับปลายคางของผมไม่ให้หนีไปได้ ในที่สุดเมื่อทนแรงกิเลสไม่ไหวก็เลยหันหน้าเอื้อมมอไปคล้องคอมันแต่โดยดี ลิ้นร้อนถูกส่งเข้ามาหยอกเย้า ริมฝีปากบดขยี้และฟันคมๆนั้นก็กัดปากจนเลือดเริ่มไหลซิบๆ
ไอ้คนซาดิสซ์!!มันถอนออกเมื่อน้องพนักงานเข้ามาเสิร์ฟอาหาร แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยให้ผมกลับไปนั่งอย่างเดิม สุดท้ายก็ได้นั่งตักมันไปโดนมันป้อนข้าวไป ฟังเพลงไปไม่ต้องทำอะไรสักอย่าง
“เสือ”
“หือม์”
“มึงตามใจกูมากไปหรือเปล่า”
ลมหายใจร้อนๆไล่คลอไปตามไหล่ “ไม่ชอบหรือ”
“ชอบ”
“…”
“เสือ”
“หือม์”
คราวนี้มือมันกำลังต่ำลงไปเรื่อยๆแล้ว
“กูอยากดูโคโยตี้อ่ะ”
นัยน์ตาคู่นั้นแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกราวแต่น้ำเสียงยังคงนุ่มนวลหากแต่คำพูดกึ่งคล้ายประชดประชัน “ไม่ให้ไป ชอบหรือแบบนั้น”
แหม… มึงก็ถามมาได้กูเป็นผู้ชายนะเฮ้ย!
“อื้อ”
“อื้ม”
แค่นี่ มึงตอบกูแค่นี้
“พาไปหน่อยนะ”
ผมหันหน้าส่งสายตาหวานฉ่ำไปให้ ไอ้เสื้อขยี้ผมสีน้ำตาลเข้มของผมแรงๆแล้วก้มจูบที่หน้าผากหนึ่งทีก่อนจะเรียกน้องเขามาเก็บตังค์ สรุปยังไง มึงจะพากูไปดูแล้วใช่ไหม ? อ่าส์!! …น้องโคโยตี้จ้า รอพี่ก่อนนะจ้ะ จะรีบไปหาเลย
จดบันทึกพิเศษฉบับมึน : เสือ…ก็ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้นัยน์ตาสีครามมองร่างเล็กที่หน้าแดงบรืออยู่บนตักจากฤทธิ์ของสุรา ในขณะที่เจ้าตัวเองก็กำลังเอาของมึนเมาเข้าปากเช่นกัน เหมือนวันนั้นไม่มีผิด ร่างเล็กสะอึ้กเล็กน้อย ยิ้มเริงร่าอย่างอารมณ์ดี โคโยตี้ที่ปากเล็กบอกว่าจะมาดูนั้นแทบจะหมดความหมายไปในบัดดล แถมพูดอะไรก็คงไม่เข้าหูหรอกก็เมาซะขนาดนี้แล้ว
“เสือเสื้อเสื่ออออ พี่เสือออ ฮา~”
แต่ถึงจะเมาซะเละตุ้มเปะยังไงก็ยัง
…น่ารัก
น่ารัก
น่ารัก
น่ารัก
…เหมือนกระต่ายช่างไร้เดียงสา
และน่าทะนุถนอม“พี่เสือ” เสียงหวานว่าใบหน้าเล็กค่อยๆใกล้เข้ามาจนหน้าผากจรดกัน
“ครับ”
“พี่เสือ อึ้ก!” ร่างเล็กสะอึกเล็กน้อย ริมฝีปากเล็กเม้มตรง “พี่เสืออยู่คณะอะไร” ถามพลางเอียงคอไปข้างหนึ่ง ขณะเดียวกันที่เสื้อตัวโตของร่างสูงเอนไปตามแรงโน้มถ่วงจนเผยให้เห็นไหล่เนียนน่าทำรอย มือหนาเอื้อมไปดึงเสื้อขึ้นมาไว้อย่างปกติ เขาหมั่นใจว่าต้องมีผู้ชายคนอื่นที่กำลังสนใจร่างเล็กนี่อยู่เหมือนกัน แค่เพียงไม่กล้าที่จะเข้ามาหาก็เท่านั้น
…ลองเข้ามาสิมึง!!
ลิ้นร้อนคลอเคลียอยู่ข้างหู แล้วกดทับริมฝีปากน่าหมั่นเขี้ยวนั้นอีกครั้ง ตี้ยิ้มกว้างหัวเราะคิคิแล้วใช้มือโอบรอบคอก่อนจะจุ้บกลับคืนบ้าง อะไรกันตี้ พอเมาแล้วกลายร่างเป็นแมวเหมียวเหรอ ?
“แพทศาสตร์ครับ” เสียงทุ้มตอบคำถามที่ค้างตัวเล็กเอาไว้ แต่เจ้าของใบหน้าเรียวเล็กกลับทำหน้าเหมือนงงอะไรสักอย่างที่…
น่ารักน่ารัก
น่ารัก
ทำไมน่ารักอย่างนี้นะ! เจ้าแมวเหมียวในร่างกระต่ายแต่คำถามต่อมาก็ทำเอาเสือต้องทำหน้างงเช่นกัน “ไหนบอกว่าวันไนท์แสตนท์ไง”
“…”
“พี่เสือเอาธามสองรอบแล้วน้า” ร่างเล็กพูดก่อนจะซบหน้าลงที่ไหล่กว้างอย่างหมดแรง มือหนาถูกยกขึ้นไปลูบศีรษะเบาๆอย่างเคยชิน นัยน์ตาสีครามเข้มจ้องมองใบหน้าหวานที่กำลังหลับตาพริม ขณะที่ตัวเองก็กำลังคิดในใจอยู่ด้วยว่า
เดี๋ยวนะตี้
.
เราเคยมีอะไรกันด้วยหรือ ? (‘ ‘)จบ.***************************************************
มันไปเตี้ยมกันมายังไงล่ะคู่นี้ บอกแล้วอย่าไปฟังธามมันมาก 
เผยพาร์ทพี่เสืออกมานึดหน่อย เอาจริงๆไม่เรียกว่าพาร์ทพี่เสือก็ได้
ในเมื่อพี่เสือยังคงสเต็ปพูดน้อยเหมือนเดิม
จะมีตอนพิเศษแฉพี่เสือนะ รอแต่งก่อนแปปนึง
หัวข้อ: " เมียหมอ " Up! .ตอนที่ 30(100%) l 09/06/16 : P.68 | THE END (อ่าน 750530 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก