ตอนที่ 1 3 เดือนก่อน“คุณ…มึง”
กูกำลังพูดกับใครว่ะ ?สมองมึนงงโล่งว่างแต่ภายในกลับร้อนๆเย็นๆจนรู้สึกสั่น
อ๊ะ! นี่กูกำลังคล้องคอใครอยู่ ?
“อื้อ” เจ้าร่างสูงร้องเสียอื้ออึงในลำคอ ผมไม่รู้หรอกว่ามันพูดอะไรแต่ตามันสวยชะมัดเลยแฮะ สีครามเข้มเหมือนสีของท้องฟ้ายามค่ำคืนเลย มือเรียวไล่ไปตามโคร่งหน้า ผ่านคิ้วเข้ม ดวงคมเฉี่ยว จมูกโด่งเป็นสัน จนถึงริมฝีปากสีอ่อน มือของผมถูกหยุดเอาไว้แล้วถูกจับให้ไปคล้องคอมันตามเดิม
…ไม่รู้เมื่อไหร่ที่มือหนามาจับเอวผมแล้วอุ้มให้นั่งลงบนตักแกร่งนั่นไปซะแล้ว“อื้อ” เสียงหวานครางเมื่อลิ้นร้อนเลียไปตามซอกหูก่อนจะถูกปิดเสียงด้วยการประกบปากเข้ากัน ลิ้นร้อนตวัดไล่หยอกล้อ ไล่ไปตามไรฟันสวย และกัดที่ริมฝีปากด้วยความหมั่นเขี้ยวเบาๆหนึ่งที ผมกัดริมฝีปากนั้นกลับ ก่อนจะโดนแกล้งด้วยการขย้ำที่สะโพกแทน
“เสือ ไปแดกเหล้ากับพวกวิศวะกัน อ๊ะ…กูขัดมึงหรือ โทดที”
“อื้อ มึง%$&%*(()_(^&%&#^%^&”
หือ… เสือ ? เสือว่ะ ไม่เห็นรู้จัก ผมซบหน้าเข้ากับไหล่กว้าง มือหนากอดเอวผมเอาไว้ หอมที่แก้มฟอดใหญ่แล้วลูบผมเหมือนเด็ก ก่อนร่างสูงจะหันไปคุยกับเพื่อนของเขาอยู่ ผมฟังไม่ออกหรอก กำลังมึนได้ที่
“มึงจะกลับคอนโดเลยใช่ไหม โหน่าเสียดายกูอุตส่าห์พามึงมาดูโคโยตี้”
“อือ”
“โชคดีว่ะ ถนอมน้องเขาด้วยนะ ฮ่าๆ”
“หึ! เออ”
ริมฝีปากบางหอมแก้มคนตัวเล็กก่อนจะสะกิดที่แผ่นหลังบางหนึ่งที่
“อื้อ” คนตัวเล็กร้องอย่าขัดใจ
“ตื่น”
“ง่วงอ่ะ”
“ถึงคอนโดก่อน”
“อุ้มๆ อื้อ เร็วๆ” นัยน์ตาสีครามเข้มมองร่างเล็กที่กำลังทำท่าทางให้เขาอุ้ม เสียงทุ้มหัวเราะหึในลำคอก่อนจะช้อนตัวขึ้นในท่าเจ้าหญิงแล้วเดินตรงดิ่งไปยัง Lamborghini Aventador สีควันบุหรี่
กู… อยากอ้วก
แม่ง… ปวดหัวสัสๆ
เอ๊ะ… เดี๋ยวนะเสื้อผ้ากูหายไปไหน
แล้วมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงว้าาาาาาาา ?
และ.. ที่สำคัญ ไอ้หน้าหล่อไม่ใส่เสื้อผ้าที่กำลังนอนกอดกูนี่
ใครว่ะ ? ห้ะ ?ผมตาโตนึกย้อนไปเมื่อคืน ไปผับกับไอ้กิ้ง แดกเหล้าจนเวียนหัว เคล้าโคโยตี้จนเสียวไข่ จากนั้นก็…
…
“เหี้ยยยยยยย” ผมตะโกนเสียงดังแบบแน่ใจเลยว่าได้ทั้งห้อง “มึงเป็นคร้ายยยยย ?”
นัยน์ตาสีครามเข้มเปิดขึ้น ไอ้หล่อทำหน้าหงุดหงิดแบบเห็นได้ชัดมันเงยหน้ามองผม เอานิ้วชี้แตะตรงริมฝีปาก แล้ว
“ชู่ววว”
ชู่ววว บ้านพ่อมึงสิ
“เสียงดัง” น้ำเสียงเอื่อยๆพูด มันลุกขึ้นมาจากที่นอนปิดปากหาววอดๆอย่างสบายใจ
ผมขึ้นเสียงใส่ “มึง!!”
“เสือ”
“ห้ะ ?” อะไรของมันวะ
“ชื่อกู”
“อ๋อ” ผมลากเสียงยาวๆเหมือนประชด กูคงอยากรู้ชื่อมึงมากสินะ ผมยิ้มแหยะ เบ้ปาก “มึงทำอะไรกูเมื่อคืน”
ไอ้เสือปรายตามามองผม “หือ”
“มึงปล้ำกูหรือ” ผมถามเสียงสั่นเอามือปกปิดตัว แล้วขยับตัวออกห่าง
“อื้อ” มันตอบสั้นๆยิ้มๆ
ผมตาเบิกกว้าง นี่กูโดนข่มขืนหรือลองขยับสะโพกดูดิ
อ้าว… ไม่เจ็บ ผมทำหน้าไม่เข้าใจ มองแผ่นหลังของไอ้เสือที่กำลังเดินลุกจากเตียงจะไปเข้าห้องน้ำ
“ทำไมไม่เจ็บตูด”
“หือ” มันหันหน้ามามองแบบเฉื่อยๆ
“ปกติต้องเจ็บตูดไม่ใช่หรือ”
ไอ้เสือเงียบมองหน้าผมเหมือนเด็กปัญญาอ่อน ผมเบิกลูกกะตากว้าง ไม่จริงน่า!
“หรือมึงเป็นรับให้กู”โป้ก!“เจ็บอ่าาา” ผมประท้วง โดนเลยครับที่หัวที่ตีมาก็ไม่ใช่เบาๆเล้ยยยย ทำหน้างอแงถูกมันตีแล้วขยี้ผมไปมาเหมือนเด็ก “อย่าทำ ฮ่วยย!” ไม่มีไรหรอกกลัวผมเสียทรงมันเซ็ตยากนะแหม
“อื้อ” ไอ้หล่อพยักหน้ารับแบบนิ่งๆ “อาบน้ำ”
“ไม่มีเสื้อผ้า”
มันชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าของมัน
ผมส่ายหน้า “ไม่เอา”
“ดื้อ”
“เออ”
“….”
“เสื้อผ้ากูอ่ะ”
มันปรายตามองไปยังข้างเตียง ผมมองตาม อื้อหือเอาซะเละแบบไม่ให้เหลือเค้าเดิม เสื้อผ้าผมถูกฉีกออกหมดเลยครับ กระดุมหลุดเกลื่อนไปหมด ผ้าขาดเป็นริ่วๆเลย นี่กูเอากับคนซาดิสซ์หรือยังไงวะ ? อยากฉีกของกูนักใช่ไหม ได้ครับได้!
ผมแบมือ
ไอ้เสือทำหน้าเอ๋อเหมือนไม่เข้าใจ กะพริบตาปริบๆ
ผมย้ำมืออีกที “ค่าเสียหาย”
“…….” มันยังงง
“ของกูอ่ะ”
“หึ!” ริมฝีปากบางแสยะยิ้มมันเดินออกมาจากห้องน้ำ (เอาจริงๆยังไม่ได้เข้าเลย) ไปทางโต๊ะเครื่องแป้งหยิบกระเป๋าตังค์ที่วางไว้แล้วหยิบเงินในนั้นออกมาเกือบหมด (ดูจากที่กระเป๋าตังค์มันแฟ้บเลย) เปิดลิ้นชักใต้โต๊ะแล้วหยิบมาอีกปึกหนึ่ง เอามาวางให้ผมบนเตียง ยักคิ้วจึกๆทีหนึ่งแล้วขโมยจูบที่แก้มไป
กูไม่สนกูสนเงิน มันคงรวยครับมีแต่แบงค์สีน้ำตาลเป็นปึกเลย
กี่แบงค์กันวะ ? นับดิ
1
2
3
…
..
.
30
เติมเลข 0 อีก 3 ตัว
= 30,000 ฿
สามหมื่น
สามหมื่น
สามหมื่น
…
ผมเงยหน้าขึ้นเห็นไอ้เสือยังมองอยู่ ทำหน้าเหมือนกังวลอะไรสักอย่าง “พอไหม ?”
มึงยังจะถามอีกนะ1 ชั่วโมงผ่านไป… “กูจะกลับ!”
“อื้อ”
อื้อของมึง มึงก็ปล่อยแขนกูก่อนสิ!
“ปล่อย”
“อื้อ”
มันยังไม่ปล่อย พอผมดิ้นจะหลุดมันก็จัดการบีบที่ข้อมือจนรู้สึกเจ็บ ไอ้คนซาดิสซ์!
“เสือ”
“หือม์”
“ปล่อย”
“อื้อ”
ปากตกลงแต่ …ไม่ปล่อย
ผมหน้าแดงเพราะความโกรธ เลยตะโคกเสียงสูงใส่ “นี่! กูโกรธมึงแล้วนะ”
“………..”
มันเงียบไปเลยครับ อ้าว… ตาเริ่มแดงทำไม มึงอย่าบอกนะว่าจะร้องไห้
ไอ้เสือก้มหน้าลง ผมอ้าปากจะห้าม
“ฮึก” ไม่ทันหยดไปแล้วเม็ดหนึ่ง
“เฮ้ย! อย่าร้องดิ”
“ฮืออๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ไหลมาเป็นสายเลยครับคราวนี้
“โอ๋ๆๆๆๆๆ ไม่ไปแล้ว มึงอย่าร้องดิเฮ้ย!”
ผมโผล่เข้ากอดมันกอดตอบรับครับก่อนจะซุกหน้าเข้ากับไหล่ผม
“อย่าร้องไม่ไปแล้ว”
นัยน์ตาสีครามเข้มเงยขึ้นมามอง มันเอียงคอถามในขณะที่ยังซบไหล่ผมอยู่ “จริง”
“ครับๆ ไม่ไปแล้วจะอยู่ด้วยเลย เอ้า!”“จริง”
“เออ”
มันยกนิ้วก้อยขึ้นมา
ผมเกี่ยวก้อยสัญญาแล้วเขย่า ก่อนจะรู้สึกจั๊กจี้และรู้สึกเปียกๆที่หู
ผมหันหน้าไปมอง อ๋อลิ้นของมันนี่เองที่กำลังเลียหูผมอยู่
“อ๊ะ!” ผมกัดปากซี๊ด มองลงไปด้านล่างมือของมันกำลังเลื้อยเข้ามาในเสื้อของผมอยู่นิ้วเรียวกำลังเล่นยอดดอกของผมด้วย
เอ๊ะ! ทำไมกูรู้สึกเรื่องมันมีพิกลแปลกๆ
ไอ้เสือเงยหน้าขึ้นมาจากไหล่ มันยิ้มแสยะเจ้าเล่ห์ และที่สำคัญตามันไม่แดงแล้ว
อ้าว… คนร้องไห้มันต้องตาแดงไม่ใช่หรือวะ ?
เดี๋ยวนะ!!ตอนที่มันจะร้องไห้มันก้มหน้านี่หว่า
แล้วที่กูคิดว่ามันร้องไห้หรือเพราะมันทำเสียง ตามจริงกูก็ไม่ได้เห็นน้ำตาของมันหรอก มโนไปเอง
ถึงว่า! ตอนซบไหล่ทำไมก็ไม่รู้สึกเปียก!
“อื้อ!” ริมฝีปากถูกประกบ ลิ้นร้อนเริ่มแทรกเข้ามาอย่างจาบจ้วงแต่ผมผลักมันออกก่อน “แก๊!!”
…หลอกกูเหร้ออ!!!ท่าทางร่างสูงจะรู้ใจผม แต่ผมไม่ทันมันมือหนาของมันมารวบข้อมือผมทั้งสองข้างแล้วตรึงไว้บนหัวก่อนแล้ว เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหูเหมือนจะหวานแต่กูกลับรู้สึกสยอง
“หนีไปไหนไม่ได้หรอก” เสียงแผ่วเบาแต่กลับได้ยินลึกลงไปถึงหัวใจ
“มึงพูดเองนะ”
“……………”
“ว่าจะอยู่กับกู”“อื้อ! อ๊ะ!”
ผมเบิกตากว้างแต่ไม่ทันได้ด่ากลับมันก็ปิดปากแล้วลากผมเข้าห้องแล้วครับ
คุณน่ะยังอ่านอยู่ใช่ไหม ? ฝากด่ามันหน่อยนะว่า
ไอ้สัส!! มึงหลอกกู*****************************
อย่าหวังเอ็นซีจากเรื่องนี้ 5555555555555
ไปจินตนาการกันเอาก่อนน้อ มีแน่ๆแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้
พี่เสือเจ้าเล่ห์ใช่ไหม รู้ความจริงเดี๋ยวเจอสตั๊น!!!
อย่าฟังนายเอกมันพูดมากเกินไปล่ะ ด้วยความหวังดี
ขอบคุณค่ะ
เป็นทีมเสือหรือทีมธามบอกกันบ้างนะ
ไปแล้วจริงๆขอบคุณค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
