ตอนที่ 7.1
ปัง!!!!!!!!!!ผมและไอ้เสือสะดุ้งไปพร้อมๆกันเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากห้องข้างๆ
“เฮ้ยย เหี้ยยย ขอโทษครับพี่ ขอโทษครับ”
“ถีบมาหาพ่องมึงหรือ กูขี้อยู่พวกเด็กเวร”
“ขอโทษครับพี่ ขอโทษจริงครับ”“อ่าส์” ร่างเล็กกระตุกสองสามทีก่อนน้ำสีขาวขุ่นจะไหลเปรอะไปตามเรียวขาสวยที่กำลังสั่นไหว มือหนาค่อยๆปล่อยขาที่ถูกยกขึ้นเมื่อสักครู่ลง ใบหน้าสวยแดงฉ่ายามแท่งเนื้อละออกจากภายในของตน ฉับพลันร่างเล็กก็ล้มลงฮวบไปนั่งกับพื้น เสือหอบหายใจสะท้านแล้วเลื่อนไปมือปลดล็อคกลอนตามเดิมก่อนจะคว้าเอวบางขึ้นกอด พร้อมพรมจูบที่ขมับชื้นเบาๆ
“เก่งมากครับคนดี” เสียงทุ้มกล่าวขณะกอดเอวบางนั้นอย่างรักใคร่ นัยน์ตาสีครามเข้มเหลือบไปเห็นข้อมือที่ยังถูกรวบมัดกันเอาไว้จึงค่อยๆปลดผ้าพันธนาการออก ข้อมือเล็กๆนั้นเกิดรอยแดงจนเห็นได้อย่างชัดเจนบ่งว่าเขามันแน่นขนาดไหน เสือถอดถุงยางตัวเองออกโดนทิ้งเข้าถังขยะในห้องน้ำก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการสวมเสื้อผ้าให้ตัวเอง “ตี้”
เสียงทุ้มเรียกทันทีที่เขาจัดการตนเองเสร็จ “ทำไมถึงมีถุงยางละ ?”
“หือม์” เสือเลิกคิ้ว “ซื้อตอนทำไปธุระไง”
“ธุระของมึงคือไปซื้อถุงยาง”
ใบหน้าหล่อเหลาอมยิ้มก่อนจะลงไปช้อนตัวบางขึ้นมานั่งบนตักแล้วจูบแผ่วเบาเข้าที่ริมฝีปาก พลางตอบคำถามด้วยการทำเสียงอื้ออึงในลำคอว่า “อื้อ” ขณะเดียวกันที่ปลายนิ้วร้อนเอื้อมไปแตะที่ลำคอทางด้านหลัง “จะเอาให้หมดกล่องเลยไหมละ”
จบคำสายตาร้อนแรงที่ส่งมาอย่างสื่อความหมายจนทำให้ร่างกายของคนบนตักต้องสั่นสะท้าน
ก่อนยกที่สามจะเริ่มต้นขึ้น…3 อาทิตย์ต่อมาคือ… เมียไม่ให้แตะนับจากวันที่จบฉากในห้องน้ำลงและพวกเขาน่าจะเอ๊ะใจได้ตั้งแต่ทีแรกที่มีคนไปถีบประตูของคนที่นั่งอยู่ห้องข้างๆ ครันถุงยางถูกใช้จนหมดกล่องพวกเขาจึงเดินออกมา (ไม่น่าจะเรียกว่าเดินเพราะตี้ต้องให้เขาอุ้มเนื่องจากเรี่ยวแรงไม่เหลือแล้ว) พอเปิดประตูปุ๊บนั้นแหละก็เจอะกับเจ้าคนห้องข้างๆ เป็นไอ้หัวเกรียนหน้าตาเถื่อนๆที่เหล่สายตามองพวกเขาด้วยท่าทางล้อๆก่อนจะยิ้มแสยะที่มุมปากพร้อมประโยคที่ทำให้ตี้ไม่ให้เขาแตะอีกเลยตั้งแต่วันนั้นจนถึงปัจจุบัน
สำหรับเขามันไม่ได้สะทกสะท้านสักนิดแต่สำหรับตี้แล้วละก็…
ยิ่งกว่าโดนระเบิดปรมาณูก้อนใหญ่ตกใส่หน้าดังตู้มมมมม!!!!!!!!!!!
ตี้เป็นเด็กดื้อแถมยังเป็นคนที่ไม่ชอบยอมรับความจริงสักเท่าไหร่ เสือสังเกตมานานก่อนเขาจะมั่นใจว่าเมียของจนเองนั้นเป็น ‘มาโซคิสต์’ ร่างเล็กชอบถูกมัดมากที่สุดแม้ปากจะบอกว่าอย่าๆๆ แต่ร่างกายกลับตอบสนองกว่าเดิมเสียอีก และยิ่งตี้ตื่นเต้นจะยิ่งร้อนแรงกว่าเดิมถึงสิบเท่า โชคดีที่เขาก็เหมือนจะเป็นประเภท ‘ซาดิสซ์’ อ่อนๆไปซะแล้ว
พอโกรธก็ชอบพาลตลอด โกรธคนอื่นนะแต่เอามาพาลกับคนใกล้ตัว ส่วนผู้เคราะห์ร้ายก็อย่างเขานี้ไง พอโดนจับได้ว่ามีอะไรกันในห้องน้ำ เอ้าดอร์นอกสถานที่ครั้งแรกแถมยังเป็นรอบที่มันส์ที่สุดที่เคยมี ปกติแล้วตี้คงจะโวยวายเต็มแก่แต่คราวนี้กลับไม่ แถมยังเงียบ เงียบอย่างน่ากลัว กระทั้ง 1 อาทิตย์ 2 อาทิตย์ จวบจน 3 อาทิตย์ผ่านไปเสือจึงได้รู้ว่าผู้เคราะห์ร้ายอย่างเขาโดนบทลงโทษไปเต็มๆแล้ว
แถมยังเป็นบทลงโทษที่ร้ายกาจ ร้ายกาจถึงขั้นทำให้เขาแทบจะคลั่งตาย!!!
โดยการห้ามมีอะไรกันแบบไม่รู้กำหนดวันสิ้นสุด
“อ่านอะไรอะ” เสียงของผมดังขึ้นขณะกำลังเดินเข้ามาหาร่างสูงบนโซฟาในมือถือชีทอยู่ เสือเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะยื่นมาให้ผมอ่านดู ชีทประมาณ 7-8 แผ่นซึ่งทุกหน้าก็ล้วนแต่เป็นภาษาอังกฤษและศัพท์ทางการแพทย์ยากๆทั้งนั้น ผมส่งกลับคืนก่อนจะเบียดเข้าไปนอนตักมันบนโซฟา “เรียนยากจัง”
“หาเงินเลี้ยงมึงไง”
“รวยขนาดนี้แล้วยังจะต้องหาเงินอีกหรือ” คำถามนี้ไม่ได้รับคำตอบเมื่อเสือมันเริ่มเข้าสู่โหมดก้มหน้าก้มตาอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจ ผมแหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาจากทางด้านล่างก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบชีทออกจากมือมัน พลางยันตัวลุกนั่งบนตักแกร่ง ทำให้หน้าผมอยู่สูงกว่ามันนิดหน่อย เสือใช้มือหนึ่งกอดผมแน่นส่วนอีกมือกำลังทำหน้าที่โน้มศีรษะของผมให้ริมฝีปากเราสัมผัสกัน
ครืด ~
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งเล็กน้อย ริมฝีปากที่เกือบสัมผัสกันต้องผละออก เสือมันทำหน้าเสียดายสุดขีดพลางกระพุ้งแก้มแล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดรับ
“ครับ”
“…”
“อะไรนะครับ”
“…”
“แต่ผม”
“…”
“โอเคครับได้ครับ”
“…”
“สวัสดีครับ”
ผมกระพริบตามองไอ้เสือที่กดวางสายแล้วถอนหายใจเฮือก มันเข้ามาจูบผมทีหนึ่งก่อนจะกดใบหน้าผมให้แนบกับอกกว้าง นิ้วเรียวม้วนเส้นผมเล่นเบาๆ “ตี้”
“หือม์”
“ไปเที่ยวต่างกระเทศ …กันไหม ?”
ผมทำหน้าฉงนทันที
United States of America , California “หนาวจังเยยอ่ะเสือ” ผมบอกพลางโชว์หนาวจนควันออกปากให้ร่างสูงดู เสือขมวดคิ้วก่อนจะยกมือขึ้นมากระชับเสื้อโค้ดตัวใหญ่ของผม(ที่มันเป็นคนซื้อให้)ให้แน่นกว่าเดิม
“รอก่อนนะ เดี๋ยวรถก็มารับแล้ว”
ผมพยักหน้าเป็นการตอบรับ จากที่นั่งเครื่องบินมาจนตูดแทบเปื่อยตอนนี้เราก็อยู่ที่สนามบินในสหรัฐอเมริการัฐแคลิฟอร์เนียแล้วครับหลังจากที่โดนถามไปวันนั้นพวกผมก็ไปเคลียร์เรื่องการสอบล่วงหน้าให้เสร็จก่อนเพราะท่าทางจะอยู่ยาว โชคดีที่ทางมหา’ลัยคณะของผมเหลือแต่ให้สอบและโชคดีรอบที่สองคือเมื่อสอบล่วงหน้าเสร็จผมก็ปิดเทอมทันที(ส่วนเสือรายนั้นผมพึ่งรู้ไม่นานว่ามันเรียนไม่เหมือนชาวบ้านมาตั้งแต่ตนอยู่แล้ว) เสร็จกิจทั้งหมดเราจึงออกเดินทาง ไอ้กิ้งดิ้นใหญ่ตอนผมบอกว่าจะมาเที่ยวกับเสือกันสองคน เพราะมันดันคิดว่าเรามาฮันนีมูนกัน แต่เปล่าเลยเหมือนเสือต้องมางานอะไรสักอย่างที่นี้ซึ่งเป็นงานธุรกิจเกี่ยวกับครอบครัวของมันด้วย ส่วนผมนั้นหรือมาเที่ยวล้วนๆ
ลีมูซีนสีดำสวยอร่ามตามาแต่ไกลแล่นเข้ามาจอดตรงหน้าฟุตบาทที่พวกผมยืนอยู่ก่อนผู้ชายในชุดสูทดูจากรูปร่างหน้าตาแล้วท่าทางจะอายุเกินหกสิบจะเดินออกมาจากรถแล้วโค้งให้เสือด้วยท่าทางนอบน้อม แล้วพูดภาษาอะไรสักอย่างที่ผมฟังไม่ออก มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศสก็ไม่ใช่ เห็นอย่างนี้ผมก็พูดได้หลายภาษาพอสมควร แวบหนึ่งผู้ชายคนนั้นหันมามองผมแล้วพยักหน้าเบาๆก่อนจะหันไปคุยกับเสือต่อ เมื่อสนทนากันเสร็จแล้วจึงเชิญพวกเราขึ้นรถแล้วเคลื่อนตัวออกจากสนามบิน
“พูดภาษาอะไรกันนะ”
“อืม ภาษารัสเซีย”
“เขาเป็นคนรัสเซียหรือ”
“เปล่าหรอกเป็นคนอังกฤษแต่พวกเขายังไม่ไว้ใจมึงน่ะ โทษทีนะ” เสือบอกก่อนจะก้มใบหน้าลงกับกลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน ผมยักไหล่ไม่ใส่ใจในวงการธุรกิจก็คงจะมีเรื่องแบบนี้อยู่บ้าง ยิ่งเสือที่เป็นทายาทสืบถอดธุรกิจอันประเมินค่าไม่ได้พวกนั้นด้วยแล้ว พวกเขาจะไม่ไว้ใจผมที่เหมือนจะสนิทกันเกินเหตุก็ไม่แปลกหรอก
“เราจะไปไหนกันหรือ”
ผมสงสัยก่อนจะชะโงกหน้าออกไปมองตรงหน้าต่าง
“เดี๋ยวก็รู้”
ผมเบะปากแล้วไม่ถามอะไรอีก นั่งรถไปประมาณสามสิบนาทีกว่าๆ ในที่สุดผมก็มาถึงจุดหมาย คฤหาสน์ทรงโมเดิร์นใหญ่โตสีขาวติดริมหน้าผา ด้านล่างเป็นทะเลสีฟ้าสวยงาม ผมอึ้งกับความอลังการของมันอยู่ครู่หนึ่ง คิดว่าคอนโดที่อยู่ปัจจุบันมันก็ใหญ่พอสมควรแล้วแต่ถ้าเทียบกับหลังนี้ กลายเป็นแค่ก้อนหินเล็กๆไปเลย เสือดึงตัวผมลงจากรถ ก่อนนัยน์ตาโตจะเริ่มสำรวจบริเวณรอบนอก เนื้อที่มหาศาลที่กวาดไปไม่รู้กี่ไร่และมันคงจะแพงพอสมควรยิ่งเป็นแถบติดหน้าผาด้วยละก็ไม่อยากจะคิดถึงเงินที่เสียไป ผมเคลื่อนสายตาไปเรื่อยๆก่อนจะเจอะเข้ากับ อื้อหือ ที่จอดเฮลิคอปเตอร์!!
“ตี้ เข้าไปข้างในก่อน” มือหนาสะกิดเบาๆที่ไหล่ ผมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปแต่ร่างสูงกลับไม่ตามมา “เสือ” ผมตะโกนเรียก เสือที่กำลังคุยกับพ่อบ้าน(ผู้ชายในชุดสูทที่ผมสถาปนาให้เป็นพ่อบ้านเรียบร้อยแล้ว)อยู่ เขาชะงักไปนิดก่อนจะเดินมาหาผมแล้วรวบตัวเข้ากอดก่อนจะผลักลงไปที่โซฟาใกล้ตัว
ลมหายใจร้อนคลอเคลียที่แก้ม เสียงทุ้มกระซิบที่หู “อยู่ที่นี้ก่อนได้ไหม”
“หือม์ มึงอ่ะ”
“จะไปทำธุระน่ะ อยู่คนเดียวก่อนได้ไห..”
“ไม่!!!!” ผมส่ายหน้ารัว รู้อยู่ว่ามันมาที่นี้เพื่องานแต่ถึงขนาดต้องทิ้งผมเอาไว้คนเดียวเลยหรือ คิดจะเอากูมาปล่อยเกาะแล้วจากไปหรือไงไอ้เสือ “ไม่เอามึงไปไหนกูไปด้วยอ่ะ”
“ตี้” ใบหน้าหล่อเหลาทำหน้ากังวล มือหนาประคองใบหน้าผมเข้าใกล้แล้วจูบเบาๆที่ริมฝีปากและปลายคาง “แปปเดียว”
“…”
“นะครับคนดี”
“ไม่ไปไม่ได้หรือ”
“ขอโทษนะ” เสือบอกมันเป็นคำสั้นๆที่มีความหมายว่า ‘ไม่ได้หรอก’ เขาผละและเงยหน้าขึ้นมาจากไหล่ผม “กลับมาจะพาไปเที่ยว”
“…” ผมเม้มปาก
“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ” มือหนาหยิกแก้มผมเบาๆ
“ไม่ทิ้งแน่นะ”
“อือไม่ทิ้งหรอก”
ผมถอนหายใจแล้วพยักหน้า “ไปเถอะ”
ร่างสูงรวบตัวผมเข้าไปจูบอีกรอบ นานจนผมหอบหายใจแฮ่กๆยามหลุดออกมาได้ “จะมีคนมาดูแลมึง ทั้งเรื่องอาหาร เสื้อผ้าและเรื่องอื่นๆด้วย” ผมพยักหน้าร้องอือ “อย่าดื้อเข้าใจไหม”
“อือ”
“ถ้ากูกลับมาไม่เห็นมึงมีเรื่องแน่”
“ครับ” เขาเงียบ “จะไปกี่วัน”
“1 อาทิตย์นะ”
…นานมาก
ผมเบะปาก “อือ”
เสือมันไม่พูดอะไรต่อกดจูบลงมาที่ริมฝีปากนานๆก่อนจะเดินออกไป เสียงสตาร์ทของรถดังขึ้นแล้วค่อยๆเบาเรื่อยๆบ่งว่าตอนนี้ผมถูกปล่อยเกาะแล้วเรียบร้อย นัยน์ตาโตมองกระเป๋าเสื้อผ้าใบหนาที่ถูกนำเข้ามาวางไว้ในบ้านตั้งนานแล้ว ผมถอนหายใจเอาเถอะ อย่างแรกที่ต้องทำในตอนนี้ก็คงจะเป็นการเอากระเป๋าไปจัดของก่อน คิดพลางเดินไปยังกระเป๋าก่อนจะก้มลงไปเก็บขณะนั้นเองที่ร่างของผมโดนใครสักคนชนจนล้ม
“โอ๊ยยยย!!”
“Sorry boy”
เงยหน้าขึ้นก่อนจะเจอะกับคนๆหนึ่ง
“Are you Time ?”
นอกจากปล่อยเกาะแล้ว
มันยังปล่อยผมเอาไว้กับใครอีกละเนี้ย!!!!!!
จบ.******************************************
เผยถึงความเป็น SM ตอนหน้าพวกเขาอาจจะเล่น Sm กันก็ได้
ถึงอิพี่เสือ
ทำไมแกปล่อยน้องเอาไว้ละ ระวังน้องมันจะมีชู้นะแก 555555
อันนี้คือคฤหาสน์พี่เสือค่ะ
หัวข้อ: " เมียหมอ " Up! .ตอนที่ 30(100%) l 09/06/16 : P.68 | THE END (อ่าน 781162 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก