“เหมือนโดนรุมโทรมข่มขืนมาเลย” ผมเบะปากพลางมองตัวเองในกระจก โทรมซะไม่มีแถมยังมีรอยจูบเต็มคอไม่ว่าจะด้านหน้า ด้านหลัง ด้านข้าง หลังจากที่นอนไปได้แค่สามชั่วโมงก็ต้องตื่นขึ้นมาอาบน้ำเพราะทนเหนียวตัวไม่ไหวแถมผ้าปูที่นอนยังเละเทะราวกับพึ่งผ่านสงครามโลกมาหยกๆ(ก็ไม่ได้ต่างสำหรับผม) ขนาดเสือที่ไม่ค่อยชอบให้แม่บ้านขึ้นมาทำความสะอาดยังต้องเรียกแม่บ้านมาทำ ผมยังจำใบหน้าแดงฉ่าของเหล่าแม่บ้านหลังจากยลโฉมเตียงนอนของพวกเราได้เป็นอย่างดี
มือหนาสวมกอดจากทางด้านหลัง เสือเอื้อมมือมาแปะหน้าผากของผมไว้เขาค้างไว้นานก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นแล้วกลับมาเอาปรอทวัดไข้ยัดใส่ปากผม นัยน์ตาคมมองอุณหภูมิร่างกายแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“เป็นไข้แล้ว”
…ก็สมควรมึงเล่นฟัดกูยัดเช้าขนาดนั้น ฟัดกับเสือนอกจากความสุขทางกายแล้วไม่มีอะไรดีสำหรับผม เพราะผลจากการฟัดทำให้ได้ทั้งรอยทั่วตัว ระบมไปทั่วสะโพก ไข้แดก เจ็บคอเป็นนั้นโน้นนี่สารพัด อ้อ! ได้เลือดไหลซิบด้วยเพราะมันกัดมาแรงมาก ผมถอนหายใจมารำพึงอะไรตอนนี้ไม่มีประโยชน์ เดินมาห้องนั่งเล่นเปิดทีวีพลางชะเง้อคอมองอีกคนว่าไปไหนแต่สงสัยจะไปห้องครัว
กลิ่นข้าวต้มลอยมาแต่ไกล ก่อนชามใบใหญ่จะมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม
“ข้าวต้มปลา ?”
“ทานก่อน” ผมส่ายหน้ายังไม่มีอารมณ์ทานตอนนี้แม้แต่นิดเดียว “จะได้ทานยา”
“…”
เสือถอนหายใจเมื่อเห็นว่าผมไม่แตะ “ดื้อ” เขาว่าเบาๆ ผมไม่ตอบเอียงคอไปพิงไหล่ “อ้าม” ก่อนจะถูกจับช้อนยัดปาก กลิ่นหอมของเครื่องเทศลอยขึ้นจมูกรสกลมกล่อมทำให้ท้องที่ว่างอยู่เริ่มร้องขึ้นมาทันที เสือเป็นคนทำอาหารอร่อยมาก(อยากเติมกอไก่ล้านตัวเลยจริงๆ) อาหารทุกอย่างที่ผมทานอยู่ทุกวันล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของเขา
“อร่อย” ผมว่าแล้วหันหน้าไปมองด้านข้างของอีกฝ่าย “เสือมาเปิดอกกัน”
“หือ ?” เขาเหมือนไม่เก็ทสักเท่าไหร่
“กูเริ่มก่อนใครเป็นคนสอนมึงทำอาหาร”
“คุณย่า” เสือเลิกคิ้วขึ้น ผมขยับปากบอกเขาว่าถามกูกลับสิ “ก่อนหน้าเคยมีแฟนมากี่คน”
“สะ..สาม --ล่ะมั้ง! เดี๋ยวๆ ทำให้ต้องมองแบบนั้นไม่เชื่อหรือไง แต่จิ้นกูก็ให้มึงนะ!!”
โดนบีบจมูกไปแรงๆทีหนึ่ง “เคยมีอะไรกับผู้หญิงหรือเปล่า”
“คะ…เคย” โดนมันมองแรงใส่อ่ะ “ก็ตอนนั้นวัยฮอร์โมนพลุกพล่านนี้ ไม่ต้องเลยเสือตัวเองเคยกี่รอบกูยังไม่ทักเลย ได้ข่าวว่าเจ้าชู้ไม่ใช่หรือไง”
ใบหน้าหล่อเหลาไม่สะทกสะท้าน “นั้นกูไม่ใช่มึง”
ผมเบะปาก “งั้นเคยมีแฟนป่ะ”
“เคย” ผมเงียบ “ลินินไง”
…แล้วก็ได้เงียบกว่าเดิม
มือหนาเมื่อเห็นว่าผมไม่ตอบจึงจับช้อนยัดปากไปเรื่อยๆ ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ถามขึ้น “หึงเหรอ”
“เออ” ตอบแบบไม่อายเลย “เขาว่าถ่านไฟเก่ามันมักแรง”
“มันไม่ใช่แค่ดับ” เสือเว้นวัก “แต่เป็นการมอดไหม้ไปเลย กับยัยนั้นไม่มีทางอีกหรอก”
“แสดงว่าคนอื่นยังมีทางใช่ไหม”
“กูเคยมีแฟนแค่คนเดียว” เขาตอบเอื่อยๆหันมาทางผมแล้วจูบลงที่กระหม่อม มือหนายังทำหน้าที่ป้อนได้อย่างไม่ติดขัด “ไม่รวมมึง”
“อ้าว”
“มึงไม่ใช่แฟน”
“…” เราสบตากัน
…แล้วกูเป็น ? “เป็นเมีย” “แค่กๆๆๆค่อก” บรรยากาศโรแมนติกซ์เมื่อสักครู่ทลายลงในพริบตาหลังจากที่จบคำนั้นผมก็สำลักข้าวต้มปลาทันที มือหนามาลูบหลังเบาๆก่อนจะใช้นิ้วดีดหน้าผากผมไปหนึ่งที ผมยิ้มแฮะๆให้กลับแล้วเริ่มคำถามต่อไป “มีพี่น้องกี่คน”
“สี่คนพี่ชาย น้องชาย น้องสาวรวมกูเป็นสี่”
“ทำไมไม่เคยเห็นสักคนเลยอ่ะ”
“พี่ชายอยู่กับพ่อแม่ที่ต่างประเทศ น้องชายอยู่กับคุณป้าต่างประเทศเหมือนกัน ส่วนน้องสาวอยู่กับคุณยายประเทศไทยแต่ไม่ได้อยู่มหา’ลัยต่างกันเลยไม่ค่อยได้เจอกัน กูอยู่กับคุณย่า”
เสือวางชามข้าวต้มลงแล้วหยิบยากับน้ำดื่มให้ผมต่อ
“อยากเจอกับพี่น้องมึงจัง”
เสือเงียบไปสักครู่แล้วใช้นิ้วปาดน้ำที่ติดอยู่ตรงริมฝีปากผมออก “เดี๋ยวก็ได้เจอ”
“…”
“แม้กูจะไม่อยากให้มึงเจอก็เถอะ”
ประโยคนี้เบามากจนผมฟังไม่ออกว่าเขาพูดอะไร
หลังจากที่ได้ผมได้หยุดพักเรื่องเรียนไปนานถึงหนึ่งเดือนกว่าๆ ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะเปิดเทอมสองและกลับไปใช้ชีวิตในมหา’ลัยสักที ผมตื่นหกโมงกว่าเพราะมีเรียนตอนเก้าโมงเป็นผลให้อีกคนที่นอนอยู่ข้างๆต้องตื่นขึ้นมาด้วย ผมอาบน้ำแต่งตัวมองตัวเองในกระจกที่ใส่ชุดนักศึกษาคุ้นตาเป็นเสื้อเชิ้ตธรรมดากับกางเกงดำ มีเข็มกลัดของมหา’ลัยติดไว้ตรงกระเป๋าเสื้อ ผมเดินออกจากห้องมานั่งรอดูทีวีรอที่ห้องนั่งเล่นไม่นานนักอีกคนก็ตามมา เสือในเสื้อเชิ้ตสีขาวติดกระดุมไม่หมดแถมยังปล่อยชายเสื้ออกนอกกางเกง เนคไทที่สีดำก็เบี้ยวไปมาเพราะคนใส่ไม่สนใจหากทำให้มันดูมีเซ็กส์แอพพีลกว่าเดิมอย่างน่าประหลาด มือหนาขยี้ผมสีดำสนิทที่ชื้นน้ำนิดหน่อยแล้วหันมาสนใจผมที่กำลังมองอยู่
“พร้อมหรือยัง” เสือตามมานั่งลงข้างผมพยักหน้าตอบรับมองมือหนาที่กำลังใส่นาฬิกาเรือนหรู พอได้มองตอนเขามานั่งใกล้ๆแล้วผมถึงสังเกตได้ว่ารอยที่คอของอีกฝ่ายยังไม่หายดีแถมยังจงใจไม่ปกปิดมันอีกด้วย แต่จะว่าไปแล้วรอยที่คอผมนี้ก็ใช่ย่อยนะ มีจางลงบ้างแต่ยังเห็นได้ชัดเหมือนเดิม “ไปทานข้าว”
อาหารเช้าของวันนี้คือข้าวต้มทะเล มันบังคับให้ผมกินส่วนตัวเองทานกาแฟกับขนมปัง อาหารเช้าเสร็จกินยากันไข้เสร็จ(เมื่อคืนโดนโยกสะโพกอีกแล้ว)เสือก็ขับรถมาส่งผมที่คณะ ยังเด่นเหมือนเดิมแต่เปลี่ยนรถเป็นบูกัตติสีควันบุหรี่แทนลัมโบกีนี่คันเดิม ก่อนลงรถก็โดนเอี่ยวคอไปให้อีกคนกัดๆขบๆรอยที่ว่าเยอะแล้วยิ่งเยอะเข้าไปอีกจนผมต้องบอกให้เขาหยุดมันถึงหยุด มือหนายกขึ้นลูบหัวผมเบาๆ “เรียนดีๆ”
“อือ ไปละบาย” ผมโบกมือหยิบกระเป๋าสะพาบแล้วเดินลงจากรถแวะไปซื้อน้ำที่โรงอาหารก่อนเข้าตึกกินเวลาไปประมาณสิบห้านาที กรอกน้ำใส่ปากเอาราดหน้าตัวเองด้วยแล้วเดินเข้าห้องเจอไอ้กิ้งกับสมุนกระเทยนั่งเป็นวงล้อมรออยู่
“มาช้าไปนะยะ เมื่อคืนเหนื่อยมากหรือไง” มันทักทายแทนคำว่าสวัสดี
ผมขมวดคิ้วงง “เกี่ยวไรกับเมื่อคืน ?”
“โอ้ยย อีดอกมึงนี้ไม่เคยทันโซเชียลเลยใช่ไหม ก็เพจคิ้วบอยส์อ่ะเขาลงภาพพี่เสือ อิเหี้ยยหล่อลากมากแบดสุดๆแต่นั้นไม่ใช่ประเด็นค่ะ ประเด็นคือคิสมาร์กเต็มคอถ้าไม่ไปฟัดกับเมียแล้วจะไปทำอะไร มึงไม่สังเกตหรือไงว่าคนเขามองมึง”
ผมพยักหน้ารับเบาๆ ไม่ได้ตอบอะไรมัน
“โอ๊ะแต่จะว่าไปรอยที่คอมึงก็เยอะเหมือนกันนะ!!” ผมเอามือปิดคอทันทีแต่นั้นแหละยิ่งทำให้คนมองกูมากกว่าเดิม กิ้งทำตาโตแล้วดึงผมให้ใบหน้าต่ำลงมามันกระซิบข้างหู “บอกลีลาพี่เสือทีเหล่าชะนีอยากรู้มาก”
ผมอมยิ้มตอบกลับมันไปด้วยน้ำเสียงทะเล้น
“เด็ดเวอร์” “กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด” ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดต่อเสียงกรีดร้องของผู้หญิงกลุ่มหนึ่งก็ดังขึ้น ผมหันหน้าไปตามเสียงเห็นใครคนหนึ่งในกลุ่มนั้นกำลังมองมาทางนี้อยู่พอดี ใครคนหนึ่งที่ยังคงมีใบหน้าน่ารัก สวยหวานเหมือนเดิม ‘มันตา’ เธอโบกมือให้ผมเล็กน้อยผมกำลังจะโบกกลับไปแต่โดนกิ้งมันจับมือวางลงบนตักซะก่อน
“มันเป็นฝ่ายศัตรูแน่ๆก็รับประกัน มึงกลับมาคราวนี้มึงเตรียมตัวให้ดีเลยนะ” เหล่าสตรีประเภทสองที่นั่งเป็นวงล้อมรอบๆผมพากันพยักหน้าพร้อมกัน ผมถอนหายใจ
“มึงเห็นแฟนเก่าเสือแล้วมึงจะอึ้ง…” ก็ไม่อยากยอมรับแต่แม่ง…โคตรสวยจริงๆ
“แฟนเก่า” กระเทยหนึ่งขมวดคิ้ว “พี่เสือมีแฟนเก่าด้วยหรือวะ”
“มี”
“ชื่ออะไรค่า”
“ลินิน”
จบคำนั้นบรรยากาศรอบตัวผมก็เงียบลงจนกิ้งมันพูดขึ้น
“ดาวมหา’ลัยรุ่นผัวมึงอ่ะ” อื้อหือมีตำแหน่งใหญ่ซะด้วย “โคตรสวยของแท้ ไม่มีดาวมหา’ลัยพี่ไหนสวยเท่านางแล้วจริงๆ” งามอย่างกับนางฟ้าถ้าหาได้ง่ายๆนี้โลกคงจะกลายเป็นสวรรค์ไปแล้ว
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี้ดดังขึ้นมาอีกรอบจนกิ้งหัวหน้าแก็งกระเทยต้องออกปากเองว่า
“มึงจะกรี้ดอะไรนักหนาค่ะอีดอก”
“เช็คเพจคิ้วบอยส์เอาเองสิค่ะ”
“จะกรี้ดอะไรขนาดนั้น กูว่ารูปพี่เสือของมึงนี้ก็กรี้ดโคตรดังแล้วนะ” ผมยิ้มแฮะๆด้วยความอยากรู้จึงหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดูบ้าง กดเข้าเฟสที่ไม่ได้เข้ามานานเป็นสิบชาติส่วนมากหน้าวอลผมมีแต่แท็กและคนแอดมาบวกข้อความจำนวนมหาศาลที่ยังไม่ได้ตอบ ผมกดเข้าหาฟีดข่าวภาพแอบถ่ายของเสือเด้งมาเป็นภาพแรกคนไลค์เกือบห้าหมื่น ข้อความอีกเป็นกระบุง ผมเลื่อนดูข้อความนิดหน่อยส่วนมากแล้วทุกคนล้วนขออสุจิมันทั้งนั้น (อ่านไปขำไป) แล้วกดเข้าเพจคิ้วบอยส์ที่เป็นคนอัพภาพ เป็นเพจดังพอสมควรคนไลค์เกือบสามแสนกว่า มีข้อความสั้นๆเขียนอธิบายเพจเอาไว้ว่า
‘รวบรวมผู้ชายหน้าตาดีที่ชะนีอยากสอยไปทำพันธุ์’
แต่พอเลื่อนลงมาภาพที่อัพเดทล่าสุดทำให้ผมเบิกตากว้าง เป็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งโครงหน้าหล่อเหลาคล้ายคนที่ผมรู้จักเป็นอย่างดี ส่วนสูงประมาณร้อยแปดสิบกว่าๆ ผิวขาวซีด นัยน์ตาสีฟ้าเข้มเป็นเอกลักษณ์ เหมือนเหมือนมากแตกต่างกันแค่สีผม กับลักษณะภายนอกนิดหน่อยแต่นั้นไม่น่าตกใจไปกว่าคำอธิบายใต้ภาพที่เขียนเอาไว้ว่า…
‘สิงห์คณะบริหารเข้ากลางภาค น้องชายเสือคณะแพทยศาสตร์ปีสาม’
80%มีสำนักพิมพ์มาติดต่อขอรวมเล่มแล้วนะทุกคน อีกอย่างคือลงเอ็นซีคำหยาบได้หมดไม่ตัดจ้า
ีดีกว่านั้นคือ นักเขียนสามารถเสนอคนวาดปกได้ด้วยอ่ะ ปริ่มมาก
เนื้อเรื่องไม่สปอยไปติดตามกันเอาเองรับรองมันส์จ้า 55555555