หัวข้อ: My Mom ; รักของมัมน้องกันต์จัดให้ } [END] [เปิดรีปริ้น ถึง 20 มี.ค. 62] P.132

[iceman555]

สนุกมากเลยครับ. น้องกันต์น่ารักมากก. พี่คินก็อบอุ่นมากๆ. มัมก็น่ารัก 

[tang]

รอ รอ รอ

[fangiily]

น้องกันต์จัดให้ครั้งที่ 5

คิน

ผมให้น้องกันต์นั่งเล่นอยู่กับตั้มและเพลงพนักงานในร้านของผม ส่วนตัวผมก็ย้ายตัวเองเข้าไปทำขนมเค้กอยู่ในครัว ทีจริงน้องกันต์ก็อยากจะขอเข้ามาด้วย แต่ผมกลัวน้องจะเลอะแล้วก็ไม่ได้เตรียมชุดมาเปลี่ยนก็เลยให้น้องรอข้างนอก ไว้วันหลังค่อยพาน้องเข้าไปเล่นในครัว

ผมเลือกทำเค้กช็อคโกแลตเพราะขายดีเนื่องจากช็อคโกแลตไม่หวานและไม่ขมเกินไปจึงกลายเป็นเมนูยอดนิยมของร้านผมครับ หลังจากทำเค้กช็อคโกแลตเสร็จผมก็หันไปทำเค้กผลไม้ รวมไปถึงอบคุกกี้ด้วยโดยมีเปรี้ยวกับฝนช่วยอีกแรง

"พี่คินคะ 11 โมงแล้วนะ พี่คินจะออกไปข้างนอกไม่ใช่หรอคะ" เปรี้ยวพูดเตือนผม

ผมพยักหน้ารับ หันไปล้างมือหลังจากที่แต่งหน้าเค้กเสร็จเรียบร้อย "ยังไงพี่ฝากร้านด้วยนะ เดี๋ยวจะรีบกลับมา"

เอาจริงๆ ผมไม่ค่อยอยากไปเจอเพื่อนเท่าไหร่เลยครับ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าสังคมอะไรนะ แต่วันนี้มีน้องกันต์ด้วยนี่สิ จะให้น้องอยู่ร้านก็ไม่ได้ และรับรองได้เลยถ้าพวกเพื่อนๆ ผมเจอน้องกันต์ละก็ ผมคงกลายเป็นประเด็นหลักให้พูดถึงในวงเพื่อนๆ แน่ ถึงแม้ว่าน้องกันต์จะไม่ใช่ลูกของผมก็เถอะ รับรองได้ว่าพวกนั้นมันไม่สนใจความจริงหรอกครับ - -

ผมเดินไปหาน้องกันต์ที่นั่งเล่นอยู่กับเจ้าตั้ม ไอ้เจ้านี่ก็หาเรื่องอู้งานเลยทีเดียว "น้องกันต์ เดี๋ยวพี่คินพาออกไปข้างนอกนะครับ ไปเตรียมตัวกันดีกว่า"

"ครับพี่คิน" น้องกันต์ลุกเดินเข้ามาหาผมทันที ผมจึงพาน้องกันต์ไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อยแล้วจูงมือเด็กสุดหล่อไปขึ้นรถของผมที่จอดอยู่ข้างร้าน

"เราจะไปไหนกันหรอครับพี่คิน" น้องกันต์หันมาถาม

"ไปหม่ำๆ ครับ พอดีเมื่อเช้าเพื่อนของพี่คินโทรมานัดกัน พี่ก็เลยจะพาน้องกันต์ไปด้วย" ผมหันไปยิ้มให้ "ไม่ต้องห่วงนะ เพื่อนพี่คินใจดีทุกคนเลย"

"ฮับ!" น้องกันต์พยักหน้าแล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะก้มลงดูโคนันในไอแพตของผม พอผมรู้ว่าน้องชอบก็เลยหาโหลดมาใส่ไว้ให้น้องดู

ผมขับรถไปเรื่อยๆ ไปยังร้านอาหารร้านประจำเวลานัดรวมตัวกัน ผมกับเพื่อนๆ จะนัดกันอย่างน้อยเดือนละครั้ง เวลานัดกันทีก็ไปจะร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนี้เสมอ อาหารเขาอร่อยดีครับ ที่สำคัญที่ร้านนี้เขามีแบบห้องส่วนตัวด้วยครับ พวกผมมักจะเสียงดังกันนิดหน่อยเลยต้องใช้แบบห้องครับ เราเลยมักจะมากันที่ร้านนี้

จากร้านผมมาที่ร้านอาหารก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงเลยครับ ไกลเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่มันใกล้กับที่ทำงานของเพื่อนคนอื่นๆ ครับ ผมเลยต้องถ่อมาถึงที่นี่

ผมเลี้ยวรถเข้าจอดในที่จอดรถของร้าน ดูท่าเพื่อนๆ ผมคงมากันแล้วเห็นรถของพวกนั้นจอดอยู่

"ไปครับน้องกันต์ ให้พี่คินอุ้มไหม" ผมเดินไปเปิดประตูรถให้น้อง

น้องกันต์เงยหน้าขึ้นมองผมแล้วยิ้มหวาน ชูแขนออกมาทั้งสองข้างเป็นเชิงบอกว่าให้ผมอุ้ม แล้วผมจะปฏิเสธได้ยังไง ผมจัดการอุ้มน้องขึ้นมาปิดรถให้เรียบร้อยแล้วเดินเข้าไปในร้าน

"ยินดีต้อนรับค่ะคุณคิน" พนักงานต้อนรับเอ่ยทักทันทีที่ผมเข้ามาในร้าน ก็มาบ่อยซะจนคุ้นหน้ากันหมด "พวกคุณหมออยู่ที่ห้องเดิมนะคะ"

"ครับผม" ผมยิ้มขอบคุณก่อนจะเดินเข้าไปด้านในของร้านซึ่งจัดแบ่งเป็นห้องเอาไว้โดยมีเลขห้องติดเอาไว้ทุกห้อง

"วู้วววว ไอ้หมอยามาแล้วโว้ย~~" เสียงพวกเพื่อนๆ ผมดังขึ้นทันทีที่ผมเลื่อนประตูห้องเปิดออก

ในห้องนั้นมีเพื่อนผมอยู่หกคนครับ มีสาวสวยอยู่สองคนนอกนั้นผู้ชายหมดครับ แล้วทันทีที่พวกนั้นเห็นผมอุ้มน้องกันต์เข้ามาในห้องปุ๊บ...

"ไอ้หมอยา!!! ม ม มึงไปมีลูกตอนไหนวะ ทำไมไม่บอกพวกกู"

นั่นปะไร...

"ไอ้ห่านี้มีเมียมีลูกแล้วไม่บอกเพื่อนฝูง เฮ้ยๆ ไอ้หมอเมฆมึงถ่ายรูปไอ้หมอยาเลย หลักฐานคาตา เรื่องนี้ต้องขยายโว้ย"

ยัง... ยังไม่จบ

ผมอุ้มน้องกันต์ที่หันมองเพื่อนผมทีละคนแล้วหันมามองผมด้วยสีหน้าที่ผมก็บอกไม่ถูกว่าน้องกันต์รู้สึกยังไง ผมยกมือขึ้นปิดหูน้องเอาไว้เพราะเชื่อได้เลยว่าคำหยาบอีกหลายคำต้องหลุดออกมาแน่

"เชี่ยยย ลูกมึงโตขนาดนี้แล้วไม่คิดจะบอกพวกกูเลยใช่ไหม มึงมันเลวไอ้หมอ!"

เฮ้อ...

"นั่นสิคิน ทำไมไม่เห็นพาแฟนมาแนะนำเลย พามาทีเล่นพาลูกมาเปิดตัวแบบนี้ตกใจหมด" คราวนี้เพื่อนผู้หญิงพูดครับ ไม่มีคำหยาบค่อยฟังลื่นหูหน่อย

"ใช่ๆ ไอ้หมอยาขายเค้ก ทำไมไม่พาเมียมึงมาเปิดตัววะ หรือมึงไปทำเขาท้องเลยไม่ทันได้บอกเพื่อน ไอ้นี่ เรื่องแค่นี้ต้องปิดบังกันด้วยหรอวะ"

แชะ แชะ

ผมหันไปมองตามเสียง ไอ้หมอเมฆครับ... มันยกโทรศัพท์มาถ่ายรูปผมกับน้องกันต์

"เงียบๆ ไม่ปฏิเสธ เฮ้ยๆๆ อะไรวะเนี่ยหมอคิน ไหนเมียๆ เอามาดูดิ"

เฮ้อ... ผมถอนหายใจออกมา ไม่ปฏิเสธ จะให้ปฏิเสธตอนไหนก็เล่นพูดแบบไม่เว้นช่องให้ผมอธิบายอะไรเลย

ผมยกมือขึ้นเป็นเชิงบอกให้พวกมันหยุดพูด อุ้มน้องกันต์มานั่งบนโต๊ะญี่ปุ่น ไม่เป็นไรครับ ยังไม่มีอาหาร เพราะฉะนั้นนั่งได้ ในห้องนี้เป็นแบบห้องญี่ปุ่นเลยครับ ปูด้วยเสื่อทาทามิ มีโต๊ะเตี้ยๆ ตั้งอยู่กลางห้อง พวกเราก็นั่งพื้นครับ มีเบาะรองนั่งให้

"นี่น้องกันต์ ไม่ใช่ลูกกู เป็นลูกของคนรู้จัก เขาฝากน้องมาให้ช่วยดูเพราะวันนี้เขามีงานยุ่ง โอเคไหมครับไอ้หมอทั้งหลาย" ผมแนะนำน้องกันต์ให้พวกมันรู้จัก

"น้องกันต์ครับ พวกนี้เพื่อนของพี่เอง สวัสดีสิครับ" ผมพูดกับนั่งกันต์ที่นั่งนิ่งเรียบร้อยอยู่บนโต๊ะ

น้องยกมือขึ้นไหว้ไอ้หมอทั้งหลายทันที "สวัสดีครับ ผมน้องกันต์ครับ" มีการยิ้มหวานด้วยนะ

"ว้าย น่ารักจังเลย พี่ชื่อพลอยนะคะน้องกันต์" หมอพลอยรีบขยับเข้ามาใกล้น้องกันต์ทันทีครับ

"พี่ชื่อนกยูงนะคะน้องกันต์ น้องกันต์น่ารักมากเลย"

น้องกันต์ยิ้มกว้าง "พี่พลอยกะพี่นกยูงก็สวยมากๆ เลยฮะ"

นกยูงกับพลอยพากันเขินแก้มแดงที่โดนเด็กชม ผมกับเพื่อนผู้ชายอีกสี่คนหัวเราะกับคำพูดของน้อง ออกแววเจ้าชู้แต่เด็กเลยนะ หึหึ คนอื่นๆ ก็เข้ามาทำความรู้จักกับน้องกันต์ยกใหญ่ สุดท้ายน้องกันต์ก็คว้าใจพี่หมอทั้งหกคนได้ไม่ยาก

"ไอ้หมอยาขายเค้ก แน่ใจนะว่าน้องกันต์ไม่ใช่ลูกแกน่ะ" ไอ้หมอชลพูดครับ

"แน่ใจดิวะ จะโกหกทำไม" ผมส่ายหน้ากับคำพูดนั้น "แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเรียกหมอยาขายเค้กวะ"

"ก็มันเรื่องจริงนิกว่า เป็นหมอยาดีๆ ไม่ชอบ ดันไปขายเค้ก"

ครับ... ก็อย่างที่ไอ้หมอชลมันพูดแหละ จริงๆ แล้วผมเป็นหมอยาครับ เรียนด้วยความลำบากลำบนมาหลายปีจนได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งของคณะเภสัชศาสตร์ครับ ไม่อยากจะชื่อละสิ แต่ผมพูดจริงนะเออ แต่ก็อย่างที่ผมเคยบอก ร้านเค้กนั้นเป็นร้านของแม่ผมครับ แม่รักร้านนั้นมาก เพราะว่าพ่อที่เสียไปก่อนหน้านั้นเปิดร้านนี้ให้ แต่พอแม่ผมมาเสียไป ผมก็ไม่อยากปิดร้านของพ่อกับแม่ ผมก็เลยไปเรียนเป็นปาติชิเย่แล้วก็เข้าไปดูแลร้านของแม่ต่อ ผมคิดว่ามันก็สนุกดีครับ ผมก็เลยดูแลร้านนั้นมาเรื่อยๆ

ถ้าถามว่าเสียดายไหมที่ไม่ได้ไปเป็นหมอยาทั้งๆ ที่กว่าจะเรียนจบมา ตอนแรกๆ มันก็เสียดายนิดๆ นะครับ แต่ผมก็รักแล้วก็มีความสุขกับสิ่งที่ผมทำอยู่ในตอนนี้ผมก็เลยไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นอีกแล้ว

ส่วนเพื่อนในกลุ่มผมที่นัดกันมานี้มีทั้งเพื่อนสมัยมัธยมแล้วก็สมัยมหาวิทยาลัยครับ ผมกับไอ้หมอชลแล้วก็หมอพลอยรู้จักกันตั้งแต่มหาลัย ชลมันเป็นหมอฟันครับ ก็เลยรู้จักกับนกยูง ส่วนพลอยที่เรียนคณะแพทยศาสตร์ก็พาพวกเมฆกับอัฐมารู้จัก ส่วนผมที่เรียนเภสัชก็มีเพื่อนที่สนิทอีกคนก็คือไอ้บาสครับ พวกเราเจ็ดคนก็เลยรู้จักกันแล้วก็สนิทกันครับ หลังจากเรียนจบก็ติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ

"พี่คิน น้องกันต์อยากหม่ำปลาสีส้มๆ ครับ" น้องกันต์หันมาดึงแขนเสื้อของผม

"หือ ปลาแซลมอนหรอครับ ได้เลยเดี๋ยวพี่คินสั่งให้นะครับ" แล้วผมก็หันไปสั่งปลาแซลมอนย่างให้น้องกันต์

"พี่คิน น้องกันต์อยากเข้าห้องน้ำ" ห้องกันต์หันมาบอกผมหลังจากที่พวกเรานั่งกินข้าวกันไปได้สักพัก

"โอเคครับ เดี๋ยวพี่คินพาไป" ผมอุ้มน้องกันต์ไปเข้าห้องน้ำที่อยู่บริเวณด้านหลังของร้าน จัดการล้างมือให้น้องเสร็จสรรพก็พากลับเข้ามาในร้านอีกรอบ

"คุณคิน น้องกันต์"

ผมหันไปตามเสียงเรียก ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าใครที่เข้ามาทัก ส่วนน้องกันต์ก็ยิ้มร่าทันที

"คุณมัม มาได้ยังไงเนี่ย"

"พอดีผมนัดลูกค้ามาทานข้าวก่อนจะคุยงานน่ะครับ คุณกับน้องกันต์ละ มาทานข้าวหรอ" คุณมัมถามพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ หอมแก้มน้องกันต์ทั้งๆ ที่ผมยังอุ้มน้องอยู่ เราเลยอยู่ใกล้กันมาก

"ครับ พอดีนัดกับเพื่อนสมัยเรียน ผมเลยพาน้องมาด้วย"

"ไอ้หมอยา มาอยู่นี่เอง นานว่ะ นาน" เสียงไอ้หมอชลดังจากด้านหลังผม และพอมันเห็นว่าผมอยู่กับใคร ใกล้กันมาแค่ไหน และน้องกันต์ที่โผเข้ากอดคุณมัม ไอ้หมอก็ทำตาโตทันที ดวงตาเป็นประกายแปลกๆ ไอ้นี่... คิดอะไรไร้สาระอีกแล้วแน่ๆ ไอ้...!

มันเดินดุ่มๆ เข้ามาหาผมกับคุณมัม ก่อนจะยื่นมือไปจับมือของคุณมัมมาเขย่าแบบไม่สนเลยว่าอีกฝ่ายเขายินดีไหม แล้วดูมันทัก!!

"สวัสดีครับเพื่อนสะใภ้ ผมหมอชล เป็นเพื่อนกับไอ้หมอยาคินครับ"




************************************************
มาแค่ครึ่งเดียวก่อนนะคะ พอดียังแต่งไม่จบแต่ก็อยากจะเอามาลง เอาไว้จบตอนเมื่อไหร่จะมาต่อให้นะคะ น้องกันต์ไปเปิดตัวกับเพื่อนพี่คินแล้วอะ... เพื่อนพี่คินก็น่ารักเนอะ เข้าใจอะไรง่ายดี 55555 คิดเป็นตุเป็นตะไปทุกอย่างเลย แต่มันก็อาจจะไปสะกิดใจใครบางคนเข้าก็ได้นา... อันนี้ก็ไม่รู้ รอดูกันต่อไปนะคะ

สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์มาร่วมกันติดแฮชแท็ก #น้องกันต์จัดให้ ในการพูดถึงนิยายเรื่องนี้กันนะคะ ส่วนใครอยากจะพูดคุย ทวงถามนิยายเรื่องนี้ก็ถามมาได้เลยค่ะทั้งในนี้หรือจะไปคุยกันในทวิตเตอร์ของฟางก็ได้นะคะ ที่ @Fangiily_GC ค่ะ

สนับสนุนน้องกันต์กันเยอะๆ นะคะ รักคนอ่านทุกคนค่าาาา

[BlueCherries]

แหม่ โลกกลม

สงสัยจบมีตติ้งนี้หมอยาขายเค้กคงโดนนินทาอีกนาน 

[rabbit-orange]

 ...

[4559]

คินโดนเพื่อนเล่นละ

[Malila]

ว้าย. พูดได้ถูกใจมาก เพื่อนสะใภ้~

[Mouse2U]

ความน่ารักของน้องกันต์พุ่งทะลุจอออกมาเลยค่าา…~

[shikyu3211]

อย่างนี้สิถึงจะเจ๋ง พลพรรคหมอๆทั้งหลายต้องร่วมมือกับน้องกันต์นะ หมอคินจะได้มีคู่สักที

[Noo_Patchy]

  จีบคุณมัมเลย

[rmlab]

ตายๆๆๆ เพื่อนพี่คินทักคุณมัมอย่างนั้นได้ไงอ่ะ

เขาเขินแทนคุณมัมนะ

[milin03]

ฮิฮิฮิ มาลงชื่อรอจ้าาา 

[dahlia]

งานนี้ จะมีคนเงิบไหม นะ  55555555555555   

น้องกันต์ น่ารักที่สุดดดดดดดดดดดด 

[rabbit-orange]

 ...

[B52]

  เยี่ยมหมอชล

[HanATarO]

เพื่อน พี่คิน มโนกันไปไกลเลย 555

[YOSHIKUNI RUN]

 55555 คุณมัมโดนเพื่อนคินทักแบบนี้ คะแนน จะตกไหมเนี่ย หมอยาขายเค้ก ที่เป็นอยู่ก็ยังไม่กระเตื้องเลยนะ

[patchamai28]

เพื่อนแต่ละคนนี่ 

ปล. น้องกันต์ยังน่ารักเหมือนเดิม คิคิ

[Min*Jee]

ตร๊ายยยย นอกจากน้องกันต์แล้ว
เราจะได้พ่อสื่อเป็นบรรดาหมอเพื่อนพี่คินด้วยใช่ไหมคะะะ
รอตอนต่อไปเนาะ

[Toon_TK]

หมัดฮุคสุดท้ายนี่แบบ....

 

[VentoSTAG]

นี่หมอหรือนกกระจอก ทำไมคุยทีรังกระจายขนาดนี้
  เพื่อนไม่ได้ชงแต่มันจัดเพียวๆ ให้เลยสินะ

[hibarihao]

 

[cher7343]

ค้างงงงงง
น้องกันต์น่ารักมากกกกก

[miya_pp]

 

[Yara]

เพื่อนคุณคินนี่ มโนเก่งจริงๆ
แต่ก็เป็นมโนที่เราก็เป็น อิอิ 

[cross]

ว๊ากกกกก มโนๆๆชงๆๆ กันเข้าเลยเพื่อนๆ เดี๋ยวเค้าได้กันเอง

[buathongfin]

ขอให้ความเข้าใจผิดนั้นเป็นความจริง 

[lemonpreaw]

ชอบๆหมอชลอะ ทะเล้นจริงๆ

[fahsida]

พี่หมอชลพูดได้ดีมาก ถูกใจสุดๆ โฮะๆ

[valenna yy]

555+ ทักได้ดี