My Mom ; รักของมัมน้องกันต์จัดให้ } [END] [เปิดรีปริ้น ถึง 20 มี.ค. 62] P.132
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: My Mom ; รักของมัมน้องกันต์จัดให้ } [END] [เปิดรีปริ้น ถึง 20 มี.ค. 62] P.132  (อ่าน 808968 ครั้ง)

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
ไม่ว่าจะเป็นคู่ไหนเราก็ชอบ อารมณ์ก็ต่างกันไป
พี่คินกับคุณมัมเขาออกแนวหวานๆ มุ้งมิ้ง ประมาณนั้น
แต่คู่รองนี่ออกแนว SM หมายถึงหมอชลคนเดียวนะ :laugh:
คุณพฤกษ์ต้องได้แฟนอย่างนี้แหละ ไม่งั้นเงียบกันทั้งวัน
อยู่กับหมอชลได้ฝึกสมองและทักษะการป้องกันตัวไปด้วย
แต่เห็นบ้าบออย่างนี้มั่นใจได้เลยว่าปกป้องคุณพฤกษ์ได้แน่
หรือจะหาศัตรูเพิ่มให้กันก็ไม่รู้นะ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
หมอชลฮีโร่

ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
ชอบอ่ะ   วันนี้อ่านรวดเดียวเลย หลงน้องกันต์ มัมและพ่อคินเลยอ่ะ   

แต่ที่ติดใจสุดคือหมอชล ลุ้นว่าเมื่อไหร่จะได้กดแฟน 555

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
พี่หมอชลแกรั่วตลอดดดด จะมีสักตอนไหมที่เฮียแกจะเท่บาดใจมั้งอ่ะ :เฮ้อ:

หึๆๆๆอยากให้คนโดนกดเป็นหมอชลจังอ่ะ เผื่อจะลดความรั่วลงได้บ้าง 555555555555 :hao7:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ gasia

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-5
ตลกหมอชล 555555
คู่นี้รักกันแรงตลอดดด

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
มีหมอมีฮา

ภาวนาให้เขาเผด็จศึกกันเสียที ปริศนาใครอยู่ข้างล่างจะได้รู้กัน  :laugh:

ออฟไลน์ mawmeawmimo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ nuttzier

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
โหย  ...ยยยย

ม่ายมีน้องกันต์เลย ตอนนี้อ่ะ

เซงงงงงง

ออฟไลน์ kukkikkooka

  • insomnia~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 287
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-3
น่าสงสารหมดชลเค้านะคะ 55555555555555555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg
 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:ชอบหมอชลอะตลกดี :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ Maxshu

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
เมื่อไหร่หมอชลจะเผด็จศึกพี่พฤกษ์สักที

ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
ไม่ว่าหมอชลจะขยับตัวทำอะไร เราว่าก็กวนอยู่ตลอดเลยนะนั่น  :laugh:

ออฟไลน์ fangiily

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +741/-12




น้องกันต์จัดให้ครั้งที่ 35




พฤกษ์


การประชุมที่ชลบุรีไม่ได้ต่างจากที่ผมคิดเอาไว้เสียเท่าไหร่ ประชุมอย่างจริงจังเพียงแค่ค่อนวันเท่านั้นเนื้อหาก็เกี่ยวกับงานเฟอร์นิเจอร์แฟร์หลังจากจบการประชุมในตอนบ่ายสามโมงก็ปล่อยให้ทุกคนพักผ่อนตามอัธยาศัย ก่อนจะนัดกันอีกครั้งในตอนเย็นเพื่อทานมื้อเย็นแล้วก็พูดคุยกัน


ซึ่งส่วนใหญ่คนที่เข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ก็จะมีแต่คนที่มีตำแหน่งสูงๆ ในบริษัทเท่านั้นไม่ว่าจะเป็นประธานบริษัท รองประธานบริษัท ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ หรือว่าคณะกรรมการบริหารอย่างเช่นผม


"คุณต้องลงไปร่วมรับประทานมื้อเย็นกับบรรดาคนใหญ่คนโตนั่นไหม" ผมหันไปหาคนที่ส่งเสียงถามผมที่กำลังนอนดูโทรทัศน์อย่างสบายอารมณ์อยู่บนเตียง


ผมที่พึ่งเลิกประชุมและกลับเข้ามาถึงห้องก็จัดการถอดเสื้อเชิ้ตที่ใส่เข้าห้องประชุมออกพร้อมกับถามเขากลับ "แล้วถ้าผมลงไปคุณจะกินข้าวกับใครล่ะ"


"ก็คนโดนทิ้งอะคุณก็ต้องกินคนเดียวนั่นแหละ" ผมส่ายหน้ากับคำพูดของเขาคว้าเอาเสื้อยืดคอกลมมาใส่ "คุณไม่น่าใส่เสื้อกล้ามไว้ข้างในเลยแหะ น่าเสียดาย..."


"ผมจะทิ้งคุณก็เพราะคำพูดพวกนี้นี่แหละคุณหมอ" ผมว่าก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วจัดการยันคนที่ตั้งท่าจะเข้ามากอดให้ออกห่างแล้วคว้ารีโมทโทรทัศน์มากดเปลี่ยนช่องเพื่อหาช่องที่อยากดู


"กอดหน่อย ไม่ได้กอดตั้งหลายนาน" คนที่นอนข้างๆ เอนหัวมาซบไหล่ผมแล้วทำเสียงอ้อนได้น่าโดนกระทืบมากกว่าน่าเอ็นดู


"ได้ข่าวว่าเมื่อคืนก็นอนกอดจนผมขยับตัวไม่ได้ ยังไม่ทันครบวันเลยเถอะ" ผมหันไปทำหน้าเอือมใส่เขา


"ไม่กี่ชั่วโมงมันก็นานแสนนานสำหรับผมนะครับแฟน กอดหน่อย" พูดจบก็กระโจนใส่ผมทั้งตัวแบบไม่ออมแรงสักนิด คิดว่าผมจะผลักทันไหมครับโดนแรงกระแทกเต็มๆ ได้แต่นอนจุกครับคนฉวยโอกาสเลยได้โอกาสเต็มที่


"คิดว่าตัวเบาอย่างกับปุยนุ่นหรือไงทับมาได้หนักชะมัดเลย"


"จะได้ชินๆ ไงครับแฟน เดี๋ยวตอนเรามีอะไรกันผมก็อยู่บนอยู่ดี" เขาเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วยักคิ้วให้


ผมยิ้มก่อนจะตอบกลับไป "หมายถึงคุณขึ้นมาออนท็อปผมนะหรือครับ"


หมอชลธีหัวเราะกับคำพูดของผม "ใครจะออน ใครจะท็อปเดี๋ยวก็ได้พิสูจน์กันครับแฟน"


ผมได้แต่ถอนหายใจออกมาแล้วก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไปปล่อยให้เขาเพ้อของเขาไปครับ พูดไปก็มีแต่ต่อความยาวสาวความยืดไม่จบไม่สิ้น "แล้วตกลงว่ายังไงคุณจะลงไปกินข้าวพร้อมกับคนอื่นๆ ไหม"


"คงไม่ ผมไม่อยากลงไปคุยกับพวกเขาเท่าไหร่คงมีแต่เรื่องธุรกิจ"


"ดูคุณไม่ค่อยชอบเรื่องธุรกิจ แต่คุณก็ยังมาเป็นนักธุรกิจ" หมอชลพูดตอนนี้เขาขยับไปนอนดีๆ แล้วละครับ ผมเลยหายใจโล่งหน่อยไม่มียักษ์มารัด


"นั่นสิ...คงอยู่ในสายเลือดมั้งครับ ที่จริงแล้วผมก็ไม่ใช่ไม่ชอบหรอกแต่ก็อย่างที่คุณรู้ว่าที่บ้านนู้นของผมมันเป็นยังไง ผมก็เลยเบื่อ"


"พฤกษ์...ผมถามอะไรหน่อยสิ คุณคิดอยากจะเอาบริษัทของคุณตาคุณกลับมาไหม" ผมหันไปมองหมอชลทันที เขากำลังนอนหันข้างมาทางผมยกมือข้างหนึ่งรองหัวเอาไว้


"ไม่รู้สิครับ ถ้าเขาสามารถดูแลกันได้ผมก็คงปล่อยให้เขาดูแลไปนั่นแหละผมไม่ค่อยอยากจะเข้าไปวุ่นวายเท่าไหร่" ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่นักซึ่งพอผมตอบไปแบบนั้นหมอชลก็ไม่ได้ถามอะไรต่อส่วนผมก็หันกลับมาดูโทรทัศน์แทน


จนกระทั่งตอนเย็นผมกับเขาก็ลงไปที่ห้องอาหารของโรงแรมผมทักทายผู้บริหารคนอื่นๆ เมื่อเดินผ่านเพราะส่วนใหญ่เขาก็อาวุโสกว่าผมกันทั้งนั้นก่อนที่ผมจะเดินเลี่ยงมาอีกฝั่งของห้องอาหารให้ห่างจากที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ เนื่องจากผมไม่อยากถูกดึงเข้าไปร่วมสนทนาด้วย อีกอย่างถ้าผมไปนั่งตรงนั้นหมอชลก็คงจะอึดอัด


อาหารหน้าตาน่ากินหลายอย่างถูกหมอชลยกมาวางเสียจนเต็มโต๊ะแบบสี่ที่นั่งที่ผมกับเขานั่งอยู่ ไม่รู้จะหยิบมาทำไมเยอะแยะ "เอามาเยอะขนาดนี้จะกินหมดไหม"


"หมดน่า... ไม่ต้องห่วง กินเข้าไปเยอะๆ เลยนะคุณ" หมอชลพูดก่อนที่เขาจะเริ่มจัดการอาหารบนโต๊ะทันทีแบบไม่รอผมด้วยซ้ำ


ระหว่างมื้อผมกับเขาไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นักเพราะคุณหมอมักจะมีสายเข้ามาเรื่อยๆ เห็นบอกว่าจากทางโรงพยาบาลจนผมละนึกกลัวว่าที่เขามาแบบนี้ทางโรงพยาบาลจะไม่มีปัญหาหรือไง แต่เขาก็ยืนยันว่าไม่มีปัญหาอะไร


"นี่คุณๆๆ"


ผมเงยหน้าขึ้นเมื่อคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามผมยื่นมือมาสะกิด "หือ... ว่าไงคุณ"


"ป้อนซูชิผมหน่อยสิ" เขาพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ซูชิที่วางอยู่ในจานให้ผมเลิกคิ้วขึ้นมอง อะไรของเขากันก็กินอยู่ได้ตั้งนานแล้วจะมาให้ป้อน อีกอย่างผมกับเขาไม่มีหรอกที่จะทำอะไรแบบนี้ และดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าผมกำลังสงสัยเขาถึงได้พูดต่อ "คุณเขมนั่งเยื้องอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะเราและกำลังจ้องคุณเขม็งเลย ป้อนซูชิผมหน่อยสิ"


ผมถอนหายใจออกมาทันทีเพราะรู้แล้วว่าเขาต้องการจะแกล้งคนอื่น แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยอมทำตามเขา หยิบตะเกียบมาคีบซูชิแล้วยื่นไปจ่อปากหมอชลซึ่งเจ้าตัวก็ยิ้มก่อนจะอ้าปากรับแล้วก็หัวเราะออกมา "ถ้ามีควันลอยออกจากหูได้เหมือนในการ์ตูนนะคุณ ตอนนี้คุณเขมนี่คงมีควันออกมาไม่หยุดเลย"


"แกล้งเขาสนุกหรือไงคุณ"


"ก็สนุกดีนะ อยากมาชอบคุณเองช่วยไม่ได้ก็ต้องเจอแบบนี้กันหน่อย มามะ... เดี๋ยวผมป้อนนะ" หมอชลพูดก่อนจะตักข้าวผัดในจานแบ่งมาป้อนผมบ้าง พอผมไม่ยอมเขาก็ยื่นช้อนมาจนชนกับปากผมเหมือนเป็นการบังคับ


"ฝากไว้ก่อนเถอะ!"


หลังจากที่จัดการมื้อเย็นกันเสร็จเรียบร้อยผมกับหมอชลก็ไปนั่งเล่นแถมริมสระว่ายน้ำพร้อมกับสั่งเครื่องดื่มมาคนละแก้ว


"น่าแปลกที่คราวนี้คุณส่งศักดิ์ไม่มาประชุมด้วยตัวเองแต่ให้ลูกสาวกับลูกเขยมาแทน" ในขณะที่ผมกำลังนั่งคุยกับหมอชลอยู่ก็ได้ยินเสียงดังมาจากอีกฝั่ง ด้านหลังเก้าอี้ริมสระที่ผมนั่งอยู่มีต้นไม้ปลูกเป็นแนวเอาไว้แล้วก็มีโต๊ะสำหรับนั่งเล่นอยู่อีกด้าน พวกเขาคงนั่งอยู่ตรงนั้นแล้วก็คุยกัน


หมอชลหันมามองหน้าผมก่อนจะหันกลับไปแล้วเราสองคนก็เงียบเสียงลง...


"ไม่ได้ข่าวหรือครับว่าบริษัทสโรชากำลังมีปัญหาหนักเลยนิครับ"


"ปัญหาอะไรหรือคะคุณเปรม"


ผมนั่งฟังบรรดาผู้บริหารพูดคุยกันเงียบๆ เรื่องราวของคนวงการเดียวกันก็ย่อมมีคนรู้ผิดจากผมที่ไม่ได้สนใจข่าวธุรกิจมากนักผมจึงไม่รู้เลยว่าบริษัทของคุณตา...


"จะล้มละลายนะสิ... เห็นว่าคุณส่งศักดิ์น่ะยักหยอกเงินของบริษัทเข้ากระเป๋าตัวเองไปเสียตั้งเยอะ" ผมได้แต่ตาโตด้วยความตกใจจนเกือบจะส่งเสียงร้องแต่หมอชลก็ยื่นมือมาปิดปากผมเอาไว้ก่อน


"บริษัทสโรชา...คุณดนัยมีหลานชายแท้ๆ อยู่ไม่ใช่หรือคะ ทำไมไม่มาดูแลเสียละปล่อยให้คนนอกตระกูลมาดูแลแบบนี้ก็ลักกินขโมยกินกันหมด"


ผมนั่งฟังอีกหลายต่อหลายประโยคเกี่ยวกับบริษัทของคุณตาผมไม่เคยรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเพราะหลังจากที่ผมออกมาจากบ้านนั้นก็ไม่ได้ติดต่อไปอีกเลย นี่ผม... เป็นหลานที่แย่มากเลยใช่ไหม ผมไม่รู้ว่าผมเดินออกจากตรงนั้นตอนไหนแต่คงเป็นหมอชลที่พาผมออกมา ผมมารู้ตัวอีกครั้งก็เมื่อขึ้นมาอยู่บนห้องแล้ว


"พฤกษ์คุณกำลังคิดมากอยู่นะ" ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมพร้อมกับยกนิ้วขึ้นคลึงบริเวณหว่างคิ้วของผม


"ผมไม่เคยรู้เลยครับว่าคุณส่งศักดิ์จะทำแบบนั้น"


"ผมยังไม่อยากให้คุณเชื่อนะเพราะไม่ว่ายังไงสิ่งที่คุณได้ยินก็มาจากปากของคนอื่น ผมว่าคุณควรจะหาข่าวที่น่าเชื่อถือได้แล้วก็พิสูจน์ก่อนดีกว่านะ"


"แต่ไม่ว่ายังไง..."


"ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรแต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อนคุณค่อยๆ คิดแล้วก็ค่อยๆ ตัดสินใจดีกว่าว่าจะทำยังไงกับบริษัทของคุณพ่อคุณตาคุณ ยังไงคุณก็เป็นทายาทโดยตรงมีสิทธิมากกว่าพวกเขาอยู่แล้วแต่ผมอยากให้คุณติดสินใจดีๆ ก่อนที่คิดจะทำอะไรนะ" ผมพยักหน้ารับกับคำพูดของเขาและอดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ที่ได้ยินคำพูดจริงจังเป็นการเป็นงานจากหมอชล


แต่ไม่ใช่สิ... เวลานี้ผมไม่ควรคิดแบบนี้หรือเปล่า


"ครับ ผมจะทำอย่างที่คุณแนะนำ กลับไปผมจะให้คนลองสืบดูว่าเรื่องที่ได้ยินมันจริงเท็จแค่ไหนแล้วผมค่อยตัดสินใจอีกทีว่าจะทำยังไง" ผมพูดออกไปพร้อมกับยิ้มเมื่อหมอชลเองก็ยิ้มให้มา


"ดีแล้วครับ เพราะฉะนั้นอย่างเพิ่งคิดมากเลย พอคุณคิดมากแล้วจะนิ่งผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวคุณเลยพฤกษ์" หมอชลว่าก่อนที่เขาจะโน้มหน้าลงมาแล้วจัดการกดริมฝีปากของเขาลงกับปากของผม


จูบแรก... เขาคงคิดจะปลอบใจผม


จูบที่สอง... เขาคงไม่อยากให้ผมคิดมาก


จูบที่สาม... ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาต้องการสื่ออะไร


จูบที่สี่...



พลั่ก!


ผมยกขาถีบขาของเขาทันทีเมื่อเขาก้มลงมาจูบผมอีกรอบจนคนโดนถีบร้องโอดครวญออกมาพร้อมกับทำหน้างอใส่ผม "ถีบผมทำไมอะนี่ผมกำลังปลอบใจแฟนอยู่นะ"


"หลังๆ มันไม่ใช่แล้วมั้งครับคุณหมอชลธี มันเรียกว่ามักมากแล้วไม่ใช่ปลอบใจ" ผมว่าเขาทันทีเผลอเป็นไม่ได้ ทำไมถึงได้กะล่อนขนาดนี้นะ


"หึหึหึ" เขาหัวเราะก่อนจะพุ่งมาใส่ผมจนผมที่ไม่ทันตั้งตัวล้มลงนอนไปบนเตียง "ผมมักมากยิ่งกว่าที่แฟนคิดอีกครับ"


แล้วเขาก็ก้มลงจูบปิดปากผมทันที ผมก็ดิ้นสิครับ... เมื่อกี้ยังคุยเรื่องเครียดๆ กันอยู่เลยแต่ทำไมตอนนี้เขามาหื่นใส่ผมได้(วะ)!













(มีต่อค่ะ)

ออฟไลน์ fangiily

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +741/-12
(ต่อค่ะ)









ชล



ผมกดร่างของพฤกษ์ที่กำลังดิ้นเอาไว้กับเตียงแล้วจัดการจูบลงกับปากบางๆ นั้นทันทีเอาจริงๆ ผมตั้งใจจะเผด็จศึกกับพฤกษ์อยู่แล้วละครับ ผมเลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสปลอบเขาไปปลอบเขามาเพื่อจะได้เขาขึ้นเตียง หึหึหึ


ผมล้อเล่นผมไม่ใช่คนไม่ดีขนาดนั้นสักหน่อย ผมตั้งใจจะจูบปลอบเขาจริงๆ แต่แบบว่า... มันเพลินปากอะครับ


"แฮก!" ทั้งผมและพฤกษ์ต่างพากันหอบหายใจกับจูบที่ยาวนานเมื่อครู่คนที่ดิ้นๆ อยู่ก็เลิกดิ้นแล้วหันมาโต้ตอบผมตามสัญชาตญาณ


ผมก็ผู้ชายฝ่ายรุก(ผู้หญิง) พฤกษ์ก็ผู้ชายฝ่ายรุก(ผู้ชาย) พอคนสองคนที่มีประสบการณ์สูงมาเจอกันมันก็เหมือนกับเป็นการแข่งขันว่าเราจะไม่ยอมแพ้กัน


ผมก้มลงมองคนที่นอนอยู่ใต้ร่างผมไม่รู้ว่าเราขยับมาบนเตียงดีๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนแรกขาผมยังยืนติดพื้นแต่ตอนนี้ทั้งเขาและผมขึ้นมาอยู่บนเตียงทั้งตัว


สถานการณ์ล่อแหลมมากจริงๆ


ริมฝีปากของเราแนบสนิทกันอีกรอบเหมือนกับมันมีแรงดึงดูดที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ต่างฝ่ายต่างขบเม้มและดูดดึงปลายลิ้นก็ตวัดเกี่ยวพันอย่างไม่มีใครยอมใครจนน้ำลายไหลย้อนออกจากมุมปาก ผมวางมือลงที่ข้างแก้มของเขาไล้ไปหยอกล้อใบหูแบบที่พฤกษ์เองก็สอดมือมาขยุ้มเรือนผมบริเวณท้ายทอยแล้วบีบคลึงหัวของผมไปมา


ร่างกายที่สัมผัสแนบชิดและขยับเสียดสีกันไปมาทำเอาผมเครื่องติดเต็มกำลังแล้วก็รับรู้ได้ด้วยว่าพฤกษ์เองก็เครื่องติดแล้วเหมือนกัน ผมเปลี่ยนมือจากที่กำลังหยอกหูเขาเล่นมาที่เสื้อยืดที่เขาสวมอยู่ก่อนจะจัดการถอดเสื้อนั้นออกจากตัวเขาพฤกษ์แบบที่เขาเองก็ไม่ยอมแพ้ยกตัวมาถอดเสื้อของผมออกเหมือนกัน


รูปร่างของเขาไม่ได้บอบบางเหมือนอย่างผู้หญิง อก แขนและหน้าท้องมีกล้ามเนื้ออย่างผู้ชายที่ดูแลสุขภาพและออกกำลังกายบ่อยๆ ผมก้มมองลอนกล้ามเนื้อสวยๆ ที่มันก่อตัวเป็นรูปร่างยามที่วางมือของไปลูบไล้บริเวณหน้าท้อง


ให้ตายสิ... ทั้งๆ ที่หุ่นดูไม่น่าปล้ำ แต่ทำไมพอเป็นพฤกษ์มันถึงได้เร้าอารมณ์ขนาดนี้นะ!


ผมยกยิ้มให้คนที่กำลังนั่งเกร็งท้องเวลาที่ผมลูบไรขนอ่อนใต้สะดื้อเลื่อนหน้าไปกดจูบที่ริมฝีปากนั้นอีกรอบและเลื่อนไปที่หูก่อนจะกระซิบ "ผมจะหยุดตัวเองไม่ได้แล้วนะ"


ได้ยินเสียงพฤกษ์เค้นหัวเราะก่อนที่ใบหน้าหล่อนั้นจะเอียงคอมองผมแล้วยักคิ้วให้ถ้าเป็นเวลาปกติผมคงไม่ได้เห็นเขาทำอะไรแบบนี้หรอก ผมร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่ออยู่ๆ พฤกษ์ก็ยื่นมือมาจับล็อคผมเอาไว้แล้วพลิกตัวให้ผมนอนราบไปกับเตียง


ผมหัวเราะยามเมื่อได้ยินเสียงที่ฟังแล้วโคตรเซ็กซี่จากเขา "คิดว่าตอนนี้ผมหยุดได้หรือ"


ถึงแม้ว่าตอนแรกผมจะเริ่มต้นด้วยการเหมือนกับฉวยโอกาสตอนที่พฤกษ์กำลังคิดมากเรื่องที่บ้านจนผมแอบรู้สึกผิด(เล็กน้อย)แต่ตอนนี้ผมคงไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรแล้ว เพราะเราสองคนเริ่มมันมาแล้วด้วยกัน พฤกษ์เป็นฝ่ายก้มลงจูบผมก่อนเราสองคนผลัดกันจูบแบบไม่ลดละจนเสียงจูบดังลอดออกมา


ศึกครั้งนี้...คงต้องแย่งชิง


ผมวางมือบนอกเขาแล้วไล้ไปมา พฤกษ์เองก็เช่นกัน เราต่างคนต่างเล้าโลมซึ่งกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่เพราะผมไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนจนบางครั้งผมต้องหยุดเพื่อรอให้เขาเริ่มนำและผมจะรีบตามไป


ทั้งๆ ที่แอร์ยังคงทำงานอย่างปกติแต่ทั้งเนื้อตัวผมและพฤกษ์นั้นพราวไปด้วยเหงื่อเราต่างหอบหายใจยามที่สัมผัสกันและกัน ผมดันตัวพลิกร่างของพฤกษ์ลงนอนราบอีกรอบลากริมฝีปากไปตามลำคอขาวๆ นั้นเห็นแล้วอดไม่ได้จนต้องสร้างรอยเอาไว้


"อึก..." ไม่มีเสียงครางเหมือนเวลาผมแตะต้องผู้หญิงมีเพียงเสียงหอบหายใจหนักๆ ทุกครั้งเวลาที่ผมกดริมฝีปากแนบชิด


ผมผละออกมามองผลงานของตัวเองที่สร้างร่องรอยเอาไว้บนตัวเขาหลายจุดแล้วยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะจัดการถอดกางเกงขาสั้นที่เราทั้งสองคนยังสวมติดกายอยู่ออกและในจังหวะที่ผมจะลงไปทับอีกรอบพฤกษ์ก็จัดการพลิกผมลงอีกแล้ว


ให้ตายเถอะ! ผมโดนพลิกกี่รอบแล้ววะ ยังไม่ทันได้มองร่างเขาเต็มๆ ตาเลย


"อึก...คุณ!" ผมส่งเสียงออกมาเมื่อเขาก้มลงใช้ฟันขบเบาๆ ที่หน้าอกของผม หุ่นของเราแทบจะพอๆ กันมีกล้ามเนื้ออย่างคนดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี ผมมีแรงเยอะขนาดไหนพฤกษ์เองก็ไม่ได้ต่างจากผมสักเท่าไหร่


ผมสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อปลายลิ้นของเขาลากไปทั่วอกและหน้าท้องของผม รู้สึกเสียวจนต้องเกร็งตัว ผมเคยมีอะไรแต่กับผู้หญิงมาตลอดและส่วนใหญ่ผมจะเป็นฝ่ายปรนเปรอให้เธอมีไม่บ่อยนักที่เธอจะลุกมาคุมเกม อีกอย่างลิ้นของผู้หญิงพวกนั้นกับลิ้นของพฤกษ์มันต่างกันมาก


"หึหึหึ" ผมได้ยินเสียงเขาหัวเราะอย่างชอบใจที่ทำให้ผมนอนราบแบบนี้ได้ แต่คิดหรือว่าคนอย่างผมจะยอม โอเค... มันก็เคลิ้มไปไม่น้อยหรอกแต่ผมก็ไม่ยอมโดนเสียบหรอกน่า


"ให้ตายสิ... คุณจะทำผมขาดใจตายหรือไง" ผมกระซิบออกไปเมื่อเขายังคงไม่เลิกเล่นอยู่กับอกของผม ฝ่ามือร้อนๆ นั้นเริ่มลูบต้นขาผมเฉียดชลลี่จังไปมาเหมือนจงใจจะแกล้ง


"อึก! คุณ" พฤกษ์เงยหน้ามองผมตาขวางแบบที่ผมก็หัวเราะชอบใจก็ใครอยากมาแกล้งผมก่อนเอง ผมก็แค่คว้าหมับเขาที่แกนกายของเขาที่มีขนาดสมตัว


"คุณแกล้งผมก่อนเอง"


มือของเราสัมผัสให้กัน ต่างฝ่ายต่างคว้าเข้าที่กลางกายของแต่ละคนแล้วขยับรูดรั้ง ทั้งผมและเขาต่างปล่อยเสียงออกมาอย่างรู้สึกเสียวกับสัมผัสที่ได้


ผมเลื่อนมือมาลูบแผ่นหลังของพฤกษ์ไล้มาถึงท้ายทอยก่อนจะจดเขาลงมาเพื่อจูบ ส่วนมือของพฤกษ์ปล่อยจากกลางกายของผมแล้วจับขาของผมแยกออกซึ่งผมเองก็แยกขาออกให้แต่โดยดี เสียงแลกเปลี่ยนน้ำลายยังดังไม่หยุดเราสองคนไม่มีใครยอมผละจูบออกไปก่อน


พฤกษ์เริ่มใช้มือลูบไล้ที่ต้นขาของผม ส่วนมือของผมอีกข้างที่ไม่ได้ยกขึ้นลูบหลังของเขาก็ล้วงเข้าไปใต้หมอนควานขวดกลมๆ ยาวๆ ที่ซุกซ่อนอยู่ในนอน โชคดีที่เสียงจูบของเราดังทำให้ไม่ได้ยินเสียงเปิดขวดที่ดังป๊อก ผมใช้มือข้างเดียวแบบทุลักทุเลในการบีบของเหลวในนั้นใส่ฝ่ามือตัวเอง


พฤกษ์อาจจะมีชั่วโมงบินกับผู้ชายสูงกว่าผมจนผมเทียบไม่ติด แต่ความเจ้าเล่ห์...ผมมีสูงกว่าเขาเยอะ


ในจังหวะที่เขากำลังคิดว่าจะรุกผมได้ ผมก็ดึงมือออกจากใต้หมอนใช้มือข้างที่ลูบไล้ตัวเขากอดเขาเอาไว้แน่นแล้วกดใบหน้าเขาลงชิดอกส่วนมือที่ข้างที่เต็มไปด้วยเจลหล่อลื่นก็เลื่อนไปสัมผัสที่ช่องทางด้านหลังของเขาลูบเบาๆ แล้วดันนิ้วเข้าไปทันที


"อึก!...อา..." พฤกษ์ร้องออกมาเมื่อนิ้วชี้ของผมสอดเข้าไปในตัวเขา ดวงตาเรียวๆ นั้นมองผมเหมือนกับเครียดแค้นมากมาย


"ใครไวกว่าคนนั้นได้ไปครับที่รัก" ผมยิ้มยั่วแกล้งเขาและพฤกษ์จะลุกมาทำร้ายร่างกายผม ผมก็จัดการขยับนิ้วที่แทรกอยู่ภายในจนเขาได้แต่ตัวสั่นยอมซบลงกับอกผมอีกรอบ


"ฝากไว้ก่อนเถอะ... อะ...อ่าห์" เสียงทุ้มของเขาน่าฟัง ใบหน้าขาว ผิวขาวๆ ที่ขาวกว่าผมเริ่มขึ้นสีระเรื่อน่ามองผมดันนิ้วที่สองแทรกเข้าไปอีกรอบ


มันแน่น... พฤกษ์รัดนิ้วของผมแรงมากแต่ก็ไม่แปลกเพราะเวลาที่มีสิ่งแปลกปลอบเข้ามาในร่างกาย ร่างกายของเราจะทำการป้องกันทันที "ผ่อนคลายหน่อยคุณเดี๋ยวคุณก็เจ็บหรอก"


"อะ... ลองดูเองไหมละ ป... แปลกๆ ชะมัด บ้าเอ๊ย! ฝากไว้ก่อนเถอะ" เขาทำได้แต่พูดว่าฝากไว้ก่อนเพราะผมคิดว่าเขาคงไม่มีแรงมาทำอะไรผมตอนนี้หรอก


"เดี๋ยวก็ชินน่าคุณ นี่แค่นิ้วผมเองนะผ่อนคลายหน่อย ผมเป็นหมอนะครับไม่ทำคุณเจ็บหรอก" ผมพูดไปก็ใช้นิ้วโป้งไล้ไปทั่วรอยจีบด้านหลังจนพฤกษ์สะดุ้งผมทำทุกอย่างอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ชินกับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น


"มาให้ผมเสียบสิ!"


ผมหัวเราะในลำคอเห็นท่าทางขัดใจของเขาแล้วมีความสุขจนอดใจไม่ไหวต้องแนบริมฝีปากลงกับแก้มที่ขึ้นสีระเรื่อของเขา "ผมบอกแล้วใครดีใครได้ ชั่วโมงบินคุณอาจจะสูงกว่า แต่ความเจ้าเล่ห์ผมชนะคุณหลายขุมครับแฟน"


ผมร้องออกมาเมื่อพฤกษ์กัดเข้าที่ไหล่ของผม ไม่ได้เจ็บมากแต่ก็เจ็บ... ทำร้ายร่างกายผมใช่ไหม ดูเหมือนที่รักจะลืมไปว่าใครเป็นคนคุมเกมอยู่ พอเขากัดผมก็ขยับนิ้วที่อยู่ในตัวเขาทันทีจนเขาต้องปล่อยปากออกจากไหล่ผมแอบเห็นว่าเป็นรอยฟันชัดเจนเลยทีเดียว


ผมดันนิ้วที่สามเข้าไปอย่างช้าๆ เพราะมีเจลหล่อลื่นเป็นตัวช่วยมันจึงสามารถเข้าไปได้ค่อนข้างง่าย หมุนนิ้วอยู่ภายในเมื่อรอให้ช่องทางมันขยายตัวเพื่อรอรับสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น พฤกษ์หอบหายใจหนักทุกครั้งยามที่ผมดึงนิ้วเข้าออก เมื่อรับรู้ว่าการตอดรัดลดลงไปแล้วผมก็ถอนนิ้วออกพลิกร่างคนหมดแรงให้นอนราบกับเตียง สอดมือเข้าไปใต้หมอนอีกรอบแล้วหยิบเอาถุงยางออกมา


"นี่คุณ..."


ผมหัวเราะจัดการสวมถุงให้ตัวเองแล้วสอดมือไปใต้หมอนกวาดเอาของในนั้นออกมาให้พฤกษ์ทำตาโต เพราะมันมีทั้งเจลหล่อลื่นและถุงอย่างอีกหลายอัน "ผมเตรียมเผด็จศึกคุณทุกเมื่อนั่นแหละ"


"บ้าเอ๊ย! ให้ตายสิ" พฤกษ์มองผมตาขวาง พอเห็นแบบนั้นแล้วผมก็ยิ่งหัวเราะชอบใจ


"ไม่ทันแล้วครับแฟน... หึหึหึ" ผมโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูเขา จับขาของพฤกษ์แยกออกถูไถส่วนปลายของแกนกายกับช่องทางด้านหลังจนพฤกษ์กัดฟันแน่น ผมจับส่วนปลายจ่อกับช่องทางนั้นแล้วค่อยๆ ดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ


"อึก! ฮ่า!" คนใต้ร่างผมกัดฟันแน่นยามที่ส่วนหัวหายเข้าไปในตัว ผมก้มลงไปใช้ลิ้นหยอกล้อกับริมฝีปากของเขาก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันลิ้นของเขาพร้อมๆ กับค่อยๆ ขยับตัวเข้าออกช้าๆ เพื่อให้ส่วนที่เหลือเข้าไปข้างใน


แรงตอดรัดของพฤกษ์ทำเอาผมร้อนไปหมดรู้สึกว่าจะเสร็จทั้งๆ ที่ยังไม่ทันทำอะไรอีกทั้งภายในมันทั้งร้อนแล้วก็รู้สึกดีมาก


"ย... อย่าพึ่ง! อย่านะคุณ" พฤกษ์ร้องออกมา ข้างขมับมีเหงื่อผุดพราย เขากัดฟันแน่นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เหมือนพยายามปรับตัวให้คุ้นชินกับสิ่งที่กำลังเจอ


ผมได้แต่อยู่นิ่งๆ รอให้เขาชินทั้งๆ ที่ในใจรู้สึกอยากจะกระแทกแรงๆ แต่ก็ไม่ทำแบบนั้นเพราะผมรู้ดีว่าตอนนี้พฤกษ์กำลังอึดอัด เขาไม่ชิน และเขาเองก็ไม่เคย


"ขอบคุณนะครับ" ผมบอกกับคนตรงหน้าเลื่อนมือข้างหนึ่งไปประสานกับมือของเขา


ขอบคุณที่เขายอมผมแบบนี้ ถึงจะบอกว่าผมอาศัยทีเผลอแต่ถ้าหากพฤกษ์จะพลิกผมจริงๆ มันก็คงไม่เกินความสามารถของเขา แต่เขายอมทิ้งศักดิ์ศรีที่เป็นฝ่ายรุกมาตลอดลงและยอมผม ผมรู้สึกขอบคุณเขาจริงๆ


"ถ้าซึ้งนักก็ยอมผมแทนสิ!"


"หาโอกาสพลิกผมเองแล้วกันครับที่รัก" ผมกระซิบเย้าแหย่เขาไปก่อนจะขยับกายเข้าออกอย่างจงใจแกล้งเขา


"ฮ๊า...อึดอัด... อึก... ชะมัด" เขาพูดไปหอบไปยามที่ผมเริ่มกิจกรรมประกอบจังหวะอย่างจริงจัง


"อื้มม... ข้างในคุณมันดีจริงๆ อ้าห์" ผมร้องบอกเขาก้มลงไปจูบตามลำคอของพฤกษ์ไล่มาจนถึงใบหน้าทั้งๆ ที่ยังคงไสกายไม่หยุด ช่วงท้องผมร้อนวูบวาบของแกนกายของพฤกษ์กำลังเสียดสีกับหน้าท้องของผม มือทั้งสองข้างของพฤกษ์จับยืดที่ไหล่ของผมเอาไว้แน่น


มันรู้สึกดีมากจริงๆ ดีอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน


ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าที่ชื้นเหงื่อของพฤกษ์ สีหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ ริมฝีปากที่ขยับอ้าเพื่อหอบหายใจและเปล่งเสียงครางแผ่ว หน้าอกที่สะท้อนขึ้นลง ช่องทางที่ตอดรัดเขาเป็นอย่างดี ทุกอย่างมันดีจริงๆ


เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงอารมณ์ของผมที่พุ่งขึ้นเรื่อยๆ ผมกระแทกกายเข้าไปย้ำๆ ในจุดกระสันภายในของพฤกษ์ให้เจ้าตัวส่งเสียงออกมา


"อึ้ก อ้าาาห์... ผม แฮก... จะไม่ไหวแล้ว" เขาร้องบอกเสียงสั่นให้ผมเร่งมือขึ้นไปอีก


"ผม... อึก ด้วย ซี๊ด... เยี่ยมที่สุด"


ผมก้มลงจูบแลกลิ้นกับเขาอีกรอบ สะโพกก็ยังคงขยับเข้าหาเขาไม่หยุด เสียงป้าบๆ ดังลั่นเมื่อผมเน้นย้ำเข้าในด้านในจนพฤกษ์ต้องเป็นฝ่ายผละจูบผมออก


"มะ... ฮ๊า! อาห์"


"พฤกษ์... อ่าห์...”


ทั้งผมและเขาต่างส่งเสียงออกมาพร้อมๆ กันก่อนที่จะปลดปล่อยทุกหยาดหยดของอารมณ์ออกมา หน้าท้องของผมกับเขาเปื้อนไปด้วยน้ำสีขุ่นของพฤกษ์ที่ตอนนี้เจ้าตัวนอนหลับตาแล้วหายใจหอบ ผมค่อยๆ ถอนหายออกมาถอดถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำของตัวเองจัดการมัดปากถุงไว้แล้วโยนลงข้างเตียงก่อนจะตามลงมานอนกอดอีกคน


"อีกสองวันผมชักไม่อยากจะไปเที่ยวไหนแล้ว ถ้าได้นอนเอาคุณอยู่ในห้องผมก็โอเคนะ"









************************************************
กรีดร้องพร้อมติดแฮชแท็ก #ร้องไห้หนักมาก มันแต่งยากเจงๆ เลอ ฮืออออ แต่งได้เท่านี้แหละค่ะ ไม่รู้ว่ามันโอเคไหมอย่าโจมตีฟางเลย แต่!... อย่าลืมคอมเมนต์ให้กำลังใจนะคะ ไม่เคยแต่งเมะชนเมะมากก่อน ไม่รู้ว่ามันต้องแบบไหน อาศัยจากเคยอ่านมาบ้าง ดูคลิป(ที่ก็เหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลย) รวมไปถึงขอคำปรึกษาจากรุ่นพี่ อันนี้ต้องขอบคุณมากค่ะที่ช่วยชี้ทางจนฟางแต่งออกมาได้สำเร็จ ขอตัวไปพักเหนื่อย...

อ๋อ... อาทิตย์หน้ามายมัมอาจจะมาวันเดียว ฟางใช้คำว่า ‘อาจจะ’ นะคะเพราะอาจจะมาวันเดียวหรือสองวันเหมือนทุกทีก็ได้ ฟางขอเวลาไปเคลียร์อุ่นไอรักก่อนค่ะ กำลังอยู่ในขั้นตอนการรวมเล่มนะคะถ้าได้รายละเอียดแล้วจะมาแจ้งให้ทราบค่ะ
 
เจอกันตอนหน้าค่ะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi

สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก
#น้องกันต์จัดให้ ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะ แล้วจะแวะเข้าไปด้วยคุยค่ะ หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-08-2015 09:30:50 โดย fangiily »

ออฟไลน์ Panehove

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +103/-0
รอตอนต่อไปว่าหมอชลจะถูกถีบตกเตียงอีกรึเปล่า แฟนซาดิสม์ตลอดดดดด :m20:

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

ออฟไลน์ Yara

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
กรี๊ดดดดดด อยากรู้อ่ะ ใครจะออนใครจะท็อป อิอิ

ออฟไลน์ QXanth139

  • ♡동해 #Always13
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ gatenutcha

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 184
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
 :z1:  เรากำลังเคลิ้มเลย คุณพฤกษ์นี่ไหวตัวทัน
หมอชลนี่ทะเล้นอ่ะ  เราชอบคู่นี้เหมือนกัน ฟินอีกแบบ  ฮ่าฮ่า
 :hao7:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
ได้หรือไม่ ใช้ชิมิ

ออฟไลน์ flimflam

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 881
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-4
เพิ่งมาตามอ่านต่อค่ะ แฮ่ (.___.
คิดถึงหมอชลมากมายยยย
ก่อนอื่นต้องขอแสดงความดีใจกับหมอก่อน มีแฟนแล้วนะคะ!! 5555555555555
 :katai2-1:
จริงๆเห็นหมอหื่นแบบนี้แอบอยากให้พี่พฤษรุกคุณหมอซะเลย...
เผื่อความหื่นจะลดลงบ้าง หมั่นไส้หมออะ ระรื่นจังเลย 555555555555
 :katai3:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
มาแปะคุณหมอจอมหื่นไว้ด้วย!!!!
รอตอนต่อไปน้าาาา

ออฟไลน์ nuttzier

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
คิดถึงน้องกันต์อ่ะ  ฮือๆ   :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
หุหุ สิ่งที่รอคอยจิมาลิ้ว

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
หมอชลปลอบแรงน่าดู

ออฟไลน์ Rumraisin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 673
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รออีกครึ่งนะคะ ถ้าจะรักกันรุนแรงขนาดนี้
คนนึงมือไว อีกคนขาไว หุหุ  :hao7:
มีลุ้นมั้ยน้อ
========
เย้ ติดแท็ก#กรี๊ดร้องดังมาก แทน
ไม่ต้องลุ้นอะไรแล้ว อาพฤกษ์เรียบร้อยโรงบาลหมอชล  :hao7:
หมอชลเดินหน้าหื่นเต็มตัวได้แล้ว ฮ่าๆ รอตอนหน้าค่ะคุณฟาง  :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-08-2015 12:15:54 โดย Rumraisin »

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
อยากรู้ว่าใครจะออนใครจะท๊อป  ถ้าให้ดี สลับกันออนสลับคำท้อป จะดีมาก

ออฟไลน์ mypink801

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1580
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
กรี๊ดดดดรออ  :hao6:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด